Sunday, July 25, 2010

Ινδικό σουβλάκι;

Να κολυμπάς στα πανέμορφα, καθαρά νερά της Μεσογείου με τον ήλιο να σου καίει τους γυμνούς ώμους και τα μάγουλα, να αισθάνεσαι την καυτή άμμο στα πόδια σου καθώς τρέχεις να κρυφτείς κάτω από την προστατευτική σκιά μιας παραθαλάσσιας ταβέρνας, να τρως φρέσκα ψάρια ενώ ένα δροσερό καλοκαιρινό αεράκι σου χαϊδεύει απαλά το πρόσωπο και σου στεγνώνει τα γεμάτα αλάτι μαλλιά—δεν υπάρχει τίποτα που να μπορεί να συγκριθεί μ' αυτό. Αυτό είναι το να κάνεις διακοπές σ' ένα ελληνικό νησί.




Πέρσι το καλοκαίρι αυτές ήταν οι δικές μου διακοπές. Από τις πιο όμορφες της ενήλικης ζωής μου. Στην Ελλάδα, και σε ένα νησί το οποίο έχω ερωτευτεί. Την Κεφαλονιά. Φέτος όμως δεν έχει ελληνικές διακοπές. Εγώ κι ο Σ. παραμένουμε στην Ολλανδία να αναπολούμε τις υπέροχες στιγμές που περάσαμε πέρσι. Όντας στην Ολλανδία φέτος το καλοκαίρι, τα πράγματα είναι εντελώς διαφορετικά. Εδώ δεν υπάρχουν ονειρεμένες παραλίες σαν αυτές του Αιγαίου και του Ιονίου, μπλε θάλασσες και νησιώτικα ηλιοβασιλέματα. Εδώ έχουμε την όχι και τόσο ελκυστική Βόρεια Θάλασσα, παλαβούς καλοκαιρινούς αέρηδες και φέτος ειδικά, έναν παράξενα τρελό καιρό.




Η Ολλανδία είναι περιβόητη για τον άστατο καιρό της, ιδιαίτερα κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού. Η μέρα μπορεί να ξεκινήσει με μια ελαφριά ψύχρα, ακολουθούμενη από ηλιοφάνεια και ξαφνικά, εκεί που δεν το περιμένεις, να αρχίσει να βρέχει καρεκλοπόδαρα, κάνοντάς σε μούσκεμα μέσα σε ελάχιστα δευτερόλεπτα κι έπειτα, σα να μην έχει προηγηθεί θεομηνία, να βγαίνει ένας θρασύς, υπέρλαμπρος ήλιος. Τις έχω πια συνηθίσει αυτές τις απότομες αλλαγές.





Το φετινό ολλανδικό καλοκαίρι όμως φαίνεται πως ζήλεψε αυτά της Νότιας Ευρώπης. Οι θερμοκρασίες έφτασαν σε ύψη άνευ προηγουμένου κάνοντας την ατμόσφαιρα αποπνικτική. Όντας ελληνίδα, ασφαλώς είναι πιο εύκολο για μένα να αντέξω τέτοιου είδους καλοκαίρια αλλά στην Αθήνα είχα κλιματισμό στο διαμέρισμά μου. Εδώ, έχω μονάχα ένα πενιχρό ανεμιστήρα—ποτέ δεν πίστευα ότι θα χρειαστώ μεγαλύτερο ή καλύτερο από αυτόν— ο οποίος μάλιστα βρίσκεται πολύ κοντά στο να παραγάγει το τελευταίο του ρεύμα αέρος.





Όλη αυτή η ζέστη σε συνδυασμό με την τρομερή ολλανδική υγρασία το έκαναν αδύνατο να μπορώ να καθήσω στην κουζίνα για πολλή ώρα. Αυτό νομίζω είναι που με εξοργίζει περισσότερο από οτιδήποτε άλλο όταν έχει καύσωνα. Εγώ, να μη μπορώ να μαγειρέψω, να μη μπορώ να πατήσω το πόδι μου μέσα στην κουζίνα. Αυτό είναι αδιανόητο. Και τη στιγμή που είχα αρχίσει να πιστεύω πως όλες μου οι ελπίδες είχαν χαθεί, ένα ξαφνικό αεράκι ξεκίνησε να φυσάει. Ένας αναζωογονητικός, απαλός αέρας είχε εισβάλει μέσα από τα ορθάνοιχτα παράθυρα του διαμερίσματός μου, φτάνοντας μέχρι την κουζίνα. Αυτό ήταν. Μπορούσα πλέον να επιστρέψω στα καθήκοντά μου.





Αυτό που είχα πεθυμήσει πιο πολύ, ήταν το μαγείρεμα στη σχάρα. Όχι, δεν εννοώ τα μεγάλα γκριλ για μπάρμπεκιου που έχουν κάποιοι στις αυλές τους. Δεν υπάρχει χώρος εδώ για τέτοια πράγματα. Υπάρχει χώρος μόνο για μια βολική σχάρα/γκριλ που καταφέρνει όμως να κάνει φούρνο το επτά τετραγωνικών δωμάτιο που είναι η κουζίνα μου.




Σ' αυτό το σπίτι αγαπάμε τα μπιφτέκια. Τα λατρεύουμε για την ακρίβεια. Και τις περισσότερες φορές τα φτιάχνω σε σουβλάκι, αυτό το κλασσικό, αθάνατο ελληνικό έδεσμα. Μπιφτέκι τυλιγμένο περίτεχνα μέσα σε πίτα, ντομάτα και τζατζίκι. Το είχαμε όμως βαρεθεί και οι γευστικοί αισθητήρες μας χρειάζονταν μια αλλαγή. Πρέπει να τους κρατάμε σε φόρμα, έτσι δεν είναι; Μας ήρθε λοιπόν η όρεξη για κάτι πιο πικάντικο. Μας ήρθε η όρεξη για ινδικό.




Η γενική ιδέα είναι η ίδια με το σουβλάκι. Πίτα, μπιφτέκια, μερικά λαχανικά, κρεμμύδι και αντί τζατζικιού, ραΐτα. Η ραΐτα είναι μια ινδική σάλτσα με βάση το γιαούρτι η οποία περιέχει διάφορα καρυκεύματα και ψιλοκομμένα λαχανικά ή και φρούτα. Τα ινδικά φαγητά είναι πολύ πικάντικα κι έτσι η ραΐτα λειτουργεί ως μέσο ανακούφισης από τα μπαχαρικά, με την οξύτητα του γιαουρτιού να δροσίζει το στόμα, δημιουργώντας μια ευχάριστη αίθηση.





Το κοτόπουλο είναι το κρέας επιλογής σε αυτή τη συνταγή, αναμιγμένο με ποικίλα μπαχαρικά όπως πάπρικα και καρδάμωμο. Οι ψημένοι σπόροι κύμινου στη ραΐτα συμπληρώνουν άψογα την παρουσία του ίδιου μπαχαρικού σε σκόνη στα μπιφτέκια κοτόπουλου και οι σουλτανίνες—οι οποίες είναι ξανθές σταφίδες—χαρίζουν μια ευπρόσδεκτη γλύκα στο όλο πιάτο. Οι πίτες, αφού κοπούν στη μέση και ψηθούν στη σχάρα, γεμίζονται με τα μπιφτέκια— που παίρνουν το κοκκινωπό τους χρώμα από τα μπαχαρικά—το αγγούρι, το κόκκινο κρεμμύδι και τα φύλλα μαϊντανού. Είναι πεντανόστιμες και ικανές να ξυπνήσουν τις αισθήσεις σας από την πρώτη μπουκιά. Η προσθήκη μιας γεμάτης κουταλιάς ραΐτα από πάνω δίνει μια επιπλέον περιπλοκότητα στο πιάτο και ζωντανεύει τον ουρανίσκο σας.





Σερβίρετε αυτές τις υπέροχα γευστικές γεμισμένες πίτες σε ένα πάρτυ—αν έχετε και αυλή με μεγάλο γκριλ ακόμα καλύτερα—συνοδευμένες από ραΐτα και μια σειρά από κομμένα λαχανικά όπως ντομάτες, αγγούρια και καρότα. Για να ξεδιψάσετε, δοκιμάστε μια ινδική μπύρα, όπως η Kingfisher ή ένα κόκκινο κρασί όπως το αυστραλιανό Shiraz. Είναι ιδανικά ποτά για να συμπληρώσουν τις ινδικές γεύσεις του πιάτου αυτού.











Ινδικά Μπιφτέκια Κοτόπουλου με Πίτα και Ραΐτα με Κύμινο και Σουλτανίνες
Συνταγή για μπιφτέκια προσαρμοσμένη από το Everyday Food

Δε θα σας πρότεινα να παραλέιψετε τη ραΐτα από το πιάτο αυτό, καθώς συμπληρώνει άψογα τις γεύσεις του μπιφτεκιού.

Σχεδόν πάντα χρησιμοποιώ στήθη κοτόπουλου για να φτιάξω μπιφτέκια αλλά μπορείτε να χρησιμοποιήσετε και μπούτια.

Μπορείτε αντί για μαϊντανό να χρησιμοποιήσετε φρέσκα φύλλα κόλιανδρου αν κι εγώ δεν τα προτιμώ.

Πρόσθεσα στη ραΐτα άσπρους (ονομάζονται άσπροι αλλά το χρώμα τους μπορεί να είναι από μπεζ μέχρι απαλό καφετί) σπόρους μουστάρδας αλλά μπορείτε να χρησιμοποιήσετε μαύρους ή καφέ. Έχετε υπόψη σας όμως ότι οι μαύροι και καφέ σπόροι μουστάρδας είναι πολύ πικάντικοι.





Μερίδες: 4 κυρίως πιάτα / Γίνονται 2 κούπες ραΐτα*

Υλικά

για τη ραΐτα
450 γρ. γιαούρτι σακούλας
1/2 κουταλάκι γλυκού ζάχαρη
1/4 κουταλάκι γλυκού αλάτι
1/4 κουταλάκι γλυκού πιπέρι καγιέν, σε σκόνη
1 κουταλιά σούπας ελαιόλαδο
1/4 κουταλάκι γλυκού σπόροι κύμινου
1/4 κουταλάκι γλυκού λευκοί σπόροι μουστάρδας
3 κουταλιές σούπας σουλτανίνες (ξανθές σταφίδες)

για τα μπιφτέκια κοτόπουλου
730 γρ. στήθη κοτόπουλου, χωρίς πέτσα και κόκκαλο, κομμένα σε κομμάτια
4 φρέσκα κρεμμυδάκια, όχι τα σκούρα πράσινα φύλλα, κομμένα σε λεπτές ροδέλες
3 κουταλιές σούπας φρέσκο καθαρισμένο τζίντζερ, κομμένο σε κομματάκια
2 κουταλιές σούπας χυμό λεμονιού, φρεσκοστειμμένο
1 γεμάτη κουταλιά σούπας πάπρικα
1¼ κουταλάκι γλυκού κύμινο, σε σκόνη
1/2 κουταλάκι γλυκού καρδάμωμο, σε σκόνη
1/2 κουταλάκι γλυκού πιπέρι καγιέν, σε σκόνη
1 ½ κουταλάκι γλυκού αλάτι
1/4 κουταλάκι γλυκού φρεσκοτριμμένο μαύρο πιπέρι

Αραβοσιτέλαιο για το λάδωμα του γκριλ
4 πίτες, 15 εκ. σε διάμετρο η κάθε μια
1 αγγούρι (250 γρ.), κομμένο σε λεπτές ροδέλες διαγώνια
1 μεγάλο κόκκινο κρεμμύδι, κομμένο σε λεπτές ροδέλες
20 γρ. πλατύφυλλο μαϊντανό, χωρίς τα χοντρά κοτσάνια

Ειδικά εργαλεία: μεγάλο επεξεργαστή τρφίμων, γκριλ (αυτό είναι που χρησιμοποιώ εγώ)


Προετοιμασία

Φτιάξτε τη ραΐτα
Βάλτε το γιαούρτι σ' ένα μικρό μπωλ και προσθέστε το αλάτι, τη ζάχαρη και το πιπέρι καγιέν. Αναμείξτε με ένα κουτάλι δημιουργώντας ένα κρεμώδες μείγμα.

Ζεστάνετε το ελαιόλαδο σ' ένα μικρό τηγανάκι σε μέτρια προς δυνατή φωτιά. Μόλις αρχίσει το ελαιόλαδο να κάνει νερά και να λαμπυρίζει, ρίξτε τους σπόρους κύμινου και μουστάρδας. Όταν αρχίσουν οι σπόροι μουστάρδας να πετάγονται—καλό είναι να τοποθετήσετε μια προστατευτική σίτα πάνω από το τηγάνι για να μη πεταχτούν οι σπόροι παντού—βγάλτε το τηγάνι απ' τη φωτιά και προσθέστε αμέσως τις σουλτανίνες. Ανακατέψτε μια φορά να καλυφθούν με το λάδι και ρίξτε όλο το περιεχόμενο του τηγανιού στο γιαούρτι. Ανακατέψτε καλά με ένα κουτάλι, καλύψτε το μπωλ με πλαστική μεμβράνη και βάλτε το στο ψυγείο.

Φτιάξτε τα μπιφτέκια κοτόπουλου
Σ' ένα μπωλ μεσαίου μεγέθους, ρίξτε τα κομμάτια κοτόπουλου, το φρέσκο κρεμμυδάκι, το ψιλοκομμένο τζίντζερ, το χυμό λεμονιού, την πάπρικα, το κύμινο, το καρδάμωμο, το πιπέρι καγιέν, το αλάτι και το φρεσκοτριμμένο πιπέρι. Ανακατέψτε με ένα κουτάλι καλά για να αναμειχθούν όλα τα υλικά. Καλύψτε το μπωλ με πλαστική μεμβράνη και βάλτε το στο ψυγείο για 1 ώρα για να μαριναριστεί το κοτόπουλο.


Μεταφέρετε το κοτόπουλο σ' ένα μεγάλο επεξεργαστή τροφίμων και, χρησιμοποιώντας το διακόπτη on/off (όχι συνεχής ανάμειξη), κόψτε το κοτόπουλο σε μικρότερα κομμάτια αλλά προσέξτε να μη γίνει μια κολλημένη μάζα. Ανοιγοκλείστε το διακόπτη on/off γύρω στις 15 φορές κι όχι παραπάνω.
Πλάστε απαλά με τα χέρια σας 16 μπιφτέκια με διάμετρο 5-6 εκ. και πάχος 2 εκ. (2 ½ - 3 κουταλιές σούπας μείγματος το καθένα).
Καλό είναι να πλένετε πάντα τα χέρια σας αφότου έχετε πιάσει ωμό κοτόπουλο.

Ψήστε τα μπιφτέκια κοτόπουλου
Λαδώστε το γκριλ (σχάρα) και ζεστάνετε σε μέτρια προς δυνατή φωτιά. Μόλις ζεσταθεί πολύ (μπορείτε να το ελέγξετε στάζοντας μερικές σταγόνες νερού πάνω στο γκριλ κι αν τσιτσιρίξουν τότε είναι έτοιμο) προσθέστε τα μπιφτέκια κοτόπουλου. Ψήστε για 8 λεπτά από τη μια πλευρά και 6-7 λεπτά από την άλλη ή ώσπου να έχουν ψηθεί εντελώς. Το κοτόπουλο πρέπει πάντα να μαγειρεύεται καλά.
Μην πιέσετε τα μπιφτέκια με σπάτουλα καθώς τα ψήνετε. Έτσι θα παραμείνουν ζουμερά.


Ψήστε τις πίτες

Κόψτε τις πίτες στη μέση δημιουργώντας δυο μισοφέγγαρα. Μόλις ψηθούν τα μπιφτέκια, τοποθετήστε τις πίτες στο γκριλ και ψήστε τες για 1-2 λεπτά ανά πλευρά.

Σερβίρετε
Βάλτε μέσα σε κάθε μισό πίτας (θα είναι σαν τσέπη) δυο μπιφτέκια κοτόπουλου, 2-3 φέτες αγγούρι, μερικές ροδέλες κόκκινο κρεμμύδι και λίγα φύλλα μαϊντανού.

Βγάλτε τη ραΐτα απ' το ψυγείο κι ανακατέψτε καλά με ένα κουτάλι. Προσθέστε 1-2 κουταλιές ραΐτα πάνω από τα μπιφτέκια και λαχανικά ή σερβίρετέ την ξεχωριστά σε ένα μπωλ.


*Η ραΐτα μπορεί να φαγωθεί και ως ντιπ με συνοδεία κομμένων λαχανικών.






Saturday, July 17, 2010

Με λίγη βοήθεια από το... μίξερ μου

Η μαγειρική και η ζαχαροπλαστική μπορεί να είναι πολύ δύσκολες χωρίς τον κατάλληλο εξοπλισμό, χωρίς μερικά χρήσιμα γκατζετάκια και, ομολογουμένως, χωρίς αρκετό χώρο. Εγώ δεν έχω καθόλου χώρο. Η κουζίνα μου είναι μικροσκοπική και γεμισμένη μέχρι τα μπούνια. Αν τολμήσω και μόνο να σκεφθώ την πιθανότητα του να προσθέσω ένα επιπλέον κουτάλι σ' ένα απ' τα συρτάρια ή να τοποθετήσω ένα μπωλ σε ένα ντουλάπι, τότε θα πέσουν όλα σα ντόμινο τεραστίων διαστάσεων. Ολόκληρη η κουζίνα θα καταρρεύσει, όλο το σύστημα οργάνωσής μου θα χρειαστεί επανεξέταση και πιστέψτε με, δεν έχω χρόνο για κάτι τέτοιο.





Είναι εκπληκτικό το πόσα πράγματα έχω συσσωρεύσει από τότε που μετακόμισα στην Ολλανδία. Από την Ελλάδα έφερα τα απολύτως απαραίτητα για την κουζίνα αλλά από τότε είναι σαν να είμαι σε αποστολή. Αποστολή για τον πλήρη εξοπλισμό της κουζίνας μου. Ακόμα κι έπειτα από τρία χρόνια, έχω την αίσθηση ότι είμαι μακριά από την ολοκλήρωση του έργου μου. Και φυσικά, στην πορεία, έχω τρελάνει τον Σ.





Πάντα χρειάζομαι ένα ακόμα πιάτο για σούπα ή ένα κερασοκαθαριστή- έπρεπε να πείσω τον Σ. ότι το εργαλείο που αφαιρεί τα κουκούτσια από τα κεράσια και αυτό που αφαιρεί τα κουκούτσια από τις ελιές είναι εντελώς διαφορετικά-, καλούπια για σοκολατάκια, έναν καινούριο τρίφτη ή έναν αβγοδάρτη. Η αλήθεια είναι πως δε χρειάζομαι τα περισσότερα από όλα αυτά αλλά είναι σίγουρο πως είναι ικανά να κάνουν τη ζωή μου στην κουζίνα πολύ πιο εύκολη, για να μη πω πόσο γρήγορα μπορώ να ξεπετάξω μια πίτα με κεράσια όταν έχω στη διάθεσή μου ένα κερασοκαθαριστή.





Αυτό όμως που ποτέ δεν είχα όλα αυτά τα χρόνια που μαγειρεύω και φτιάχνω γλυκά, ήταν ένα μεγάλο μίξερ με βάση. Αυτό το εργαλείο-σκυλί που χρησιμοποιώντας το κερδίζεις χρόνο και δε χαλάς περιττή ενέργεια, αυτό το θαυμαστό έργο τεχνικής ικανότητας δεν το είχα ποτέ. Πάντα χρησιμοποιούσα ένα απλό σύρμα μαγειρικής ή μίξερ χειρός.





Η εμπειρία μου με τα μίξερ χειρός είναι μακριά και επίπονη. Για μένα και για τα μίξερ. Το πρώτο που χρησιμοποίησα ήταν ένα που είχε αγοράσει η μητέρα μου όταν ήμουν μικρή. Είχε κουραστεί να χτυπάει τα πάντα με το σύρμα κι έτσι αποφάσισε να επενδύσει σ' ένα μίξερ χειρός. Είχα ξετρελαθεί με την καινούρια αυτή συσκευή. Αφού προσπάθησα να το χρησιμοποιήσω με τρόπους τους οποίους το εγχειρίδιο έκρινε απαγορευτικούς, όπως το να ανακατέψω λάσπη με πέτρες ή να προσπαθήσω να κάνω τρύπες στον τοίχο με αυτό, το έσπασα. Έκλαιγα για μια εβδομάδα.





Το δεύτερο μίξερ χειρός που αγόρασε η μητέρα μου και που όλως περιέργως κράτησε αρκετά χρόνια, ήταν ελαφρώς καλύτερης ποιότητας από το πρώτο κι εξακολουθεί να βρίσκεται στο ντουλάπι της κουζίνας της. Όταν μετακόμισα από το πατρικό μου, η μητέρα μου μου αγόρασε ένα μίξερ ως δώρο για το καινούριο σπίτι. Το μίξερ κι εγώ ζήσαμε μαζί ευτυχισμένοι για αρκετό καιρό. Ήταν βολικό, έκανε όλη τη δουλειά για μένα χωρίς εγώ να κουράζομαι αλλά κάποια στιγμή όλα ξεκίνησαν να πηγαίνουν στραβά. Μια μέρα, ενώ ετοίμαζα το αγαπημένο μου κέικ σοκολάτας, ένιωσα το μίξερ να ζεσταίνεται, το χέρι μου άρχισε να καίει και ταυτόχρονα ακουγόταν ένας θόρυβος, κάτι που έμοιαζε σαν επιθανάτιος ρόγχος για μίξερ κι ύστερα από λίγο σταμάτησε, για τα καλά. Θα το θυμάμαι πάντα με νοσταλγία.





Όταν μετακόμισα στην Ολλανδία αγόρασα ένα καινούριο. Με εξυπηρέτησε πολύ τα τρία αυτά χρόνια και είμαι σίγουρη πως θα συνεχίσει να το κάνει για πολύ καιρό ακόμα. Όμως, εδώ και ένα μήνα περίπου, το αξιόπιστο μιξεράκι μου έχει αντικατασταθεί από το νέο μου απόκτημα. Ναι, έπειτα από χρόνια αναμονής και λαχτάρας, έχω επιτέλους το δικό μου μίξερ βάσης. Κι όχι όποιο κι όποιο, αλλά το ολοκαίνουριο, ροζ, KitchenAid Artisan μίξερ με βάση. Χρειάστηκε να ξεφορτωθώ την ψωμιέρα μου καθώς και να κρεμάσω στον τοίχο της κουζίνας δυο επιπλέον ραφάκια με μπαχαρικά για να δημιουργήσω χώρο, αλλά άξιζε τον κόπο.





Από τότε που το πήρα το χρησιμοποιώ σαν τρελή. Έχω φτιάξει διάφορα κέικ, ψωμί, μαρέγκες κι επειδή αγόρασα επίσης και το εξάρτημα παγωτομηχανής, έχω φτιάξει πολύ παγωτό, κυρίως φράουλα που είναι και το αγαπημένο μου. Δεν έχω ιδέα πώς άντεξα τόσα χρόνια χωρίς αυτό. Άσε που είναι και κουκλί. Ένα μηχάνημα ικανό να αναδεύει, να αναμειγνύει, να ανακατεύει, να χτυπάει, να ζυμώνει. Είναι ονειρεμένο.





Επειδή τις τελευταίες δυο εβδομάδες έχει απίστευτη ζέστη δεν ήθελα να χρησιμοποιήσω και πολύ το φούρνο, ήθελα όμως ένα γλυκό απεγνωσμένα. Το παγωτό φυσικά ήταν μια καλή επιλογή αλλά είχα μπουχτίσει να τρώω παγωτά. Και τότε το θυμήθηκα. Πριν κανα-δυο χρόνια είχα ανακαλύψει μια απίθανη συνταγή. Κουπάκια από λευκή σοκολάτα με γέμιση κρέμας από σκούρα σοκολάτα και μασκαρπόνε. Αυτό λοιπόν ήθελα να φτιάξω. Κι έτσι κι έγινε.





Λευκή και μαύρη σοκολάτα, μασκαρπόνε και ζάχαρη, κρέμα γάλακτος και ξύσμα πορτοκαλιού. Μόνο αυτά θα χρειαστείτε. Τα κουπάκια άσπρης σοκολάτας είναι πολύ χαριτωμένα και υπέροχα γευστικά. Η γέμιση είναι ένα μείγμα σα μους, φτιαγμένο από τυρί μασκαρπόνε, σκούρα σοκολάτα, ξύσμα πορτοκαλιού και σαντιγύ. Η διακριτική γεύση του πορτοκαλιού μετριάζει τη γλύκα που δίνει η λευκή και την ένταση που δίνει η σκούρα σοκολάτα, δημιουργώντας ένα ισορροπημένο και πεντανόστιμο επιδόρπιο.





Αυτά τα εντυπωσιακά, γεμισμένα κουπάκια είναι η απόλυτη φαντασίωση κάθε εθισμένου στη σοκολάτα. Είναι όσο πλούσια μπορεί να είναι μια σοκολάτα αλλά δε θα σας κάνουν να θέλετε να πιείτε μια κανάτα νερό έπειτα από μια μπουκιά. Η ελαφριά, αφράτη μους έρχεται σε αντίθεση με την υφή της σφιχτής άσπρης σοκολάτας, κάνοντας κάθε δοκιμή ένα συναρπαστικό γεγονός. Σερβίρονται κρύα, επομένως είναι ιδανικά για τις ζεστές μέρες του καλοκαιριού αλλά μπορούν να σερβιριστούν οποιαδήποτε άλλη εποχή, όποτε απλώς επιθυμείτε να απολαύσετε ένα εκλεκτό σοκολατένιο γλυκό.











Κουπάκια Λευκής Σοκολάτας με Γέμιση Κρέμας από Σκούρα Σοκολάτα και Μασκαρπόνε
Προσαρμοσμένη από την Giada De Laurentiis

Περιττό να πω ότι η ποιότητα της σοκολάτας είναι αυτή που κάνει τη διαφορά σε αυτό το γλυκό. Επιλέξτε πολύ καλής ποιότητας λευκή και σκούρα σοκολάτα.

Χρησιμοποίησα σκούρα σοκολάτα 55% κακάο, αλλά αν δε σας αρέσουν τα πολύ 'γλυκά' γλυκά, επιλέξτε σοκολάτα με 70% κακάο.





Γίνονται 10 κουπάκια

Υλικά
230 γρ. λευκή σοκολάτα καλής ποιότητας, σε κομματάκια, σε θερμοκρασία δωματίου συν έξτρα για τα ξύσματα
130 γρ. σκούρα σοκολάτα 55% κακάο, σε κομματάκια, σε θερμοκρασία δωματίου
250 ml κρέμα γάλακτος, πλήρης
3 κουταλιές σούπας και 1/2 κουταλάκι γλυκού ζάχαρη
250 γρ. τυρί μασκαρπόνε, σε θερμοκρασία δωματίου
1/4 κουταλάκι γλυκού εκχύλισμα βανίλιας
1 1/4 κουταλάκι γλυκού φρέσκο ξύσμα προστοκαλιού

Ειδικά εργαλεία: μια φόρμα για μάφινς με 12 κουπάκια, 10 χαρτάκια για μάφινς, μίξερ χειρός ή μίξερ με βάση


Προετοιμασία
Βάλτε τα κομμάτια λευκής σοκολάτας σ' ένα πυρίμαχο μπωλ και τοποθετήστε το πάνω σε μια κατσαρόλα με νερό που σιγοβράζει. Προσέξτε να μην αγγίζει ο πάτος του μπωλ το νερό. Λιώστε τη σοκολάτα, ανακατεύοντάς την με λαστιχένια σπάτουλα και μόλις λιώσει εντελώς, αφαιρέστε το μπωλ από την κατσαρόλα.


Για να δημιουργήσετε τα κουπάκια λευκής σοκολάτας απαιτούνται δυο στρώσεις σοκολάτας.
Πάρτε ένα χαρτάκι και ρίξτε μέσα 1 κουταλιά σούπας λιωμένη άσπρη σοκολάτα. Ακουμπήστε το χαρτάκι στην παλάμη του χεριού σας και χρησιμοποιώντας ένα πινέλο ζαχαροπλαστικής απλώστε τη σοκολάτα ομοιόμορφα στον πάτο και τις πλευρές του χαρτιού. Τοποθετήστε το στη φόρμα για μάφινς και επαναλάβετε τη διαδικασία με τα υπόλοιπα χαρτάκια. Βάλτε τη φόρμα στην κατάψυξη για να σκληρύνει η σοκολάτα, για 40 λεπτά.

Ξαναλιώστε τη σοκολάτα που έχει απομείνει στο μπωλ σύμφωνα με την προαναφερθείσα διαδικασία σε περίπτωση που έχει σκληρύνει.
Βγάλτε από την κατάψυξη ένα-ένα τα χαρτάκια (αυτό διασφαλίζει ότι δε θα λιώσει η πρώτη στρώση σοκολάτας, ειδικά αν είναι καλοκαίρι και η κουζίνα σας είναι ζεστή) και ρίξτε μέσα 1 κουταλιά σούπας λιωμένη άσπρη σοκολάτα. Χρησιμοποιώντας και πάλι το πινέλο ζαχαροπλαστικής, απλώστε τη σοκολάτα ομοιόμορφα στον πάτο και τις πλευρές του χαρτιού, δημιουργώντας έτσι τη δεύτερη στρώση. Όταν τελειώνετε το κάθε χαρτάκι βάζετέ το στην κατάψυξη. Αφήστε τη φόρμα στην κατάψυξη για 1 - 1 1/2 ώρα ώστε η σοκολάτα να σκληρύνει πλήρως.

Βάλτε τα κομμάτια σκούρας σοκολάτας σ' ένα πυρίμαχο μπωλ και τοποθετήστε το πάνω σε μια κατσαρόλα με νερό που σιγοβράζει. Προσέξτε να μην αγγίζει ο πάτος του μπωλ το νερό. Λιώστε τη σοκολάτα, ανακατεύοντάς την με λαστιχένια σπάτουλα και μόλις λιώσει εντελώς, αφαιρέστε το μπωλ από την κατσαρόλα. Αφήστε τη σοκολάτα να κρυώσει εντελώς.

Φτιάξτε τα ξύσματα σοκολάτας. Πάρτε μια κρύα πλάκα λευκής σοκολάτας και τοποθετήστε την πάνω σε μια επιφάνεια κοπής, με τη λεία και πλατιά επιφάνεια της σοκολάτας προς τα πάνω. Χρησιμοποιώντας έναν κόφτη τυριού, αποξύστε το πάνω μέρος της σοκολάτας δημιουργώντας έτσι τα ξύσματα.
Εναλλακτικά, μπορείτε να χρησιμοποιήσετε έναν κόφτη λαχανικών. Κρατήστε τη σοκολάτα στο χέρι σας κόβοντας τη λεπτή και πιο στενή πλευρά της, δημιουργώντας ξύσματα. Αφήστε τα ξύσματα στην άκρη.

Βάλτε τη ζάχαρη και την κρέμα γάλακτος σ' ένα μεγάλο μπωλ (ή στο μπωλ του μίξερ με βάση) και χτυπήστε τα με το μίξερ χειρός (ή με το εξάρτημα 'σύρμα' του μίξερ με βάση) μέχρι να γίνει μια αφράτη αλλά όχι σφιχτή κρέμα σαντιγύ.


Βάλτε το μασκαρπόνε, τη λιωμένη σκούρα σοκολάτα, το εκχύλισμα βανίλιας και το ξύσμα πορτοκαλιού σ' ένα άλλο μεγάλο μπωλ (ή στο μπωλ του μίξερ με βάση) και χτυπήστε τα με το μίξερ χειρός (ή με το εξάρτημα 'φτερό' του μίξερ με βάση) σε μεσαία ταχύτητα μέχρι να γίνει ένα λείο μείγμα, για 30-40 δευτερόλεπτα. Προσέξτε να μην το χτυπήσετε για πολλή ώρα γιατί θα σφίξει.

Διπλώστε τη σαντιγύ μέσα στο μείγμα σε τρεις δόσεις, χρησιμοποιώντας μια λαστιχένια σπάτουλα. Μεταφέρετε τη μους σε ένα κορνέ ζαχαροπλαστικής και προσθέστε τη 'μύτη' σε σχήμα αστεριού ή την κλασσική 'μύτη' του κορνέ.

Βγάλτε τη φόρμα από την κατάψυξη. Πάρτε κάθε χαρτάκι και ξεκολλήστε το από τη σοκολάτα πολύ προσεκτικά ώστε να μη σπάσει η σοκολάτα. Τοποθετήστε λαδόκολλα σε μια μεγάλη πιατέλα και ακουμπήστε εκεί τα κουπάκια σοκολάτας. Γεμίστε κάθε κουπάκι με τη μους, μη γεμίσετε όμως εντελώς τα κουπάκια. Γαρνίρετε τις κορυφές με τα ξύσματα λευκής σοκολάτας, τοποθετήστε τα κουπάκια σε ατομικά πιάτα και σερβίρετε.

Μπορείτε να διατηρήσετε τα κουπάκια στο ψυγείο, πάνω σε μια πιατέλα με λαδόκολλα έτσι ώστε να μην κολλάει η σοκολάτα πάνω στο πιάτο, σκεπασμένα, για 3-4 ημέρες.

Πριν τα σερβίρετε, αφήστε τα για 1 λεπτό περίπου να έρθουν σε θερμοκρασία δωματίου, εκτός και αν κάνει πολλή ζέστη. Σ' αυτή την περίπτωση σερβίρετέ τα κατευθείαν από το ψυγείο.





Saturday, July 10, 2010

Και τώρα κάτι εντελώς διαφορετικό

Η ελληνική ομάδα ταξίδεψε μέχρι τη Νότια Αφρική αλλά όσο κι αν προσπάθησε, δεν κατάφερε να προκριθεί στο Μουντιάλ. Δυστυχώς όλα τέλειωσαν άδοξα όταν χάσαμε από την Αργεντινή πριν δυο βδομάδες περίπου. Η Ολλανδία όμως πέρασε στον τελικό. Hup Holland Hup! (Πάμε Ολλανδία πάμε!).






Από τότε που ήρθα στην Ολλανδία δεν υποστηρίζω μόνο την ποδοσφαιρική ομάδα της πατρίδας μου αλλά και αυτή της θετής μου χώρας. Έχω γίνει οπαδός. Μπορώ να κάνω κι αλλιώς; Παίζουν φοβερή μπάλα αυτοί οι Ολλανδοί. Όχι, δεν είμαι ειδικός, ο Σ. είναι. Όταν ξεκίνησε το Μουντιάλ έπρεπε να μου υπενθυμίσει τί είναι το 'offside', ποιοί είναι αυτοί οι μαυροφορεμένοι που τρέχουν γύρω από τους παίχτες και σφυρίζουν και τί στο καλό είναι αυτή η μεγάλη κουκίδα μπροστά από το τέρμα.






Ο φίλος μου εκνευριζόταν κάθε φορά που τον ρωτούσα άσχετες, για εκείνον, ερωτήσεις κατά τη διάρκεια των αγώνων αλλά τελικά κατάφερα να βρω την άκρη. Έτσι, μετά τις πρώτες δυο εβδομάδες, ήμουν εγώ αυτή που περίμενε με ανυπομονησία τον επόμενο αγώνα.






Έβριζα κάθε φορά που κάποιος ποδοσφαιριστής ήταν εγωϊστής και δεν έδινε πάσες, φώναζα όταν ο διαιτητής (ναι, αυτός που φοράει τα μαύρα και σφυρίζει ακατάπαυστα) έδινε κίτρινη κάρτα στον λάθος παίκτη και πανηγύριζα χορεύοντας τον νικητήριο χορό (δε χρειάζεται να μάθετε τί είναι αυτό) κάθε φορά μου κερδίζαμε. Επίσης ψυχαγωγούσα και τον Σ., ο οποίος γέλαγε συνεχώς παρακολουθώντας την πλήρη μεταμόρφωσή μου σε κανονική οπαδό.
Μεταξύ μας, υπάρχει κι άλλος ένας λόγος που μου αρέσει να βλέπω ποδόσφαιρο. Ελάτε τώρα, ποιάς δεν αρέσει το θέαμα ωραίων αντρών να τρέχουν πάνω-κάτω για μιάμιση ώρα. Αυτός δεν είναι ούτως ή άλλως κι ο λόγος που οι γυναίκες παρακολουθούν αθλητικά;






Το βράδυ της Κυριακής λοιπόν είναι ο μεγάλος αγώνας. Ολλανδία - Ισπανία. Αυτό θα είναι ματς. Αν κερδίσει η Ολλανδία θα είναι ασφαλώς τεράστιο γεγονός. Οι Ολλανδοί είναι πολύ περήφανοι για την ομάδα τους και ολόκληρη η χώρα θα βαφτεί πορτοκαλί (είναι το εθνικό τους χρώμα), οι βουβουζέλες θα αντηχήσουν μέχρι την Αυστραλία κι εγώ φυσικά θα πανηγυρίζω μαζί τους. Ευχηθείτε λοιπόν στην Ολλανδία καλή επιτυχία!







Το να παρακολουθεί κανείς έναν αγώνα ποδοσφαίρου είναι συναρπαστικό. Πόσο μάλλον όταν πρόκειται για τον τελικό του Μουντιάλ. Η αγωνία στο αποκορύφωμά της. Αντί λοιπόν να τρώτε τα νύχια σας από την ταραχή ή να μη μπορείτε να κάτσετε ήσυχοι στην καρέκλα σας ροκανίστε μερικά από αυτά τα καλούδια. Εγώ πάντως αυτό θα κάνω.






Ανάμεικτοι, πικάντικοι ξηροί καρποί με καστανή ζάχαρη και πάπρικα και γλυκό και πικάντικο ποπ κορν με πιπέρι καγιέν, κανέλα και φουντούκια. Θα τα λατρέψετε. Σας διαβεβαιώνω. Τα τραγανά αμύγδαλα, πεκάνς (είδος καρυδιού από την Αμερική), κάσιους και φουντούκια καλύπτονται από ένα πέπλο μπαχαρικών και πιπεριού. Είναι ένα απίστευτα νόστιμο, φλογερό και αρωματικό σνακ.






Στη συνέχεια έρχεται το ποπ κορν. Αυτό όμως δεν είναι οποιοδήποτε ποπ κορν, είναι βελτιωμένο ποπ κορν. Πρόκειται για ένα πικάντικο, γευστικό, γλυκό δώρο για τις αισθήσεις σας. Σκούρα καραμέλα, φουντούκια και φρέσκο ποπ κορν ανακατεμένα όλα μαζί, δημιουργώντας ένα τραγανό συνδυασμό που γαργαλάει τον ουρανίσκο σας και σας κάνει να ζητάτε κι άλλο.






Δώστε μερικά στον απαιτητικό ανδρικό πληθυσμό, γνωστοί ως φίλοι του άντρα/φίλου σας οι οποίοι θα καταφθάσουν στο σπίτι σας για να παρακολουθήσουν τον αγώνα και ένα είναι σίγουρο. Θα μείνουν απόλυτα ικανοποιημένοι. Προσθέστε και μια παγωμένη μπύρα και θα είναι πανέτοιμοι.






Μ' αρέσει να μασουλάω αυτά τα σνακς ενώ βλέπω ταινίες και είναι τέλεια σερβιρισμένα σε ένα πάρτυ. Δε θα προλαβαίνετε να γεμίζετε τα μπωλάκια. Τυλίξτε μερικά σε γυαλιστερό χαρτί ή σε ένα ωραίο κουτί και δωρίστε τα όταν σας καλέσουν φίλοι για φαγητό ή πάρτε μερικά μαζί σας στη δουλειά. Μόνο κρατήστε τα στο συρτάρι σας, κρυμμένα, γιατί το πιο πιθανό είναι πως αν τα ανακαλύψουν οι συνάδελφοί σας θα θέλουν κι εκείνοι μερίδιο.










Πικάντικοι Ξηροί Καρποί
Προσαρμοσμένη από το epicurious

Χρησιμοποίησα ένα μείγμα διαφόρων ξηρών καρπών αλλά μπορείτε να χρησιμοποιήσετε μόνο ένα είδος αν το προτιμάτε.
Σε περίπτωση που δε μπορείτε να βρείτε πεκάνς μπορείτε να τα αντικαταστήσετε με καρύδια.
(Διαβάστε κι αυτό για το πώς να διατηρείτε φρέσκους τους ξηρούς καρπούς)






Γίνονται 4 1/2 κούπες

Υλικά
2 μεγάλα ασπράδια αβγών
1 1/2 κουταλάκι γλυκού αλάτι
100 γρ. μαλακιά, ανοιχτή καστανή ζάχαρη
1 1/2 κουταλιά σούπας γλυκιά πάπρικα (κατά προτίμηση Ουγγαρίας)
2 κουταλάκια γλυκού σως Worcestershire*
1 1/2 κουταλάκι γλυκού πιπέρι καγιέν ή άλλο καυτερό κόκκινο πιπέρι, σε σκόνη
60 γρ. ανάλατο βούτυρο
150 γρ. ολόκληρα αμύγδαλα καθαρισμένα, ανάλατα
210 γρ. φουντούκια καθαρισμένα, ανάλατα
120 γρ. πεκάνς, ανάλατα
140 γρ. κάσιους, ανάλατα

Ειδικά εργαλεία: μίξερ χειρός


Προετοιμασία
Σ' ένα μικρό κατσαρολάκι προσθέστε το βούτυρο και λιώστε το σε μέτρια φωτιά. Αφήστε το να κρυώσει εντελώς.

Προθερμάνετε το φούρνο σας στους 160 βαθμούς Κελσίου.

Σ' ένα μεγάλο μπωλ ρίξτε τα ασπράδια και το αλάτι και χρησιμοποιώντας το μίξερ χειρός χτυπήστε τα σε χαμηλή ταχύτητα μέχρι να αφρίσουν και να αφρατέψουν. Χωρίς να σταματήσετε το μίξερ, προσθέστε τη ζάχαρη σε τρεις δόσεις κι έπειτα προσθέστε την σως Worcestershire, την πάπρικα και το καγιέν. Το μείγμα δεν πρέπει να γίνει πολύ πηχτό. Θα πρέπει να έχει τη σύσταση ελαφρώς χτυπημένης κρέμας γάλακτος.

Προσθέστε τους ξηρούς καρπούς και το λιωμένο βούτυρο στο μείγμα κι ανακατέψτε καλά με μια λαστιχένια σπάτουλα, φροντίζοντας όλοι οι ξηροί καρποί να είναι καλά επικαλυμμένοι με το μείγμα.

Αδειάστε τους ξηρούς καρπούς μέσα στο ταψί (το οποίο δε χρειάζεται να το βουτυρώσετε ή να το καλύψετε με λαδόκολλα) και απλώστε τους ομοιόμορφα.


Ψήστε τους ξηρούς καρπούς στο μεσαίο ράφι του φούρνου για 30-40 λεπτά. Κάθε 10 λεπτά θα πρέπει να βγάζετε το ταψί απ' το φούρνο και, χρησιμοποιώντας μια μεταλλική σπάτουλα, να τους ανακατεύετε και να τους χωρίζετε. Έπειτα να τους απλώνετε και πάλι ομοιόμορφα και να τους βάζετε πάλι στο φούρνο.
Ψήστε τους μέχρι να πάρουν ένα χρυσοκάστανο χρώμα. Προσέξτε μην τους κάψετε.

Μόλις είναι έτοιμοι, ανακατέψτε και ξεχωρίστε τους και μεταφέρετέ τους σε μια σχάρα πάνω στην οποία έχετε τοποθετήσει μια λαδόκολλα. Αφήστε τους να κρυώσουν εντελώς. Όταν κρυώσουν θα γίνουν τραγανοί. Ξεχωρίστε όποιους ξηρούς καρπούς έχουν κολλήσει μεταξύ τους και σερβίρετε.

Μπορείτε να τους διατηρήσετε αεροστεγώς κλεισμένους, σε θερμοκρασία δωματίου για 1- 1 1/2 εβδομάδες.

*Μπορείτε να την βρείτε σε όλα τα μεγάλα σούπερ-μάρκετ.








Καραμελωμένο Πικάντικο Ποπ Κορν
Προσαρμοσμένη από τον Rocco DiSpirito

Μπορείτε να χρησιμοποιήσετε φουντούκια, καρύδια, πεκάνς ή ακόμα και φυστίκια γι' αυτή τη συνταγή.

Για να γίνει η συνταγή αυτή φιλική προς τα παιδιά απλώς αφαιρέστε από τη συνταγή το πιπέρι καγιέν.






Γίνεται μια μεγάλη γαβάθα καραμελωμένο ποπ κορν

Υλικά
200 γρ. φουντούκια καθαρισμένα, ανάλατα
1/2 κουταλάκι γλυκού πιπέρι καγιέν ή άλλο καυτερό κόκκινο πιπέρι, σε σκόνη
1/4 κουταλάκι γλυκού κανέλα, σε σκόνη
2 κουταλιές σούπας αραβοσιτέλαιο
220 γρ. σπόρους καλαμποκιού
420 γρ. ζάχαρη
Αλάτι

Ειδικά εργαλεία: μικρός επεξεργαστής τροφίμων


Προετοιμασία
Βάλτε τα φουντούκια, την κανέλα και το πιπέρι καγιέν στον επεξεργαστή τροφίμων και ψιλοκόψτε.

Φτιάξτε το ποπ κορν
Σε μια μεγάλη, ψηλή κατσαρόλα ρίξτε το αραβοσιτέλαιο κι ένα σπόρο καλαμποκιού. Ζεστάνετε σε μέτρια φωτιά με κλειστό το καπάκι και μόλις ο σπόρος "σκάσει" βγάλτε τον από την κατσαρόλα και ρίξτε τους υπόλοιπους σπόρους. Κλείστε το καπάκι και μαγειρέψτε, ανακινώντας την κατσαρόλα που και που, μέχρι να "σκάσουν" όλοι οι σπόροι. Όταν δεν ακούγεται ήχος "σκασίματος" του καλαμποκιού για διάρκεια 5 δευτερολέπτων, τότε το ποπ κορν σας είναι έτοιμο. Κλείστε τη φωτιά και αδειάστε τα ποπ κορν σε ένα μεγάλο μπωλ. Ρίξτε μπόλικο αλάτι από πάνω κι ανακατέψτε τα.

Πάρτε ένα μεγάλο ταψί και απλώστε από πάνω μια λαδόκολλα.


Φτιάξτε την καραμέλα
Πάρτε μια μεγάλη, φαρδιά κατσαρόλα με βαρύ πάτο και ζεστάνετέ τη σε δυνατή φωτιά για 3 λεπτά. Ρίξτε τη ζάχαρη και ανακατέψτε ασταμάτητα με μια λαστιχένια σπάτουλα ανθεκτική σε υψηλές θερμοκρασίες, μέχρι να λιώσει η ζάχαρη και να πάρει ένα χρυσοκάστανο χρώμα καραμέλας. Πρέπει να είσαστε πολύ προσεκτικοί να μην κάψετε την καραμέλα. Επίσης πρέπει να είσαστε πολύ προσεκτικοί να μην κάψετε τα χέρια σας. Η καραμέλα είναι εξαιρετικά καυτή. Μην προσπαθήσετε να την δοκιμάσετε!

Κλείστε τη φωτιά και αμέσως προσθέστε στην καραμέλα τα ψιλοκομμένα φουντούκια. Ανακατέψτε γρήγορα με την σπάτουλα. Μην ανακατέψετε για πολλή ώρα αλλά μόνο όσο χρειάζεται για να καλυφθούν τα φουντούκια.
Δουλεύοντας γρήγορα ώστε να μην κρυώσει και σκληρύνει η καραμέλα και παράλληλα προσεκτικά για να μην καείτε, προσθέστε όλο το ποπ κορν στην καραμέλα. Ανακατέψτε για να καλυφθεί εντελώς το ποπ κορν από την καραμέλα, παίρνοντας με την σπάτουλα το ποπ κορν και την καραμέλα από τον πάτο της κατσαρόλας και φέρνοντάς τα από πάνω. Προσέξτε να μην σπάσετε το ποπ κορν.

Αδειάστε το καραμελωμένο ποπ κορν στο ταψί με την λαδόκολλα απλώνοντάς το ομοιόμορφα. Αφήστε να κρυώσει εντελώς και ρίξτε από πάνω λίγο αλάτι. Σπάστε το ποπ κορν σε μπουκίτσες και σερβίρετε.

Μπορείτε να διατηρήσετε το ποπ κορν αεροστεγώς κλεισμένο, σε θερμοκρασία δωματίου για 3-4 μέρες.