Σας έχω πει ποτέ πόσο μικρό είναι το ψυγείο μου; Είναι πολύ μικρό. Κι ενώ ταιριάζει απόλυτα με την μικρή μου κουζίνα, δεν ταιριάζει καθόλου με τις μεγάλες ορέξεις μας. Αυτό το ψυγείο δεν το πάω καθόλου.
Κάθε φορά που αγοράζω ένα (μικρό) καρπούζι, γίνεται μάχη για το διαθέσιμο χώρο. Μάχη μεταξύ του καρπουζιού και των υπολοίπων "ενοίκων" του ψυγείου. Τ'αβγά, τα τυριά, τους ξηρούς καρπούς, το βούτυρο, τα λαχανικά, το γάλα, το εκάστοτε μπουκάλι κρασιού ή μπύρας και φυσικά αυτές εδώ τις μουστάρδες.
Έχω την εντύπωση ότι είναι υπεραρκετές για μένα και τον Σ. Βασικά, έχω την εντύπωση ότι είναι υπεραρκετές ακόμα και για ένα μικρό στρατό.
Όταν ήμουν μικρή, άνοιγα το ψυγείο κι έτρωγα τη μουστάρδα με το κουτάλι μέσα από το "ποτήρι" της. Ξέρετε, εκείνα τα ποτήρια που μετά τα έπλενε η γιαγιά και τα χρησιμοποιούσε για κανονικό ποτήρι. Εκείνα που για τους πρώτους δυο μήνες μύριζαν μουσταρδίλα και κάθε φορά που έκανες το λάθος να πιείς νερό μέσα απ' αυτά, βλαστημούσες την ώρα και τη στιγμή.
Αλλά, ξεφεύγω.
Τότε, άνοιγα το ψυγείο και υπήρχε ένα δοχείο μουστάρδας. Τώρα, νιώθω ότι χρειάζομαι τουλάχιστον δέκα διαφορετικά είδη για να είμαι ικανοποιημένη.
Αυτή τη στιγμή, μέσα στο ψυγείο μου, υπάρχουν έντεκα διαφορετικά δοχεία μουστάρδας. Δοχεία που καταλαμβάνουν πολύτιμο χώρο στο μικροσκοπικό μου ψυγείο.
Να σας παρουσιάσω λοιπόν,
τις γαλλικές.
Από τις καλύτερες μουστάρδες.
Τις ολλανδικές.
Ξέρουν τί κάνουν οι Ολλανδοί.
Την αγγλική.
Πολύ έντονη γεύση ξιδιού. Δεν με ξετρελαίνει.
Την αμερικάνικη.
Η κλασική "κίτρινη" μουστάρδα. Αυτή εδώ όμως δεν είναι και το καλύτερο δείγμα.
Και την... Winnie the Pooh.
Αφήστε, μην το ψάχνετε.
Α, και φυσικά μην ξεχάσω αυτές. Διότι, ποιός είναι ικανός ν' αντέξει χωρίς σκόνη και σπόρους μουστάρδας;;
Εσείς όμως, έχετε αδυναμία σε κάποιο είδος μουστάρδας; Σε ποιό; Πείτε μου σας παρακαλώ πως δεν είμαι μόνη σ' αυτόν τον κόσμο της μουσταρδο-μανίας μου.
Υ.Γ. Θα επιστρέψω στο τέλος της εβδομάδας με μια συνταγή που θα περιέχει... ναι, καλά το μαντέψατε, μουστάρδα.
Κάθε φορά που αγοράζω ένα (μικρό) καρπούζι, γίνεται μάχη για το διαθέσιμο χώρο. Μάχη μεταξύ του καρπουζιού και των υπολοίπων "ενοίκων" του ψυγείου. Τ'αβγά, τα τυριά, τους ξηρούς καρπούς, το βούτυρο, τα λαχανικά, το γάλα, το εκάστοτε μπουκάλι κρασιού ή μπύρας και φυσικά αυτές εδώ τις μουστάρδες.
Έχω την εντύπωση ότι είναι υπεραρκετές για μένα και τον Σ. Βασικά, έχω την εντύπωση ότι είναι υπεραρκετές ακόμα και για ένα μικρό στρατό.
Όταν ήμουν μικρή, άνοιγα το ψυγείο κι έτρωγα τη μουστάρδα με το κουτάλι μέσα από το "ποτήρι" της. Ξέρετε, εκείνα τα ποτήρια που μετά τα έπλενε η γιαγιά και τα χρησιμοποιούσε για κανονικό ποτήρι. Εκείνα που για τους πρώτους δυο μήνες μύριζαν μουσταρδίλα και κάθε φορά που έκανες το λάθος να πιείς νερό μέσα απ' αυτά, βλαστημούσες την ώρα και τη στιγμή.
Αλλά, ξεφεύγω.
Τότε, άνοιγα το ψυγείο και υπήρχε ένα δοχείο μουστάρδας. Τώρα, νιώθω ότι χρειάζομαι τουλάχιστον δέκα διαφορετικά είδη για να είμαι ικανοποιημένη.
Αυτή τη στιγμή, μέσα στο ψυγείο μου, υπάρχουν έντεκα διαφορετικά δοχεία μουστάρδας. Δοχεία που καταλαμβάνουν πολύτιμο χώρο στο μικροσκοπικό μου ψυγείο.
Να σας παρουσιάσω λοιπόν,
τις γαλλικές.
Από τις καλύτερες μουστάρδες.
Τις ολλανδικές.
Ξέρουν τί κάνουν οι Ολλανδοί.
Την αγγλική.
Πολύ έντονη γεύση ξιδιού. Δεν με ξετρελαίνει.
Την αμερικάνικη.
Η κλασική "κίτρινη" μουστάρδα. Αυτή εδώ όμως δεν είναι και το καλύτερο δείγμα.
Και την... Winnie the Pooh.
Αφήστε, μην το ψάχνετε.
Α, και φυσικά μην ξεχάσω αυτές. Διότι, ποιός είναι ικανός ν' αντέξει χωρίς σκόνη και σπόρους μουστάρδας;;
Εσείς όμως, έχετε αδυναμία σε κάποιο είδος μουστάρδας; Σε ποιό; Πείτε μου σας παρακαλώ πως δεν είμαι μόνη σ' αυτόν τον κόσμο της μουσταρδο-μανίας μου.
Υ.Γ. Θα επιστρέψω στο τέλος της εβδομάδας με μια συνταγή που θα περιέχει... ναι, καλά το μαντέψατε, μουστάρδα.
exeis dokimasei thn geramnikh thn glykeia pou synodeuei ta aspra loukanika???? AFTASTH!!!!
ReplyDeletekalhmera koritsaki mou!
Καλημέρα Μάγδα μου!!! Μη μου ανησυχείς!! ξέρω τουλάχιστον μία ντουζίνα ανθρώπους συμπεριλαμβανομένου και του εαυτού μου που είναι τρελοί και παλαβοί για μουστάρδα!!! Δεν είναι μόνη σου!!! Έχουμε δοκιμάσει κι εμείς στο σπίτι αρκετές μουστάρδες...μήπως να σου στείλουμε και καμία ελληνική να εμπλουτίσεις τη συλλογή σου?? Φιλιά!!!
ReplyDeleteΚαλημέρα Βασιλική! Όχι δεν την έχω δοκιμάσει αλλά θα το κάνω λείαν συντόμως. Έχει κάποια συγκεκριμένη ονομασία; Για να την ψάξω.
ReplyDeleteΚαλημέρα Αρτεμούλα! Πάντα χαίρομαι όταν ακούω πως δεν είμαι μόνη όταν πρόκειται για συγκεκριμένες φαγητο-μανίες :) Οι ελληνικές μουστάρδες είναι τέλειες. Μου λείπει πολύ η γεύση τους εδώ αλλά όποτε έρχομαι Ελλάδα τις τιμώ δεόντως!
Μ΄άρεσε η εικόνα της μικρής Μάγδας να τρώει την μουστάρδα με το κουτάλι.Πώς γίνεται κάτι τέτοιο;
ReplyDeleteΧμ...και μας νόμιζε η γιαγιά παράξενα παιδιά γιατί τρώγαμε τα ξυδάτα με τα βάζα! :)))))
Υπέροχο ποστ, καταπληκτικές φωτογραφίες!
Θα ομολογήσω πως αγαπημένη μουστάρδα παραμένει η αγγλική με το ξύδι,λόγω ξυδάτων ίσως; :)
thalassamov — κι όμως γίνεται :) Μου άρεσε! Τώρα δεν την τρώω πια με το κουτάλι αλλά την προσθέτω σε πολλά φαγητά.
ReplyDeleteΜικρή μερέντα έτρωγα με το κουτάλι, τώρα χρησιμοποιώ τη μουστάρδα πολύ συχνά, δεν λείπει από το ψυγείο μου, όμως δεν μπορώ να σε συναγωνιστώ... τι να πουν δυο μουσταρδίτσες μια απαλή και μια καυτερή....
ReplyDeleteόσο για περίεργες συνήθειες στο φαγητό, η μικρή μου (1,5χρονών) τρώει λεμόνι....
Γειά σας κορίτσια,γειά σου Μάγδα :) Μιας κ έθεσες το θέμα μουστάρδα,ήθελα να ρωτήσω...έχεις (ή έχει κάποιος εκ των αναγνωστών σου) αποπειραθεί ποτέ να φτιάξεις δικιά σου μουστάρδα ; Προσωπικά,το έχω προσπαθήσει (αγόρασα διάφορες ποικιλίες σιναπόσπορου κ ακολούθησα οδηγίες που βρήκα στο διαδίκτυο)αλλά δε μπορώ να πω ότι μου πέτυχε
ReplyDeletemanousina — μερέντα, τί μου θύμησες τώρα.
ReplyDeleteΝα σου ζήσει η μικρούλα σου. Λεμόνι ε; χεχε περίεργο!
Lost Gastronaut — καλησπέρα! Έχω σκεφτεί πολλές φορές να δοκιμάσω να φτιάξω αλλά όλο το αμελώ. Κάποια στιγμή θα το κάνω όμως. Έχω βρει μια ενδιαφέρουσα συνταγή που περιέχει μπύρα Guinness όπως και μια άλλη για μουστάρδα dijon. Αυτό που με χαλάει είναι ότι, απ'ό,τι ξέρω, δεν κρατάει το χρώμα της (σκουραίνει πολύ) χωρίς κάποιο ειδικό συστατικό το οποίο δεν είναι εύκολο να βρεθεί. Επίσης, στην Ολλανδία δεν μπορώ με τίποτα να βρω καφέ σιναπόσπορο, τον οποίο ζητάνε οι περισσότερες συνταγές.
Κρίμα που δεν σου άρεσε αυτή που έφτιαξες. Μήπως έφταιγε η συνταγή; Θα το ξαναπροσπαθήσεις;
ααα!! η κόρη μου 2,5 χρονών τρώει φέτες όχι με βούτυρο και μέλι, αλλά με μουστάρδα! την κίτρινη την αμερικάνικη, αλλά και ντιζόν!ελάχιστη ντιζόν της βάζω, αλλά και πάλι, της αρέσει!! Αν γίνει σαν και σένα, τέλεια, θα τρώμε κανα φαγάκι!Εμένα μου αρέσουν όλες, η κίτρινη, η ντιζόν, αλλά πολύ μου αρέσει η HEINZ PICALILLY EXTRA http://sauces-anglaise.heinz.fr/sauce-piccalilli-extra.html! πάμε βασιλόπουλο να χαζέψουμε μουστάρδες;; που έλεγε και ο τζίμης στους 10 μικρούς μήτσους!
ReplyDeleteΚι εμένα μου αρέσουν οι άτιμες! Μου αρέσει (ή μάλλον μου άρεσε) πολύ μια που κυκλοφορεί εδώ της χέλμανς, ονόματι ντιζοναίζ, που έχει ολόκληρο σιναπόσπορο μέσα και έλεγε πως είχε και μαγιονέζα αλλά δεν "ακουγοταν". Τελευταία άλλαξαν τη γεύση, την έκαναν πιο πικάντικη, γράφει πάνω στο κουτί "νέα βελτιωμένη γεύση" αλλά εμένα δεν μου αρέσει πια τόσο...
ReplyDeleteΓιατί να μη χωράνε αυτά τα ψυγεία πάρα πολλά πράγματα μου λες;
Ειρήνη — γειά σου! Χαχαχα Μικροί Μήτσοι! Τί γέλιο που είχαν. Δεν την θυμάμαι τη φράση αυτή. Ταιριάζει απόλυτα όμως με την ανάρτηση! :)
ReplyDeletekiki — καλώς την! :) Δεν την έχω δοκιμάσει αυτή που λες αλλά εδώ παίρνω την Dijonnaise της Maille και είναι τέλεια. Η μαγιονέζα μέσα σπάει την έντονη γεύση της μουστάρδας και είναι πολύ νόστιμη. Ξέρω, εσύ με καταλαβαίνεις με τα μικρά ψυγεία ;)
Savora και French's, η ΕΚΜΑ η πικάντική,Mοutarde aux herbes από ΑΒ. Επίσης μία με μέλι από τα ΙΚΕΑ και μία σε σωληνάριο που βρίσκω σε πολωνικά και βουλγαρικά των Πατησίων. Καταπληκτική!
ReplyDeleteΣτείλε μου αν θες τις συνταγες που έχεις,θα δοκιμάσω και θα σε ενημερώσω ;)
ReplyDeleteMary Ka — γειά σου! Η French's είναι η πιο ωραία "κίτρινη" αλλά δεν την βρίσκω στην Ολλανδία. Την ΕΚΜΑ έχω να την φάω χρόνια!! Υπάρχει ακόμα;;
ReplyDeleteLost Gastronaut — είναι αυτή κι αυτή. Αν φτιάξεις κάποια απ'τις δυο πες μου τη γνώμη σου! Εγώ σκοπεύω σύντομα να φτιάξω αυτή με την Guinness.
Σ' ευχαριστώ πολύ Μάγδα,μεσ' στην εβδομάδα θα δοκιμάσω δίχως άλλο μία απ' τις δυο κ εμένα αυτή με τη Guinness με εμπνέει περισσότερο,αν κ θα χρησιμοποιήσω μια Ελληνική μπύρα,ξέρεις τελευταία έχουν εμφανιστεί κάτι πολύ ενδιαφέρουσες μικροζυθοποιίες με ακόμα πιο ενδιαφέρουσες μπύρες :)
ReplyDeleteΝαι! Ο αδερφός μου που τα ψάχνει αυτά με ενημερώνει. Είχα δοκιμάσει κανά δυο όταν ήμουν Ελλάδα. Η Πειραϊκή μου άρεσε πολύ όπως και η καινούρια FIX.
ReplyDeleteΚαλησπερα,
ReplyDeleteΟγιος μου ειναι 3 ετών και εδώ και ένα χρονο τρώει φανατικά μουστάρδα. Την ζητάει με κάθε φαγητό. Έχω αρχίσει να προβληματίζομαι.
Υπάρχει κίνδυνος για το στομάχι του μικρού;
Πόσο άκακη είναι η μουστάρδα;
Καλησπέρα. Δυστυχώς δεν μπορώ να σας απαντήσω σε αυτό που με ρωτάτε. Δεν είμαι ειδικός.
ReplyDeleteΘα σας πρότεινα όμως να ρωτήσετε τον παιδίατρό σας.
Μουσταρδο - μανιακή είμαι και εγώ, (τρώω μουστάρδα με το κουταλάκι). Έχω όλων των ειδών τις μουστάρδες στο ψυγείο αλλά κυρίως Γαλλικές, Γερμανικές, Ελληνικές, και Αγγλικές. Η ΕΚΜΑ υπάρχει ακόμα και ο άντρας μου που είναι Γερμανός είναι ξετρελαμένος. Λέει ότι η ΕΚΜΑ θυμίζει παλιά καλή μουστάρδα.
ReplyDeleteΚαλησπέρα Angela! Χαίρομαι που βρίσκω άλλη μια μουσταρδο-lover :)
DeleteΤώρα τελευταία έχω αρχίσει να φτιάχνω μόνη μου μουστάρδα και είναι εκπληκτικό το πώς μπορείς να ελέγξεις τις γεύσεις και να τις προσαρμόσεις στα γούστα σου.
Η ΕΚΜΑ είναι φοβερή όντως.