Αφού λοιπόν επιβιώσαμε την αποκάλυψη των Μάγιας κι είμαστε ακόμα εδώ, ας απολαύσουμε τις γιορτές μας, εντάξει;
Για μένα, οι γιορτές ξεκινάνε επισήμως την ημέρα που φτιάχνω τα πρώτα χριστουγεννιάτικα κουλουράκια και αυτά φυσικά είναι οι παραδοσιακοί κουραμπιέδες και τα μελομακάρονα.
Τη στιγμή που μπαίνουν στο φούρνο και το σπίτι αρχίζει να γεμίζει με τις γλυκιές, βουτυρένιες μυρωδιές τους, γεμίζω κι εγώ με γιορτινή διάθεση.
Δεν μπορώ να το πιστέψω ότι έπειτα από τρία Χριστούγεννα που γράφω αυτό εδώ το blog, αυτή είναι η πρώτη φορά που θα μοιραστώ μαζί σας ένα παραδοσιακό ελληνικό χριστουγεννιάτικο γλυκό. (Αυτό για κάποιους δεν είναι παραδοσιακά χριστουγεννιάτικο). Επιτέλους ήρθε η ώρα. Η ώρα για κουραμπιέδες.
Αυτά τα φοβερά μπισκότα με αμύγδαλα και πολλή άχνη ζάχαρη είναι σίγουρο πως αυτές τις μέρες ψήνονται σε κάθε ελληνικό σπίτι και τρώγονται από όλους με περισσή λαιμαργία. Ποιός μπορεί να τους αντισταθεί άλλωστε;
Όπως ισχύει με όλες τις παραδοσιακές ελληνικές συνταγές, έτσι και η συνταγή για κουραμπιέδες διαφέρει από οικογένεια σε οικογένεια και στη δική μου φτιάχνονται πάντα με πρόβειο/αιγοπρόβειο βούτυρο. Δυστυχώς όμως στην Ολλανδία δεν μπορώ να το βρω κι έτσι αρκούμαι στο να τα φτιάχνω με βούτυρο αγελάδος. Προσάρμοσα λοιπόν την αρχική μου συνταγή, καθώς τα δυο αυτά βούτυρα έχουν διαφορετική σύσταση, και οι κουραμπιέδες μου ήταν απίστευτα βουτυρένιοι και πεντανόστιμοι.
Σε σχήμα μισοφέγγαρου, σε μπουκίτσες ή μεγαλύτερες μπάλες, οι κουραμπιέδες δεν θα ήταν κουραμπιέδες δίχως την γενναιόδωρη επίστρωση άχνης ζάχαρης που τους κάνει να μοιάζουν με χιονισμένα βουναλάκια. Θέαμα ικανό να σε βάλει στο χριστουγεννιάτικο πνεύμα στη στιγμή. Φτιάξτε τους λοιπόν!
Για μένα, οι γιορτές ξεκινάνε επισήμως την ημέρα που φτιάχνω τα πρώτα χριστουγεννιάτικα κουλουράκια και αυτά φυσικά είναι οι παραδοσιακοί κουραμπιέδες και τα μελομακάρονα.
Τη στιγμή που μπαίνουν στο φούρνο και το σπίτι αρχίζει να γεμίζει με τις γλυκιές, βουτυρένιες μυρωδιές τους, γεμίζω κι εγώ με γιορτινή διάθεση.
Δεν μπορώ να το πιστέψω ότι έπειτα από τρία Χριστούγεννα που γράφω αυτό εδώ το blog, αυτή είναι η πρώτη φορά που θα μοιραστώ μαζί σας ένα παραδοσιακό ελληνικό χριστουγεννιάτικο γλυκό. (Αυτό για κάποιους δεν είναι παραδοσιακά χριστουγεννιάτικο). Επιτέλους ήρθε η ώρα. Η ώρα για κουραμπιέδες.
Αυτά τα φοβερά μπισκότα με αμύγδαλα και πολλή άχνη ζάχαρη είναι σίγουρο πως αυτές τις μέρες ψήνονται σε κάθε ελληνικό σπίτι και τρώγονται από όλους με περισσή λαιμαργία. Ποιός μπορεί να τους αντισταθεί άλλωστε;
Όπως ισχύει με όλες τις παραδοσιακές ελληνικές συνταγές, έτσι και η συνταγή για κουραμπιέδες διαφέρει από οικογένεια σε οικογένεια και στη δική μου φτιάχνονται πάντα με πρόβειο/αιγοπρόβειο βούτυρο. Δυστυχώς όμως στην Ολλανδία δεν μπορώ να το βρω κι έτσι αρκούμαι στο να τα φτιάχνω με βούτυρο αγελάδος. Προσάρμοσα λοιπόν την αρχική μου συνταγή, καθώς τα δυο αυτά βούτυρα έχουν διαφορετική σύσταση, και οι κουραμπιέδες μου ήταν απίστευτα βουτυρένιοι και πεντανόστιμοι.
Σε σχήμα μισοφέγγαρου, σε μπουκίτσες ή μεγαλύτερες μπάλες, οι κουραμπιέδες δεν θα ήταν κουραμπιέδες δίχως την γενναιόδωρη επίστρωση άχνης ζάχαρης που τους κάνει να μοιάζουν με χιονισμένα βουναλάκια. Θέαμα ικανό να σε βάλει στο χριστουγεννιάτικο πνεύμα στη στιγμή. Φτιάξτε τους λοιπόν!
