Saturday, March 2, 2013

Η σούπα

Είπα να μην γκρινιάξω για τον καιρό αλλά τί να κάνω που μας έχει αλλάξει τα φώτα; Που μας έχει μουρλάνει με τις ιδιοτροπίες του; Αυτό το χειμώνα δεν μπορείτε να φανταστείτε τί κρύο έχουμε υπομείνει εδώ στα βόρεια. Νόμιζα πως μου άρεσε το κρύο, πως ποτέ δεν θα έλεγα “φτάνει”. Φτάνει όμως. Άντε γιατί το παρακάναμε.






Έχει μείον εδώ και μήνες, χιονίζει κάθε τρεις και λίγο κάνοντάς το δύσκολο να κυκλοφορήσεις—τις προάλλες έφαγα μια σούπα τρικούβερτη κι έπεσα και πάνω στο κινητό μου και αν το έσπαγα τί θα έκανα χωρίς κινητό, μου λέτε;—τα καλοριφέρ δουλεύουν στο φουλ και δεν συμφέρει καθόλου, γιατί μη νομίζετε πως κι εδώ δεν έχει κρίση, αλλά τί να σου κάνουν τα έρμα όταν η πλειοψηφία των ολλανδικών σπιτιών, τουλάχιστον στα κέντρα των πόλεων, είναι άνω των εκατό ετών και μπάζουν από παντού;






Πω πω, πολλή γκρίνια έτσι; Ε, αν δεν γκρινιάξω εδώ πού θα γκρινιάξω; Αφήστε να βγάλω τ’ απωθημένα μου γιατί στο τέλος θα πάρει η μπάλα κανα χριστιανό που δεν θα φταίει και σε τίποτα. Τώρα που ξεκίνησα όμως με την Ολλανδία, μήπως να το χοντρύνω λιγάκι; Δεν το έχω θίξει ποτέ το θέμα αλλά κάποτε είχα την εντύπωση ότι οι ξένοι ακούν Ελλάδα και λιγώνονται. Για τις ωραίες μας τις παραλίες, για τα ωραία μας τα παλικάρια και κορίτσια, για τα νόστιμα τα φαγητά μας και είχα δίκιο, εν μέρει δηλαδή γιατί τα πράγματα δεν είναι ακριβώς έτσι.






Ειδικά τα τελευταία δυο-τρία χρόνια, μας έχουν τόσο πολύ στην μπούκα που πλέον φοβάμαι να πω πως είμαι Ελληνίδα μήπως και τ’ ακούσω. Έχω σιχαθεί τα κακεντρεχή σχόλια με δόσεις ειρωνείας συγκαλυμμένα πίσω από αστεϊσμούς για τη χώρα μου και καμιά μέρα, σοβαρά σας μιλάω, θα βρίσω άσχημα και δεν μ’ αρέσει καθόλου να βρίζω.






Βέβαια, μη νομίσετε πως αναφέρομαι σε όλους τους Ολλανδούς, όχι, πρόκειται για μια μειοψηφία αδαών κι ακαλλιέργητων ανθρώπων που τους έχει πιάσει η αρρώστια που λέγεται ξενοφοβία εξαιτίας της κρίσης, που όμως είναι αρκετοί για να με συγχίσουν και να μου χαλάσουν τη διάθεση.






Πολλά είπα όμως και ξέφυγα, εντελώς. Για άλλο λόγο ξεκίνησα να γράφω, με σκοπό να καταλήξω σε κάτι που να σχετίζεται με αυτή την καταπληκτική σούπα, που έχω την εντύπωση ότι ήδη επισκιάστηκε από το μικρό μου ξέσπασμα. Τί να πρωτοπώ γι’ αυτή τη σούπα. Ότι είναι το χειμωνιάτκο βάλσαμό μου; Ότι με ζεσταίνει τις μέρες του ψοφόκρυου που δε λένε να τελειώσουν κι ας μπήκε ο Μάρτης; Ότι μου θυμίζει πατρίδα ακόμα κι αν η συνταγή είναι ιταλική;






Είμαι λάτρης των οσπρίων και δη των ρεβιθιών. Συνήθως τα φτιάχνω κοκκινιστά γιατί το ταίρι μου έτσι τα προτιμά, αλλά έλα που εμένα μου αρέσουν άσπρα, κι αυτή η συνταγή είναι ό,τι πρέπει για τα γούστα μου. Παρμένη από το Polpo, το οποίο μου δώρισε ο Σ για τα γενέθλιά μου στις αρχές του περασμένου Νοέμβρη, χρειάστηκε να την αλλάξω αρκετά διότι η αρχική συνταγή μου φάνηκε άνοστη και πως της έλειπε βάθος γεύσης. Πρόσθεσα λοιπόν το μαγικό υλικό που λέγεται παρμεζάνα, όχι όμως την ψίχα του τυριού αλλά το περίβλημά του, την κόρα του, έβαλα σκόρδο, μερικά ξερά φύλλα δάφνης και φρέσκα φύλλα μάραθου και μεμιάς της χάρισαν μια γεύση μούρλια.






Το αποτέλεσμα είναι μια σούπα πλούσια σε γεύση με ενδιαφέρουσα υφή, καθώς η μισή ποσότητα πολτοποιείται, με έντονα ουμάμι χροιά και ντελικάτη γεύση πράσου και μάραθου. Αν έχετε λοιπόν όρεξη για ένα ζεστό πιάτο ρεβιθόσουπας και ψάχνετε απεγνωσμένα το αντίδοτο της παγωνιάς, φτιάξτε την κι απολαύστε την.











Ρεβιθόσουπα με Φινόκιο και Πράσο
Προσαρμοσμένη από το Polpo

Το φινόκιο είναι η μαραθόριζα (βολβός μάραθου) και είναι ένα λαχανικό που χρησιμοποιώ πολύ. Αντιλαμβάνομαι πως σε πολλούς δεν αρέσει η γεύση του καθώς παραπέμπει σε γλυκάνισο γι’ αυτό να σας καθησυχάσω λέγοντας πως η παρουσία του είναι διακριτική, χωρίς να επισκιάζει τις λοιπές γεύσεις της σούπας.

Η προσθήκη της κόρας της παρμεζάνας στη σούπα μπορεί σε κάποιους από εσάς να φαίνεται περίεργη και σας καταλαβαίνω απόλυτα αλλά, πιστέψτε με, χαρίζει μια απίστευτη γεύση στη σούπα· μη διστάσετε να την προσθέσετε.

Σερβίρετε τη σούπα με μπόλικο φρέσκο ψωμί, τυρί φέτα και φιλέτα αντζούγιας.






Μερίδες: 6-8

Υλικά
500 γρ. ξερά ρεβίθια
1 κουταλάκι γλυκού μαγειρική σόδα
1½ λίτρο* ζωμό κοτόπουλου ή λαχανικών (ή 1½ λίτρο νερό και 2 κύβους κοτόπουλου ή λαχανικών)
110 ml εξαιρετικά παρθένο ελαιόλαδο
2 κρεμμύδια, ψιλοκομμένα
2-3 σκελίδες σκόρδο, πολτοποιημένες
1 μεγάλο πράσο (γύρω στα 200 γρ.), κομμένο σε μικρά κομμάτια
1 μεγάλο φινόκιο (γύρω στα 300 γρ.) κομμένο σε μικρά κομμάτια
Περίβλημα (κόρα) παρμεζάνας, από ένα μεγάλο κομμάτι
2-3 ξερά φύλλα δάφνης
¼ κουταλάκι γλυκού μπούκοβο
Αλάτι
Μαύρο πιπέρι, φρεσκοτριμμένο
Χυμό ½ λεμονιού, φρεσκοστυμμένο, συν έξτρα για το σερβίρισμα
Φύλλα μάραθου, για το σερβίρισμα

* Η στάθμη του ζωμού/νερού θα πρέπει να είναι δυο δάχτυλα πάνω από τα ρεβίθια κι όχι παραπάνω γιατί θα γίνει πολύ νερουλή η σούπα. Έχετε υπόψη σας ότι ίσως χρειαστεί λιγότερο ή περισσότερο υγρό από το 1½ λίτρο οπότε μην το προσθέστε όλο μεμιάς αλλά σιγά-σιγά ώστε να ελέγξετε την στάθμη.

Ειδικά εργαλεία: σουρωτήρι, ραβδομπλέντερ ή μπλέντερ ή μεγάλο επεξεργαστή τροφίμων


Προετοιμασία
Το προηγούμενο βράδυ, βάλτε τα ρεβίθια σε ένα μεγάλο μπωλ και προσθέστε τη μαγειρική σόδα και 2 λίτρα νερό. Ανακατέψτε καλά μ' ένα κουτάλι κι αφήστε να μουλιάσουν για 12-14 ώρες.

Την επόμενη μέρα, σουρώστε τα και ξεπλύντε τα καλά κάτω από τρεχούμενο νερό. Βάλτε τα σε μια μεγάλη κατσαρόλα και προσθέστε 2 λίτρα νερό. Βάλτε τη φωτιά στο δυνατό κι αφήστε να πάρουν βράση. Θα παρατηρήσετε πως μόλις τα ρεβίθια αρχίσουν να βράζουν, θα βγάλουν ένα λευκό αφρό που θα ανέβει στην επιφάνεια του νερού. Αφαιρέστε τον αφρό με ένα κουτάλι και σουρώστε τα ρεβίθια.

Στην ίδια κατσαρόλα, προσθέστε το ελαιόλαδο, ζεστάνετε σε μέτρια προς δυνατή φωτιά και προσθέστε τα κρεμμύδια. Σωτάρετέ τα για 2-3 λεπτά μέχρι να μαλακώσουν και προσθέστε το σκόρδο. Σωτάρετε για 1 λεπτό, ρίξτε το πράσο και φινόκιο και σωτάρετε για 2 λεπτά. Μετά προσθέστε τα ρεβίθια και ανακατέψτε καλά για να καλυφθούν με το λάδι και προσθέστε τον ζωμό ή το νερό και τους κύβους (προσέχοντας να φτάσει το υγρό δυο δάχτυλα πάνω απ’ τα ρεβίθια κι όχι λιγότερο ή περισσότερο), την κόρα παρμεζάνας, τα φύλλα δάφνης και το μπούκοβο. Ανακατέψτε καλά και αφήστε να πάρει μια βράση. Κατεβάστε τη φωτιά στο χαμηλό, βάλτε το καπάκι στην κατσαρόλα και σιγοβράστε για 1 ώρα περίπου ή μέχρι να μαλακώσουν, ανακατεύοντας πότε-πότε. Δεν είναι όλα τα ρεβίθια ίδια, άλλα είναι βραστερά κι άλλα όχι, οπότε καλό είναι να τα κοιτάτε πού και πού ώστε να μη βρεθείτε προ εκπλήξεως. Θέλετε να είναι μαλακά αλλά όχι να διαλύονται.
Δοκιμάστε τα, ελέγχοντας αν χρειάζονται αλάτι—αρκετές φορές ο ζωμός είναι αρκετός για να αλατίσει το φαγητό—και προσθέστε φρεκοτριμμένο πιπέρι.


Με μια τρυπητή κουτάλα, αφαιρέστε το ένα-τέταρτο των ρεβιθιών και λαχανικών από την κατσαρόλα και βάλτε τα σ’ ένα μπωλ. Αφαιρέστε και πετάξτε το περίβλημα παρμεζάνας και τα φύλλα δάφνης απ’ την κατσαρόλα. Χρησιμοποιώντας ένα ραβδομπλέντερ, πολτοποιήστε τη σούπα μέσα στην κατσαρόλα ώστε να είναι απαλή και κρεμώδης. Σε περίπτωση που δεν έχετε ραβδομπλέντερ, πολτοποιήστε λίγη-λίγη τη σούπα σε ένα μεγάλο επεξεργαστή τροφίμων ή ένα μπλέντερ.
Επιστρέψτε τα ολόκληρα ρεβίθια και τα λαχανικά που κρατήσατε νωρίτερα μέσα στην κατσαρόλα, προσθέστε τον χυμό λεμονιού και ανακατέψτε καλά.

Σερβίρετε τη σούπα ζεστή, γαρνιρισμένη με φύλλα μάραθου και λίγο ελαιόλαδο. Προσθέστε λίγο επιπλέον χυμό λεμονιού και μαύρο πιπέρι εάν επιθυμείτε.

Την επόμενη μέρα, η σούπα θα είναι ακόμα πιο νόστιμη, ως είθισται με όλες τις σούπες.





27 comments:

  1. Τα ρεβίθια μας αρέσουν πολύ και τα μαγειρεύω με πολλούς τρόπους. Αν μαγειρέψω αυτή την εβδομάδα θα προτιμήσω τη δική σου συνταγή.
    Τα σχόλια των ξένων για τη χώρα μας και τους ανθρώπους όσο πάνε και γίνονται πιο πολλά σε πολλές χώρες αυτά λένε οι πληροφορίες από ταξιδιώτες αλλά και από διαμένοντες μονίμως έξω.
    Δυστυχώς θα πω μόνο.
    Πολλά φιλιά

    ReplyDelete
  2. Μου αρεσουν τα ρεβύθια και θα τα δοκιμάσω σίγουρα και με τον τρόπο που τα έχεις μαγειρέψει.Το φινόκιο είναι ιδιαίτερο σε γεύση είμαι περίεργη για το αποτέλεσμα.Επίσης δεν τα εχω κάνει ποτέ βελουτέ, δεν το σκέφτηκα... Εχω μια ερώτηση.Χρησιμοποιείς ρεθύθια χωρίς φλούδα ?

    ReplyDelete
  3. Μη μου συγχιζεσαι! Α ωραια περνας, μου αρεσει πολυ το κρυο και εδω στην Αθηνα εκανε ψευτοχειμώνα φετος.

    ReplyDelete
  4. Δεν τα μαγειρεύω τα ρεβύθια και μάλλον ήρθε η ώρα τους! Για το πώς μας βλέπουν ως Έλληνες μεγάλο θέμα... Εδώ είναι λίγο καλύτερα από τη Βόρεια Ευρώπη για πολλούς λόγους, αλλά και πάλι πού και πού ακούς περίεργα σχόλια...

    ReplyDelete
  5. Συμφωνώ σε όλα, μα σε ΟΛΑ κυριολεκτικά!!! Μικρή η μερίδα αυτών που μας κοιτούν με απέχθεια, πάντως υπάρχουν! Αυτό είναι που με πληγώνει περισσότερο από τη ζωή μου στο εξωτερικό: να ντρέπομαι να πω ότι είμαι Ελληνίδα! Βέβαια έχω συναντήσει και το αντίθετο: Βέλγους να μου λένε ότι πρέπει να είσαι πολύ περήφανη για την καταγωγή σου γιατί "το φως που άναψαν οι πρόγονοί σας στην αρχαιότητα φωτίζει όλο το σύγχρονο κόσμο..." και μου μιλούν ελληνικά-αρχαία, ότι θυμούνται από αυτά που έμαθαν απ'το πανεπιστήμιο!
    Για τον καιρό τι να πω....Ξέχασα πως είναι ο ήλιος και τι χρώμα έχει ο καθαρός ουρανός!!! Όμως από βδομάδα έχουν δώσει ήλιο και 10 με 15 βαθμούς!!! Ας ελπίσουμε...(Σίγουρα του χρόνου θα λέω: "ας ήμουν στο Βέλγιο και ας χιόνιζε συνέχεια!!!"...)
    Τα ρεβύθια και εγώ έχουμε μαλώσει και δεν ξέρω γιατί! Μου θυμίζουν στραγάλια τα οποία δεν είναι και το καλύτερό μου και έτσι δεν τα έχω φάει ποτέ και φυσικά ούτε μαγειρέψει!!! Υπόσχομαι όμως, γυρνώντας πίσω, να τα δοκιμάσω! Έτσι έλεγα και για τη φάβα και τώρα τρελαίνομαι!!!
    Καλή και ζεστή εβδομάδα να έχουμε!!!

    ReplyDelete
  6. Ξανθή — ναι, δυστυχώς... Ελπίζω να σου αρέσουν αν τα δοκιμάσεις. Φιλιά.

    Maria F. — αν εννοείς αν τους αφαιρώ εγώ την φλούδα, όχι. Το φινόκιο είναι υπέροχο στη σούπα. Θα περιμένω τις εντυπώσεις σου αν την φτιάξεις.

    Beauty Follower — αν σ' αρέσει το κρύο, εδώ θα σου άρεσε πολύ.

    Jenny — το τελευταίο διάστημα ακούω απανωτά άσχημα σχόλια και γι' αυτό είμαι και τόσο εκνευρισμένη.
    Ναι, πρέπει να τους δώσεις μια ευκαιρία, είναι πολύ νόστιμα.

    Marina — δεν ντρέπομαι καθόλου να πω πως είμαι Ελληνίδα, το αντίθετο μάλιστα. Το πρόβλημα το έχουν εκείνοι και όχι εγώ. Απλώς είναι απογοητευτικό να ακούς αρνητικά σχόλια, ειδικά από ανθρώπους που δεν ξέρουν τί τους γίνεται. Ο καιρός... τί να πει κανείς πια. Εσύ με καταλαβαίνεις απόλυτα!
    Δοκίμασε τα ρεβύθια, θα δεις πόσο γευστικά είναι. Επίσης!

    ReplyDelete
  7. Ελπίζω να'ρθει η άνοιξη "ραγιάδες, ραγιάδες" και να μη χρειαστεί άλλο κουκούλωμα και γάντια, αλλά οι σουπίτσες τρώγονται και καλοκαιριάτικα απ' τους λάτρεις, κι εγώ αγαπώ σούπες. Σε φιλώ Μάγδα μου με τα ωραία σου (κι άμα βρίσεις τους ξενοφοβικούς Ολλανδούς που σκιάζονται τους Έλληνες θα είσαι με τ' ακόμα πιο ωραία σου!!!)

    ReplyDelete
  8. Σαν παιδί περίμενα πότε η μαμά μου θα έφτιαχνε ρεβύθια, γιατί τα έκανε τόσο νόστιμα. Εγώ ποτέ δεν κατάφερα ως τώρα να κάνω πεντανόστιμη ρεβυθόσουπα, όπως αυτή που έχω στη μνήμη μου από παλιά. Θα τη δοκιμάσω σίγουρα τη συνταγή σου Μάγδα και ελπίζω να κάνει τη διαφορά. Ό,τι έχω κάνει από τα δικά σου ηλεκτρονικά δεφτέρια ήταν επιτυχία. Μπορείς να μου εξηγήσεις μόνο τί σημαίνει ουμάμι χροιά?

    ReplyDelete
  9. Το πόσο λαχταριστή φαίνεται δεν περιγράφεται!!
    Ωραία ιδέα!!

    Τρελοτουρίστρια

    ReplyDelete
  10. Συμφωνώ απολύτως για την προσθήκη μαραθόριζας στα ρεβυθια. Μαζί με το λεμόνι απογειώνουν αυτό το τόσο ταπεινό υλικό.
    Πολύ ωραία ιδέα η κόρα παρμεζάνας!!! Την άλλη φορά οπωσδήποτε. Μόνο μια επφύλαξη έχω και την αναφέρω πληροφοριακά :)

    Κάπου διάβασα, πριν από καιρό, ότι η μαγειρική σόδα καταστρέφει πολλά από τα θρεπτικά συστατικά των ρεβυθιών και μειώνει την διατροφική τους αξία. Δεν ξέρω αν είναι αλήθεια ή όχι αλλά το δοκίμασα. Την πρώτη φορά φοβόμουν ότι δεν θα μαλακώσουν, γιατί θεωρούσα τη σόδα απαραίτητη, αλλά τελικά δεν είδα καμία διαφορά στο αποτέλεσμα κι ετσι σταμάτησα να την χρησιμοποιώ. Ποτέ δεν ξέρεις...

    ReplyDelete
  11. Τι να πω; Ή καλύτερα τι να πρωτοπώ;
    Ας ξεκινήσω από τα ρεβύθια!
    Ψηφίζω σίγουρα λευκή σούπα με αρκετή μαραθόριζα. Κι αμέσως μετά ρεβύθια σαλάτα με όλους τους πιθανούς συνδυασμούς. Κοκκινιστά θα ήταν η τελευταία επιλογή μου σίγουρα Μάγδα μας.

    Για τα κρύα τι να σχολιάσω; Κάνε υπομονή ίσως καλή μου, αφού οι συνθήκες το απαιτούν να ζεις και να εργάζεσαι σε παγωμένη χώρα.

    Το για το πως μας βλέπουν οι ξένοι, είναι ένα θέμα που πονάει και καίει πάρα πολύ. Το μόνο ίσως που θα έκανα, σε κάθε "δίστροπο" και "μυστήριο" Ολλανδό, Βέλγο, Γερμανό, Δανό ή άλλης πατρίδας κάτοικο, θα του έλεγα να διαβάσει περισσότερη ιστορία. Ιστορία της Πατρίδας του και Ιστορία Ελληνική.

    Πέρα από την προγενέστερη υπαρξή της δικής μας, είμαι σχεδόν σίγουρη ότι στην δική του κάπου θα βρει έναν ήρωα που θα έχει επιρρεαστεί από τις Ελληνικές ιδέες και ιδεώδη αιώνων πίσω, εκτός κι' αν είναι τόσο φανατικός που να μην θέλει καν να το αναγνωρίσει.

    Απο κει και πέρα, να περπατάτε με το κεφάλι ψηλά όλοι όσοι είστε στο εξωτερικό, και να μην "φοβάστε" να λέτε ότι είστε Ελληνες και ότι πήγατε στις χώρες τους για να ΔΟΥΛΕΨΕΤΕ ή να ολοκληρώσετε ΣΠΟΥΔΕς και όχι για να "επαιτήσετε".

    Σου στέλνω πολλούς χαιρετισμούς και λίγο ήλιο από τον δικό μας σήμερα :-))

    ReplyDelete
  12. Λάτρεψα τη σούπα, το σερβίτσιο, την παρουσίαση... Υπέροχη συνταγή! Μπράβο!!!
    Ελπίζω να απαλλαγείτε σύντομα από το κρύο και να καλωσορίσετε και επισήμως την Άνοιξη!
    Φιλιά!

    ReplyDelete
  13. Τα ρεβύθια δεν μου αρέσουν καθόλου σε μορφή σούπας γιατί τα βρίσκω πολύ "επίπεδα" σε γεύση. Η συνταγή σου όμως με βάζει σε πειρασμό λόγω της ποικιλίας των αρωμάτων από την μαραθόριζα, τα πράσσα, το μπούκοβο(αγόρασα προχθές καπνιστό,θα του πάει λες;). Πάντως είσαι καταπληκτική με την κόρα παρμεζάνας.Κ'γω την πετάω κάθε φόρα...
    Με το καλό να σας έρθει η άνοιξη και ξύδι πες στους Ολλανδούς που μας στραβοκοιτάνε.
    Φιλιά

    ReplyDelete
  14. Βρίσε, γκρίνιαξε, να ξεθυμάνεις εμείς εδώ είμαστε να ακούσουμε..... βλαμένοι άνθρωποι υπάρχουν παντού, εδώ να δεις τι κυκλοφορεί. Υπομονή με το κρύο, θα περάσει (λέμε τώρα).
    Τέλεια η σουπίτσα, ακόμα πιο πολύ με την προσθηκη παρμεζάνας...

    ReplyDelete
  15. Με ρεβίθια, πράσα και παρμεζάνα, νομίζω ότι η σούπα σου είναι απίθανη!
    Φιλιά πολλά!

    ReplyDelete
  16. Martha — κι εγώ τις απολαμβάνω και το καλοκαίρι, όχι καυτές όμως. Να' σαι καλά! Φιλιά!

    Βάσω — ουμάμι είναι η πέμπτη βασική γεύση μετά τη γλυκιά, την αλμυρή, την ξινή και την πικρή γεύση. Είναι η πικάντικη, κρεάτινη γεύση που έχουν φαγητά (προϊόντα) όπως το κρέας, τα μανιτάρια, η σάλτσα σόγιας, η παρμεζάνα, το πράσινο τσάι κ.α. και η οποία πηγάζει από το όξινο γλουτανιμικό νάτριο. Ελπίζω και η σούπα να είναι επιτυχημένη. Θα περιμένω τις εντυπώσεις σου!

    Crazy Tourists — σ' ευχαριστώ!

    Θοδωρής — έχω δει κι εγώ πολλούς που δεν χρησιμοποιούν σόδα για το μαλάκωμα των ρεβιθιών αλλά προσωπικά δεν το έχω δοκιμάσει ποτέ. Η συνήθεια βλέπεις. Θα το τολμήσω την επόμενη φορά, να δω πώς θα γίνουν. Ευχαριστώ για την πρόταση Θοδωρή!

    Penelope — και μένα κοκκινιστά δεν είναι το καλύτερό μου αλλά έλα που ο Σ έτσι έμαθε απ' την μαμά του να τα τρώει... :)
    Πονάει όντως το θέμα Πηνελόπη μου και μερικές φορές, ακούγοντας αβάσιμα και πικρόχολα σχόλια, μου ανεβαίνει το αίμα στο κεφάλι. Ευτυχώς είναι μεμονωμένες περιπτώσεις.
    Να' σαι καλά και, κοίτα να δεις, σήμερα έβγαλε ήλιο!!!

    sundayspoon — νομίζω πως έσκασε μύτη η άνοιξη σήμερα! Επιτέλους!

    Αγγελική — μμμ καπνιστό μπούκοβο, τέλεια! Για δοκίμασέ το, με μέτρο όμως γιατί ίσως να είναι έντονο. Ελπίζω να την φτιάξεις και να αλλάξεις γνώμη για τις ρεβιθόσουπες! Η κόρα παρμεζάνας είναι το μυστικό όχι μόνο για ρεβιθόσουπα αλλά και για καμιά μινεστρόνε. Μπορείς να μαζέψεις κόρες από παρμεζάνα και να τις διατηρείς στην κατάψυξη για τέτοια χρήση.

    thegreenmixer — να' σαι καλά! Χαίρομαι πολύ που είσαστε εδώ και με ακούτε :)

    Ερμιόνη — σ' ευχαριστώ!

    ReplyDelete
  17. Μάγδα πριν από μια εβδομάδα κι ενώ έψαχνα συνταγές στο internet έπεσα πάνω στο blog σου και χάρηκα πάρα πολύ για τις τόσο όμορφες συνταγές!Μετά είδα πως μένεις και στην Ολλανδία κι έπαθα πλάκα μιας κι εγώ είμαι ομοιοπαθούσα, μένω στο Arnhem!Αρχικά θα σου πω συγχαρητήρια για τη συνταγή, την έκανα σήμερα μη περιμένοντας ήλιο και ζέστη αλλά ήτανε υπέροχη!
    Όσο για τους Ολλανδούς..τι να πω, έχω την ίδια ίσως και λίγο χειρότερη εμπειρία μιας και το Arnhem είναι περισσότερο Ολλανδικό και λιγότερο international από τη Χάγη..καλύτερα να μην ξεκινήσω!
    Να είσαι πάντως καλά και να έχεις πολύ έμπνευση!
    Ν

    ReplyDelete
  18. Καλημέρα, Μάγδα!
    Παρακολουθώ το blog σου και το έχω στη λίστα μου. Λάτρεψα την πρότασή σου, γιατί λατρεύω τα ρεβύθια. Θα τα δοκιμάσω έτσι κάποια στιγμή.
    Όσο για τους Β. Ευρωπαίους, δεν λέω ότι έχουν εντελώς άδικο αλλά μ΄αυτό τον τρόπο και συμπεριφορά σκεπάζουν τα δικά τους άσχημα. Ας διαβάσουν την Ιστορία τους για να ντραπούν για το πώς συμπεριφέρθηκαν στους λαούς τους οποίους εκμεταλλέυτηκαν και κέρδισαν τα πλούτη τους. Μιλάμε για πολιτισμο που μποροστά στο δικό μας πάντα θα αισθάνονται κόμπλεξ. Όταν ο Ιούλιος Καίσαρας(1ος πΧ) έκανε πόλεμο μαζί τους, φόρτωναν τα υπάρχοντά τους σε ένα κάρο! Ούτε μόνιμη κατοικία δεν είχαν!
    Και τι δεν βγαίνει στη φόρα γι΄αυτούς καθημερινά! Η Ολλανδία δεν είναι δα και παράδεισος!
    Ευτυχώς εδώ οι Άραβες εξακολουθούν να μας αγαπούν!

    Να είσαι και να περνάς καλά!

    ReplyDelete
  19. Ν — καλημέρα και καλώς όρισες! Ναι, εκεί που άρχισα να μιλάω για τον άσχημο καιρό βγήκε υπέρλαμπρος ο ήλιος. Χαίρομαι πολύ που σου άρεσε η σούπα! Δεν έχω πάει ποτέ στο Arnhem είναι όμως διάσημη ιστορικά πόλη. Να' σαι καλά και συ!

    Helen Gr — καλημέρα! Η Ολλανδία πράγματι έχει εκμεταλλευτεί τα πλούτη άλλων λαών για να πάει μπροστά και η ιστορία τους έχει πολλά μελανά σημεία. Παράδεισος δεν υπάρχει, όπου και να βρίσκεσαι δυστυχώς υπάρχουν προβλήματα. Πάντως, είναι γεγονός πως ως χώρα μου έχει προσφέρει πολλά αυτά τα χρόνια που είμαι εδώ, και η πλειοψηφεία των Ολλανδών είναι ευγενικότατοι άνθρωποι που με έχουν κάνει να αισθάνομαι ευπρόσδεκτη στην χώρα τους. Διαφορετικά δεν θα παρέμενα εδώ. Να' σαι και συ καλά και σ'ευχαριστώ για την επίσκεψη!

    ReplyDelete
  20. Πωπω! Μολις την εκανα και είναι ονειρο! Και αυτό το λέει κάποιος που δεν τρώει ούτε όσπρια σούπα ούτε φινόκιο! Ενθουσιάστηκα δεν περιμενα τέτοια γεύση. Για άλλη μια φορά ευχαριστώ πολυ :-)

    ReplyDelete
    Replies
    1. Heidi, χαίρομαι πάαααρα πολύ που σου άρεσε! Κι εγώ σ'ευχαριστώ για το feedback!

      Delete
  21. Εγώ θέλω να προσθέσω μόνο ένα μικρό ανέκδοτο για να φτιάξει η διάθεσή μας μαζί με τον καιρό. Πριν από δυο χρόνια μετά από έναν επίσης ατέλειωτο χειμώνα ο τότε τριων χρόνων γιός μου -γεννημένος και μεγαλωμένος στο Βέλγιο- είδε την πρώτη ηλιόλουστη ημέρα και επιτέλους γαλάζιο ουρανό. Μου έδειξε λοιπόν έκπληκτος τον ουρανό και είπε μαμά κοίτα ο ουρανός είναι γαλάζιος... Γελούσα μόνη μου καθώς συνηδητοποίησα πως το παιδί πίστευε πως το κανονικό χρώμα του ουρανού είναι το γκρι...Ευχαριστούμε για τις συνταγές.

    ReplyDelete
  22. και χωρίς την παρμεζάνα (δεν τρώω γαλακτοκομικά) πολύ νόστιμη!! ευχαριστώ!!

    ReplyDelete
  23. Καλημέρα!Σήμερα έκανα δύο συνταγές σου!Αυτή τη σουπίτσα και τη σοκολατένια μους αυτού του μήνα....Αν και πάντα προτειμώ τα γλυκά από τα αλμυρά- το ίδιο έγινε και τώρα:η μους είναι άπιαστη!Ένα μικρό θαύμα, πλημύρισα παιδικό ενθουσιασμό, ενώ έπηζε!!!-, αυτή η σουπίτσα με σώζει!Ο καλός μου αγαπάει τα ρεβίθια πιο πολύ από κάθε φαγητό, εκτελεσμένα με μία συνταγή, μάλλον, πολίτικη.Προβρασμένα, με τσιγαρισμένο κρεμμυδάκι και μέσα στον ζωμό ρύζι- εγώ βαζω το τ. Αμερικής-. Το ρυζάκι απορροφά τον ζωμό.Καμμιά φορά βάζω και ψιλοκομμένα λαχανικα.Εκείνος τρελαίνεται για αυτό το φαγητό, εγώ όμως δε το τρώω. Έτσι, κάνοντας τη συνταγή σου, θα φάμε υπέροχα και οι δυο μας σήμερα. Εγώ σουπίτσα-το αγαπημένο μου φαγητό μαζί με τα μεζεδάκια- και εκείνος ρεβίθια πιλάφι.Σ'ευχαριστούμε, καλή μου νεράΪδα!!!Αγγελική (Α.Τ.)

    ReplyDelete
    Replies
    1. Να' σαι καλά Αγγελική! Σ' ευχαριστώ που πάντα μου αφήνεις τις εντυπώσεις σου από τις συνταγές που δοκιμάζεις. :)

      Delete
  24. μολις διαβασα τη συνταγη, σκεφτηκα τη φιλη μου τη χριστινα που τρελαινεται για ρεβυθια. την εφτιαξα λοιπον πριν 3-4 μερες και μου αρεσε παρα πολυ! το φινοκιο σουπερ, δεν ειχα φαει ξανα και θα ελεγα πως θελει πολυ λεμονι, την απογειωνει κυριολεκτικα. φιλεψα και τη φιλη μου και τον πατερα μου που του αρεσουν τα οσπρια αλλα η μανα μου τα σνομπαρει. θα την ξανακανω σιγουρα. τελειο και το σερβιτσιο!!

    ReplyDelete
    Replies
    1. Να' σαι καλά! Χαίρομαι πολύ που σου άρεσε!

      Delete