Ενώ ζω στην Ολλανδία εδώ και πέντε χρόνια,—δεν το πιστεύω πώς πέρασε ο καιρός!—εξακολουθώ να ανακαλύπτω κρυφές της γωνιές και μικρούς θησαυρούς. Η Ολλανδία είναι μια πολύ μικρή χώρα, να φανταστείτε έχει περίπου την διπλάσια έκταση της Πελοποννήσου, κι αν και μετά από λίγο καιρό έχεις την αίσθηση πως τα έχεις δει όλα, πάντα υπάρχει και κάτι άλλο. Αρκεί να ψάξεις.
Αυτό το καλοκαίρι γυρίσαμε πολλά μέρη της, είμαι απόλυτα βέβαιη όμως πως έχουμε πολλά ακόμα να επισκεφθούμε, πολλούς ενδιαφέροντες άνθρωπους να γνωρίσουμε, πολλές καλές στιγμές να ζήσουμε.
Ταξιδέψαμε βόρεια, στο Volendam, ένα παραδοσιακό ψαράδικο χωριό. Μικρά σπιτάκια, γέφυρες, παραδοσιακές ολλανδικές φορεσιές και ξύλινα τσόκαρα, ένα λιμάνι γεμάτο παλιά ψαροκάϊκα και, ψάρια· όλα όσα για τα οποία είναι διάσημο το Volendam.
Φάγαμε μπόλικες ωμές ρέγγες. Και μας άρεσε.
Haring met broodje en ui (ρέγγα σε μαλακό ψωμί με κρεμμύδια ή πίκλες) και στην άκρη αριστερά, καπνιστό χέλι. Πολύ ρομαντικό φαγητό, έτσι;
Φυσικά, τιμήσαμε τα poffertjes, μικρές ολλανδικές τηγανίτες, πασπαλισμένες με πολλή άχνη ζάχαρη. Τί να τις κάνεις τις κλασικές τηγανίτες όταν έχεις αυτά τα μικρά γλυκύσματα;
Ταξιδέψαμε νοτιοδυτικά στην επαρχία του Zeeland (Ζηλανδία). Αν σας ήρθε στο νου η Νέα Ζηλανδία, καλά κάνατε διότι τα νησιά-κράτος της Νέας Ζηλανδίας πήραν το όνομά τους από την περιοχή Zeeland της Ολλανδίας, αφότου τα ανακάλυψε ένας Ολλανδός θαλασσοπόρος.
Το Zeeland είναι γνωστό για τις μικροσκοπικές του καφετιές γαρίδες και για τα γλυκά του. Αχ, τα γλυκά, μου άρεσαν όλα.
Αρχικά επισκεφθήκαμε την πρωτεύουσα του Zeeland, το Middelburg, το οποίο κατά τον Μεσαίωνα, ήταν ένα σημαντικό εμπορικό κέντρο και από τις ισχυρότερες πόλεις των Κάτω Χωρών.
Το Middelburg Stadhuis (Δημαρχείο), χτίστηκε στα μέσα του 15ου αιώνα σε νεο-γοτθικό στυλ. Σήμερα είναι Πανεπιστήμιο.
Στη συνέχεια πήγαμε στο γραφικό χωριουδάκι του Burgh-Haamstede.
Πήγαμε σ' έναν ξακουστό φούρνο-ζαχαροπλαστείο, ενός καταπληκτικού Εβραίου αρτοποιού που φτιάχνει ψωμί και γλυκά με συνταγές τόσο παλιές όσο και το ίδιο το χωριό. Ο ιδιοκτήτης, Harry Sonnemans, είναι συλλέκτης αυτοκινήτων και μηχανών Volkswagen και σε κάθε γωνιά του φούρνου αλλά και του περιβάλλοντα χώρου βλέπεις διάφορα VW, μικρά και μεγάλα.
Αυτό εδώ είναι σκέτο όνειρο. Μαλακό και απίστευτα αφράτο, σαν το καλύτερο ντόνατ που έχετε φάει ποτέ, με μια υπέροχα γλυκιά επικάλυψη κανέλας, μοσχοκάρυδου και καστανής ζάχαρης. Και σας είπα πως είναι ψημένο στο φούρνο; Ω ναι. Ούτε ίχνος λαδίλας. Αυτό είναι το περίφημο Zeeuwse bolus, ένα παραδοσιακό γλύκυσμα του Zeeland, εβραϊκής καταγωγής.
Αυτό είναι το Zeeuwse kruidkoek, δηλαδή μπισκότο με μπαχαρικά και, δεν είναι ακριβώς μπισκότο αλλά μπισκοτο-κέικ. Είναι υγρό και μαλακό και περιέχει από σοκολάτα και ξηρούς καρπούς μέχρι μάρζιπαν. Με λίγα λόγια, αμαρτία.
Πάρε ένα μπισκότο speculaas και αφαίρεσε την έντονη γεύση μπαχαρικών, αφήνοντας μονάχα την κανέλα και την καστανή ζάχαρη. Πρόσθεσε ένα γερό πασπάλισμα ψιλής ζάχαρης από πάνω κι έχεις την τελειότητα. Αυτό είναι το Zeeuwse speculaas. Με μια πιο ήπια γεύση από τα mainstream speculaas και σίγουρα περισσότερο του γούστου μου.
Μέσα στους επόμενους μήνες, σκοπεύω να μοιραστώ μαζί σας συνταγές για όλα τα προαναφερθέντα γλυκύσματα. Κρατηθείτε!
Αυτό το καλοκαίρι γυρίσαμε πολλά μέρη της, είμαι απόλυτα βέβαιη όμως πως έχουμε πολλά ακόμα να επισκεφθούμε, πολλούς ενδιαφέροντες άνθρωπους να γνωρίσουμε, πολλές καλές στιγμές να ζήσουμε.
Ταξιδέψαμε βόρεια, στο Volendam, ένα παραδοσιακό ψαράδικο χωριό. Μικρά σπιτάκια, γέφυρες, παραδοσιακές ολλανδικές φορεσιές και ξύλινα τσόκαρα, ένα λιμάνι γεμάτο παλιά ψαροκάϊκα και, ψάρια· όλα όσα για τα οποία είναι διάσημο το Volendam.
Φάγαμε μπόλικες ωμές ρέγγες. Και μας άρεσε.
Haring met broodje en ui (ρέγγα σε μαλακό ψωμί με κρεμμύδια ή πίκλες) και στην άκρη αριστερά, καπνιστό χέλι. Πολύ ρομαντικό φαγητό, έτσι;
Φυσικά, τιμήσαμε τα poffertjes, μικρές ολλανδικές τηγανίτες, πασπαλισμένες με πολλή άχνη ζάχαρη. Τί να τις κάνεις τις κλασικές τηγανίτες όταν έχεις αυτά τα μικρά γλυκύσματα;
Ταξιδέψαμε νοτιοδυτικά στην επαρχία του Zeeland (Ζηλανδία). Αν σας ήρθε στο νου η Νέα Ζηλανδία, καλά κάνατε διότι τα νησιά-κράτος της Νέας Ζηλανδίας πήραν το όνομά τους από την περιοχή Zeeland της Ολλανδίας, αφότου τα ανακάλυψε ένας Ολλανδός θαλασσοπόρος.
Το Zeeland είναι γνωστό για τις μικροσκοπικές του καφετιές γαρίδες και για τα γλυκά του. Αχ, τα γλυκά, μου άρεσαν όλα.
Αρχικά επισκεφθήκαμε την πρωτεύουσα του Zeeland, το Middelburg, το οποίο κατά τον Μεσαίωνα, ήταν ένα σημαντικό εμπορικό κέντρο και από τις ισχυρότερες πόλεις των Κάτω Χωρών.
Το Middelburg Stadhuis (Δημαρχείο), χτίστηκε στα μέσα του 15ου αιώνα σε νεο-γοτθικό στυλ. Σήμερα είναι Πανεπιστήμιο.
Στη συνέχεια πήγαμε στο γραφικό χωριουδάκι του Burgh-Haamstede.
Πήγαμε σ' έναν ξακουστό φούρνο-ζαχαροπλαστείο, ενός καταπληκτικού Εβραίου αρτοποιού που φτιάχνει ψωμί και γλυκά με συνταγές τόσο παλιές όσο και το ίδιο το χωριό. Ο ιδιοκτήτης, Harry Sonnemans, είναι συλλέκτης αυτοκινήτων και μηχανών Volkswagen και σε κάθε γωνιά του φούρνου αλλά και του περιβάλλοντα χώρου βλέπεις διάφορα VW, μικρά και μεγάλα.
Αυτό εδώ είναι σκέτο όνειρο. Μαλακό και απίστευτα αφράτο, σαν το καλύτερο ντόνατ που έχετε φάει ποτέ, με μια υπέροχα γλυκιά επικάλυψη κανέλας, μοσχοκάρυδου και καστανής ζάχαρης. Και σας είπα πως είναι ψημένο στο φούρνο; Ω ναι. Ούτε ίχνος λαδίλας. Αυτό είναι το περίφημο Zeeuwse bolus, ένα παραδοσιακό γλύκυσμα του Zeeland, εβραϊκής καταγωγής.
Αυτό είναι το Zeeuwse kruidkoek, δηλαδή μπισκότο με μπαχαρικά και, δεν είναι ακριβώς μπισκότο αλλά μπισκοτο-κέικ. Είναι υγρό και μαλακό και περιέχει από σοκολάτα και ξηρούς καρπούς μέχρι μάρζιπαν. Με λίγα λόγια, αμαρτία.
Πάρε ένα μπισκότο speculaas και αφαίρεσε την έντονη γεύση μπαχαρικών, αφήνοντας μονάχα την κανέλα και την καστανή ζάχαρη. Πρόσθεσε ένα γερό πασπάλισμα ψιλής ζάχαρης από πάνω κι έχεις την τελειότητα. Αυτό είναι το Zeeuwse speculaas. Με μια πιο ήπια γεύση από τα mainstream speculaas και σίγουρα περισσότερο του γούστου μου.
Μέσα στους επόμενους μήνες, σκοπεύω να μοιραστώ μαζί σας συνταγές για όλα τα προαναφερθέντα γλυκύσματα. Κρατηθείτε!
