Ήθελα να φτιάξω κάτι με τα χέρια μου. Να δημιουργήσω κάτι από το τίποτα, κάτι για το οποίο να νιώσω περήφανη και να πω «να, κοίτα τί έφτιαξα».
Αλεύρι, νερό, βούτυρο. Πολύ βούτυρο. Πάρα πολύ βούτυρο. Τόσο βούτυρο που κανείς δεν θα’πρεπε να καταλανώνει σε τακτική βάση. Κι όμως, χρειαζόμουν ακόμα πιο πολύ. Διότι, για να φτιάξεις σφολιάτα, πρέπει το βούτυρο να γίνει φίλος σου κι όχι εχθρός σου. Θα προσπαθήσει να ξεφύγει, να ξεγλιστρήσει, να μαλακώσει, να ξεχυθεί μέσα από τη ζύμη κι εσύ θα πρέπει να το τιθασεύσεις, να ξέρεις πώς και πότε να το χειριστείς.
Η σφολιάτα είναι η βασίλισσα των ζυμών. Δεν είναι δύσκολο να την φτιάξεις, όχι όταν ξέρεις να κάνεις υπομονή κι όταν γνωρίζεις τα κόλπα για να την πετύχεις, όχι όταν έχεις κατανοήσει πως, σαν όλες τις βασίλισσες που σέβονται τον εαυτό τους, έτσι κι αυτή έχει τις ιδιοτροπίες της. Είναι άλλωστε η αυτού μεγαλειότης pâte feuilletée γνωστή και ως Γαλλική σφολιάτα, η αυθεντική σφολιάτα.
Η ζύμη αυτή χρειάζεται χρόνο· χρόνο για να ξεκουραστεί. Χρειάζεται κρύο· κρύο περιβάλλον, κρύα χέρια. Χρειάζεται ένα καλό πλάστη και λίγη δύναμη. Θα πρέπει να της αφιερώσεις μισή μέρα, θα πρέπει να την προσέχεις, αλλά όση ώρα αυτή θα ξεκουράζεται στο ψυγείο, θα ξεκουράζεσαι κι εσύ και θα’χεις ελεύθερο χρόνο να κάνεις άλλα πράγματα. Και μετά, θα απολαύσεις τα περίφημα εκατοντάδες στρώματα τραγανής, αφράτης και βουτυρένιας ζύμης και με την πρώτη δαγκωματιά θ’ανταμειφθείς για όλη σου την κούραση.
Η σφολιάτα δεν είναι για τους λιπόψυχους. Αν αγαπάτε να φτιάχνετε ζύμες, τότε με αυτήν θα ενθουσιαστείτε. Αν όχι, πάντα θα υπάρχουν κι οι έτοιμες σφολιάτες, οι οποίες είναι καλές αρκεί να είναι φτιαγμένες με πραγματικό βούτυρο κι όχι με φυτικά λίπη. Αν είστε λοιπόν από εκείνους που αποζητούν προκλήσεις στην κουζίνα, τότε αυτή η ζύμη είναι σίγουρα για εσάς.
Και εγγραφείτε στο Newsletter μου ώστε να λαμβάνετε όλες τις νέες μου συνταγές (αλλά και να βρείτε όλες τις παλιές) απευθείας στο email σας.
Αλεύρι, νερό, βούτυρο. Πολύ βούτυρο. Πάρα πολύ βούτυρο. Τόσο βούτυρο που κανείς δεν θα’πρεπε να καταλανώνει σε τακτική βάση. Κι όμως, χρειαζόμουν ακόμα πιο πολύ. Διότι, για να φτιάξεις σφολιάτα, πρέπει το βούτυρο να γίνει φίλος σου κι όχι εχθρός σου. Θα προσπαθήσει να ξεφύγει, να ξεγλιστρήσει, να μαλακώσει, να ξεχυθεί μέσα από τη ζύμη κι εσύ θα πρέπει να το τιθασεύσεις, να ξέρεις πώς και πότε να το χειριστείς.
Η σφολιάτα είναι η βασίλισσα των ζυμών. Δεν είναι δύσκολο να την φτιάξεις, όχι όταν ξέρεις να κάνεις υπομονή κι όταν γνωρίζεις τα κόλπα για να την πετύχεις, όχι όταν έχεις κατανοήσει πως, σαν όλες τις βασίλισσες που σέβονται τον εαυτό τους, έτσι κι αυτή έχει τις ιδιοτροπίες της. Είναι άλλωστε η αυτού μεγαλειότης pâte feuilletée γνωστή και ως Γαλλική σφολιάτα, η αυθεντική σφολιάτα.
Η ζύμη αυτή χρειάζεται χρόνο· χρόνο για να ξεκουραστεί. Χρειάζεται κρύο· κρύο περιβάλλον, κρύα χέρια. Χρειάζεται ένα καλό πλάστη και λίγη δύναμη. Θα πρέπει να της αφιερώσεις μισή μέρα, θα πρέπει να την προσέχεις, αλλά όση ώρα αυτή θα ξεκουράζεται στο ψυγείο, θα ξεκουράζεσαι κι εσύ και θα’χεις ελεύθερο χρόνο να κάνεις άλλα πράγματα. Και μετά, θα απολαύσεις τα περίφημα εκατοντάδες στρώματα τραγανής, αφράτης και βουτυρένιας ζύμης και με την πρώτη δαγκωματιά θ’ανταμειφθείς για όλη σου την κούραση.
Η σφολιάτα δεν είναι για τους λιπόψυχους. Αν αγαπάτε να φτιάχνετε ζύμες, τότε με αυτήν θα ενθουσιαστείτε. Αν όχι, πάντα θα υπάρχουν κι οι έτοιμες σφολιάτες, οι οποίες είναι καλές αρκεί να είναι φτιαγμένες με πραγματικό βούτυρο κι όχι με φυτικά λίπη. Αν είστε λοιπόν από εκείνους που αποζητούν προκλήσεις στην κουζίνα, τότε αυτή η ζύμη είναι σίγουρα για εσάς.
Είχα δει ένα βίντεο του Luca Montersino (δεν ξέρω αν πειράζει που αναφέρω το όνομα) πριν ένα χρόνο περίπου, στο οποίο έφτιαχνε κρουασάν (τα γνωστά cornetti) με σφολιάτα και μάλιστα έλεγε ότι γίνονται όπως αυτά που τρως στα ιταλικά bar. Τα έφτιαξα λοιπόν (η τύχη του πρωτάρη θες?) και γίνανε πράγματι πολύ νόστιμα. Με μαρμελάδα φράουλα μου άρεσαν πιο πολύ κι αν βέβαια έχει κάποιος το κουράγιο να φτιάξει και κρέμα ζαχαροπλαστικής και την προσθέσει με την μαρμελάδα... δεν σου λέω τίποτα, δοκίμασέ το! Το χαρτί που είχα σημειώσει την συνταγή το έχασα (μα χάνονται αυτά???), το βίντεο τόσο αναλυτικό δεν το ξαναβρήκα, τώρα όμως έχω την δική σου σφολιάτα, χα!
ReplyDeleteΈχεις κουραστεί να ακούς κομπλιμέντα για το πόσο καλά εξηγηγείς κάθε συνταγή όσο δύσκολη κι αν είναι? Μμμ, δεν πειράζει..! Μα μπαίνει κάποιος εδώ μέσα και -εντάξει, εκτός από το ότι του τρέχουν τα σάλια!- ξεκουράζει μάτια και μυαλό..! Είμαι σίγουρη ότι δεν συμβαίνει μόνο σε μένα! Μπράβο λοιπόν για μία ακόμα εξαιρετική ανάρτηση! Να 'σαι καλά!
Αγγελική Χ
Σούπερ αναλυτική παρουσίαση, καταπληκτικές φωτογραφίες και λαχταριστή σφολιάτα!
ReplyDeleteΟυαου! Συγκλονίστικα πρωί πρωί! Γεια στα χέρια σου. Τρέχω να πάρω φρέσκο βουτυρο. Σ ευχαριστώ, είσαι πηγή έμπνευσης.
ReplyDeleteΚουράστηκα και μόνο που σε διάβασα.. Ευχαριστώ δε θα πάρω...Μπράβο στην υπομονή σου..
ReplyDeleteΕντωμεταξύ σκέφτομαι πολύ εαν θα ξαναγοράσω σφολιάτα... Πόσο βούτυρο έχει????
Περιγραφικότατη, από σένα μπορεί κάποιος να διδαχτεί πολλά.Δεν νομίζω ότι θα το επιχειρούσα ποτέ το συγκεκριμένο άθλημα.
ReplyDeleteΔεν χρησιμοποιώ βέβαια και συχνά σφολιάτα.
Καλημέρα
Εύγε για την ανάρτηση αυτή!
ReplyDeleteΣε θαυμάζω! Τι άλλο να πω!!!
ReplyDeleteΕξαιρετική ανάρτηση, όχι μόνο για τις λεπτομέρειες και την υπομονή σου αλλά και για τον τρόπο που την περιγραφείς.
ReplyDeleteΑπλός και μεταδοτικός!
Πραγματικά μπράβο σου!
Ωραία ανάρτηση/ανάλυση/φωτό (ειδικά η τομή της ζύμης), θα ακολουθήσει-φαντάζομαι- συνταγή με τη σφολιάτα! Καλές αναρτήσεις...
ReplyDelete(ε, η πρώτη του έτους δεν ήταν υπερπαραγωγή, όπως μας έχεις συνηθίσει/κακομάθει.. ;)
Αμάν βρε Μάγδα!!! Τα κάνεις όλα να φαίνονται τόσο εύκολα!!! Με ξεσηκώνεις συνέχεια!!! Το πολύ βούτυρο σκέφτομαι αλλιώς θα το επιχειρούσα αμέσως!!!
ReplyDeleteΜάγδα μου απλά υποκλίνομαι!
ReplyDeleteΔιατριβή στη σφολιάτα έκανες βρε κορίτσι!
Εννοείται ότι όταν πάρω τη μεγάλη απόφαση (γιατί προς το παρόν δεν το αποφασίζω και καταφεύγω στις έτοιμες λύσεις) θα συμβουλευτώ το εγχειρίδιο που έγραψες!
Μπράβο σου για την τόσο λεπτομερή ανάρτηση αλλά και για το φανταστικό αποτέλεσμα!
Αγγελική Χ — τον κύριο που λες δεν τον ξέρω. Είχες την τύχη του πρωτάρη ε; χεχε Εγώ όταν έφτιαξα πρώτη φορά σφολιάτα δυσκολεύτηκα πολύ γιατί ακολούθησα μια άθλια συνταγή που δεν εξηγούσε τίποτα. Είδα κι έπαθα να μάθω πώς να την φτιάχνω σωστά. Γι'αυτό και ήθελα η ανάρτηση αυτή να είναι λεπτομερής και να μπορεί κάποιος να βασιστεί σ'αυτή και να έχει καλό και σωστό αποτέλεσμα. Σ' ευχαριστώ πολύ για τα καλά σου λόγια. Να'σαι καλά!
ReplyDeleteEri — σ'ευχαριστώ!
Heidi — σ' ευχαριστώ. Καλή επιτυχία!
Dear e-diary — έχει πολύ, αλλά δεν είναι για χόρταση.
Ξανθή — να'σαι καλά! Αφού όμως σ'αρέσουν οι ζύμες γιατί δεν την προσπαθείς;
Τατιάνα — σ' ευχαριστώ!
Notoula — :)
Taste Advisor — σ'ευχαριστώ Πόπη!
Anonymous — σ'ευχαριστώ. Ναι, θα ακολουθήσει συνταγή (-ές) με σφολιάτα.
Marina — βρε συ όλη τη σφολιάτα μόνη σου θα την φας; Μη σε απασχολεί τόσο το βούτυρο. Αν έχεις διάθεση φτιάξ'την. Το αποτέλεσμα θα σε ανταμείψει!
Ερμιόνη — να'σαι καλά! Αυτό είναι έπος όπως μου λέει κι ο Σ. Χαίρομαι που το μοιράστηκα. Όταν το πάρεις απόφαση, πέρνα από δω!
Μάγδα μου πραγματικά συγχαρητήρια!!!Με ξεσήκωσες ήδη, η παρουσίαση αναλυτικότατη και οι οδηγίες σου ακριβής!!!Όσο για τις φωτογραφίες τι να πω...εκπληκτικές!!!
ReplyDeleteΦιλιά!!!
Χαρά στο κουράγιο σου και χαρά στο ταλέντο σου και να είσαι πάντα καλά!!!
ReplyDeleteΕίσαι φοβερή, δεν το συζητάω!!!!
ReplyDeleteΗ διαδικασία αν και την παρουσιάζεις αναλυτικότατα, έχει και τον κόπο της και τον χρόνο της.
Η σφολιάτα όπως πολύ σωστά λες, θέλει υπομονή.
Μπράβο σου για το εξαιρετικό αποτέλεσμα!
Βλέπω το θέμα το έχεις μελετήσει καλά... υπέροχη, λατρεμένη σφολιάτα, νομίζω ότι θα μπορούσα να τρώω κάθε μέρα αν η άτιμη δεν με πείραζε στο στομάχι (δεν με συμπαθεί για κάποιο λόγο)....Ισως να μην έχω δοκιμάσει από τις σωστές και να πρέπει να φτιάξω και εγώ την δική μου.
ReplyDeleteΠολύ ωραία ανάρτηση Μάγδα!
Πραγματικά συγχαρητήρια πρώτα για το κουράγιο να την φτιάξεις και έπειτα για τη φοβερή λεπτομερή περιγραφή.
ReplyDeleteΜια φορά προσπάθησα να φτιάξω και εγώ αλλά μαρτύρησα και μετάνιωσα την ώρα και τη στιγμή που την ξεκίνησα.
Μετά όμως από τον δικό σου οδηγό-αποκάλυψη σφολιάτας μου ξύπνησες την περιέργεια να την ξανά προσπαθήσω.
Πάντως από τις φωτογραφίες φαίνεται πως έκανες τρομερή δουλειά.Καταπληκτικό αποτέλεσμα.Χίλια μπράβο.
Πολύ ωραία περιγραφή και επεξηγηματικές φωτό. Ερώτηση: την αποθηκεύεις στην κατάψυξη; Ισχύει ότι αν πρόκειται να τη βάλεις στην κατάψυξη αφήνεις τα δύο τελευταία tours για όταν ξεπαγώσει, πριν τη χρησιμοποιήσεις δηλαδή; Και ένα μικρό σχόλιο στην Αγγελική Χ, δεν γνωρίζω πώς είναι τα ιταλικά κρουασάν, τα γαλλικά πάντως δε γίνονται με σφολιάτα. Η διαδικασία είναι ίδια αλλά στη ζύμη του κρουασάν υπάρχει μαγιά. Φυσικά και μια καλή σφολιάτα έτσι που φουσκώνει μπορεί να γεμίσει με κρέμα ή ότι άλλο και να γίνει τέλεια, σαν κρουασάν. Αλλά ας μην πάμε κόντρα στην παράδοση των Γάλλων, που είναι και ευέξαπτοι..
ReplyDeleteslowchefs.blogspot.com
Cleomenis όχι, δεν θέλω να κάνω τους Γάλλους να θυμώσουν! Respect στην γαλλική κουζίνα και ζαχαροπλαστική! Δεν έχω την δική σας εμπειρία και ίσως να μην χρησιμοποίησα την σωστή ορολογία ή ονομασία, δεν ξέρω. Πάντως ο ζαχαροπλάστης του οποίου την συνταγή ακολούθησα, μιλάει για "croissant sfogliati" δηλ. κρουασάν με σφολιάτα και μάλιστα λέει ότι δεν είναι τα κλασικά κρουασάν (ίσως εννοεί τα γαλλικά), που είναι μαλακά όχι μόνο στο εσωτερικό τους αλλά και εξωτερικά. Αυτά με την σφολιάτα είναι λίγο τραγανά εξωτερικά. Και η συνταγή του έχει μαγιά, αυγά, ζάχαρη κ.α. Αν δεις το βίντεο στο youtube (πληκτρολογώντας το όνομα του και "croissant sfogliati") σίγουρα θα καταλάβεις περισσότερα από όσα μπορώ να σου εξηγήσω εγώ, που δεν είμαι και ειδική..! Όσο για το "cornetti", νομίζω ότι έτσι λένε τα κρουασάν οι Ιταλοί. Ασφαλές συμπέρασμα..? Δεν είμαι σίγουρη για το πως τα λένε, ξέρω πάντως να τα τρώω! ;-)
DeleteΑγγελική Χ
Μάγδα και αυτή τη φορά ... έγραψες! Δεν έχω λόγια!
ReplyDeleteεδώ και κάμποσο καιρό έχω ανακαλύψει το blog σου και ομολογώ ξετρελάθηκα από την πρώτη στιγμή που το είδα!για τι να πρωτοπώ... για τις λεπτομερείς και αναλυτικότατες οδηγίες σου; για τις πανέμορφες φωτογραφίες σου; για τον μοναδικό τρόπο με τον οποίο περιγράφεις το καθετί που φτιάχνεις; δεν μπορεί να κρυφτεί η αγάπη που έχεις για τη μαγειρική! μετά από αυτή την ανάρτηση, νομίζω πως ένα μεγάλο ευχαριστώ είναι πολύ λίγο. να είσαι καλά που μοιράζεσαι μαζί μας τις συνταγές σου. να είσαι πάντα καλά και να φτιάχνεις τόσο όμορφα πράγματα. με βαθιά εκτίμηση, Ελένη
ReplyDeleteμα πωσ τα κανεις ολα να φαινονται τοσο ευκολα, πως τα κανεις ολα να φαινονται τοσο γευστικα!δεν εχω φτιαξει ποτε σφολιατα αν κ ειναι αγαπημενη, διοτι πιστευω πως ειναι απο τα υλικα που καλυτερα να τα αγοραζεις γιατι εχουν μια σχετικη ταλαιπωρια. οταμ ομως ειδα την σφολιατα σου αναθεωρησα..ηθελα να μπω στην οθονη να την γευτω!νομιζω αυτη την φορα εκανες μαγικα!θα ηθελα πολυ να ειμουν εκει οταν την εβγαζες ζεστη απο τον φουρνο!
ReplyDeleteΕΛΕΝΗ — σ'ευχαριστώ πολύ!
ReplyDeleteMartha — να'σαι καλά!
ΕΛΕΝΑ — βρίσκω πολύ μεγάλη ευχαρίστηση στο να την φτιάχνω και η αλήθεια είναι πως δεν είναι δύσκολη. Θέλει τρόπο όχι κόπο :) Ευχαριστώ!
thegreenmixer — αξίζει να δοκιμάσεις να φτιάξεις δική σου. Ποιός ξέρει; Ίσως δεν σε πειράξει. Είναι βέβαια βαριά λόγω το βουτύρου αλλά αν φας λίγο νομίζω θα είσαι εντάξει.
Λίνα — δεν είναι δύσκολη, απλά θέλει υπομονή. Την πρώτη φορά σε κανέναν δεν βγαίνει τέλεια αλλά αν επιμείνεις θα τα καταφέρεις. Σ'ευχαριστώ!
Cleomenis — δεν συνηθίζω να την αποθηκεύω στην κατάψυξη γιατί δεν φτουράει. Φτιάχνω διάφορα και τελειώνει γρήγορα. Δεν έχω διαβάσει πουθενά αυτό που λες για τα τελευταία tours. Όσο για τα κρουασάν, είναι πράγματι έτσι, είναι παρόμοια ζύμη με τη σφολιάτα αλλά με μαγιά και λίγο πιο περίπλοκη. Ίσως τα cornetti να έχουν άλλη συνταγή. Η Αγγελική θα μας πει.
Vita — ευχαριστώ Βαγγελιώ!
Ελένη — καλώς όρισες και σ' ευχαριστώ πολύ για το σχόλιο Ελένη. Μου έφτιαξες τη μέρα! Να'σαι καλά!!
Ειρήνη — είναι μπελαλίδικη αλλά αξίζει τον κόπο. Ζεστή απ'το φούρνο είναι μαγεία κι όταν είναι απ'τα χεράκια σου έχει άλλη χάρη! Τόλμησέ το!
Μάγδα, όπως είπα και στον Cleomenis, η συνταγή που είχα δει εγώ ήταν για κρουασάν με σφολιάτα και ξαναβλέποντας το (κουτσουρεμένο πλέον) βίντεο, έχεις δίκιο. Είναι διαφορετική συνταγή από την δική σου. Είδα σφολάτα η άσχετη και νόμιζα ότι ήταν το ίδιο..! Πάντως η δική σου πρέπει να είναι φανταστική για τυροπιτάκια και άλλα αλμυρά (και γλυκά, ε? είπαμε, άσχετη!).
Deletep.s.: Έφτιαξα τους κουραμπιέδες σου το Σάββατο το απόγευμα, Δευτέρα σήμερα και το πρωί δεν υπήρχε ούτε για δείγμα..!
Αγγελική Χ
Είδα το βίντεο που αναφέρεις και μου φάνηκε εξαιρετικά ενδιαφέρον. Σκέφτομαι να δοκιμάσω να τα φτιάξω αυτά τα κρουασάν. Όσο για τη δική μου σφολιάτα, είναι και για γλυκά και για αλμυρά. Εγώ την χρησιμοποιώ (συνήθως τα περισσεύματα) για μικρά κρουασανάκια κι είναι τέλεια. Συνταγή για αυθεντικά γαλλικά κρουασάν άλλη φορά!
DeleteΧαίρομαι πολύ που σου άρεσαν οι κουραμπιέδες!
Φτιάξτα, δεν θα μετανιώσεις. Κι αν χρειάζεσαι βοήθεια για τα ιταλικά, εδώ είμαι. Απλά σε αυτό το βίντεο δεν αναφέρονται ξεκάθαρα οι χρόνοι που χρειάζονται για να ξεκουραστεί η σφολιάτα ανάμεσα στα διπλώματα και στα τελικά κρουασάν για να φουσκώσουν (στο αρχικό βίντεο υπήρχαν εξηγήσεις και στα σχόλια). Αν και αν θυμάμαι καλά πρέπει να θέλανε 2 ώρες στο τέλος για να φουσκώσουν και 8 ώρες αν τα είχες καταψύξει ωμά. Για εσένα αυτά μπορεί να είναι λεπτομέρειες, αλλά για μένα που δεν έχω εμπειρία με ζύμες είναι σημαντικά. Μια φορά πέταξα κάτι μπριός που είχα φτιάξει μετά από πολύ κόπο, γιατί οι χρόνοι ξεκούρασης δεν αναφερόντουσαν ξεκάθαρα, η ζύμη δεν φούσκωσε όσο θα έπρεπε με αποτέλεσμα να μην είναι εύγευστα. Εγώ την πάτησα με τα μπριός λοιπόν.
DeleteΠολλά είπα, αλλά αν κάποιος επιχειρήσει να κάνει σφολιάτα θα καταλάβει..! Κι αν πετύχει, το αποτέλεσμα θα τον ανταμείψει!
Μιλάω ιταλικά οπότε δεν υπάρχει πρόβλημα. Το βίντεο που βρήκα πάντως είναι αναλυτικότατο. Καλό βράδυ!
DeleteΕξαιρετική περιγραφή-ανάλυση,εξαιρετικές φωτογραφίες,εξαιρετική ανάρτηση.Μπράβο σου.Εχω κάνει δύο προσπάθειες για σφολιάτα,μάλλον αδιάφορες θα τις έλεγα και είχα αποφασίσει να μην ξαναπροσπαθήσω.Μετά από την σημερινή σου ανάρτηση όμως,άλλαξα γνώμη,την βλέπω και μου τρέχουν τα σάλια.Αν άνέβαζες και μία τέτοια για κρουασάν αυθεντικά γαλλικά όμως,θα ήσουν θεά μου.
ReplyDeleteMagda, poly kalh perigrafh, poly analytikes plhrofories. H xeiropoihth sfoliata gia emena, tha prepei na perimenei :-) Mageireyw ena swro pragmata, alla akoma me tis zymes, den . . . Gia to pswmaki mou, eytyxws pou exoume ton artoparaskeyasth!
ReplyDeleteΈχεις μαζέψει ήδη αρκετά μπράβο που φυσικά τα αξίζει η ανάρτηση αυτή, εγώ λοιπόν κόλλησα στο πως μπορείς να ανοίξεις το βούτυρο με τον πλάστη αφού πρέπει να είναι και να παραμείνει παγωμένο (δεν θα είναι σκληρό?). Μήπως κάποια συγκεκριμένη μάρκα φρέσκου βουτύρου είναι κάπως πιο κατάλληλη γι' αυτό? Φαντάζομαι πως το -όσο να 'ναι κατώτερο- βιτάμ το έχουμε ήδη αποκλείσει, ε?
ReplyDeleteΕπίσης, αν κολλήσει το αλεύρι στη ζύμη ξεκολλάει με το πινέλο?
Αυτά τα 2 σημεία μου φαίνονται και τα πιο δύσκολα (ίσως να ακούγεται χαζό).
Τη σφολιάτα την έχω σαν το πιο δύσκολο απ' όλα στο μυαλό μου και κάτι μου λέει πως ελάχιστοι είναι αυτοί που την κατάφεραν με την πρώτη.. Αλλά αν δεν το τολμήσεις δεν πρόκειται και να μάθεις, σωστά?
Σ' ευχαρισούμε όπως και να 'χει που μοιράστηκες μαζί μας τις εμπειρίες σου πάνω στο θέμα!
Κωνσταντίνα — ελπίζω η τρίτη να μην είναι και φαρμακερή και να καταφέρεις να πετύχεις μια εύγεστη σφολιάτα ακολουθώντας τις οδηγίες μου. Αν το προσπαθήσεις θα ήθελα πολύ να μάθω τα αποτελέσματα. Όσο για τη ζύμη για κρουασάν, δεν ξέρω, ίσως κάποια στιγμή. Ευχαριστώ για το σχόλιο!
ReplyDeleteathina μπασιούκα — όποτε είσαι έτοιμη, οι οδηγίες και η συνταγή θα είναι εδώ! Ευχαριστώ!
The Dark Chef — τα ερωτήματά σου δεν είναι καθόλου χαζά. Αρχικά να σου πω πως όταν γράφω βούτυρο, εννοώ πραγματικό βούτυρο. Φρέσκο αγελάδος. Το βιτάμ είναι μαργαρίνη οπότε εννοείται πως αποκλείεται. Σε όλες τις συνταγές που γράφω βούτυρο, πάντα αυτό εννοώ και όχι μαργαρίνη. Έπειτα, παγωμένο δεν εννοούμε κοκκαλωμένο (όχι από την κατάψυξη) αλλά κρύο, να έχει μείνει στο ψυγείο πολλές ώρες. (Θα το αλλάξω στη συνταγή για να μην υπάρχει παρεξήγηση). Πρέπει να είναι πολύ κρύο ώστε να μην σου λιώσει όταν πας να το ανοίξεις αλλά να διατηρεί την ελαστικότητά του. Τέλος, με το πινέλο αφαιρείς το περιττό αλεύρι αφού τελειώσεις με το κάθε άνοιγμα. Αν φτιάξεις σφολιάτα θα καταλάβεις την υφή της ζύμης και δεν θα σου φαίνεται παράξενο. Εφόσον η ζύμη ανοίγεται σωστά, δεν θα πρέπει να κολλάει το αλεύρι. Ωστόσο λιγάκι αλεύρι φυσικά παραμένει, δεν μπορείς να αφαιρέσεις και τον τελευταίο κόκκο. Σ'ευχαριστώ πολύ που έθεσες τα ερωτήματά σου γιατί πιθανώς να τα έχουν κι άλλοι και μου δίνεις και την ευκαιρία να κάνω διευκρινήσεις. Να'σαι καλά κι ελπίζω να το τολμήσεις!
Τελεια πολλα μπράβο
ReplyDeleteΜάγδα μου, μπράβο σου! Εξαιρετική γραφή. Εξαιρετικές λεπτομέρειες και ακόμη πιο εξαιρετικές φωτογραφίες!
ReplyDeleteΓια μένα η σφολιάτα είναι αγαπημένη ζύμη και αγαπημένο γενικώς υλικό στην κουζίνα. Την χρησιμοποιώ ωστόσο με μέτρο, ειδικά όταν κάνω επιλογή να αγοράζω έτοιμο προϊόν με βούτυρο.
Αλλά πραγματικά δεν ξέρω αν θα έμπαινα στην διαδικασία να την φτιάξω μόνη μου, ακόμη κι' αν είχα τον απαραίτητο χρόνο (που δυστυχώς δεν έχω), γιατί πραγματικά φοβάμαι πως κάτι θα κάνω λάθος :-)
Σ'ευχαριστώ πολύ Πηνελόπη! Μην φοβάσαι καθόλου να την φτιάξεις. Δεν είναι τόσο περίπλοκη όσο την φαντάζεσαι και για μια έμπειρη μαγείρισσα σαν και σένα πιστεύω πως δεν θα είναι δύσκολη. Κι αν κάνεις και κάτι λάθος δεν πειράζει, από αυτά δεν μαθαίνουμε άλλωστε;
DeleteΤελικα ηταν πολυ εύκολη μπράβο μηπως εχεις συνταγη για γαλλικα κρουασάν?
ReplyDeleteΠραγματικά μία από τις πιο μπελαλίδικες συνταγές που αξίζουν όμως σε νοστιμιά! Πολύ αναλυτικές οι οδηγίες σου όπως πάντα!
ReplyDeleteΕίναι πανέμορφη!
ReplyDeleteυπεροχη.... απλα υπεροχη
ReplyDeleteγειά,
ReplyDeleteμετά από μια σούπερ κουραστική μέρα μπορεί κανείς να ετοιμαστεί για υπέροχο ύπνο αφού δώσει μια ματιά στις περιγραφές σου.
μπορεί να ακολουθήσω κάτι ή να ακολουθήσω όλες τις οδηγίες που τόσο καλά διατυπώνονται, αλλά το σίγουρο είναι ότι το blog σου μου φτιάχνει την διάθεση!
Ευχαριστώ από Κεφαλονιά
Γρηγόρης
Σ' ευχαριστώ πολύ Γρηγόρη. Κι εσύ μόλις έφτιαξες τη δική μου διάθεση με το σχόλιό σου! Χαιρετίσματα στην πανέμορφη και πολυαγαπημένη Κεφαλονιά!
DeleteΣυγχαρητήρια! Δεν έχω λόγια!
ReplyDeleteΤο συγχαρητήρια νομίζω είναι λίγο για μια τέτοια ανάρτηση....
ReplyDeleteΤο έχω κάνει ήδη 2 φορές και δεν προλαβαίνω να το βάλω στη κατάψυξη.... Μέσα σε 2 μέρες έχει πάρει γλυκιά μορφή, αλμυρή και εξαφανίζεται... Αλλά τόσο τέλεια που γίνετε και σκέτη είναι μαγική....
Μάγδα σε ευχαριστούμε πολύ...
Keep on!!!!
Συγχαρητήρια Μάγδα.Είναι η πρώτη φορά που γράφω εδώ αν και σε παρακολουθώ αρκετό καιρό. Η σφολιάτα βγήκε εξαιρετική και την δοκίμασα κάνοντας τη τυρόπιτα που προτείνεις αλλά και μιλφείγ.Στο μιλφείγ ίσως μου χτύπαγε ελαφρώς το βούτυρο αλλά δεν είμαι σίγουρος οτι το έψησα και τέλεια.Όπως και να χει η σφολιάτα είναι εξαιρετική. Η ζύμη για κρουασάν είναι πολυ διαφορετική απο τη σφολιάτα αυτη?Είναι το επόμενο μου βήμα.Τωρα που έμαθα για σφολιάτα νιώθω λες και ξαφνικά απειρίστηκαν οι ιεπιλογές μου...
ReplyDeleteΚαλησπέρα Χρήστο και σ' ευχαριστώ για το σχόλιο. Χαίρομαι που σου άρεσε η σφολιάτα! Είναι πράγματι λίγο βαριά όσον αφορά το βούτυρο, όπως όλες οι καλές, σπιτικές σφολιάτες. Η ζύμη για κρουασάν είναι λίγο διαφορετική, ναι, καθώς περιέχει και μαγιά. Πρέπει να μοιραστώ και συνταγή για κρουασάν όταν θα έχω χρόνο. Σ' ευχαριστώ και πάλι που άφησες τις εντυπώσεις σου!
DeleteΚαλησπερα πολλη καλο σιτε και πολλη κατατοπιστικη μπραβο σου ελπιζω να ανεβασεισ και συνταγη για κρουασαν με εκτιμηση γρηγορησ
ReplyDeleteΓειά σου Γρηγόρη. Τώρα που θα πιάσουν τα κρύα σιγά-σιγά σκοπεύω να φτιάξω και κρουασάν!
DeleteΈφτιαξα χθες το βράδυ τη ζύμη της σφολιάτας κ σήμερα το πρωί την πίτα μου! Δεν έχω λόγια! Είναι εκπληκτική! Σαν την αγοραστη. Μη σου πω κ καλύτερη από την αγοραστή! Δεν μπορώ να περιγράψω τον ενθουσιασμό μου!
ReplyDeleteΓειά σου Μαρία. Χαίρομαι πάρα πολύ που σου άρεσε! Εγώ σπάνια αγοράζω σφολιάτα, πάντα την φτιάχνω μόνη μου και κάθε φορά ενθουσιάζομαι κι εγώ :) Σ' ευχαριστώ που με εμπιστεύτηκες και ακολούθησες τη συνταγή μου!
DeleteΚαλημέρα!! Ήθελα να ρωτήσω αν βάζουμε κάτι επάνω στο τελευταίο φύλλο πριν την ψήσουμε. λάδι η βούτυρο πχ. Ευχαριστώ.
ReplyDeleteΚαλησπέρα Βίκυ και συγνώμη που σου απαντώ με καθυστέρηση. Όταν την χρησιμοποιώ σε αλμυρά πιτάκια, αλείφω με λίγο χτυπημένο αβγό. Σε μεγάλες πίτες, δεν βάζω τίποτα γιατί θέλουν πολλή ώρα ψήσιμο και με το αβγό μαυρίζουν. Όταν τη χρησιμοποιώ για γλυκά, τότε συνήθως αλείφω με αβγό. Δεν χρειάζεται βούτυρο ή λάδι αφού η σφολιάτα περιέχει πολύυυ βούτυρο.
DeleteΕψαχνα για καιρο μια αναλυτικη συνταγη για σφολιατα.. Μολις βρω ευκαιρια θα την κανω γιατι φτιαχνω συχνα μιλφειγ και θελω να το κανω με σπιτικη σφολιατα... Σε ευχαριστω πολυ!
ReplyDeleteΘα χαρώ να μάθω πώς σου φάνηκε! Να' σαι καλά!
DeleteΚαλησπερα!!Αυτη η σφολιατα ειναι πραγματικα υπεροχη!!Του εμποριου δεν πιανει μια μπροστα της..Την εφτιαξα χθες χωρις καμια δυσκολια κ δεν θεωρουμαι κ εμπειρη μαγειρισσα..Τα γραφεις με τοσες λεπτομερειες αλλα κ τοσο απλα ωστε να μπορεσει να την φτιαξει ο καθενας..Εγω λοιπον αφου με την ζυμη τα πηγα καλα,δεν αντιμετωπισα προβλημα,ειχα θεμα στο ψησιμο.δεν μου φουσκωσε..Η ζυμη βγηκε 1.200 οπως λες κ συ στην συνταγη.Την χωρισα στην μεση κ ανοιξα 2 μεγαλα φυλλα.το ενα το εβαλα στο κατω μερος του μεγαλου ταψιου της κουζινας στην μεση εβαλα ζαμπον κ κασερι κ απο πανω το αλλο φυλλο που ειχα ανοιξει.Εψησα στους 190 αντιστασεις για μια ωρα περιπου στο τελευταιο ραφι της κουζινας..Απο γευση δεν το συζητω κολαση!!Αλλα με προβληματισε το οτι δεν φουσκωσε..Ευχαριστουμε για την συνταγη σου!Πραγματικα υπεροχη!!
ReplyDeleteΚαλησπέρα! Χαίρομαι πολύ που σου άρεσε αν και δεν μπορώ να καταλάβω γιατί δεν σου φούσκωσε. Αν την έφτιαξες σωστά, τότε θα έπρεπε να σου φουσκώσει. Κρίμα.
DeleteΠολυ αναλυτική η παρουσίαση, συγχαρητήρια!! Κάτι όμως που δεν κατάλαβα: τα υλικά και η εκτέλεση που παρουσιάζεις είναι για ένα φύλλο σφολιάτας: αν δηλ θέλω να φτιάξω πίτα , θα πρέπει να διπλασιάσω τα υλικά;
ReplyDeleteΕυχαριστώ.
DeleteΌπως γράφω στη συνταγή, βγαίνουν 1,2 κιλά σφολιάτας. Αυτό δεν είναι ένα φύλλο, είναι πάνω από 2 φύλλα.
Πολύ ωραία συνταγή! Με κλειστά μάτια την προτιμώ, από τις έτοιμες! Ωραία και αναλυτική περιγραφή! Ευχαριστούμε πολύ!!!
ReplyDelete