Βλέπω πολύ περίεργα όνειρα τελευταία. Ορισμένα από αυτά έχουν τόσο παράξενη πλοκή που μου θυμίζουν παραγωγή του Χόλλιγουντ. Άλλα έχουν στοιχεία τόσο αποσυνδεδεμένα από οτιδήποτε άλλο που μοιάζουν με αποσπάσματα μιας διασπαρμένης ζωής που βιώνω στον ονειρικό μου μικρόκοσμο. Όλα τους απίστευτα ζωντανά κι όλα τους να κάνουν το πρωϊνό μου ξύπνημα δύσκολο. Ενώ κοιμάμαι αρκετά, νιώθω πως δε ξεκουράζομαι καθόλου.
Θεωρώ ότι τα όνειρα είναι απλώς η αντανάκλαση των καθημερινών μου ανησυχιών, πραγμάτων που με προβληματίζουν στην κοινωνική μου ζωή. Δεν είμαι από τους ανθρώπους που δίνουν περιττές εξηγήσεις και νόημα σε απλά όνειρα ή από αυτούς που προσπαθούν απεγνωσμένα να τα ερμηνεύσουν. Ο Φρόϋντ θα γινόταν έξαλλος μαζί μου, το ξέρω.
Διάβασα κάπου ότι τα όνειρα είναι υπεύθυνα για πολυάριθμες εφευρέσεις, επιστημονικές ανακαλύψεις, έργα τέχνης, βιβλία. Λέγεται ότι η Mary Shelley ονειρεύτηκε την ιστορία του Φράνκεσταϊν κι έτσι κατέληξε να γράψει το πασίγνωστο βιβλίο. Αυτό μου φαίνεται πραγματικά απίστευτο. Να πέφτεις για ύπνο και το μυαλό σου να κάνει όλη τη δουλειά για σένα χωρίς εσύ να καταβάλλεις προσπάθεια.
Τα δικά μου όνειρα, όσο περίπλοκα ή μπερδεμένα κι αν είναι, ποτέ δε με οδήγησαν σε κάποια σπουδαία ανακαλύψη ή σε κάποια αξιοσημείωτη ιδέα για βιβλίο. Με έχουν οδηγήσει όμως σε υπέροχα φαγητά ή μάλλον, στη λαχτάρα για την κατανάλωσή τους. Ίσως φταίει το γεγονός ότι είμαι λειχούδα αλλά κατά καιρούς έχω ονειρευτεί φαγητά. Έχω δει όνειρα στα οποία φτιάχνω τούρτες, συνήθως σοκολατένιες, ή τρώω ένα τεράστιο σουβλάκι αγορασμένο από έναν πλανόδιο σουβλατζή, έχω δει ακόμα κι ότι βρίσκομαι σε μια οικογενειακή συγκέντρωση όπου πάνω στο τραπέζι του φαγητού υπάρχει ένα υπερμεγέθες πτηνό, υποτίθεται ένα κοτόπουλο, με τραγανή πέτσα. Δε σας κάνω πλάκα. Έχω δει πράγματι αυτά τα όνειρα και δε φοβάμαι, ή ντρέπομαι, να το παραδεχτώ. Άραγε υπάρχουν κι άλλοι που βλέπουν παρόμοια όνειρα ή είμαι μόνο εγώ;
Αυτά εδώ τα μάφινς μπορεί να μην τα έχω ονειρευτεί αλλά είναι όντως ονειρεμένα. Δεν είναι γλυκά μάφινς, είναι αλμυρά φτιαγμένα με μοναδικά υλικά που εγγυώνται ένα θεαματικό αποτέλεσμα. Τυρί, αυγά, ξερά σύκα, γάλα, μυρωδικά, αλεύρι. Ανακατέψτε τα όλα και έχετε μια θαυμάσια αράδα ελαφρών και αφράτων μάφινς.
Η Ελλάδα κατατάσσεται δεύτερη στον κόσμο στον τομέα παραγωγής σύκων και μπορώ να επιβεβαιώσω το γεγονός ότι είναι απολύτως νόστιμα. Όταν ήμουν μικρή, κάθε καλοκαίρι στο εξοχικό μου κατανάλωνα τεράστιες ποσότητες. Είχαμε μια πελώρια συκιά στην αυλή και παιδιά από όλη την περιοχή κατέφθαναν εκεί για να δοκιμάσουν τους καρπούς της. Σκαρφαλώναμε στο δέντρο και κουνούσαμε τα κλαδιά με όλη μας τη δύναμη για να απελευθερώσουμε τα ώριμα φρούτα κι έπειτα τα καταβροχθίζαμε, το ένα μετά το άλλο. Ήμουν πολύ τυχερή που μπόρεσα να βρω ελληνικά ξερά σύκα στην Ολλανδία διότι χωρίς αυτά, τα μάφινς μου δεν θα ήταν ίδια.
Η ζύμη είναι η συνήθης για μάφινς. Αβγά, γάλα και αλεύρι αλλά τα υπόλοιπα συστατικά είναι αυτά που κάνουν τη διαφορά. Το τυρί είναι Gruyère (Γκρουϊέρ) το οποίο είναι ένα σκληρό κίτρινο αγελαδίσιο τυρί Ελβετικής προέλευσης που χρησιμοποιείται συχνά για fondue (φοντί). Καθώς έψηνα τα μάφινς, η μικρή μου εκπατρισμένη κουζίνα γέμισε με τα αρώματα λιωμένου τυριού και για μια στιγμή νόμιζα πως έψηνα τυρόπιτα. Μα όχι, ήταν κάτι πολύ καλύτερο από αυτό.
Η απαλή και συνάμα ελαφρώς οξεία γεύση του Gruyère και η κρεμώδης υφή του εναρμονίζεται άριστα με την γλυκύτητα των ξερών σύκων και τη γήινη γεύση των φρέσκων μυρωδικών. Το τυρί λιώνει όμορφα μέσα και γύρω από το κάθε μάφιν, παίρνοντας ένα χρυσοκάστανο χρώμα καθώς ψήνεται στο φούρνο. Τ' αβγά τα βοηθούν να φουσκώσουν αλλά μόλις βγουν απ' το φούρνο πέφτουν λιγάκι, δημιουργώντας ένα χαριτωμένο βαθούλωμα στη μέση. Είναι αφάνταστα ελαφρά, τόσο που θα νόμιζε κανείς πως δε περιέχουν καν αλεύρι. Στίγματα πράσινου χρώματος από το δενδρολίβανο και το θυμάρι εμφανίζονται μόλις δαγκώσετε το μάφιν και οι μικροί γλυκείς σπόροι των ξερών σύκων κάνουν γνωστή την παρουσία τους ανάμεσα στα δόντια σας.
Τα μάφινς αυτά είναι καλύτερο να φαγωθούν την ίδια μέρα που θα ψηθούν και κατά προτίμηση λίγο αφότου βγουν από το φούρνο. Είναι τέλεια για πρωϊνό ή για ένα Κυριακάτικο δεκατιανό μαζί με φρέσκο χυμό πορτοκάλι, σερβιρισμένο σε ποτήρι σαμπάνιας για μια πινελιά πολυτέλειας, αλλά μ' αρέσουν επίσης και ως νυχτερινό σνακ, βλέποντας μια ταινία, με ένα ποτήρι γλυκό λευκό κρασί Riesling, ένα ροζέ Gewürztraminer ή ένα μεγάλο ποτήρι μπύρας lager. Είμαι σίγουρη ότι δε θα μπορέσετε να τους αντισταθείτε και θα καταλήξετε να τα τσιμπολογάτε όλη μέρα. Μέχρι το βράδυ θα έχουν εξαφανιστεί. Είναι τόσο δελεαστικά!
Αλμυρά Μάφινς με Τυρί Gruyère, Ξερά Σύκα, Δενδρολίβανο και Θυμάρι
Προσαρμοσμένη από την Ντίνα Νικολάου
Η συνταγή ζητά το υπέροχο ελληνικό τυρί Γραβιέρα αλλά στην Ολλανδία δε μπορώ δυστυχώς να το βρω. Το Gruyère όμως είναι εκπληκτικό γι' αυτή τη συνταγή, αν όχι και καλύτερο. Σε περίπτωση που δε μπορείτε να βρείτε Gruyère ή Γραβιέρα θα σας συνιστούσα να χρησιμοποιήσετε ελβετικό Έμμενταλ.
Αν δε μπορείτε να βρείτε φρέσκο δενδρολίβανο ή θυμάρι χρησιμοποιείστε ξερό. Αντί για 1 κουταλάκι γλυκού απ' το καθένα, βάλτε 1/2 κουταλάκι.
Γίνονται 16 μάφινς
Υλικά
3 αβγά μεσαίου μεγέθους
180 ml (3/4 κούπας) ελαιόλαδο, συν έξτρα για το λάδωμα της φόρμας
240 ml (1 κούπα) πλήρες γάλα
160 γρ. αλεύρι που φουσκώνει μόνο του
1 κουταλάκι γλυκού μπέικιν πάουντερ
200 γρ. τυρί Gruyère, τριμμένο
160 γρ. ξερά σύκα, ψιλοκομμένα
1 κουταλάκι γλυκού φρέσκα φύλλα δενδρολίβανου, ψιλοκομμένα
1 κουταλάκι γλυκού φρέσκα φύλλα θυμαριού, ψιλοκομμένα
1/4 κουταλάκι γλυκού αλάτι
1/8 κουταλάκι γλυκού φερσκοτριμμένα μικτά πιπέρια (μαύρο, πράσινο, άσπρο, ροζ)
Ειδικά εργαλεία: μια ή δυο φόρμες για μάφινς με 12 κουπάκια, χαρτάκια για μάφινς (προαιρετικά)
Προετοιμασία
Προθερμάνετε το φούρνο σας στους 180 βαθμούς Κελσίου.
Σ' ένα μεγάλο μπωλ, σπάστε τα αβγά, προσθέστε το γάλα και το ελαιόλαδο και χτυπήστε τα όλα ελαφρά με έναν αβγοδάρτη. Μετά προσθέστε το αλεύρι, το αλάτι και το μπέικιν πάουντερ και χτυπήστε με το σύρμα. Θα καταλήξετε με ένα σχεδόν νερουλό μείγμα.
Προσθέστε στο μείγμα το τριμμένο τυρί, τα ψιλοκομμένα ξερά σύκα,
τα μυρωδικά και το πιπέρι. Ανακατέψτε καλά με μια λαστιχένια σπάτουλα, φροντίζοντας να καλυφθούν καλά τα σύκα με το μείγμα. Αυτό θα διασφαλίσει ότι δε θα βυθιστούν στον πάτο της φόρμας.
Στάξτε 3-4 σταγόνες ελαιόλαδο στα κουπάκια της φόρμας για μάφινς και αλείψτε τα καλά. Εναλλακτικά μπορείτε να χρησιμοποιήσετε χαρτάκια για μάφινς. Γεμίστε κάθε κουπάκι της φόρμας κατά 3/4 με το μείγμα, με τη βοήθεια ενός κουταλιού.
Ψήστε τα στο μεσαίο ράφι του φούρνου για 25-30 λεπτά ή μέχρι όταν εισάγετε ένα μαχαίρι στο κέντρο του μάφιν να βγαίνει καθαρό. Τα μάφινς πρέπει να έχουν ένα ωραίο χρυσοκάστανο χρώμα όταν τα βγάλετε απ' το φούρνο.
Αφήστε τα να κρυώσουν στη φόρμα για λίγο και μετά τοποθετήστε τα πάνω σε μια σχάρα.
Ξαναγεμίστε την ίδια φόρμα ή μια δεύτερη αν έχετε και συνεχίστε το ψήσιμο των υπόλοιπων μάφινς.
Τα μάφινς τρώγονται καλύτερα την ίδια μέρα που θα τα φτιάξετε αλλά μπορείτε επίσης να τα φάτε την επόμενη. Κρατήστε τα ελαφρώς καλυμμένα με αλουμινόχαρτο σε θερμοκρασία δωματίου.
Θεωρώ ότι τα όνειρα είναι απλώς η αντανάκλαση των καθημερινών μου ανησυχιών, πραγμάτων που με προβληματίζουν στην κοινωνική μου ζωή. Δεν είμαι από τους ανθρώπους που δίνουν περιττές εξηγήσεις και νόημα σε απλά όνειρα ή από αυτούς που προσπαθούν απεγνωσμένα να τα ερμηνεύσουν. Ο Φρόϋντ θα γινόταν έξαλλος μαζί μου, το ξέρω.
Διάβασα κάπου ότι τα όνειρα είναι υπεύθυνα για πολυάριθμες εφευρέσεις, επιστημονικές ανακαλύψεις, έργα τέχνης, βιβλία. Λέγεται ότι η Mary Shelley ονειρεύτηκε την ιστορία του Φράνκεσταϊν κι έτσι κατέληξε να γράψει το πασίγνωστο βιβλίο. Αυτό μου φαίνεται πραγματικά απίστευτο. Να πέφτεις για ύπνο και το μυαλό σου να κάνει όλη τη δουλειά για σένα χωρίς εσύ να καταβάλλεις προσπάθεια.
Τα δικά μου όνειρα, όσο περίπλοκα ή μπερδεμένα κι αν είναι, ποτέ δε με οδήγησαν σε κάποια σπουδαία ανακαλύψη ή σε κάποια αξιοσημείωτη ιδέα για βιβλίο. Με έχουν οδηγήσει όμως σε υπέροχα φαγητά ή μάλλον, στη λαχτάρα για την κατανάλωσή τους. Ίσως φταίει το γεγονός ότι είμαι λειχούδα αλλά κατά καιρούς έχω ονειρευτεί φαγητά. Έχω δει όνειρα στα οποία φτιάχνω τούρτες, συνήθως σοκολατένιες, ή τρώω ένα τεράστιο σουβλάκι αγορασμένο από έναν πλανόδιο σουβλατζή, έχω δει ακόμα κι ότι βρίσκομαι σε μια οικογενειακή συγκέντρωση όπου πάνω στο τραπέζι του φαγητού υπάρχει ένα υπερμεγέθες πτηνό, υποτίθεται ένα κοτόπουλο, με τραγανή πέτσα. Δε σας κάνω πλάκα. Έχω δει πράγματι αυτά τα όνειρα και δε φοβάμαι, ή ντρέπομαι, να το παραδεχτώ. Άραγε υπάρχουν κι άλλοι που βλέπουν παρόμοια όνειρα ή είμαι μόνο εγώ;
Αυτά εδώ τα μάφινς μπορεί να μην τα έχω ονειρευτεί αλλά είναι όντως ονειρεμένα. Δεν είναι γλυκά μάφινς, είναι αλμυρά φτιαγμένα με μοναδικά υλικά που εγγυώνται ένα θεαματικό αποτέλεσμα. Τυρί, αυγά, ξερά σύκα, γάλα, μυρωδικά, αλεύρι. Ανακατέψτε τα όλα και έχετε μια θαυμάσια αράδα ελαφρών και αφράτων μάφινς.
Η Ελλάδα κατατάσσεται δεύτερη στον κόσμο στον τομέα παραγωγής σύκων και μπορώ να επιβεβαιώσω το γεγονός ότι είναι απολύτως νόστιμα. Όταν ήμουν μικρή, κάθε καλοκαίρι στο εξοχικό μου κατανάλωνα τεράστιες ποσότητες. Είχαμε μια πελώρια συκιά στην αυλή και παιδιά από όλη την περιοχή κατέφθαναν εκεί για να δοκιμάσουν τους καρπούς της. Σκαρφαλώναμε στο δέντρο και κουνούσαμε τα κλαδιά με όλη μας τη δύναμη για να απελευθερώσουμε τα ώριμα φρούτα κι έπειτα τα καταβροχθίζαμε, το ένα μετά το άλλο. Ήμουν πολύ τυχερή που μπόρεσα να βρω ελληνικά ξερά σύκα στην Ολλανδία διότι χωρίς αυτά, τα μάφινς μου δεν θα ήταν ίδια.
Η ζύμη είναι η συνήθης για μάφινς. Αβγά, γάλα και αλεύρι αλλά τα υπόλοιπα συστατικά είναι αυτά που κάνουν τη διαφορά. Το τυρί είναι Gruyère (Γκρουϊέρ) το οποίο είναι ένα σκληρό κίτρινο αγελαδίσιο τυρί Ελβετικής προέλευσης που χρησιμοποιείται συχνά για fondue (φοντί). Καθώς έψηνα τα μάφινς, η μικρή μου εκπατρισμένη κουζίνα γέμισε με τα αρώματα λιωμένου τυριού και για μια στιγμή νόμιζα πως έψηνα τυρόπιτα. Μα όχι, ήταν κάτι πολύ καλύτερο από αυτό.
Η απαλή και συνάμα ελαφρώς οξεία γεύση του Gruyère και η κρεμώδης υφή του εναρμονίζεται άριστα με την γλυκύτητα των ξερών σύκων και τη γήινη γεύση των φρέσκων μυρωδικών. Το τυρί λιώνει όμορφα μέσα και γύρω από το κάθε μάφιν, παίρνοντας ένα χρυσοκάστανο χρώμα καθώς ψήνεται στο φούρνο. Τ' αβγά τα βοηθούν να φουσκώσουν αλλά μόλις βγουν απ' το φούρνο πέφτουν λιγάκι, δημιουργώντας ένα χαριτωμένο βαθούλωμα στη μέση. Είναι αφάνταστα ελαφρά, τόσο που θα νόμιζε κανείς πως δε περιέχουν καν αλεύρι. Στίγματα πράσινου χρώματος από το δενδρολίβανο και το θυμάρι εμφανίζονται μόλις δαγκώσετε το μάφιν και οι μικροί γλυκείς σπόροι των ξερών σύκων κάνουν γνωστή την παρουσία τους ανάμεσα στα δόντια σας.
Τα μάφινς αυτά είναι καλύτερο να φαγωθούν την ίδια μέρα που θα ψηθούν και κατά προτίμηση λίγο αφότου βγουν από το φούρνο. Είναι τέλεια για πρωϊνό ή για ένα Κυριακάτικο δεκατιανό μαζί με φρέσκο χυμό πορτοκάλι, σερβιρισμένο σε ποτήρι σαμπάνιας για μια πινελιά πολυτέλειας, αλλά μ' αρέσουν επίσης και ως νυχτερινό σνακ, βλέποντας μια ταινία, με ένα ποτήρι γλυκό λευκό κρασί Riesling, ένα ροζέ Gewürztraminer ή ένα μεγάλο ποτήρι μπύρας lager. Είμαι σίγουρη ότι δε θα μπορέσετε να τους αντισταθείτε και θα καταλήξετε να τα τσιμπολογάτε όλη μέρα. Μέχρι το βράδυ θα έχουν εξαφανιστεί. Είναι τόσο δελεαστικά!
Αλμυρά Μάφινς με Τυρί Gruyère, Ξερά Σύκα, Δενδρολίβανο και Θυμάρι
Προσαρμοσμένη από την Ντίνα Νικολάου
Η συνταγή ζητά το υπέροχο ελληνικό τυρί Γραβιέρα αλλά στην Ολλανδία δε μπορώ δυστυχώς να το βρω. Το Gruyère όμως είναι εκπληκτικό γι' αυτή τη συνταγή, αν όχι και καλύτερο. Σε περίπτωση που δε μπορείτε να βρείτε Gruyère ή Γραβιέρα θα σας συνιστούσα να χρησιμοποιήσετε ελβετικό Έμμενταλ.
Αν δε μπορείτε να βρείτε φρέσκο δενδρολίβανο ή θυμάρι χρησιμοποιείστε ξερό. Αντί για 1 κουταλάκι γλυκού απ' το καθένα, βάλτε 1/2 κουταλάκι.
Γίνονται 16 μάφινς
Υλικά
3 αβγά μεσαίου μεγέθους
180 ml (3/4 κούπας) ελαιόλαδο, συν έξτρα για το λάδωμα της φόρμας
240 ml (1 κούπα) πλήρες γάλα
160 γρ. αλεύρι που φουσκώνει μόνο του
1 κουταλάκι γλυκού μπέικιν πάουντερ
200 γρ. τυρί Gruyère, τριμμένο
160 γρ. ξερά σύκα, ψιλοκομμένα
1 κουταλάκι γλυκού φρέσκα φύλλα δενδρολίβανου, ψιλοκομμένα
1 κουταλάκι γλυκού φρέσκα φύλλα θυμαριού, ψιλοκομμένα
1/4 κουταλάκι γλυκού αλάτι
1/8 κουταλάκι γλυκού φερσκοτριμμένα μικτά πιπέρια (μαύρο, πράσινο, άσπρο, ροζ)
Ειδικά εργαλεία: μια ή δυο φόρμες για μάφινς με 12 κουπάκια, χαρτάκια για μάφινς (προαιρετικά)
Προετοιμασία
Προθερμάνετε το φούρνο σας στους 180 βαθμούς Κελσίου.
Σ' ένα μεγάλο μπωλ, σπάστε τα αβγά, προσθέστε το γάλα και το ελαιόλαδο και χτυπήστε τα όλα ελαφρά με έναν αβγοδάρτη. Μετά προσθέστε το αλεύρι, το αλάτι και το μπέικιν πάουντερ και χτυπήστε με το σύρμα. Θα καταλήξετε με ένα σχεδόν νερουλό μείγμα.
Προσθέστε στο μείγμα το τριμμένο τυρί, τα ψιλοκομμένα ξερά σύκα,
τα μυρωδικά και το πιπέρι. Ανακατέψτε καλά με μια λαστιχένια σπάτουλα, φροντίζοντας να καλυφθούν καλά τα σύκα με το μείγμα. Αυτό θα διασφαλίσει ότι δε θα βυθιστούν στον πάτο της φόρμας.Στάξτε 3-4 σταγόνες ελαιόλαδο στα κουπάκια της φόρμας για μάφινς και αλείψτε τα καλά. Εναλλακτικά μπορείτε να χρησιμοποιήσετε χαρτάκια για μάφινς. Γεμίστε κάθε κουπάκι της φόρμας κατά 3/4 με το μείγμα, με τη βοήθεια ενός κουταλιού.
Ψήστε τα στο μεσαίο ράφι του φούρνου για 25-30 λεπτά ή μέχρι όταν εισάγετε ένα μαχαίρι στο κέντρο του μάφιν να βγαίνει καθαρό. Τα μάφινς πρέπει να έχουν ένα ωραίο χρυσοκάστανο χρώμα όταν τα βγάλετε απ' το φούρνο.
Αφήστε τα να κρυώσουν στη φόρμα για λίγο και μετά τοποθετήστε τα πάνω σε μια σχάρα.
Ξαναγεμίστε την ίδια φόρμα ή μια δεύτερη αν έχετε και συνεχίστε το ψήσιμο των υπόλοιπων μάφινς.
Τα μάφινς τρώγονται καλύτερα την ίδια μέρα που θα τα φτιάξετε αλλά μπορείτε επίσης να τα φάτε την επόμενη. Κρατήστε τα ελαφρώς καλυμμένα με αλουμινόχαρτο σε θερμοκρασία δωματίου.
