Αφού λοιπόν επιβιώσαμε την αποκάλυψη των Μάγιας κι είμαστε ακόμα εδώ, ας απολαύσουμε τις γιορτές μας, εντάξει;
Για μένα, οι γιορτές ξεκινάνε επισήμως την ημέρα που φτιάχνω τα πρώτα χριστουγεννιάτικα κουλουράκια και αυτά φυσικά είναι οι παραδοσιακοί κουραμπιέδες και τα μελομακάρονα.
Τη στιγμή που μπαίνουν στο φούρνο και το σπίτι αρχίζει να γεμίζει με τις γλυκιές, βουτυρένιες μυρωδιές τους, γεμίζω κι εγώ με γιορτινή διάθεση.
Δεν μπορώ να το πιστέψω ότι έπειτα από τρία Χριστούγεννα που γράφω αυτό εδώ το blog, αυτή είναι η πρώτη φορά που θα μοιραστώ μαζί σας ένα παραδοσιακό ελληνικό χριστουγεννιάτικο γλυκό. (Αυτό για κάποιους δεν είναι παραδοσιακά χριστουγεννιάτικο). Επιτέλους ήρθε η ώρα. Η ώρα για κουραμπιέδες.
Αυτά τα φοβερά μπισκότα με αμύγδαλα και πολλή άχνη ζάχαρη είναι σίγουρο πως αυτές τις μέρες ψήνονται σε κάθε ελληνικό σπίτι και τρώγονται από όλους με περισσή λαιμαργία. Ποιός μπορεί να τους αντισταθεί άλλωστε;
Όπως ισχύει με όλες τις παραδοσιακές ελληνικές συνταγές, έτσι και η συνταγή για κουραμπιέδες διαφέρει από οικογένεια σε οικογένεια και στη δική μου φτιάχνονται πάντα με πρόβειο/αιγοπρόβειο βούτυρο. Δυστυχώς όμως στην Ολλανδία δεν μπορώ να το βρω κι έτσι αρκούμαι στο να τα φτιάχνω με βούτυρο αγελάδος. Προσάρμοσα λοιπόν την αρχική μου συνταγή, καθώς τα δυο αυτά βούτυρα έχουν διαφορετική σύσταση, και οι κουραμπιέδες μου ήταν απίστευτα βουτυρένιοι και πεντανόστιμοι.
Σε σχήμα μισοφέγγαρου, σε μπουκίτσες ή μεγαλύτερες μπάλες, οι κουραμπιέδες δεν θα ήταν κουραμπιέδες δίχως την γενναιόδωρη επίστρωση άχνης ζάχαρης που τους κάνει να μοιάζουν με χιονισμένα βουναλάκια. Θέαμα ικανό να σε βάλει στο χριστουγεννιάτικο πνεύμα στη στιγμή. Φτιάξτε τους λοιπόν!
Για μένα, οι γιορτές ξεκινάνε επισήμως την ημέρα που φτιάχνω τα πρώτα χριστουγεννιάτικα κουλουράκια και αυτά φυσικά είναι οι παραδοσιακοί κουραμπιέδες και τα μελομακάρονα.
Τη στιγμή που μπαίνουν στο φούρνο και το σπίτι αρχίζει να γεμίζει με τις γλυκιές, βουτυρένιες μυρωδιές τους, γεμίζω κι εγώ με γιορτινή διάθεση.
Δεν μπορώ να το πιστέψω ότι έπειτα από τρία Χριστούγεννα που γράφω αυτό εδώ το blog, αυτή είναι η πρώτη φορά που θα μοιραστώ μαζί σας ένα παραδοσιακό ελληνικό χριστουγεννιάτικο γλυκό. (Αυτό για κάποιους δεν είναι παραδοσιακά χριστουγεννιάτικο). Επιτέλους ήρθε η ώρα. Η ώρα για κουραμπιέδες.
Αυτά τα φοβερά μπισκότα με αμύγδαλα και πολλή άχνη ζάχαρη είναι σίγουρο πως αυτές τις μέρες ψήνονται σε κάθε ελληνικό σπίτι και τρώγονται από όλους με περισσή λαιμαργία. Ποιός μπορεί να τους αντισταθεί άλλωστε;
Όπως ισχύει με όλες τις παραδοσιακές ελληνικές συνταγές, έτσι και η συνταγή για κουραμπιέδες διαφέρει από οικογένεια σε οικογένεια και στη δική μου φτιάχνονται πάντα με πρόβειο/αιγοπρόβειο βούτυρο. Δυστυχώς όμως στην Ολλανδία δεν μπορώ να το βρω κι έτσι αρκούμαι στο να τα φτιάχνω με βούτυρο αγελάδος. Προσάρμοσα λοιπόν την αρχική μου συνταγή, καθώς τα δυο αυτά βούτυρα έχουν διαφορετική σύσταση, και οι κουραμπιέδες μου ήταν απίστευτα βουτυρένιοι και πεντανόστιμοι.
Σε σχήμα μισοφέγγαρου, σε μπουκίτσες ή μεγαλύτερες μπάλες, οι κουραμπιέδες δεν θα ήταν κουραμπιέδες δίχως την γενναιόδωρη επίστρωση άχνης ζάχαρης που τους κάνει να μοιάζουν με χιονισμένα βουναλάκια. Θέαμα ικανό να σε βάλει στο χριστουγεννιάτικο πνεύμα στη στιγμή. Φτιάξτε τους λοιπόν!
Και του χρόνου με Υγεία.
ReplyDeleteΧρόνια Πολλά και Καλές γιορτές.
Ωραίο κολπάκι αυτό με την κουτάλα, πέρσι που έφτιαχνε η Άρτεμις εγώ είχα αναλάβει να ζυγίζω τα μπαλάκια κι ήταν διασκεδαστικό.
Πολλά φιλιά.
Μάγδα, μοσχομύρισαν οι αφράτοι σου κουραμπιέδες! Αναρωτιέμαι τι θα έλεγαν οι γείτονες την ώρα που ψήνονταν. Και του χρόνου!
ReplyDeleteΚαλό βράδυ.
Και του χρόνου Μάγδα !!!!
ReplyDeleteΑχ θα συμφωνήσω... οι μυρωδιές απο τα μελομακάρονα και τους κουραμπιέδες πλημμυρίζουν τα σπίτια και μας βάζουν στη γιορτινή ατμόσφαιρα !
Φιλιά
Πραγματικά Μάγδα το αιγοπρόβειο βούτυρο κάνει τη διαφορά!!!Απίστευτα νόστιμοι και μυρωδάτοι οι κουραμπιέδες αλλά και όλα τα γλυκά που γίνονται με το βούτυρο αυτό!Υπέροχοι δείχνουν Μάγδα μου ,ελπίζω να τους τίμησαν οι φίλοι σας!
ReplyDeleteΣας εύχομαι καλά Χριστούγεννα με χαρά,υγεία και αγάπη!Να περάσετε όσο το δυνατόν καλύτερα!!Φιλιά πολλά,πολλά.
Πόσο υπέροχοι φαίνονται , νιώθω ήδη τη μυρωδιά του βουτύρου στη μύτη μου... Νομίζω θα ακολουθήσω τη συνταγη σου έχουμε προτζεκτ στο μπλογκ μας και οι δικοί σου οι κουραμπιέδες μου φαίνονται η καλύτερη λύση...Καλά Χριστούγεννα να έχουμε... Θα σε επισκεφτώ ξανά με την εκτέλεση της συνταγής σου και φωτογραφίες στο δικό μου μπλογκ...Τα φιλιά μου Εύη
ReplyDeleteΈχω δύο απορίες. Δεν χρησιμοποιείς καμία φουσκωτική ουσία? Μπέικιν ή σόδα? Και η δεύτερη, αν τα βούτυρα είναι του ίδιου τύπου, δηλαδή φρέσκο (αγελαδινό ή πρόβειο) ή λειωμένο (αγελαδινό ή πρόβειο) οι αναλογίες δεν είναι ίδιες? Μήπως αλλάζουν επειδή συνήθως το αγελαδινό είναι φρέσκο ενώ το πρόβειο λειωμένο (άρα χωρίς υγρασία) που πωλείται σε βάζο? Έχω δοκιμάσει και τα δύο (ίδιου τύπου) και η ζύμη είχε την ίδια αίσθηση και το τελικό αποτέλεσμα είχε διαφορά μόνο στο άρωμα.
ReplyDeleteΠάλι οι φωτό τέλειες, σκέτη έμπνευση.
slowchefs.blogspot.com
Και του χρόνου Μάγδα! Καλά Χριστούγεννα!
ReplyDeleteΟι κουραμπιέδες με το πρόβειο βούτυρο δεν συγκρίνονται με τίποτα!!!!!!!!! Καλές γιορτές!
ReplyDeleteΞανθή — σ' ευχαριστώ πολύ Ξανθή μου! Καλές γιορτές! Ναι, το κολπάκι αυτό με την κουτάλα είναι πολύ εύκολο. Φιλιά!
ReplyDeleteΕιρήνη Ε. — κάποιοι γείτονες τους γεύτηκαν κιόλας! Σ' ευχαριστώ!
Conna — σ' ευχαριστώ! Αυτές οι μυρωδιές είναι το κάτι άλλο!
Foteini Thes — μακάρι να μπορούσα να βρω πρόβειο βούτυρο εδώ αλλά δυστυχώς είναι δύσκολο. Καλά Χριστούγεννα και καλές γιορτές να έχεις Φωτεινή μου! Να' σαι καλά!!
AllAboutLife — καλώς όρισες! Θα χαρώ πολύ να μάθω πώς σας φάνηκαν οι κουραμπιέδες! Καλές γιορτές!!
Cleomenis Zosimas — όχι, ποτέ δεν χρησιμοποιώ διογκωτική ουσία. Δεν νομίζω πως την χρειάζονται. Βάση της δικής μου εμπειρίας, τα δυο βούτυρα έχουν διαφορετικό αποτέλεσμα στους κουραμπιέδες όχι μόνο από άποψη μυρωδιάς (του πρόβειου την λατρεύυυυυω!) αλλά και υφής. Το μείγμα γίνεται πιο υγρό με το πρόβειο και χρειάζεται περισσότερο αλεύρι. Επίσης, ο πιο πολύς κόσμος συνήθως χρησιμοποιεί το αγελαδινό φρέσκο και το πρόβειο λιωμένο. Σ' ευχαριστώ!
Vita — σ' ευχαριστώ Βαγγελιώ μου! Καλά Χριστούγεννα!
Τατιάνα — ναι! Αν και οι δικοί μου είναι με αγελαδινό ;) Καλώς όρισες και καλές γιορτές!
Μάγδα μου, μοσχομύρισαν, μπράβο!Το αιγοπρόβειο βούτυρο πραγματικά κάνει τη διαφορά!!!και του χρόνου με υγεία!
ReplyDeleteκαλές γιορτές, Καλά Χριστούγεννα με υγεία και αγάπη!
Να περάσεις όμορφα!
Φιλιά!!!
Μαγδα μου καλές γιορτές, να περάσετε τέλεια! Φιλιά πολλά!
ReplyDeleteΜάγδα οι κουραμπιέδες σου είναι σαν στρατιωτάκια ομοια σε μέγεθος, σχήμα και βάρος, παρατεταγμένα στο λαδόχαρτό σου!! Μα καλά, κι εσύ... τόσα χρόνια και φέτος είπες να βάλεις αυτή την τόσο καλή συνταγή που έχεις? Μεγάλη παράληψη που όμως καλύφθηκε!!
ReplyDeleteΣε φιλώ κούκλα! Να είστε καλά και να περάσετε όπως επιθυμείτε τις μέρες των Χριστουγέννων!!!
Μάγδα μου πέρασα να σου ευχηθώ Καλές Γιορτές, με υγεία και αγάπη!
ReplyDeleteΚάθε ευτυχία και καλό εύχομαι στο σπιτικό σου!
Φιλιά!
Πολύ ωραίοι και του χρόνου!
ReplyDeleteΚαλά Χριστούγεννα:)
Καλά Χριστούγεννα Μάγδα!
ReplyDeleteκουραμπιεδες και μελομακαρονα δεν λειπανε ποτε απο το πατρικο μου. τα απολυτα χριστουγεννιατικα γλυκα.
ReplyDeleteσου ευχομαι καλες γιορτες με την οικογενεια σου και αυτους που αγαπας.
ειρηνη
H μυρωδιά τους έφθασε ως εδώ.
ReplyDeleteΠολύ ωραίοι.
Και του χρόνου με υγεία.
Καλές γιορτές να έχεις, να περάσεις καλά και ότι επιθυμείς.
Φιλιά
Τι ωραίοι που φαίνονται!!!
ReplyDeleteΜπορείς να μου στείλεις σε ένα κουτάκι??? χι χι χι
Εύχομαι καλές γιορτές να περάσεις ! Να φάτε καλά! Να ξεκουραστείτε και να κάνετε βόλτες!
Φιλιά πολλά
Καλά Χριστούγεννα ξενιτεμένο μας!
ReplyDeleteZ.
Μάγδα το μόνον που θα σου ευχηθώ να είναι πάντα η ζωή σου, μοσχοβολιστή και ευωδιαστή... όπως οι κουραμπιέδες σου.
ReplyDeleteΆχνη ζάχαρη.... οι ελπίδες και τα ονειρά σου.
Καλή Χριστούγεννα σου εύχομαι ολόψυχα.
Δεν ξέρω αν για κάποιους τα σαραγλάκια δεν είναι παραδοσιακά χριστουγεννιάτικα, ξέρω όμως ότι πριν δυο χρόνια που τα έφτιαξα με την συνταγή σας (της γιαγιάς σου και δική σου) είχαν μεγάλη επιτυχία! Ήταν φανταστικά! Με την πρώτη ευκαιρία θα κάνω και τα κουραμπιεδάκια σου που φαίνονται απίθανα, χιονισμένα μες στην άχνη...
ReplyDeleteΚαλά Χριστούγεννα και καλή νέα χρονιά με υγεία και αγάπη!
Αγγελική Χ
Αγγελική, χαίρομαι πολύ που σας άρεσαν τα σαραγλάκια! Ελπίζω να σου αρέσουν και οι κουραμπιέδες! Χρόνια Πολλά!
DeleteΑφού δεν τελείωσε ο κόσμος ούτε κι εμείς μαζί του, ευκαιρία για να γιορτάσουμε διπλά και να φάμε κουραμπιέδες με την ψυχή μας λοιπόν! :)
ReplyDeleteΚάθε χρόνο εγώ αλλάζω κι από κάτι στα αρωματικά τους ή στους ξηρούς καρπούς αλλά τα μυστικά για την επιτυχία τους είναι όπως ακριβώς τα λες!
Να περάσεις όμορφα σου εύχομαι Μάγδα, να είσαι και του χρόνου αλλά και κάθε χρόνο ευτυχισμένη με όρεξη για ζωή και δημιουργία!
Φιλιά πολλά!
Σας ευχαριστώ όλους για τις γλυκύτατες ευχές σας! Καλά Χριστούγεννα!!
ReplyDeleteΚαλά Χριστούγεννα Μάγδα μου!
ReplyDeleteΕύχομαι ότι καλύτερο με υγεία και χαρά!
Να περάσετε πολύ πολύ όμορφα με τον Σ!
Φιλιά πολλά και γιορτινά!
Μάγδα προσπαθώ να σου γράψω απο τότε που έφτιαξα αυτούς τους υπέροχους κουραμπιέδες! Ηταν για μένα ο,τι έπρεπε γιατι είχα αποτύχει με 3 λαμαρίνες κουραμπιέδες και ήθελα μια μικρή δόση (δεν άντεχα άλλο 3ωρο ζύμωμα..)Ηταν άψογοι και πανευκολοι και κυριολεκτικά με έσωσες μέσα στον πανικό των γιορτών και παραμονές του ρεβεγιόν που έκανα σπίτι. Απλώς θυμάμαι οτι έβαλα αρκετό ακόμα αλεύρι απο αυτό που γράφεις... Υπάρχει τέτοια περίπτωση ή έκανα λάθος στο αρχικό μέτρημα? Anyway ήταν τελειοι!!!
ReplyDeleteΜάγδα τους έφτιαξα χθες σε 3πλη δόση και ενώ το βούτυρο χτυπήθηκε πολύ καλά με τη ζάχαρη, όταν έβαλα το αλεύρι δυσκολεύτηκε το μίξερ μου (χειρός και όχι ιδιαίτερα δυνατό) να ανακατέψει το μίγμα καλά, με αποτέλεσμα το κάτω μέρος να είχε λιγότερο αλεύρι από τα πάνω στρώματα. Μήπως θα έπρεπε να βάλω χέρι να πάει παντού ή μήπως ένα καλό μίξερ τα καταφέρνει;
ReplyDeleteΕπίσης βλέπω 2 λογιών αγελαδινού βούτυρο στο σουπερμάρκετ: süßrahm και sauerrahm, κάτι σαν γλυκό και ξινό στα ελληνικά. Πήρα το γλυκό. Μήπως παίζει αυτό ρόλο που μου βγήκε πολύ μαλακή η ζύμη (έβαλα μόνο το αλεύρι που δίνεις) και μου άπλωσαν σαν cookies;Στη γεύση είναι καλοί όμως! Τέλος, από τη μαμά άκουσα ότι η ζύμη θέλει πολύ καλό ανακάτεμα και να είναι σφιχτή, κάποιες φίλες της τους τους έφτιαχναν οι άνδρες τους λέει γιατί θέλουν δυνατό χέρι... τί με συμβουλεύεις;
Τριπλή δόση;; Γι' αυτό δυσκολεύτηκε το μίξερ. Καλό θα ήταν να βάλεις χέρι για να αναμειχθεί καλά το αλεύρι στο μείγμα. Τους φτιάχνω χρόνια και ποτέ δεν είχα πρόβλημα με την δοσολογία. Είναι πάντως μαλακιά η ζυμη γι αυτό και γράφω να μπει στο ψυγείο πριν πλάσεις τους κουραμπιέδες. Τους έβαλες στο ψυγείο να σφίξει η ζύμη; Για τα είδη βουτύρου που λες, δεν τα ξέρω. Πάντως ξινό σίγουρα δεν πρέπει να ειναι το βούτυρο που θα χρησιμοποιήσεις. Όσο γι' αυτό που λέει η μαμά σου, λογικό ειναι όσο δουλεύεις μια ζύμη να σφίγγει αφού ενεργοποιείται η γλουτένη. Σε κουλουράκι όμως μου φαίνεται λίγο περίεργο να αποζητάς κάτι τόσο σφιχτό. Στην συγκεκριμένη συνταγή, δεν χρειάζεται κάτι τέτοιο. Ίσα ίσα που θα έχεις κακό αποτέλεσμα γιατί θα σφίξει η ζύμη και οι κουραμπιέδες αντί να γίνουν αφράτοι και να λιώνουν στο στόμα, θα σου γίνουν σκληροί. Χαίρομαι πάντως που σου άρεσε το αποτέλεσμα, αν κι απ' ό,τι φαίνεται, ταλαιπωρήθηκες.
DeleteΕυχαριστώ πολύ για τις εξηγήσεις!
DeleteΘα τους ξαναφτιαξω αφού οι προηγούμενοι φαγώθηκαν σε 5 μέρες!! Δεν άρεσαν μόνο σε εμάς στο σπίτι, αλλά και σε όσους φίλεψα και ζητούσαν τη συνταγή.
Ναι, τους έβαλα ψυγείο πριν τους πλασω. Στην επόμενη προσπάθεια θα βάλω χέρι και εύχομαι να βγουν πιο φουσκωτοι όπως στις φωτογραφίες σου. Παραγγείλαμε και ένα Kitchenaid καινούριο, εύχομαι να μου λύσει κάπως τα χέρια!
Μήπως τους έχεις δοκιμάσει με αλεύρι ζέας ή ολύρας (spelt); Επειδή μου αρέσει η γεύση του ρωτώ, έτσι για αλλαγή.
Επίσης μου αρέσει που δεν βάζεις ανθόνερο, δεν μου αρέσει η γεύση του γενικότερα.
Στη Γερμανία κάνουν κάτι κουλουράκια παραπλήσια της συνταγής αυτής, τα λεγόμενα Vanillekipferl. Μόνο που βάζουν μίγμα κρυσταλλικής ζάχαρης και κανέλας από πάνω.
Αυτά, εύχομαι να μην σε κουράζω!
Φιλιά!