Wednesday, May 25, 2011

Τί σκάρωνα στην κουζίνα μου

Τον τελευταίο καιρό μαγειρεύω πολύ αλλά δεν αναρτώ τις δημιουργίες μου.
Κακή μπλόγκερ, κακή.

Έχω φτιάξει φαγητά που ήταν σκέτη νοστιμιά με αποτέλεσμα εγώ κι ο Σ ν' αποδείξουμε ακόμη μια φορά στους εαυτούς μας το πόσο λαίμαργοι είμαστε και άλλα που, εχμ, ήταν ανάξια λόγου.

Θα μοιραστώ μαζί σας μόνο αυτά που μας ευχαρίστησαν γιατί είμαι ματαιόδοξη και πολύ περήφανη για να σας δείξω τις γαστρονομικές μου αποτυχίες.
Εντάξει, η αλήθεια είναι πως απλώς σπάνια απαθανατίζω τις αποτυχίες. Με ενοχλούν απίστευτα.




Αθάνατα γεμιστά. Το αγαπημένο μου φαγητό. Παλιά προτιμούσα τις πιπεριές, τώρα τις ντομάτες. Έχει δικαίωμα ν' αλλάζει κάποιος γνώμη και ορέξεις, έτσι;

Δείτε την συνταγή εδώ.





Σπανακόπιτα. Σπανακό-πιτα. Σπα-να-κό-πι-τα. Σ-π-α-ν-α-κ-ό-π-ι-τ-α. Η μεγαλοπρεπής. Τέλος.

Δείτε την συνταγή εδώ.





Κριθαροκουλούρες. Καταπληκτικές. Απίθανες. Πεντανόστιμες. Να' ναι καλά η Βαγγελιώ που μοιράστηκε την συνταγή της κι έτσι φτιάχνοντάς τες, κατάφερα να φέρω ένα μικρό κομμάτι της Κρήτης μέσα στην μικρή μου εκπατρισμένη κουζίνα.
Ο αγαπημένος μου συνδυασμός: κριθαροκουλούρες + κεφαλογραβιέρα για πρωϊνό, μεσημεριανό και δείπνο.





Η πρώτη φορά που έφτιαξα παγωτό σοκολάτα. Απόλυτη επιτυχία χάρη στον θεό του παγωτού, David Lebovitz.
Ο Σ, καθώς έτρωγε την μια κουταλιά μετά την άλλη, με κοιτάζει με δυσπιστία και λέει: "είσαι σίγουρη πως το έφτιαξες εσύ;"
Τί του λες τώρα;

(Το ξαναέφτιαξα! Δείτε την συνταγή)





Την προηγούμενη εβδομάδα ήταν τα γενέθλια του Σ. Έφτιαξα λοιπόν σοκολατάκια για να κεράσει τους συναδέλφους του στο γραφείο. Αυτά με το hagelslag (τρούφα στα ολλανδικά) έγιναν ανάρπαστα καθώς οι Ολλανδοί τρελαίνονται για τρουφάκια.
(Συνταγή εδώ).


Υ.Γ. Κάποιες από τις φωτογραφίες είναι από το iPhone του Σ γι' αυτό και η ποιότητά τους δεν είναι και τόσο καλή. (Παρεμπιπτόντως, τα iPhone μου την δίνουν, τα έχει κι η κουτσή Μαρία, έπρεπε να το πω, sorry baby)



Saturday, May 21, 2011

Πώς να ενυδατώσω και να αποθηκεύσω αποξηραμένα μανιτάρια





Τα αποξηραμένα μανιτάρια έχουν πολύ έντονη γεύση και είναι εξαιρετικά χρήσιμο να έχετε μερικά διαθέσιμα στο νουλάπι της κουζίνας σας ώστε να τα χρησιμοποιείτε σε διάφορα πιάτα. Εφόσον τα ενυδατώσετε, δε θα έχετε μόνο μερικά νόστιμα μανιτάρια στη διάθεσή σας αλλά κι έναν γευστικότατο ζωμό που μπορείτε να τον προσθέσετε σε σούπες, μαγειρευτά και σάλτσες.

Τα πιο διαδεδομένα αποξηραμένα μανιτάρια είναι τα πορτσίνι ή βασιλομανίταρα (porcini ή cepes), οι κανθαρέλλες (chanterelles), οι μορχέλες (morels), τα σιτάκε (shiitake) και τα κέρατα της Αμάλθειας ή αλλιώς "τρομπέτες του θανάτου" (black trumpets ή trompettes de morts).

Για να τα ενυδατώσετε, τοποθετήστε όσα αποξηραμένα μανιτάρια χρειάζεστε σε ένα μπωλ ικανό να τα χωρέσει όλα.
Ρίξτε ζεστό νερό πάνω από τα μανιτάρια κι αφήστε τα να σταθούν για 25-30 λεπτά, μέχρι να μαλακώσουν.

Η ποσότητα του νερού εξαρτάται από το πόσα μανιτάρια θα χρησιμοποιήσετε—για 15 γρ. αποξηραμένα μανιτάρια θα χρειαστείτε 3/4 κούπας (180 ml) νερό, για 30 γρ. μανιτάρια 1 ½ κούπα (260 ml) νερό και ούτω καθεξής. Τα μανιτάρια θα πρέπει να καλύπτονται πλήρως από το νερό.

Εναλλακτικά, μπορείτε να μουσκέψετε τα μανιτάρια σε ζωμό, κρασί, σέρυ ή κονιάκ για να τους δώσετε περισσότερη γεύση.

Μόλις ενυδατωθούν και μαλακώσουν τα μανιτάρια, αφαιρέστε τα από το μπωλ και στραγγίξτε τα με τα χέρια σας, πιέζοντάς τα με τα δάχτυλά σας προκειμένου να βγάλουν όσο περισσότερα υγρά γίνεται, αφήνοντάς τα να χυθούν μέσα στο μπωλ. Τώρα μπορείτε να χρησιμοποιήσετε τα μανιτάρια στη μαγειρική σας ακριβώς όπως θα κάνατε και με τα φρέσκα μανιτάρια.

Μην πετάξετε το υγρό διότι είναι γεμάτο γεύση. Περάστε το από τουλπάνι ή από ένα φίλτρο του καφέ, καθαρίζοντάς το έτσι από χώμα και τυχόν ακαθαρσίες, και χρησιμοποιήστε το στην προετοιμασία του φαγητού σας αντικαθιστώντας άλλα υγρά που θα χρησιμοποιούσατε (όπως ζωμό ή νερό) ή κρατήστε το για μελλοντική χρήση.

Λάβετε υπόψη σας ότι τα αποξηραμένα μανιτάρια δεκαπλασιάζονται σε μέγεθος αφού ενυδατωθούν, επομένως μη χρησιμοποιήσετε μεγάλες ποσότητες.

Αποθηκεύστε τα αποξηραμένα μανιτάρια σε αεροστεγείς συσκευασίες με καπάκια που κλείνουν πολύ καλά (εξασφαλίζοντας έτσι ότι δε θα μπουν μέσα ζωύφια μολύνοντάς τα) και διατηρήστε τα σε ένα σκοτεινό και ξηρό μέρος ή ακόμα και στο ψυγείο ή στην κατάψυξη.
Εφόσον τα διατηρείτε στεγνά και ξερά, μπορούν να κρατήσουν για πάντα. Δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να βραχούν ή να υγρανθούν γιατί θα σαπίσουν ή θα μουχλιάσουν.

Αν τα αποθηκεύσετε σε ατομικές μερίδες και ατομικές συσκευασίες (όπως μέσα σε αεροστεγώς κλεισμένα πλαστικά σακουλάκια), η διάρκεια ζωής των μανιταριών θα επεκταθεί. Αν τα αποθηκεύσετε σε ένα μεγάλο δοχείο το οποίο ανοιγοκλείνετε συχνά τότε επιτρέπετε να μπει μέσα υγρασία, καταστρέφοντάς τα.

Αν βρείτε ποτέ έστω και ένα ζωύφιο μέσα στα αποξηραμένα μανιτάρια πετάξτε τα, όλα.


Αυτό θα σας φανεί χρήσιμο στις παρακάτω συνταγές:

Μανιταρόσουπα με Πράσα και Θυμάρι

Σπαγγεττίνι με Μανιτάρια, Ελαιόλαδο και Σκόρδο



Τί είναι το ουμάμι



Ουμάμι (umami) είναι η πέμπτη βασική γεύση μετά τη γλυκιά, την αλμυρή, την ξινή και την πικρή γεύση.

Η λέξη ουμάμι είναι γιαπωνέζικη και σημαίνει "καλή γεύση".

Η γεύση αυτή ανακαλύφθηκε το 1908 από τον Dr. Kikunae Ikeda, έναν Ιάπωνα επιστήμονα και ορίζεται ως η πικάντικη, κρεάτινη γεύση που έχουν φαγητά (προϊόντα) όπως το κρέας, τα μανιτάρια, η σάλτσα σόγιας, η παρμεζάνα, το πράσινο τσάι κ.α. και η οποία πηγάζει από το όξινο γλουτανιμικό νάτριο.

Τη δεκαετία του '80 διάφορες μελέτες απέδειξαν ότι το ουμάμι ήταν τεκμηριωμένα πλέον η πέμπτη βασική γεύση.



Πώς να διατηρήσω τους ξηρούς καρπούς φρέσκους




Έχουν υπάρξει πολλές φορές που αγόρασα διάφορους ξηρούς καρπούς σε μεγάλες ποσότητες και κατέληξα να τους πετάξω έπειτα από μερικές ημέρες διότι είχαν ταγγίσει και είχαν μπαγιατέψει. Αυτό γινόταν πριν μάθω πώς να τους διατηρώ σωστά. Μπορείτε να εξοικονομήσετε χρήματα αποθηκεύοντάς τους σωστά εφόσον έτσι μπορούν να διατηρηθούν για πολλούς μήνες.

Όταν αγοράζετε ξηρούς καρπούς χύμα, είναι καλό πρώτα να τους δοκιμάζετε. Ποτέ δε ξέρεις πόσο καιρό στέκονται εκεί. Αλλά ακόμα κι αν αγοράσετε συσκευασμένους ποτέ δε ξέρετε πόσο φρέσκοι είναι, οπότε πρέπει να τους αποθηκεύσετε αμέσως. Έχετε υπόψη σας ότι οι ξηροί καρποί που βρίσκονται μέσα στο κέλυφός τους μπορούν να διατηρηθούν για το διπλάσιο χρονικό διάστημα από αυτούς χωρίς κέλυφος.

Τα φυστίκια, τα καρύδια και τα πεκάνς χαλάνε πιο εύκολα από τα κάσιους και τ' αμύγδαλα.

Οι ξηροί καρποί έχουν υψηλή περιεκτικότητα σε λιπαρά κάτι το οποίο τους κάνει να ταγγίζουν πολύ γρήγορα. Αυτό σημαίνει ότι αλλοιώνονται λόγω οξείδωσης από το οξυγόνο της ατμόσφαιρας ή από τη δράση μικροοργανισμών, με αποτέλεσμα τη δημιουργία δυσάρεστης γεύσης και οσμής. Ο μόνος τρόπος για να το αποφύγετε είναι να τους αποθηκεύσετε στο ψυγείο ή στην κατάψυξη. Το κρύο διατηρεί σταθερά τα έλαια των καρπών με αποτέλεσμα να μη χαλάνε γρήγορα.

Οι ξηροί καρποί έχουν επίσης την τάση να απορροφούν μυρωδιές από τα υπόλοιπα προϊόντα που έχετε στο ψυγείο σας γι' αυτό είναι καλύτερο να τους αποθηκεύετε σε αεροστεγείς συσκευασίες όπως πλαστικά δοχεία ή σακούλες, κατά προτίμηση όμως σε γυάλινα βαζάκια. Μ' αυτό τον τρόπο δε θα αφυδατωθούν και δε θα απορροφήσουν μυρωδιές από άλλα προϊόντα.

Μπορείτε να διατηρήσετε έτσι τους ξηρούς καρπούς για 6 μήνες στο ψυγείο και για 1 χρόνο στην κατάψυξη.

Οι ταγγισμένοι ξηροί καρποί μπορούν να καταστρέψουν οποιαδήποτε συνταγή, οπότε είναι καλό να τους δοκιμάσετε όταν τους βγάλετε από το ψυγείο ή την κατάψυξη και πριν τους προσθέσετε σε κάποιο φαγητό, ώστε να διασφαλίσετε ότι είναι καλοδιατηρημένοι.


Ξηροί καρποί έχουν χρησιμοποιηθεί στις παρακάτω συνταγές:

Γιαούρτι με Θυμαρίσιο Μέλι και Καρύδια

Καραμελωμένο Πικάντικο Ποπ Κορν

Κουλουράκια Speculaas

Μπουκιές Μάρζιπαν με Επικάλυψη Λευκής Σοκολάτας και Τζίντζερ

Πικάντικοι Ξηροί Καρποί

Πολίτικος Σιμιγδαλένιος Χαλβάς με Κανέλα και Ασπρισμένα Αμύγδαλα

Πουρές Παντζαριού με Πατάτες και Καρύδια

Σαραγλί (Πτυχωμένα Μπακλαβαδάκια)

Σαλάτα με Βέλγικα και Κόκκινα Αντίδια, Μήλα, Καρύδια, Ροκφόρ και Βινεγκρέτ με Ξίδι Σμέουρου

Σαλάτα Πράσινων Σπαραγγιών με Ντρέσινγκ Πορτοκαλιού και Τσαγιού Rooibos

Σπιτικό Κάσιους-Βούτυρο

Σωταρισμένες Γαρίδες με Σάλτσα από Ταχίνι και Σκόρδο και Dukkah από Σουμάκι, Σπόρους Κύμινου και Φυστίκι Αιγίνης

Gevulde Speculaas - Speculaas Κέικ γεμιστό με Amandelspijs (Ολλανδική Αμυγδαλόπαστα)

Pepernoten - Μικρά Παραδοσιακά Ολλανδικά Κουλουράκια με Μπαχαρικά



Πώς να αποστειρώσω γυάλινα βαζάκια






Η αποστείρωση των γυάλινων βάζων είναι εξαιρετικά σημαντική αν επιθυμείτε να αποθηκεύσετε μαρμελάδες ή τσάτνεϊ. Είναι ανθυγιεινό κι επικίνδυνο αν δεν το κάνετε.

Προθερμάνετε το φούρνο σας στους 100 βαθμούς Κελσίου.
Πλύνετε τα βαζάκια μαζί με τα καπάκια τους με σαπούνι σε ζεστό νερό. Τοποθετήστε τα, ενώ είναι ακόμα υγρά και χωρίς ν' αγγίζετε τα εσωτερικά τους τοιχώματα, σ' ένα ταψί όπου έχετε ακουμπήσει πάνω μια καθαρή πετσέτα κουζίνας. Ακουμπίστε τα βαζάκια και καπάκια πάνω στην πετσέτα με τα ανοιχτά μέρη προς τα πάνω. Βάλτε το ταψί στο φούρνο για 35 λεπτά.

Βγάλτε το ταψί απ' το φούρνο και γεμίστε τα ζεστά βαζάκια με την καυτή μαρμελάδα ή το τσάτνεϊ, προσέχοντας να μην αγγίξετε τα εσωτερικά τοιχώματα. Κλείστε σφιχτά τα καπάκια (όχι όμως πολύ σφιχτά).

Σ' αυτό το σημείο, μπορείτε να αναποδογυρίσετε τα βαζάκια και να αφήσετε να κρυώσουν έτσι.
Μπορείτε να τα κρατήσετε στο ψυγείο μέχρι 3 μήνες.


Αν θέλετε να διατηρήσετε την μαρμελάδα/τσάτνεϋ για μεγαλύτερο χρονικό διάστημε εκτός ψυγείου τότε γεμίστε με νερό μια μεγάλη κατσαρόλα με βαρύ πάτο και μόλις το νερό πάρει βράση, τοποθετήστε μέσα στην κατσαρόλα τα γεμάτα (καυτά) βαζάκια. Τα βαζάκια θα πρέπει να στέκονται όρθια μέσα στην κατσαρόλα κι εντελώς βυθισμένα μέσα στο νερό. Αφήστε τα μέσα στο νερό που βράζει για 10 λεπτά κι έπειτα αφαιρέστε τα προσεκτικά με τη βοήθεια λαβίδων. Αφήστε τα να κρυώσουν εντελώς. Ελέγξτε αν έχουν σφραγιστεί σωστά τα καπάκια κι αν κάποιο δεν έχει κλείσει καλά τότε βάλτε το βαζάκι στο ψυγείο και φροντίστε να το χρησιμοποιήσετε πρώτο.

Αποθηκεύστε τα βάζα με το κρύο πια προϊόν σε σκιερό, δροσερό και ξηρό μέρος.

Μετά από αυτή τη διαδικασία μπορείτε να κρατήσετε τη μαρμελάδα ή το τσάτνεϊ μέχρι κι ένα χρόνο.

Σημαντικό: Μην ανακυκλώνετε βαζάκια μαγιονέζας, μαρμελάδας, μουστάρδας κλπ. Αγοράστε καινούρια γυάλινα βαζάκια και αφού χρησιμοποιήσετε τα καπάκια τους, αγοράστε καινούρια καπάκια. Ποτέ μη χρησιμοποιείτε τα ίδια καπάκια δεύτερη φορά.
Είναι επίσης σημαντικό να ελέγχετε αν έχουν τα βαζάκια γρατζουνιές, σπασίματα ή ρωγμές. Πρέπει να είναι σε άριστη κατάσταση.


Αυτό θα σας φανεί χρήσιμο στις παρακάτω συνταγές:

Γλυκόξινη Μαρμελάδα από Τοματίνια

Μαρμελάδα Νεκταρίνι

Πετιμέζι Ροδιού

Σπιτική Μαρμελάδα Σύκο

Τσάτνεϊ με Φίγγια (Cranberries)


Πώς να χειριστώ πιπεριές τσίλι






Υπάρχουν τσίλι τα οποία είναι πολύ καυτερά, επομένως χρειάζονται ιδιαίτερη προσοχή στο χειρισμό τους.

Όταν χειρίζεστε φρέσκα τσίλι, ειδικά τα πολύ καυτερά όπως τα κόκκινα Ταϋλανδέζικα τσίλι (ή τα διαβολικά Scotch Bonnet), είναι καλό να φοράτε πλαστικά γάντια. Διαφορετικά πρέπει να πλένετε τα χέρια σας μετά από κάθε επαφή με αυτά και ν' αποφεύγετε να αγγίζετε τα μάτια, τη μύτη ή το στόμα σας.

Εάν αφαιρέσετε τα σποράκια καθώς και τις εσωτερικές μεμβράνες των τσίλι, θα είναι λιγότερο καυτερά και πιο εύκολο να καταναλωθούν.

Βεβαιωθείτε πως γνωρίζετε πόσο καυτερά είναι τα τσίλι που θα χρησιμοποιήσετε πριν τα προσθέσετε στο φαγητό σας, γιατί μπορεί να καταστρέψει τη γεύση του και το αποτέλεσμα να μην είναι αυτό που περιμένατε.


Αυτό θα σας φανεί χρήσιμο στις παρακάτω συνταγές:

Ινδονησιακή Καυτερή & Φρέσκια Σαλάτα με Πικάντικο Ντρέσινγκ

Καυτοί & Πικάντικοι Γίγαντες στο Φούρνο - Πλακί

Ξινοκαυτερή Σαλάτα με Γκρέιπφρουτ, Πορτοκάλια και Κουμκουάτ



Saturday, May 14, 2011

Πράσινα δόρατα

Δεν θυμάμαι ποτέ να δοκίμασα σπαράγγια όταν ήμουν μικρή. Το μόνο που θυμάμαι είναι ότι στο μυαλό μου τα είχα συνδέσει με κάποια απαίσια γεύση κι ότι δεν ήθελα ποτέ να τα δω μπροστά μου. Νομίζω πως μπορεί και να τα φοβόμουν.


Και μετά, μεγάλωσα.






Το να μεγαλώνεις και να ωριμάζεις σημαίνει πως πλέον είσαι υπεύθυνος των πράξεών σου, είσαι σε θέση να μαθαίνεις από τα λάθη σου (αυτό ακόμα προσπαθώ να το καταφέρω), έχεις προοπτική για τα πράγματα που δεν σου πάνε καλά αλλά και γι' αυτά που σου πάνε, όμως σε μένα η ωρίμανση έφερε και κάτι άλλο. Την διεύρυνση των διατροφικών μου συνηθειών.






Δεν πρόκειται να σας κουράσω με τις λεπτομέρειες των αλλαγών στην διατροφή μου ή τις στιγμές επιφοίτησης που είχα κατά καιρούς όταν δοκίμαζα για πρώτη φορά πράσινα πράγματα που είχα ορκιστεί στον εαυτό μου ότι ποτέ δεν θα έβαζα στο στόμα μου.






Αυτό που θα σας πω όμως είναι πως την πρώτη φορά που δοκίμασα σοβαρά να φάω σπαράγγια—κι όταν λέω σοβαρά, εννοώ ότι έφαγα έναν ολόκληρο βλαστό σπαραγγιού χωρίς να τον πετάξω μετά την πρώτη απρόθυμη μπουκιά—ήταν μια στιγμή απόλυτης έκπληξης και ικανοποίησης. Δεν είχα την παραμικρή ιδέα ότι αυτά τα άτιμα βλαστάρια ήταν τόσο νόστιμα.

Και για να μην παρεξηγούμαι, μιλάω για τα πράσινα σπαράγγια κι όχι για τα λευκά. Εκείνα τα στρουμπουλά, ασπρουλιάρικα σπαράγγια δεν μου αρέσουν καθόλου.



Τσάι rooibos (ρόϊμπος)


Με μια σάλτσα ολλαντέζ ή με ένα απλό φινίρισμα με παρθένο ελαιόλαδο, τα πράσινα σπαράγγια είναι ονειρεμένα. Συνδυασμένα με πορτοκάλι και ένα ντρέσινγκ τσαγιού rooibos, είναι εντυπωσιακά.






Δεν ξέρω πόσοι από εσάς έχετε δοκιμάσει το τσάι rooibos αλλά είναι καταπληκτικό. Κι αυτό το λέει κάποια που πίνει τσάι μονάχα όταν έχει ένα σοβαρότατο πονόλαιμο. Είναι γλυκό από την φύση του, έχει μια λουλουδάτη και γήινη γεύση κι ένα ζωντανό καστανοκόκκινο χρώμα.






Καταγόμενο από την Νότια Αφρική και συγκεκριμένα από την μικρή περιοχή Cederberg όπου το φυτό rooibos αναπτύσσεται αποκλειστικά, το τσάι rooibos, που σημαίνει κόκκινος θάμνος, θεωρείται πιο πολύ βότανο παρά "κλασσικό" τσάι. Πιστεύεται ότι είναι εξαιρετικά υγιεινό λόγω των υψηλών επιπέδων του σε αντιοξειδωτικά και μεταλλικά στοιχεία, στην έλλειψη καφεΐνης και ταννίνης αλλά και λόγω των υποτιθέμενων ικανοτήτων του να προστατεύει από τον καρκίνο και να βελτιώνει το ανοσοποιητικό σύστημα.






Τα φύλλα του φυτού rooibos παίρνουν το χαρακτηριστικά κόκκινο, σχεδόν τερακότα χρώμα τους κατά την διάρκεια της οξείδωσης και ζύμωσής τους. Τα μη οξειδωμένα φύλλα του ίδιου φυτού όμως αποδίδουν κι έναν άλλο τύπο τσαγιού, το πράσινο rooibos, το οποίο έχει πιο ανοιχτό χρώμα, ηπιότερη γεύση βοτάνου και πολύ περισσότερα αντιοξειδωτικά και θρεπτικά στοιχεία από το κοινό rooibos.






Το ντρέσινγκ για την σαλάτα αυτή με πράσινα σπαράγγια καλούσε για ένα σιρόπι τσαγιού rooibos αρωματισμένο με κανέλα, λεμόνι, πορτοκάλι και μέλι και, δεν ξέρω πώς να το πω ώστε να μην ακουστεί κοινότοπο αλλά, είναι τ έ λ ε ι ο. Τόσο απλά.






Όσο για την υπόλοιπη σαλάτα, τα σπαράγγια ψήνονται ελαφρά στον φούρνο έως ότου είναι τραγανά και τρυφερά και τα ζουμερά πορτοκάλια κόβονται σε φέτες που αποκαλύπτουν την πλούσια σάρκα τους. Ασιατικές γεύσεις προστίθενται στο πιάτο υπό την μορφή ξιδιού από ρύζι και λαδιού από σησάμι που δίνουν μια "γροθιά" εξωτισμού στην σαλάτα ενώ το τζίντζερ, το σκόρδο και το ελαιόλαδο ζωντανεύουν την γεύση ακόμα περισσότερο. Το τελικό πασπάλισμα με καβουρδισμένα φυστίκια προσδίδει επιπλέον υφή στο πιάτο και μόλις γευτείς την πρώτη μπουκιά καταλαβαίνεις ότι πρέπει να προετοιμάσεις τον ουρανίσκο σου για κάτι το πραγματικά ξεχωριστό.












Σαλάτα Πράσινων Ψητών Σπαραγγιών με Ντρέσινγκ Πορτοκαλιού και Τσαγιού Rooibos
Προσαρμοσμένη από το Wining & Dining

Μου αρέσει να καθαρίζω τα σπαράγγια διότι α) μ' αρέσει να ταλαιπωρούμαι και β) γιατί στον Σ δεν αρέσει η υφή των εξωτερικών τοιχωμάτων τους. Αν όμως βρείτε φρέσκα, νεαρά σπαράγγια και αν είναι και λεπτά, τότε θα σας πρότεινα να μην μπείτε στον κόπο να τα καθαρίσετε. Το μόνο που χρειάζεται να κάνετε είναι να κόψετε την βάση τους (διαβάστε παρακάτω πώς).

Στη συνταγή αυτή χρησιμοποίησα φακελάκια τσαγιού rooibos χωρίς να σημαίνει πως δεν μπορείτε να χρησιμοποιήσετε και φύλλα.

Παρεμπιπτόντως, πρέπει να σας πω ότι ανακάλυψα ένα φοβερό ελληνικό ελαιόλαδο εδώ στην Ολλανδία, το "Bio Sitia Organic" από την Κρήτη, και είμαι καταχαρούμενη γιατί δυστυχώς εδώ πιο εύκολα βρίσκεις ισπανικά ή ιταλικά λάδια παρά ελληνικά. Να δούμε πότε θα κάνει κάποιος κάτι για αυτό. Υπάρχουν αγορές που διψάνε για ελληνικά προϊόντα και κανείς δεν το εκμεταλλεύεται για το καλό της χώρας μας. Πάντα τα ελληνικά προϊόντα εδώ στην Ολλανδία ή δεν θα υπάρχουν ή θα είναι πανάκριβα και κατ' επέκταση εκτός ανταγωνισμού.
Εγώ χρησιμοποιώ μόνο ελληνικό ελαιόλαδο και πάντα αναγκάζομαι να κουβαλάω από την Ελλάδα τενεκέδες. Αυτό όμως που βρήκα σ' ένα μικρό (και μάλιστα τούρκικο) σούπερ μάρκετ κοντά στο σπίτι μου έχει απίστευτα πλούσια, βαθιά και ντελικάτη γεύση, αν και είναι περισσότερο λάδι για σαλάτες και ντρέσινγκ παρά για μαγείρεμα (και είναι και ακριβούτσικο). Στην Ελλάδα πάντως σίγουρα θα είναι φθηνότερο και αξίζει να το ψάξετε.





Μερίδες: 4

Υλικά

για το τσάι rooibos
3 φακελάκια τσάι rooibos
250 ml βραστό νερό

για το σιρόπι rooibos
400 γρ. ζάχαρη
250 ml τσάι rooibos
1 λεμόνι μεσαίου μεγέθους, κομμένο στη μέση
1 πορτοκάλι μεσαίου μεγέθους, κομμένο στη μέση
1 ½ μεγάλο ξύλο κανέλας
170 ml μέλι (χρησιμοποίησα μέλι από ανθό πορτοκαλιού)

για το ντρέσινγκ
50 ml σιρόπι rooibos
80 ml χυμό πορτοκαλιού, φρεσκοστυμμένο
10 ml ξίδι ρυζιού
10 ml ασιατικό σησαμέλαιο
1 ½ κουταλάκι γλυκού ξύσμα πορτοκαλιού
1 σκελίδα σκόρδο μεσαίου μεγέθους, πολτοποιημένη
1 κουταλάκι γλυκού φρέσκο τζίντζερ (πιπερόριζα), καθαρισμένο και τριμμένο
Αλάτι
Μαύρο πιπέρι, φρεσκοτριμμένο

για την σαλάτα
500 γρ. φρέσκα πράσινα σπαράγγια, καθαρισμένα
2 μικρά πορτοκάλια
10 ml εξαιρετικά παρθένο ελαιόλαδο
2 κουταλιές σούπας φρέσκα κρεμμυδάκια (μόνο το πράσινο μέρος), κομμένα σε πολύ λεπτές ροδέλες
35 γρ. ανάλατα φυστίκια, καθαρισμένα

Ειδικό εργαλείο: κόσκινο


Προετοιμασία

Φτιάξτε το τσάι rooibos
Σε μια μικρή κανάτα, ρίξτε τα 3 φακελάκια τσαγιού rooibos και το βραστό νερό. Αφήστε να σταθεί για 15 λεπτά.


Φτιάξτε το σιρόπι
Σε μια κατσαρόλα μεσαίου μεγέθους, ρίξτε την ζάχαρη και το τσάι rooibos. Στύψτε το λεμόνι και το πορτοκάλι και προσθέστε τους χυμούς αλλά και τις στυμμένες κούπες στην κατσαρόλα. Προσθέστε τα ξυλάκια κανέλας και βράστε το μείγμα σε μέτρια φωτιά, ανακατεύοντας συνεχώς μέχρι να λιώσει η ζάχαρη. Έπειτα χαμηλώστε τη φωτιά κι αφήστε το σιρόπι να σιγοβράσει για 10 λεπτά.
Προσθέστε το μέλι και ανεβάστε την φωτιά. Ανακατέψτε μέχρι να διαλυθεί το μέλι και μόλις πάρει βράση το σιρόπι βγάλτε την κατσαρόλα απ΄τη φωτιά και αφήστε το να έρθει σε θερμοκρασία δωματίου.
Χρησιμοποιώντας ένα κόσκινο, σουρώστε το σιρόπι μέσα σ' ένα μπωλ, πιέζοντας καλά τις λεμονόκουπες και πορτοκαλόκουπες ώστε να βγάλετε όλα τα πολύτιμα ζουμιά.
Πετάξτε ό,τι παραμείνει μέσα στο κόσκινο και τοποθετήστε το μπωλ με το σιρόπι στο ψυγείο, χωρίς να το καλύψετε, για 1 ώρα, μέχρι να κρυώσει.

Σημείωση: Θα χρειαστείτε 50 ml σιροπιού επομένως θα σας περισσέψει αρκετό σιρόπι το οποίο μπορείτε να χρησιμοποιήσετε σε μια επιδόρπια φρουτοσαλάτα ή για να το περιχύσετε πάνω από ένα παγωτό. Κρατήστε το στο ψυγείο, σε αεροστεγή συσκευασία.

Καθάρισμα των σπαραγγιών
Ξεπλύντε τα σπαράγγια κάτω από τρεχούμενο νερό.
Υπάρχει ένα σημείο στο κάτω μέρος του βλαστού του σπαραγγιού όπου αρχίζει να γίνεται ξυλώδες. Εκεί είναι που πρέπει να κοπεί. Είναι φορές που θα μπορείτε να το εντοπίσετε οπτικά καθώς o βλαστός στο κάτω μέρος του θα έχει αρχίσει ν' αλλάζει χρώμα κι από πράσινος θα γίνεται κίτρινος ή ασπρουλός. Σε αυτό το σημείο πρέπει να κοπεί.
Υπάρχουν όμως περιπτώσεις που το ξυλώδες μέρος του σπαραγγιού δεν έχει αλλάξει χρώμα και παραμένει πρασινωπό. Για να το κόψετε, κρατήστε τη βάση του σπαραγγιού μεταξύ του δείκτη και του αντίχειρα του ενός χεριού σας, κρατώντας το πάνω μισό με το άλλο σας χέρι, και λυγίστε το σπαράγγι προς τα κάτω. Το σπαράγγι θα κοπεί αυτόματα στο σημείο που τελειώνει το ξυλώδες κι αρχίζει το φρέσκο ζουμερό κομμάτι. Σε άλλα σπαράγγια αυτό το κομμάτι θα είναι πιο ψηλά και σε άλλα πιο χαμηλά. Μη σας παραξενέψει αυτό.
Για να καθαρίσετε τα σπαράγγια είναι καλό να χρησιμοποιήσετε ένα κόφτη λαχανικών. Καθαρίστε τα κατά το μήκος τους, αφήνοντας την κορυφή ανέπαφη.
Εάν τα σπαράγγια που χρησιμοποιείτε είναι πολύ νεαρά και τρυφερά, δεν χρειάζετε να τα καθαρίσετε.


Σημείωση: τα σπαράγγια πρέπει να καταναλώνονται σε μικρό χρονικό διάστημα αφότου τα έχετετε αγοράσει. Μην τα αφήνετε στο ψυγείο σας για μέρες. Κρατήστε τα μέσα σε μια νωπή πετσέτα κουζίνας και σε ένα συρτάρι του ψυγείου σας, για 3-4 μέρες το πολύ.

Συνεχίστε με την προετοιμασία των σπαραγγιών (διαβάστε παρακάτω).

Φτιάξτε την σαλάτα
Εφόσον έχετε καθαρίσει τα σπαράγγια, βάλτε τα μέσα σε ένα μεγάλο μπωλ που έχετε γεμίσει με κρύο νερό. Φροντίστε τα σπαράγγια να είναι εντελώς καλυμμένα από το νερό. Αφήστε τα έτσι για 15 λεπτά.

Προθερμάνετε το φούρνο σας στους 200 βαθμούς Κελσίου.

Τοποθετήστε τα σπαράγγια σ' ένα ταψί αρκετά μεγάλο ώστε να χωρέσουν σε μια στρώση και ρίξτε από πάνω 10 ml ελαιόλαδο. Κυλήστε τα μπρος πίσω ώστε να καλυφθούν όλα με το λάδι και βάλτε το ταψί στο μεσαίο ράφι του φούρνου. Ψήστε τα σπαράγγια για 10 λεπτά περίπου, μέχρι να είναι τραγανά και τρυφερά, γυρνώντας τα ενδιάμεσα ώστε να ψηθούν από όλες τις πλευρές.
Βγάλτε τα από το φούρνο και ακουμπήστε τα πάνω σε ένα πιάτο για να κρυώσουν.

Εντωμεταξύ, κόψτε τα πορτοκάλια χρησιμοποιώντας ένα κοφτερό μαχαίρι. Ξεκινήστε κόβοντας τη φλούδα, έπειτα την εσωτερική λευκή ψίχα, εκθέτοντας τη σάρκα του φρούτου, και τέλος, ξεχωρίζοντας τη σάρκα από τις μεμβράνες που βρίσκονται ανάμεσα σε κάθε φέτα/κομμάτι.

Καβουρδίστε τα φυστίκια σε ένα μικρό τηγάνι σε μέτρια φωτιά μέχρι να πάρουν χρώμα και ν' αρχίσουν να βγάζουν το λάδι τους. Προσέξτε μην τα κάψετε. Ανακατεύετε συχνά για να μη σας αρπάξουν. Μόλις είναι έτοιμα, ψιλοκόψτε τα μισά και τα υπόλοιπα αφήστε τα ολόκληρα.

Φτιάξτε το ντρέσινγκ
Σε ένα μπωλ μεσαίου μεγέθους, προσθέστε όλα τα υλικά για το ντρέσινγκ και αναμείξτε καλά με ένα σύρμα. Αλατοπιπερώστε κατά βούληση.

Συναρμολόγηση της σαλάτας
Σε μια μεγάλη πιατέλα, τοποθετήστε τα σπαράγγια και τα κομμάτια πορτοκαλιού. Γαρνίρετε με το φρέσκο κρεμμυδάκι και πασπαλίστε με τα φυστίκια. Περιχύστε τη σαλάτα με το ντρέσινγκ και με λίγο ελαιόλαδο (10 ml) και απολαύστε αμέσως.







Friday, May 6, 2011

Έπρεπε να σας τις δείξω



Δεν πίστευα στα μάτια μου όταν είδα αυτές,






και αυτές.






Αυτές εδώ τώρα πια φαίνονται κάπως κοινότυπες ε;






Αυτές είναι φράουλες-ανανάς (pineapple-strawberries ή pineberries),






κι αυτές είναι φράουλες-βατόμουρο (raspberry-strawberries ή strassberries).






Και οι δύο ήταν εξωφρενικά ακριβές αλλά δεν μπόρεσα ν' αντισταθώ. Δεν θα έχανα με τίποτα την ευκαιρία να τις γευτώ.






Και οι δύο είναι πιο μαλακές και μικρότερες από τις κοινές φράουλες κι έχουν γλυκιά γεύση και άρωμα. Ο γευστικός τους συνδυασμός είναι εμφανής από τις ονομασίες τους αλλά η γεύση της φράουλας είναι αδιαμφισβήτητα αυτή που επικρατεί.






Αν βρισκόμουν στην Ελλάδα αυτή την Κυριακή, θα τις χρησιμοποιούσα για να φτιάξω κάποια νοστιμιά στην μανούλα μου, την οποία έχω να δω πολύ καιρό και μου λείπει αφάνταστα.

Αντ' αυτού, θα πρέπει να τις απολαύσω όλες μόνη μου. Εμ, με τον Σ ήθελα να πω.








Sunday, May 1, 2011

"Πορτοκαλί τρέλα"

Αυτό που έχω ανακαλύψει για τους Ολλανδούς αυτά τα τέσσερα χρόνια που μένω στην Ολλανδία (δεν μπορώ να το πιστέψω ότι αυτό το μήνα κλείνω τέσσερα χρόνια) είναι ότι πίνουν πολλή μπύρα. Και εννοώ, ΠΟΛΛΗ μπύρα. Αν και, για να πω την αλήθεια, δεν χρειάστηκαν τέσσερα χρόνια για να το καταλάβω. Η πρώτη νυχτερινή μου έξοδος στην χώρα, το έκανε αρκετά σαφές.






Στην Ελλάδα, συνήθως πίνεις μια μπύρα όταν βγεις σ' ένα μπαρ ή σ' ένα κλαμπ και στη συνέχεια περνάς στα "αληθινά" ποτά, όπως βότκα, τεκίλα ή ένα κοκτέιλ, για να μην αναφέρω το πόσο εύκολα οι Έλληνες κατεβάζουμε το ούζο. Αλλά εδώ, είναι σαν να μην υπάρχει άλλο ποτό στον πλανήτη πέρα από την μπύρα. Εντάξει, ξέρω πως η Ολλανδία είναι η βασίλισσα της ζυθοποιίας αλλά, τί να πω, πρόκειται μόνο για... μπύρα.

Προς τους λάτρεις της μπύρας που διαβάζουν: παρακαλώ, μην πυροβολείτε.






Οι Ολλανδοί μπορεί να καταναλώνουν μεγάλες ποσότητες μπύρας σε καθημερινή βάση αλλά μια συγκεκριμένη μέρα του χρόνου είναι ικανοί να πιούν περισσότερο κι από τους Τσέχους, τους Ιρλανδούς και τους Γερμανούς μαζί. Αυτή η μέρα είναι η Koninginnedag, δηλαδή "Ημέρα της Βασίλισσας".






Η Koninginnedag είναι εθνική αργία κατά την οποία γιορτάζονται τα γενέθλια της Βασίλισσας της Ολλανδίας. Τα γενέθλια της Βασίλισσας Βεατρίκης είναι στις 31 Ιανουαρίου αλλά έχει αποφασίσει να τα γιορτάζει επίσημα στις 30 Απριλίου, ημερομηνία γενεθλίων της μητέρας της και προηγούμενης βασίλισσας, Γιουλιάνας, καθώς ο καιρός είναι καλύτερος τον Απρίλιο και τείνει να ευνοεί υπαίθριες εκδηλώσεις και εορτασμούς.






Την ημέρα αυτή, η Βασίλισσα— συνήθως συνοδευμένη από τους γιούς της και τις οικογένειές τους—επισκέπτεται μια ή δυο πόλεις, που κάθε χρόνο είναι διαφορετικές, χαιρετίζοντας τον λαό ο οποίος την υποδέχεται πανηγυρικά και με ποικίλες εκδηλώσεις προς τιμήν της. Αυτές συνήθως περιλαμβάνουν παραδοσιακούς ολλανδικούς χορούς και επιδείξεις λαϊκής τέχνης και χειροτεχνίας.






Η "Μέρα της Βασίλισσας" είναι επίσης διάσημη για την vrijmarkt (ελεύθερη αγορά), κατά την οποία άνθρωποι σε ολόκληρη την χώρα έχουν το δικαίωμα να πωλούν ελεύθερα και χωρίς άδεια ό,τι θέλουν στους δρόμους. Η Ολλανδία μετατρέπεται κυριολεκτικά σε ένα τεράστιο παζάρι. Όλοι απλώνουν κουβέρτες ή σεντόνια μπροστά στα σπίτια τους, στα πεζοδρόμια, τους δρόμους, τις πλατείες και τα πάρκα, πουλώντας οτιδήποτε από προσωπικά αντικείμενα μέχρι καρέκλες, κι από βιβλία μέχρι ηλεκτρονικούς υπολογιστές. Υποτίθεται πως πρέπει να παζαρέψεις για την αγορά των αγαθών και όσο περνάει η μέρα, τόσο πιο σίγουρο είναι πως θα βρεις τρελές ευκαιρίες διότι όλοι θέλουν να ξεφορτωθούν και το τελευταίο κομμάτι.






Η μεγαλύτερη vrijmarkt στην Ολλανδία είναι στο Άμστερνταμ, όπου χιλιάδες άνθρωποι προσπαθούν να εξασφαλίσουν μια θέση στους δρόμους της πόλης, για να πουλήσουν τα μεταχειρισμένα αγαθά τους στα σχεδόν δυο εκατομμύρια κόσμου που συρρέουν στην πρωτεύουσα της χώρας για την μεγάλη γιορτή. Το Vondelpark, το οποίο είναι το μεγαλύτερο πάρκο του Άμστερνταμ (και είναι πανέμορφο), είναι γεμάτο από μικρά παιδιά που συγκεντρώνονται εκεί για να πουλήσουν τα παλιά τους παιχνίδια και να κερδίσουν ένα αρκετά αξιοπρεπές χαρτζιλίκι.






Την "Ημέρα της Βασίλισσας", οι περισσότεροι φορούν πορτοκαλί ρούχα και σχεδόν όλοι έχουν ένα πορτοκαλί αξεσουάρ πάνω τους, όπως καπέλα, κασκόλ, πορτοκαλί περούκες ή ψεύτικα τατουάζ της ολλανδικής σημαίας κολλημένα στα μάγουλά τους. Οι δρόμοι είναι γεμάτοι πορτοκαλί μπαλόνια, πορτοκαλί σημαιάκια, πορτοκαλί φαγητά και ποτά. Και όλα αυτά γιατί είναι η μέρα της oranjegekte, δηλαδή η μέρα της "πορτοκαλί τρέλας". Το πορτοκαλί είναι το εθνικό χρώμα της Ολλανδίας, δεδομένου ότι αντιπροσωπεύει το Huis van Oranje-Nassau, "Οίκος των Πορτοκαλί-Νασσάου", το οποίο είναι το όνομα της ολλανδικής βασιλικής οικογένειας.






Η "Μέρα της Βασίλισσας" έχει καταλήξει να σημαίνει πολύ περισσότερα για τον ολλανδικό λαό από τον εορτασμό των γενεθλίων της. Είναι μέρα ενότητας και αλληλεγγύης, μια μέρα διασκέδασης και απόλαυσης της άνοιξης και όσων αυτή έχει να προσφέρει. Και εδώ, μπαίνουμε στο πραγματικό νόημα της γιορτής, το οποίο είναι τα ατελείωτα πάρτυ και η φοβερή κατανάλωση μπύρας που γίνεται την ημέρα αυτή. Μάλιστα, οι εορτασμοί ξεκινούν από το προηγούμενο βράδυ, το οποίο επισήμως ονομάζεται Koninginnenacht, δηλάδη "Νύχτα της Βασίλισσας", κατά την οποία οι Ολλανδοί (και όχι μόνο) γιορτάζουν σαν να είναι η τελευταία τους μέρα στη γη.






Υπαίθριες ζωντανές συναυλίες γίνονται σε όλη την χώρα, dj's παίζουν χορευτική μουσική σε κεντρικές πλατείες, και στους δρόμους πωλούνται αμέτρητες μπύρες από γνωστές ολλανδικές ζυθοποιίες. Η μεγαλύτερη γιορτή της Koninginnenacht γίνεται στην Χάγη, απ' όπου ξεκίνησε κι ο εορτασμός της στις αρχές της δεκαετίας του 1990 ως μέσον καταστολής ταραχών που συνέβαιναν την προηγούμενη της "Μέρας της Βασίλισσας".






Περιττό να σας πω πως αυτό το Σαββατοκύριακο ήταν γεμάτο από πολύ ποτό, πολύ φαγητό, πολλή μουσική και φυσικά, έπρεπε να ετοιμάσω κι εγώ κάτι ειδικά για την ημέρα αυτή. Κάτι που να αρμόζει στην γιορτή της Βασίλισσας, κάτι πορτοκαλί, κάτι νόστιμο και κάτι πολύ δροσερό διότι, εκτός των άλλων, αυτές τις μέρες είχε τρομέρη ζέστη. Έτσι, αποφάσισα να φτιάξω smoothies. Smoothies με μάνγκο, πορτοκάλι (φυσικά), μπανάνα και τζίντζερ.






Είναι πραγματικά τέλεια. Το δροσιστικό μάνγκο σου σβήνει την δίψα, η ώριμη μπανάνα σου γλυκαίνει τις αισθήσεις και καθώς συνεχίζεις να το πίνεις, ξαφνικά σε χτυπάει η γεύση του τζίντζερ. Το αισθάνεσαι στην άκρη της γλώσσας σου και στο πίσω μέρος του λαιμού σου να σε καίει ελαφρά και συνειδητοποιείς ότι δεν πρόκειται για ένα κοινό μα για ένα εκρηκτικό smoothie.
Μετά από όλες τις μπύρες και το αλκοόλ που τρέχει στο αίμα, το smoothie αυτό το νιώθεις σαν μάννα εξ ουρανού.

Τί να την κάνεις την μπύρα όταν μπορείς να πιείς κάτι τέτοιο;













Smoothie με Χυμό Πορτοκάλι, Μάνγκο, Μπανάνα και Τζίντζερ
Ελαφρώς προσαρμοσμένη από τους New York Times

Ίσως να υπάρχουν κάποιοι από εσάς που να μην γνωρίζουν τί ακριβώς είναι το smoothie. Το smoothie (σμούδι) είναι ένα κρύο, πηχτό ρόφημα το οποίο παρασκευάζεται συνήθως από φρέσκα φρούτα και λαχανικά χτυπημένα στο μπλέντερ με παγάκια. Πολλές φορές τα smoothies περιέχουν γάλα, σοκολάτα ή διάφορες γλυκαντικές ουσίες.

Στην συνταγή αυτή δεν προσθέτεις απλά τριμμένο τζίντζερ αλλά το στύβεις μέσα από ένα τουλπάνι για να βγει ο χυμός του, ο οποίος προστιθέμενος στο smothie είναι απίθανος.
Αν δεν σας αρέσει το τζίντζερ, προσθέστε μονάχα το 1/3 της ποσότητας που αναγράφω στην συνταγή. Θα είναι ανεπαίσθητη η γεύση του αλλά το smoothie θα εξακολουθεί να έχει αυτό το "κάτι" που θα το κάνει διαφορετικό. Αν πάλι δεν θέλετε καθόλου τζίντζερ, απλώς παραλείψτε το. Όμως, εσείς θα χάσετε!

Τολμώ να πω πως, λίγη βότκα θα μετατρέψει αυτό το smoothie σε ένα πρώτης τάξεως "ενήλικο" ποτό. Δεν άντεξα, το είπα.






Γίνονται περίπου 700 ml / 2 μεγάλα ποτήρια smoothie

Υλικά
1 ώριμο μάνγκο μεσαίου μεγέθους, κομμένο σε μικρά κομμάτια
½ ώριμη μπανάνα μεσαίου μεγέθους, κομμένη σε μικρά κομμάτια
280 ml φρεσκοστυμμένος χυμός πορτοκάλι
3 κουταλάκια γλυκού ψιλοτριμμένο φρέσκο τζίντζερ (πιπερόριζα)
5 μεγάλα παγάκια

Ειδικά εργαλεία: μπλέντερ, τουλπάνι


Προετοιμασία

Φτιάξτε το χυμό τζίντζερ
Βάλτε το τριμμένο τζίντζερ μέσα σε ένα τουλπάνι, μαζέψτε τις άκρες του και στύψτε καλά το τζίντζερ πάνω από ένα μπωλάκι. Θα πρέπει να σας βγουν περίπου 2 κουταλάκια του γλυκού χυμός τζίντζερ.

Φτιάξτε το smoothie
Σε ένα μπλέντερ, ρίξτε το μάνγκο, την μπανάνα, τον χυμό πορτοκάλι, τον χυμό τζίντζερ και τα παγάκια. Χτυπήστε καλά μέχρι να πολτοποιηθούν τα φρούτα και να έχετε ένα λείο και αφρώδες μείγμα.

Σερβίρετε αμέσως.