Wednesday, January 26, 2011

Η φταίχτρα

Σας παρουσιάζω την φταίχτρα.
Αυτή εδώ είναι η μικρή κίτρινη πιπεριά τσίλι που αγόρασα τις προάλλες, έχοντας πλήρη άγνοια της δύναμής της.






Αποφάσισα να την δοκιμάσω ωμή, κομμένη σε ένα κομματάκι τόσο μικρό όσο μια φακή, αυτή όμως με εκδικήθηκε που είχα τέτοιο θράσος, ανάβοντας φωτιές στο στόμα μου.

Έκανε τα χείλη μου κατακόκκινα, σαν χείλη που έχουν φιληθεί και φιλήσει παθιασμένα για ώρες, τα έκανε να πρηστούν, να πονάνε και να τσούζουν.

Αυτή η πιπεριά δεν μου έδωσε καμία ικανοποίηση.

Η φταίχτρα ονομάζεται Scotch Bonnet. Η γνωριμία μας έγινε εχθές και νομίζω πως θα περάσει αρκετός καιρός μέχρι να την ξανακαλέσω στην κουζίνα μου.


Το έμαθα το μάθημά μου.






Υ.Γ. Μη νομίζετε πως ξέγραψα όλες τις πιπεριές τσίλι. Οι αδυναμίες δεν φεύγουν τόσο εύκολα.




23 comments:

  1. Γέλασα πολύ, θυμήθηκα μια φορά που έπαθε το ίδιο ο σύζυγος μη ακούγοντας με!!!
    Εγώ έχω πάρει μόνιμο διαζύγιο με αυτές τις πιπεριές!!Λένα ότι με ψωμί μπορείς να απαλύνεις το κάψιμο.
    Καλό βράδυ.

    ReplyDelete
  2. Άσε, δεν τις είχα ξαναδοκιμάσει κι έπαθα μεγάλη πλάκα. Ευτυχώς, μετά από κανένα μισάωρο, έφυγε η κάψα κι επανήλθα δριμύτερη και σοφότερη :)
    Καλό σου βράδυ Ξανθή

    ReplyDelete
  3. Αχ Μαγδούλα μου, σε καταλαβαίνω! Την έμπασα και εγώ στο σπίτι μου και μου έδωσε και κατάλαβα! Δεν πρόλαβα να την δοκιμάσω... Όπως την ψιλόκοβα οι χυμοί της μπήκαν στο δέρμα κάτω από τα νύχια μου και αισθάνθηκα τέτοιο τσούξιμο! Ούτε πλύσιμο, ούτε κρέμες, ούτε τίποτα δεν με ανακούφιζε!!!
    Προφανώς της γύρισα την πλάτη! Ούτε να την φωτογραφίσω δεν ήθελα!

    ReplyDelete
  4. Το φυτό με τούτες τις πιπεριές το πρωτοσυνάντησα στην μονή της Παναγίας της Μυρτιδιώτισσας στα Κύθηρα.
    Είναι υπέροχο χρωματικά. Όταν πήγαμε ξανά πρόπερσι το καλοκαίρι με το γιό μου παρέα, πήγε κατευθείαν να κόψει μια πιπεριά για του άρεσε προφανώς έτσι όπως κρέμονταν από το φυτό. Πετάχτηκε μια μοναχή "σχεδόν με κραυγές", για να του την πάρει. Προφανώς ήξερε η γυναίκα πόσο μα πόσο καυτερές είναι :-)

    ReplyDelete
  5. Αγγελική — ευτυχώς τα δάχτυλά μου την γλύτωσαν!

    Πηνελόπη — δεν ξέρω αν πρόκειται για τις ίδιες πιπεριές γιατί αυτές είναι από την Καραϊβική. Μπορούν να βρεθούν και σε κάποια μέρη της Αφρικής. Λες να υπάρχουν και στην Ελλάδα; Ξέρεις μήπως πώς λέγονται αυτές που είχες βρει στα Κύθηρα;
    Όποιος τις πετύχει πάντως... μακριά!! Αν και όταν τις μαγειρέψεις, δεν καίνε και τόσο πολύ. Ωμές είναι θανατηφόρες.

    donkey and the carrot — :)

    ReplyDelete
  6. χαχα!δωστης μια δευτερη ευκαιρεια!λατρευω τις πιπεριες και με τις καυτερες φτιαχνω ωραια ντιπ!

    ReplyDelete
  7. ΑΑΑΑΑΑΑ ΤΗΝ ΚΑΚΟΥΡΓΑΑΑΑΑΑΑΑΑ! ΝΑ ΤΗΝ ΤΙΜΩΡΗΣΕΙΣ!!!!!!!ΣΕ ΚΑΝΑ ΕΞΑΜΗΝΟ ΤΩΡΑ!!!!
    ΚΑΛΟ ΣΟΥ ΑΠΟΓΕΥΜΑ!

    ReplyDelete
  8. Πολλοί από μας έχουν, πιστεύω, μια παρόμοια ιστορία να διηγηθούν. Η δική μου είναι από μια φίλη, που μη ακούγοντας, δοκίμασε μια καυτερή πιπεριά. Για ώρα είδε τον "ουρανό με τα άστρα" μην πω και όλα τα ηφαίστεια της γης...Μέχρι "πρώτων βοηθειών" ήμασταν έτοιμοι να φωνάξουμε!

    Μάλλον θα αργήσει να ξαναδοκιμάσεις, ωμή τουλάχιστον.

    ReplyDelete
  9. Αχ κοριτσάκι μου αν σου πω τη δική μου ιστορία θα "γελάμε" ώρες ξέρω και φαντάζομαι τι έπαθες εξ αντανακλάσεως, ο πρώην σύζυγος φτιάχνοντας Μεξικάνικο αποφάσισε να την χρησιμοποιήσει και αφού τελείωσε πήγε στο μπάνιο.... χωρίς να έχει πλύνει τα χέρια του πριν να συνεχίσω........... έκλαιγε ώρες, ώρες όμως στο πάτωμα ....
    Δεν την ξανακαλέσαμε σπίτι, όπως καταλαβαίνεις....
    φιλιά

    ReplyDelete
  10. Ειρήνη — Σε ντιπ οι πιπεριές είναι τέλειες αρκεί να μην είναι scotch bonnet!

    Μαρία — ναι, ναι, να περάσει λίγος καιρός να μου φύγει η άσχημη ανάμνηση

    kitchenstories — όλοι έχουν κάνει το λάθος κάποια στιγμή ε;

    Πόπη — χαχα τον κακομοίρη τί έπαθε!

    ReplyDelete
  11. Τις φομάμαι σαν το πυρωμένο σίδερο... :-).

    ReplyDelete
  12. Μάγδα πραγματικά δεν ξέρω το όνομα. Αλλά μου είχε κάνει εντύπωσει ο καρπός που κρεμόταν από το φυτό με το κάπως στρογγυλό αλλά και μακρόστενο σχήμα του. Από βαθύ πορτοκαλί μέχρι κίτρινο σε χρώμα, πάνω στο ίδιο φυτό. Και με πολύ ωραίο έντονο πράσινο χρώμα στην φυλλωσιά. Θάμνοι σε ύψος 80 πόντων περίπου και γεμάτοι από πιπεριές.

    ReplyDelete
  13. Vita — και καλά κάνεις :)

    Πηνελόπη — δεν πειράζει, σ'ευχαριστώ

    ReplyDelete
  14. Χαχα! Το έχω πάθει κι εγώ με μια πιπεριά που έφαγα κάποτε στη Γιουγκοσλαβία! Ακόμα καίγομαι! χαχα!

    ReplyDelete
  15. Γελάω με το σχόλιο της Πόπης!!! χαχαχαχαχα!

    ReplyDelete
  16. Καλησπέρα
    Bρήκα τον παρακάτω σύνδεσμο, λες να είναι αυτή η φταίχτρα?

    Aji Límo

    http://www.motherearthnews.com/Real-Food/2006-02-01/Aji-Limo.aspx

    ReplyDelete
  17. kiki — χεχε

    kitchentories — μοιάζει αλλά όχι, δεν είναι η ίδια. Η δική μου λέγεται Scotch bonnet. Ευχαριστώ για το link πάντως. Πολύ ενδιαφέρον άρθρο.

    ReplyDelete
  18. Πολύ ωραίο το blοg σου - τώρα μόλις το βρήκα και ήδη έχω μια λίστα με συνταγές να δοκιμάσω. Κι εγώ έχω my own little expat kitchen - είμαι Αμερικανίδα που ζει μόνιμα στην Ελλάδα εδώ και 2 χρόνια (συγκεκριμένα στο νησί της Φολεγάνδρου) και επειδή αυτό το διάστημα δεν εργάζομαι, βρίσκομαι συνεχώς στην ***μικρή*** μου κουζίνα (ένα ηλεκτρικό μάτι... ψυγειάκι χωρίς κατάψυξη... κτλ). Χρειάζομαι έμπνευση και σ' ευχαριστώ για τις συνταγές!!

    ReplyDelete
  19. Γειά σου Heidi και καλώς όρισες. Χαίρομαι που γνωρίζω άλλη μια expat! Η Φολέγανδρος είναι καταπληκτικό νησί. Είσαι τυχερή που μένεις εκεί.
    Eλπίζω να βρεις εδώ την μαγειρική έμπνευση που ψάχνεις κι αν φτιάξεις κάποια από τις συνταγές μου θα ήθελα πολύ να μάθω πώς σου φάνηκε.

    ReplyDelete
  20. Πω πω! Εγώ την είχα πατήσει έτσι με ένα θάμνο πιπεριάς που νόμιζα πως κάνει γλυκιές! Το καλύτερο φάρμακο πάντως για το κάψιμο είναι το λίπος (βούτυρο, γιαούρτι κλπ.), γιατί η καυτερή ουσία των πιπεριών είναι λιποδιαλυτή.

    ReplyDelete
  21. foodjunkie — σ' ευχαριστώ για την πληροφορία! Ελπίζω να μη μου φανεί χρήσιμη :) Δεν θέλω ξανά τέτοιο κάψιμο!

    ReplyDelete
  22. χαχαχα!!!
    Πάντως είναι υπέροχη!!!!

    ReplyDelete