Πηγές έμπνευσης

Ναι, αυτό εδώ είναι blog μαγειρικής, αλλά υπάρχουν τόσα πολλά πράγματα που με εμπνέουν, που δεν γίνεται παρά να θέλω να τα μοιραστώ μαζί σας.

Ποιός ξέρει, ίσως και να το καθιερώσω.
Πείτε μου την γνώμη σας!


• Σας έχω πει πόσο μεγάλη fan του Woody Allen είμαι, έτσι; Αυτό το ντοκιμαντέρ με θέμα τη ζωή και το έργο του το οποίο προβλήθηκε στο κρατικό αμερικανικό κανάλι PBS, με έκανε να εντυπωσιαστώ ακόμα περισσότερο από αυτόν τον πολυτάλαντο άνδρα και θρυλικό σκηνοθέτη. I lurve Woody.

• Αυτό είναι το αποτέλεσμα όταν μια πρίμα μπαλαρίνα του New York City Ballet, φορώντας τα αέρινα ρούχα του οίκου Chloé, χορεύει υπό την μουσική του Philip Glass.

• Το βίντεο της Ashley Rodriguez για το πώς να διακοσμήσετε μια τούρτα με ζαχαρόπαστα είναι απίστευτα καλογυρισμένο. Το κάνει να φαίνεται τόσο εύκολο. (Η Ashley γράφει το υπέροχο blog Not Without Salt).

• Έχετε ποτέ σκεφτεί να δειπνήσετε στους αιθέρες; Θα το τολμούσατε;

• Λατρεύω τα δημιουργικά ζευγάρια, και το ξακουστό ολλανδικό δίδυμο φωτογράφων μόδας Inez van Lamsweerde και Vinoodh Matadin, είναι ακαταμάχητο. Το βίντεο κλιπ του Moon από το τελευταίο album (Biophilia) της Bjork που σκηνοθέτησαν, είναι ο τέλειος συνδυασμός της ευφάνταστης οπτικής δημιουργικότητάς τους και του υποβλητικού μουσικού ταλέντου της Bjork.

• Δεν είμαι καθόλου καλή σε χειροτεχνίες και DIY (κάν'το μόνος σου) αλλά αυτό πρέπει να το δοκιμάσω. Πώς να μεταμορφώσετε μερικές σανίδες ξύλου σε κομψό φόντο για φωτογραφίσεις.

• Αυτή και αυτή είναι οι αγαπημένες μου τηλεοπτικές σειρές τον τελευταίο καιρό.

• Ο Mikkel Adsbøl είναι ένας Δανός φωτογράφος φαγητού. Δείτε την δουλειά του. Οι φωτογραφίες του είναι εκπληκτικές.


Τα λέμε σύντομα με συνταγή!

Δυο Χρόνια

Δεν μπορώ να το πιστέψω ότι πέρασαν δυο χρόνια από τότε που έγραψα αυτές τις λέξεις.


Σας ευχαριστώ μέσα απ' την καρδιά μου που συμμετέχετε σε αυτή τη δημιουργική γαστρονομική μου περιπέτεια.



Μόλις ξεκινήσαμε!

Τί διαβάζω τελευταία

• Macarons του Pierre Hermè

Μέχρι πριν ένα μήνα περίπου, αυτό το βιβλίο ήταν διαθέσιμο μόνο στα Γαλλικά. Με το που βγήκε στ' Αγγλικά το άρπαξα χωρίς δεύτερη σκέψη. Και όταν λέω "το άρπαξα", φυσικά εννοώ ότι το παρήγγειλα από το Amazon.

Διαβάζω, κοιτάζω, λαχταράω αλλά, δεν φτιάχνω η ίδια. Όχι ακόμα τουλάχιστον. Είμαι λίγο διστακτική στο να εισέλθω στον μαγικό κόσμο των macarons του Monsieur Hermè, αλλά αυτό πρόκειται ν' αλλάξει λίαν συντόμως.
Οφείλω να ομολογήσω πως το γεγονός ότι έχω ήδη δοκιμάσει τις αυθεντικές του δημιουργίες, με βοηθά αρκετά.

Δεν κρατιέμαι να φτιάξω:
Macarons με καραμέλα αλατισμένου βουτύρου
Macarons με σοκολάτα
Macarons με κάστανα και πράσινο τσάι matcha
Macarons με ελαιόλαδο και βανίλια
Macarons με βατόμουρα, κόκκινο πιπέρι και παρμεζάνα







• Plate to Pixel: digital food photography & styling της Hélène Dujardin

Είναι δυνατόν να ερωτευτεί κανείς ένα βιβλίο; Φυσικά και είναι. Αυτό εδώ το έχω ερωτευτεί και, αν και δεν έχω dSLR αλλά point-and-shoot φωτογραφική μηχανή, η Hélène καταφέρνει να μου κεντρίσει το ενδιαφέρον σε κάθε της κεφάλαιο.



Όπως γράφει κι η ίδια, η φωτογραφία είναι ακριβό χόμπυ και δεν πρέπει να θαμπώνεται κάποιος από το μέγεθος, τις ειδικές ρυθμίσεις ή τα αξεσουάρ μιας φωτογραφικής μηχανής. Εξαιρετική συμβουλή θα έλεγα. Οπότε, μέχρι να κάνω την κατάλληλη έρευνα αγοράς, ζυγίζοντας τα υπέρ και τα κατά κάθε περίπτωσης, δεν βιάζομαι να ξοδέψω πολύτιμο χρήμα για ν' αγοράσω καινούρια.

Εντωμεταξύ, μέσω του βιβλίου αυτού έχω μάθει από το πώς πραγματικά λειτουργεί μια φωτογραφική μηχανή μέχρι πολύτιμες συμβουλές για την σύνθεση μιας φωτογραφίας και το styling των πιάτων.
Μου έχει ανοίξει τα μάτια σε πολλά πράγματα για τα οποία δεν είχα ιδέα.







• Will write for food της Dianne Jacob

Την Dianne Jacob την ανακάλυψα μέσω του blog της—μια μοναδική πηγή πληροφοριών πάνω στο θέμα food-writing κι ένα χώρο ελεύθερης ανταλλαγής απόψεων—, μου πήρε όμως καιρό ν' αποφασίσω να αγοράσω το βιβλίο της. Δεν συνηθίζω να κάνω παρορμητικές αγορές, ειδικά βιβλίων, κάτι το οποίο στη συγκεκριμένη περίπτωση ήταν κακό. Έπρεπε να το είχα πάρει νωρίτερα.
Η κα Jacob ξέρει πολύ καλά τι λέει όταν μιλάει για food-writing.



Το βιβλίο της με ενέπνευσε να γράψω πράγματα τα οποία δεν ήξερα καν πως τα έχω μέσα μου. Σ' ευχαριστώ Dianne.





• Asian Dumplings της Andrea Nguyen

Δεν θυμάμαι πώς ή πότε ακριβώς άρχισε να με ενδιαφέρει η ασιατική κουζίνα. Αυτό για το οποίο είμαι σίγουρη είναι πως τρελαίνομαι για τις ασιατικές γεύσεις και ποτέ δεν μπορώ να πω όχι σε ένα καλό spring roll, dumpling, κινέζικο τηγανητό bun ή ινδικό samosa.



Έχω φτιάξει ήδη αρκετές συνταγές από το εκπληκτικό βιβλίο της Andrea Nguyen με μεγάλη επιτυχία κάθε φορά.
Θα έλεγα πως η αγαπημένη μου συνταγή είναι τα Steamed filled buns (γεμιστά ψωμάκια στον ατμό).

Δεν κρατιέμαι να φτιάξω:
Γιαπωνέζικα pot stickers με χοιρινό και γαρίδες
Πικάντικα samosas από πατάτα
Τηγανητά dumplings ρυζιού
Dumplings γάλακτος με καρδάμωμο και σιρόπι από σαφράν







• Δειπνοσοφισταί του Αθήναιου

Αυτό το μνημειώδες λογοτεχνικό έργο που χρονολογείται τον 3ο μ.Χ. αιώνα, αποτελείται από δεκαπέντε βιβλία. Είναι ένας γαστρονομικός οδηγός, μια εγκυκλοπαίδεια αρχαιοελληνικών ηθών και εθίμων, γεύσεων και προετοιμασίας φαγητών, ανεκτίμητης ιστορικής αξίας.



Πάντα ήθελα να τα διαβάσω και αυτές τις μέρες τελειώνω αισίως το πρώτο βιβλίο. Μ' έχει συνεπάρει.







• The Murders in the Rue Morgue (Οι Φόνοι της Οδού Μοργκ) του Edgar Allan Poe

Αυτό το βιβλίο το αγόρασα όταν ήμουν στο Παρίσι τον Ιούλιο.
Η ποίηση και η πεζογραφία του Πόε με συναρπάζουν, κι αυτό το αστυνομικό διήγημα είναι από τα καλύτερα του είδους.
Πρέπει να το διαβάσετε.
Τέλος.







• Η μεγάλη χίμαιρα του Μ. Καραγάτση

Ο Καραγάτσης είναι από τους μεγαλύτερους σύγχρονους μυθιστοριογράφους και ένας από τους αγαπημένους μου συγγραφείς. Την "Μεγάλη χίμαιρα" την διάβασα πρόσφατα για δεύτερη φορά. Με καταγοητεύει η γραφή του κου Ροδόπουλου όπως και τα μυστικιστικά και συμβολικά στοιχεία που διατρέχουν το βιβλίο αυτό.







Εσείς έχετε διαβάσει κάτι ενδιαφέρον πρόσφατα; Μοιραστείτε το μαζί μου.






Καλό Σαββατοκύριακο!

Το My Little Expat Kitchen στο SAVEUR.com, ανάμεσα στα 55 Great Global Food Blogs

Αυτός ίσως να είναι ο μεγαλύτερος τίτλος ανάρτησης που έχει υπάρξει ποτέ αλλά νομίζω πως η περίσταση το αξίζει.



Είμαι φανατική αναγνώστρια του αμερικανικού γαστρονομικού περιοδικού Saveur, της έντυπης και online έκδοσης, εδώ και κάμποσα χρόνια. Όταν λοιπόν χθες έμαθα πως το blog μου είναι ανάμεσα στα 55 Σπουδαία Παγκόσμια Food Blogs κατενθουσιάστηκα!

Σύμφωνα με τους συντάκτες του SAVEUR.com, το My Little Expat Kitchen ανήκει στη λίστα των blogs που "πρέπει να διαβάζετε" στη διεθνή κοινότητα των blogs μαγειρικής.

Είναι καταπληκτικό όταν η δουλειά που κάνεις αναγνωρίζεται από ένα τόσο σημαντικό γαστρονομικό περιοδικό παγκόσμιας εμβέλειας. Δεν υπάρχει πιο φοβερό συναίσθημα. Αυτή η διάκριση με τιμά πραγματικά!

Σ' ευχαριστώ Saveur!


Υ.Γ. Από σήμερα θα κυκλοφορώ φορώντας σκούρα γυαλιά και γούνα και όποιος θέλει να μου μιλήσει δεν θα μου απευθύνει το λόγο αλλά θα επικοινωνεί με τον ατζέντη μου. Χα!

Εφτά

Λίγο καιρό πριν, με προσκάλεσαν τρεις bloggers, η Vanessa, η Nicole και η Nancy, να συμμετάσχω στο My 7 Links Project (ας το ονομάσω στα ελληνικά "Η λίστα των 7"). Με κολάκεψε το ότι με σκέφτηκαν αλλά ήμουν λίγο διστακτική στο να "παίξω", καθώς δεν συνηθίζω να λαμβάνω μέρος σε παρόμοια projects. Αυτό όμως μου φάνηκε ιδιαίτερα ενδιαφέρον, δίνοντάς μου παράλληλα την ευκαιρία να αναλογιστώ τα σχεδόν δυο χρόνια που γράφω αυτό εδώ το blog.

Σε αναζήτηση των αναρτήσεων που θα ταίριαζαν καλύτερα στις κατηγορίες που ορίζει το project, βρέθηκα να διαβάζω πολλές από τις παλαιότερες αλλά και κάμποσες από τις πιο πρόσφατες. Λαχτάρησα πολλά από τα φαγητά και γλυκά που έχω μαγειρέψει τα τελευταία δυο χρόνια και κατάλαβα ότι το blog αυτό με έχει κάνει καλύτερη μαγείρισσα.
Επίσης, συνειδητοποίησα πόσο πολύ έχουν βελτιωθεί και εξελιχθεί οι φωτογραφίες μου καθώς και το γράψιμό μου, και πως αυτή η δημιουργική μου διέξοδος έχει διαμορφωθεί σε κάτι για το οποίο είμαι πραγματικά περήφανη.

Αυτό που ομολογουμένως ήταν μεγάλη έκπληξη για μένα, ήταν η συνειδητοποίηση του πόσο πολύ αυτό το blog έχει γίνει μέρος της ζωής μου και πόσα πολλά πράγματα από την ζωή μου έχω μοιραστεί μέσω αυτού με εσάς, τους αναγνώστες μου.
Γι' αυτό, θα ήθελα να ευχαριστήσω κάθε έναν από εσάς, που έρχεστε στον χώρο μου, που διαβάζετε τα λόγια μου και μαγειρεύετε τις συνταγές μου, που μοιράζεστε μαζί μου τις δικές σας σκέψεις, ιδέες και ιστορίες και που κάνετε όλο αυτό να αξίζει τον κόπο.


Αυτή λοιπόν είναι η λίστα μου των 7:

1. Η πιο όμορφη ανάρτηση μου





Η επιλογή γι' αυτή την κατηγορία ήταν πολύ δύσκολη. Όλες οι αναρτήσεις είναι όμορφες στα μάτια μου και τις έχω δημιουργήσει με περίσσεια φροντίδα. Πώς είναι δυνατόν να επιλέξω μία;
Τελικά, έπρεπε να πάρω μια απόφαση κι έτσι προτίμησα την ανάρτηση για την Τριπλά Σοκολατένια Τούρτα που είχα φτιάξει τον περασμένο Νοέμβριο για τα γενέθλιά μου. Ναι, ξέρω πως οι περισσότεροι δεν φτιάχνουν τις δικές τους τούρτες γενεθλίων αλλά εγώ το έκανα. Κι ήταν εκπληκτική.








2. Η πιο δημοφιλής ανάρτηση μου






Σ' αυτή την κατηγορία "ισοφάρισαν" με βάση τα στατιστικά του blog δυο αναρτήσεις που είναι εντελώς διαφορετικές μεταξύ τους. Η πρώτη είναι τα καλοκαιρινά μου Κοκτέιλ με Καρπούζι (Ντάκιρι και Μαργαρίτα) και η δεύτερη, τα πολυαγαπημένα μου και απ' ό,τι φαίνεται και πολυαγαπημένα σας, Σοκολατάκια Σκούρας Σοκολάτας με Μπαχαρικά και Μπουκιές Μάρζιπαν με Επικάλυψη Λευκής Σοκολάτας.








3. Η πιο αμφιλεγόμενη ανάρτηση μου





Η ανάρτηση για το ποιά υλικά πρέπει και δεν πρέπει να συμπεριλαμβάνονται σε μια Χωριάτικη Σαλάτα δεν θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως αμιγώς αμφιλεγόμενη, αλλά είναι αυτή η οποία είχε την μεγαλύτερη διάσταση απόψεων στα σχόλια.








4. Η πιο χρήσιμη ανάρτηση μου





Σε πολλές από τις αναρτήσεις μου περιλαμβάνω αναλυτικές οδηγίες για το πώς πρέπει να καθαρίζονται, να χρησιμοποιούνται ή να μαγειρεύονται διάφορα υλικά. Φαίνεται όμως πως η συνταγή μου για το Ελληνικό Μυδοπίλαφο είναι αυτή η οποία εκτιμήθηκε περισσότερο για τις σαφείς οδηγίες καθαρισμού μυδιών.








5. Η ανάρτηση της οποίας η επιτυχία με ξάφνιασε





Όταν ανάρτησα την συνταγή για τα Αλμυρά Μάφινς με Τυρί Gruyère, Ξερά Σύκα, Δενδρολίβανο και Θυμάρι, με εξέπληξε το πόσοι έσπευσαν να τα δοκιμάσουν. Δεδομένου ότι τα μάφινς δεν ανήκουν στην ελληνική γαστρονομική κουλτούρα και ότι, ως επί το πλείστον, φτιάχνονται γλυκά κι όχι αλμυρά, με ξαφνιάζει ευχάριστα το γεγονός ότι τα ανακαλύπτουν όλο και περισσότεροι αναγνώστες.








6. Η ανάρτηση που δεν έλαβε την προσοχή που της άξιζε





Η ανάρτηση για την Σαλάτα Πράσινων Ψητών Σπαραγγιών με Ντρέσινγκ Πορτοκαλιού και Τσαγιού Rooibos δεν είχε μεγάλη επιτυχία ανάμεσα στους Έλληνες αναγνώστες του blog (τα στατιστικά της Αγγλικής σελίδας είναι διαφορετικά). Δεν μπορώ να προσδιορίσω το γιατί. Τα σπαράγγια; Το σιρόπι από τσάι Rooibos που δεν το ξέρουν πολλοί;
Σας προτρέπω να "ξαναγνωρίσετε" την συνταγή και να την βάλετε στα υπόψιν για την επόμενη περίοδο σπαραγγιών, καθότι προσωπικά την θεωρώ από τις πιο πρωτότυπες, φρέσκιες και γευστικές συνταγές.








7. Η ανάρτηση για την οποία είμαι υπερήφανη





Αναμφισβήτητα, η ανάρτηση με τον τίτλο "Οικογενειακοί δεσμοί", είναι από τις πιο σημαντικές για μένα. Πρόκειται για μια ανάρτηση προσωπική, όπου μιλάω για την κουζίνα με την οποία μεγάλωσα, την Πολίτικη Κουζίνα. Μιλάω επίσης για έναν άνθρωπο ιδιαίτερα σημαντικό, τον παππού μου, ο οποίος μαγείρευε υπέροχα και αποτελούσε πηγή έμπνευσης για μένα. Το Πολίτικο Μαντί είναι η συνταγή για την οποία είμαι περήφανη που έχω τελειοποιήσει, και είναι πιθανότατα η πιο αγαπημένη μου συνταγή στο blog μέχρι σήμερα.







Θα ήθελα να προσκαλέσω τους παρακάτω πέντε bloggers να συνεχίσουν το project αυτό, μοιραζόμενοι τη δική τους λίστα των 7, και να προσκαλέσω κι εσάς να επισκεφθείτε τα εξαιρετικά blog τους.

την Ιωάννα του Food Junkie not junk food
την crispy του as crisp as it gets
την Κική του μικρή κουζίνα
την Βασιλική του Royal Coconut
την Αθηνά του Sugar Buzz

Στην Μπρουζ (και στις Βρυξέλλες)

Όταν επισκέπτεσαι την μεσαιωνική πόλη Μπρουζ, έχεις την αίσθηση ότι πήγες για ύπνο και ξύπνησες μέσα σ' ένα παραμύθι.

Την ερωτεύτηκα τρελά και παλαβά. Τα στενά, πλακόστρωτα δρομάκια της, τα επιβλητικά κτήρια γοτθικής αρχιτεκτονικής, την μοναδική της ατμόσφαιρα, τους φιλόξενους και καλοσυνάτους κατοίκους της, την ιστορία της, την τέχνη που σου προκαλεί δέος και την απόλυτα χορταστική και πεντανόστιμη κουζίνα της.

Η Μπρουζ (Bruges στα Γαλλικά/Brugge στα Φλαμανδικά) είναι μια φλαμανδική πόλη στα βορειο-δυτικά του Βελγίου, της οποίας το κέντρο είναι τοποθεσία παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς της UNESCO.




Το κέντρο της πόλης είναι αρκετά μικρό και σχεδόν περικλείεται από κανάλια.




Ακριβώς στη μέση της παλιάς πόλης βρίσκεται η Markt, η κεντρική πλατεία, όπου δεσπόζει ένα από τα πιο σημαντικά σύμβολα της Μπρουζ, το Belfort, ένα μεσαιωνικό καμπαναριό του 13ου αιώνα μ.Χ.




Το Provinciaal Hof (Επαρχιακό Δικαστήριο), ένα νεο-γοτθικό κυβερνητικό κτήριο, βρίσκεται επίσης στην ίδια πλατεία.




Στην πλατεία Burg, πολύ κοντά στην Markt, μπορεί να δει κανείς την Heilig-Bloedbasiliek (Βασιλική του Αγίου Αίματος), μια Ρωμαιοκαθολική εκκλησία χτισμένη τον 12ο αιώνα μ.Χ. Η Βασιλική στεγάζει ένα κομμάτι υφάσματος με το αίμα του Χριστού, το οποίο χρησιμοποίησε ο Ιωσήφ της Αριμαθαίας κατά την Αποκαθήλωση.




Στην πλατεία Burg βρίσκεται και το Stadhuis (Δημαρχείο) της Μπρουζ.




Άλλο ένα πασίγνωστο θέαμα της Μπρουζ είναι η Onze-Lieve-Vrouwekerk (Εκκλησία της Παναγίας). Πρόκειται για μια εκκλησία του 13ου αιώνα μ.Χ. που στεγάζει το μαρμάρινο γλυπτό του Μιχαήλ Άγγελου, "Η Παρθένος και το Θείο Βρέφος".




Με γοήτευσαν τα έργα ζωγραφικής από μεγάλους Φλαμανδούς καλλιτέχνες όπως ο Jan Van Eyck, Petrus Christus και ο Pieter Pourbus στο Μουσείο Groeninge.


Πέρα όμως απ' το συναρπαστικό τοπίο και τ' αρχιτεκτονικά αριστουργήματα, η Μπρουζ έχει να προσφέρει και καταπληκτικό φαγητό. Και σοκολάτες. Και μπύρες.




Υπάρχουν αμέτρητες σοκολατερί και πρέπει να πω πως η σοκολάτα που έφαγα στην Μπρουζ ήταν ίσως η καλύτερη που έχω δοκιμάσει ποτέ. Το μαγαζί για να την αγοράσετε; The Chocolate Line. Αυτό το μικρό κατάστημα πουλά σοκολάτα υψηλής ποιότητας που θα σας κάνει να ξετρελαθείτε απ' την πρώτη μπουκιά. Δεν είναι κατάστημα-αλυσίδα (όπως συνηθίζεται στο Βέλγιο) και φτιάχνουν την σοκολάτα στο πίσω μέρος του μαγαζιού. Δοκιμάστε την πικρή σοκολάτα με κρέμα γάλακτος σε κουπάκι, και την σκούρα και γάλακτος σοκολάτα με πραλίνα ή αμύγδαλα που πωλείται σε μεγάλα ή μικρά κομμάτια με βάση το βάρος.

Τοπική μπύρα, Brugse Zot (Γελωτοποιός της Μπρουζ)

Ο Σ έπλεε σε πελάγη ευτυχίας στο Βέλγιο. Υπήρχαν μπύρες παντού. Τόσες πολλές μάλιστα που ήταν αδύνατο να διαλέξει κανείς ποιά να δοκιμάσει. Ευτυχώς για μας, είχαμε πληροφορίες εκ των έσω κι έτσι ένα βράδυ πήγαμε στο Cambrinus, μια από τις καλύτερες μπυραρίες-brasserie στην Μπρουζ. Το Cambrinus έχει μια συλλογή με πάνω από 400 μπύρες και το προσωπικό ήταν εξαιρετικά πρόθυμο να μας προτείνει κάποια που να ταιριάζει στα γούστα μας.




Το Βέλγιο είναι συνώνυμο με τις βάφλες και φυσικά δεν μπορούσαμε να φύγουμε δίχως να δοκιμάσουμε μια βάφλα, ή δύο, ή, ε εντάξει με πιάσατε, δεν μπορώ ν' αντισταθώ στις βάφλες. Στο BitterSweet φάγαμε τις πιο αφράτες κι εύγεστες βάφλες και ήπιαμε τον καλύτερο καπουτσίνο που έχουμε πιεί ποτέ εκτός Ιταλίας. Ο Σ, ως γνήσιος λάτρης του εσπρέσσο και του καπουτσίνο, έδωσε άριστα. Δεν είναι και λίγο αυτό.




Η φλαμανδική περιοχή του Βελγίου είναι διάσημη για τις τηγανητές πατάτες της (Vlaamse frites) κι αν θέλετε να φάτε τις αυθεντικές, τότε πρέπει οπωσδήποτε να πάτε στο Chez Vincent. Σερβίρουν επίσης Hollandse bitterballen (ολλανδικά κεφτεδάκια) και πατάτες με μαγιονέζα (όπως και στην Ολλανδία) για έξω, το οποίο είναι το ιδανικό σνακ γι' αυτούς που προτιμούν να τσιμπολογούν κάτι ενώ περιδιαβαίνουν στα σοκάκια της πόλης αντί να κάθονται σε ένα τραπέζι.




Στην Μπρουζ, πήγαμε σε δυο εστιατόρια που ήταν εξαιρετικά. Όχι μονάχα όσον αφορά το φαγητό αλλά και την εξυπηρέτηση και ατμόσφαιρά τους.
Το πρώτο, το De Vlaamsche Pot, σέρβιρε γνήσια φλαμανδική κουζίνα. Δοκιμάσαμε αχνιστά μύδια από το Zeeland με βελγικές πατάτες, χωριάτικο λουκάνικο από την Μπρουζ, φτιαγμένο ειδικά για το εστιατόριο από ντόπιο χασάπη, και Waterzooi van zeevis (βελγική κακαβιά).
Το δεύτερο εστιατόριο, το Brasserie Raymond, τιμούσε το άλλο μισό Βέλγιο, με βελγο-γαλλική κουζίνα. Φάγαμε κροκέτες με γαρίδες από την Βόρεια Θάλασσα με τηγανητό μαϊντανό, μαμπουγιαμπέσσα (γαλλική ψαρόσουπα), βελγική βοδινή μπριζόλα με σάλτσα béarnaise, και Vol-au-vent (βολ ο βαν) με πουλερικά, ένα κλασικό βελγικό πιάτο.

Οι γεύσεις αυτές θα μου μείνουν αξέχαστες.




Έπειτα κατευθυνθήκαμε προς Βρυξέλλες, οι οποίες είναι μόνο μια ώρα με το αυτοκίνητο από την Μπρουζ.

Οίκος των Δουκών του Brabant

H Grand Place (Grote Markt) ή αλλιώς Μεγάλη Πλατεία, ήταν απλά υπέροχη.

Οίκοι των Συντεχνιών

Ο Βίκτωρ Ουγκώ την έχει περιγράψει ως την "ωραιότερη πλατεία του κόσμου".

Το Δημαρχείο των Βρυξελλών. Μεσαιωνικό γοτθικό κτίσμα.

Μου άρεσε. Για την ακρίβεια, με εντυπωσίασε.
Αλλά, δεν ήταν η Μπρουζ.


Πατήστε εδώ για να δείτε περισσότερες φωτογραφίες από την Μπρουζ και τις Βρυξέλλες.