Friday, February 26, 2010

Ψωμί για τις μάζες

Ζω στην Χάγη, τη διεθνή πόλη ειρήνης και δικαίου, εδώ και τρία χρόνια περίπου. Ξέρω πως παραπονιέμαι για τον καιρό, το γεγονός ότι δεν έχω οικογένεια ή στενούς φίλους εδώ, για το ότι μου λείπει η πατρίδα μου, αλλά οφείλω να παραδεχτώ ότι αυτή είναι μια πόλη στην οποία είμαι περήφανη να κατοικώ.
Στις 3 Μαρτίου εδώ έχουμε δημοτικές εκλογές και οι "expats" δηλαδή οι εκπατρισμένοι έχουν το δικαίωμα ψήφου. Προχθές το βράδυ παρεβρέθηκα στο πρώτο debate (δημόσια πολιτική συζήτηση) στην Ολλανδία κι ίσως το πρώτο σε όλη την Ευρώπη που έγινε συγκεκριμένα για expats στα Αγγλικά. Έμεινα κατάπληκτη με το ότι ένα τέτοιο debate θα λάβαινε χώρα. Το γεγονός ότι οι Ολλανδοί αναγνώρισαν ότι είμαι κι εγώ κάτοικος αυτής της χώρας, ότι έχω κι εγώ δικαιώματα, απαιτήσεις κι ευθύνες, ότι κι εγώ θα ήθελα να γνωρίζω τα κόμματα, τί υποστηρίζουν και ποιές είναι οι απόψεις τους για τα θέματα που με απασχολούν, ήταν μια χειρονομία σεβασμού κι αποδοχής.






Έχοντας ζήσει στην Ελλάδα το μεγαλύτερο κομμάτι της ζωής μου, αυτή η έννοια του debate για expats μου φαίνεται αδιανόητη. Δε θα μπορούσα να φανταστώ κάτι τέτοιο να γίνεται στην Ελλάδα, στη χώρα που ενώ γέννησε την δημοκρατία, η τωρινή της δημοκρατία είναι αυτή που οδηγεί τους πολίτες στην απελπισία και την αβεβαιότητα, ως αποτέλεσμα της φρικτής οικονομικής και κοινωνικής διαχείρησης της κυβέρνησης -τωρινής και παλιότερης. Με θλίβει το ότι η χώρα μου είναι τόσο πίσω σε σχέση με το ευρωπαϊκό ιδεώδες σε πολλά θέματα, πόσο μάλλον σ' αυτά που απασχολούν τους expats που ζουν στην Ελλάδα.
Μη με παρεξηγείτε, αγαπώ την πατρίδα μου και δεν υπονοώ ότι η θετή μου χώρα είναι τέλεια, αλλά είμαι χαρούμενη που είναι φιλελεύθερη και δημοκρατική, ανεκτική και υποστηρικτική στα νέα μέλη της. Διότι, σε τελική ανάλυση, είναι πολύ σημαντικό να αισθάνεσαι ευπρόσδεκτος στη χώρα ή πόλη που επιλέγεις να ζεις.






Είμαι πολιτικό και κοινωνικό ον αλλά δε θέλω να σας μπερδέψω, αυτό εξακολουθεί να είναι blog μαγειρικής. Και δε θα υπήρχε καλύτερη στιγμή από αυτήν για να μοιραστώ μαζί σας μια συνταγή από έναν Ολλανδό σεφ. Ένα καταξιωμένο Ολλανδό σεφ εν ονόματι Rudolph Van Veen. Η συνταγή είναι για απλά ψωμάκια, για γρήγορα ψωμάκια για την ακρίβεια. Όταν είδα αυτή τη συνταγή είπα "αυτό είναι για μένα!". Πάντα ξεμένουμε από ψωμί και τί καλύτερο από το να φτιάχνω το δικό μου και μάλιστα σε χρόνο μηδέν. Ξέρω πως σας έχω υποσχεθεί τη συνταγή ενός άλλου ψωμίου σε προηγούμενη ανάρτηση αλλά ας ξεκινήσουμε πρώτα από τα εύκολα.






Μη περιμένετε αυτό να είναι το κλασικό μαλακό, λαστιχωτό ψωμί. Αυτές οι ιδιότητες δίνονται με την προσθήκη μαγιάς κι αυτή εδώ η συνταγή δεν περιέχει μαγιά. Αυτό που περιέχει όμως είναι αλεύρι ολικής αλέσεως για καλή υγεία, μπέικιν πάουντερ που δίνει ανύψωση στο ψωμί και μια καλή ποσότητα Ιταλικό κρεμώδες τυρί μασκαρπόνε που του χαρίζει την μοναδική του γεύση.






Αυτό το ψωμάκι, που είναι σχδόν σαν scone, είναι πυκνό και λίγο εύθρυπτο με μια όμορφη χρυσαφένια κρούστα. Η ελαφρά αψιά γεύση απ' το αλεύρι και η υποψία γλυκύτητας από το μασκαρπόνε δίνουν μια πρωτότυπη γεύση σ' αυτά τα ψωμάκια. Μπορείτε να τα φάτε για πρωϊνό με μπόλικο βούτυρο και μαρμελάδα, για μεσημεριανό με λίγο ανθότυρο και φέτες καπνιστής γαλοπούλας, για σνακ με σαλάμι και μερικά φύλλα μαρουλιού και ασφαλώς μπορείτε να τα επιλέξετε ως συνοδεία του βραδινού σας.













Γρήγορα-κι-Εύκολα Ψωμάκια Ολικής Αλέσεως
Προσαρμοσμένη από τον Rudolph Van Veen

Ο Rudolph Van Veen χρησιμοποιεί créme fraiche στη συνταγή αυτή, αλλά εγώ επέλεξα κάτι πιό εύγεστο, τυρί μασκαρπόνε. Αν θέλετε μπορείτε να το αντικαταστήσετε με κάποιο άλλο κρεμώδες τυρί όπως Φιλαδέλφια.







Γίνονται 10 ψωμάκια

Υλικά
450 γρ. αλεύρι ολικής αλέσεως
1 κουταλάκι γλυκού αλάτι
2 κουταλάκια γλυκού μπέικιν πάουντερ
150 γρ. τυρί μασκαρπόνε
250 ml χλιαρό νερό

1 αυγό, χτυπημένο, για επικάλυψη

Προετοιμασία
Προθερμάνετε το φούρνο σας στους 200 βαθμούς Κελσίου, στον αέρα.

Χρησιμοποιώντας ένα μεγάλο μπωλ ή μια λεία επιφάνεια εργασίας στην κουζίνα σας, ανακατέψτε το αλεύρι, το αλάτι και το μπέικιν πάουντερ μέχρι ν' αναμειχθούν καλά. Μπορείτε ν' ανακατέψετε με τα χέρια ή με μια ξύλινη κουτάλα. Εγώ προτιμώ να χρησιμοποιώ τα χέρια μου.
Δημιουργήστε μια γούβα στη μέση του μείγματος και ρίξτε το χλιαρό νερό και το μασκαρπόνε. Ξεκινήστε ν' ανακατεύετε με τα χέρια, φέρνοντας σιγά σιγά το αλεύρι μέσα στο νερό, αναμειγνύοντάς το με το μασκαρπόνε, ενσωματώνοντας όλα τα υλικά και δημιουργώντας τελικά μια ζύμη.
Ζυμώστε μέχρι να γίνει μια σφιχτή ζύμη. 'Ολη αυτή η διαδικασία δεν παίρνει πάνω από 3-4 λεπτά.
Ανοίξτε τη ζύμη σε στυλ γαλλικής μπαγκέτας, 5-6 εκ. σε διάμετρο και κόψτε την σε δύο μεγάλα ίσα κομμάτια μ' ένα μαχαίρι. Έπειτα πάρτε κάθε μεγάλο κομμάτι και κόψτε το σε πέντε μικρά ίσα κομμάτια. Πάρτε τα μικρά κομμάτια και κάντε τα μπαλάκια. Το μέγεθός τους θα πρέπει να είναι λίγο μικρότερο από μια μπάλα του τέννις.




Βάλτε αντικολλητικό χαρτί (λαδόκολα) ή φύλλο σιλικόνης σ' ένα ταψί και τοποθετήστε επάνω τα ψωμάκια.
Χτυπήστε το αυγό και βουρτσίστε την κορυφή κάθε ψωμιού. Κόψτε τις κορυφές με μαχαίρι, δημιουργώντας σταυρό και βάλτε τα ψωμάκια στο μεσαίο ράφι του φούρνου. Ψήστε για 15 λεπτά κι έπειτα χαμηλώστε το φούρνο στους 190 βαθμούς και ψήστε για άλλα 7-8 λεπτά. Θα πρέπει να είναι χρυσαφένια από πάνω και ψημένα εσωτερικά.
Βγάλτε το ταψί απ' το φούρνο και τοποθετήστε τα ψωμάκια σε σχάρα για να κρυώσουν.

Είναι καλύτερο να φαγωθούν την ίδια μέρα αλλά και την επόμενη είναι πολύ νόστιμα.




8 comments:

  1. "είναι πολύ σημαντικό να αισθάνεσαι ευπρόσδεκτος στη χώρα ή πόλη που επιλέγεις να ζεις"
    Λες κι οι Έλληνες δεν πήγαν με τρένα και καράβια σε όλα τα μέρη της γης ως μετανάστες!!τα έχουμε ξεχάσει όλα;;
    Όρια πρέπει να θέσουμε δεν το συζητά κανείς!!!όχι όμως συμπεριφορές που δεν ταιριάζουν στους Έλληνες.
    Τα ψωμάκια σου υπέροχα Μάγδα θα τα φτιάξω για πρωινό.
    Α έφτιαξα τον πουρέ των παντζαριών τον συνοδεύσαμε με ντολμαδάκια Θαλασσινών και ταίριαξε πολύ ωραία.
    Καλό Σαββατοκύριακο!!!

    ReplyDelete
  2. Και εγώ διάλεξα να ζω έξω από την Ελλάδα! Η Ν Αφρική χαρακτηρίζεται σαν Χώρα του Ουράνιου Τόξου λόγω των κατοίκων της που προέρχονται από διαφορετικές φυλές και εθνότητες! Δεν είχα ποτέ προβλήματα να με δεχτούν. Δεν έχω δικαίωμα ψήφου, αλλά ποτέ δεν με έκαναν να νοιώσω σαν ανεπιθύμητη. Λυπάμαι όταν βλέπω την ξενοφοβία που καλλιεργείται στην χώρα μας!

    Ενδιαφέρουσα συνταγή για τα ψωμάκια! Σε εμφάνιση μοιάζουν με Hot Cross Buns μα όχι στην συνταγή! Θα την δοκιμάσω στο Κυριακάτικο πρωινό!

    ReplyDelete
  3. Ξανθή, πολύ σωστά τα λες!
    Χαίρομαι που σου άρεσε ο πουρές!!
    Καλό Σαββατοκύριακο και σε σένα!

    Αγγελική, άρα καταλαβάινεις ακριβώς τί εννοώ. Είναι λυπηρό αυτό που γίνεται στην Ελλάδα.
    Τα Hot Cross Buns δεν τα έχω ξανακούσει, θα ψάξω να βρω τί ακριβώς είναι.

    ReplyDelete
  4. Το χρώμα τους μου μαρτύρησε αμέσως το αλεύρι ολικής. Πολύ γρήγορα ψωμάκια και πρέπει να είναι πολύ νόστιμα με το τυράκι μαζί!

    ReplyDelete
  5. Κική είναι πεντανόστιμα και πάνω απ'όλα γρήγορα!

    ReplyDelete
  6. Έστω και 15 μήνες αργότερα, ανακάλυψα τη συνταγή αυτή την Κυριακή που μας πέρασε - είχα φτιάξει γεμιστά (ορφανά) και ήθελα να τα συνοδεύσω με σπιτικό ψωμάκι αλλά δεν είχα πολύ χρόνο να το φτιάξω - και ακόμη και ο σύζυγος, που δεν είναι και πολύ της "ολικής", έδωσε καλές κριτικές. Τώρα έχω βάλει στον φούρνο τη δεύτερη δόση, στα υλικά της οποίας προσέθεσα 1 κουταλάκι του γλυκού σόδα, γιατί στην πρώτη προσπάθεια δε μου "ανέβηκαν" τουλάχιστον όσο φαίνεται στην φωτογραφία σου. Ίσως έφταιγε το αλεύρι μου που είναι το 100%ολικής αλέσεως King Arthour, και είναι ένα από τα καλύτερα εδώ στην Μασαχουσέττη που ζούμε εμείς... Παρεπιπτόντως, να σου εξομολογηθώ ότι ΛΑΤΡΕΥΩ το blog σου, τις φωτογραφίες που το διακοσμούν, κι εάν είχα ποτέ κι εγώ ένα, έτσι θα ήθελα να είναι... Μόνο που δεν ξέρω να βγάζω τόσο καλές φωτογραφίες...

    ReplyDelete
  7. Vivianne — σ' ευχαριστώ πολύ για τα καλά σου λόγια και χαίρομαι πολύ που σας άρεσαν τα ψωμάκια!
    Στη δεύτερη δόση που έφτιαξες λειτούργησε η σόδα; Σου φούσκωσαν;

    ReplyDelete
  8. Ω, ναι!!! Κι έγιναν το ίδιο νόστιμα... απλά σου δημιουργούν την εντύπωση ότι έχεις περισσότερο ψωμάκι να "τσακίσεις"... Σήμερα, έδωσα τα τελευταία δύο στη θεία του άντρα μου που μας ήρθε επίσκεψη, μαζί με μια γεμιστή πιπεριά και λίγη φέτα Παρνασσού, που μου έστειλε η μαμά μου από την Ελλάδα... και ξετρελλάθηκε.. ειδικά για τα ψωμάκια. την είχα καθήσει κάτω και της έδειχνα το blog σου... μιλάμε για τέτοια τρέλλα!!! μετά, είπα τη συνταγή και στην πεθερά μου, όταν μιλήσαμε στο τηλέφωνο και είμαι σίγουρη ότι θα τα φτιάξει, γιατί όπως λες κι εσύ, είναι πεντανόστιμα και πολύ εύκολα...!!! Θα σου έγραφα κι άλλα, αλλά δεν θέλω να σε πρήξω... περιμένω πως και πως τις καινούριες σου εκπατρισμένες περιπέτειες!!!

    ReplyDelete