Saturday, February 20, 2010

Σωτήρια παντζάρια

Δε ξέρω σε ποιό μέρος του κόσμου κατοικείς, αγαπητέ αναγνώστη, ποιές είναι οι εικόνες σου όταν κοιτάς έξω απ' το παράθυρό σου, ποιά είναι τα αρώματα που αναπνέεις ή οι ήχοι που ακούς όταν ανοίγεις την εξώπορτά σου το πρωΐ για να πας στη δουλειά. Οι δικές μου εικόνες, τις τελευταίες μέρες, είναι αυτές των σκοτεινών ουρανών, τα αρώματά μου είναι αυτά του βρεγμένου γρασιδιού, οι ήχοι μου είναι αυτοί της βροχής που κατρακυλάει στα τζάμια. Είναι βέβαιο πως έχω ανάγκη ν' ανέβω.






Προσπάθησα να καταπολεμήσω τη χειμερινή αυτή μελαγχολία παίζοντας την αγαπημένη μου μουσική δυνατά (αυτό είναι πάντα το τρικ που χρησιμοποιώ για ν' ανέβω) αγνοώντας ασφαλώς τους γείτονές μου, αλλά αυτό λειτουργεί μονάχα προσωρινά. Προσπάθησα να δω μερικά επεισόδια του Seinfeld για να γελάσω, αλλά με το που έκλεισα την τηλεόραση η μελαγχολία επέστρεψε. Προσπάθησα να μιλήσω με τα αγαπημένα μου πρόσωπα στο τηλέφωνο (στο τηλέφωνο κι όχι από κοντά διότι όλα τα αγαπημένα μου πρόσωπα είναι στην Ελλάδα κι όχι στην Ολλανδία, πλην ενός), αλλά ούτε αυτό είχε αποτέλεσμα.





Αν τώρα περιμένετε να σας πω πως σαν από θαύμα κατάφερα να ευθυμήσω τρώγοντας κάτι που με ξετρέλανε, κάτι που εξύψωσε την αίσθηση της γεύσης μου σε άλλα επίπεδα, τότε κάνετε λάθος. Κάνετε λάθος όσον αφορά το ότι ευθύμησα, όχι όμως στο ότι ξετρελάθηκα. Γιατί ναι φίλοι μου, μπορεί να αγαπώ και να εκτιμώ το φαγητό, αλλά αυτό δεν είναι ικανό ν' αλλάξει τη διάθεσή μου (ο Σ. το γνωρίζει αυτό καλά). Και, ok, μπορεί να υπερβάλω όταν μιλάω περί εξύψωσης της γευστικής μου αίσθησης σε άλλα ανώτερα επίπεδα κατόπιν δοκιμής αυτού του φαγητού αλλά... η αλήθεια να λέγεται, ενθουσιάστηκα λιγάκι. Διόρθωση, ενθουσιάστηκα πολύ. Γι' αυτό θέλω να μοιραστώ αυτή τη συνταγή. Διότι αν μια συνταγή είναι τόσο καλή ώστε να μ' ενθουσιάσει όταν είμαι σ' αυτήν την κατάσταση είναι ικανή να ενθουσιάσει τον καθένα!






Ψάχνοντας στα αποκόμματα περιοδικών που έχω στο συρτάρι μου για συνταγές, έχοντας ανάγκη να μαγειρέψω κάτι διαφορετικό, ένα χρώμα μου χτύπησε στο μάτι κι όχι κάποια συνταγή. Το χρώμα ήταν τόσο ζωντανό που αμέσως μπήκα στον πειρασμό να διαβάσω παρακάτω, και δεν ήταν μόνο εμφάνιση, τελικά υπήρχε και περιεχόμενο. Ήταν ένας πουρές αλλά όχι αυτός ο συνήθης, βαρετός γάλα-με-πατάτες πουρές που σερβίρεις σ' αυτούς που απεχθάνεσαι παρά συμπαθείς, ήταν ένας πουρές παντζαριού! Παντζαριού, ναι! Χαμογέλασα, διότι τώρα είναι η εποχή του παντζαριού. Ήμουν τυχερή! Έτσι ξεκίνησα. Πρώτα πήγα στο μανάβη μου για ν' αγοράσω τα παντζάρια (βιολογικά φυσικά) και μετά κατευθείαν στο σούπερ μάρκετ για τα υπόλοιπα υλικά, που δεν ήταν πάνω από τέσσερα, κι έπειτα αμέσως στο σπίτι για μαγείρεμα.




Κανά δυο ώρες μετά, το φαγητό ήταν έτοιμο. Πουρές παντζαριού με πατάτες, καρύδια, σκόρδο κι ελαιόλαδο και δυο ωραιότατα φιλέτα τιλάπια ψημένα στο τηγάνι με λίγο λαδάκι. Σας τρέχουν τα σάλια ή ακόμα; Αν αυτό το ζωηρό χρώμα που θυμίζει καλοκαιρινά μεσογειακά δειλινά δε σας ξεσηκώνει τότε δεν ξέρω τί άλλο χρειάζεστε για να ξεσηκωθείτε!

Λοιπόν, αν νομίζετε πως αυτός ο πουρές είναι μια λασπώδης μάζα από παντζάρι και πατάτα τότε πρέπει να ρίξετε άλλη μια ματιά. Κοιτάξτε τις φωτογραφίες. Σας φαίνεται αυτός ο πουρές λασπώδης; Όχι. Μερικοί από σας μπορεί να πουν "μα αυτό θέλω από ένα πουρέ" κι ίσως να συμφωνούσα αν δε γνώριζα την ύπαρξη αυτού του πουρέ. Είναι ελαφρύς, με υφή σαν μους και ταυτόχρονα είναι λίγο τραγανός απ' το καρύδι, κάτι που εκπλήσει ευχάριστα. Η οξύτητα του σκόρδου και η γλύκα του παντζαριού ταιριάζουν άψογα με το άμυλο της πατάτας και το πλούσιο ελαιόλαδο, δημιουργώντας έτσι αυτό το υπέροχο συνοδευτικό πιάτο.






Μπορείτε να τον σερβίρετε με λευκά κρέατα αλλά εγώ προτιμώ το ψάρι, το οποίο πιστεύω πως είναι και το απόλυτο ταίρι αυτού του πουρέ. Επιλέξτε φιλέτο τόνου, ή πεσκαντρίτσα, ή λαβράκι, ή ακόμα και το ταπεινό τιλάπια που μαγείρεψα εγώ, αλλά δε θα συνιστούσα σολωμό. Παραείναι λιπαρός γι' αυτόν τον πουρέ. Όποιο ψάρι κι αν τελικά επιλέξετε μη ξεχάσετε να στίψετε λίγο χυμό λεμονιού ή λάιμ από πάνω. Πιστέψτε με, ο συνδυασμός θα είναι ονειρικός.
Αν θέλετε μια σαλάτα για συνοδεία, τότε μια πράσινη σαλάτα με λίγο ξίδι από λευκό κρασί και μια στάλα ελαιόλαδο είναι ιδανική επιλογή.
Κι αν έχετε διάθεση για λίγο κρασί τότε γιατί δεν επιλέγετε ένα φρουτώδες Chardonnay με υψηλή οξύτητα, σερβιρισμένο ελαφρά παγωμένο. Αυτό θα επέλεγα εγώ. Αν και τελικά εμείς δεν ήπιαμε τίποτα διότι ο σύντροφός μου εδώ και δέκα μέρες προσπαθεί να ξεφορτωθεί μια άτιμη γρίπη που τον τυραννάει παίρνοντας αντιβίωση κι εγώ απεχθάνομαι να πίνω μόνη μου. Αλλά εσείς απολαύστε το!






Παρεμπιπτόντως, αν υπάρχει κάτι που μπορεί να μ' ανεβάσει, αυτό είναι το να βλέπω τα μηνύματα που μου αφήνετε. Με ενθαρρύνουν να συνεχίζω να φλυαρώ για τη ζωή μου και να γράφω για τα φαγητά μου. Γι' αυτό, σας ευχαριστώ!







Πουρές Παντζαριού με Πατάτες και Καρύδια
Προσαρμοσμένη από το περιοδικό "Κ"

Αυτή η συνταγή είναι τόσο εύκολη και νόστιμη κι είμαι σίγουρη πως η πλειοψηφία των υλικών υπάρχει ήδη στα ντουλάπια της κουζίνας σας.
Χρειάζεστε μόνο λίγο χρόνο για να ψηθούν τα λαχανικά και την πολύτιμη βοήθεια ενός μπλέντερ ή μύλου λαχανικών κι είσαστε έτοιμοι!






Μερίδες: 4-6 συνοδευτικά πιάτα

Υλικά
6 παντζάρια μεσαίου μεγέθους
6 πατάτες μεσαίου μεγέθους
1 σκελίδα σκόρδο μεσαίου μεγέθους
100 γρ. καρύδια, τριμμένα
1/2 κούπα ελαιόλαδο συν λίγο ακόμα για το λάδωμα των λαχανικών πριν το ψήσιμο
Αλάτι
Άσπρο πιπέρι, φρεσκοτριμμένο
3 κουταλιές σούπας σχοινάπρασο ή κρεμμυδάκι φρέσκο(το πράσινο μέρος μόνο), ψιλοκομμένο (προαιρετικά)

Ειδικό εργαλείο: μπλέντερ ή μύλος λαχανικών

Προετοιμασία
Προθερμάνετε το φούρνο σας στους 190 βαθμούς Κελσίου.
Πλύντε καλά τα παντζάρια και τις πατάτες σε κρύο νερό. Βάλτε τα σ' ένα μεγάλο ταψί, σε απόσταση μεταξύ τους, αλατίστε τα και περιχύστε λίγο ελαιόλαδο από πάνω. Ψήστε τα στο μεσαίο ράφι του φούρνου για 1 ώρα με 1 ώρα και 15 λεπτά.
Τα παντζάρια είναι έτοιμα όταν μπορείτε να εισάγετε μια οδοντογλυφίδα στο κέντρο τους.

Εντωμεταξύ, τρίψτε τα καρύδια στο μπλέντερ προσέχοντας όμως να μη τα παρατρίψετε. Δε πρέπει να γίνουν μια ενιαία μάζα ή πολύ λιπαρά.

Όταν ψηθούν τα παντζάρια κι οι πατάτες, αφήστε τα να κρυώσουν λίγο κι έπειτα ξεφλουδίστε τα. Είναι καλό να χρησιμοποιήσετε γάντια γι ' αυτή τη διαδικασία.

Κόψτε τα παντζάρια σε κομμάτια μεσαίου μεγέθους, βάλτε τα στο μλπέντερ (ή στο μύλο λαχανικών) μαζί με το σκόρδο και ψιλοκόψτε τα. Ρίξτε 1/4 κούπας ελαιόλαδο στο μπλέντερ κι ανακατέψτε καλά μέχρι το μείγμα να γίνει απαλό και κρεμώδες. Τοποθετήστε τα καρύδια μέσα στο μπλέντερ κι αναμείξτε καλά με τα παντζάρια.

Είναι καλύτερο να χρησιμοποιήσετε μύλο λαχανικών ή πολτοποιητή πατάτας ή ακόμα κι ένα απλό πιρούνι για να πολτοποιήσετε τις πατάτες. Όταν τις βάζετε στο μπλέντερ προς επεξεργασία τότε έχουν την τάση να "βγάζουν" το άμυλο τους και να γίνονται κολλώδεις. Δεν θέλουμε να έχει τέτοια σύσταση αυτός ο πουρές.

Σ' ένα μεγάλο μπωλ αναμείξτε το μείγμα παντζαριών, σκόρδου και καρυδιών μαζί με τις πολτοποιημένες πατάτες και το υπόλοιπο 1/4 κούπας ελαιόλαδο, το αλάτι και το πιπέρι. Ανακατέψτε πάρα πολύ καλά μ' ένα κουτάλι έως ότου τα υλικά αναμειχθούν καλά κι έχετε έναν απαλό κι αφράτο πουρέ (η υφή ασφαλώς θα είναι λίγο κοκκώδης από τα καρύδια).

Γαρνίρετε τον πουρέ σας με το ψιλοκομμένο σχοινόπρασο ή φρέσκο κρεμμυδάκι (προαιρετικά) και σερβίρετε αμέσως.

Μπορείτε να σερβίρετε αυτόν τον πουρέ ακόμα και κρύο. Είναι το ίδιο νόστιμος.






12 comments:

  1. Μάγδα μου, λατρεύω τα παντζάρια! Θα δοκιμάσω οπωσδήποτε την πρότασή σου! Θα συνοδεύσει κάποιο (άνοστο) ψάρι του Ωκεανού!

    Οι φωτογραφίες σου μου αρέσουν πολύ (και έχω ψώνιο με τις καλές φωτογραφίες)!
    Μα τι χρώμα είναι αυτό, το γκρενά των παντζαριών! Σου ζεσταίνει την ψυχή!

    Αν θες καλό καιρό θα ανεβάσω μερικές φωτογραφίες στο μπλογκ μου από καλοκαιρινή Αφρική να σε βοηθήσω να ονειρευτείς!

    ReplyDelete
  2. Αγγελική μου, σ' ευχαριστώ! Είδες χρώμα; Είναι εκπληκτικό. Αν το δοικμάσεις πες μου πώς σου φάνηκε! Ναι ναι, θα έρθω από το μπλογκ σου για να δω τοπία καλοκαιρινά και αφρικάνικα!

    ReplyDelete
  3. Καλησπέρα Μάγδα κι ελπίζω τώρα να έχεις καλύτερη διάθεση.
    Εκπληκτικά χρώματα, πολύ ωραία παρουσίαση!!
    Αν έβλεπα λίγο πιο νωρίς την ανάρτηση σου θα ξεσηκωνόμουν κι εγώ για αγορά των υλικών, κρατώ όμως την υπέροχη ιδέα σου για μια άλλη μέρα της εβδομάδος.
    Σου εύχομαι να είσαι πάντα αισιόδοξη και χαρούμενη!!!

    ReplyDelete
  4. Το ίδιο θα πάθαινα με σένα αν έβλεπα αυτά τα πατζάρι αν μου κλείνουν το μάτι. Πάρα πολύ καλή παρουσίαση και συνταγή. Λετρεμένα τα πατζάρια, αν και με φουσκώνουν τα άτιμα τελευταία. Οι φωτό, όπως πάντα, εξαιρετικές... Τα ανεβαστικά μου φιλιά σου στέλνω!

    ReplyDelete
  5. Καλημέρα και από μένα στη φίλη από τη γκρίζα και βροχερή Ολλανδία.

    Η γλαφυρή σου περιγραφή και ειδικά αυτή η τρυφερή μελαγχολία της πρώτης παραγράφου μου άρεσε τόσο, ώστε δεν έδωσα και ιδιαίτερη σημασία στη συνταγή...(αν και τα παντζάρια μου αρέσουν πολύ)

    Το παντζάρι, εξωτερικά είναι γκρίζο και άσχημο. Αν δεις μέσα στην "καρδιά" του όμως, θα ανακαλύψεις αυτό το υπέροχο βαθυκόκκινο χρώμα! Κάποιες φορές, η ομορφιά δεν φαίνεται με την πρώτη ματιά...

    Πάντως ελπίζω τώρα να έχεις "ανέβει" κάπως.
    Να είσαι καλά και καλή συνέχεια στα μαγειρέματά σου!

    ReplyDelete
  6. Ξανθή μου, σ'ευχαριστώ! Η διάθεσή μου έχει ήδη φτιάξει με τα καλά λόγια όλων σας! Να'σαι καλά!

    Κική μου, σ'ευχαριστώ! Φιλιά!

    Dark Chef, όντως, πολλά πράγματα χρειάζεται να τους ρίξεις δεύτερη και τρίτη ματιά για να καταλάβεις την ομορφιά ή την αξία τους. Σ'ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια!

    ReplyDelete
  7. Καλησπέρα magda!Επειδή μου αρέσουν κι εμένα οι ωραίες φωτογραφίες, προσωπικά με αυτες που έχεις αναρτήσει μου ανεβάζεις τη διάθεση!Αυτό το φούξια χρώμα είναι απίστευτο και κυρίως επειδή είναι αληθινό και όχι τεχνητό!Ελπίζω να νιώθεις ήδη καλύτερα!
    Φιλιά!
    Αθηνά

    ReplyDelete
  8. Μάγδα καλό μεσημέρι!!! Συγχαρητήρια για το υπέροχο blog με τις τόσο ωραίες φωτογραφίες!!! Μόλις σήμερα σε ανακάλυψα και έχω πάθει πλάκα.
    Μπράβο και πάλι Μπράβο... Συνέχισε την καλή δουλειά!!!
    Καλή εβδομάδα σε όλους!!!

    ReplyDelete
  9. Ωραία συνταγή...
    Έχω παντζάρια στον κήπο, αλλά δεν έιναι στον καιρό τους ακόμα...Θα κρατήσω τη συνταγή για αργότερα, λοιπόν...Καλημέρα από ΝΖ

    ReplyDelete
  10. Αθηνά, καλώς όρισες! Σ'ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια! Φιλιά!

    Painter, καλώς όρισες και να' σαι καλά! Καλή εβδομάδα!

    Artamis, καλημέρα και καλώς ήρθες! Νέα Ζηλανδία, τόσο μακριά! Η άλλη άκρη του κόσμου. Σ'ευχαριστώ για την επίσκεψη!

    ReplyDelete
  11. Την έκανα σήμερα δεύτερη φορά. Τέλειος συνδυασμός!
    Ερώτηση: σε τί ακριβώς λιώνεις τα παντζάρια; Την πρώτη φορά δοκίμασα με το μουλτι και δυσκολεύτηκε να τα κόψει. Τη δεύτερη στο μπλέντερ, και εκεί πάλι δυσκολίες. Είναι κάπως στεγνά τα παντζάρια στο φούρνο ψημένα. Βάλαμε λίγο νερό να ντώσουν λίγο και μετά όμως άντε βγάλε το μίγμα από το μπλέντερ!
    Άξιζε ο κόπος, αλλά παιδεμα βρε παιδί μου!
    Νομίζω χρειάζομαι συμβουλή ή κάποιο άλλο εργαλείο...

    ReplyDelete