Όποιος έχει βρεθεί ποτέ στους δρόμους του κέντρου της Αθήνας νωρίς το πρωΐ, ξέρει ν' αναγνωρίζει εκείνη τη δελεαστική μυρωδιά που σου έρχεται καθώς στρίβεις ανυποψίαστος μια γωνία και μπροστά σου εμφανίζεται το παραγεμισμένο τελάρο του κουλουρτζή.
Εκείνη τη μυρωδιά που ακόμα κι αν δεν θες, σε κάνει να σταματάς και να κοιτάς τα κουλούρια με βλέμμα αχόρταγο. Ναι, εμείς οι Έλληνες μπορεί να μην είμαστε του πρωϊνού, κι εγώ ειδκά δεν είμαι καθόλου, αλλά μπροστά σ' ένα τέτοιο θέαμα, οι αντιστάσεις σου πέφτουν στο μηδέν κι η λαιμαργία καταφέρνει να σε κυριεύσει.
Πριν έρθω στην Ολλανδία, η σκέψη του να φτιάξω σπιτικά κουλούρια Θεσσαλονίκης δεν περνούσε ποτέ απ' το μυαλό μου. Ήταν δεδομένο ότι μπορούσα να τα βρω παντού. Τώρα όμως τα πράγματα έχουν αλλάξει. Τώρα, όταν λαχταράω οτιδήποτε ελληνικό, πρέπει να το φτιάξω μόνη μου, αλλιώς δεν υπάρχει περίπτωση να το γευτώ.
Τα σιμίτια ή κουλούρια δεν τα βρίσκει κανείς μονάχα στους δρόμους των ελληνικών μεγαλουπόλεων αλλά και σ' αυτούς της γειτονικής Τουρκίας. Ήρθαν στη χώρα μας από Έλληνες Μικρασιάτες και Κωνσταντινουπολίτες πρόσφυγες που εγκαταστάθηκαν στη Θεσσαλονίκη, εξού και η κοινή ονομασία τους "Κουλούρια Θεσσαλονίκης".
Παρεμπιπτόντως, χάρη στον κύριο Μπαμπινιώτη ανακάλυψα ότι η ελληνική λέξη 'σιμίτι' προέρχεται από την τουρκική λέξη 'simit', η οποία προέρχεται από την αραβική λέξη 'semid', η οποία με τη σειρά της προέρχεται από την αρχαία ελληνική λέξη 'σεμίδαλις', δηλαδή σιμιγδάλι.
Το κλασικό ελληνικό κουλούρι είναι ένα λεπτό δαχτυλίδι ψωμιού επικαλυμμένο με σουσάμι, αυτό όμως που εγώ προτιμώ να φτιάχνω και να τρώω είναι το Πολίτικο σιμίτι (μπορείτε να διαβάσετε εδώ για τη σχέση μου με την Πολίτικη κουζίνα). Το Πολίτικο σιμίτι προέρχεται από τους Έλληνες φουρναραίους της Κωνσταντινούπολης και είναι ένα πλεχτό σαν κοτσίδα και στρουμπουλό κουλούρι, το οποίο πρώτα βουτάται μέσα σε πετιμέζι που του χαρίζει μια ανεπαίσθητη γλύκα κι έπειτα τυλίγεται σε καβουρντισμένο σουσάμι.
Η πλεξούδα δημιουργεί μια πιο πολύπλοκη υφή και κατ' επέκταση μια πιο ενδιαφέρουσα γεύση, καθώς το πετιμέζι τρυπώνει ανάμεσα στις πλέξεις και καραμελώνει όταν το σιμίτι ψηθεί στο φούρνο. Το καβουρντισμένο σουσάμι χαρίζει μια έντονη, γήινη χροιά και η προσθήκη αβγού και γάλακτος στη ζύμη, μια ακόμα διαφορά από το κλασικό κουλούρι, του προσδίδει μια πιο πλούσια και γεμάτη γεύση.
Υπέροχα τραγανό απ' έξω κι αφράτο και μαλακό από μέσα με μια ελαφρώς μαστιχωτή υφή, αυτό το παραδοσιακό ελληνικό σνακ μπορεί να είναι ιδανικό για τις πρωϊνές λιγούρες αλλά πιστέψτε με, αν το προσφέρετε σε κάποιον οποιαδήποτε άλλη ώρα της ημέρας, δεν πρόκειται να παραπονεθεί.
Πολίτικα Σιμίτια / Κουλούρια
Τα σιμίτια μπορούν να έχουν γλυκά ή αλμυρά συνοδευτικά. Κόβοντάς τα στη μέση κατά πλάτος κι απλώνοντας βούτυρο και μέλι ή μαρμελάδα, είναι ό,τι πρέπει για πρωϊνό. Μαζί με λίγο τυρί φέτα ή γραβιέρα και μερικές ελιές Καλαμών, αποτελούν το τέλειο γρήγορο γεύμα.
Σας προτρέπω να μην παραλείψετε το πετιμέζι στη συνταγή, σε περίπτωση όμως που δεν μπορείτε να βρείτε πετιμέζι, περάστε τα κουλούρια με λίγο νερό πριν τα καλύψετε με σουσάμι.
Μερίδες: 10 σιμίτια
Υλικά
για τη ζύμη
11 γρ. (3 κουταλάκια γλυκού) ξηρή μαγιά
220 ml συν 30 ml (2 κουταλιές σούπας) χλιαρό νερό
30 γρ. (2 κουταλιές σούπας) ψιλή ζάχαρη
650 γρ. αλεύρι για όλες τις χρήσεις
1 μεγάλο αβγό
30 ml (2 κουταλιές σούπας) ελαιόλαδο συν έξτρα για το λάδωμα του μπωλ
100 ml χλιαρό φρέσκο γάλα, πλήρες
8 γρ. (1 κουταλάκι γλυκού) αλάτι
για την επικάλυψη
1½ κούπα σουσάμι
⅓ κούπας πετιμέζι αραιωμένο σε ¼ κούπας νερό
Ειδικά εργαλεία: μίξερ με εξάρτημα γάντζο (προαιρετικά), ένα ή δυο λαμαρίνες, λαδόκολλα
Προετοιμασία
Στο μπωλ του μίξερ βάσης (ή σε ένα μεγάλο μπωλ), προσθέστε τη μαγιά και τις 2 κουταλιές (30 ml) χλιαρό νερό. Τρίψτε τη μαγιά με τα δάχτυλά σας μέσα στο νερό μέχρι να γίνει σαν πάστα και προσθέστε τη ζάχαρη, το υπόλοιπο χλιαρό νερό, το αλεύρι, το αβγό, το ελαιόλαδο, το χλιαρό γάλα και το αλάτι, με αυτή τη σειρά.
Σημείωση: Μην ρίξετε το αλάτι πάνω στη μαγιά αλλά πάνω στο αλεύρι. Όταν το αλάτι έρχεται σε άμεση επαφή με τη μαγιά, την σκοτώνει και η ζύμη δεν φουσκώνει.
Ξεκινήστε το μίξερ σας και ζυμώστε για περίπου 7 λεπτά, σε χαμηλή ταχύτητα, μέχρι η ζύμη να είναι λεία κι ελαστική. Αν ζυμώνετε με το χέρι, αδειάστε τη ζύμη σε μια καθαρή επιφάνεια και ζυμώστε καλά. Θα πάρει γύρω στα 10 λεπτά. Θέλετε η ζύμη σας να είναι μαλακιά κι αφράτη και να μην κολλάει στα χέρια ή στο μπωλ αλλά να παραμένει ελαφρώς υγρή.
Σημείωση: Δεν είναι όλα τα αλεύρια ίδια, οπότε σε περίπτωση που η ζύμη σας κολλάει πολύ στα χέρια ή στον κάδο του μίξερ, μη φοβηθείτε να ρίξετε επιπλέον αλεύρι. Ρίξτε το όμως σιγά-σιγά, ελέγχοντας την υφή της ζύμης ώστε να μην καταλήξετε με σφιχτό και ξερό ζυμάρι.
Αν χρησιμοποιείτε μίξερ για το ζύμωμα, αφαιρέστε τη ζύμη απ' το μπωλ, ακουμπήστε την σε μια επιφάνεια καθαρή κι ελαφρώς αλευρωμένη και σχηματίστε την σε μπάλα.
Λαδώστε ελαφρά τον πάτο και τα τοιχώματα του μπωλ του μίξερ βάσης (ή ενός μεγάλου μπωλ) με λίγο ελαιόλαδο και επιστρέψτε τη ζύμη μέσα στο μπωλ. Καλύψτε το μπωλ με πλαστική μεμβράνη και αφήστε το σε ζεστό μέρος μέχρι η ζύμη να διπλασιαστεί σε όγκο. Θα πάρει γύρω στα 45 λεπτά να φουσκώσει, αναλόγως πόσο ζεστός είναι ο χώρος που θ' αφήσετε τη ζύμη.
Τον χειμώνα, βάζω τη ζύμη κοντά στο καλοριφέρ. Όχι πάνω στο καλοριφέρ, αλλά πάνω σε μια καρέκλα και μπροστά του.
Εντωμεταξύ, καβουρντίστε το σουσάμι. Σε ένα μεγάλο τηγάνι, ρίξτε το σουσάμι και ζεστάνετε σε μέτρια φωτιά. Καβουρντίστε το, ανακατεύοντας συνεχώς με μια σπάτουλα ή κουτάλα, μέχρι να πάρει ένα ανοιχτό καστανό χρώμα και ν' αρχίσει να αναδίδει τα αρώματά του. Πρέπει να είσαστε προσεκτικοί γιατί το σουσάμι αρπάζει εύκολα και δεν θέλετε επουδενί να σας καεί διότι θα πικρίσει.
Ετοιμάστε τη λαμαρίνα/-ες σας τοποθετώντας λαδόκολλα στον πάτο. Αναλόγως πόσο μεγάλος είναι ο φούρνος σας, μπορείτε να ψήσετε τα σιμίτια είτε σε μια φουρνιά των 10 είτε σε δυο φουρνιές των 5. Εγώ τα ψήνω σε δυο φουρνιές.
Βάλτε το αραιωμένο σε νερό πετιμέζι και το καβουρντισμένο σουσάμι σε δυο ξεχωριστά βαθιά πιάτα μεσαίου μεγέθους.
Προθερμάνετε το φούρνο σας στους 200 βαθμούς Κελσίου.
Μόλις φουσκώσει η ζύμη, βγάλτε την μέσα από το μπωλ και ζυμώστε την για μερικά δευτερόλεπτα για να ξεφουσκώσει. Χωρίστε την σε 10 ίσα κομμάτια (100-110 γρ. το καθένα) και σχηματίστε 10 μπάλες. Πάρτε μια μπάλα ζύμης και δουλεύοντας πάνω σε μια ελαφρώς αλευρωμένη επιφάνεια εργασίας, σχηματίστε ένα μακρύ κορδόνι γύρω στα 70 εκ.
Σημείωση: Μην αλευρώσετε πολύ την επιφάνεια εργασίας γιατί χρειάζεται να υπάρχει τριβή ώστε να μπορείτε να ανοίξετε τη ζύμη σε κορδόνι.
Ενώστε τις δυο άκρες του κορδονιού και στρίψτε το δημιουργώντας πλεξούδα (δείτε τις φωτογραφίες για αναφορά). Στη συνέχεια σχηματίστε ένα κουλούρι, ενώνοντας τις άκρες, πιέζοντάς τες καλά. Μπορείτε να βάλετε λίγο νερό για να κολλήσουν καλύτερα.
(Σε περίπτωση που θέλετε τα σιμίτια σας πιο λεπτά και με μεγαλύτερη τρύπα στη μέση, ανοίξτε τη μπάλα ζύμης σε πιο μακρύ και λεπτό κορδόνι ή φτιάξτε δυο πιο κοντά και λεπτά κορδόνια, γύρω στα 50 εκ. το καθένα αντί για ένα μακρύ των 70 εκ., κι ενώστε τα στρίβοντάς τα σε πλεξούδα).
Τοποθετήστε το σιμίτι στη λαμαρίνα και συνεχίστε με τα υπόλοιπα μπαλάκια ζύμης.
Μόλις έχετε ετοιμάσει όλα τα σιμίτια (ή τα μισά αν τα ψήσετε σε δυο φουρνιές), βουτήξτε τα ένα-ένα πρώτα στο αραιωμένο σε νερό πετιμέζι, φροντίζοντας να καλυφθούν καλά απ' όλες τις πλευρές, κι έπειτα βάζοντάς τα στο πιάτο με το σουσάμι, φροντίζοντας και πάλι να καλυφθούν καλά απ' όλες τις πλευρές. Έπειτα, επιστρέψτε το κάθε σιμίτι στη λαμαρίνα και συνεχίστε την ίδια διαδικασία και με τα υπόλοιπα. Μην τα τοποθετήσετε πολύ κοντά το ένα στο άλλο γιατί θα φουσκώσουν κατά το ψήσιμο.
Τοποθετήστε τη λαμαρίνα στο μεσαίο ράφι του προθερμασμένου φούρνου σας και ψήστε τα σιμίτια για 20 λεπτά περίπου, μέχρι να πάρουν ένα χρυσοκάστανο χρώμα.
Βγάλτε τα πρώτα σιμίτια απ' το φούρνο και συνεχίστε με το ψήσιμο της δεύτερης φουρνιάς.
Τοποθετήστε τα ψημένα σιμίτια σε μια σχάρα και απολαύστε τα ενώ είναι ακόμα ζεστά ή αφού κρυώσουν εντελώς.
Μπορείτε να τα κρατήσετε για 1-2 μέρες καλυμμένα ελαφρά με μια καθαρή πετσέτα κουζίνας αλλά όπως όλα τα φρέσκα αρτοσκευάσματα, είναι νοστιμότερα τη μέρα που θα τα φτιάξετε.
Άλλες συνταγές με πετιμέζι:
Μουστοκούλουρα
Σοφιγάδο Λευκαδίτικο
Εκείνη τη μυρωδιά που ακόμα κι αν δεν θες, σε κάνει να σταματάς και να κοιτάς τα κουλούρια με βλέμμα αχόρταγο. Ναι, εμείς οι Έλληνες μπορεί να μην είμαστε του πρωϊνού, κι εγώ ειδκά δεν είμαι καθόλου, αλλά μπροστά σ' ένα τέτοιο θέαμα, οι αντιστάσεις σου πέφτουν στο μηδέν κι η λαιμαργία καταφέρνει να σε κυριεύσει.
Πριν έρθω στην Ολλανδία, η σκέψη του να φτιάξω σπιτικά κουλούρια Θεσσαλονίκης δεν περνούσε ποτέ απ' το μυαλό μου. Ήταν δεδομένο ότι μπορούσα να τα βρω παντού. Τώρα όμως τα πράγματα έχουν αλλάξει. Τώρα, όταν λαχταράω οτιδήποτε ελληνικό, πρέπει να το φτιάξω μόνη μου, αλλιώς δεν υπάρχει περίπτωση να το γευτώ.
Τα σιμίτια ή κουλούρια δεν τα βρίσκει κανείς μονάχα στους δρόμους των ελληνικών μεγαλουπόλεων αλλά και σ' αυτούς της γειτονικής Τουρκίας. Ήρθαν στη χώρα μας από Έλληνες Μικρασιάτες και Κωνσταντινουπολίτες πρόσφυγες που εγκαταστάθηκαν στη Θεσσαλονίκη, εξού και η κοινή ονομασία τους "Κουλούρια Θεσσαλονίκης".
Παρεμπιπτόντως, χάρη στον κύριο Μπαμπινιώτη ανακάλυψα ότι η ελληνική λέξη 'σιμίτι' προέρχεται από την τουρκική λέξη 'simit', η οποία προέρχεται από την αραβική λέξη 'semid', η οποία με τη σειρά της προέρχεται από την αρχαία ελληνική λέξη 'σεμίδαλις', δηλαδή σιμιγδάλι.
Το κλασικό ελληνικό κουλούρι είναι ένα λεπτό δαχτυλίδι ψωμιού επικαλυμμένο με σουσάμι, αυτό όμως που εγώ προτιμώ να φτιάχνω και να τρώω είναι το Πολίτικο σιμίτι (μπορείτε να διαβάσετε εδώ για τη σχέση μου με την Πολίτικη κουζίνα). Το Πολίτικο σιμίτι προέρχεται από τους Έλληνες φουρναραίους της Κωνσταντινούπολης και είναι ένα πλεχτό σαν κοτσίδα και στρουμπουλό κουλούρι, το οποίο πρώτα βουτάται μέσα σε πετιμέζι που του χαρίζει μια ανεπαίσθητη γλύκα κι έπειτα τυλίγεται σε καβουρντισμένο σουσάμι.
Η πλεξούδα δημιουργεί μια πιο πολύπλοκη υφή και κατ' επέκταση μια πιο ενδιαφέρουσα γεύση, καθώς το πετιμέζι τρυπώνει ανάμεσα στις πλέξεις και καραμελώνει όταν το σιμίτι ψηθεί στο φούρνο. Το καβουρντισμένο σουσάμι χαρίζει μια έντονη, γήινη χροιά και η προσθήκη αβγού και γάλακτος στη ζύμη, μια ακόμα διαφορά από το κλασικό κουλούρι, του προσδίδει μια πιο πλούσια και γεμάτη γεύση.
Υπέροχα τραγανό απ' έξω κι αφράτο και μαλακό από μέσα με μια ελαφρώς μαστιχωτή υφή, αυτό το παραδοσιακό ελληνικό σνακ μπορεί να είναι ιδανικό για τις πρωϊνές λιγούρες αλλά πιστέψτε με, αν το προσφέρετε σε κάποιον οποιαδήποτε άλλη ώρα της ημέρας, δεν πρόκειται να παραπονεθεί.
Πολίτικα Σιμίτια / Κουλούρια
Τα σιμίτια μπορούν να έχουν γλυκά ή αλμυρά συνοδευτικά. Κόβοντάς τα στη μέση κατά πλάτος κι απλώνοντας βούτυρο και μέλι ή μαρμελάδα, είναι ό,τι πρέπει για πρωϊνό. Μαζί με λίγο τυρί φέτα ή γραβιέρα και μερικές ελιές Καλαμών, αποτελούν το τέλειο γρήγορο γεύμα.
Σας προτρέπω να μην παραλείψετε το πετιμέζι στη συνταγή, σε περίπτωση όμως που δεν μπορείτε να βρείτε πετιμέζι, περάστε τα κουλούρια με λίγο νερό πριν τα καλύψετε με σουσάμι.
Μερίδες: 10 σιμίτια
Υλικά
για τη ζύμη
11 γρ. (3 κουταλάκια γλυκού) ξηρή μαγιά
220 ml συν 30 ml (2 κουταλιές σούπας) χλιαρό νερό
30 γρ. (2 κουταλιές σούπας) ψιλή ζάχαρη
650 γρ. αλεύρι για όλες τις χρήσεις
1 μεγάλο αβγό
30 ml (2 κουταλιές σούπας) ελαιόλαδο συν έξτρα για το λάδωμα του μπωλ
100 ml χλιαρό φρέσκο γάλα, πλήρες
8 γρ. (1 κουταλάκι γλυκού) αλάτι
για την επικάλυψη
1½ κούπα σουσάμι
⅓ κούπας πετιμέζι αραιωμένο σε ¼ κούπας νερό
Ειδικά εργαλεία: μίξερ με εξάρτημα γάντζο (προαιρετικά), ένα ή δυο λαμαρίνες, λαδόκολλα
Προετοιμασία
Στο μπωλ του μίξερ βάσης (ή σε ένα μεγάλο μπωλ), προσθέστε τη μαγιά και τις 2 κουταλιές (30 ml) χλιαρό νερό. Τρίψτε τη μαγιά με τα δάχτυλά σας μέσα στο νερό μέχρι να γίνει σαν πάστα και προσθέστε τη ζάχαρη, το υπόλοιπο χλιαρό νερό, το αλεύρι, το αβγό, το ελαιόλαδο, το χλιαρό γάλα και το αλάτι, με αυτή τη σειρά.
Σημείωση: Μην ρίξετε το αλάτι πάνω στη μαγιά αλλά πάνω στο αλεύρι. Όταν το αλάτι έρχεται σε άμεση επαφή με τη μαγιά, την σκοτώνει και η ζύμη δεν φουσκώνει.
Ξεκινήστε το μίξερ σας και ζυμώστε για περίπου 7 λεπτά, σε χαμηλή ταχύτητα, μέχρι η ζύμη να είναι λεία κι ελαστική. Αν ζυμώνετε με το χέρι, αδειάστε τη ζύμη σε μια καθαρή επιφάνεια και ζυμώστε καλά. Θα πάρει γύρω στα 10 λεπτά. Θέλετε η ζύμη σας να είναι μαλακιά κι αφράτη και να μην κολλάει στα χέρια ή στο μπωλ αλλά να παραμένει ελαφρώς υγρή.
Σημείωση: Δεν είναι όλα τα αλεύρια ίδια, οπότε σε περίπτωση που η ζύμη σας κολλάει πολύ στα χέρια ή στον κάδο του μίξερ, μη φοβηθείτε να ρίξετε επιπλέον αλεύρι. Ρίξτε το όμως σιγά-σιγά, ελέγχοντας την υφή της ζύμης ώστε να μην καταλήξετε με σφιχτό και ξερό ζυμάρι.
Αν χρησιμοποιείτε μίξερ για το ζύμωμα, αφαιρέστε τη ζύμη απ' το μπωλ, ακουμπήστε την σε μια επιφάνεια καθαρή κι ελαφρώς αλευρωμένη και σχηματίστε την σε μπάλα.
Λαδώστε ελαφρά τον πάτο και τα τοιχώματα του μπωλ του μίξερ βάσης (ή ενός μεγάλου μπωλ) με λίγο ελαιόλαδο και επιστρέψτε τη ζύμη μέσα στο μπωλ. Καλύψτε το μπωλ με πλαστική μεμβράνη και αφήστε το σε ζεστό μέρος μέχρι η ζύμη να διπλασιαστεί σε όγκο. Θα πάρει γύρω στα 45 λεπτά να φουσκώσει, αναλόγως πόσο ζεστός είναι ο χώρος που θ' αφήσετε τη ζύμη.
Τον χειμώνα, βάζω τη ζύμη κοντά στο καλοριφέρ. Όχι πάνω στο καλοριφέρ, αλλά πάνω σε μια καρέκλα και μπροστά του.
Εντωμεταξύ, καβουρντίστε το σουσάμι. Σε ένα μεγάλο τηγάνι, ρίξτε το σουσάμι και ζεστάνετε σε μέτρια φωτιά. Καβουρντίστε το, ανακατεύοντας συνεχώς με μια σπάτουλα ή κουτάλα, μέχρι να πάρει ένα ανοιχτό καστανό χρώμα και ν' αρχίσει να αναδίδει τα αρώματά του. Πρέπει να είσαστε προσεκτικοί γιατί το σουσάμι αρπάζει εύκολα και δεν θέλετε επουδενί να σας καεί διότι θα πικρίσει.
Ετοιμάστε τη λαμαρίνα/-ες σας τοποθετώντας λαδόκολλα στον πάτο. Αναλόγως πόσο μεγάλος είναι ο φούρνος σας, μπορείτε να ψήσετε τα σιμίτια είτε σε μια φουρνιά των 10 είτε σε δυο φουρνιές των 5. Εγώ τα ψήνω σε δυο φουρνιές.
Βάλτε το αραιωμένο σε νερό πετιμέζι και το καβουρντισμένο σουσάμι σε δυο ξεχωριστά βαθιά πιάτα μεσαίου μεγέθους.
Προθερμάνετε το φούρνο σας στους 200 βαθμούς Κελσίου.
Μόλις φουσκώσει η ζύμη, βγάλτε την μέσα από το μπωλ και ζυμώστε την για μερικά δευτερόλεπτα για να ξεφουσκώσει. Χωρίστε την σε 10 ίσα κομμάτια (100-110 γρ. το καθένα) και σχηματίστε 10 μπάλες. Πάρτε μια μπάλα ζύμης και δουλεύοντας πάνω σε μια ελαφρώς αλευρωμένη επιφάνεια εργασίας, σχηματίστε ένα μακρύ κορδόνι γύρω στα 70 εκ.
Σημείωση: Μην αλευρώσετε πολύ την επιφάνεια εργασίας γιατί χρειάζεται να υπάρχει τριβή ώστε να μπορείτε να ανοίξετε τη ζύμη σε κορδόνι.
Ενώστε τις δυο άκρες του κορδονιού και στρίψτε το δημιουργώντας πλεξούδα (δείτε τις φωτογραφίες για αναφορά). Στη συνέχεια σχηματίστε ένα κουλούρι, ενώνοντας τις άκρες, πιέζοντάς τες καλά. Μπορείτε να βάλετε λίγο νερό για να κολλήσουν καλύτερα.
(Σε περίπτωση που θέλετε τα σιμίτια σας πιο λεπτά και με μεγαλύτερη τρύπα στη μέση, ανοίξτε τη μπάλα ζύμης σε πιο μακρύ και λεπτό κορδόνι ή φτιάξτε δυο πιο κοντά και λεπτά κορδόνια, γύρω στα 50 εκ. το καθένα αντί για ένα μακρύ των 70 εκ., κι ενώστε τα στρίβοντάς τα σε πλεξούδα).
Τοποθετήστε το σιμίτι στη λαμαρίνα και συνεχίστε με τα υπόλοιπα μπαλάκια ζύμης.
Μόλις έχετε ετοιμάσει όλα τα σιμίτια (ή τα μισά αν τα ψήσετε σε δυο φουρνιές), βουτήξτε τα ένα-ένα πρώτα στο αραιωμένο σε νερό πετιμέζι, φροντίζοντας να καλυφθούν καλά απ' όλες τις πλευρές, κι έπειτα βάζοντάς τα στο πιάτο με το σουσάμι, φροντίζοντας και πάλι να καλυφθούν καλά απ' όλες τις πλευρές. Έπειτα, επιστρέψτε το κάθε σιμίτι στη λαμαρίνα και συνεχίστε την ίδια διαδικασία και με τα υπόλοιπα. Μην τα τοποθετήσετε πολύ κοντά το ένα στο άλλο γιατί θα φουσκώσουν κατά το ψήσιμο.
Τοποθετήστε τη λαμαρίνα στο μεσαίο ράφι του προθερμασμένου φούρνου σας και ψήστε τα σιμίτια για 20 λεπτά περίπου, μέχρι να πάρουν ένα χρυσοκάστανο χρώμα.
Βγάλτε τα πρώτα σιμίτια απ' το φούρνο και συνεχίστε με το ψήσιμο της δεύτερης φουρνιάς.
Τοποθετήστε τα ψημένα σιμίτια σε μια σχάρα και απολαύστε τα ενώ είναι ακόμα ζεστά ή αφού κρυώσουν εντελώς.
Μπορείτε να τα κρατήσετε για 1-2 μέρες καλυμμένα ελαφρά με μια καθαρή πετσέτα κουζίνας αλλά όπως όλα τα φρέσκα αρτοσκευάσματα, είναι νοστιμότερα τη μέρα που θα τα φτιάξετε.
Άλλες συνταγές με πετιμέζι:
Μουστοκούλουρα
Σοφιγάδο Λευκαδίτικο
Μμμμμμμ....Σιμίτια! Τι ωραία που φαίνονται...Ηταν το πρωινό μου καθε μέρα για πολλά χρόνια. Τωρα που ζω στην Αγγλία, μένω κοντά σε τούρκικα μαγαζιά και τα βρίσκω αλλά δεν ειναι το ίδιο πετυχημένα με αυτά που αγόραζα στην Ελλάδα.Είναι πολύ μαλακά και πολύ γλυκά.Θα δοκιμάσω να φτιάξω τη συνταγή σου.Αλήθεια, γίνονται μαλακά ή ξεροψημένα τα δικά σου?
ReplyDeleteΚαι στην Ολλανδία βρίσκω κι εγώ τα τούρκικα αλλά δεν μ' αρέσουν καθόλου, όπως τα λες, πολύ μαλακά και γλυκά. Τα δικά μου είναι τραγανά απ' έξω, όπως πρέπει να είναι!
DeleteΕιναι τέλεια Μαγδα, ευχαριστω πολυ, κάθε φορά που τα φτιάχνω περνώ συγχαρητήρια ! Ευχαριστω !
DeleteΚαλησπέρα Αντριάνα. Σ' ευχαριστώ κι εγώ που εμπιστεύτηκες την συνταγή μου! Να' σαι καλά!
DeleteΚαλά Μάγδα δεν εχω δει ομορφότερα σιμίτια, είναι φανταστικά γεια στα χέρια σου κοριτσάκι μου!
ReplyDeleteαχ τι ωραια. εγω εδω ουτε τουρκικα δεν μπορω να βρω. παρα πολυ ωραια. μου ανοιξες την ορεξη για κουλουρι!
ReplyDeleteειρηνη
Το μόνο που έχω να πω είναι ότι σε θαυμάζω.
ReplyDeleteΕίναι έργα τέχνης!
Μάγδα μου καλημέρα! Υπέροχη η συνταγή σου! Θα τα φτιάξω και θα επανέλθω! Δεν το ήξερα ότι βάζουν πετιμέζι στα σιμίτια! Τελικά, όπως έχω διαβάσει, στο ψωμί η παρουσία σακχάρων δημιουργεί μια καραμελωμένη τραγανή κόρα. Το διαπίστωσα και στα Bagels από το Μοντρεάλ που έφτιαξα, που τα βράζουν σε σιρόπι βύνης ή ζαχαρόνερο! Σ ευχαριστώ πολύ (εξαιρετικό το ποστ όπως πάντα!)
ReplyDeleteΑυτό είναι υπερπαραγωγή!!Μπράβο.
ReplyDeleteΜε κέρδισε η εμφάνισή τους.
Καλημέρα.
Μάγδα καλημέρα!Τόσο καιρό νόμιζα πως τα κουλούρια είναι νηστίσιμα,εκτός και αν αυτή είναι η αρτήσιμη εκδοχή..Αν παρέλειπα το αυγό,λες να είχα πρόβλημμα?Το γάλα το αντικαθιστώ και με σόγιας.Βέβαια εννοείται πως κάποια στιγμή θα κάνω και αυτή τη συνταγή,απλά ρωτάω για το νηστίσιμο του θέματος..Όλγα
ReplyDeleteΕγώ πάλι περιμένω να γυρίσω Αθήνα για να φάω κουλουράκι... Είναι πανέμορφα, ευχαριστούμε γιαα την συνταγή!
ReplyDeleteΠραγματικά ζηλεύωωωω, μικρά αριστουργήματα, αφράτα και τραγανά!
ReplyDeleteΤο πιο ωραίο πρωινό
Πολύ όμορφα τα κουλούρια σου.
ReplyDeleteΤρελαίνομαι και εγώ για κουλούρια (και για καβουρδισμένο σουσάμι) και τα προτιμώ πολλές φορές μετά απο ξενύχτι και ποτό-απλά, αλλά σωτήρια-στον κλασσικό φούρνο στο κέντρο της Αθήνας, στου Ψυρρή (και πάντα αγοράζω παραπάνω για να φάω και την επόμενη μέρα)
Πολύ...ενδιαφέροντα τα σιμίτια. Mόνο που δέκα είναι πολλά για να τα καταναλώσουμε σε μια μέρα. Θα μπορούσαμε να τα πλάσουμε, να τα σουσαμώσουμε και να τα βάλουμε στην κατάψυξη;
ReplyDeleteΠεριττό ίσως να πω, πως έχεις κάνει εξαιρετική δουλειά για μια ακόμη φορά αγαπητή μου Μάγδα!
ReplyDeleteΕμείς είμαστε οικογενειακώς λάτρεις όλων των σιμιτο-εκδοχών, των λιγότερων "αφράτων" ενδεχομένως, καθώς και φανατικοί επισκέπτες στον κλασσικό φούρνο παραγωγής τους στου Ψυρρή.
Με κάνεις να θέλω να πάω να τα φτιάξω τώρα αμέσως (!) καλή μου :-)
Εξαιρετική ιδέα! Θα αρέσουν πολύ στον τρελοτουρίστα μου!
ReplyDeleteΤρελοτουρίστρια
Eri — σ' ευχαριστώ πολύ Έρη μου! Να' σαι καλά!
ReplyDeletegrEAT — Ειρήνη, είναι ακαταμάχητο το άτιμο. :)
Notoula — σ' ευχαριστώ πολύ Γιώτα!
Αγγελικη Ν — το πετιμέζι είναι πράγματι φοβερό στο σιμίτι. Να' ναι καλά η Κική που μου έστειλε πετιμέζι απ' την Ελλάδα. Ξέρω πόση αδυναμία έχεις στα ψωμιά Αγγελική οπότε θα περιμένω πώς και πώς την άποψή σου όταν τα δοκιμάσεις. Bagels δεν έχω φτιάξει ποτέ, το έχω σκοπό όμως. Θα δοκιμάσω τη δική σου συνταγή! Καλή σου μέρα!
Ξανθή — σ' ευχαριστώ πολύ Ξανθή!!
Όλγα — το κλασικό κουλούρι Θεσσαλονίκης δεν περιέχει αβγό ούτε και γάλα αλλά το δικό μου είναι λίγο διαφορετικό. Δεν το έχω δοκιμάσει ποτέ χωρίς αβγό αλλά δεν νομίζω να υπάρχει πρόβλημα. Αν το δοκιμάσεις θα χαρώ πολύ να μάθω πώς σου φάνηκε!
Villy — είναι κι αυτό μια λύση! Εγώ ευχαριστώ για την επίσκεψη!
Taste Advisor — ναι! Το πιο ωραίο πρωινό, έχεις απόλυτο δίκιο Πόπη!
thegreenmixer — σ' ευχαριστώ! "Απλά αλλά σωτήρια", μ'άρεσε αυτό. :)
maritsa — δεν είναι απαραίτητο να καταναλωθούν την ίδια μέρα. Κρατάνε για 1-2 μέρες. Δεν έχω δοκιμάσει να τα καταψύξω οπότε δεν μπορώ να σου απαντήσω με βεβαιότητα αλλά σαν όλες τις ζύμες, φαντάζομαι μια χαρά θα διατηρηθούν. Βέβαια θα επέλεγα να τα καταψύξω σαν μπάλες, χωρίς το πετιμέζι και το σουσάμι.
Penelope — σ' ευχαριστώ πολύ για τα καλά σου λόγια Πηνελόπη μου! Αν τα φτιάξεις, θέλω πολύ να μάθω αν σου άρεσαν.
Crazy Tourists — καλώς την Τρελοτουρίστρια. Ευχαριστώ!
Εξαιρετικά μπράβο σου!!!!!!!
ReplyDeleteΠώ πώ πώ! Λιγουρεύτηκα, νοστάλγησα και πλάναρα ήδη να τα φτιάξω! Γειά στα χεράκια σου! (μάλλον θα κάνω skip το πετιμέζι, πού να το βρω εδώ?)
ReplyDeleteΜαγδα, αυτό το απλό αλλά με αξεπέραστη νοστιμιά κουλουράκι, είναι πολυαγαπημένο, από την σχολική μου ηλικία. Τότε το αγοράζαμε μαζί με ένα τριγωνάκι μαλακό τυρί. Τι απόλαυση ήταν αυτή;;!!! Από αυτές που δεν ξεχνάμε ποτέ. Φυσικά και σήμερα τα βρίσκω στους φούρνους στις γειτονιές, αλλά και στο κέντρο του Πειραιά, σε γωνίες πολυσύχναστες. Ακόμα με αυτό το τριγωνο τυράκι!! Πολύ ωραία ανάρτηση.
ReplyDeleteΚαλό βράδυ.
Μάγδα .. μες το μυαλό μου είσαι ...
ReplyDeleteήθελα να φτιάξω τα θεσσαλονίκης αλλά ...
αλλάζω γραμμή πλεύσης !!
Φιλιά
Πωωω!! Τι έφτιαξες πάλι βρε Μάγδα;; Βλέπω τις φωτογραφίες σου και πραγματικά λαχταρώ αυτά τα στρουμπουλά και ροδοψημένα κουλούρια!
ReplyDeleteΜπράβο σου που κατάφερες να παρουσιάσεις τόσο εξαιρετικά ένα πολύ συνηθισμένο σνακ!
Φιλιά πολλά!
Αν δεν έδειχνες την διαδικασία παρασκευής τους, πραγματικά θα πίστευα ότι τα έχεις αγοράσει!!
ReplyDeleteΜάγδα είσαι εκπληκτική!! Κορίτσι μου, βλέπω αναρτήσεις σου στο blogroll μου και τρέχω να μπω να δω γεμάτη περιέργεια. Σήμερα όμως ξεπέρασες τον εαυτό σου!!
Δε θα χρειαζόταν και πολύ να με πείσεις να τα φτιάξω γιατί τρελλαίνομαι για κουλούρι σαλονικιώτικο που το λέω εγώ! Αλλά μ' αυτές τις φωτογραφίες, θα έπειθες και τον πιο δύσπιστο , ακόμα και τον εχθρό του κουλουριού, που δεν νομίζω βέβαια να υπάρχει. Μπράβο σου βρε Μάγδα!!!
ReplyDeleteΟμολογώ ότι παρόλο που μου αρέσουν τα κλασικά κουλούρια Θεσσαλονίκης, δεν λέω όχι και σ' αυτά τα στρουφουλιδωτά! Δεν είμαι σίγουρη αν έχω φάει όμως όπως λες βουτηγμένα στο πετιμέζι. Ούτε τα έχω φτιάξει έτσι, Καιρός να δοκιμάσω! Επίσης, για πολλά χρόνια (να μη σου πω ακόμα και τώρα) είχα συνδέσει τις πρωινές μου βόλτες στην Αθήνα όταν πήγαινα, πάντα με ένα κουλούρι στο χερι, μέχρι που επιτέλους άρχισαν να τα φτιάχνουν κι εδώ!
ReplyDeleteΕΛΕΝΗ — ευχαριστώ!
ReplyDeleteJenny — φτιάξτα, φτιάξτα, θα τα ευχαριστηθείς, είμαι σίγουρη!
Ειρήνη Ε. — πω πω ναι, ταιριάζει άψογα με τρίγωνο τυράκι. Η μαμά μου τα τρώει έτσι :)
Conna — α πολύ ωραία! Ελπίζω να σου αρέσουν!
Ερμιόνη — σ' ευχαριστώ πολύ Ερμιόνη μου!
Χρυσαυγή — είσαι πολύ γλυκιά, σ' ευχαριστώ Χρυσαυγή μου!
Martha — υπάρχει κανείς που να μην του αρέσουν; Δεν νομίζω! Σ' ευχαριστώ πολύ!
kiki — Κική μου καλή, χωρίς το πετιμέζι που μου έστειλες δεν θα μπορούσα να τα φτιάξω. Σ' ευχαριστώ! Δοκίμασέ τα, θα ξετρελαθείς!
Μαρία
ReplyDeleteΕίσαι καταπληκτική και οι φωτο σου είναι έργο τέχνης.Ο λαίμαργος κουμπάρος μου σε παρακολουθεί και δε με αφήνει να αγιάσω με τις συνταγές σου...
Γειά σου Μαρία! Σ' ευχαριστώ πολύ για τα καλά σου λόγια. Είμαι εδώ για να σας κολάζω :)
DeleteΤρελαινομαι!
ReplyDeleteΕντυπωσιακά! Και τα κουλούρια σου και οι φωτογραφίες σου και το post σου. Τι ωραία ιδέα το διπλό τύλιγμα! Προσθέτει πολλούς πόντους στην εμφάνισή τους!
ReplyDeleteΜάγδα, συγχαρητήρια! Είναι υπέροχα, οπτικώς, άκρως ορεκτικά και από ότι διάβασα στη συνταγή, δεν είναι δύσκολα στην εκτέλεση. Τώρα, το πετιμέζι από ότι διάβασα, στην Αμερική όπου ζω, λέγεται "grape juice concentrate". Είμαι σίγουρη ότι χωρίς αυτό δεν θα είναι το ίδιο. Αλλά θα μπορούσα να δοκιμάσω την μελάσα. Είμαι σίγουρη ότι η κόρη μου θα ξετρελλαθεί. Κλασσική Ελλήνίδα, της αρέσει το ψωμάκι, τραγανό απ' έξω και αφράτο-μαστιχωτό από μέσα. Θα την εκτελέσω τη συνταγή και θα σου γράψω εντυπώσεις. Εν τω μεταξύ, θα ήθελα να σε ευχαριστήσω θερμά για τον χρόνο και το μεράκι που βάζεις σε όλες σου τις δημοσιεύσεις.
ReplyDeleteΦαίνεται πολύ ωραία συνταγή! Καταπληκτικές φωτογραφίες..
ReplyDeleteBeauty Follower, Vita, Cook Cool — σας ευχαριστώ!
ReplyDeleteVivian — το grape juice concentrate δεν ξέρω αν είναι το ίδιο αλλά μπορείς να το δοκιμάσεις. Η μελάσσα έχω την αίσθηση πως θα είναι πολύ γλυκιά. Θα περιμένω τις εντυπώσεις σου και σ' ευχαριστώ πάρα πάρα πολύ για τα καλά σου λόγια.
απαπα δεν εχω λογια!ειναι οτι πιο ωραιο εχω δει!τι εκπληκτικες φωτογραφιες!τι φοβερα κουλουρια!τι ομορφα!τι να πω ,ακομα μιαφορα κανεις θαυματα!
ReplyDeleteΣ' ευχαριστώ πολύ Ειρήνη μου! Να' σαι καλά!
DeleteΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΑ!!! Αυτή την στιγμή ψήνω την δεύτερη δόση γιατί η πρώτη δεν είχε την τύχη να ξημερώσει... Μόλις σήμερα ανακάλυψα την σελίδα του και βρήκα έναν ακόμα ηλεκτρονικό παράδεισο. Σ'ευχαριστούμε! Βηθλεέμ.
ReplyDeleteΚαλησπέρα Βηθλεέμ και καλώς όρισες στο blog μου. Μα τί υπέροχο όνομα που έχεις!
DeleteΧαίρομαι πάρα πολύ που σου άρεσαν τα σιμίτια! Σ' ευχαριστώ!
Η ώρα είναι 12,30 (μεσάνυχτα) τώρα τα τελείωσα.....
ReplyDeleteΕίναι τόσο υπέροχα όσο μας τα περιγράφεις κ ακόμα περισσότερο....
Θέλω να κάτσω να τα βλέπω. Βέβαια δεν αντιστάθηκα έφαγα ένα.
ΜΟΝΑΔΙΚΑ!!!!!
ΥΠΕΡΟΧΑ..... Μόνα αυτή τη λέξη βρίσκω να τα περιγράψω....
ReplyDeleteΤόσο λαχταριστά όσο τα περιγράφεις....
Σε ευχαριστούμε για αυτή τη μοναδική λιχουδιά.
Εδώ και 1 εβδομάδα που ανακάλυψα το blog σου έχω ήδη κάνει 3 μοναδικά ζυμαράκια σου (Πίτσα - Ψωμάκια ολικής - Σιμίτια).
Έχω μετατρέψει τη κουζίνα μου σε αρτοποιείο.
Συνέχισε να μας μαγεύεις!
Καλημέρα Γιώργο. 12:30 ώρα τη νύχτα μαγειρεύεις;; Σαν και μένα και συ! :) Χαίρομαι πάρα πολύ που σου άρεσαν! Να' σαι καλά και σ' ευχαριστώ για το feedback!
DeleteEγώ Μάγδα μου το μπλογκ σου το' χα ανακαλύψει καιρό ,αλλά πάντα διστάζα να δοκιμάσω συνταγές που δεν ξέρω. Έχω καλή σχέση με τις ζύμες τις αγαπώ, λειτουργούν αγχολυτικά στη ζωή μου , σήμερα που είχα νεύρα αποφάσισα πως θέλω να κάνω τα κουλούρια σου. Υπέροχα. Απλώς υπέροχα!!!! Σου κάνω tribute στο instagram το βλέπεις μια με τη μηλόπιτα, μία με τα σιμίτια δηλώνω πλέον φαν. Μπράβο σου και πάλι... Θα το βάλω στόχο να κάνω σχεδόν όλες τις συνταγές σου και θα κάνω τετράδιο της Μάγδας, κάτι αντίστοιχο είχα κάνει και με της Βίκυς Κουμάντου τις συνταγές, εγγύηση λοιπόν όπως και οι δικές σου. Τα φιλιά μου!!!
ReplyDeleteΝα'σαι καλά! Χαίρομαι πολύ που ευχαριστιέσαι τις συνταγές μου. Και μένα μου αρέσουν πολύ οι ζύμες, θέλουν μαεστρία και είναι πράγματι αγχολυτικές! :) Σ' ευχαριστώ πολύ για τα καλά σου λόγια! Φιλιά!
DeleteΚαλημέρα,
ReplyDeleteΘα μπορούσα άραγε να καταψύξω τη μισή ποσότητα της ζύμης, ώστε να τα φτιάξω άλλη φορά, γιατί 10 είναι πολλά για μας. Είμαστε μόλις δύο...:)
Υπέροχο blog επί τη ευκαιρία!!
Βάσια
Καλημέρα Βάσια. Δεν το έχω κάνει ποτέ αλλά δεν νομίζω να υπάρχει πρόβλημα αν καταψύξεις τη ζύμη.
DeleteΣ' ευχαριστώ!
Τελικά φτιάξαμε όλη τη δόση και φωνάξαμε και τους φίλους μας. Μας πρότειναν να ανοίξουμε φούρνο...Ενθουσιασμός!!! Ευχαριστούμε πολύ πολύ!
ReplyDeleteΦιλικά, Βάσια
Μου τρέχουν τα σάλια! Τα περιγράφεις - και φαίνονται - τόσο λαχταριστά! Θα δοκιμαστούν άμεσα!
ReplyDeleteΔεν άντεξα... κάτι στις φωτογραφίες κάτι στην περιγραφή σου....δεν με άφηνε ήσυχη....άνοιξα τα ντουλάπια μου έβγαλα τα απαραίτητα.....σήκωσα και τα μανίκια.....(γιατί μου αρέσει να ζυμώνω εγώ και όχι το μηχάνημα...) και.......μμμμμ....αυτό μόνο έχουμε να πούμε.....εμείς και μερικοί τυχεροί γείτονες ....έγιναν ανάρπαστα τα σιμίτια.....κράτησα μόνο ένα ίσα ίσα για να δω πως θα είναι την επόμενη ημέρα για να τα φτιάχνω στον ανιψιό μου για το σχολείο...και ΝΑΙ ήταν καλύτερα από ότι περίμενα....την επόμενη εβδομάδα... να τι θα πάρει μαζί του το παιδάκι μας για κολατσιό.... δηλώνω φαν...έχω φτιάξει και το μπράουνις (και όλη η οικογένεια κάναμε μαζί το μμμμμμμμ.....σε άψογο συντονισμό.....), σειρά έχει η μηλόπιτα....θα επανέλθω λοιπόν.....
ReplyDeleteΕυαγγελία
Υπεροχα τα κουλουρια!!! Ευχαριστω για την συνταγη!!!
ReplyDeleteΕυαγγελία — σ'ευχαριστώ που άφησες τις εντυπώσεις σου απ'τα σιμίτια. Χαίρομα πάρα πολύ που σας άρεσαν! Εγώ δεν τα αλλάζω με τίποτα, είναι τόσο αγαπημένα που θα μπορούσα να τα τρώω κάθε μέρα. Μόνο που δεν έχω χρόνο να τα φτιάχνω κάθε μέρα...!
ReplyDeleteΕλπίζω να σου αρέσει κι η μηλόπιτα. Θα περιμένω εντυπώσεις!
Snejana — να είσαι καλά!!
Υπέροχο blog, υπέροχες συνταγές, φωτογραφίες αλλά και κείμενα !μόλις δοκιμάσαμε τη συνταγή για το πολίτικο σιμίτι…δεν μπορούσα να φανταστώ ότι ένα κουλούρι θα μου έδινε τέτοια χαρά ! αν δεν και δεν είχαμε πετιμέζι σε αυτή τη φουρνιά, έγιναν πραγματικά πεντανόστιμα !
ReplyDeleteθα τα δοκιμάσουμε και με το πετιμέζι ! σ'ευχαριστούμε πολύ που μοιράστηκες τη συνταγή !!!
Ράνια
Καλησπέρα Ράνια! Σ' ευχαριστώ πολύ για το όμορφο μήνυμά σου και για τα καλά σου λόγια. Χαίρομαι πολύ που σου άρεσαν τα σιμίτια! Δοκίμασε και με πετιμέζι αν βρεις, χαρίζει μια γλύκα στο κουλούρι που πραγματικά το κάνει μοναδικό.
DeleteΤο δοκιμάσαμε επιτέλους και με πετιμέζι, οντως είναι ακόμα καλύτερα !! :)
DeleteΧαίρομαι που σου άρεσαν Ράνια. Το πετιμέζι κάνει τη διαφορά ;)
DeleteΚαλησπέρα!
ReplyDeleteΜόλις έφτοιαξα αυτά τα υπέροχα κουλούρια, πραγματικά ειναι πεντανόστημα και από εμφάνιση, σκίζουν!Ακόμα μια επιτυχημένη συνταγή Μάγδα, να είσαι καλά...
Καλημέρα! Σ' ευχαριστώ που άφησες τις εντυπώσεις σου. Χαίρομαι πολύ που σου άρεσαν!
Deleteκαταπληκτικα.... και για ολους εμας που δε ζουμε στην Ελλαδα ακομη πιο πολυτιμα.... να σαι καλα.... Μαρια
ReplyDeleteΚαλησπέρα Μαρία. Σ' ευχαριστώ πολύ! Κι εσύ ζεις εκτός Ελλάδος; Πράγματι όλοι εμείς οι ξενιτεμένοι τα λαχταράμε περισσότερο. Να' σαι κι εσύ καλά!!
DeleteΖω στην Αμερικη. Ακομη ποιο μακρια.... Και θελω και προσπαθω να μαθω στα παιδια μου ολα αυτα που εχω μεσα μου για την πατριδα μου... Ηθελα να σου πω οτι τα φτιαχνω αυτα πολυ συχνα.. Και τα μοιραζω κιολας. Εχθες ομως που τα αφησα να φουσκωσουν πολυ παραπανω ( ειχα και τυροπιτακια να φτιαξω ) γινανε πολυ πιο μεγαλα σα ψωμακια.. Μου θυμησαν τις μαργαριτες πολυτελειας που εχουν οι φουρνοι. Να σαι καλα. Οι συνταγες σου τα σχολια σου οι φωτογραφιες σου και ολη η αγαπη που εχεις στη μαγειρικη ( για μενα εινα τεχνη ) και στην Ελλαδα εινει υπεροχη...Να σαι παντα καλα... Μαρια
ReplyDeleteΚαλησπέρα Μαρία. Σ' ευχαριστώ πάρα πολύ για το γλυκό σου σχόλιο και χαίρομαι πολύ που σου άρεσαν τα σιμίτια. Να είσαι κι εσύ πάντα καλά!
DeleteΕφτιαξα τα κουλουρια και μου αρεσαν αρκετα. Επειδη τα θελω ομως λιγο πιο γλυκα ποση ζαχαρη πρεπει να βαλω παραπανω; Επισης μπορω να τα βουτηξω σε σκετο πετιμεζι χωρις να το αραιωσω;
ReplyDeleteΒάλε την διπλάσια ποσότητα ζάχαρης αν τα θέλεις γλυκά. Μπορείς να τα βουτήξεις στο πετιμέζι αλλά θα έχουν πολύ έντονη γεύση.
DeleteΚαλά φαίνονται καταπληκτικα!!!!έχω να το φάω απο μικρή!πωπω..θα το φτιαξω οπωσδήποτε!! Απλα θα μπορουσα να αφαίρεση το αυγό ίσως και το γάλα??θα υπάρξει μεγάλη διαφορα?Χρύσα
ReplyDeleteΚαλησπέρα Χρύσα! Αν αφαιρέσεις το γάλα και το αβγό θα χαλάσει η ισορροπία των υλικών και το αποτέλεσμα δεν θα είναι το αναμενόμενο. Δεν θα σ'το συνιστούσα.
DeleteΤα φτιαξαμε σημερα . Βγηκαν καταπληκτικα!! Τα καναμε με την αδερφη μου πλεξουδες και μας βγηκαν 13 και 3 μικρουλια !! Πεντανοστιμα και αφρατα !! :-D
ReplyDeleteΕίναι υπερβολικά καλά! Δεν το πιστευα οτι θα ειναι τοσο καλα! Μπραβο σου για το μερακι σου γενικα που εχεις και "τρέχεις" ολο αυτο το υπεροχοτατο blogspot!
ReplyDeleteΣ' ευχαριστω πολύ! Χαίρομαι που δοκίμασες την συνταγή μου και φυσικά που σου άρεσαν! :)
DeleteΣυγχαρητηρια για το εργο σας.Οποια συνταγη σας εχω κανει ειναι αψογη.Τα σιμιτια πρεπει να ειναι φανταστικαΣυντομα θα τα φτιαξω!
DeleteΚαλησπέρα Βίκυ! Σ' ευχαριστώ πολύ για τα καλά σου λόγια και χαίρομαι πολύ που απολαμβάνεις τις συνταγές μου. Τα σιμίτια είναι άπαιχτα! Θα χαρώ να μάθω πώς σου φάνηκαν αν τα φτιάξεις.
DeleteΤα φτιάξαμε απόψε με την κόρη μου. Φανταστικά και πολύ εύκολα. Αύριο θα έχει το νοστιμότερο κολατσιό στο σχολείο. Φιλάκια
ReplyDeleteΚαλημέρα. Έφτιαξα τα σιμίτια. Τα ζύμωσα στο χέρι για 10'. Η ζύμη δουλευόταν εύκολα, ήταν υγρή και μαλακή, χωρίς να κολάει. Δεν χρειάστηκε να προσθέσω άλλο αλεύρι. Μερικά σιμίτια τα έκανα μικρά, όπως στη φωτογραφία και άλλα μεγαλύτερα και πιο λεπτά. Όλα βγήκαν πολύ νόστιμα, τραγανά απ' έξω και αφράτα μέσα με μια ανεπαίσθητη γλύκα από το πετιμέζι. Τα άφησα να κρυώσουν και τα έβαλα στην κατάψυξη. Κάθε πρωί με τον καφέ μας βγάζω ένα και το ζεσταίνω λίγα λεπτά στο φουρνάκι (δεν γνωρίζω αν ζεσταίνονται σε φουρνο μικροκυμάτων γιατί δεν έχω). Έτσι γίνονται ακόμη πιο τραγανά. Την άλλη φορά θα δοκιμάσω να προσθέσω σταφίδες ή να κάνω λεπτά κορδόνια και να φτιάξω κριτσίνια. Ευχαριστώ πολύ για την συνταγή σας.
ReplyDeleteΠάρα πολύ όμορφη η συνταγή σας!! Ήθελα να σας ρωτήσω αν θέλω να τα κάνω νηστίσιμα μπορώ να αφαιρέσω το αυγό και το γάλα ή θα χαλάσει η συνταγή?
ReplyDeleteΌπως βλέπεις Μαγδα η συνταγή σου είναι χρήσιμη και μετά από πολλά χρόνια έψαχνα να βρω μία και έπεσε πάνω στη δική σου είναι υπέροχη τα έφτιαξα σ’ ευχαριστώ έχουν γίνει τα αγαπημένα μου. Μένω Αμερική και δεν τα βρίσκω πουθενά εδώ οπότε σ’ ευχαριστώ πάρα πολύ για την συνταγή σου
ReplyDeleteΑχχχ, τα βλέπω και τα λαχταρώ! Λες να μπορώ να καταψύξω την ψύμη και να τα ψήσω αργότερα;;;;
ReplyDeleteΜα πόσο τέλεια αυτά τα κουλούρια,
Καλησπέρα Ιωάννα. Δεν το έχω κάνει ποτέ αλλά πιστεύω πως ναι! Καλή επιτυχία!
Delete