Δεν μπορώ να καταλάβω πώς καταφέρνω πάντα ν’ αρπάζω κρυώματα τα οποία εννοείται πως εξελίσσονται σε μια περιποιημένη γρίπη, την χειρότερη δυνατή στιγμή όταν πνίγομαι στη δουλειά και δεν μπορώ επ’ ουδενί να χαλαρώσω τους ρυθμούς μου. Μου επιτρέπετε να γκρινιάξω λίγο ε; Αντιλαμβάνεστε νομίζω πως το έχω ανάγκη.
Ναι λοιπόν, είμαι γριπιασμένη ή για να είμαι απόλυτα ακριβής βρίσκομαι στην ανάρρωση διότι σιγά μην είχα κουράγιο να γράφω αναρτήσεις με σαράντα πυρετό. Ούτε λέξη δεν θα ήμουν ικανή να γράψω.
Νομίζω πάντως πως είμαι πολύ εύκολη ασθενής. Δεν ταλαιπωρώ τους γύρω μου. Κάθομαι ήσυχη στον καναπέ βλέποντας χαζοσειρές και χαζοταινίες, κοιμάμαι, φτιάχνω το τσάι μου, τις σούπες μου, δεν κάνω κιχ. Όχι σαν κάποιους-κάποιους (ονόματα δε λέμε) που με το που φτερνιστούν κάνουν λες και ήρθε το τέλος τους.
Στο προκείμενο όμως γιατί για άλλο λόγο σηκώθηκα από το ζεστό μου καναπέ· γι’ αυτή την τυρόπιτα. Μη μου πείτε πως δεν την λιμπίζεστε; Υπάρχει άραγε Έλληνας/Ελληνίδα που να μην την λαχταράει ανά πάσα ώρα και στιγμή; Έχω την αίσθηση πως ο κάθε ένας από εμάς, στο άκουσμα της λέξης «τυρόπιτα», σχηματίζει αυτόματα στο μυαλό του μια πολύ συγκεκριμένη εικόνα.
Μαζί με την σπανακόπιτα, η τυρόπιτα είναι από τις πιο αγαπημένες ελληνικές πίτες και εξυπακούεται πως όλοι έχουμε και την αγαπημένη μας εκδοχή. Για άλλους η ιδανική τυρόπιτα φτιάχνεται με χωριάτικο φύλλο, για άλλους με ζύμη κουρού ή λεπτό φύλλο κρούστας και ενώ η επιλογή τυριών είναι καθαρά προσωπική υπόθεση, η φέτα είναι αυτή που ως επί το πλείστον προτιμάται ως το κύριο τυρί για την γέμιση της πίτας.
Για μένα η τυρόπιτα είναι συνυφασμένη με τη σφολιάτα. Έτσι πάντα την έφτιαχνε η μητέρα μου κι η αλήθεια είναι πως δεν την έχω ρωτήσει ποτέ γι’ αυτή της την επιλογή, κυρίως γιατί ποτέ δεν είχα και κανένα παράπονο, αντιθέτως μάλιστα, εξαφάνιζα το κομμάτι μου σε χρόνο μηδέν. Έτσι έμαθα λοιπόν να την ετοιμάζω κι εγώ, και ειδικά όταν φτιάχνω δική μου σφολιάτα, το πρώτο πράγμα που θα ετοιμάσω είναι ένα ταψί τυρόπιτα.
Η γέμιση είναι πάντα η ίδια. Μπόλικη φέτα, ανθότυρο (στην Ολλανδία αυτό αντικαταστάθηκε με ρικόττα διότι πού να βρεθεί ανθότυρο εδώ) και μπεσαμέλ. Το αποτέλεσμα είναι μια πίτα πεντανόστιμη, αλμυρή και ελαφρώς γλυκιά, κρεμώδης με εκείνη την ασύγκριτη γεύση και υφή της σφολιάτας να εσωκλείει τα τυριά. Μια σφολιάτα τραγανή, αφράτη, χρυσοκάστανη και βουτυράτη που κάνει την τυρόπιτά μου αξεπέραστη.
Τυρόπιτα με Σφολιάτα
Μπορείτε να χρησιμοποιήσετε είτε σπιτική σφολιάτα (όπως έκανα εγώ), είτε έτοιμη. Αν επιλέξετε έτοιμη, προτιμήστε σφολιάτα που είναι φτιαγμένη με βούτυρο κι όχι με φυτικά λίπη.
Όποια σφολιάτα και να χρησιμοποιήσετε, φροντίστε πρώτα να την ξεπαγώσετε σωστά. Ο καλύτερος τρόπος είναι να την βγάλετε απ’ την κατάψυξη και να την βάλετε στο ψυγείο 24 ώρες πριν την χρησιμοποιήσετε.
Σημείωση για το ψήσιμο της σφολιάτας: Όσο μεγαλύτερη είναι η μεταβολή της θερμοκρασίας, τόσο μεγαλύτερο είναι και το φούσκωμα της σφολιάτας. Αν για παράδειγμα βγάλετε τη σφολιάτα απ’ το ψυγείο και την βάλετε κατευθείαν σε προθερμασμένο φούρνο, τότε θα φουσκώσει πάρα πολύ.
Στη συγκεκριμένη περίπτωση, αφότου ετοιμάσετε το ταψί τυρόπιτας, θα πρέπει να το βάλετε στο ψυγείο για 30 λεπτά ενώ προθερμαίνετε το φούρνο σας.
Η συνταγή της μπεσαμέλ είναι για την κλασική γαλλική σάλτσα και είναι κρεμώδης κι απίστευτα γευστική και θα κάνει την τυρόπιτά σας πολύ πιο ενδιαφέρουσα.
Μερίδες: 1 τυρόπιτα / 16 μικρά κομμάτια
Υλικά
για την σάλτσα μπεσαμέλ
250 ml φρέσκο γάλα, πλήρες
20 γρ. (1½ κουταλιά σούπας) βούτυρο, ανάλατο
20 γρ. (2 κουταλιές σούπας) αλεύρι για όλες τις χρήσεις
Αλάτι
Φρεσκοτριμμένο άσπρο πιπέρι
300 γρ. φέτα, τριμμένη
250 γρ. ανθότυρο (ή ρικόττα), θρυμματισμένο
Φρεσκοτριμμένο άσπρο πιπέρι
600 γρ. σπιτική ζύμη σφολιάτας ή 1 πακέτο έτοιμη σφολιάτα (2 φύλλα)
Λίγο βούτυρο για το βουτύρωμα του ταψιού
Ειδικά εργαλεία: χοντρός τρίφτης, σύρμα, πλάστης (για το άνοιγμα σπιτικής σφολιάτας), παραλληλόγραμμο ταψί 34 x 28 εκ.
Προετοιμασία
για την μπεσαμέλ
Σε μια μικρή κατσαρόλα με βαρύ πάτο, προσθέστε το βούτυρο και λιώστε σε χαμηλή φωτιά. Προσθέστε το αλεύρι και χρησιμοποιώντας ένα σύρμα, ανακατέψτε και ψήστε ελαφρά για 2-3 λεπτά. Το μείγμα που θα προκύψει ονομάζεται roux (ρου).
Ανακατεύοντας συνεχώς με το σύρμα, ρίξτε το γάλα μέσα στην κατσαρόλα, ανεβάστε τη φωτιά στο μέτριο και αφήστε το μείγμα να πάρει μια βράση, ενώ συνεχίζετε ν’ ανακατεύετε ασταμάτητα για να μη σβωλιάσει.
Μόλις η μπεσαμέλ πάρει βράση, κατεβάστε τη φωτιά στο χαμηλό και σιγοβράστε για 5 λεπτά περίπου, ανακατεύοντας με το σύρμα ανά τακτά χρονικά διαστήματα, μέχρι να πήξει η σάλτσα. Δεν θέλουμε να γίνει πολύ πηχτή αλλά κάπως αραιή για να μπορεί ν’ αναμειχθεί εύκολα με τα τυριά.
Αλατίστε κατά βούληση, ρίξτε λίγο άσπρο πιπέρι κι ανακατέψτε.
Αφήστε την μπεσαμέλ να κρυώσει λίγο πριν την αναμείξετε με μια σπάτουλα σ’ ένα μεγάλο μπωλ με την τριμμένη φέτα, το θρυμματισμένο ανθότυρο (ή ρικόττα) και λίγο άσπρο πιπέρι.
Βουτυρώστε τον πάτο και τα τοιχώματα του ταψιού σας καλά.
Αν χρησιμοποιήσετε σπιτική σφολιάτα, πάρτε τη ζύμη και χωρίστε την σε δυο ίσα κομμάτια. Αλευρώστε ελαφρά μια καθαρή επιφάνεια εργασίας καθώς και την κορυφή της ζύμης, και ανοίξτε το πρώτο κομμάτι χρησιμοποιώντας έναν πλάστη, σε παραλληλόγραμμο σχήμα με πάχος 0,2-0,3 εκ. Το πάχος που θ’ ανοίξετε τη σφολιάτα είναι σημαντικό διότι από αυτό εξαρτάται και πόση ώρα θα την ψήσετε. Απλώστε τη σφολιάτα (ή το έτοιμο φύλλο σφολιάτας) στο ταψί, προσθέστε τη γέμιση και απλώστε την ομοιόμορφα με μια σπάτουλα σε όλο τον πάτο. Τρίψτε λίγο άσπρο πιπέρι από πάνω.
Ανοίξτε το δεύτερο κομμάτι σφολιάτας (ή χρησιμοποιήστε την έτοιμη σφολιάτα) και απλώστε την πάνω απ’ τη γέμιση. Ενώστε τα δυο φύλλα ζύμης στις άκρες και κόψτε με ένα μαχαίρι την επιπλέον ζύμη ώστε να μείνετε με ένα μικρό περίσσευμα γύρω-γύρω. Γυρίστε προς τα μέσα τη ζύμη σχηματίζοντας κόθρο.
Χαράξτε μ’ ένα μαχαίρι την πίτα σε 16 κομμάτια (όχι βαθιές χαρακιές μέχρι τη γέμιση, αλλά επιφανειακά, για να μη χυθούν τα τυριά κατά το ψήσιμο) και χαράξτε κι ελαφρά τον κόθρο για να ψηθεί πιο εύκολα.
Βάλτε το ταψί στο ψυγείο για 30 λεπτά και προθερμάνετε το φούρνο σας στους 185-190 βαθμούς Κελσίου.
Βγάλτε το ταψί απ’ το ψυγείο και βάλτε το κατευθείαν στο μεσαίο ράφι του φούρνου σας. Ψήστε την τυρόπιτα για 55-60 λεπτά μέχρι να φουσκώσει η σφολιάτα και να πάρει ένα χρυσοκάστανο χρώμα.
Βγάλτε την απ’ το φούρνο κι αφήστε την να κρυώσει. Όσο κρυώνει, η σφολιάτα θα ξεφουσκώνει. Κόψτε σε κομμάτια και σερβίρετε.
Μπορείτε να την κρατήσετε για 1-2 μέρες σε κρύο μέρος στην κουζίνα σας, σκεπασμένη ελαφρώς με αλουμινόχαρτο.
Ναι λοιπόν, είμαι γριπιασμένη ή για να είμαι απόλυτα ακριβής βρίσκομαι στην ανάρρωση διότι σιγά μην είχα κουράγιο να γράφω αναρτήσεις με σαράντα πυρετό. Ούτε λέξη δεν θα ήμουν ικανή να γράψω.
Νομίζω πάντως πως είμαι πολύ εύκολη ασθενής. Δεν ταλαιπωρώ τους γύρω μου. Κάθομαι ήσυχη στον καναπέ βλέποντας χαζοσειρές και χαζοταινίες, κοιμάμαι, φτιάχνω το τσάι μου, τις σούπες μου, δεν κάνω κιχ. Όχι σαν κάποιους-κάποιους (ονόματα δε λέμε) που με το που φτερνιστούν κάνουν λες και ήρθε το τέλος τους.
Στο προκείμενο όμως γιατί για άλλο λόγο σηκώθηκα από το ζεστό μου καναπέ· γι’ αυτή την τυρόπιτα. Μη μου πείτε πως δεν την λιμπίζεστε; Υπάρχει άραγε Έλληνας/Ελληνίδα που να μην την λαχταράει ανά πάσα ώρα και στιγμή; Έχω την αίσθηση πως ο κάθε ένας από εμάς, στο άκουσμα της λέξης «τυρόπιτα», σχηματίζει αυτόματα στο μυαλό του μια πολύ συγκεκριμένη εικόνα.
Μαζί με την σπανακόπιτα, η τυρόπιτα είναι από τις πιο αγαπημένες ελληνικές πίτες και εξυπακούεται πως όλοι έχουμε και την αγαπημένη μας εκδοχή. Για άλλους η ιδανική τυρόπιτα φτιάχνεται με χωριάτικο φύλλο, για άλλους με ζύμη κουρού ή λεπτό φύλλο κρούστας και ενώ η επιλογή τυριών είναι καθαρά προσωπική υπόθεση, η φέτα είναι αυτή που ως επί το πλείστον προτιμάται ως το κύριο τυρί για την γέμιση της πίτας.
Για μένα η τυρόπιτα είναι συνυφασμένη με τη σφολιάτα. Έτσι πάντα την έφτιαχνε η μητέρα μου κι η αλήθεια είναι πως δεν την έχω ρωτήσει ποτέ γι’ αυτή της την επιλογή, κυρίως γιατί ποτέ δεν είχα και κανένα παράπονο, αντιθέτως μάλιστα, εξαφάνιζα το κομμάτι μου σε χρόνο μηδέν. Έτσι έμαθα λοιπόν να την ετοιμάζω κι εγώ, και ειδικά όταν φτιάχνω δική μου σφολιάτα, το πρώτο πράγμα που θα ετοιμάσω είναι ένα ταψί τυρόπιτα.
Η γέμιση είναι πάντα η ίδια. Μπόλικη φέτα, ανθότυρο (στην Ολλανδία αυτό αντικαταστάθηκε με ρικόττα διότι πού να βρεθεί ανθότυρο εδώ) και μπεσαμέλ. Το αποτέλεσμα είναι μια πίτα πεντανόστιμη, αλμυρή και ελαφρώς γλυκιά, κρεμώδης με εκείνη την ασύγκριτη γεύση και υφή της σφολιάτας να εσωκλείει τα τυριά. Μια σφολιάτα τραγανή, αφράτη, χρυσοκάστανη και βουτυράτη που κάνει την τυρόπιτά μου αξεπέραστη.
Τυρόπιτα με Σφολιάτα
Μπορείτε να χρησιμοποιήσετε είτε σπιτική σφολιάτα (όπως έκανα εγώ), είτε έτοιμη. Αν επιλέξετε έτοιμη, προτιμήστε σφολιάτα που είναι φτιαγμένη με βούτυρο κι όχι με φυτικά λίπη.
Όποια σφολιάτα και να χρησιμοποιήσετε, φροντίστε πρώτα να την ξεπαγώσετε σωστά. Ο καλύτερος τρόπος είναι να την βγάλετε απ’ την κατάψυξη και να την βάλετε στο ψυγείο 24 ώρες πριν την χρησιμοποιήσετε.
Σημείωση για το ψήσιμο της σφολιάτας: Όσο μεγαλύτερη είναι η μεταβολή της θερμοκρασίας, τόσο μεγαλύτερο είναι και το φούσκωμα της σφολιάτας. Αν για παράδειγμα βγάλετε τη σφολιάτα απ’ το ψυγείο και την βάλετε κατευθείαν σε προθερμασμένο φούρνο, τότε θα φουσκώσει πάρα πολύ.
Στη συγκεκριμένη περίπτωση, αφότου ετοιμάσετε το ταψί τυρόπιτας, θα πρέπει να το βάλετε στο ψυγείο για 30 λεπτά ενώ προθερμαίνετε το φούρνο σας.
Η συνταγή της μπεσαμέλ είναι για την κλασική γαλλική σάλτσα και είναι κρεμώδης κι απίστευτα γευστική και θα κάνει την τυρόπιτά σας πολύ πιο ενδιαφέρουσα.
Μερίδες: 1 τυρόπιτα / 16 μικρά κομμάτια
Υλικά
για την σάλτσα μπεσαμέλ
250 ml φρέσκο γάλα, πλήρες
20 γρ. (1½ κουταλιά σούπας) βούτυρο, ανάλατο
20 γρ. (2 κουταλιές σούπας) αλεύρι για όλες τις χρήσεις
Αλάτι
Φρεσκοτριμμένο άσπρο πιπέρι
300 γρ. φέτα, τριμμένη
250 γρ. ανθότυρο (ή ρικόττα), θρυμματισμένο
Φρεσκοτριμμένο άσπρο πιπέρι
600 γρ. σπιτική ζύμη σφολιάτας ή 1 πακέτο έτοιμη σφολιάτα (2 φύλλα)
Λίγο βούτυρο για το βουτύρωμα του ταψιού
Ειδικά εργαλεία: χοντρός τρίφτης, σύρμα, πλάστης (για το άνοιγμα σπιτικής σφολιάτας), παραλληλόγραμμο ταψί 34 x 28 εκ.
Προετοιμασία
για την μπεσαμέλ
Σε μια μικρή κατσαρόλα με βαρύ πάτο, προσθέστε το βούτυρο και λιώστε σε χαμηλή φωτιά. Προσθέστε το αλεύρι και χρησιμοποιώντας ένα σύρμα, ανακατέψτε και ψήστε ελαφρά για 2-3 λεπτά. Το μείγμα που θα προκύψει ονομάζεται roux (ρου).
Ανακατεύοντας συνεχώς με το σύρμα, ρίξτε το γάλα μέσα στην κατσαρόλα, ανεβάστε τη φωτιά στο μέτριο και αφήστε το μείγμα να πάρει μια βράση, ενώ συνεχίζετε ν’ ανακατεύετε ασταμάτητα για να μη σβωλιάσει.
Μόλις η μπεσαμέλ πάρει βράση, κατεβάστε τη φωτιά στο χαμηλό και σιγοβράστε για 5 λεπτά περίπου, ανακατεύοντας με το σύρμα ανά τακτά χρονικά διαστήματα, μέχρι να πήξει η σάλτσα. Δεν θέλουμε να γίνει πολύ πηχτή αλλά κάπως αραιή για να μπορεί ν’ αναμειχθεί εύκολα με τα τυριά.
Αλατίστε κατά βούληση, ρίξτε λίγο άσπρο πιπέρι κι ανακατέψτε.
Αφήστε την μπεσαμέλ να κρυώσει λίγο πριν την αναμείξετε με μια σπάτουλα σ’ ένα μεγάλο μπωλ με την τριμμένη φέτα, το θρυμματισμένο ανθότυρο (ή ρικόττα) και λίγο άσπρο πιπέρι.
Βουτυρώστε τον πάτο και τα τοιχώματα του ταψιού σας καλά.
Αν χρησιμοποιήσετε σπιτική σφολιάτα, πάρτε τη ζύμη και χωρίστε την σε δυο ίσα κομμάτια. Αλευρώστε ελαφρά μια καθαρή επιφάνεια εργασίας καθώς και την κορυφή της ζύμης, και ανοίξτε το πρώτο κομμάτι χρησιμοποιώντας έναν πλάστη, σε παραλληλόγραμμο σχήμα με πάχος 0,2-0,3 εκ. Το πάχος που θ’ ανοίξετε τη σφολιάτα είναι σημαντικό διότι από αυτό εξαρτάται και πόση ώρα θα την ψήσετε. Απλώστε τη σφολιάτα (ή το έτοιμο φύλλο σφολιάτας) στο ταψί, προσθέστε τη γέμιση και απλώστε την ομοιόμορφα με μια σπάτουλα σε όλο τον πάτο. Τρίψτε λίγο άσπρο πιπέρι από πάνω.
Ανοίξτε το δεύτερο κομμάτι σφολιάτας (ή χρησιμοποιήστε την έτοιμη σφολιάτα) και απλώστε την πάνω απ’ τη γέμιση. Ενώστε τα δυο φύλλα ζύμης στις άκρες και κόψτε με ένα μαχαίρι την επιπλέον ζύμη ώστε να μείνετε με ένα μικρό περίσσευμα γύρω-γύρω. Γυρίστε προς τα μέσα τη ζύμη σχηματίζοντας κόθρο.
Χαράξτε μ’ ένα μαχαίρι την πίτα σε 16 κομμάτια (όχι βαθιές χαρακιές μέχρι τη γέμιση, αλλά επιφανειακά, για να μη χυθούν τα τυριά κατά το ψήσιμο) και χαράξτε κι ελαφρά τον κόθρο για να ψηθεί πιο εύκολα.
Βάλτε το ταψί στο ψυγείο για 30 λεπτά και προθερμάνετε το φούρνο σας στους 185-190 βαθμούς Κελσίου.
Βγάλτε το ταψί απ’ το ψυγείο και βάλτε το κατευθείαν στο μεσαίο ράφι του φούρνου σας. Ψήστε την τυρόπιτα για 55-60 λεπτά μέχρι να φουσκώσει η σφολιάτα και να πάρει ένα χρυσοκάστανο χρώμα.
Βγάλτε την απ’ το φούρνο κι αφήστε την να κρυώσει. Όσο κρυώνει, η σφολιάτα θα ξεφουσκώνει. Κόψτε σε κομμάτια και σερβίρετε.
Μπορείτε να την κρατήσετε για 1-2 μέρες σε κρύο μέρος στην κουζίνα σας, σκεπασμένη ελαφρώς με αλουμινόχαρτο.
Περαστικούλια γειτόνισσα!!! Και εμείς ασθενούμε -ευτυχώς όχι βαρέως- και εγώ σαν καλή νοσοκόμα τρέχω να στύβω πορτοκαλάδες και να φτιάχνω ότι επιθυμούν οι γλυκές μου ασθενείς, μπας και φάνε τίποτα! Τι να κάνω Ελληνίδα μάνα είμαι...Κρίμα να μην είμαι πιο κοντά να σου φέρω και σένα μια ζεστή σουπίτσα...
ReplyDeleteΤο "σπάσιμο" του τυριού με μπεσαμέλ δίνει πολύ όντως πολύ ωραία γέμιση αλλά εκείνο που κάνει τη διαφορά Μάγδα είναι η σφολιάτα σου που δείχνει ονειρεμένη! Φαντάζομαι το κρασχ... στο δόντι!
ReplyDeleteΣτις πίτες δε λέω ποτέ όχι. Όταν σκέπτομαι δε τη σφολιάτα σου είμαι έτοιμη να τη φτιάξω αλλά πάλι μου φαίνεται βουνό.
ReplyDeleteΚάποια στιγμή πρέπει να το αποφασίσω.
Περαστικά σου, πολλά φιλιά.
Α κι εγώ όταν είμαι άρρωστη δεν ενοχλώ κανέναν. Κλείνομαι στο δωμάτιο μου και περιμένω υπομονετικά να μου περάσει το κρύωμα. Κοιμάμαι σαν κοτόπουλο και δεν ζητάω τίποτα από κανέναν.
ReplyDeleteΗ τυρόπιτα σου super! Χτες το βράδυ έτυχε να φτιάξω κι εγώ, μόνο που δεν βάζω μπεσαμελ. Την επόμενη φορά σίγουρα θα δοκιμάσω την δική σου εκδοχή.Επίσης κατα την γνώμη μου το ανθότυρο ταιριάζει υπέροχα στις πίτες.
Περαστικά εύχομαι!
Η ιδανική πίτα είναι αυτή που γίνεται με σπιτική σφολιάτα.
ReplyDeleteΟ συνδυασμός της τριφτής ξεροψημένης ζύμης με την ποικιλία των τυριών,αξεπέραστος!!!
Και εμείς Μάγδα μου αγαπούμε πολύ τις πίτες.Ψάχνω αφορμές για να κάνω-όχι ότι χρειάζονται!-και όταν υπάρχει στο σπίτι, σχετικά γρήγορα εξαφανίζεται,γιατί όλοι θέλουν από ένα κομμάτι.Συνηθίζω να την κάνω στο μεγάλο ταψί του φούρνου,γι΄αυτό και είναι μάλλον δύσκολο να μπει στο ψυγείο,πριν φουρνιστεί!
Πάντως η δική σου έγινε υπέροχη!Καλόψημένη ,όπως την προτιμάμε,με τη γέμιση μπόλικη να ξεχειλίζει σαν κρέμα και με το απαραίτητο γύρισμα του φύλλου στις άκρες για την προστασία της γέμισης[προσωπικά εκείνα τα κομμάτια προτιμώ].
Ένα μειονέκτημα βρήκα μόνο...πολύ μικρό ταψάκι για τόσο κόπο!Χορταίνετε με τόσο λίγα κομμάτια????
Φιλάκια πολλά,πολλά/
Μάγδα περαστικά!
ReplyDeleteΝαι, αυτή είναι η ιδανική γέμιση για την τυρόπιτα, κρεμώδης και comme il faut αλμυρή. Με βάζεις στον πειρασμό να φτιάξω μία -όλα τα υλικά βρίσκονται στο ψυγείο!- αλλά με έτοιμη σφολιάτα!
Καλημέρες από μια συννεφιασμένη Αθήνα!
Περαστικά σου, Μάγδα. Μια τόσο ωραία τυρόπιτα, την λιμπίζομαι που την βλέπω στις φωτογραφίες, είναι παρηγορητικό φαγάκι. Η μπεσαμέλ, κάνει την γέμιση πιο νόστιμη και αφράτη. Δεν θα ζητήσω κομματάκι, γιατί βάζω στοίχημα ότι δεν υπάρχει πλέον ούτε ψίχουλο από το φύλλο!
ReplyDeleteΚαλή σου ημέρα.
Με τέτοια γέμιση δεν έχω φτιάξει ποτέ τυρόπιτα!! Ήρθε η ώρα να τη δοκιμάσω!! Άντε μας άνοιξες πάλι την όρεξη!!! Φιλιά!!!
ReplyDeleteΟι φωτογραφίες σου ομολογώ μου προκάλεσαν μια ... ζάλη!
ReplyDeleteΤυροπιτούλα αγαπημένη, με υπέροχη γέμιση και σπιτική σφολιάτα, τι άλλο να ζητήσει κανείς???
Περαστικά σου εύχομαι, γρήγορα σιδερένια!
Φιλιά!
Είναι εκπληκτική. Τόσο σε εκτέλεση όσο και σε εμφάνιση.
ReplyDeleteΗ γέμισή της είναι όπως μου αρέσει, κρεμώδης και αφράτη.
Καλώς ήρθες μετά την αρρώστια σου... και αναρρωτιόμουν που χάθηκες τόσο καιρό!
Περαστικά να είναι εύχομαι!
Πωπω Παναγία μου, τέλεια φαίνεται και τέλεια θα είναι και γευστικά, είμαι σίγουρη!!!
ReplyDeleteΠεραστικά και καλή δύναμη!!!
Σλουρππππ.......
ReplyDeleteΠόσο δίκιο έχεις για τους έλληνες με τις πίτες κ δη την τυρόπιτα σε οποιαδήποτε εκδοχή της.
Περαστικά!
Συμπάσχω μαζί σου Μάγδα μας.
ReplyDeleteΚοντεύω να κλείσω μήνα με τα κατάλοιπα ενός κακού κρυολογήματος.
Περαστικά σου σύντομα.
Τυρόπιτα και πάσης Ελλάδος και κάθε Έλληνα καλή μου.
Πραγματικά έχεις πολύ δίκιο σε όσα γράφεις και νομίζω ότι έχεις κάνει μια από τις πιο φανταστικές, σε γεύση και παρουσίαση, τυρόπιτες.
Εκπληκτική εμφάνιση, γεύση, παρουσίαση!!!!!!!!!!!
ReplyDeleteΤο καλύτερο φάρμακο διάλεξες για την ασθένεια :))
Περαστικά σου Μάγδα μου!!
Φιλιά
Καλό απόγευμα
Μάγδα μου περαστικά σου! Εύχομαι να έχεις γίνει πλήρως καλά τώρα! Πάντως πράγματι οι γυναίκες είμαστε πιο ανθεκτικές, σε αντίθεση με τους άντρες που συμπεριφέρονται σαν... ετοιμοθάνατοι ακόμα και με το πιο μικρό κρυωματάκι!!
ReplyDeleteΗ τυρόπιτα σου είναι απλά θεσπέσια! Σφολιάτα και μπεσαμέλ την κάνουν πράγματι αξεπέραστη!
Έφαγα πριν λίγο και όμως βλέποντας τις φώτο σου νιώθω κάτι να με αναστατώνει!
Πολλά φιλιά!
Aυτή η κρεμώδης γέμιση είναι τέλεια...
ReplyDeleteΜ αρέσει με μπεσαμελ η τυρόπιτα.
Το φύλλο σου δε φανταστικό.
Τέλειο αποτελεσμα.
Περαστικούλια σου :)
Φιλιά
Αυτό αυτό με την κρέμα!
ReplyDeleteΕξαιρετική όπως πάντα!
Θα την κάνω ΣΚ
ντάξει, Η τυρόπιτα... συμφωνώ με τη γέμιση μπεσαμέλ (επιμένω παντού και συνεχώς για αυτή την τυρογέμιση). Φ-α-ν-τ-α-σ-τ-ι-κ-ή (είχα αφήσει σχόλιο για τη σφολιάτα και περίμενα συνταγή. ε, έγραψες. άιντε και για γλυκό μερικά παλμιέ με ζαχαροκανέλα, αφού άναψες φούρνο...).Και με μια μπύρα (είναι φάρμακο, νομίζω ότι η Ολλανδία έχει μεγάλη ποκιλία και σε εισαγόμενες π.χ αμερικάνικες που δύσκολα έρχονται στην Ελλάδα.) Μπράβο και εις άλλα...
ReplyDeleteΚαλά, πολύ ωραία η τυρόπιτα, μετά την ανάρτηση με την σφολιάτα, μας αποτέλειωσες. Ισως και ο καλύτερος τρόπος να την αξιοποίησεις. Στις τυρόπιτες είμαι εύκολη και καλόβολη (δεν θα έλεγα το ίδιο για στομάχι μου όμως) και μ'αρεσουν όλες οι παραλλάγες. Η δικιά σου είναι είναι ιδιαίτερα πλούσια, ότι πρέπει για κρύο καιρό και για να πάρεις δυνάμεις. Περαστικά εύχομαι!
ReplyDeleteΑμάν με τσάκισες και είμαι και μακριά απ' το σπιτικό μου και πεινάω και άσε με άσε με τώρα τι έπαθα!
ReplyDeleteΣας ευχαριστώ πολύ όλους για τις ευχές για περαστικά. Διαβάζοντας τα σχόλιά σας ήδη νιώθω καλύτερα να το ξέρετε!
ReplyDeleteMarina — ωχ περαστικούλια και σε σας!
Vita — άσε, ήταν πολύ νόστιμη. Αυτός ο θόρυβος της δαγκωνιάς που λες είναι εκπληκτικός!
Ξανθή — αποφάσισέ το! Μην το φοβάσαι καθόλου. Είμαι σίγουρη πως θα σου φανεί τελικά εύκολη, θα δεις.
Notoula — η μπεσαμέλ είναι το "μυστικό". Να'ναι καλά η μαμά μου! Αν την δοκιμάσεις, θα περιμένω τις εντυπώσεις σου.
Foteini Thes — κι εγώ αυτά τα κομμάτια με την ατίθαση ξεροψημένη ζύμη και το τυρί που δραπετεύει από μέσα είναι τα αγαπημένα μου. Εγώ τα λέω κομμάτια της μαγείρισσας, είναι για τον κόπο μας. Όσο για την ποσότητα, μας φτάνει και μας περισσεύει. Δυο είμαστε!
crispy — θα χαρώ πολύ να μάθω πώς σου φάνηκε αν τελικά την φτιάξεις. Συννεφιά εκεί, χιόνι/χαλάζι/βροχή/ηλιοφάνεια εδώ. Όλα αυτά μέσα σε μια μέρα παρακαλώ!
Ειρήνη Ε. — ναι, είναι φοβερό comfort food η τυρόπιτα. Ούτε ψίχουλο, καλά το είπες!
Arti — γι' αυτό είμαι εδώ! Φιλιά!
ΕΛΕΝΑ — να'σαι καλά!!
Χρυσαυγή — καλώς σε βρήκα γλυκιά μου Χρυσαυγή!
Katerina — είναι, είναι!
Αγγελική — ε αδυναμίες είναι αυτές!
Penelope — ωχ κι εσύ; Καμιά φορά επιμένουν τα άτιμα τα κρυολογήματα και ταλαιπωρούν. Περαστικά σου!
Γιώργος Βαρβάκης — και χωρίς συνταγή γιατρού :)
Ερμιόνη — ακόμα δεν είμαι πλήρως καλά αλλά προς τα κει οδεύω. Οι άντρες είναι σαν παιδάκια, γκρινιάρικα και παραπονιάρικα όταν είναι άρρωστα. Θέλουν στοργή :)
Μarion — είσαι και συ της μπεσαμέλ ε; Χαίρομαι που σου άρεσε!
Taste Advisor — θα περιμένω εντυπώσεις!
Anonymous — χαίρομαι που σου άρεσε. Έφτιαξα ένα άλλο ωραίο γλυκό με σφολιάτα το οποίο ελπίζω σύντομα να το μοιραστώ. Όσο για τις μπύρες, ναι πράγματι εδώ υπάρχει μεγάλη ποικιλία. Τις αμερικάνικες δεν τις προτιμάμε, είμαστε της βελγικής σχολής. Σ' ευχαριστώ!
thegreenmixer — ναι, θυμάμαι που μου έγραψες στην προηγούμενη ανάρτηση πως σε πειράζει η σφολιάτα. Κρίμα... υπάρχουν τελικά πολλοί που τους πειράζει ε; Πάντως ναι, για κρύο καιρό είναι ό,τι πρέπει η τυρόπιτα, ζεσταίνει στομαχάκια!
Martha — δύσκολο να βλέπεις τυρόπιτες όταν πεινάς, το ξέρω!
Πω πω, τι τέλεια τυρόπιτα είναι αυτή! Και τι δεν θα έδινα για ένα κομμάτι! Κι αυτή η μπεσαμέλ που περιέχει είναι σκέτη κόλαση!
ReplyDeleteΠεραστικά εύχομαι, αν και για να φτιάχνεις τέτοια αριστουργήματα, μάλλον είσαι ήδη πολύ καλύτερα...
Φιλιά!
Περαστικά σου !
ReplyDeleteΗ τυρόπιτα έιναι άπαιχτη !
Φιλιά
Περαστικά σου! Συμπάσχουμε και εγώ στην ίδια κατάσταση είμαι . Λίγο η συνταγή της τυρόπιτας λίγο η περιγραφή της σφολιάτας που έκανες στο προηγούμενο άρθρο με έκαναν να βγω στα σουπερ-μαρκετ να αγοράσω τα υλικά της τυρόπιτας και να τα ψήσω. Βγήκε πεντανόστιμη σ'ευχαριστώ για την συνταγή! Όσο για την σπιτική σφολιάτα ακόμη δεν έχω μπει στην διαδικασία να την φτιάξω, λατρεύω το βούτυρο. Το μόνο που περιμένω είναι να είμαι μόνη στο σπίτι για να απολαύσω την διαδικασία.
ReplyDeleteΦιλιά πολλά!!!
Μάγδα καλημέρα! Ελπίζω να είσαι καλύτερα. Η τυρόπιτα ήταν απίθανη, όλα τα λεφτά είναι αυτή η ιδανική γέμιση! Την τσακίσαμε εν ριπή οφθαλμού! Μου έχει καθίσει όμως να δοκιμάσω να φτιάξω σπιτική ζύμη σφολιάτας έτσι όπως την είχες παρουσιάσει πριν λίγο καιρό. Αρκεί να βρω το χρόνο... και τη διάθεση και το κουράγιο εννοείται!
ReplyDeleteΗ τυρόπιτα σου ψήνεται με την προσθήκη λίγο μοσχοκάρυδου και μαντζουράνας!!!!!!
ReplyDeleteΘα δοκιμάσω κάποια στιγμή και να κάνω μόνη μου σφολιάτα (όταν βρω τα κότσια)
Φιλιά
sundayspoon — ακόμα παλεύω το μπούκωμα στη μύτη και το βούισμα των αυτιών. Όμως έχω γεύση κι αυτό είναι το πιο σημαντικό! Ευχαριστώ!
ReplyDeleteConna — σ' ευχαριστώ!
Julia Venetikidou, crispy — χαίρομαι πάαααρα πολύ που την φτιάξατε και που σας άρεσε! Όσο για τη σφολιάτα, ξέρω πως όλοι δεν κουβαλάνε την ίδια τρέλα με μένα που όλα θέλω να τα φτιάχνω απ' το μηδέν, αξίζει όμως να την προσπαθήσετε. Ευχαριστώ και τις δυο σας για το feedback!!
Notoula — αα τί ωραία! Ελπίζω να σου αρέσει. Θα περιμένω τις εντυπώσεις σου!
λαχταριστικότατη!!!!!!!!και τι ωραίο ψήσιμο στο φύλλο!
ReplyDeleteΕμείς οι γυναίκες είμαστε πιο ανθεκτικές {δεν το νομίζω αλλά έτσι μας μάθανε να πιστεύουμε, χαχα}!!
ReplyDeleteΗ πίτα σου νόστιμη πολύ!!
πολύ ωραίο μπλόγκ. Αρχισα να σε διαβζω τακτικά και να δοκιμάζω δειλά δειλά κάποιες συνταγές.περαστικα σου. Νεα νοικοκυρά από κυπρο
ReplyDeleteNasia, Στέλλα, Anonymous — ευχαριστώ!
ReplyDeleteΛατρεύω τις πίτες, όλων των ειδών. Η δική σου φαίνεται καταπληκτική, τραγανή και ροδοκόκκινη σφολιάτα με κρεμώδη τυρένια γέμιση. Με συγχωρείς για την έκφραση αλλά όποτε κοιτώ τις φωτογραφίες σου το στόμα μου γεμίζει σάλια. Θέλω οπωσδήποτε να φάω τυρόπιτα! Έβαλα την μαμά μου να μας φτιάξει μια πίτα (φτιάχνει υπέροχη πρασόπιτα) για να ξεπεράσω την τυρόπιτά σου. Πρέπει όμως να δοκιμάσω τη δική σου, οπότε αποφάσισα να την φτιάξω, παρόλο που δεν έχω φτιάξει μέχρι τώρα καθόλου πίτες. Αυτό καθήκον το έχει αναλάβει η μητέρα μου με μεγάλη επιτυχία μέχρι σήμερα.
ReplyDeleteΝα δώ την υποδοχή της "δικής μου" τυρόπιτας!
Καλησπέρα. Σ' ευχαριστώ για το σχόλιο και ελπίζω η τυρόπιτα να έχει επιτυχία. Αν τελικά την δοκιμάσεις θα χαρώ να μάθω τα αποτελέσματα.
DeleteΕίναι όντως αξεπέραστη η τυρόπιτά σου! Έκλεψε τις εντυπώσεις και όλοι με ρωτούσαν τι έχει μέσα και είναι έτσι βελούδινη και γευστική η γέμιση! Γεια στα χέρια σου!
ReplyDeleteΕλένη
Σ' ευχαριστώ πολύ Ελένη! Χαίρομαι που σου άρεσε!
DeleteΜόλις δοκιμασα την τυρόπιττα σου. Αν και φτιαγμενη απο βραδυς η γευση της άριστη. Και το φύλλο παραμένει τραγανιστο...ευχαριστω
ReplyDeleteΑπό τις αγαπημένες μου! Θα γίνει πάλι σήμερα! Αντί για ανθότυρο θα βάλω αυτά τα υπέροχα κρεμώδη τριγωνάκια τυριού και μοσχοκάρυδο!
ReplyDeleteΧαίρομαι πολύ Νοτούλα που σου αρέσει. Δεν την αλλάζω με τίποτα. Είναι αυτή που πάντα έφτιαχνε και φτιάχνει η μητέρα μου και χαίρομαι που και άλλοι αγκάλιασαν την οικογενειακή μας συνταγή.
Delete