Friday, October 15, 2010

Το πακέτο

Σάββατο πρωί, 8:30 π.μ. Χτυπά το κουδούνι της εξώπορτας.
Σιωπή.
Το κουδούνι χτυπά για δεύτερη φορά.




Ακούω ένα μουγκρητό να έρχεται από την άλλη πλευρά του κρεβατιού, μια σαφής ένδειξη ότι ο Σ δεν πρόκειται να σηκωθεί απ΄το κρεβάτι. Το κουδούνι χτυπά για τρίτη φορά.
Ένα λιγότερο δυνατό μουγκρητό. Ο Σ βρίσκεται κάπου μεταξύ ύπνου και ξύπνιου. Το κουδούνι χτυπά για τέταρτη φορά.
Ποιός να είναι; Είναι Σάββατο πρωί. Δεν ξέρω κανέναν που να είναι όρθιος τέτοια ώρα Σαββατιάτικα.




Αποκλείεται να σηκωθεί ο Σ ν' ανοίξει την πόρτα. Κι εγώ, ούτε και γω θέλω να σηκωθώ.
Το κουδούνι χτυπά για πέμπτη φορά—επίμονα.
Σηκώνομαι από το κρεβάτι, γρήγορα. Δε μπορώ να βρω τις παντόφλες μου, όπως πάντα.
Κατεβαίνω τα σκαλιά, αργά, προσεκτικά—μένουμε σ' ένα τριώροφο, παραδοσιακό ολλανδικό κτίσμα το οποίο είναι πάνω από εκατό ετών και οι σκάλες του είναι οι πιο στενές και απότομες σκάλες που έχετε δει ποτέ στη ζωή σας. Το να κατέβω τρεις σκάλες, δεδομένου ότι το διαμέρισμά μας είναι οι τελευταίοι δυο όροφοι του κτίσματος με την κρεβατοκάμαρα να βρίσκεται στον ψηλότερο όροφο, είναι κάτι που δε θέλω με τίποτα να κάνω αυτή τη στιγμή.




Καταφέρνω να φτάσω στην εξώπορτα. Είναι ο ταχυδρόμος. Μουρμουρίζει κάτι στα ολλανδικά και μου δίνει ένα πακέτο.
Είμαι ακόμα νυσταγμένη, τα βλέπω όλα λίγο θολά. Νομίζω ήπιαμε πολύ κρασί χθες το βράδυ, αλλά ήταν πολύ καλό. Τα σφηνάκια τσικουδιάς βέβαια που ακολούθησαν δεν ήταν απαραίτητα. Τώρα είναι πολύ αργά...
Βλέπω τ' όνομά μου γραμμένο στο καφέ χαρτί του δέματος. Α, για μένα είναι.




Έχω έναν ελαφρύ πονοκέφαλο από το ποτό, νιώθω κουρασμένη και πρέπει ν' ανέβω όλες αυτές τις σκάλες. Ακουμπάω το πακέτο στο μικρό τραπέζι της κουζίνας κι ανεβαίνω κατευθείαν στην κρεβατοκάμαρα.
Ξαπλωμένη, προσπαθώντας να ανακτήσω την αναπνοή μου μετά από αυτή την περιττή πρωϊνή γυμναστική, θυμάμαι κάτι. Ναι, περίμενα ένα πακέτο—από την Ελλάδα. Μπα, αδύνατον. Να ήρθε τόσο σύντομα;
Κατεβαίνω πάλι στην κουζίνα. Αυτή τη φορά είμαι σε εγρήγορση και γεμάτη ανυπομονησία. Αρπάζω το πακέτο. Ψάχνω για το όνομα του αποστολέα. Ναι, αυτό είναι.




Αυτά που περιείχε το πακέτο ήταν πολύτιμα αγαθά. Μερικά ελληνικά καλούδια που μου έστειλε η γενναιόδωρη Κική, η ταλαντούχα μπλόγκερ και συγγραφέας βιβλίου μαγειρικής. Ζώντας στην Ολλανδία, είναι πολύ δύσκολο για μένα να βρω καλά ελληνικά προϊόντα και υλικά μαγειρικής—είναι μάλλον αδύνατον. Η οικογένειά μου μου στέλνει που και που διάφορα υλικά και κάθε φορά που μας επισκέπτονται κουβαλάνε και μερικές επιπλέον βαλίτσες παραγεμισμένες με λάδι, μέλι, μυρωδικά. Αυτή τη φορά όμως, μια φίλη έσωσε την κατάσταση.




Το πακέτο της Κικής περιελάμβανε κριθαράκι, μαστίχα Χίου, σουμάκι κι άλλα μπαχαρικά και το σημαντικότερο από όλα, πετιμέζι. Το πολυπόθητο πετιμέζι. Το πετιμέζι είναι το γλυκό, παχύρρευστο υγρό που παράγεται από τη συμπύκνωση του μούστου, όταν αυτός βράζεται για πολλή ώρα σε χαμηλή φωτιά. Είναι μια φυσική γλυκαντική ουσία που είναι τόσο παλιά όσο και το κρασί και που μαζί με το μέλι, χρησιμοποιήθηκε ευρέως από τους αρχαίους Έλληνες. Είναι λίγο ακριβό δεδομένου ότι η διαδικασία παραγωγής του είναι χρονοβόρα και η απόδοση είναι μικρή. Χρειάζονται πέντε κιλά μούστου για να παραχθούν περίπου δυο κιλά πετιμέζι.




Η γεύση του είναι γλυκιά με έναν υπαινιγμό καρυκεύματος και το άρωμά του είναι πικάντικο, μεθυστικό και απίστευτα δελεαστικό. Το πετιμέζι χρησιμοποιείται συχνά στην ελληνική κουζίνα, με την σαν νέκταρ γεύση του να ταιριάζει ιδιαίτερα σε σάλτσες που συνοδεύουν αρνί και χοιρινό κρέας, καθώς και ψάρια. Η πιο κοινή χρήση όμως αυτού του σκουρόχρωμου σιροπιού είναι στην παραγωγή διαφόρων γλυκισμάτων όπως της μουσταλευριάς, η οποία είναι σαν πουτίγκα και φυσικά των μουστοκούλουρων. Τα μουστοκούλουρα είναι τα αγαπημένα μου παραδοσιακά ελληνικά κουλουράκια.




Είχα αμφιβολίες για την ανάρτηση αυτής της συνταγής γιατί, ας το παραδεχτούμε, τα μουστοκούλουρα δεν είναι και τόσο ελκυστικά στην εμφάνισή τους. Είμαι από αυτούς που πιστεύουν πως πρώτα τρώμε με τα μάτια κι αυτά τα κουλουράκια δεν είναι όμορφα αλλά είναι εξαιρετικά υγιεινά. Ίσως από τα πιο υγιεινά που υπάρχουν, και όση "ομορφιά" τους λείπει τόσο νόστιμα είναι. Διόρθωση, πεντανόστιμα. Το πετιμέζι προσδίδει την υπέροχα γλυκιά του γεύση στα μουστοκούλουρα, μια γεύση τόσο μοναδική που όλοι πρέπει να την δοκιμάσουν. Η κανέλα και το γαρίφαλο είναι τα δυο μπαχαρικά που ταιριάζουν απόλυτα με το πετιμέζι και χαρίζουν την εξαίσια μυρωδιά τους στα κουλουράκια. Το πλούσιο ελαιόλαδο που φυσικά χρησιμοποιείται αντί του βουτύρου, τα καθιστά ακαταμάχητα.




Υπάρχουν δυο είδη μουστοκούλουρων, τα μαλακά και τα σκληρά. Κάθε κατηγορία έχει και τους φανατικούς της υποστηρικτές οι οποίοι ορκίζονται ότι η δική τους προτιμώμενη υφή είναι και η καλύτερη. Τα σκληρά μουστοκούλουρα μοιάζουν με γλυκά παξιμαδάκια και είναι ιδανικά για βούτηγμα μέσα στον καφέ ενώ τα μαλακά είναι εύθρυπτα και κολλάνε στα δόντια με την πρώτη δαγκωματιά. Αυτά που φτιάχνω εγώ είναι κάπου στο ενδιάμεσο. Αφού δεν είμαι οπαδός ούτε του ενός είδος ούτε του άλλου, τα δικά μου μουστοκούλουρα είναι λίγο μαλακά, ή ελάχιστα σκληρά, εξαρτάται πώς το βλέπει κανείς.




Τα δικά μου μουστοκούλουρα με το "μόκα" χρώμα τους είναι τέλεια όταν τα βουτάς στον πρωϊνό σου ελληνικό καφέ γιατί δε διαλύονται (αυτό δεν είναι και το σημάδι ενός σωστού κουλουριού;), κολλάνε ελαφρά στα δόντια, ίσα για να καταλάβεις πως αυτό που τρως είναι όντως μουστοκούλουρο κι όχι τόσο όσο να θες να ψάξεις για οδοντογλυφίδα και, ασφαλώς, είναι τόσο νόστιμα ώστε να θες να γλύψεις τα δάχτυλά σου μόλις φας την τελευταία μπουκιά.









Μουστοκούλουρα με Πετιμέζι

Τα μουστοκούλουρα παραδοσιακά φτιάχνονται νωρίς το φθινόπωρο, όταν ο μούστος και το πετιμέζι είναι φρέσκα (αν και το πετιμέζι μπορεί να κρατήσει για πάντα).
Αυτά τα μουστοκούλουρα είναι πολύ εύκολα να προετοιμαστούν και χρειάζονται μόνο 15 λεπτά ψήσιμο στο φούρνο.




Γίνονται περίπου 30 μουστοκούλουρα

Υλικά
550 γρ. αλεύρι για όλες τις χρήσεις
1 ½ κουταλάκι γλυκού μπέικιν πάουντερ
300 ml ελαφρύ ελαιόλαδο, καλής ποιότητας
110 ml πετιμέζι
110 γρ. ζάχαρη
1 γεμάτο κουταλάκι γλυκού κανέλα, σε σκόνη
¼ κουταλάκι γλυκού γαρίφαλο, σε σκόνη
60 ml χυμό πορτοκαλιού, φρεσκοστυμμένο
½ κουταλάκι γλυκού μαγειρική σόδα

Ειδικά εργαλεία: μίξερ με βάση ή μίξερ χειρός, δυο μεγάλα ταψιά


Προετοιμασία
Μπορείτε να φτιάξετε τα μουστοκούλουρα είτε χρησιμοποιώντας μίξερ βάσης είτε χρησιμοποιώντας μίξερ χειρός και.... τα χέρια σας, για να "δέσετε" τη ζύμη.

Σ' ένα μπωλ μεσαίου μεγέθους ανακατέψτε το αλεύρι μαζί με το μπέικιν πάουντερ. Αφήστε στην άκρη.

Στο μπωλ του μίξερ βάσης έχοντας βάλει το εξάρτημα 'φτερό' (ή σ' ένα μεγάλο μπωλ) προσθέστε το ελαιόλαδο, το πετιμέζι, τη ζάχαρη, την κανέλα και το γαρίφαλο. Χτυπήστε τα σε μεσαία ταχύτητα για 2-3 λεπτά.

Σ' ένα μικρό μπωλ ρίξτε το χυμό πορτοκαλιού μαζί με τη μαγειρική σόδα και ανακατέψτε με ένα κουταλάκι μέχρι η σόδα να διαλυθεί και να αρχίσει να αφρίζει. Προσθέστε τα στο μπωλ του μίξερ βάσης (ή στο μεγάλο μπωλ) και συνεχίστε να χτυπάτε σε μεσαία ταχύτητα.

Προσθέστε το μείγμα αλεύρι-μπέικιν πάουντερ λίγο λίγο μέσα στο μπωλ του μίξερ βάσης (ή στο μεγάλο μπωλ) ανακατεύοντας συνεχώς σε μεσαία ταχύτητα μέχρι να ενσωματωθεί το αλεύρι και να έχετε μια ομοιογενή, μαλακιά ζύμη, για 5 λεπτά περίπου. Αν χρησιμοποιείτε μίξερ χειρός, μόλις σχηματιστεί ζύμη, ξεκινήστε να την δουλεύετε με τα χέρια σας.


Προθερμάνετε το φούρνο σας στους 180 βαθμούς Κελσίου.

Τοποθετήστε λαδόκολλες στον πάτο δυο μεγάλων ταψιών.

Αδειάστε τη ζύμη πάνω σε μια ελαφρά αλευρωμένη και λεία επιφάνεια και ζυμώστε για 1 λεπτό. Η ζύμη θα είναι εύπλαστη και λιπαρή αλλά μην τη φοβάστε. Έτσι πρέπει να είναι. Κόψτε τη ζύμη σε μικρότερα κομμάτια και πλάστε κορδόνια πάχους 2 εκ. και μήκους 17 εκ. Εάν σας είναι δύκολο να πλάσετε κορδόνια με τα χέρια σας, μπορείτε να χρησιμοποιήσετε κορνέ ζαχαροπλαστικής. Πάρτε κάθε κορδόνι και σχηματίστε μικρά κουλουράκια (όπως στην παραπάνω φωτογραφία).

Τοποθετήστε τα κουλουράκια στα ταψιά, αφήνοντας απόσταση μεταξύ τους. Τα μουστοκούλουρα αυτά θα απλώσουν αρκετά, θα φουσκώσουν λίγο και θα δημιουργηθούν μικρές ρωγμές στο εξωτερικό τους. Αυτά θα συμβούν γιατί η ζύμη είναι μαλακιά, κάτι το οποίο είναι καλό διότι έτσι τα μουστοκούλουρα θα παραμείνουν μαλακά.

Τοποθετήστε την πρώτη παρτίδα στο φούρνο, στο μεσαίο ράφι και ψήστε για 13-15 λεπτά, μέχρι τα μουστοκούλουρα να πάρουν ένα χρυσαφί χρώμα και να είναι μαλακά όταν τα ακουμπάτε στη μέση. Να είστε προσεκτικοί καθώς αρπάζουν εύκολα από κάτω. Καλό είναι να τα ελέγξετε μετά από 10-11 λεπτά ψησίματος.

Μόλις ψηθούν, βγάλτε το ταψί απ' το φούρνο και τοποθετήστε τα μουστοκούλουρα πάνω σε σχάρα για να κρυώσουν.
Βάλτε το δεύτερο ταψί στο φούρνο.

Μπορείτε να διατηρήσετε τα μουστοκούλουρα, κλεισμένα αεροστεγώς, μέχρι και 4 εβδομάδες. Κάθε μέρα που περνάει θα είναι και πιο νόστιμα.




29 comments:

  1. αχ πετιμεζι... που θα βρω πετιμεζιιιιιιιι?????... κικηηηηηηηηηηηη.. κικηηηηηηηηηηη... μπα δεν ακουει... ποιον να φωναξω.. τυχερηηηηηηηηηηηηη....

    ReplyDelete
  2. Niiiice! Νομίζω πως έτσι τα κάνει και η μαμά μου και μου αρέσουν πολύ, ούτε πολύ σκληρά, ούτε πολύ μαλακά, κάτι ενδιάμεσο. Πάω τις προάλλες σε ένα bakery και τι να δουν τα ματάκια μου? Mousto-cookies! Προφανώς τον φούρνο τον είχε Έλληνας...

    Φιλιά!
    Τζένη

    ReplyDelete
  3. Λατρευω τα μουστοκουλουρα... καθε χρονο μου εστελνε η γιαγια μουστο, αλλα φετος δεν ειχε... και ζηλευω τωρα!
    Καλημερα!

    ReplyDelete
  4. delicious - perfectly seasonal - yum - mmmmmmm

    ReplyDelete
  5. zeme — ναι, είμαι όντως τυχερή :) Να είναι καλά η Κική!

    My Kitchen Diary — μουστοcookies! Είδες; Στην Αμερική τα πουλάνε, εδώ στην Ολλανδία πρέπει να τα φτιάχνω μόνη μου!

    Ελπινίκη — α κρίμα. Ίσως αν ρωτήσεις σε κάποιο αρτοποιείο να σου πουν πού μπορείς να βρεις.

    Μαρία — thanks :)

    ReplyDelete
  6. αυτά τα κουλουράκια έχουν τέτοια γεύση και άρωμα που πραγματικά όποιοσ δεν τα έχει δοκιμάσει χάνει!

    ReplyDelete
  7. Μόλις γυρίσαμε από το camp των greek food blogger κρίμα που δε σε είχαμε μαζί μας αλλά σε θυμηθήκαμε κάνοντας αναφορά στο blog σου.
    Αν δεν κάνω λάθος στα κεράσματα υπήρχαν και μικρά μουστοκούλουρα.
    Καλησπέρα.

    ReplyDelete
  8. Ουπς! Κάτι έγινε εδώ κι εγώ πάω να κρυφτω κάπου! :-)))
    Αλλά πριν πάω, να πω ότι άσχετα από το σχήμα τους, είναι ΠΑΝΤΑ καταπληκτικά τα μουστοκούλουρα! Πολύ χαόριμαι που σου άρεσαν όλα Μάγδα!
    ΤΩΡΑ πάω...:-p

    ReplyDelete
  9. αγαπημένα κουλουράκια, όσο για τον πονοκέφαλο από το πιοτό, την επόμενη φορά μόλις ξυπνήσεις με πονοκέφαλο το πρώτο πράμα που θα κάνεις είναι να φας λίγη ζάχαρη ή λίγο μέλι σκέτο, τα γλυκά είναι το αντίδοτο (δίχως λιπαρά έτσι;)

    ReplyDelete
  10. Εδω λένε κοίτα τι μπορείς να κάνεις με ένα μουστοκούλουρο! Μικρά αριστουργήματα! Καλημέρα!

    ReplyDelete
  11. Ειρήνη — όντως!

    Ξανθή — ήθελα πολύ να έρθω. Μου έπεσε λίγο μακριά :) Του χρόνου.

    Κική — σ' ευχαριστώ και πάλι. Να' σαι καλά! Και άσε τις ντροπές :)

    γαστεροπληξ — σ' ευχαριστώ για τα tips!

    taste advisor — σ' ευχαριστώ!!

    ReplyDelete
  12. Τα αγαπημένα μου κουλούρια!
    Καταπληκτική ανάρτηση :)

    ReplyDelete
  13. Καλέ πολύ ωραία είναι, έτσι που τα έβλεπα ήθελα να τα φάω όλα, άσε που νομίζω πως τα μύριζα κιόλας:)) Να τα χαρείς τα καλούδια σου!

    ReplyDelete
  14. Γνώρισα την Κική στο Camp το Σάββατο. Πολύ ικανή κοπέλα και χρυσοχέρα! Το βιβλίο της ξανακυκλοφορεί από εβδομάδα, θα το αγοράσω σίγουρα. Καλοφάγωτα τα καλούδια!

    ReplyDelete
  15. Μάγδα και πάλι μπράβο!
    Η παρουσίαση καταπληκτική!
    Είναι από τα αγαπημένα μου..μυρωδιές..γεύση..αγαπημένα υλικά!
    Φιλιά πολλά!!

    ReplyDelete
  16. Koυλουράκια-πανδαισία! Ευχαριστώ για τη λεπτομερή προσέγγιση και τη συνταγή!

    ReplyDelete
  17. Τα μουστοκουλουρα ειναι και τα δικα μου αγαπημενα κουλουρακια,κι ακριβως με την υφη που περιγραφεις:ουτε πολυ σκληρα,ουτε πολυ μαλακα.Ευχαριστουμε για τη συνταγη,αν βρω πετιμεζι θα τη δοκιμασω!

    ReplyDelete
  18. τα εφτιαξα για δευτερη φορα και σε διπλασια δοση!
    εκπληκτικο το αποτελεσμα!
    ευχαριστω για την υπεροχη συνταγη που μοιραστηκες μαζι μας και εμεις με τουσ δικους μας ανθρωπους

    ReplyDelete
  19. Χαίρομαι πολύ που σας άρεσε!

    ReplyDelete
  20. Πολύ καιρό αναζητούσα αυτή την συνταγή...και θα την φτιάξω σίγουρα. Θα σου στείλω εντυπώσεις το συντομότερο.

    ReplyDelete
  21. Τα έφτοιαξα χτες, έγιναν ανάρπαχτα!Το μόνο πρόβλημα που είχα ήταν ότι δεν μπορούσα να τα πλάσω σε κυκλικό σχήμα (ίσως να φταίει το αλεύρι που χρησιμοποίησα).Σίγουρα θα τα ξαναφτοιάξω, εξαιρετική η συνταγή σου!

    ReplyDelete
    Replies
    1. Καλημέρα! Χαίρομαι πολύ που σου άρεσαν. Όπως γράφω και στην συνταγή, η ζύμη είναι κάπως μαλακιά οπότε την επόμενη φορά μπορείς να χρησιμοποιήσεις ένα κορνέ για να τα σχηματίσεις. Θα σε διευκολύνει πολύ! Σ' ευχαριστώ.

      Delete
  22. Απορία : εχω 1.5 λιτρο μουστο, θα μπορούσα να αντικαταστήσω στο πετιμέζι με μούστο σε αυτή τη συνταγή? κι αν ναι, σε τι αναλογία? Να συμπληρώσω με ζάχαρη ? :) Ευχαριστώ!!!

    ReplyDelete
    Replies
    1. Καλημέρα lisa. Δεν έχω φτιάξει ποτέ μουστοκούλουρα με μούστο, μόνο με πετιμέζι, οπότε δυστυχώς δεν μπορώ να σε βοηθήσω.

      Delete
  23. Πραγματικά υπέροχη υφή και νοστιμιά. Τα αγαπημένα της κόρης μου που δεν έτρωγε ποτέ μουστοκούλουρα. Το μόνο που προσπάθησα να μειώσω, και δεν τα κατάφερα, ήταν το λάδι. Μας βγαίνουν αρκετά λαδερά. Πως θα μπορούσαμε να το μειώσουμε χωρίς να χάσουμε την υφή τους;
    Συνέχισε έτσι, πάντα με υπέροχες συνταγές!!!

    ReplyDelete
    Replies
    1. Καλημέρα Άσπα. Χαίρομαι πολύ που σας άρεσαν τα μουστοκούλουρα. Όσο για το λάδι, θα σου πρότεινα να το μειώσεις κατά 50 ml και βλέπεις πώς είναι. Το λάδι γενικά βοηθάει στο να παραμένει τραγανό το κουλούρι αλλά και στο να διατειρείται για μεγάλο χρονικό διάστημα. Σ' ευχαριστώ!!

      Delete
    2. τα έκανα και εγώ 2 φορές και μου βγήκαν πολύ λαδερά και σκεφτόμουν και το λάδι μου που είναι καλό... οπότε με ενδιαφέρει το αποτέλεσμα με μειωμένο λάδι, αν έχει δοκιμάσει κάποιος. Μέχρι 100 μλ θα μπορούσα να θυσιάσω για κουλουράκια, ίσως το υπόλοιπο να το έβαζα σε σπορέλαιο (πχ ελαιοκράμβης που έχουμε εδώ στη Γερμανία πολύ καλής ποιότητας και φθηνό και καλό);
      Πράγματι βγαίνουν τραγανά, ίσως πολύ τραγανά για τα γούστα μου. Τα προτιμώ πιο μαλακά, αλλά δεν ξέρω τί να κάνω για να μου βγουν πιο μαλακά...

      Delete
    3. Κρίμα που δεν σου άρεσαν Αγγελική. Αυτή είναι η δική μου προτιμηση, τραγανά, όχι σκληρά ωστόσο. Είναι λίγο λαδερά, ναι, αλλά αυτό ειναι που τα κρατάει φρέσκα και τραγανά για καιρό. Πάντως εμένα ποτέ δεν μου έχουν βγει τόσο λαδερά ώστε να με παραξενεύει το αποτέλεσμα ή να με απωθεί. Δεν ξέρω πώς να τα κάνεις πιο μαλακά πάντως. Ίσως να δοκίμαζες την συνταγή κάποιου άλλου;

      Delete
    4. Τελικά δεν υπάρχει πιο δημιουργική αρχή από την διαφωνία, Μάγδα! Μέχρι στιγμής δεν μου είχε τύχει να διαφωνώ με κάποια συνταγή σου και το πρωτόγνωρο αυτό συναίσθημα μου γέννησε τόσα ερωτήματα και την αναζήτηση για απαντήσεις, μέχρι τη μαμά μου πήρα τηλέφωνο να μου πει δικές της συνταγές από το τεφτέρι... ναι εκείνο το μπλε τετράδιο της δεκατίας του '70! Και μάλιστα η μια συνταγή ήταν σε οκάδες! Και έβαζε λεμόνι αντί για πορτοκάλι.

      Σε κάθε περίπτωση θα δοκιμάσω διάφορες συνταγές μέχρι το επιθυμητό για μένα αποτέλεσμα, μέχρι να καταλάβω ποιό ρόλο παίζει το κάθε συστατικό και η ποσότητά του. Ενδιαφέρον ταξίδι στο άγνωστο και για μένα λίγο σπάνιο, ειδικά στη ζαχαροπλαστική που παίζει με υφές και γεύσεις ταυτόχρονα.

      Σε ευχαριστώ πολύ πάντως, συνέχισε να απολαμβάνεις το γιόκα σου, είναι φοβερά ενδιαφέρον τώρα που αρχίζει να τρώει κανονικά φαγητά! Εμένα αυτή η φάση με είχε ταρακουνήσει, μέχρι πρόγραμμα διατροφής για μένα για να πάρω κιλά σωστά έκανα, τόσες ερωτήσεις μου τέθηκαν ξαφνικά! φιλιά!

      Delete