Απόδραση

Το Σάββατο που μας πέρασε ήταν ζοφερό. Συννεφιά, μαυρίλα, βροχή. Με άλλα λόγια, κλασικό ολλανδικό καλοκαίρι. Όμως εγώ είχα άλλα σχέδια. Δεν είχα σκοπό να κάτσω μέσα μεμψιμοιρώντας για τις άθλιες καιρικές συνθήκες. Όχι.

Η θέα απ' το παράθυρο της κουζίνας μου

Σηκώθηκα λοιπόν απ΄το ζεστό μου κρεβατάκι, έφαγα το πλούσιο σε φυτικές ίνες πρωϊνό μου και αποφάσισα πως θα κάνω εξόρμηση στην καταπράσινη ολλανδική ύπαιθρο. Έπρεπε πρώτα φυσικά να ξυπνήσω τον κοιμώμενο Σ. Δύσκολο εγχείρημα που ελόχευε κινδύνους, αλλά κάποιος έπρεπε να το κάνει. Για άλλη μια φορά επιβεβαιώθηκε το σοφότατο ρητό "ο επιμένων νικά" κι έτσι έπειτα από μερικές προσπάθειες, τα κατάφερα. Αλώβητη.






Έλα όμως που είμαι κορίτσι της πόλης. Έλα που θέλω γερό έναυσμα για να ξαμοληθώ στα λιβάδια. Έλα που θέλω να έχω και ανταμοιβή για αυτή την έκθεση στο τόσο οξυγόνο και ανοιχτοσύνη.
Τυρί! Βούτυρο! Γάλα! Αβγά! Φρέσκα! Κατευθείαν από την αγελάδα!
Ήταν αρκετά όλα αυτά για να με πείσουν;
Ω, ναι!






Μπήκαμε λοιπόν στο αυτοκίνητό μας, με μερικά νόστιμα χειροποίητα κουλουράκια στο χέρι—τα οποία μου έστειλε η Ιωάννα από την Ελλάδα μαζί με ένα τέλειο άλειμμα ταραμά—με τον Σ να εκτελεί χρέη συνοδηγού και dj και εγώ να οδηγώ γεμάτη προσμονή προς μια φάρμα μόλις μισή ώρα έξω από την Χάγη.






Μισή ώρα έξω από την Χάγη. Μισή ώρα έξω από την πόλη. Μισή ώρα έξω από την πολυκοσμία και την φασαρία, αντικρίζεις αυτό.






Κι αυτό.






Κι αυτό.






Αυτή η φάρμα, η οποία βρίσκεται μόλις τρία χιλιόμετρα έξω από την πόλη του Leiden, φτιάχνει ένα από τα καλύτερα τυριά Leidse στην Ολλανδία, το Boeren-Leidse met sleutels kaas (Π.Ο.Π.). Είναι ένα τυρί που φτιάχνεται αποκλειστικά σε αγροκτήματα, προέρχεται από την περιοχή Leiden της Νότιας Ολλανδίας και είναι εύκολα αναγνωρίσιμο από την κοκκινο-καφέ επίστρωση και την επίσημη σφραγίδα με τα κλειδιά της πόλης του Leiden στην κορυφή του. Πρόκειται για ένα ημίσκληρο, αγελαδινό τυρί με χαμηλά λιπαρά, το οποίο φτιάχνεται με ωμό αποβουτυρωμένο γάλα και την προσθήκη σπόρων κύμινου κι έχει μια κρεμώδη, έντονη αλλά και πικάντικη γεύση που είναι μοναδική.






Η προσθήκη μπαχαρικών σε τυριά είναι πολύ κοινή στην Ολλανδία και χρονολογείται από το 1600 μ.Χ., όταν η Ολλανδική Εταιρεία Ανατολικών Ινδιών κυριαρχούσε στο παγκόσμιο εμπόριο μπαχαρικών. Οι Ολλανδοί γρήγορα συνήθισαν τις καινούριες και συναρπαστικές πικάντικες γεύσεις των μπαχαρικών και έτσι άρχισαν να τις ενσωματώνουν στα τοπικά τους τυριά.

Όποτε βλέπω αυτή την φωτογραφία, μoυ'ρχεται να τραγουδήσω αυτό το κομμάτι

Το αγρόκτημα που επισκεφθήκαμε, με το όνομα "De Keizershof" (Ο κήπος του αυτοκράτορα), διοικείται από την οικογένεια Van Leeuwen από τα τέλη της δεκαετίας του 1970 κι εκτός από το τυρί Leidse, είναι επίσης διάσημοι για το Boeren-Roomboter τους, δηλαδή το αγελαδινό βούτυρο γάλακτος. Αυτό είναι ένα πολύ πλούσιο βούτυρο που φτιάχνεται με την κρέμα που μαζεύουν απ' την επιφάνεια του γάλακτος το οποίο χρησιμοποιούν για να φτιάξουν τυρί. Το βούτυρο αυτό όπως και το τυρί Leidse είναι κατεγραμμένα στο Ark of Taste, ένα διεθνή κατάλογο τοπικών προϊόντων/τροφίμων που απειλούνται με εξαφάνιση και το οποίο διατηρείται από το παγκόσμιο κίνημα Slow Food.






Αυτό το βούτυρο είναι αληθινό βούτυρο και είναι νοστιμότατο. Αγοράσαμε μισό κιλό (ναι, ναι, τόσο πολύ) και τα πρώτα 250 γραμμάρια εξαφανίστηκαν σε ένα-δυο μέρες.
Το πασαλείψαμε σε pain rustique,






σε ψωμί ολικής αλέσεως






και σ' αυτό το ολλανδικό καλαμποκόψωμο.






Επίσης, δεν υπήρχε περίπτωση να παραλείψουμε να αγοράσουμε μια ντουζίνα φρεσκότατα αβγά από τις κότες της φάρμας—οι οποίες έτρεχαν ελεύθερες μες στην χαρά, τρελαίνοντας τον σκύλο του αγροκτήματος (ο οποίος παρεμπιπτόντως ερωτεύτηκε τον Σ και τον ακολουθούσε παντού)—και δυο λίτρα φρέσκο, ωμό (μη παστεριωμένο) αγελαδινό γάλα.






Ο Σ ρώτησε την αγρότισσα αν πρέπει να βράσουμε το γάλα πριν το πιούμε κι ένα κύριος που περίμενε κι αυτός να αγοράσει γάλα γέλασε με την άγνοιά μας. "Θα σου κάνει καλό", είπε με μια βαριά ολλανδική προφορά. "Πιές το έτσι όπως είναι".






Αφού φύγαμε από την πανέμορφη αυτή φάρμα, σταματήσαμε λίγο πιο κάτω σε μια άλλη, όπου έφτιαχναν φρέσκο παγωτό από το γάλα των δικών τους αγελάδων. Φυσικά δεν μπορούσα να αντισταθώ κι έπρεπε να δοκιμάσω. Ήταν από τα πιο γευστικά παγωτά που έχω φάει στην ζωή μου με μια απίστευτα κρεμώδη υφή και μια διακριτική γεύση γάλακτος.






Ανυπομονούσαμε όμως να γυρίσουμε στο σπίτι. Ανυπομονούσαμε να γευτούμε το τυρί, τ' αβγά, το βούτυρο και το γάλα που είχαμε αγοράσει.






Το ένστικτό μου, με το που βλέπω αβγά, είναι τα τηγανίσω. Aβγά μάτια-όπως τα προτιμά κι ο Σ—και πρέπει να σας πω πως ήταν α-π-ί-σ-τ-ε-υ-τ-α.






Την επόμενη μέρα, άρχισα ν' αναρωτιέμαι τί να κάνω με όλο αυτό το γάλα, πέρα από τα προφανή, και όταν είδα την συνταγή της Deb του Smitten Kitchen για σπιτικό τυρί ρικόττα, νόμισα πως είχα κερδίσει το λόττο. Το έφτιαξα την ίδια μέρα, χρησιμοποιώντας μόνο γάλα και καθόλου κρέμα γάλακτος, και ήταν απίθανο. Δεν το πίστευα πως είχα φτιάξει δικό μου τυρί. Ο Σ ξετρελάθηκε.






Χθες, καθώς άνοιξα το ψυγείο και συνειδητοποίησα ότι δεν έχω πια φρέσκα αβγά, φρέσκο γάλα και βούτυρο από την φάρμα, πήρα την απόφαση ότι αυτή την τριαντάλεπτη διαδρομή με τ' αυτοκίνητο θα την κάνω πλέον συχνά.







Φάρμα DE KEIZERSHOF
Οικογένεια Van Leeuwen
Noord Aa 4
2381 LV
Zoeterwoude
Ολλανδία


Slow Food Nederland

Δυστυχώς, στο Ark of Taste βρήκα μόνο τρία ελληνικά προϊόντα. Τα άλλα πού είναι άραγε;
Επίσης, ψάχνοντας για πληροφορίες για το ελληνικό παράρτημα του Slow Food βρήκα μόνο αυτό. Αν κάποιος έχει κάποιο άλλο link υπόψη του, παρακαλώ ας το γράψει στα σχόλια.