Tuesday, May 10, 2016

Σοκολατένια brownies με παντζάρι, και περί blogging

Κάτι πολύ εκνευριστικό και απογοητευτικό όταν είσαι blogger, είναι το να βλέπεις τη δουλειά σου αναδημοσιευμένη σε άλλα blogs και ιστοσελίδες χωρίς την άδειά σου. Φωτογραφίες, κείμενα —ακόμα και προσωπικού χαρακτήρα όπως είναι τα δικά μου—, φυσικά συνταγές, να εμφανίζονται στην ιστοσελίδα κάποιου ξένου, κάποιου που μπαίνει στο σπίτι σου και σε κλέβει. Γιατί ναι, έτσι το αισθάνομαι, κλοπή. Σαν να μπαίνει κάποιος στο ίδιο μου το σπίτι, ή καλύτερα στην ίδια μου την ψυχή, και να παίρνει αυθαίρετα ό,τι έχω προσφέρει απλόχερα.




Είμαι από εκείνους που δεν το αφήνουν έτσι. Δεν μπορώ. Στέλνω email, αφήνω μηνύματα, με την ελπίδα ότι αυτοί που το κάνουν απλά δεν συνειδητοποιούν τί κάνουν και ότι κατόπιν επικοινωνίας θα αφαιρέσουν τη δουλειά μου από το site τους. Άλλοι την αφαιρούν, άλλοι όχι.



Έχω σκεφτεί πολλές φορές να σταματήσω το blogging γι’ αυτόν ακριβώς το λόγο. Διότι με φθείρει αυτό, με χαλάει, πώς να το πω. Με χαλάει όταν παίρνει κάποιος τη δική μου δημιουργία και την κοτσάρει στο site του. Ακόμα και γνωστά site το κάνoυν, ακόμα και κερδοσκοπικές εταιρείες κι επιχειρήσεις που αντί να πληρώσουν για μια φωτογραφία ή συνταγή, την κλέβουν από κάποιο blog.


Και να’ ταν μόνο αυτοί; Αυτοί που δεν σε ξέρουν και απλά σε κλέβουν όπως θα έκλεβαν τον οποιονδήποτε άλλο; Όχι. Γιατί είναι και οι άλλοι, αυτοί που σε ξέρουν, αυτοί που σε παρακολουθούν (στο blog σου και στα social media), που σου αφήνουν σχόλια και σου στέλνουν email. Αυτοί που είτε παίρνουν αυτούσια τη δουλειά σου και την αναδημοσιεύουν στο blog τους, ή κάνουν κάτι ομοίως ανάρμοστο και εξοργιστικό. Να κοπιάρουν το ύφος σου και τον τρόπο γραφής σου, τις φωτογραφίες σου, το στήσιμο των πιάτων σου, το στυλ σου. Ξέρετε για ποιούς λέω. Είναι αυτοί που όταν κάνεις κάτι, τσουπ το βλέπεις μετά από λίγο και στο δικό τους blog ή στο instagram, όλως τυχαίως. Αυτοί που πάσχουν από ιδέες και «δανείζονται» τις δικές σου.




Εκτός του ότι όλα αυτά με εξοργίζουν, παράλληλα με λυπούν. Και το μόνο που μπορώ να πω σε όλους αυτούς, είναι ότι ελπίζω κάποια στιγμή να βρουν τη δική τους φωνή και να προσφέρουν στον κόσμο αυτό που μόνο εκείνοι μπορούν, τον εαυτό τους, και όχι την απομίμηση κάποιου άλλου. Διότι είναι τόσο απελευθερωτικό να μπορείς να εκφράσεις αυτά που έχεις μέσα σου και να είσαι αυθεντικός, και τόσο βασανιστικό να χρειάζεται να αντιγράψεις κάποιον νομίζοντας πως κάτι καταφέρνεις. Ο μόνος τρόπος για να ξεχωρίσεις από τη μάζα και να σε προσέξει κανείς στο χώρο του blogging (ή σε οποιοδήποτε άλλο χώρο) είναι μονάχα όταν αυτό που προσφέρεις είναι μοναδικό και όχι μια κόπια. Το να αντιγράφεις αυτό που κάνει κάποιος άλλος, είναι ανέντιμο πρώτα απ’ όλα προς τον ίδιο σου τον εαυτό.


Δε λέω, όλοι επηρεαζόμαστε από άλλους, από αυτούς που διαβάζουμε, που παρακολουθούμε, που θαυμάζουμε, αλλά είναι άλλο το να εμπνέεσαι από κάποιον ενώ παράλληλα καλλιεργείς τη δική σου αισθητική και άποψη, και άλλο το να αντιγράφεις αναίσχυντα τη δουλειά του. Υπάρχουν τόσοι πολλοί ταλαντούχοι άνθρωποι εκεί έξω που μου δίνουν τροφή για σκέψη και δημιουργία αλλά ποτέ συνειδητά δεν έχω κοπιάρει την ιδέα κάποιου, ποτέ δεν έχω κάτσει, για παράδειγμα, να δω την φωτογραφία κάποιου και να την ξεπατικώσω —πού να βάλω το ποτήρι, τον μαϊντανό, το πιρούνι, πώς να στήσω τα πιάτα—, ή να διαβάσω κάτι που έχει γράψει και να το μεταφέρω στο blog μου (ή σε άλλη πλατφόρμα) ολίγον παραλλαγμένο για το ξεκάρφωμα. Ποιόν θα κορόϊδευα αν το έκανα αυτό; Προφανώς μόνο τον εαυτό μου. Διότι για μένα, όλες οι πτυχές του blogging —το γράψιμο, οι φωτογραφίες, η επιλογή των συνταγών, η μαγειρική, η παρουσίαση, η αισθητική— είναι δημιουργία, είναι αυτό που εγώ έχω μέσα μου και είναι το μέσο για να βγάλω προς τα έξω αυτά που εγώ νιώθω. Κι όταν κάποιος μου τα κλέβει, με οποιοδήποτε τρόπο, είτε είναι μεγάλο site, είτε ένα μικρό blog, με πονάει.




Συγχωρέστε με όσοι έρχεστε εδώ μονάχα για συνταγές. Εδώ είναι ο χώρος μου κι ήθελα να τα πω. Ήθελα να τα διαβάσουν κάποιοι. Αυτοί. Μπας και σταματήσουν. Ήθελα να τα βγάλω από μέσα μου και να μην τα αφήσω να με ενοχλούν κι απασχολούν περαιτέρω. Προτιμώ να κρατώ θετικά συναισθήματα και σκέψεις παρά αρνητικές, και με αυτό τον τρόπο προσπαθώ να ξορκίσω αυτά που με δυσαρεστούν και με χαλάνε.




Η συνταγή...
Brownies με παντζάρι. Πραγματική αποκάλυψη για μένα. Διότι είμαι από αυτούς που τα brownies τους αρέσουν fudgy και αφράτα, σαν ζουμερό παστάκι παρά σαν ξερό και βαρύ κέικ. Κι αυτά είναι ακριβώς αυτό που αποζητούσα. Με βαθιά γεύση σοκολάτας καθώς περιέχουν και σοκολάτα και κακάο, με απαλά καραμελένια γεύση από την καστανή ζάχαρη, με μαλακιά, υγρή, ελαφρά κολλώδη κι αφράτη υφή που γίνεται ακόμα πιο ενδιαφέρουσα από το τριμμένο αμύγδαλο, με το παντζάρι να μην γίνεται αισθητό γευστικά —κάτι που πολλοί ίσως να εκτιμήσουν—, και δίχως να είναι υπερβολικά γλυκά παρά να έχουν μάλιστα και μια αμυδρή πικρότητα από τη σκούρα σοκολάτα.

Χαίρομαι τόσο πολύ που τα ανακάλυψα κι ακόμα πιο πολύ που μπορώ να τα μοιραστώ μαζί σας. Ιδού λοιπόν. Brownies, λίγο διαφορετικά κι εντελώς εθιστικά.







Σοκολατένια brownies με παντζάρι
Προσαρμοσμένη από την Harry Eastwood

Το μοναδικό ίσως που μαρτυρά την προσθήκη παντζαριού στα brownies, είναι η ανεπαίσθητη, κοκκινωπή χροιά που έχουν, ιδιαίτερα στο εσωτερικό τους.
Μπορείτε να χρησιμοποιήσετε έτοιμα, βρασμένα παντζάρια που πωλούνται σε αεροστεγή συσκευασία ή να τα βράσετε εσείς. Αν προτιμήσετε το δεύτερο, βράστε τα μαζί με τη φλούδα τους και ξεφλουδίστε τα όταν κρυώσουν.

Προτιμήστε ολόκληρα ασπρισμένα αμύγδαλα τα οποία θα αλέσετε εσείς. Εκτός του ότι είναι πιο φθηνά, σας δίνεται και η δυνατότητα να ελέγξετε το πόσο λεπτά ή χοντρά θα τα αλέσετε. Μην τα κάνετε πούδρα, παρά αφήστε τα να έχουν και μερικά πολύ μικρά κομματάκια ούτως ώστε τα brownies να έχουν λίγο τραγανή υφή.

Το μυστικό των αφράτων brownies είναι το καλό χτύπημα των αβγών με τη ζάχαρη ώστε να το μείγμα να αφρατέψει πολύ και να υπερδιπλασιαστεί σε όγκο. Δυστυχώς δεν μπόρεσα να βγάλω φωτογραφίες να σας δείξω γιατί μοιραζόμουν real-time βίντεο με την διαδικασία στο Snapchat.

Οι φράουλες δεν λείπουν από το ψυγείο μου τις τελευταίες εβδομάδες και ενώ αυτά τα brownies περιέχουν παντζάρι κι όχι φράουλες (δείτε εδώ τα brownies με φράουλες που μοιράστηκα μαζί σας πέρσι), ήταν φοβερές σαν συνοδευτικό τους αφού με τη φρεσκάδα και την απαλή, γλυκόξινη γεύση τους συμπλήρωσαν άψογα τα έντονα σοκολατένια brownies.
Επίσης, είναι φοβερά με μια μπάλα παγωτού, με λίγη αφράτη, άγλυκη σαντιγί ή με ένα απλό πασπάλισμα άχνης ζάχαρης πριν το σερβίρισμα.




Μερίδες: 25 μικρά τετράγωνα κομμάτια

Υλικά
150 γρ. σκούρα σοκολάτα καλής ποιότητας (70% κακάο), κομμένη σε μικρά κομμάτια
400 γρ. βρασμένα και ξεφλουδισμένα παντζάρια
3 αβγά μεσαίου μεγέθους
¼ κουταλάκι γλυκού αλάτι
200 γρ. μαλακιά καστανή ζάχαρη
1 κουταλάκι γλυκού καθαρό εκχύλισμα βανίλιας
70 γρ. κακάο (άγλυκο, τύπου Ολλανδίας)
50 γρ. ασπρισμένα (καθαρισμένα) αμύγδαλα, ψιλοαλεσμένα
35 γρ. αλεύρι για όλες τις χρήσεις
2 κουταλάκια γλυκού baking powder

Βούτυρο, για το βουτύρωμα της φόρμας

Άχνη ζάχαρη (προαιρετικά), για το πασπάλισμα
Φράουλες φρέσκιες (προαιρετικά), για το σερβίρισμα

Ειδικά εργαλεία: επεξεργαστής τροφίμων, ηλεκτρικό μίξερ χειρός, τετράγωνη φόρμα 20 εκ., λαδόκολλα


Προετοιμασία
Βουτυρώστε τον πάτο και τα πλαϊνά τοιχώματα της φόρμας και καλύψτε τον πάτο και τα τοιχώματα με ένα κομμάτι λαδόκολλας, αφήνοντας γύρω-γύρω περίσσευμα ώστε να μπορείτε να αφαιρέσετε τα brownies με ευκολία μετά το ψήσιμο.

Τοποθετήστε τη σοκολάτα σ’ ένα πυρίμαχο γυάλινο μπωλ και τοποθετήστε το πάνω σε μια κατσαρόλα με νερό που σιγοβράζει (μπεν-μαρί). Προσέξτε να μην αγγίζει ο πάτος του μπωλ το νερό. Λιώστε τη σοκολάτα, ανακατεύοντας τακτικά μέχρι να γίνει λεία.
Αφαιρέστε το μπωλ πάνω απ’ την κατσαρόλα και αφήστε στην άκρη να κρυώσει ελαφρά.

Προθερμάνετε το φούρνο σας στους 160°C (αντιστάσεις πάνω-κάτω).

Κόψτε σε μικρά κομμάτια τα βρασμένα παντζάρια και κάντε τα πουρέ σε έναν επεξεργαστή τροφίμων. Φροντίστε ο πουρές να γίνει όσο πιο λείος γίνεται. Αν ο επεξεργαστής σας είναι μικρός, δουλέψτε τα παντζάρια σε δόσεις.

Σ’ ένα μεγάλο μπωλ, προσθέστε τ’ αβγά και το αλάτι και με το μίξερ χειρός χτυπήστε σε δυνατή ταχύτητα μέχρι τ’ αβγά ν’ αφρατέψουν και να γίνουν ανάλαφρα και κρεμώδη. Προσθέστε τη ζάχαρη σε 3 δόσεις, χτυπώντας καλά έπειτα από κάθε προσθήκη. Μετά συνεχίστε το χτύπημα μέχρι να έχετε ένα μείγμα πολύ αφράτο και κρεμώδες που να έχει διπλασιαστεί σε όγκο.
Προσθέστε τον πουρέ παντζαριού, τη λιωμένη σοκολάτα και τη βανίλια και χτυπήστε σε μέτρια ταχύτητα με το μίξερ μέχρι να ενσωματωθούν στο μείγμα.
Έπειτα, προσθέστε το κακάο, τα αλεσμένα αμύγδαλα, το αλεύρι και το baking powder και διπλώστε τα με μια σπάτουλα μέσα στο μείγμα καλά, φροντίζοντας να μην υπάρχουν σβώλοι από το κακάο ή το αλεύρι. Δεν χρειάζεται να είσαστε ιδιαίτερα πρεσεκτικοί στο δίπλωμα, άλλωστε το μείγμα θα ξεφουσκώσει κάπως ούτως ή άλλως.

Αδειάστε το μείγμα στη φόρμα και ισιώστε την κορυφή με την σπάτουλα ή την πίσω πλευρά ενός κουταλιού. Τοποθετήστε στη μεσαία σχάρα του προθερμασμένου φούρνου και ψήστε για 30-35 λεπτά. Για να δείτε αν είναι έτοιμα, εισάγετε μια οδοντογλυφίδα στη μέση των brownies. Όταν βγει, θα πρέπει να έχει πάνω αρκετά υγρά (όχι νερουλά) ψίχουλα. Επίσης, αν αγγίξετε την κορυφή των brownies θα πρέπει να είναι μαλακιά αλλά όχι άψητη.


Μόλις είναι έτοιμα, αφαιρέστε τη φόρμα απ’ το φούρνο και τοποθετήστε την σε μια σχάρα για 15 λεπτά περίπου. Έπειτα, αφαιρέστε τα από τη φόρμα, σηκώνοντάς τα απ’ τη λαδόκολλα που προεξέχει γύρω-γύρω, και τοποθετήστε τα πάνω στη σχάρα μέχρι να κρυώσουν εντελώς. Αν θέλετε να τα απολαύσετε όσο είναι ακόμα ζεστά, βάλτε τα σε μια επιφάνεια κοπής και κόψτε τα. Επειδή ωστόσο είναι πολύ μαλακά, κολλώδη και αφράτα στο εσωτερικό τους, θα σας συμβούλευα να περιμένετε να κρυώσουν εντελώς πριν τα κόψετε. Αν τα βάλετε στο ψυγείο, θα είναι ακόμα πιο εύκολο να τα κόψετε.

Κόψτε τα brownies σε 25 τετράγωνα.

Πασπαλίστε με άχνη ζάχαρη πριν τα σερβίρετε (προαιρετικά). Σερβίρετε με φρέσκιες φράουλες ή σκέτα.

Μπορούν να διατηρηθούν σε θερμοκρασία δωματίου, κλεισμένα αεροστεγώς, έως και 5 μέρες. Μπορείτε επίσης να τα διατηρήσετε στο ψυγείο, θα είναι όμως σφιχτά.


30 comments:

  1. Καλημέρα καταλαβαίνω την πίκρα σου, την έχω ζήσει παλιότερα, τώρα δεν κάνω τον κόπο να ψάξω καν,εκτός κι αν βρεθώ τυχαία μπροστά τους.Κουράστηκα σε σημείο που να λέω,τώρα που η σελίδα έχει κάποιο πρόβλημα, μήπως να μην την ανεβάσω πάλι;;
    Το στιλ σου δεν μπορεί κανείς να το μιμηθεί και γιαυτό προτιμά την απλή λύση της αντιγραφής, λυπάμαι πολύ.
    Φιλιά

    ReplyDelete
    Replies
    1. Καλημέρα Ξανθή και σ' ευχαριστω πολύ για το υποστηρικτικό σου σχόλιο. Ξέρω πως κι εσύ όπως και πάμπολλοι άλλοι bloggers έχουν παρόμοιες εμπειρίες. Χρειάζεται όμως κι είναι υγιές να το βγάζει κανείς από μέσα του και να εκφράζει τη δυσαρέσκειά του προς όλους αυτούς που δρουν κατ' αυτό τον τρόπο. Το blogging έχει τόσες πολλές πτυχές κι αυτή είναι άλλη μια, αρνητική μεν, πραγματική δε.

      Delete
  2. Σε νιώθω κι εγώ, δυστυχώς είμαστε πολλές, δεν είναι μεμονωμένο φαινόμενο.Δεν έχω βρει τη λύση, ίσως δε θα τη βρούμε ποτέ αν δεν αντιδράσουμε όλες μαζί.

    ReplyDelete
    Replies
    1. Δεν νομίζω να υπάρχει λύση Δέσποινα, δυστυχώς. Η αλήθεια είναι πως πλέον το έχω συνηθίσει, αλλά δεν παύει να με τσαντίζει και να με απογοητεύει κάθε φορά που πέφτει στην αντίληψή μου.

      Delete
  3. Γεια σου Μάγδα μου και χρόνια πολλά! Ελπίζω να πέρασες ωραία το Πάσχα.
    Μην δίνεις καμία σημασία και να μην επιτρέπεις στον εαυτό σου να στεναχωριέται.
    Χτες διάβαζα πάλι το brownies με τις φράουλες να κάνω, έχει προτεραιότητα και μετά θα ακολουθήσει το σημερινό. Φιλιά πολλά και σε αγαπάμε!

    ReplyDelete
    Replies
    1. Γειά σου Νοτούλα και χρόνια πολλά! Περάσαμε όμορφα το Πάσχα μας, ελπίζω το ίδιο κι εσείς.
      Α τί ωραία! Ελπίζω να σου αρέσουν. Και τα δυο brownies είναι νοστιμότατα.
      Σ' ευχαριστώ πάρα πολύ. Είσαι γλυκύτατη!

      Delete
  4. Κι εγώ, όπως η Ξανθή λέει πιο πάνω, σταμάτηση απλά να ασχολούμαι διότι δεν έβλεπα να βγάζω άκρη με τις αντιγραφές. Πονάει όμως, να βλέπεις ότι ενώ έχεις μοχθήσει, έχεις ασχοληθεί ώρες και ώρες δίνονας τον καλύτερό σου εαυτό, να βλέπεις ξαφνικά ότι ενώ σε σένα μπήκαν ελάχιστοι να διαβάσουν τα άρθρα σου, σε εκείνους που σε έκλεψαν μπήκαν κι άφησαν τα σχόλιά τους πάρα πολλοί, νομίζοντας το άρθρο για εκείνου που το κοπιάρισε... Ευτυχώς η google με το νέο λογισμικό καταβαραθρώνει τους αντιγραφείς κι έτσι σιγά σιγά θα δουν πως δεν έχει νόημα αυτό που κάνουν, αφού θα αρχίσουν να στερούνται τα κέρδη. Γιατί, ας μην κρυβόμαστε, περί αυτού πρόκειται...
    Καλή συνέχεια! Ψηλά το κεφάλι! και συνεχίζουμε... όσο αντέξουμε... :)

    ReplyDelete
    Replies
    1. Καλησπέρα! Για μένα, όποιος κι αν επωφελείται κλέβοντας/αντιγράφοντας αυτό που κάνω, είτε είναι κάποια επιχείρηση που αποσκοπεί στο κέρδος, είτε κάποιος/α που έχει ένα προσωπικό blog και μηδέν έμπνευση, είναι το ίδιο. Επωφελείται με κάποιο τρόπο από αυτό που έχω δημιουργήσει εγώ. Από όπου και να το πιάσεις, βρωμάει. Εγώ πάντως αντέχω. Καλό κουράγιο και σε σένα!

      Delete
  5. Προσυπογράφω κάθε λέξη της ανάρτησής σου! Είμαι κι εγώ απ' αυτούς που δεν τ' αφήνουν έτσι... Και έχω υποστεί πολλάκις το "εκεί που μας χρωστούσανε μας παίρνουν και το βόδι".
    Η συνταγή εξαιρετική. Πειραματίζομαι αυτή την εποχή με brownies παντζαριού νηστίσιμο, αλλά δεν έχω ακόμη επιτύχει αυτό που θέλω...
    Καλή συνέχεια. Και δεν θα τα παρατήσουμε γιατί οι αντιγραφές είναι πάντα αντιγραφές!

    ReplyDelete
    Replies
    1. Άσε, εμένα μια φορά με έβρισαν κιόλας που είχα το "θράσος" να τους πω να αφαιρέσουν τη δουλειά μου από το site τους. Νομίζουν πως επειδή την έχεις δημοσιεύσει στο internet είναι πλέον κοινή κτήση και δεν έχεις λόγο στο ποιός την χρησιμοποιεί ή εκμεταλλεύεται.
      Χαίρομαι που σου άρεσε η συνταγή. Είναι πολύ ωραία και δεν περίμενα η προσθήκη παντζαριού να έχει τόσο καλό αποτέλεσμα.

      Delete
  6. Για εμένα το στυλ σου, μου είναι αναγνωρίσιμο και μοναδικά ...από την πρώτη φορά που μπήκα στο μπλόγκ σου και γι΄αυτό συνέχισα να μπαίνω ...δεν ξέρω ποιοι κλέβουν και τι αλλά εγώ (και φαντάζομαι όχι μόνο εγώ) θυμάμαι μόνο εσένα γιατί έχεις όλο το πακέτο της δημιουργίας....
    σχετικά με την συνταγή σου, κάνω και εγώ τέτοιο μπράουνις, υπέροχο, απλά βάζω ελαιόλαδο και έτσι καλύπτει την μυρουδιά (μια φορά που το είχα κάνει με βούτυρο μου μύριζε περίεργα)… εσύ δεν έχεις χρησιμοποιήσει λιπαρή ουσία στην συνταγή αλλά φαντάζομαι δεν έχεις πρόβλημα...ίσως τα αμύγδαλα και η μαλακή ζάχαρη να κάνουν την διαφορά , ουτώς ή αλλιώς θα δοκιμάσω και την δική σου εκδοχή....καλή συνέχεια!!!

    ReplyDelete
    Replies
    1. Καλησπέρα και σ' ευχαριστώ πολύ για τα καλά σου λόγια! Να' σαι καλά.
      Όσο για τα brownieς αυτά, μυρίζουν σοκολάτα, κακάο και βανίλια. Η έλλειψη λιπαρής ουσίας δεν γίνεται αντιληπτή κι είναι μάλιστα και το μπόνους της συνταγής ;)

      Delete
  7. καλημερα!! τα πατζαροκεικ ταλατρευω γτ μονο ετσι τρωω πατζαρια κ εγω κ ολοι οσοι κερναω :P πολυ καλο το μπραουνις το λιγουρευτικα ειδικα με το παγωτακι σλουρπ!

    ReplyDelete
    Replies
    1. Καλησπέρα Αναστασία! Για μένα ήταν τα πρώτα brownies που δοκίμασα με παντζάρι και ξετρελάθηκα. Τα έχω φτιάξει πολλές φορές και νομίζω είναι τα αγαπημένα μου. Εντάξει, μέχρι να βρω τα επόμενα αγαπημένα γιατί δεν σταματώ να αναζητώ συνταγές για brownies. Με νιώθεις νομίζω ε; :)

      Delete
  8. Εγώ πάντως διαβάζω μόνο εσένα από φουδ βλογς και πιστεύω ότι είσαι από τις καλύτερες. Θέλω να πω, έχω μάθει και κυρίως έχω εμπνευστεί να μπω στην κουζίνα και να κάνω πράγματα που δε θα έκανα αλλιώς, από εσένα. Για όποιον καταλαβαίνει, είσαι η κορυφαία. Οι άλλοι είναι απλές οδοντόκρεμες.

    ReplyDelete
    Replies
    1. Σ' ευχαριστώ πολύ Ευγενία που με διαβάζεις και που με εμπιστεύεσαι και δοκιμάζεις τις συνταγές μου. Χαίρομαι πάρα πολύ γι' αυτό! :)
      Στο διαδίκτυο υπάρχουν πολλά αξιόλογα blog μαγειρικής πίσω από τα οποία είναι άνθρωποι με γνώσεις, εμπειρία και μεράκι, που αξίζει να τα αναζητήσει κανείς.

      Delete
  9. ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ.
    Μάδγα καλησπέρα και χρόνια πολλά.Είσαι η πρώτη και με διαφορά.
    Στο έχω ξαναγράψει παλιότερα και θα το ξαναγράψω.Συνέχισε την υπέροχη δουλειά σου και άσε τους άλλους να τρώνε τη .... σκόνη σου....
    Φιλιά
    Στέλλα από Χανιά

    ReplyDelete
    Replies
    1. Καλησπέρα Στέλλα. Αληθώς Ανέστη!
      Χαίρομαι που σου αρέσει η δουλειά που κάνω στο blog μου.

      Delete
  10. Καλησπέρα Μάγδα και Χρόνια Πολλά! Είναι πραγματικά θλιβερό αυτό που γράφεις. Βασικό στοιχείο ενός μπλογκ είναι ν' αποτυπώνει την προσωπικότητα του διαχειριστή του, αυτό είναι που το κάνει μοναδικό και ενδιαφέρον! Γι' αυτό άλλωστε κι εγώ σε διαβάζω χρόνια τώρα, νιώθοντας ότι, όχι μόνο μαθαίνω πράγματα, αλλά διευρύνω τον ορίζοντά μου σχετικά με το φαγητό. Μήπως, λέω τώρα, έχει έρθει η ώρα να συγκεντρώσεις τις ωραίες σου συνταγές και τις ωραίες σου φωτογραφίες και να γράψεις ένα βιβλίο; Πώς και πώς το περιμένω!

    ReplyDelete
    Replies
    1. Χρόνια Πολλά Κατερίνα! Ένα βιβλίο με συνταγές, φωτογραφίες και ιστορίες γύρω και πέρα από το φαγητό είναι ένα από τα όνειρά μου που εύχομαι κι ελπίζω ότι κάποια στιγμή θα γίνει πραγματικότητα. Σ' ευχαριστώ για την υποστήριξη και την παρότρυνση.

      Delete
  11. Σε καταλαβαίνω, όπως επίσης και το θυμό σου Μάγδα μου.
    Δυστυχώς υπάρχουν πολλά τέτοια κρούσματα. Αντιγραφή όχι μόνο της συνταγής και της φωτογραφίας...ουτε καν μια δικη τους φωτογραφία έστω να δικαιολογήσεις μια κάποια ''δημιουργικότητα''. Εγώ δεν το ψάχνω τρελλά, μόνο αν μου το πει κάποιος ή κατά τυχη πεσω πάνω του. Τώρα τελευταια έγινε κάτι τέτοιο που έστειλα mail στη σελίδα και ευτυχώς ο διαχειριστής ήταν πολύ ευγενικός, μου απάντησε ωραία και κατάλαβε το λαθος και το κατέβασε..

    Εσύ έχεις δικο σου στυλ.. Πάντα αναγνωρίζω φωτογραφία σου όπου τη δω ;)
    Σαφώς και παίρνουμε ιδέες ο ένας από τον άλλον αλλά πάντα πρέπει να βάζουμε και την δική μας πινελιά. Και φυσικά μη σταματήσεις το blogging. Οχι εσύ!! Ασε να το κάνουν οι άλλοι..αυτοί που αντιγράφουν.

    Η συνταγή πολύ ωραία. Το πατζάρι το έχω δοκιμάσει κι εγώ σε κεικ και είναι εξαιρετικό. Δίνει υγρασία στο κεικ και δεν φαίνεται στη γεύση (ξεγέλασα ωραία τα παιδιά μου ;) ). Και τα συνοδευτικά που προτείνεις ωραία, εγώ διαλέγω την ελαφριά άγλυκη σαντιγύ

    Φιλιά πολλά

    ReplyDelete
    Replies
    1. Σ' ευχαριστώ πολύ Μάριον για το μήνυμά σου και την υποστήριξη. Να'σαι καλά!
      Πράγματι το παντζάρι μπορεί να ξεγελάσει μικρούς και μεγάλους ώστε να φάνε και λαχανικό σε γλυκό! :)

      Delete
  12. Μάγδα μου γλυκιά,
    Θίγεις ένα πραγματικά ευαίσθητο θέμα, που αρκετοί από εμάς έχουμε βιώσει και για το λόγο αυτό σε καταλαβαίνουμε ή και ταυτιζόμαστε μαζί σου.
    Η αλήθεια είναι ότι το στιλ σου είναι μοναδικό και αναγνωρίσιμο και πρέπει να νιώθεις πολύ περήφανη για αυτό.
    Το πόσο πολύ αγαπάς το blogging και το πόσο πολύ εκφράζεσαι μέσα από αυτό είναι ολοφάνερο στους τακτικούς αναγνώστες σου.
    Πίστεψε με έχεις μια αυθεντικότητα που πρακτικά δεν αντιγράφεται :)
    Προφανώς και η κατάσταση δεν θα αλλάξει έτσι εύκολα και ίσως να μην αλλάξει καθόλου, αλλά θεωρώ ότι είναι χρέος μας να προστατέψουμε και να διεκδικήσουμε τα δικαιώματα μας.
    Σε φιλώ πολύ

    ReplyDelete
    Replies
    1. Σ' ευχαριστώ Ερμιόνη πολύ για τα καλά σου λόγια και την κατανόηση. Η κατάσταση δυστυχώς κι εγώ δεν νομίζω να αλλάξει, αλλά αν έστω ένας καταλάβει το λάθος του και σταματήσει να πράττει κατ' αυτόν τον τρόπο διαβάζοντας την ανάρτησή μου, θα είμαι ευχαριστημένη.

      Delete
  13. Καλημέρα Μάγδα!
    Δεν είμαι blogger, αλλά ως αναγνώστρια θέλω να σου πω ότι όποτε έχω πιάσει κάποιον να αντιγράφει δεν μου κάνει κέφι να ξαναμπώ ποτέ ποτέ στο site του. Είτε μεγάλοι είτε μικροί! Εσένα σε διαβάζω όσο συχνά προλαβαίνω και όποτε χρειάζομαι κάτι στο δικό σου site το ψάχνω!
    Αποδεδειγμένα ψαγμένη, σωστή και εμπνευσμένη! Δηλώνω fun και νομίζω ότι πολύ καλά έκανες και τα είπες. Φιλιά και καλή συνέχεια!
    Μαρία.

    ReplyDelete
    Replies
    1. Καλησπέρα Μαρία! Σ' ευχαριστώ πάρα πολύ για το γλυκό σου μήνυμα και χαίρομαι πολύ που με διαβάζεις :) Να΄σαι καλά!!

      Delete
  14. Καλημερα... γλυκα αρχιζει η βδομαδα!
    Μην αφησεις να στην χαλασουν οι ''κλέφτες''.
    Ακομη συνεχιζει αυτο το πατιρντι?!
    Γιατι δεν αναρτεις τα site που το κανουν αυτο, να μπουμε να τους κανουμε ρεζιλι?

    Φιλιά...
    τα λέμε στην επομενη γευστικη συνταγη σου ;)

    ReplyDelete
    Replies
    1. Με χαλάνε αλλά τα έβγαλα από μέσα μου και νιώθω καλύτερα. Δεν μπορώ να ελέγξω τί κάνει ο καθένας. Το μόνο που μπορώ να ελέγξω είναι το πώς εγώ αντιδρώ σε αυτά που κάνουν. Κι επιλέγω να είμαι ήρεμη. :) Δεν θέλω να ασχοληθώ περαιτέρω ή να τους ξεμπροστιάσω. Δεν είναι το στυλ μου. Ξέρω πως ορισμένοι από αυτούς με διαβάζουν κι ελπίζω να έχουν καταλάβει πως αναφέρομαι και σε αυτούς και να σταματήσουν. Οι υπόλοιποι (που είναι η πλειοψηφία) και οι οποίοι κλέβουν ασύστολα και αδιακρίτως, δεν ξέρω αν ποτέ θα πάρουν χαμπάρι το πόσο ανήθικο είναι αυτό που κάνουν. Καλό σου απόγευμα!

      Delete
  15. Ειχα δει παρομοια συνταγή σε περιοδικό , σε αιθουσα αναμονής ιατρείου (δεν αγοραζω ποτε περιοδικά) . Μου μεινε στο μυαλο το μπράουνις, ξέχασα την συνταγή . Κουτι μου ρθε το ποστ σου γιατι ειχα σκοπο να κανω μπράουνις για τα γενεθλια της μικρής μου .
    Την πειραξα την συνταγή (μελι αντι ζάχαρη και χωρις καθολου αλευρι)αλλα εγινε εκπληκτική . Σ΄ευχαριστώ !
    http://www.fotos-hochladen.net/remove/b4c757c0ab6ed0f9a568d10d1fbfed7e

    ReplyDelete
    Replies
    1. Χαίρομαι πολύ που σου άρεσαν τα brownies Λαμπρινή! Αν το ήθελες gluten-free, θα μπορούσες να αντικαταστήσεις το αλεύρι για όλες τις χρήσεις με αλεύρι ρυζιού. Το χρειάζεται για να "κρατάει" καλύτερα. Το link που έδωσες παρεμπιπτόντως δεν δουλεύει.

      Delete