Tuesday, July 31, 2012

Με άρωμα λεβάντας

Κάθε φορά που έρχεται η μητέρα μου στην Ολλανδία, μαγειρεύουμε εκ περιτροπής. Κάποιες μέρες φτιάχνει τα κλασικά ελληνικά φαγητά που μου έχουν λείψει, μέρες που νιώθω ότι είμαι στον έβδομο ουρανό γιατί γεύομαι και πάλι την μαγειρική της που λαχταράω σχεδόν κάθε μέρα.






Η εκπληκτική της τυρόπιτα, τα ντολμαδάκια, το γιουβέτσι και ο φοβερός της μουσακάς είναι μερικά από τα πιάτα που φτιάχνει, με μένα στο πλάι της να την παρατηρώ, προσπαθώντας να αποτυπώσω στο μυαλό μου την κάθε της κίνηση.






Κι έπειτα υπάρχουν οι μέρες που μαγειρεύω εγώ για εκείνη. Ανυπομονώ να της γνωρίσω νέους γευστικούς συνδυασμούς και υλικά που δεν συνηθίζει να χρησιμοποιεί, και πάντα προσπαθώ να την εντυπωσιάσω με τις αλμυρές και γλυκιές μου δημιουργίες που η ίδια δεν θα σκεφτόταν να φτιάξει στο σπίτι.






Είναι όμως και πιάτα που δεν είναι ιδιαιτέρως φανταχτερά, δύσκολα ή τόσο διαφορετικά, που όμως περιέχουν ένα υλικό το οποίο μόλις προσθέσεις σ' ένα πιάτο που κατά τ' άλλα σου είναι οικείο, αλλάζει τα πάντα. Το πιάτο μεταμορφώνεται, γίνεται μοναδικό και σ' εκπλήσσει με τη γεύση του.






Η λεβάντα είναι ένα υλικό που ποτέ δεν μου άρεσε. Το είχα δοκιμάσει σε γλυκά, πιο συγκεκριμμένα σε κέικ, αλλά πάντοτε μου θύμιζε συρτάρι με εσώρουχα. Η κατανάλωσή του δεν ήταν ευχάριστη εμπειρία. Όταν όμως δοκίμασα μια συνταγή της Rachel Khoo, για ψητό κοτόπουλο μαριναρισμένο με λεμόνι, μέλι και λεβάντα, ενθουσιάστηκα.






Ποιός να το φανταζόταν ότι η λεβάντα θα μπορούσε τελικά να έχει τόσο ωραία γεύση; Με ξετρέλανε η ζουμερή σάρκα του κοτόπουλου και η τραγανή, καραμελωμένη πέτσα του, η γλύκα του μελιού, η ευωδιαστή λεβάντα, η φρεσκάδα κι η ελαφριά οξύτητα του λεμονιού. Όλα ήταν απίθανα.






Ένα απλό πιάτο με μια θαυμάσια αλληλουχία γεύσεων που γρήγορα κατάφερε να καθιερωθεί ως ένα από τα αγαπημένα μας. Συνοδευμένο από μερικές μικρές πατάτες με τη φλούδα τους και μια δροσιστική πράσινη σαλάτα, είναι από τα πιάτα κοτόπουλου που απολαμβάνω χειμώνα-καλοκαίρι.











Μαριναρισμένο Κοτόπουλο στο Φούρνο με Μέλι, Λεμόνι και Λεβάντα
Προσαρμοσμένη από The Little Paris Kitchen

Σιγουρευτείτε ότι η λεβάντα που θα χρησιμοποιήσετε είναι κατάλληλη για μαγειρική. Μη σας φοβίσει η προσθήκη της στο πιάτο, δεν είναι μεγάλη η ποσότητα και η γεύση της δεν είναι πολύ έντονη παρά χαρίζει μια μοναδικά αρωματική διάσταση.

Επίσης, επιλέξτε προσεκτικά το μέλι σας. Χρησιμοποιήστε κάποιο του οποίου η γεύση σας αρέσει και δεν είναι πολύ δυνατή.






Μερίδες: 2-4 για κυρίως πιάτο

Υλικά
1 κοτόπουλο, γύρω στα 1.200 γρ., κομμένο σε 6-8 κομμάτια*
Αλάτι

για την μαρινάτα
1 γεμάτη κουταλιά σούπας αποξηραμένη λεβάντα
2 σκελίδες σκόρδο, πολτοποιημένες
Τα φύλλα από 2-3 κλαδάκια φρέσκου θυμαριού (ή ½ κουταλάκι γλυκού ξερό θυμάρι)
4 κουταλιές σούπας ελαιόλαδο
4 κουταλιές σούπας μέλι
Ξύσμα 1 λεμονιού
Χυμό 1 λεμονιού, φρεσκοστυμμένο
Φρεσκοτριμμένο μαύρο πιπέρι

* Πάντα κόβω το κοτόπουλο σε έξι κομμάτια. Δυο πόδια, δυο στήθη, δυο φτερούγες. Μπορείτε αν θέλετε να χωρίσετε τα πόδια σε μπούτια και κοπανάκια (drumsticks), εγώ όμως προτιμώ να μην τα χωρίζω για να παραμένουν πιο ζουμερά.

Ειδικά εργαλεία: γουδί και γουδοχέρι (προαιρετικά), πλαστική μεμβράνη ή πλαστική σακούλα για φαγητά (πολυμπάγκ)


Προετοιμασία
Τοποθετήστε τη λεβάντα μέσα στο γουδί και χτυπήστε την λίγο με το γουδοχέρι για ν' ανοίξουν τα άνθη και να βγάλουν τ' αρώματά τους. Αν δεν έχετε γουδί, τοποθετήστε τη λεβάντα πάνω σε μια καθαρή επιφάνεια στην κουζίνα σας (πχ. στον πάγκο ή σε μια επιφάνεια κοπής) και χρησιμοποιήστε το πίσω μέρος μιας ξύλινης κουτάλας για ν' ανοίξετε τα άνθη της λεβάντας, πιέζοντάς τα.

Φτιάξτε τη μαρινάτα
Σ' ένα μεγάλο μπωλ, τοποθετήστε τη λεβάντα μαζί με το σκόρδο, τα φύλλα θυμαριού, το ελαιόλαδο, το μέλι, το ξύσμα και χυμό λεμονιού και λίγο μαύρο πιπέρι και ανακατέψτε καλά με ένα κουτάλι.


Προσθέστε στο μπωλ τα κομμάτια του κοτόπουλου και πασαλείψτε το καλά με τη μαρινάτα. Καλύψτε το μπωλ με πλαστική μεμβράνη ή, εναλλακτικά, μεταφέρετε το κοτόπουλο μαζί με τη μαρινάτα σε μια πλαστική σακούλα ειδική για αποθήκευση τροφίμων και κλείστε την καλά. Αφήστε το κοτόπουλο να μαριναριστεί για 45 λεπτά το λιγότερο, ή έως και 4 ώρες. Αν επιλέξετε να μαρινάρετε το κοτόπουλο για πάνω από 1 ώρα, τοποθετήστε το στο ψυγείο. Βγάλτε το απ'το ψυγείο 20 λεπτά πριν το βάλετε στο φούρνο, για να έρθει σε θερμοκρασία δωματίου.

Προθερμάνετε το φούρνο σας στους 200 βαθμούς Κελσίου.

Τοποθετήστε το μαριναρισμένο κοτόπουλο σ' ένα ταψί αρκετά μεγάλο ώστε να χωράει τα κομμάτια σε μια στρώση, περιχύστε το με την μαρινάτα και αλατίστε κατά βούληση.

Τοποθετήστε το ταψί στο μεσαίο ράφι του φούρνου και ψήστε για 40-45 λεπτά, μέχρι το κοτόπουλο να πάρει ένα χρυσοκάστανο χρώμα και η πέτσα του να καραμελώσει και να γίνει τραγανή. Επίσης, αν εισάγετε ένα μαχαίρι στο πιο χοντρό μέρος των κομματιών του κοτόπουλου, θα πρέπει τα ζουμιά να βγαίνουν καθαρά κι όχι κοκκινωπά. Μην το ψήσετε για περισσότερη ώρα γιατί θα στεγνώσει και θα σκληρύνει.

Σερβίρετε σε πιάτα μαζί με το νοστιμότατο ζουμάκι το οποίο θα σας ξετρελάνει. Είναι ό,τι πρέπει για παπάρες.
Εγώ συνήθως το συνοδεύω με μικρές πατάτες με τη φλούδα τους, τις οποίες βράζω σε αλατισμένο νερό και περιχύνω με ελαιόλαδο. Μπορείτε επίσης να το συνοδεύσετε με ρύζι, πουρέ ή πατάτες τηγανητές ή φούρνου.

Καλή όρεξη!





Friday, July 27, 2012

Κέικ για μια γιορτή


Την Κυριακή ήταν η γιορτή μου. Είκοσι δύο Ιουλίου.






Όταν ήμουν μικρή, πάντα στενοχωριόμουν γιατί η γιορτή μου έπεφτε μέσα στο κατακαλόκαιρο. Αυτό σήμαινε πως δεν θα έκανα πάρτυ, δεν θα έπαιρνα δώρα και κανείς από τους συμμαθητές μου δεν θα θυμόταν πως γιόρταζα κι αυτό διότι πολύ απλά, όλοι ήταν διακοπές.






Τώρα πια δεν το θεωρώ σημαντικό. Δεν γιορτάζω με την στενή έννοια του όρου, αλλά θεωρώ τη γιορτή μου απλά ως μια ευκαιρία για να απολαύσω ένα ωραίο γεύμα κι ένα γλυκό, που συνήθως προτιμώ να φτιάχνω η ίδια.






Φέτος όμως, ήρθε η μητέρα μου στη Χάγη ειδικά για τη γιορτή μου και αυτό με έκανε πολύ πολύ χαρούμενη. Κι ενώ συζητούσαμε τί γλυκό να φτιάξουμε για την περίσταση, σκεπτόμενες αρχικά κάτι περίπλοκο και ιδιαίτερα απαιτητικό, καταλήξαμε σε κάτι απλό, καλοκαιρινό και απέριττο. Μερικές φορές αυτά είναι και τα καλύτερα.






Αποφασίσαμε να φτιάξουμε ένα κέικ με λεμόνι, πολέντα και γιαούρτι, συνοδευμένο από βερίκοκα ποσέ σε σιρόπι βανίλιας και καρδάμωμου, μια συνταγή του συμπαθέστατου Αυστραλού σεφ Bill Granger.






Το κέικ περιέχει ηλιέλαιο αντί για βούτυρο, κάτι που ομολογουμένως με προβλημάτισε γιατί ποτέ δεν φτιάχνω γλυκά με σπορέλαια. Το αποτέλεσμα ωστόσο ήταν εκπληκτικό. Ελαφρύ, ό,τι πρέπει για τις ζεστές μέρες του Ιούλη, αρωματικό από το λεμόνι, απίστευτα αφράτο, και ευχάριστα τραγανό από την πολέντα.






Τα ποσαρισμένα βερίκοκα, με τα αρώματα της βανίλιας και την ελαφρώς πικάντικη χροιά του καρδάμωμου, μετατρέπουν το απλό αυτό κέικ σε ένα μοναδικό επιδόρπιο.

Σας κερνάω λοιπόν όλους από ένα κομμάτι.

Να έχετε μια υπέροχη μέρα!











Κέικ με Λεμόνι, Πολέντα και Γιαούρτι και Βερίκοκα Ποσέ
Προσαρμοσμένη από τον Bill Granger

Καλό είναι να χρησιμοποιήσετε βερίκοκα τα οποία δεν είναι πολύ ώριμα, για να μη σας διαλυθούν όταν τα ποσάρετε. Φυσικά, όσο πιο αρωματικά και γευστικά, τόσο καλύτερο θα είναι το αποτέλεσμα.

Το επιδόρπιο αυτό δεν είναι πολύ γλυκό και αν σας αρέσουν οι ξινές γεύσεις στα επιδόρπια, μπορείτε να προσθέσετε λίγο παραπάνω χυμό λεμονιού στο σιρόπι για τα βερίκοκα.

Το μαγικό μ' αυτή τη συνταγή είναι ότι δεν χρειάζεται μίξερ. Όλα γίνονται με το χέρι, και μάλιστα πανεύκολα. Τις λατρεύω τέτοιες συνταγές.






Μερίδες: 10 κομμάτια

Υλικά

για το κέικ
200 γρ. αλεύρι για όλες τις χρήσεις
100 γρ. πολέντα (χοντροαλεσμένο καλαμποκάλευρο)
2 κουταλάκια γλυκού baking powder
2 μεγάλα αβγά, χτυπημένα ελαφρά μ' ένα πιρούνι
200 γρ. μαλακιά, ανοιχτή καστανή ζάχαρη
200 γρ. γιαούρτι στραγγιστό, πλήρες
125 ml ηλιέλαιο
Ξύσμα 1 λεμονιού
50 ml (3½ κουταλιές σούπας) χυμό λεμονιού, φρεσκοστυμμένο

λίγο βούτυρο ή ηλιέλαιο (εγώ χρησιμοποίησα βούτυρο), για το λάδωμα της φόρμας

για τα βερίκοκα ποσέ
30 ml (2 κουταλιές σούπας) χυμό λεμονιού, φρεσκοστυμμένο
130 γρ. μαλακιά, ανοιχτή καστανή ζάχαρη
1 λοβό βανίλιας, κομμένο στη μέση κατά μήκος
3 λοβούς καρδάμωμου, ελαφρά χτυπημένοι
240 ml νερό βρύσης
8 βερίκοκα, κομμένα στη μέση και χωρίς κουκούτσια

Ειδικά εργαλεία: στρογγυλή φόρμα για κέικ με αποσπώμενη βάση διαμέτρου 22-23 εκ., λαδόκολλα, ψιλό κόσκινο


Προετοιμασία

για το κέικ
Προθερμάνετε το φούρνο σας στους 180 βαθμούς Κελσίου.

Βουτυρώστε ή λαδώστε τον πάτο και τα πλαϊνά τοιχώματα της φόρμα σας, καλύψτε τον πάτο με ένα στρογγυλό κομμάτι λαδόκολλας (δείτε εδώ πώς να το φτιάξετε) και λαδώστε και πάλι τον πάτο.

Σ' ένα μεγάλο μπωλ, προσθέστε το αλεύρι, την πολέντα και το baking powder. Αναμείξτε με μια ξύλινη κουτάλα.
Σ' ένα μπωλ μεσαίου μεγέθους, προσθέστε τα ελαφρώς χτυπημένα αβγά και τη ζάχαρη και χτυπήστε με την ξύλινη κουτάλα καλά μέχρι ν' ασπρίσουν. Προσθέστε το γιαούρτι, το ηλιέλαιο, το ξύσμα και το χυμό λεμονιού και χτυπήστε καλά με ένα σύρμα, μέχρι να αναμειχθούν καλά τα υλικά.
Ρίξτε το μείγμα γιαουρτιού στο μείγμα αλεύρων και χτυπήστε με το σύρμα μέχρι μόλις ν' αναμειχθούν τα υλικά και να μην υπάρχουν σβώλοι. Μην αναμείξετε περισσότερο γιατί το κέικ δεν θα γίνει αφράτο αλλά θα σας σφίξει πολύ στο ψήσιμο.


Αδειάστε το μείγμα του κέικ στη φόρμα και ισιώστε την κορυφή με το πίσω μέρος της ξύλινης κουτάλας. Τοποθετήστε τη φόρμα στο μεσαίο ράφι του φούρνου και ψήστε για 30 λεπτά περίπου ή μέχρι όταν εισάγετε μια οδοντογλυφίδα ή μαχαίρι στη μέση του κέικ, να βγαίνει καθαρή.


Βγάλτε τη φόρμα από το φούρνο, ακουμπήστε την σε μια σχάρα κι αφήστε το κέικ να κρυώσει μέσα στη φόρμα.

για τα βερίκοκα ποσέ
Όσο ψήνεται το κέικ, ετοιμάστε τα βερίκοκα.

Σε μια κατσαρόλα μεσαίου μεγέθους, προσθέστε το χυμό λεμονιού, τη ζάχαρη, το λοβό βανίλιας, τους λοβούς καρδάμωμου και το νερό. Ζεστάνετε σε μέτρια φωτιά, ανακατεύοντας συνεχώς μέχρι να λιώσει η ζάχαρη. Προσθέστε τα βερίκοκα, βάλτε τη φωτιά στο χαμηλό κι αφήστε να σιγοβράσουν για 3-5 λεπτά ή μέχρι μόλις ν' αρχίσουν να μαλακώνουν. Προσέξτε μη σας διαλυθούν ή λιώσουν. Καλό είναι να μη φύγετε κοντά απ' την κατσαρόλα.


Αφαιρέστε τα βερίκοκα απ' την κατσαρόλα με τη βοήθεια μιας τρυπητής κουτάλας και βάλτε τα σ' ένα πιάτο. Μόλις τα βερίκοκα κρυώσουν τόσο ώστε να μπορείτε να τα πιάσετε, αφαιρέστε προσεκτικά τη φλούδα τους.

Βάλτε τη φωτιά στο δυνατό και βράστε το ζουμί που ποσάρατε τα βερίκοκα για 5 λεπτά ή μέχρι να σιροπιάσει. Περάστε το σιρόπι από ψιλό κόσκινο και πετάξτε τη βανίλια και τους λοβούς καρδάμωμου. Αφήστε το σιρόπι να κρυώσει εντελώς.

Όταν το κέικ έχει πια κρυώσει, ξεφορμάρετέ το, αφαιρέστε τη λαδόκολλα από κάτω και ακουμπήστε το σε μια πιατέλα. Μην το αναποδογυρίσετε πάνω στην πιατέλα. Ακουμπήστε το όπως ψήθηκε. Τοποθετήστε τα ποσαρισμένα βερίκοκα πάνω από το κέικ και περιχύστε με το κρύο σιρόπι.
Σερβίρετε σε κομμάτια.

Μπορείτε να κρατήσετε το κέικ καλυμμένο, σε θερμοκρασία δωματίου, για 4-5 μέρες. Τα βερίκοκα ποσέ διατηρούνται στο ψυγείο για 1 εβδομάδα.

Το κέικ αυτό, χωρίς τα βερίκοκα ποσέ αλλά μόνο με το σιρόπι, μπορείτε να το απολαύσετε και για πρωϊνό. Είναι τέλειο!





Tuesday, July 24, 2012

Μια μέρα στο Άμστερνταμ, σε φωτογραφίες

Την τελευταία εβδομάδα εκδράμουμε σε διάφορα μέρη της Ολλανδίας και σκοπεύουμε να συνεχίσουμε με τους ίδιους ρυθμούς και τις επόμενες δύο. Ίσως φτάσουμε μέχρι τη Γερμανία και σίγουρα Βέλγιο.

Στην Ελλάδα θα πάμε κατά τον Σεμπτέμβριο, ίσως τον Οκτώβριο. Δεν μας αρέσει να προγραμματίζουμε πολύ καιρό πριν τις διακοπές ή εκδρομές μας. Ειδικά εγώ. Είμαι λίγο παρορμητική και προτιμώ τον αυθορμητισμό από την οργάνωση.

Χθες πήγαμε στο Άμστερνταμ. Η διαδρομή από τη Χάγη είναι μια ώρα με το αυτοκίνητο και πάντα μας αρέσει να τριγυρνάμε στους δρόμους της πρωτεύουσας, ειδικά όταν ο καιρός είναι τόσο καλός όσο τις τελευταίες μέρες. Όπως θα δείτε και στις φωτογραφίες, δεν υπήρχε σύννεφο ούτε για δείγμα. Θαύμα.





Λατρεύω το μπλε-μαύρο χρώμα των τούβλων στα κτίρια της πόλης.




Τα κανάλια δεν είναι καθαρά αλλά είναι πανέμορφα.




Rembrandtplein.




De 9 Straatjes. Οι εννέα δρόμοι. Ένα συλλογικό όνομα που έχει δωθεί σε εννέα εμπορικούς δρόμους του Άμστερνταμ. Είναι τέλεια για ψώνια. Βρίσκεις από vintage τραπέζια και δίσκους μέχρι μαγαζιά με ολλανδικά τυριά και cupcakes.




Ολλανδικές πατάτες.




Τυπικά ολλανδικά σνακ. Frikandel, kroket και burgers από μηχάνημα.




Σημαία ουράνιο τόξο. Μια από τις πάμπολλες στο Άμστερνταμ.




Αυτό είναι σπανιότητα σ' αυτά τα μέρη.




De zon. De maan. Ο ήλιος. Το φεγγάρι.






Τα λέμε σύντομα με συνταγή. Ένα απλό και άκρως καλοκαιρινό γλυκό, φτιαγμένο για μια ειδική περίσταση.


Sunday, July 15, 2012

Μέσα Ιουλίου

Ενώ γράφω αυτά τα λόγια, έξω βρέχει. Όχι καταρρακτωδώς, ρίχνει όμως εκείνο το ψιλόβροχο που μόνο καλοκαίρι δε σου θυμίζει αλλά τις πρώτες μέρες του φθινοπώρου. Πριν πάθω λοιπόν πλήρη σύγχυση κι αρχίσω να βγάζω τα χειμωνιάτικα ρούχα που μόλις πριν τρεις εβδομάδες μάζεψα, ας στρέψω καλύτερα την προσοχή μου στα φρούτα του καλοκαιριού. Διότι μόνο αυτά μπορούν να με πείσουν ότι πράγματι είμαστε στα μέσα Ιουλίου.






Τις τελευταίες μέρες, καταναλώνω φρούτα ασταμάτητα κι είναι από τα πιο νόστιμα των τελευταίων ετών. Δεν ξέρω τί συμβαίνει αλλά τα ροδάκινα, τα πεπόνια και τα κεράσια που έχω γευτεί είναι απίστευτα. Τόσο ζουμερά, τόσο γλυκά. Δεν μου κάνει καρδιά να τα προσθέσω σε κέικ ή γλυκά, θέλω μονάχα να τα τρώω έτσι, με τα ζουμιά τους να κυλούν στα χέρια μου και να λερώνουν τα μπλουζάκια μου.






Ξέρετε πώς είναι όταν αγοράζετε φρούτα και ποτέ δεν μπορείτε να είστε σίγουροι για τη γεύση τους, έτσι; Είναι λίγο όπως όταν πρωτογνωρίζεις κάποιον. Μπορεί να σου αρέσει το παρουσιαστικό του, να σου αρέσει η μυρωδιά του και το πώς σε κάνει να αισθάνεσαι αλλά μέχρι να έρθει η στιγμή που θα γευτείς τα χείλη του, δεν μπορείς να είσαι σίγουρη. Έτσι και με τα φρούτα. Μόνο αφότου δαγκώσεις τη ζουμερή τους σάρκα ξέρεις αν τελικά είναι καλά ή όχι.






Απολαμβάνοντας τόσο νόστιμα φρούτα αναρωτιέμαι μήπως τελικά ήταν σύμπτωση που τα βρήκα. Είμαι σίγουρη πως αν την επόμενη εβδομάδα πάω στον ίδιο κύριο που τα πουλάει στη λαϊκή, τα φρούτα που θα βρω θα είναι χάλια. Ελπίζω πως όχι.






Η αναζήτηση του τέλειου φρούτου είναι αέναη, εφόσον λοιπόν βρήκα μερικά καλά, ας τα εκμεταλλευτώ.
Γι' αυτή τη σαλάτα σας μίλησα πριν λίγο καιρό και τις τελευταίες δυο εβδομάδες την φτιάχνω τακτικά.






Είναι μια εκπληκτική σαλάτα με έναν υπέροχο συνδυασμό γεύσεων, χρωμάτων και υφών. Ό,τι ακριβώς ζητάει κανείς από μια καλοκαιρινή σαλάτα. Γλυκά και τραγανά κεράσια, αλμυρό jamón (ζαμπόν) Serrano, πικάντικα ραπανάκια, πιπεράτη ρόκα, κρεμώδες κατσικίσιο τυρί και μια ερεθιστικότατη βινεγκρέτ με μουστάρδα Dijon.






Εάν ζείτε σε οποιοδήποτε μέρος του κόσμου που αυτή τη στιγμή έχει καύσωνα, όπως στην πολυαγαπημένη μου, καυτή Ελλάδα, τότε είναι σίγουρο πως θα εκτιμήσετε τις δροσιστικές και αναζωογονητικές ιδιότητες αυτής της σαλάτας. Εγώ, απ' την άλλη, ενώ την απολαμβάνω, ονειρεύομαι ηλιόλουστες ημέρες, που εύχομαι να έρθουν σύντομα.











Καλοκαιρινή Πράσινη Σαλάτα με Κεράσια, Ζαμπόν Serrano και Κατσικίσιο Τυρί

Μπορείτε να χρησιμοποιήσετε οποιοδήποτε ωριμασμένο ζαμπόν σας αρέσει σ' αυτή τη σαλάτα. Εγώ προτιμώ το Serrano λόγω της βαθιάς μα παράλληλα διακριτικής του γεύσης αλλά και της γήινης μυρωδιάς του.

Συνοδεύστε τη σαλάτα με χωριάτικο ψωμί κι ένα ποτήρι, ή δυο, λευκό ξηρό κρασί ή ένα ξηρό fino sherry.






Μερίδες: 2 γενναιόδωρες για μεσημεριανό ή 4 σαλάτας

Υλικά

για τη βινεγκρέτ
1 κουταλάκι γλυκού μουστάρδα Dijon
2 κουταλάκια γλυκού ξίδι από κόκκινο κρασί
5 κουταλιές σούπας εξαιρετικά παρθένο ελαιόλαδο
Αλάτι
Φρεσκοτριμμένο μαύρο πιπέρι

για τη σαλάτα
100 γρ. τρυφερά, μικρά φύλλα μαρουλιού ή κάποια άλλη πράσινη σαλάτα
100 γρ. φύλλα ρόκας
5 ραπανάκια, κομμένα σε πολύ λεπτές φέτες
100 γρ. ζαμπόν Serrano, σε λεπτές φέτες
200 γρ. φρέσκα, γλυκά, τραγανά κεράσια
100 γρ. φρέσκο, μαλακό κατσικίσιο τυρί

Ειδικά εργαλεία: κερασοκαθαριστής (προαιρετικά)


Προετοιμασία

φτιάξτε τη βινεγκρέτ
Σ' ένα μικρό μπωλ, προσθέστε τη μουστάρδα, το ξίδι και το ελαιόλαδο. Αναμείξτε καλά μ' ένα πιρούνι ή ένα μικρό σύρμα και ρίξτε λίγο αλάτι και φρεσκοτριμμένο μαύρο πιπέρι. Δοκιμάστε τη βινεγκρέτ και αλατοπιπερώστε ξανά αν χρειάζεται.

φτιάξτε τη σαλάτα
Χρησιμοποιώντας ένα κερασοκαθαριστή (ή με όποιο άλλο τρόπο γνωρίζετε), αφαιρέστε τα κουκούτσια από τα κεράσια και κόψτε τα στη μέση κατά μήκος μ' ένα κοφτερό μαχαίρι.

Ξεπλύντε τα φύλλα μαρουλιού και τη ρόκα κάτω από κρύο, τρεχούμενο νερό και κόψτε σε μικρά κομμάτια φύλλα τα οποία είναι πολύ μεγάλα. Στραγγίξτε και στεγνώστε τα καλά. Τοποθετήστε τα σ' ένα μεγάλο μπωλ ή μια πιατέλα για σαλάτα.
Προσθέστε τα κομμένα ραπανάκια και τα κεράσια και ανακατέψτε καλά με τα χέρια σας.
Προσθέστε φέτες ζαμπόν Serrano, διπλώνοντάς τες πάνω από τα φύλλα και θρυμματίστε με τα χέρια σας το κατσικίσιο τυρί πάνω από τη σαλάτα.
Περιχύστε με τη βινεγκρέτ και σερβίρετε αμέσως.