Tuesday, May 14, 2013

Ελλήνων γεύσεις


Χρόνια πολλά και Χριστός Ανέστη!






Το Πάσχα ήρθε κι έφυγε και ένα έχω να δηλώσω. Έφαγα τόσο πολύ που δεν έχω ξαναφάει στη ζωή μου. Τέτοια λαιμαργία είχε καιρό να με πιάσει αλλά ξέρετε πώς είναι το Πάσχα, όλοι μας τρώμε λίγο παραπάνω και πόσο μάλλον εμείς οι ξενιτεμένοι που δεν έχουμε ψησταριές και σούβλες και που όταν βρισκόμαστε στη χώρα μας του δίνουμε και καταλαβαίνει. Πάντως το ευχαριστήθηκα.
Σουβλίσαμε το αρνί μας,





το κοντοσούβλι,





και το κοκορέτσι μας, το οποίο ομολογουμένως περίμενα πώς και πώς.





Την επόμενη μέρα, διότι δεν μας έφτασε τόσο κρέας που είχαμε φάει, το γυρίσαμε σε μοσχαρίσιες μπριζόλες και χοιρινά πικάντικα λουκάνικα.





Οι αρτηρίες μου χρειάζονταν ένα γερό καθάρισμα μετά από τέτοια κραιπάλη αλλά φυσικά δεν συγκρατήθηκα. Είχα πεθυμήσει τις γεύσεις του παστουρμά και του σουτζουκιού, κλασικές αξίες στο σπίτι μας ως Πολίτες.





Η μαμά μου έφτιαξε τα περίφημα παστουρμαδοπιτάκια της με ντομάτα και γραβιέρα Μετσόβου φτιαγμένη από πρόβειο γάλα, που δεν είχα ξαναφάει και που με ενθουσίασε.





Φυσικά τα αβγά πήραν κι έδωσαν, έσπασαν, αντιστάθηκαν αλλά στο τέλος καταναλώθηκαν. Όχι βέβαια από εμένα, την περιβόητη αντι-αβγουλού, αλλά από τους υπόλοιπους.





Τα τυριά πάντα έχουν την τιμητική τους. Ειδικά η φέτα, και το ανθότυρο που είχα να το φάω καιρό.





Πίτες, που ναι, ωραίο να τις φτιάχνεις μόνος σου (εγώ αναγκαστικά αφού δεν υπάρχουν στην Ολλανδία) αλλά το να τις βγάζεις απ’ την κατάψυξη και να τις τηγανίζεις στο λεπτό, είναι άλλο πράμα.





Σαλάτες μπόλικες, αυτή όμως με τα παντζάρια, με τα πεντανόστιμα καταπράσινα φύλλα τους και τα τρυφερά μωβ κοτσάνια τους, ήταν το κάτι άλλο.





Γίγαντες ψημένοι από την γιαγιούλα μου, μαζί με παστές αντζούγιες που τις φτιάχνει η ίδια, ήταν φοβερό γεύμα μαζί με ελιές καλαμών, φέτα και φρέσκο ψωμί.





Ντάκος, το all-time classic γρήγορο και υγιεινό γεύμα είναι από τα καλύτερά μου. Ελλάς το μεγαλείο σου στα υλικά· Κρητική κριθαροκουλούρα και ντομάτα, φέτα από την Κάρυστο, ελαιόλαδο από το Αγρίνιο. Θα μπορούσα να τρώω ντάκο κάθε μέρα και να μην τον βαρεθώ ποτέ.





Φραπέ είχα να πιώ καιρό. Τον έχω κόψει ως κακή συνήθεια αλλά ερχόμενη εδώ τον λαχτάρησα. Και ήπια πολλούς.





Τα γλυκά δεν μπορούν να λείψουν μετά το τέλος ενός γεύματος. Έφτιαξα αυτό το σοκολατένιο κέικ, τη συνταγή του οποίου πρέπει οπωσδήποτε να μοιραστώ μαζί σας μπορείτε να δείτε εδώ. Εδώ που τα λέμε τις συνταγές όλων πρέπει. Αξίζουν.





Τα cupcakes με φρέσκο χαμομήλι ήταν υ-πέ-ρο-χα. Ήταν η πρώτη φορά που επιχείρησα να προσθέσω φρέσκο χαμομήλι σε γλυκό και το λάτρεψα.





Βρήκα φρέσκο χαμομήλι στη λαϊκή και το άρπαξα χωρίς δεύτερη σκέψη. Δεν το μετάνιωσα διόλου. Το ζεστό χαμομήλι που έφτιαξα με αυτό ήταν ό,τι πιο εύγεστο και αρωματικό έχω πιεί ποτέ μου.





Και μετά έφτιαξα αυτό το κέικ με κεράσια και αμύγδαλα. Η συνταγή για το κέικ εδώ.





Καθάρισα τα κεράσια με τον εικοσιπέντε ετών κερασοκαθαριστή του παππού μου.





Επιστρέφοντας από την λαϊκή τις προάλλες φορτωμένη, δεν άντεξα και βάλθηκα να τα φωτογραφίσω όλα· τα ελληνικά ζαρζαβατικά και φρούτα που, γυρίζοντας στην Ολλανδία σε λίγες μέρες, θα μου λείψουν πάρα μα πάρα πολύ. Έπρεπε να τα απαθανατίσω.





Οι φράουλες έγιναν μαρμελάδα και γλυκό του κουταλιού.





Οι μελιτζάνες και τα κολοκυθάκια μουσακάς απ' τα χεράκια της μανούλας μου.





Τα βλήτα βραστά με τηγανητά μπαρμπούνια.





Οι ντομάτες θα γίνουν άλλος ένας ντάκος πριν φύγω.




Όσο για τα υπόλοιπα, διάθεση να υπάρχει.


Αυτά προς το παρόν.

Εύχομαι να σας βρίσκω όλους καλά.
Θα τα πούμε σύντομα!



20 comments:

  1. Aληθώς Ανέστη! Εύχομαι να μπορείς να απολαμβάνεις πάντα αυτά τα λαχταριστά εδέσματα.Φαίνονται όλα τέλεια!Να είσαι πάντα καλά. Ευγενία.

    ReplyDelete
  2. Καλημέρα είσαι ακόμη Ελλάδα;;

    ReplyDelete
  3. Χαίρομαι πολύ που γέμισες μπαταρίες...έχοντας ζήσει στο εξωτερικό όταν ήμουν μικρή ξέρω πως είναι...με ευχές για το επόμενο ταξίδι στην Ελλάδα...:)

    ReplyDelete
  4. Όπως πάντα ήταν μια υπέροχη ανάρτηση! Με όλο το θάρρος της φανατικής ανάγνωσης του μπλογκ, να παρατηρήσω:
    1. πόσο σε καταλαβαίνω ότι λες αντιαυγουλού (μόνο ομελέτα ή σε άλλες παρασκευές- δεν τσουγκρίζω καν αυγά, γιατί το θεωρώ απρεπές να τα παρατάω να τα φαν οι άλλοι!)
    2. αν ανακοίνωνες μια ημέρα συνάντησης με όσους σε διαβάζουν στην Αθήνα, θα εκπλησσόσουν-όχι από τους γνωστούς μπλογκερ, αλλά από πολλούς που σε διαβάζουμε... (θα ήταν παρακινδυνευμένο, κάπως)
    3. επίσης, καταλαβαίνω και τη χαρά να φτιάχνεις τα ΠΑΝΤΑ στο πιάτο χειροποίητα, άρα συμμερίζομαι πλήρως και τον ενθουσιαμσού της έτοιμης πίτας.
    4. τυριά μετσόβου=ποιότητα. κι εδώ συμφωνούμε.
    5. αν θες, μήπως να σκεφτείς να αποθησαυρίσεις τις οικογενειακές παραδοσιακές συνταγές...
    Χριστός ανέστη! Καλή συνέχεια και αναρτήσεις.
    Ε.

    ReplyDelete
  5. Χρόνια πολλά γλυκιά Μάγδα!
    Ελπίζω να πέρασες/περνάς όμορφα στα πάτρια εδάφη!
    Αυτά τα cupcakes με χαμομήλι...πόσο φινετσάτα και όμορφα...δώσε μας την συνταγή γιατί το λατρεύω το χαμομήλι και μου το μαζέυει η γιαγιούλα μου από το χωριό.
    Επίσης, για να τιμήσω την καταγωγή μου, το λάδι του Αγρινίου είναι τρομερά γευστικό και σχετικά υποτιμημένο σε σχέση με τα πελοποννησιακά. Φέτος βγάλαμε απο δικές μας ελιές και καταπληκτικό αγουρέλαιο, το οποίο σαν τελευταία πινελία απογείωνε κάθε φαγητό.
    Ευτυχώς βγάζουμε και κάτι καλό, γιατί σαν περιοχή δεν έχουμε και την καλύτερη φήμη,χαχα.
    Καλή επιστροφή και καλή συνέχεια σε ότι κάνεις.
    Φιλιά

    ReplyDelete
  6. Και νόμιζα ότι μετά την κρεπάλη του Πάσχα δεν θα μου έλειπαν ποτέ τα κοντοσούβλια και τα κοκορέτσια!! Τώρα τα ξαναείδα τόσο λαχταριστά και λυποθύμισα!!!

    Όλα δηλαδή είναι ένα κι ένα!! Όλα μα όλα όσα φάγατε!!!
    Δεν έχω λόγια...

    Πάντως αυτά τα cupcakes με το χαμομίλι ήταν χάρμα οφθαλμών!!!
    Η διακόσμησή τους λιτή μα τόσο υπέροχη!!!

    Σε φιλώ!!!
    Με το καλό να επιστρέψετε Μάγδα μου!

    ReplyDelete
  7. Χρόνια Πολλά γλυκιά μου Μάγδα!
    Χαίρομαι πολύ που πέρασες τόσο όμορφα! Ήταν και υπέροχος ο καιρός το Πάσχα, οπότε ευχαριστήθηκες Ελλάδα νομίζω!
    Όσο για την ανάρτηση σου τι να πω... ολόκληρη η Ελλάδα παρέλασε μπροστά μας! Όπως είπα και σε προηγούμενη ανάρτηση, πραγματικά είναι για να μην ξεχνάμε να εκτιμάμε όσα έχουμε σε αφθονία και θεωρούμε αυτονόητα!
    Φιλιά πολλά!

    ReplyDelete
  8. Χρόνια πολλά Μάγδα μου, Χριστός Ανέστη!!!!
    Εδώ λαχταρήσαμε όλα αυτά τα καλούδια εμείς, που ζούμε στην Ελλάδα, φαντάζομαι πόσο θα τα είχες λαχταρήσει εσύ!
    Και του χρόνου, να περνάς πάντα όμορφα!!
    Φιλιά!!

    ReplyDelete
  9. Με αυτές τις φωτογραφίες μας λίμπισες! Θέλω σίγουρα την συνταγή για τις πίτες (κανόνισε να είναι εύκολη) και με το σοκολατένιο κέικ!
    kathy by anthomeli

    ReplyDelete
  10. Χρόνια Πολλά!
    δεν συγκρίνονται αυτά καλούδια όταν τα απολαμβάνουμε στυο σπίτι μας!
    Καλή επιστροφή Μάγδα

    ReplyDelete
  11. Να σας έχει ο Θεός γερούς, πάντα να ανταμώνετε και να ξεφαντώνετε! Χρόνια Πολλά Μάγδα, και του χρόνου!

    ReplyDelete
  12. Διάβασα το ποστ σου τρώγοντας φάβα και σαλάτα με ρόκα και χειροποίητο αγγούρι τουρσί (σε λωρίδες) που μου έφερε στο μαγαζί μια φίλη μου που το κάνει αυτό για δουλειά και πολύ το έχω χαρεί (τέρμα πια οι πίτσες και τα σουβλάκια κι οι λαδερές μακαρονάδες ντελίβερι!)
    Κι εμένα πάντως αυτό που μου είχε λείψει όταν ήμουν Λονδίνο και σπούδαζα ήταν η λαϊκή αγορά και τα καλούδια της... Αχ... τουλάχιστον εκεί θα έχεις άφθονα raspberries και blueberries και τέτοια!

    ReplyDelete
  13. Γειά σου Μάγδα και χρόνια πολλά!
    Χαίρομαι που πέρασες καλά και έφαγες ακόμα καλύτερα, σίγουρα το άξιζες και με το παραπάνω σαν ξενιτεμένη που είσαι.

    Ακόμα κι εγώ που δεν είμαι και τόσο του κρέατος ζήλεψα λίγο με τις υπέροχες φωτογραφίες σου. Το φρέσκο χαμομήλι επίσης το έχω χρησιμοποιήσει κι εγώ σε γλυκό (και σε φαγητό ακόμα, χε χε) και δίνει ωραίο άρωμα και γεύση, ειδικά αν στα συστατικά υπάρχει και μέλι!
    Φιλιά πολλά και περιμένουμε και τις συνταγές!

    ReplyDelete
  14. Χρόνια πολλά Μάγδα
    Παρόλο που οι περισσότεροι φαντάζομαι φάγαμε του σκασμού το Πάσχα, μας άνοιξες την όρεξη με τις υπέροχες φωτογραφίες σου. Από ότι κατάλαβα ευχαριστήθηκες ελληνικά φαγητά από τα χεράκια της μαμάς.
    Και του χρόνου (ξανά στην Ελλάδα)

    ReplyDelete
  15. Ημουν στη Χαγη σημερα κ πετυχα το εστιατοριο Κνωσσος. 19Ε η μεριδα μουσακα. Δεν εχετε εισαγομενα ζαρζαβατικα στη Χσγη; Απο χρυσαφι ειναι οι μελιτζανες;
    ΥΓ: πηγα στο εστιατοριο umami τελικα, τον οποιο ορο εχω μαθει απο σενα! Νομιζω ότι καταλαβα πλεον τι εστι ουμαμι! Για να δεις ποσο επηρεαζεις.
    Μικρος Μπετοβεν

    ReplyDelete
  16. Ευχαριστήθηκες γεύσεις, χρώματα κι αρώματα Μαγδούλα :)

    Το οδοιπορικό σου πολυ πολύ ωραίο.
    Και του χρόνου νασαι καλά να τα ευχαριστηθείς πάλι με τους αγαπημένους σου.

    Φιλια πολλά

    ReplyDelete
  17. Χριστός Ανέστη Μάγδα, εξαιρετική συνέπεια σε όλα τα πατροπαράδοτα δείξατε με τον ερχομό σας στην πατρίδα :-))
    Να σου ευχηθώ ολόψυχα και πάλι σύντομα να μας ξανάρθετε, όπως ευχήθηκα από βάθους καρδιάς και στα δικά μας συγγενικά πρόσωπα που ζουν έξω, και μας είχαν έρθει το Πάσχα.

    Να ξανάρθετε και να περάσετε το ίδιο όμορφα.

    ReplyDelete
  18. Γεια σου βρε Μάγδα που κάνεις τα ωραία να φαίνονται πιο ωραία και τα νόστιμα, πιο νόστιμα! Άντε καλή επιστροφή!

    ReplyDelete
  19. :-)
    Και του χρόνου Μάγδα! Ευχαριστήσου το όσο είσαι εκεί!

    ReplyDelete
  20. Καλησπέρα σε όλους και σας ευχαριστώ πολύ για τα σχόλια που μου αφήσατε. Να είσαστε όλοι καλά!

    Ε. — θα ήταν όντως παρακινδυνευμένο. Όσο για τις συνταγές, ναι, ίσως θα έπρεπε να το σκεφτώ...

    Αγγελική — ο τόπος σου βγάζει φοβερό λάδι. Να'χα και λίγο αγουρέλαιο...! Σύντομα θα σας δώσω τη συνταγή για τα cupcakes με χαμομήλι.

    Crazy_Athens — ναι, εδώ έχουμε άφθονα τέτοια φρούτα και δεν χορταίνω να τα τρώω.

    Μικρος Μπετοβεν — ναι, βαράνε τις τιμές εδώ. Δεν είναι και τόσο ακριβή η μελιτζάνα οπότε δεν δικαιολογείται. Ααα τέλεια! Η πέμπτη γεύση είναι φοβερή. ;)

    ReplyDelete