Saturday, April 24, 2010

Ονειρεμένα αλμυρά μάφινς

Βλέπω πολύ περίεργα όνειρα τελευταία. Ορισμένα από αυτά έχουν τόσο παράξενη πλοκή που μου θυμίζουν παραγωγή του Χόλλιγουντ. Άλλα έχουν στοιχεία τόσο αποσυνδεδεμένα από οτιδήποτε άλλο που μοιάζουν με αποσπάσματα μιας διασπαρμένης ζωής που βιώνω στον ονειρικό μου μικρόκοσμο. Όλα τους απίστευτα ζωντανά κι όλα τους να κάνουν το πρωϊνό μου ξύπνημα δύσκολο. Ενώ κοιμάμαι αρκετά, νιώθω πως δε ξεκουράζομαι καθόλου.






Θεωρώ ότι τα όνειρα είναι απλώς η αντανάκλαση των καθημερινών μου ανησυχιών, πραγμάτων που με προβληματίζουν στην κοινωνική μου ζωή. Δεν είμαι από τους ανθρώπους που δίνουν περιττές εξηγήσεις και νόημα σε απλά όνειρα ή από αυτούς που προσπαθούν απεγνωσμένα να τα ερμηνεύσουν. Ο Φρόϋντ θα γινόταν έξαλλος μαζί μου, το ξέρω.






Διάβασα κάπου ότι τα όνειρα είναι υπεύθυνα για πολυάριθμες εφευρέσεις, επιστημονικές ανακαλύψεις, έργα τέχνης, βιβλία. Λέγεται ότι η Mary Shelley ονειρεύτηκε την ιστορία του Φράνκεσταϊν κι έτσι κατέληξε να γράψει το πασίγνωστο βιβλίο. Αυτό μου φαίνεται πραγματικά απίστευτο. Να πέφτεις για ύπνο και το μυαλό σου να κάνει όλη τη δουλειά για σένα χωρίς εσύ να καταβάλλεις προσπάθεια.






Τα δικά μου όνειρα, όσο περίπλοκα ή μπερδεμένα κι αν είναι, ποτέ δε με οδήγησαν σε κάποια σπουδαία ανακαλύψη ή σε κάποια αξιοσημείωτη ιδέα για βιβλίο. Με έχουν οδηγήσει όμως σε υπέροχα φαγητά ή μάλλον, στη λαχτάρα για την κατανάλωσή τους. Ίσως φταίει το γεγονός ότι είμαι λειχούδα αλλά κατά καιρούς έχω ονειρευτεί φαγητά. Έχω δει όνειρα στα οποία φτιάχνω τούρτες, συνήθως σοκολατένιες, ή τρώω ένα τεράστιο σουβλάκι αγορασμένο από έναν πλανόδιο σουβλατζή, έχω δει ακόμα κι ότι βρίσκομαι σε μια οικογενειακή συγκέντρωση όπου πάνω στο τραπέζι του φαγητού υπάρχει ένα υπερμεγέθες πτηνό, υποτίθεται ένα κοτόπουλο, με τραγανή πέτσα. Δε σας κάνω πλάκα. Έχω δει πράγματι αυτά τα όνειρα και δε φοβάμαι, ή ντρέπομαι, να το παραδεχτώ. Άραγε υπάρχουν κι άλλοι που βλέπουν παρόμοια όνειρα ή είμαι μόνο εγώ;






Αυτά εδώ τα μάφινς μπορεί να μην τα έχω ονειρευτεί αλλά είναι όντως ονειρεμένα. Δεν είναι γλυκά μάφινς, είναι αλμυρά φτιαγμένα με μοναδικά υλικά που εγγυώνται ένα θεαματικό αποτέλεσμα. Τυρί, αυγά, ξερά σύκα, γάλα, μυρωδικά, αλεύρι. Ανακατέψτε τα όλα και έχετε μια θαυμάσια αράδα ελαφρών και αφράτων μάφινς.






Η Ελλάδα κατατάσσεται δεύτερη στον κόσμο στον τομέα παραγωγής σύκων και μπορώ να επιβεβαιώσω το γεγονός ότι είναι απολύτως νόστιμα. Όταν ήμουν μικρή, κάθε καλοκαίρι στο εξοχικό μου κατανάλωνα τεράστιες ποσότητες. Είχαμε μια πελώρια συκιά στην αυλή και παιδιά από όλη την περιοχή κατέφθαναν εκεί για να δοκιμάσουν τους καρπούς της. Σκαρφαλώναμε στο δέντρο και κουνούσαμε τα κλαδιά με όλη μας τη δύναμη για να απελευθερώσουμε τα ώριμα φρούτα κι έπειτα τα καταβροχθίζαμε, το ένα μετά το άλλο. Ήμουν πολύ τυχερή που μπόρεσα να βρω ελληνικά ξερά σύκα στην Ολλανδία διότι χωρίς αυτά, τα μάφινς μου δεν θα ήταν ίδια.






Η ζύμη είναι η συνήθης για μάφινς. Αβγά, γάλα και αλεύρι αλλά τα υπόλοιπα συστατικά είναι αυτά που κάνουν τη διαφορά. Το τυρί είναι Gruyère (Γκρουϊέρ) το οποίο είναι ένα σκληρό κίτρινο αγελαδίσιο τυρί Ελβετικής προέλευσης που χρησιμοποιείται συχνά για fondue (φοντί). Καθώς έψηνα τα μάφινς, η μικρή μου εκπατρισμένη κουζίνα γέμισε με τα αρώματα λιωμένου τυριού και για μια στιγμή νόμιζα πως έψηνα τυρόπιτα. Μα όχι, ήταν κάτι πολύ καλύτερο από αυτό.






Η απαλή και συνάμα ελαφρώς οξεία γεύση του Gruyère και η κρεμώδης υφή του εναρμονίζεται άριστα με την γλυκύτητα των ξερών σύκων και τη γήινη γεύση των φρέσκων μυρωδικών. Το τυρί λιώνει όμορφα μέσα και γύρω από το κάθε μάφιν, παίρνοντας ένα χρυσοκάστανο χρώμα καθώς ψήνεται στο φούρνο. Τ' αβγά τα βοηθούν να φουσκώσουν αλλά μόλις βγουν απ' το φούρνο πέφτουν λιγάκι, δημιουργώντας ένα χαριτωμένο βαθούλωμα στη μέση. Είναι αφάνταστα ελαφρά, τόσο που θα νόμιζε κανείς πως δε περιέχουν καν αλεύρι. Στίγματα πράσινου χρώματος από το δενδρολίβανο και το θυμάρι εμφανίζονται μόλις δαγκώσετε το μάφιν και οι μικροί γλυκείς σπόροι των ξερών σύκων κάνουν γνωστή την παρουσία τους ανάμεσα στα δόντια σας.






Τα μάφινς αυτά είναι καλύτερο να φαγωθούν την ίδια μέρα που θα ψηθούν και κατά προτίμηση λίγο αφότου βγουν από το φούρνο. Είναι τέλεια για πρωϊνό ή για ένα Κυριακάτικο δεκατιανό μαζί με φρέσκο χυμό πορτοκάλι, σερβιρισμένο σε ποτήρι σαμπάνιας για μια πινελιά πολυτέλειας, αλλά μ' αρέσουν επίσης και ως νυχτερινό σνακ, βλέποντας μια ταινία, με ένα ποτήρι γλυκό λευκό κρασί Riesling, ένα ροζέ Gewürztraminer ή ένα μεγάλο ποτήρι μπύρας lager. Είμαι σίγουρη ότι δε θα μπορέσετε να τους αντισταθείτε και θα καταλήξετε να τα τσιμπολογάτε όλη μέρα. Μέχρι το βράδυ θα έχουν εξαφανιστεί. Είναι τόσο δελεαστικά!










Αλμυρά Μάφινς με Τυρί Gruyère, Ξερά Σύκα, Δενδρολίβανο και Θυμάρι
Προσαρμοσμένη από την Ντίνα Νικολάου

Η συνταγή ζητά το υπέροχο ελληνικό τυρί Γραβιέρα αλλά στην Ολλανδία δε μπορώ δυστυχώς να το βρω. Το Gruyère όμως είναι εκπληκτικό γι' αυτή τη συνταγή, αν όχι και καλύτερο. Σε περίπτωση που δε μπορείτε να βρείτε Gruyère ή Γραβιέρα θα σας συνιστούσα να χρησιμοποιήσετε ελβετικό Έμμενταλ.
Αν δε μπορείτε να βρείτε φρέσκο δενδρολίβανο ή θυμάρι χρησιμοποιείστε ξερό. Αντί για 1 κουταλάκι γλυκού απ' το καθένα, βάλτε 1/2 κουταλάκι.







Γίνονται 16 μάφινς

Υλικά
3 αβγά μεσαίου μεγέθους
180 ml (3/4 κούπας) ελαιόλαδο, συν έξτρα για το λάδωμα της φόρμας
240 ml (1 κούπα) πλήρες γάλα
160 γρ. αλεύρι που φουσκώνει μόνο του
1 κουταλάκι γλυκού μπέικιν πάουντερ
200 γρ. τυρί Gruyère, τριμμένο
160 γρ. ξερά σύκα, ψιλοκομμένα
1 κουταλάκι γλυκού φρέσκα φύλλα δενδρολίβανου, ψιλοκομμένα
1 κουταλάκι γλυκού φρέσκα φύλλα θυμαριού, ψιλοκομμένα
1/4 κουταλάκι γλυκού αλάτι
1/8 κουταλάκι γλυκού φερσκοτριμμένα μικτά πιπέρια (μαύρο, πράσινο, άσπρο, ροζ)

Ειδικά εργαλεία: μια ή δυο φόρμες για μάφινς με 12 κουπάκια, χαρτάκια για μάφινς (προαιρετικά)

Προετοιμασία
Προθερμάνετε το φούρνο σας στους 180 βαθμούς Κελσίου.

Σ' ένα μεγάλο μπωλ, σπάστε τα αβγά, προσθέστε το γάλα και το ελαιόλαδο και χτυπήστε τα όλα ελαφρά με έναν αβγοδάρτη. Μετά προσθέστε το αλεύρι, το αλάτι και το μπέικιν πάουντερ και χτυπήστε με το σύρμα. Θα καταλήξετε με ένα σχεδόν νερουλό μείγμα.

Προσθέστε στο μείγμα το τριμμένο τυρί, τα ψιλοκομμένα ξερά σύκα, τα μυρωδικά και το πιπέρι. Ανακατέψτε καλά με μια λαστιχένια σπάτουλα, φροντίζοντας να καλυφθούν καλά τα σύκα με το μείγμα. Αυτό θα διασφαλίσει ότι δε θα βυθιστούν στον πάτο της φόρμας.

Στάξτε 3-4 σταγόνες ελαιόλαδο στα κουπάκια της φόρμας για μάφινς και αλείψτε τα καλά. Εναλλακτικά μπορείτε να χρησιμοποιήσετε χαρτάκια για μάφινς. Γεμίστε κάθε κουπάκι της φόρμας κατά 3/4 με το μείγμα, με τη βοήθεια ενός κουταλιού.

Ψήστε τα στο μεσαίο ράφι του φούρνου για 25-30 λεπτά ή μέχρι όταν εισάγετε ένα μαχαίρι στο κέντρο του μάφιν να βγαίνει καθαρό. Τα μάφινς πρέπει να έχουν ένα ωραίο χρυσοκάστανο χρώμα όταν τα βγάλετε απ' το φούρνο.

Αφήστε τα να κρυώσουν στη φόρμα για λίγο και μετά τοποθετήστε τα πάνω σε μια σχάρα.

Ξαναγεμίστε την ίδια φόρμα ή μια δεύτερη αν έχετε και συνεχίστε το ψήσιμο των υπόλοιπων μάφινς.

Τα μάφινς τρώγονται καλύτερα την ίδια μέρα που θα τα φτιάξετε αλλά μπορείτε επίσης να τα φάτε την επόμενη. Κρατήστε τα ελαφρώς καλυμμένα με αλουμινόχαρτο σε θερμοκρασία δωματίου.





Saturday, April 17, 2010

Ο χορός του σολομού

Η φύση είναι τόσο παράξενα συναρπαστική. Παρακολουθήστε το κανάλι Discovery και θα το διαπιστώσετε και μόνοι σας. Έντομα με αλλόκοτη όψη, απίστευτα έξυπνα θηλαστικά, θανατηφόρα πλάσματα της θάλασσας, πλουμιστά πουλιά, εξωτική βλάστηση σε απομακρυσμένες περιοχές της γης. Όλα έχουν ξεχωριστά χαρακτηριστικά, ξεχωριστό τρόπο ζωής, ξεχωριστό τρόπο επιβίωσης.






Ο σολομός είναι εξαιρετικό ψάρι. Γεννιέται στα γλυκά νερά ποταμών και συνεχίζει να αναπτύσσεται εκεί, μέχρι να είναι σε θέση να επιβιώσει σε αλμυρά νερά. Τότε είναι που μεταναστεύει στην ανοιχτή θάλασσα, όπου περνά μέχρι και οχτώ χρόνια ωριμάζοντας σεξουαλικά και εξασκώντας τις δεξιότητες επιβίωσής του. Θηρευτές του είναι τα μεγαλύτερα ψάρια και φυσικά εμείς, που συνεχώς τον αλιεύουμε. Καθοδηγούμενος από την οξεία αίσθηση οσμής, επιστρέφει στα γλυκά νερά για να γεννήσει τα αβγά του, προσπαθώντας μάλιστα να βρει το μητρικό του ποταμό και να αναπαραχθεί εκεί. Κολυμπά ανάποδα στο ρεύμα, για εκατοντάδες χιλιόμετρα, πηδώντας μέσα από μικρούς καταρράκτες και ξεπερνώντας αναρίθμητα εμπόδια.






Κοιτάζοντας το κολύμπι του σολομού μοιάζει τόσο χαριτωμένο και αποφασιστικό. Είναι σαν να χορεύει ένα κομψό χορό. Κι αυτό μου θυμίζει ένα τραγούδι που μ' αρέσει πολύ και που με κάνει να... χορεύω. The salmon dance. Το βίντεο του τραγουδιού είναι πολύ αστείο και... υδρόβιο.






Θαυμάζω το σολομό για την επιμονή του και την έντονη θέλησή του να διασφαλίσει το μέλλον του είδους του, αλλά υπάρχει και κάτι άλλο. Τρελαίνομαι και για τη γεύση του. Ο σολομός είναι από τα αγαπημένα μου ψάρια. Είναι πεντανόστιμος κι ίσως γι' αυτό προτιμάται ακόμα κι από αυτούς που δεν έχουν ιδιαίτερη αδυναμία στη γεύση του ψαριού. Η σφιχτή του σάρκα τον κάνει να αντέχει κάθε είδους ψησίματος, παραμένοντας χυμώδης και τρυφερός. Μπορεί να ψηθεί στο γκριλ, στο φούρνο, τηγανητός, στον ατμό, ακόμα και καπνιστός. Ο σολομός είναι πολύ δύσκολο να ξεραθεί, διότι είναι ένα πολύ λιπαρό ψάρι κι αν ο δικός σας ξεραθεί, τότε κάνετε κάτι λάθος.






Ας μη ξεχνάμε ότι ο σολομός είναι και φοβερά υγιεινός. Είναι ιδιαίτερα θρεπτικό ψάρι, γεμάτο βιταμίνη D, Ωμέγα-3 λιπαρά οξέα, πρωτεΐνες και μαγνήσιο. Αλλά ο σολομός δεν είναι πάντα καλός για το πορτοφόλι. Είναι λίγο ακριβός αλλά κατά τη γνώμη μου αξίζει τον κόπο. Ειδικά εδώ στην Ολλανδία όπου μια καλή μοσχαρίσια μπριζόλα κοστίζει σχεδόν τη διπλάσια τιμή από ένα μεγάλο φιλέτο σολομού, είναι μια καλή επιλογή. Και ασφαλώς και πιό υγιεινή.






Ένας από τους τρόπους που προτιμώ να μαγειρεύω το σολομό είναι στο τηγάνι χωρίς καθόλου λίπος. Πάρτε ένα αντικολλητικό τηγάνι, ζεστάνετέ το σε μέτρια φωτιά, αλατοπιπερώστε το σολομό και μαγειρέψτε τον για πέντε λεπτά κι από τις δύο πλευρές. Εφόσον είναι αρκετά λιπαρός η προσθήκη επιπλέον λίπους είναι περιττή. Το μόνο που χρειάζεστε είναι λίγος χυμός λεμονιού κι είσαστε έτοιμοι. Μαζί με μια πράσινη σαλάτα, είναι το τέλειο γεύμα, ειδικά αν προσέχετε τη σιλουέτα σας.






Αν, από την άλλη πλευρά, θέλετε να επιτρέψετε στον εαυτό σας λίγη παραπάνω απόλαυση, τότε υπάρχει ένας άλλος τρόπος, πιό τολμηρός, πιό νόστιμος και τελικά ένας καλύτερος τρόπος για να ετοιμάσετε το σολομό. Κι αυτό είναι που σας προσφέρω εδώ. Μια λαχταριστή συνταγή που περιέχει ψάρι, ποτό και ένα λαχανικό. Κι όχι οποιοδήποτε ποτό και λαχανικό. Ούζο και μάραθο. Για το ούζο, το παραδοσιακό ηδύποτο με γεύση γλυκάνισου που αιχμαλωτίζει την καρδιά όποιου το δοκιμάσει, έχω ξαναμιλήσει πολλές φορές. Συνδυάστε το λοιπόν με το μάραθο -το εύγεστο λαχανικό της Μεσογείου που είναι τόσο αρωματικό- και τον υπέροχα ροζ σολομό κι έχετε ένα πιάτο παραδεισένιο.






Ο μάραθος εδώ είναι τριπλή "απειλή". Φινόκιο (βολβός μάραθου/μαραθόριζα), φύλλα μάραθου (μοιάζουν με τα φύλλα του άνηθου) και μαραθόσποροι. Είναι νομίζω περιττό να πω πως αν δε σας αρέσει ο μάραθος, αυτή είναι η στιγμή να πούμε αντίο. Ή μήπως όχι; Πιστεύω πως πρέπει να το δοκιμάσετε αυτό το πιάτο. Ποιός ξέρει; Ίσως να πειστείτε και να γίνετε ενθουσιώδεις υποστηρικτές του μάραθου. Ο συνδυασμός γεύσεων είναι εξαίσιος. Πιθανόν να νομίζετε πως το μόνο που θα μπορείτε να γευτείτε είναι η γεύση γλυκάνισου, σωστά; Λάθος! Ήμουν κι εγώ αρχικά λιγάκι ανήσυχη για το αποτέλεσμα αλλά ο μάραθος, σωταρισμένος σ' ένα μείγμα ελαιόλαδου και βουτύρου, δεν εξουδετερώνει τη γεύση του ψαριού. Όταν το πιάτο βρίσκεται μπροστά σας, μπορείτε να αισθανθείτε το ελαφρύ άρωμα του μάραθου που θυμίζει γλυκόρριζα μαζί με τη γλύκα του χυμώδους σολομού και μετά έρχεται η πρώτη μπουκιά. Η μαλακιά λιπαρότητα του σφιχτόσαρκου αυτού ψαριού και η απαλή βουτυρένια υφή του μάραθου, κάνουν κάθε μπουκιά απόλαυση. Μετά από κάθε μια, γεύεστε τo γλυκάνισο ως επίγευση παρά ως κύρια γεύση.






Συνοδεύστε το πιάτο μ' ένα μπωλ γεμάτο ρύζι μπασμάτι ή κάποιο άλλο μακρύκοκκο ρύζι της αρεσκείας σας και φυσικά μ' ένα ποτηράκι ούζο. Προτιμώ να ρίχνω λίγο νερό στο ούζο μου κι από διάφανο να παίρνει ένα χρώμα γαλακτώδες κι έτσι να γίνεται πιό ελαφρύ.









Φιλέτα σολομού με σωταρισμένο φινόκιο (μαραθόριζα) και ούζο
Προσαρμοσμένη από το Bon Appétit

Σπανίως μαγειρεύω ψάρια με βούτυρο κι έτσι αυτή είναι η εξαίρεση για μένα. Την πρώτη φορά που το έφτιαξα χρησιμοποίησα σκέτο βούτυρο, αλλά το πιάτο μου φάνηκε πολύ βαρύ οπότε τη δεύτερη φορά επέλεξα να προσθέσω ελαιόλαδο και να μειώσω την ποσότητα βουτύρου. Η προσθήκη του ελαιόλαδου εμποδίζει επίσης το κάψιμου του βουτύρου, επομένως υπάρχει κι ένα πρακτικό πλεονέκτημα στη χρήση του. Εσείς μπορείτε να χρησιμοποιήσετε μόνο βούτυρο αν προτιμάτε, απλά προσθέστε μια επιπλέον κουταλιά σούπας στη συνταγή.
Σε περίπτωση που δε μπορείτε να βρείτε ούζο, μπορείτε να το αντικαταστήσετε με τσίπουρο, με το γαλλικό παστίς, ή την ιταλική σαμπούκα.







Μερίδες: 2

Υλικά
2 φιλέτα σολομού, χωρίς κόκκαλα και πέτσα, 180-200 γρ. το καθένα
1 1/2 κουταλάκι γλυκού μαραθόσπορους
45 γρ. ανάλατο βούτυρο, σε θερμοκρασία δωματίου
2 κουταλάκια γλυκού ελαιόλαδο
2 κουταλιές σούπας ασκαλώνια (shallots/εσαλότ) ή κρεμμύδια για στιφάδο, ψιλοκομμένα
1 μεγάλο φινόκιο (μαραθόριζα) με φύλλα
2 κουταλιές σούπας φύλλα μάραθου, ψιλοκομμένα, συν έξτρα για το σερβίρισμα
1/2 κούπα νερό
2 κουταλιές σούπας ούζο
Αλάτι
Φρεσκοτριμμένο λευκό πιπέρι

Προετοιμασία
Βγάλτε το σολομό από το ψυγείο 10-15 λεπτά πριν το μαγείρεμα, για να έρθει σε θερμοκρασία δωματίου.

Κόψτε το φινόκιο κατά μήκος σε 4 ίσα κομμάτια, κόψτε τη ρίζα και τα φύλλα και μετά κόψτε τα 4 ίσα κομμάτια σε φέτες πάχους 0,5 εκ.

Τοποθετήστε τους μαραθόσπορους σ' ένα μεγάλο αντικολλητικό τηγάνι και καψαλίστε* τους σε μέτρια προς δυνατή φωτιά (χωρίς λάδι), για 1 1/2 λεπτό περίπου, ανακατεύοντας συνεχώς, μέχρι να αρχίσουν να αναδίδουν μυρωδιά. Προσέξτε μη τους κάψετε. Αφαιρέστε τους από το τηγάνι κι αφήστε τους να κρυώσουν. Χρησιμοποιώντας ένα γουδί και γουδοχέρι, κοπανίστε τους έως ότου να γίνουν σχεδόν σκόνη. Τοποθετήστε τους κοπανισμένους μαραθόσπορους σ' ένα μικρό μπωλ μαζί με το βούτυρο, τα ασκαλώνια, 1 κουταλιά σούπας από τα φύλλα μάραθου, αλάτι και φρεσκοτριμμένο πιπέρι. Ανακατέψτε καλά μ' ένα κουτάλι μέχρι να έχετε ένα απαλό μείγμα.

Στο ίδιο τηγάνι που χρησιμοποιήσατε για να καψαλίσετε τους μαραθόσπορους, ζεστάνετε 1 κουταλιά σούπας από το μείγμα βουτύρου και 1 κουταλάκι γλυκού ελαιόλαδο σε μέτρια φωτιά. Όταν λιώσει το βούτυρο, προσθέστε τις φέτες φινόκιο κι 1/4 κούπας νερό. Βάλτε το καπάκι του τηγανιού και αφήστε να ψηθούν για 8 λεπτά, ανακατεύοντας κατά διαστήματα, μέχρι να μαλακώσουν. Βγάλτε το καπάκι και σωτάρετε το φινόκιο για 5 λεπτά, ανακατεύοντας συχνά, μέχρι ν' αρχίσει να παίρνει χρώμα. Μεταφέρετέ το σ' ένα πιάτο κι αφήστε στην άκρη.

Ξεπλύντε τα φιλέτα σολομού κάτω από τρεχούμενο νερό και στεγνώστε τα με χαρτί κουζίνας. Πασπαλίστε τα με αλάτι και λευκό πιπέρι κι από τις δύο πλευρές. Στο ίδιο τηγάνι, ζεστάνετε 1 κουταλιά σούπας από το μείγμα βουτύρου και 1 κουταλάκι γλυκού ελαιόλαδο σε μέτρια φωτιά και μόλις λιώσει το βούτυρο, προσθέστε τα φιλέτα σολομού. Βάλτε το καπάκι και αφήστε τα να ψηθούν για 5 λεπτά. Στη συνέχεια γυρίστε τα φιλέτα και ρίξτε 1/4 κούπας νερό στο τηγάνι. Βάλτε πάλι το καπάκι και αφήστε να ψηθούν μέχρι ο σολομός να είναι μόλις αδιαφανής στο κέντρο, για περίπου 5 λεπτά.

Σύρετε τα φιλέτα σολομού στη μία πλευρά του τηγανιού και επιστρέψτε το σωταρισμένο φινόκιο στην άλλη. Προσθέστε το ούζο, το υπόλοιπο βούτυρο και 1 κουταλιά σούπας φύλλα μάραθου. Ανακατέψτε για να ξαναζεσταθεί το φινόκιο.

Πάρτε δύο πιάτα και μοιράστε το σωταρισμένο φινόκιο. Τοποθετήστε από πάνω τα φιλέτα σολομού και περιχύστε με την υπόλοιπη σάλτσα βουτύρου-ελαιόλαδου από το τηγάνι.

Σερβίρετε αμέσως, πασπαλίζοντας με λίγα ακόμα φύλλα μάραθου.






* Το καψάλισμα των μπαχαρικών πριν το άλεσμά τους εντείνει τη γεύση τους.


Saturday, April 10, 2010

Strawberry fields forever

Η αίσθηση της όσφρησης είναι τόσο ισχυρή αίσθηση. Μπορεί να σε ταξιδέψει εκατοντάδες χιλιόμετρα μακριά με τη μυρωδιά ενός αρώματος που θυμίζει την Ανατολή. Μπορεί να σε ταξιδέψει χρόνια πίσω όταν ξαφνικά αντιλαμβάνεσαι ένα φύσημα βανίλιας που βγαίνει από ένα αρτοποιείο να σου γαργαλάει τη μύτη, θυμίζοντάς σου τη μητέρα σου στην κουζίνα, να σου μαγειρεύει τους αγαπημένους σου μελένιους λουκουμάδες ένα ηλιόλουστο πρωϊνό.






Γλυκιά μυρωδιά, πικάντικη μυρωδιά, μυρωδιά φρούτων, μυρωδιά φρεσκάδας...
Η μυρωδιά της φρεσκάδας είναι η ομορφότερη μυρωδιά. Από τις φρεσκοκομμένες τουλίπες και την αγνή οσμή ενός νεογέννητου μωρού μέχρι την καθαρή μυρουδιά φρεσκοπλυμένων ρούχων κι ένα μάτσο ψιλοκομμένου δυόσμου. Από την ευωδιά ενός ζεστού και κριτσανιστού καρβελιού που ψήνεται στο φούρνο μέχρι τη γλύκα της ντομάτας που αναδίδεται καθώς την κόβεις στη μέση μ' ένα μεγάλο μαχαίρι. Απ' όλες όμως τις μυρωδιές φρεσκάδας, αυτή που λατρεύω περισσότερο είναι αυτή της φράουλας.






Θυμάμαι όταν ήμουν μικρή, την αίσθηση χαράς που ένιωθα όταν η μητέρα μου έφερνε από τον μανάβη τις πρώτες φράουλες της άνοιξης. Ενθουσιαζόμουν τόσο πολύ. Αυτές οι υπέροχα αρωματικές φράουλες με το λαμπερό κόκκινο χρώμα τους και τα μικρά κίτρινα σποράκια τους με έκαναν να ανυπομονώ να τις γευτώ. Ήταν το αγαπημένο μου φρούτο σε ολόκληρο τον κόσμο. Έβαζα το μερίδιο μου από φράουλες σ' ένα μπωλ, έριχνα από πάνω μπόλικη ζάχαρη, ίσως περισσότερη από όση έπρεπε, έπαιρνα ένα μεγάλο κουτάλι που ίσα που χώραγε στο στόμα μου και έπειτα από ένα δυό λεπτά είχαν εξαφανιστεί. Οι χυμοί της φράουλας να τρέχουν απ' τα χείλη μου και στο πρόσωπό μου ζωγραφισμένη ξεκάθαρα η ικανοποίηση. Τόση ικανοποίηση.






Ακόμη και τώρα, αυτός είναι για μένα ο καλύτερος τρόπος για να απολαμβάνω τις φράουλες. Έχω μαγειρέψει και πειραματιστεί με αρκετές συνταγές που περιέχουν φράουλες αλλά η πρώτη μου σκέψη μόλις τις βλέπω εξακολουθεί να είναι να τις πνίξω μέσα στη ζάχαρη και να τις φάω επί τόπου. Αυτό και η ακατανίκητη επιθυμία να τις χρησιμοποιήσω για ένα ντάκιρι φράουλας (strawberry daiquiri). Δεν έχω υπομονή για περίτεχνες μους φράουλας και κέικ, αυτό που με ενδιαφέρει είναι η άμεση ικανοποίηση.






Πρόσφατα ανακάλυψα άλλον ένα τρόπο για να χρησιμοποιώ φρέσκιες φράουλες που είναι τόσο εμπνευσμένος, υγιεινός και πάνω απ' όλα απίθανα νόστιμος. Ντρέσινγκ (άρτυμα) φράουλας χυμένη πάνω σε φύλλα ελαφρώς πικρής ροκάς και τυρί φέτα. Είναι φανταστικό. Αυτή την εβδομάδα έχει γίνει η νούμερο ένα σαλάτα μου. Και για όσο ακόμα θα μπορώ να βρίσκω φράουλες αυτή την εποχή, θα είναι σίγουρα η σαλάτα που θα ετοιμάζω πιό συχνά.







Αυτή η σαλάτα έχει έναν εξαιρετικό συνδυασμό γεύσεων. Η πικρότητα της ρόκας μαζί με την οξύτητα της φέτας θα μπορούσε να είναι αρκετή για κάποιους. Προσθέστε όμως στη μείξη την εξαίσια γεύση του ντρέσινγκ φράουλας κι αυτή η σαλάτα μεταμορφώνεται και γίνεται Η σαλάτα των σαλατών. Η γλυκιά δριμύτητα της φράουλας, η όξινη γεύση του λεμονιού και η πλούσια υφή του ελαιόλαδου μαζί με την πιπεράτη κάψα του τζίντζερ και τη γλυκιά προσθήκη μελιού, κάνουν αυτό το κρεμώδες ντρέσινγκ ένα πεντανόστιμο κατασκεύασμα.






Συνοδεύστε αυτή τη σαλάτα με λίγες φέτες φρέσκου ψωμιού κι έχετε το τέλειο μεσημεριανό. Φτιάξτε την για ένα ξεχωριστό δείπνο, μαζί με ένα πιάτο σπαγγέτι Μπολονέζε κι ένα μπουκάλι νεαρού κόκκινου κρασιού από την Χιλή. Η σπάνια ποικιλία Carmenere θα ήταν η καλύτερη επιλογή.






Αυτό το ντρέσινγκ φράουλας είναι πηχτό και ουσιαστικό και πάνω απ' όλα μπορεί να χρησιμοποιηθεί σε πολλά πιάτα. Εκτός από σαλάτες μπορείτε να το περιχύσετε πάνω σε λευκά τυριά όπως ανθότυρο ή μυζήθρα, πάνω σε τάρτες τυριών ή τυρόπιτες και ταιριάζει απίστευτα πάνω σε γαρίδες ή φρέσκο αστακό. Σκέτη νοστιμιά!






Παρεμπιπτόντως, το ξέρατε πως η φράουλα είναι το μοναδικό φρούτο που έχει τα σπόρια της εξωτερικά;









Σαλάτα Ρόκας με Φέτα και Ντρέσινγκ Φράουλας
Προσαρμοσμένη από τον Γαστρονόμο

Μπορείτε να χρησιμοποιήσετε σπανάκι αντί για ρόκα γι' αυτή τη σαλάτα. Θα σας πρότεινα να χρησιμοποιήσετε νεαρά φύλλα σπανακιού τα οποία είναι πιό μαλακά, λιγότερο πικρά και δε χρειάζονται βράσιμο.







Γίνεται 1 σαλάτα για δύο / 1 κούπα ντρέσινγκ φράουλας

Υλικά
80 γρ. φρέσκα φύλλα ρόκας
100 γρ. φέτα, κομμένη σε κυβάκια

για το ντρέσινγκ φράουλας
200 γρ. φρέσκιες φράουλες, πλυμένες, καθαρισμένες και κομμένες στη μέση
3 κουταλιές σούπας χυμό λεμονιού, φρεσκοστυμμένο
1/2 κουταλάκι γλυκού ξύσμα λεμονιού
1 γεμάτο κουταλάκι γλυκού καθαρό μέλι
1 κουταλάκι γλυκού φρέσκο τζίντζερ (πιπερόριζα), τριμμένο
1/4 κούπας ελαιόλαδο
Μια πρέζα φρεσκοτριμμένο μαύρο πιπέρι
Μια πρέζα αλάτι

Ειδικά εργαλεία: μπλέντερ και ψιλό κόσκινο


Προετοιμασία

για το ντρέσινγκ φράουλας
Βάλτε τις καθαρισμένες και κομμένες φράουλες στο μπλέντερ και επεξεργαστείτε τες για 1 λεπτό μέχρι οι φράουλες να γίνουν πουρές. Περάστε τον πουρέ από ψιλό κόσκινο χρησιμοποιώντας μια σπάτουλα για να τον σπρώξετε μέσα από τις μικρές τρύπες, αφήνοντας να πέσει μέσα σ' ένα μπωλ και τα σποράκια να παραμείνουν μέσα στο κόσκινο. Βάλτε τον πουρέ πάλι μέσα στο μπλέντερ και προσθέστε τα υπόλοιπα υλικά. "Χτυπήστε" τα όλα για 1 λεπτό μέχρι να έχετε ένα ομογενές μείγμα.

Μπορείτε είτε να αποθηκεύσετε το ντρέσινγκ σ' ένα ερμητικά κλεισμένο βαζάκι για μελλοντική χρήση ή να το χρησιμοποιήσετε αμέσως.

για τη σαλάτα
Πλύντε τα φύλλα ρόκας και βάλτε τα σε στραγγιστήρι σαλάτας ή σ' ένα σουρωτήρι για να στραγγίξει το νερό κι έπειτα βάλτε τα σε μια σαλατιέρα ή σ' ένα μεγάλο πιάτο. Ρίξτε από πάνω τα κυβάκια φέτας και περιχύστε με το ντρέσινγκ φράουλας. Χρησιμοποιήστε λίγο ή πολύ, βασισμένοι στην προσωπική σας γευστική προτίμηση.

Σερβίρετε τη σαλάτα.

Σημείωση: Ανάλογα με το αν οι φράουλες που έχετε είναι ώριμες ή όχι, χρησιμοποιήστε περισσότερο ή λιγότερο χυμό λεμονιού και μέλι. Αν οι φράουλες είναι λίγο άγουρες προσθέστε παραπάνω μέλι, αν είναι παραγινωμένες προσθέστε λίγο παραπάνω χυμό λεμονιού. Καλό είναι να δοκιμάζετε στην πορεία.

Το ντρέσινγκ μπορεί να διατηρηθεί στο ψυγείο για 2 ημέρες αεροστεγώς κλεισμένο.





Friday, April 2, 2010

Ζαχαροπλαστικές επιτυχίες κι αποτυχίες

Έχω στο ιστορικό μου αρκετές αποτυχίες στη ζαχαροπλαστική, όπως και πολλοί άλλοι φαντάζομαι, ειδικά κατά τις περιόδους εορτών. Τότε είναι που πάνε όλα στραβά. Γιατί; Ίσως είναι η προσδοκία δημιουργίας θαυμάσιων λιχουδιών σ' αυτές τις περιόδους ή απλά είναι το γεγονός ότι μπουχτίζω τόσο πολύ από φαγητά, γλυκά και τον τρελό μου φούρνο, που δε μπορώ να "εκτελέσω" τα ζαχαροπλαστικά μου καθήκοντα τόσο καλά όσο μπορώ άλλες περιόδους. Ποιός ξέρει; Αλλά κι αυτή η εορταστική περίοδος δεν αποτελεί εξαίρεση.






Όλα ξεκίνησαν την προηγούμενη εβδομάδα, όταν θέλησα να ψήσω Πασχαλινά κουλουράκια. Όντας μακριά απ' την Ελλάδα και θέλοντας να νιώσω πως το Πάσχα έχει σχεδόν φτάσει, λαχταρούσα η μυρωδιά από τα κουλουράκια να γεμίσει το διαμέρισμά μου. Αφού έβαψα τα Πσχαλινά μου αβγά, αποφάσισα να ψήσω Σμυρνέϊκα κουλουράκια, αυτά τα παραδοσιακά ελληνικά Πασχαλινά κουλουράκια που λατρεύω. Τα προετοίμασα γεμάτη αγωνία κι ενθουσιασμό, τα έβαλα στο φούρνο, αλλά ο χρόνος ψησίματος που αναγραφόταν στη συνταγή που είχα ήταν λάθος κι έτσι κατέληξα να κάψω την πρώτη φουρνιά. Δεν εξεπλάγην. Επέμεινα όμως και έβαλα στο φούρνο το δεύτερο ταψί. Αυτή τη φορά όμως αποφάσισα να παρακολουθώ στενά την εξέλιξη του ψησίματος, κοιτάζοντας το φούρνο σα γεράκι κι ευτυχώς βγήκαν τέλεια. Εύθρυπτα, βουτυρένια και με θεϊκή μυρωδιά. Ξέρω ότι άδικα τώρα σας δελεάζω, αφού δε σας προσφέρω τη συνταγή τους, αλλά σας υπόσχομαι πως θα το κάνω σύντομα.






Προχωρώντας, αυτή την εβδομάδα, την Μεγάλη Εβδομάδα, έπρεπε να ψήσω ένα τσουρέκι, αυτό το υπέροχα γλυκό ψωμί που μοιάζει σαν γαλλικό μπριός. Αλλά δε μιλάω για οποιοδήποτε τσουρέκι μα για το τσουρέκι της γιαγιάς μου. Το καλύτερο τσουρέκι όλων των εποχών. Μου είχε δώσει την περίφημη συνταγή της δυο χρόνια πριν, αλλά όποτε προσπάθησα να το φτιάξω ήταν καταστροφή. Έτσι, όταν πήγα στην Ελλάδα τα προηγούμενα Χριστούγεννα, αποφάσισα πως πρέπει να είμαι προνοητική και την έβαλα να μου το φτιάξει. Αγόρασα τα υλικά και το έφτιαξε για χάρη μου. Την παρακολουθούσα ν' ανακατεύει τα υλικά, να ζυμώνει το ζυμάρι, να το ξεκουράζει, να ψήνει το αφράτο ψωμάκι, όλη τη διαδικασία. Σημείωνα τα πάντα, κάθε φαινομενικά ασήμαντη λεπτομέρεια του τί έκανε. Και επιτρέψτε μου να σας πω πως δεν ήταν εύκολη υπόθεση, καθώς η γιαγιά μου δε μαγειρεύει με συνταγή. Απλώς ακολουθεί το κατά πολύ ασκημένο ένστικτό της, μετρώντας τα πάντα με το μάτι κι όχι με φλυτζάνια ή κουτάλια, κάνοντας σχεδόν αδύνατον να καταφέρει κανείς να επιτύχει συνταγή της, εκτός κι αν έχει παρακολουθήσει την ίδια να την φτιάχνει.



Οι μικρές μελισσούλες θέλουν να πετάξουν μακριά...



Θωρακισμένη με την ανεκτίμητη αυτή εμπειρία της παρακολούθησης της προετοιμασίας Του τσουρεκιού, ήμουν αποφασισμένη πως το ερχόμενο Πάσχα θα έφτιαχνα το καλύτερό μου τσουρέκι. Έκπληξη λοιπόν. Δυστυχώς, το φετινό τσουρέκι ήταν το χειρότερο όλων των εποχών. Ίσως να μην το καταλάβαινε κάποιος από την όψη του και μόνο, εκτός αν αυτός ο κάποιος ήταν έμπειρος (ή όχι), αλλά ήταν σκληρό, ζυμαρώδες, άνοστο, δεν είχε φουσκώσει καθόλου, ήταν χάλια. Απογοητεύτηκα τόσο πολύ. Πραγματικά στενοχωρήθηκα.






Εκείνη τη στιγμή αποφάσισα να φτιάξω κάτι εντελώς διαφορετικό, κάτι που ενδεχομένως να ήταν επιτυχημένο και το βρήκα. Ξεχάστε τα σοκολατένια αβγά και τους σοκολατένιους κούνελους αυτό το Πάσχα, φτιάξτε ένα σοκολατένιο κέικ με μέλι και μελισσούλες! Δεν είναι χαριτωμένο; Όταν πρωτοείδα αυτή τη συνταγή με συνεπείραν οι μελισσούλες που διακοσμούσαν την κορυφή του κέικ. Έπρεπε να το φτιάξω. Με έκανε αυτόματα να σκεφτώ την άνοιξη και μιας και είναι (σχεδόν) εδώ, αυτό είναι το κατάλληλο κέικ για την εποχή. Είναι σίγουρη επιτυχία!






Είναι περιττό να πω πως αυτό το κέικ είναι ιδανικό γι' αυτούς που είναι εθισμένοι στη σοκολάτα κι εγώ είμαι σίγουρα μέλος αυτού του κλαμπ. Σκούρα σοκολάτα και κακάο, αυτό είναι δίδυμο. Και τα δυο χαρίζουν τη βαθιά σοκολατένια γεύση τους στο κέικ και μαζί με το μέλι και τη ζάχαρη muscovado το κάνουν μια πραγματική απόλαυση για ενήλικες και για παιδιά.



Ολλανδικό υπέροχο κακάο



Είναι ένα υγρό και συμπαγές κέικ με ένα πηχτό και ελαφρά κολλώδες απ' το μέλι γλάσο. Εμμένει λίγο πάνω στη γλώσσα, αφήνοντας να γευτείτε τη γλύκα του περισσότερο. Αυτό δεν είναι κέικ για διστακτικούς ή δειλούς. Είναι άλλωστε προσσαρμοσμένο απ' την Nigella Lawson. Θα χρειαστείτε αρκετή γυμναστική για να κάψετε τις θερμίδες αφού το φάτε, αλλά το αξίζει.






Μπορείτε να παραλείψετε τις μελισσούλες για ένα πιό λιτό κι "ενήλικο" αποτέλεσμα ή μπορείτε να φτιάξετε φρούτα ή άλλα σχέδια χρησιμοποιώντας το μάρζιπαν. Μπορείτε εναλλακτικά να καλύψετε το κέικ με ξύσμα σκούρας σοκολάτας για μια πλήρη σοκολατένια εμπειρία. Δεν έχει σημασία τί είδους διακόσμηση θα επιλέξετε αρκεί να χρησιμοποιήσετε τη φαντασία σας.
Α, αυτή η τούρτα δε θα ήταν ιδανική για ένα παιδικό γενέθλιο πάρτι;












Σοκολατένια Τούρτα-Κέικ με Μέλι και Μελισσούλες από Μάρζιπαν
Προσαρμοσμένη από την Nigella Lawson

Είναι πολύ σημαντικό να χρησιμοποιήσετε σοκολάτα πολύ καλής ποιότητας γι' αυτό το κέικ. Κάνει τη διαφορά. Εγώ επέλεξα τη σοκολάτα Lindt με 70% κακάο η οποία έχει εξαιρετική γεύση.
Η ζάχαρη muscovado είναι ζάχαρη ακατέργαστη, η οποία είναι υγρή και μαλακιά με έντονη γεύση. Υπάρχει σκούρα καστανή και ανοιχτή καστανή ζάχαρη muscovado.







Μερίδες: 10-12 κομμάτια, 1 κέικ-τούρτα

Υλικά

για το κέικ
225 γρ. βούτυρο, που έχετε βγάλει απ' το ψυγείο για να είναι μαλακό, συν λίγο ακόμα για το βουτύρωμα της φόρμας
100 γρ. σκούρα σοκολάτα 70% κακάο, σε κομματάκια
125 ml καθαρό μέλι
275 γρ. μαλακή ανοιχτή καστανή ζάχαρη (muscovado)
3 αβγά μεσαίου μεγέθους
300 γρ. αλεύρι για όλες τις χρήσεις, κοσκινισμένο
1 κουταλάκι γλυκού σόδα, κοσκινισμένη
2 κουταλιές σούπας κακάο, κοσκινισμένο
500 ml βραστό νερό

για το γλάσο
200 γρ. σκούρα σοκολάτα 70% κακάο, σε κομματάκια
150 ml καθαρό μέλι
100 γρ. άχνη ζάχαρη, κοσκινισμένη
80 ml νερό

για τις μελισσούλες
40 γρ. μάρζιπαν
2 σταγόνες κίτρινο χρώμα ζαχαροπλαστικής
16 μισά αμυγδάλων, καθαρισμένα

Προετοιμασία

για το κέικ
Προθερμάνετε το φούρνο σας στους 180 βαθμούς Κελσίου.

Βουτυρώστε μια λυόμενη στρογγυλή φόρμα για κέικ 26 εκ. και βάλτε λαδόκολλα από πάνω.

Λιώστε τη σοκολάτα σε μπεν-μαρί κι αφήστε να κρυώσει ελαφρά.

Σ' ένα μεγάλο μπωλ, χτυπήστε με μίξερ χειρός τη ζάχαρη με το μαλακωμένο βούτυρο μέχρι να γίνουν ένα μείγμα αφράτο και κρεμώδες. Έπειτα προσθέστε το μέλι και χτυπήστε για 1 λεπτό. Προσθέστε 1 αβγό και 1 κουταλιά σούπας απ' το αλεύρι χτυπώντας ασταμάτητα. Μετά προσθέστε άλλο 1 αβγό με 1 κουταλιά αλεύρι και μετά το τρίτο αβγό μαζί με άλλη μια κουταλιά αλεύρι χτυπώντας συνεχώς. Αφού χτυπήσετε καλά το μείγμα, διπλώστε τη λιωμένη σοκολάτα με μια λαστιχένια σπάτουλα μέσα στο μείγμα και ρίξτε το υπόλοιπο αλεύρι, τη σόδα, το κακάο και χύστε το βραστό νερό από πάνω. Χτυπήστε καλά με το μίξερ. Θα έχετε ένα μείγμα σχεδόν νερουλό. Ρίξτε το μέσα στη λυόμενη φόρμα.

Τοποθετήστε τη φόρμα στο τελευταίο ράφι του φούρνου και ψήστε για 20 λεπτά. Μετακινήστε τη φόρμα στο μεσαίο ράφι του φούρνου και ψήστε για άλλα 30-40 λεπτά ή μέχρι όταν εισάγετε ένα μαχαίρι στο κέντρο του κέικ να βγαίνει καθαρό.

Σημείωση: Έπειτα από 35-40 λεπτά συνολικού χρόνου ψησίματος του κέικ, ελέγξτε μήπως έχει αρπάξει από πάνω και αν ναι, βάλτε ένα κομμάτι αλουμινόχαρτο για να μην καεί.

Βγάλτε το κέικ απ' το φούρνο και τοποθετήστε το πάνω σε σχάρα. Μόλις κρυώσει ελαφρά, βγάλτε το απ' τη φόρμα και αφήστε το πάνω στη σχάρα για να κρυώσει εντελώς.

για το γλάσο
Σε ένα μικρό κατσαρολάκι, βάλτε το νερό και το μέλι και αφήστε να πάρουν μια βράση σε δυνατή φωτιά. Βγάλτε το απ' τη φωτιά και προσθέστε τα κομμάτια σοκολάτας ανακατεύοντας ελαφρά με μια λαστιχένια σπάτουλα μέχρι να λιώσουν. Σ' αυτό το σημείο το μείγμα θα έχει σχεδόν κοκκώδη υφή. Αφήστε το για μερικά λεπτά και μετά χτυπήστε το με σύρμα μέχρι να γίνει λείο. Προσθέστε την κοσκινισμένη άχνη ζάχαρη και χτυπήστε δυνατά με το σύρμα μέχρι να έχετε ένα γλάσο λείο και γυαλιστερό.

Πώς να γλασάρετε το κέικ
Επιλέξτε την πιατέλα ή βάση για τούρτες όπου θα τοποθετήσετε το γλυκό σας. Κόψτε τέσσερις λωρίδες λαδόκολλας και σχηματίστε ένα τετράγωνο περίγραμμα πάνω στην πιατέλα. Αυτό θα διασφαλίσει ότι η πιατέλα σας δε θα λερωθεί από το γλάσο.
Τοποθετήστε το κέικ, το οποίο έχει κρυώσει εντελώς, πάνω στην πιατέλα και περιχύστε με το γλάσο, αφήνοντας λίγο στο κατσαρολάκι. Χρησιμοποιώντας μια σπάτουλα, απλώστε το γλάσο, αφήνοντάς το να χυθεί στα πλαϊνά του κέικ. Στρώστε το καλά και στο πλάι και αφήστε το να σταθεροποιηθεί. Θα πάρει 2-3 ώρες να σταθεροποιηθεί το γλάσο. Όταν σταθεροποιηθεί, αφαιρέστε προσεκτικά τις λωρίδες λαδόκολλας.

για τις μελισσούλες
Μπορείτε να προετοιμάσετε το μάρζιπαν χρησιμοποιώντας αυτή τη συνταγή. Θα έχετε αρκετή ποσότητα μάρζιπαν την οποία μπορείτε να χρησιμοποιήσετε για να φτιάξετε σοκολατάκια ή κάποιο άλλο γλυκό.
Σ' ένα μικρό μπωλ, βάλτε 40 γρ. μάρζιπαν και ρίξτε δυο σταγόνες κίτρινο χρώμα ζαχαροπλαστικής. Ζυμώστε καλά το μάρζιπαν μέχρι το χρώμα του να γίνει έντονο κίτρινο. Κόψτε το μάρζιπαν σε 8 κομμάτια και πλάστε τα σώματα μικρών μελισσών.
Μπήξτε τα μισά αμυγδάλων στα πλαϊνά κάθε μέλισσας. Χρησιμοποιώντας το περίσσευμα γλάσου, πάρτε μια οδοντογλυφίδα και σχεδιάστε ρίγες στις ράχες των μελισσών και μάτια στο μπροστινό τους μέρος.
Βάλτε τις μελισσούλες σας πάνω στο κέικ.


Σερβίρετε και απολαύστε!


Η τούρτα κρατάει για 2 ημέρες, σκεπασμένη, σε θερμοκρασία δωματίου. Αν τη φτιάξετε καλοκαίρι τότε πρέπει να την διατηρήσετε στο ψυγείο.






ΚΑΛΗ ΑΝΑΣΤΑΣΗ ΚΑΙ ΚΑΛΟ ΠΑΣΧΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ!!!