Friday, December 31, 2010

....και Τυχερή Πρωτοχρονιά

Στην Ελλάδα, καθ' όλη τη διάρκεια των Χριστουγέννων και μέχρι την Πρωτοχρονιά, βγαίνει μέσα από όλους μας ο τζογαδόρος. Διότι αυτή είναι η εποχή για χαρτοπαίγνια και ρουλέτες, πόκερ, μπλακ-τζακ και τριανταμία. Μπορεί κανείς να πει πως στις γιορτές, όλοι κυνηγάνε την τύχη τους.






Τα μέλη της οικογένειάς μου είναι ο ορισμός του τζογαδόρου των εορτών και όχι, μη νομίζετε πως πάμε σε κανένα καζίνο, απλώς φέρνουμε κατά κάποιο τρόπο το καζίνο στο σπίτι μας. Κάθε χρόνο, εκεί γύρω στην Πρωτοχρονιά, τα εορταστικά έθιμα της οικογένειάς μου αλλάζουν λίγο και από το ψήσιμο χριστουγεννιάτικων κουλουριών και χοιρινών πάμε στο στρώσιμο του τραπεζιού για χαρτοπαίγνια.






Η πράσινη τσόχα κάνει την εμφάνισή της μέσα από το συρτάρι του μπουφέ. Είναι καλοσιδερωμένη, χωρίς ίχνος τσαλάκας, τσαλάκα που πιθανόν να προκαλέσει το αναποδογύρισμα ενός τραπουλόχαρτου, αποκαλύπτοντας το πόσο μεγάλος μπλοφατζής είναι ο ξάδερφός μου. Οι μάρκες είναι όλες στοιβαγμένες μέσα στο πλαστικό τους κουτί, περιμένοντας να μοιραστούν από τον αδερφό μου ανάμεσα στους μεγάλους τζογαδόρους (!) και η καλή πλαστική τράπουλα έχει καθαριστεί κι είναι έτοιμη να μοιραστεί από τον θείο μου, ο οποίος πάντα αρέσκεται στο να παίρνει τον ρόλο του γκρουπιέρη.






Το τυχερό παιχνίδι που προτιμάμε είναι η πόκα. Πεντάφυλλο πόκερ, μπόμπες, αγκαθάκια, κούκος μονός, ασανσέρ είναι μερικά από τα παιχνίδια που παίζουμε. Καθόμαστε όλοι γύρω από το τραπέζι, έχοντας σοβαρό και μπλοφατζίδικο ύφος και... ας αρχίσουν τα παίγνια!






Πρέπει να πω πως παίρνουμε το παιχνίδι αρκετά σοβαρά. Δεν ανεχόμαστε αστειάκια και αν τυχαίνει να παίζουν τα μικρότερα και πιο άπειρα μέλη της οικογένειας ή κάποιοι φίλοι πρόσφατα μυημένοι στις οικογενειακές μας παραδόσεις, οφείλουν να συμμετέχουν όλοι με τους ίδιους κανόνες. Δεν υπάρχει ειδική μεταχείρηση. Πώς αλλιώς θα μάθουν;






Μπλοφάρουμε, πάμε πάσο, ποντάρουμε, κερδίζουμε, χάνουμε, γελάμε, φωνάζουμε, τρώμε, πίνουμε. Φυσικά το φαγητό και το ποτό είναι αναπόσπαστα κομμάτια οποιασδήποτε δραστηριότητας της οικογένειάς μου κι επειδή τα παιχνίδια μπορούν να κρατήσουν για αρκετές ώρες, χρειάζεται ασφαλώς κάτι να τσιμπήσουμε ή να πιούμε. Το τσιμπολόγημα περιορίζεται σε ορεκτικά, ξηρούς καρπούς και σοκολατάκια τα οποία μοιράζονται σε περίπτωση που μας έρθει η όρεξη για κάτι γλυκό που, για να είμαι ειλικρινής, πάντοτε μας έρχεται.






Η πόκα, αλλά και τα χαρτιά γενικότερα, απαιτούν καθαρά χέρια κι έτσι στην ποικιλία του φαγητού υπάρχει περιορισμός αλλά στο ποτό, αχ στο ποτό, εκεί δεν υπάρχει κανένα όριο. Οι επιλογές πολλές κι ο καθένας είναι ελεύθερος να διαλέξει αυτό που του αρέσει. Οι δικοί μου συνήθως πίνουν συγκεκριμένα ποτά αλλά εγώ είμαι λίγο πιο ευέλικτη. Μερικές φορές προτιμώ κάτι κλασσικό, όπως ένα μπράντυ ή ένα σκοτσέζικο ουίσκι, άλλες φορές έχω όρεξη για κάτι γλυκό, όπως ένα πόρτο ή σέρρυ και μετά είναι κι εκείνες οι φορές που οι περιστάσεις επιβάλλουν ένα κοκτέιλ. Κι αυτό πάει κάπως έτσι—βότκα, λικέρ καφέ, ζάχαρη, καφές εσπρέσσο, γάλα, πάγος / ανακάτεμα, γέμισμα ποτηριού, πόση.






Η αλήθεια είναι πως δεν τρελαίνομαι για τον καφέ και ίσως είμαι από τους λίγους ανθρώπους που θα μπορούσαν να τον κόψουν χωρίς να το πολυσκεφτούν αλλά τρελαίνομαι για γλυκά και ποτά με γεύση καφέ. Ποτά με γεύση καφέ που περιέχουν αλκοόλ για την ακρίβεια. Κοκτέιλ Εσπρέσσο και Σφηνάκια Καπουτσίνο είναι τα αγαπημένα μου και σας προτρέπω να τα δοκιμάσετε κι εσείς την Παραμονή της Πρωτοχρονιάς, λίγο πριν δώσετε το φιλί στον/στην αγαπημένο/η σας για να υποδεχθείτε τον καινούριο χρόνο.
Κι έπειτα, σας προτρέπω να τα δοκιμάσετε και την Πρωτοχρονιά, μόλις τελειώσετε το εορταστικό σας γεύμα και περιμένετε το επιδόρπιο.






Κι έπειτα, σας προτρέπω να τα δοκιμάζετε κάθε δεύτερο Σαββατοκύριακο μέχρι το καλοκαίρι, όταν οι διαθέσεις πια θα αλλάξουν και θα αποζητάτε φρουτένια κοκτέιλ. Μέχρι τότε όμως, αυτά είναι τα ποτά του δικού μου χειμώνα και οι λόγοι που πρέπει να τα δοκιμάσετε είναι απλούστατοι. Και τα δυο είναι πεντανόστιμα, εύκολα στην προετοιμασία τους, με υλικά που μπορείτε να βρείτε παντού και το σημαντικότερο απ' όλα, είναι εγγυημένο ότι θα σας ζαλίσουν ευχάριστα αλλά ταυτόχρονα θα σας κρατήσουν σε εγρήγορση. Υπάρχει κάτι παραπάνω που να θέλει κανείς από ένα ποτό;






Υ.Γ. Η υποφαινόμενη σπάνια κερδίζει στην πόκα αλλά, όπως λέει κι η παροιμία "αυτός που χάνει στα χαρτιά, κερδίζει στην αγάπη".













Κοκτέιλ Εσπρέσσο
Προσαρμοσμένη από τον Robert Schinkel

Δώστε στην Πρωτοχρονιά μια γεύση καφέ με αυτό το καταπληκτικό κοκτέιλ που περιέχει φρέσκο εσπρέσσο. Αν δεν έχετε όμως το κατάλληλο γκατζετάκι για να φτιάξετε δικό σας εσπρέσσο μην ανησυχείτε. Χρησιμοποιείστε φακελάκι που διαλύεται σε νερό κι είσαστε έτοιμοι.






Γίνονται 200 ml κοκτέιλ / 2 ποτήρια κοκτέιλ

Υλικά
80 ml φρεσκοψημένο καφέ εσπρέσσο
2 κουταλάκια γλυκού ζάχαρη
20 ml λικέρ καφέ (όπως το Kahlua)
80 ml βότκα
Μια πρέζα κανέλα, σε σκόνη
10 μεγάλα παγάκια
4 κόκκους καφέ εσπρέσσο, για το γαρνίρισμα (προαιρετικά)

Ειδικά εργαλεία: shaker για το ανακάτεμα του κοκτέιλ, μηχανή εσπρέσσο (προαιρετικά), ποτήρια για κοκτέιλ


Προετοιμασία
Φτιάξτε τον εσπρέσσο είτε σε μια μηχανή εσπρέσσο είτε χρησιμοποιώντας φακελάκι και διαλύοντάς τον σε καυτό νερό. Προσθέστε την ζάχαρη στον ζεστό καφέ και ανακατέψτε μέχρι να διαλυθεί. Αφήστε τον καφέ να κρυώσει.

Στο σέικερ για κοκτέιλ (ή σε ένα οποιοδήποτε σέικερ αν δεν έχετε για κοκτέιλ) προσθέστε τα παγάκια, την βότκα, το λικέρ καφέ, την κανέλα και τον εσπρέσσο. Ανακατέψτε καλά για 20 δευτερόλεπτα κι έπειτα αδειάστε το περιέχομενο σε δυο ποτήρια για κοκτέιλ, περνώντας το πρώτα από σουρωτήρι για να μην πέσουν μέσα τα παγάκια (αν έχετε σέικερ για κοκτέιλ έχει ενσωματωμένο σουρωτήρι στην κορυφή).

Γαρνίρετε το κοκτέιλ με ένα-δυο κόκκους εσπρέσσο και σερβίρετε αμέσως.

Αν θέλετε το κοκτέιλ σας πολύ παγωμένο, πριν το φτιάξετε, γεμίστε τα ποτήρια με πάγο μέχρι πάνω και αφήστε τα να παγώσουν. Αδειάστε τα απ' τον πάγο πριν ρίξετε μέσα το κοκτέιλ.













Σφηνάκια Καπουτσίνο

Αυτό το ποτό-σφηνάκι το φτιάχνω εδώ και πολλά χρόνια. Πάντα μου άρεσε η γλυκιά του γεύση, η αίσθηση ότι πίνω καπουτσίνο αλλά με αλκοόλ και η γλυκιά ζαλάδα που μου έφερνε σαν επακόλουθο. Προσέξτε όμως, αν το πιείτε μονορούφι θα σας παραζαλίσει.






Γίνονται 60 ml / 2 σφηνάκια

Υλικά
20 ml βότκα
30 ml λικέρ καφέ (όπως το Kahlua)
20 ml γάλα εβαπορέ, χτυπημένο μέχρι να αφρίσει
Κανέλα, σε σκόνη για πασπάλισμα

Ειδικά εργαλεία: απλό σέικερ για να χτυπήσετε το γάλα ή ηλεκτρική συσκευή για αφρόγαλα, ποτήρια για σφηνάκια


Προετοιμασία
Σε ένα μεγάλο ποτήρι (ή σ' ένα σέικερ για κοκτέιλ) προσθέστε την βότκα και το λικέρ καφέ. Ανακατέψτε με ένα κουτάλι και μοιράστε σε δυο ποτήρια για σφηνάκια.

Με το μηχάνημα για αφρόγαλα ή με ένα απλό σέικερ, χτυπήστε το γάλα μέχρι να αφρίσει. Προσθέστε πάνω από κάθε σφηνάκι τρία-τέσσερα κουταλάκια γάλα.
Πασπαλίστε με λίγη κανέλα και σερβίρετε αμέσως.







ΕΥΧΟΜΑΙ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΜΙΑ ΚΑΛΗ, ΧΑΡΟΥΜΕΝΗ ΚΑΙ ΤΥΧΕΡΗ ΧΡΟΝΙΑ!!








Thursday, December 23, 2010

Οι Αποκλεισμένοι

Ας υποθέσουμε ότι έχετε να δείτε την οικογένειά σας ένα χρόνο περίπου κι εκεί που αποφασίζετε να κλείσετε αεροπορικά εισιτήρια για να περάσετε μαζί τους τις γιορτές, κάτι προκύπτει που απαιτεί να παραμείνετε εκεί που είσαστε και τώρα θα πρέπει να περιμένετε μέχρι το Πάσχα για να τους δείτε.






Ας υποθέσουμε ότι κάνατε σχέδια για ένα ταξιδάκι σε μια ρομαντική ευρωπαϊκή πόλη όπου τα Χριστούγεννα γιορτάζονται με ένα μοναδικό κι όμορφο τρόπο και λίγες μέρες πριν το ταξίδι συνειδητοποιείτε ότι έχετε αποκλειστεί απ' τα χιόνια και δε μπορείτε να πάτε πουθενά.






Υπάρχουν τέσσερις πιθανές αντιδράσεις σε αυτά τα γεγονότα:

α) Χτυπιέσαι, φωνάζεις, γκρινιάζεις και βρίζεις κατηγορώντας τους πάντες και τα πάντα, από τον παλιόκαιρο μέχρι τη ζωή την ίδια, μέχρι να ξεδώσεις και να συνειδητοποιήσεις ότι πρέπει να αποδεχτείς την κατάσταση και να κάνεις το καλύτερο που μπορείς κάτω από τις περιστάσεις που, για να λέμε την αλήθεια, δεν είναι και τόσο άσχημες τελικά.






β) Σε πιάνει κατάθλιψη με κυκλοθυμικές τάσεις, πιστεύοντας πως θα υπάρχει αιωνίως ένα συννεφάκι πάνω απ' το κεφάλι σου κι ότι η ζωή σου είναι καταδικασμένη επειδή τα σχέδιά σου ποτέ δεν υλοποιούνται, καταφέρνοντας έτσι να καταστρέψεις την διάθεση τη δική σου αλλά και των υπολοίπων που βρίσκονται γύρω σου και τελικά, μετά από κανά-δυο μέρες συνειδητοποιείς ότι πρέπει να αποδεχτείς την κατάσταση και να κάνεις το καλύτερο που μπορείς κάτω από τις περιστάσεις που, για να λέμε την αλήθεια, δεν είναι και τόσο άσχημες τελικά.






γ) Και θυμώνεις και σε πιάνει κατάθλιψη, σκεπτόμενος/η ότι η ζωή είναι άτιμη και ότι ίσως υπάρχει κάποιος λόγος που όλα αυτά σου τυχαίνουν αλλά, όλο αυτό κρατάει μόνο για δεκαπέντε λεπτά διότι γρήγορα συνειδητοποιείς ότι πρέπει να αποδεχτείς την κατάσταση και να κάνεις το καλύτερο που μπορείς κάτω από τις περιστάσεις που, για να λέμε την αλήθεια, δεν είναι και τόσο άσχημες τελικά.






δ) Λες "δε βαριέσαι" και συνεχίζεις τη ζωή σου κανονικά, στην οποία περίπτωση ή κάτι δεν πάει καλά με σένα αφού οι περιστάσεις δεν σε επηρεάζουν, ή κάτι πάει πάρα πολύ καλά με σένα και πρέπει οπωσδήποτε να μου μάθεις και μένα πώς να το κάνω αυτό.






Θα σας αφήσω να αναρωτιέστε ποιά από τις παραπάνω ήταν η δική μου αντίδραση στις ατυχείς αυτές περιστάσεις. Αυτό που θα σας πω όμως είναι ότι για να ξεπεράσω το γεγονός ότι είμαι εγκλωβισμένη στην Ολλανδία για τις γιορτές, έφτιαξα αυτό που ονομάζω "το αντίδοτο της Χριστουγεννιάτικης ακεφιάς", γνωστό και ως τα μπακλαβαδάκια της γιαγιάς μου. Αυτά που κάνει πάντοτε κατά την περίοδο των εορτών.






Δεν υπάρχει άνθρωπος, ή τουλάχιστον Έλληνας ή Ελληνίδα, που να μην έχει φάει μπακλαβά στη ζωή του. Αν όμως υπάρχει έστω και ένας από εσάς που δεν τον έχει δοκιμάσει, ένα θα πω. Μα τί περιμένετε; Ο μπακλαβάς ανήκει στην κατηγορία των παραδοσιακών ελληνικών σιροπιαστών γλυκών—όπως το ραβανί—γλυκά δηλαδή που λούζονται με μπόλικο σιρόπι, κι ο αρχαιοελληνικός πρόγονός του, το "γάστριν" ή "κοπτόν" (κοπτοπλακούς), αναφέρεται στο "Δειπνοσοφιστών" του Αθήναιου, τον 3ο μ.Χ. αιώνα.






Παραδοσιακά, ο μπακλαβάς απαιτεί το στρώσιμο πολλών βουτυρωμένων φύλλων μέσα σ' ένα μεγάλο ταψί. Τα φύλλα αυτά πασπαλίζονται με τριμμένα καρύδια, φουντούκια ή φυστίκια Αιγίνης κι έπειτα οι ξηροί καρποί χάνονται κάτω από ένα νέο στρώμα βουτυρωμένων φύλλων. Ο μπακλαβάς της γιαγιάς μου όμως είναι διαφορετικός. Είναι μικρά, πτυχωμένα μπακλαβαδάκια τα οποία έχουν το δικό τους όνομα στην παραδοσιακή ελληνική ζαχαροπλαστική. Λέγονται Σαραγλί. Ένα μόνο φύλλο τη φορά βουτυρώνεται γενναιόδωρα κι ένα μείγμα καρυδιών, κανέλας και ζάχαρης απλώνεται στο ένα του άκρο. Το φύλλο τυλίγεται προσεκτικά σε ρολό κι έπειτα πιέζεται απαλά για να δημιουργήσει "ρυτίδες" σε όλο του το μήκος.






Τα σαραγλί τοποθετούνται σ' ένα μεγάλο ταψί που μπαίνει στο φούρνο για σαράντα περίπου λεπτά, μέχρι το φύλλο να γίνει τραγανό, να φουσκώσει και να πάρει το χρώμα του χρυσού. Η μυρωδιά που έρχεται απ' το φούρνο είναι αυτή του ζεστού βουτύρου και της πικάντικης κανέλας και η αναμονή γίνεται όλο και πιο βασανιστική. Αν είστε ο Σ, κλέβετε ένα κομματάκι τη στιγμή που βγαίνουν τα σαραγλί απ' το φούρνο, αψηφώντας τη δίψα τους για σιρόπι.






Το σιρόπι κανέλας και λεμονιού ετοιμάζεται και χύνεται καυτό πάνω από τα σαραγλί που τσιτσιρίζουν απ' την πρώτη σταγόνα. Το μόνο που έχετε να κάνετε είναι να περιμένετε, ξανά. Να περιμένετε μέχρι να πιούν όλο το σιρόπι και να ρουφήξουν όλη τη γλύκα της ζάχαρης και της κανέλας, μέχρι η βάση τους να μελώσει, αφήνοντας την κορυφή τους τραγανή και κριτσανιστή. Σ' ευχαριστώ γιαγιά, αυτά τα σαραγλί είναι για σένα.













Σαραγλί (Πτυχωμένα Μπακλαβαδάκια)

Ο ελληνικός μπακλαβάς, σε αντίθεση για παράδειγμα με τον τούρκικο ή αυτόν άλλων κρατών της Μέσης Ανατολής, περιέχει συνήθως καρύδια και σπανιότερα φυστίκια Αιγίνης. Μπορείτε φυσικά να αυτοσχεδιάσετε και να παίξετε με τους συνδυασμούς ξηρών καρπών, γεμίζοντας τα σαραγλί σας με καρύδια και φουντούκια ή αμύγδαλα και φυστίκια. Διασκεδάστε το.

Η γιαγιά μου, για να τυλίξει τα σαραγλί, χρησιμοποιεί μια μεταλλική βέργα (μπορείτε να χρησιμοποιήσετε και πολύ λεπτό πλάστη) την οποία τοποθετεί στην άκρη του φύλλου και με αυτήν το κάνει ρολό. Έπειτα, πτυχώνει το φύλλο και αφαιρεί τη βέργα. Εγώ, επειδή δεν έχω ούτε τέτοια βέργα αλλά ούτε τόσο λεπτό πλάστη, τυλίγω τα ρολά με τα χέρια, κάτι που αν πάρετε το κολάι είναι εύκολο. Πρέπει όμως να φροντίσετε να το κάνετε σφιχτό αλλά όχι τόσο ώστε να σκιστεί το φύλλο. Μπορεί το αποτέλεσμα να μην είναι τόσο ομοιογενές όσο όταν χρησιμοποιείτε βέργα αλλά πιστέψτε με είναι το ίδιο νόστιμο και όμορφο.

Υπάρχουν εκδοχές του σαραγλί όπου πολλά φύλλα γεμίζονται με ξηρούς καρπούς διαδοχικά κι έπειτα τυλίγονται σε ρολό, όπως επίσης κι εκδοχές όπου γεμίζεται ολόκληρη η επιφάνεια του φύλλου με ξηρούς καρπούς. Υπάρχουν επίσης διαφορετικές εκδοχές σιροπιών, με διαφορετικούς γευστικούς συνδυασμούς και πυκνότητες. Η εκδοχή της γιαγιάς μου είναι ελαφριά, με το κάθε ένα σαραγλί να απαιτεί μονάχα ένα φύλλο και η γέμιση να απλώνεται στο κάτω μέρος του. Αυτή είναι και η εκδοχή που προτιμώ εγώ και της οποίας τη γεύση λατρεύω.

Το να δουλεύετε με φύλλο είναι εύκολο. Μην ακούτε αυτούς που σας λένε το αντίθετο. Καλό είναι όμως να ακολουθούνται ορισμένοι κανόνες που θα σας κάνουν τη ζωή πιο εύκολη όταν το χειρίζεστε.
Κανόνας 1ος : Χρησιμοποιείτε πάντα φύλλο καλής ποιότητας. Δεν ξεραίνεται εύκολα, είναι πιο απαλό κι ελαφρύ, και αφού ψηθεί γίνεται πιο τραγανό.
Κανόνας 2ος : Χρησιμοποιείτε το φύλλο μέσα σε μικρό χρονικό διάστημα από την ημέρα αγοράς του. Μπορεί να κρατάει καλά στην κατάψυξη αλλά όσο παραμένει εκεί, τόσο μπαγιατεύει. Μην περιμένετε να το χρησιμοποιήσετε λίγο πριν λήξει. Και μην ξεχνάτε ότι αν το αποψύξετε, δεν πρέπει να ξαναμπεί στην κατάψυξη.
Κανόνας 3ος : Πάντα δουλεύετε γρήγορα με το φύλλο. Μην σταματάτε καθώς φτιάχνετε ας πούμε μια σπανακόπιτα, για ν' αρχίσετε να κόβετε κρεμμύδια. Έχετε πάντα έτοιμα τα υλικά σας για πίτες ή γλυκά που φτιάχνετε με φύλλο.
Κανόνας 4ος : Αν χρησιμοποιείτε φύλλο για να φτιάξετε ατομικά μπακλαβαδάκια, όπως σε αυτήν εδώ την συνταγή όπου δουλεύετε με ένα φύλλο τη φορά, καλύψτε τα υπόλοιπα φύλλα με μια υγρή πετσέτα και κατά προτίμηση κάντε τα και ρολό (όπως όταν είναι μέσα στο κουτί που τα αγοράσατε). Έχετέ τα κοντά σας αλλά μην τα ακουμπήσετε κοντά σε αναμμένο φούρνο ή σε άλλη πηγή θερμότητας.
Κανόνας 5ος : Μην πανικοβάλλεστε. Ακόμα κι αν ένα από τα φύλλα σας ξεραθεί, υπάρχουν κι άλλα. Αν σας σκιστεί λίγο δεν πειράζει, όταν ψηθεί δεν θα έχει καμία σημασία.
Κανόνας 6ος : Αν σας αρέσει τόσο πολύ το φύλλο, μάθετε να το φτιάχνετε μόνοι σας. Η δική μου συνταγή θα έρθει κάποια στιγμή. Το ελπίζω.

Μπορείτε να χοντροκόψετε τα καρύδια ή να τα ψιλοκόψετε αλλά όχι πολύ. Εγώ πάντα τα προτιμώ χοντροκομμένα γιατί κρατάνε την τραγανή υφή τους, ακόμα κι αφού σιροπιαστούν τα σαραγλί.

Μπορείτε εκτός από λεπτό φύλλο κρούστας, να χρησιμοποιήσετε και φύλλο Βηρυτού αλλά σε αυτή την περίπτωση χρησιμοποιήστε δύο φύλλα μαζί για κάθε ρολό.





Γίνονται 36 σαραγλί

Υλικά

για τα σαραγλί
450 γρ. λεπτό φύλλο κρούστας με 12 φύλλα (50 x 40 εκ. περίπου το καθένα) (1 πακέτο), ξεπαγωμένο
250 γρ. ανάλατο βούτυρο
200 γρ. καρύδια συν 50 γρ. για το πασπάλισμα
30 γρ. (2 κουταλιές σούπας) ζάχαρη
3 γρ. (1 κουταλάκι γλυκού) κανέλα, σε σκόνη

για το σιρόπι
500 γρ. ζάχαρη
450 ml νερό
½ λεμόνι μεσαίου μεγέθους, κομμένο σε λεπτές φέτες
1 μεγάλο ξυλάκι κανέλας

Ειδικά εργαλεία: μεγάλο ταψί (περίπου 35 x 25 εκ.), μικρός επεξεργαστής τροφίμων, βουρτσάκι ζαχαροπλαστικής


Προετοιμασία

για τα σαραγλί
Χοντροκόψτε 200 γρ. καρύδια, είτε σε έναν επεξεργαστή τροφίμων είτε χρησιμοποιώντας ένα μεγάλο μαχαίρι. Βάλτε τα σε ένα μπωλ μεσαίου μεγέθους μαζί με τη ζάχαρη και την κανέλα σε σκόνη κι ανακατέψτε τα μ' ένα κουτάλι.

Βάλτε το βούτυρο σε ένα μικρό κατσαρολάκι και λιώστε το σε μέτρια φωτιά.


Θα χρειαστείτε μια μεγάλη και καθαρή επιφάνεια εργασίας για την προετοιμασία των σαραγλί. Πάρτε ένα φύλλο (κρατήστε τα υπόλοιπα κάτω από μια νωπή πετσέτα και μακριά από πηγές θερμότητας για να μην ξεραθούν) και απλώστε λιωμένο βούτυρο σε όλη την επιφάνειά του, χρησιμοποιώντας βουρτσάκι ζαχαροπλαστικής. Η στρώση βουτύρου θα πρέπει να είναι ελαφριά. Μην βάλετε πάρα πολύ βούτυρο.
Δουλεύοντας από την μικρότερη πλευρά του φύλλου, βάλτε 1 - 1 ½ κουταλιά σούπας καρύδια κατά μήκος της άκρης της πλευράς αυτής και τυλίξτε το φύλλο σε ρολό 1 - 1 ½ εκ. σε διάμετρο. Με τα δάχτυλά σας, δημιουργήστε πτυχές κατά μήκος του ρολού και τοποθετήστε το μέσα στο ταψί, έχοντας την πλευρά της ένωσης προς τα κάτω.

Εντωμεταξύ, προθερμάνετε το φούρνο σας στους 175 βαθμούς Κελσίου.

Συνεχίστε με τα υπόλοιπα φύλλα με τον ίδιο τρόπο.

Όταν τελειώσετε το γέμισμα, τύλιγμα και πτύχωση όλων των φύλλων, ρίξτε το υπόλοιπο βούτυρο (θα σας έχουν απομείνει περίπου 3/4 κούπας λιωμένο βούτυρο—αν έχει πήξει ξαναζεστάνετέ το για να λιώσει) πάνω από όλα τα ρολά στο ταψί.
Βάλτε το ταψί στο τελευταίο ράφι του φούρνου και ψήστε τα σαραγλί για 40-43 λεπτά μέχρι το φύλλο να γίνει τραγανό και να πάρει ένα χρυσαφί χρώμα. Μην τα αφήσετε να πάρουν σκούρο καστανό χρώμα.

Όταν είναι έτοιμα, βγάλτε το ταψί απ' το φούρνο και ακουμπήστε το πάνω σε μια σχάρα για να κρυώσουν τα σαραγλί. Αυτό θα πάρει 1 ώρα περίπου. Όταν κρυώσουν, πάρτε ένα μεγάλο κοφτερό μαχαίρι και κόψτε τα ρολά σε 3 ίσα μέρη, δημιουργώντας έτσι 36 μικρά σαραγλί. Κόψτε τα προσεκτικά για να μη σας σπάσει το φύλλο.

για το σιρόπι
Για να σιροπιάσετε τα σαραγλί, θα πρέπει αυτά να είναι κρύα και το σιρόπι καυτό. Οπότε θα πρέπει να ξεκινήσετε να φτιάχνετε το σιρόπι ενώ τα σαραγλί κρυώνουν.


Σε μια κατσαρόλα μεσαίου μεγέθους, ρίξτε το νερό, την ζάχαρη, τις φέτες λεμονιού και το ξυλάκι κανέλας. Ζεστάνετε σε δυνατή φωτιά, ανακατεύοντας συνεχώς μέχρι να διαλυθεί η ζάχαρη και αφήστε το να πάρει μια βράση. Χαμηλώστε τη φωτιά στο μέτριο και αφήστε την κατσαρόλα χωρίς να βάλετε το καπάκι. Το σιρόπι θα πρέπει να σιγοβράσει για μισή ώρα περίπου, ώσπου το σιρόπι να δέσει. Όταν είναι έτοιμο, αφαιρέστε τις φέτες λεμονιού (τις οποίες παρεμπιπτόντως μπορείτε και να φάτε) και το ξυλάκι κανέλας.

Μόλις τα σαραγλί κρυώσουν και κοπούν σε κομμάτια, ρίξτε από πάνω αργά και προσεκτικά το καυτό σιρόπι. Το σιρόπι δεν πρέπει να καλύψει εντελώς τα κομμάτια αλλά να φτάσει μέχρι τα δυο-τρίτα σε ύψος.
Αφήστε τα σαραγλί να ρουφήξουν όλο το σιρόπι. Αυτό θα πάρει γύρω στις 3 ώρες αλλά καλύτερα θα ήταν να τα αφήσετε ολόκληρο το βράδυ. Μην βάλετε το ταψί στο ψυγείο και μην το καλύψετε.

Τα σαραγλί δε θα πιούν όλο το σιρόπι. Λίγο από αυτό θα παραμείνει στον πάτο του ταψιού.

Βγάλτε τα σαραγλί από το ταψί και τακτοποιήστε τα σε μια μεγάλη πιατέλα.
Ψιλοκόψτε στον επεξεργαστή τροφίμων 50 γρ. καρύδια και πασπαλίστε τα πάνω από τα σαραγλί.

Τα σαραγλί μπορούν να διατηρηθούν μέχρι και 10 μέρες σε θερμοκρασία δωματίου, καλυμμένα ελαφρώς με πλαστική μεμβράνη.
Μην αποθηκεύετε τα σαραγλί στο ψυγείο. Θα είναι καλύτερο αν δεν τα καλύψετε καθόλου τις πρώτες δυο μέρες ή αν ακουμπήσετε από πάνω τους μια πλαστική μεμβράνη χωρίς να τα τυλίξετε. Πρέπει να παίρνουν αέρα, αλλιώς θα πανιάσουν και θα χάσουν την τραγανή υφή τους.

Τα σαραγλί έχουν σαφώς καλύτερη γεύση την επόμενη μέρα και κάθε μέρα που περνάει είναι ακόμα πιο νόστιμα.







ΚΑΛΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ!!







Wednesday, December 15, 2010

Υπάρχουν κι άλλοι σαν και μένα, έτσι δεν είναι;

Είμαι από εκείνους τους ανθρώπους που στις γιορτές φοράνε σκούφους του Άι Βασίλη και στέκες με κόκκινα κερατάκια ελαφιών και υποστηρίζουν πως είναι της μόδας.






Είμαι από εκείνους τους ανθρώπους που τραγουδούν τα κάλαντα μέχρι τελικής πτώσεως καθώς στολίζουν το Χριστουγεννιάτικο δέντρο και καμιά φορά πέφτουν κατά λάθος πάνω στο Χριστουγεννιάτικο δέντρο ενώ τραγουδούν τα κάλαντα.






Είμαι από εκείνους τους ανθρώπους που δείχνουν ότι ενθουσιάζονται όταν κάποιος τους προσφέρει ένα ζεστό Χριστουγεννιάτικο κακάο ενώ κατά βάθος αυτό που πραγματικά θέλουν είναι ένα ποτήρι μπράντυ.






Είμαι από εκείνους τους ανθρώπους που τρέχουν το απόγευμα της παραμονής της Πρωτοχρονιάς για να αγοράσουν όλα τα δώρα που έχουν δηλώσει πως έχουν αγοράσει ήδη εδώ και εβδομάδες.






Είμαι από εκείνους τους ανθρώπους που στις γιορτές λένε ένα δυο αθώα ψεματάκια προκειμένου να μην στενοχωρήσουν αυτούς που αγαπούν.

"Όχι (εδώ συμπληρώστε το όνομα φίλης/φίλου, συγγενή), μα είναι πολύ νόστιμα τα μπισκότα σου. Αυτό το δόντι ούτως ή άλλως ήταν λιγάκι σπασμένο"

"Ναι (εδώ συμπληρώστε το όνομα ανηψιάς/ανηψιού, ξαδερφάκι), φυσικά υπάρχει Άγιος Βασίλης"
(Δεν θα είμαι εγώ αυτή που θα γκρεμίσει αυτή την ψευδαίσθηση. Θα βρεθεί κάποιος άλλος να το κάνει, είμαι σίγουρη)

"Πολύ μου αρέσει (θεία, γιαγιά) αυτό το τζάκετ. Ποιός να το περίμενε πως τα 70's υφάσματα για καναπέ είναι και πάλι στη μόδα"






Είμαι από εκείνους τους ανθρώπους που ξενυχτάνε παρακολουθώντας Χριστουγεννιάτικες ταινίες, με ένα μεγάλο μπωλ καραμελωμένο πικάντικο ποπ κορν στα γόνατα, συκγινημένοι από την εκάστοτε ταινία, δακρύζοντας και γεμίζοντας ελπίδα, σκεπτόμενοι πόσο αγνή και καλή είναι τελικά η ανθρώπινη φύση.
Και μετά, ε, γυρίζω το κανάλι στις ειδήσεις και τρώω ένα γερό χαστούκι στη μούρη.






Είμαι από εκείνους τους ανθρώπους που φτιάχνουν την διπλάσια ποσότητα ζύμης για κουλουράκια ώστε να μπορούν να κρύψουν τη μισή στο ψυγείο και να την τσιμπολογούν κρυφά όταν τους πιάνει μεταμεσονύχτια λιγούρα.






Είμαι από εκείνους τους ανθρώπους που στις γιορτές (και σε άλλες περιστάσεις) υπόσχονται στον σύντροφό τους ένα γεύμα με φουλ λιπαρά και κόκκινο κρέας (όπως ακριβώς αρέσει στον Σ) και μετά τους φτιάχνουν ψάρι.


Υπάρχουν κι άλλοι σαν και μένα, έτσι δεν είναι;






Μα εδώ δε μιλάμε για όποιο κι όποιο ψάρι. Μιλάμε για σολομό. Είναι ίσως το αγαπημένο μου ψάρι και μαζί με το αγαπημένο μου συνοδευτικό, το ρύζι, ήταν για μένα το τέλειο γεύμα. Ακόμα κι αν κατέβαλα τον Σ εξαπίνης, μόλις δοκίμασε το ψάρι πείστηκε. Και οφείλω να πω πως αυτό το δείπνο σολομού με γλάσο από πετιμέζι ροδιού και αρμένικο πιλάφι, ήταν εξαιρετικά νόστιμο.






Αρχικά, ο σολομός μαρινάρεται σε ελαιόλαδο, σάλτσα σόγιας, χυμό λάιμ και λεμόνι και στη συνέχεια αλείφεται με ένα μείγμα από πετιμέζι ροδιού, μέλι, φρέσκο τζίντζερ, σκόρδο και ξύσμα λάιμ. Έπειτα ψήνεται στο φούρνο σε δυνατή φωτιά και λίγα λεπτά αργότερα σας παρουσιάζεται ένα πεντανόστιμο και αρωματικό πιάτο, γεμάτο γλύκα από τον σολομό, με νότες οξύτητας από την μαρινάτα και μια γλυκόξινη γεύση από το πετιμέζι ροδιού. Και μόνο που το σκέφτομαι μου τρέχουν τα σάλια.






Το αρμένικο πιλάφι ήταν μια πλήρης και απόλυτη γευστική απόλαυση. Φτιαγμένο με ρύζι μπασμάτι και μαλλιά αγγέλου, μπόλικο βούτυρο και κουκουνάρι είχε μια απίστευτα πλούσια, βουτυρώδη και γήινη γεύση και μια θαυμάσια τραγανή υφή. Το τελικό πασπάλισμα με φρέσκο δυόσμο και μερικούς σπόρους ροδιού έφερε μια φρεσκάδα στο πιάτο και έδεσε όλες τις γεύσεις, δημιουργώντας ένα αρμονικό αποτέλεσμα.






Ο σολομός, προετοιμασμένος κατ' αυτόν τον τρόπο, με συνοδεία το αρμένικο πιλάφι είναι ένας ιδανικός συνδυασμός πιάτων για να σερβιριστούν σε κάποιο γιορτινό τραπέζι με φίλους ή συγγενείς ή και σε ένα δείπνο για δυο. Μαζί με μια πράσινη σαλάτα κι ένα λευκό κρασί Pinot Grigio, θα έχετε ένα εορταστικό και νοστιμότατο δείπνο χωρίς να χρειαστεί να σκλαβωθείτε στην κουζίνα. Με όλες τις γαλοπούλες, τα γουρουνόπουλα και τα μοσχαράκια που "τριγυρνούν" στα τραπέζια τις γιορτές, αυτό εδώ το πιάτο είναι μια ευχάριστη αλλαγή, δεν νομίζετε;













Σολομός με Γλάσο από Πετιμέζι Ροδιού
Προσαρμοσμένη από την Lulu Powers

Αυτό το πιάτο σολομού είναι πολύ εύκολο στην προετοιμασία και στο ψήσιμό του. Ο σολομός χρειάζεται μαρινάρισμα για 1 ½ ώρα και μετά ψήσιμο στο φούρνο για 7-8 λεπτά. Τόσο απλό.

Προτιμώ να χρησιμοποιώ σάλτσα σόγιας καλής ποιότητας με χαμηλή περιεκτικότητα σε αλάτι, η οποία έχει την ίδια γεύση με την κανονική αλλά είναι πιο υγιεινή. Μπορείτε ασφαλώς να χρησιμοποιήσετε και την κανονική σάλτσα σόγιας απλώς θα πρέπει να ρίξετε λίγο λιγότερο αλάτι στην μαρινάτα.

Μπορείτε να συνοδεύσετε τον σολομό είτε με το αρμένικο ρύζι (δείτε την συνταγή παρακάτω) ή με ένα απλό ρύζι μπασμάτι ή ένα καστανό ρύζι.






Μερίδες: 4

Υλικά
για την μαρινάτα
30 ml (2 κουταλιές σούπας) σάλτσα σόγιας (κατά προτίμηση με χαμηλή περιεκτικότητα σε νάτριο)
15 ml (1 κουταλιά σούπας) εξαιρετικά παρθένο ελαιόλαδο
15 ml (1 κουταλιά σούπας) χυμό λεμονιού, φρεσκοστυμμένο
15 ml (1 κουταλιά σούπας) χυμό λάιμ, φρεσκοστυμμένο
15 ml (1 κουταλιά σούπας) μέλι
2 σκελίδες σκόρδο μεσαίου μεγέθους, με τη φλούδα κι ελαφρά χτυπημένες για να ανοίξουν λίγο
1 ½ κουταλάκι γλυκού φρέσκο τζίντζερ, ψιλοτριμμένο
½ κουταλάκι γλυκού αλάτι
½ κουταλάκι γλυκού φρεσκοτριμμένο λευκό πιπέρι

για το γλάσο
30 ml (2 κουταλιές σούπας) πετιμέζι ροδιού
15 ml (1 κουταλιά σούπας) μέλι
15 ml (1 κουταλιά σούπας) σάλτσα σόγιας (κατά προτίμηση με χαμηλή περιεκτικότητα σε νάτριο)
1 σκελίδα σκόρδο, ψιλοκομμένη
1 ½ κουταλάκι γλυκού φρέσκο τζίντζερ, ψιλοτριμμένο
1 ½ κουταλάκι ξύσμα λάιμ, φρεσκοτριμμένο

4 φιλέτα σολομού χωρίς κόκαλα και πέτσα, 180-200 γρ. το καθένα
Αλάτι
Φρεσκοτριμμένο λευκό πιπέρι

10 γρ. φρέσκο δυόσμο, ψιλοκομμένο
Σπόρους ροδιού από ένα ρόδι

Ειδικά εργαλεία: τρίφτης, μεγάλη ρηχή πιατέλα, μεγάλο ταψί, πλαστική μεμβράνη, βουρτσάκι


Προετοιμασία
Ξεπλύντε τα φιλέτα σολομού κάτω από τρεχούμενο νερό.

για την μαρινάτα
Σε μια μεγάλη ρηχή πιατέλα, ρίξτε την σάλτσα σόγιας, το ελαιόλαδο, τον χυμό λεμονιού και λάιμ, το μέλι, τις σκελίδες σκόρδο, το τζίντζερ, το αλάτι και το πιπέρι. Ανακατέψτε τα και προσθέστε στην πιατέλα τα φιλέτα σολομού. Αλείψτε το σολομό κι απ' τις δυο πλευρές με την μαρινάτα.
Καλύψτε με πλαστική μεμβράνη την πιατέλα και βάλτε την στο ψυγείο για 1 - 1 ½ ώρα. Κάθε 20 λεπτά περίπου αναπογυρίζετε τα φιλέτα σολομού.


Προθερμάνετε το φούρνο σας στους 220 βαθμούς Κελσίου.


για το γλάσο
Σ' ένα μπωλ μεσαίου μεγέθους, ρίξτε το πετιμέζι ροδιού, την σάλτσα σόγιας, το μέλι, το σκόρδο, το τζίντζερ και το ξύσμα λάιμ. Χτυπήστε τα όλα μαζί με ένα σύρμα για να ομογενοποιηθούν.


Βγάλτε τα φιλέτα σολομού απ' το ψυγείο και ακουμπίστε τα σε ένα μεγάλο ταψί. Αλατίστε ελαφρά και ρίξτε λίγο φρεσκοτριμμένο λευκό πιπέρι.
Χρησιμοποιώντας ένα βουρτσάκι (ή ακόμα και τα χέρια σας), απλώστε τη μισή ποσότητα του γλάσου πάνω στα τέσσερα φιλέτα.
Τοποθετήστε το ταψί στο μεσαίο ράφι του φούρνου και ψήστε τα φιλέτα για 5 λεπτά, μέχρι να αρχίσουν να παίρνουν ένα καστανό χρώμα.
Βγάλτε το ταψί απ' το φούρνο και απλώστε το υπόλοιπο γλάσο πάνω στα τέσσερα φιλέτα σολομού. Βάλτε πάλι το ταψί στο φούρνο και ψήστε για άλλα 3 λεπτά, έως ότου τα ψάρια να έχουν γλασαριστεί πλήρως και να είναι σχεδόν ψημένα.

Σερβίρετε τον σολομό
Μεταφέρετε τα φιλέτα σολομού στα πιάτα και γαρνίρετε με ψιλοκομμένο δυόσμο και σπόρους ροδιού. Σερβίρετε αμέσως με συνοδεία το αρμένικο πιλάφι (δείτε συνταγή παρακάτω) ή κάποιο άλλο συνοδευτικό πιάτο της επιλογής σας.











Σπιτικό Πετιμέζι Ροδιού

Αυτός είναι ένας εξαιρετικά εύκολος τρόπος για να φτιάξετε σπιτικό πετιμέζι ροδιού. Η γεύση του είναι γλυκιά αλλά και λίγο ξινή ταυτόχρονα.

Μπορείτε να χρησιμοποιήσετε το πετιμέζι ροδιού όχι μόνο σαν ένα συστατικό για το γλασάρισμα σολομού, αλλά και χορινού όπως και μοσχαριού. Επίσης, μπορείτε να το περιχύσετε πάνω σε βάφλες, τηγανίτες και φυσικά, παγωτά.






Γίνονται 250-300 ml

Υλικά
950 ml φρέσκο χυμό ροδιού (ή συσκευασμένο 100% φυσικό χυμό ροδιού)
190 γρ. ζάχαρη
60 ml χυμό λεμονιού, φρεσκοστυμμένο και στραγγισμένο


Προετοιμασία
Σε μια κατσαρόλα μεσαίου μεγέθους με βαρύ πάτο, προσθέστε την ζάχαρη, τον χυμό λεμονιού και τον χυμό ροδιού. Βάλτε τη φωτιά στο μέτριο προς δυνατό και ανακατεύετε συνεχώς με μια λαστιχένια σπάτουλα μέχρι να διαλυθεί η ζάχαρη. Δοκιμάστε το χυμό και αν θεωρήσετε πως είναι πολύ ξινός για εσάς, προσθέστε κι άλλη ζάχαρη. Ανακατέψτε μέχρι να διαλυθεί.
Μόλις ο χυμός αρχίσει να σιγοβράζει, βάλτε τη φωτιά στο μέτριο έτσι ώστε να διατηρηθεί ο σιγανός βρασμός του χυμού.
Φροντίστε να αφαιρείτε τον αφρό που ανεβαίνει στην επιφάνεια κατά την διάρκεια του βρασμού.
Σιγοβράστε για 1 - 1 ½ ώρα ή μέχρι ο χυμός να έχει την πυκνότητα σιροπιού.
Θα καταλήξετε με περίπου 1 ¼ κούπα πετιμέζι ροδιού.

Όταν το πετιμέζι ροδιού κρυώσει, θα πήξει περισσότερο.

Βάλτε το πετιμέζι σε ένα γυάλινο βαζάκι (κατά προτίμηση αποστειρωμένο) και βάλτε το στο ψυγείο αφού κρυώσει εντελώς.

Διατηρείται στο ψυγείο για 4 μήνες.











Αρμένικο Πιλάφι
Προσαρμοσμένη από την Lulu Powers

Αυτό το πιάτο ρυζιού είναι ξεχωριστό κι ευέλικτο και είναι σίγουρο πως θα σας εξυπηρετήσει καλά στις γιορτές διότι είναι ιδανικό για να σερβιριστεί όχι μόνο με τον παραπάνω σολομό αλλά και με αρνί, μοσχάρι ή και χορινό.
Αν ψάχνετε για ένα καλόγευστο συνοδευτικό πιάτο με ήπια γεύση που δεν θα κλέψει την παράσταση του κυρίως σας πιάτου, τότε το βρήκατε.





Μερίδες: 6

Υλικά
400 γρ. ρύζι μπασμάτι
90 γρ. ανάλατο βούτυρο
45 γρ. ζυμαρικά μαλλιά αγγέλου, σπασμένα σε μήκος 1 ½-2 εκ.
900 ml καλής ποιότητας ζωμό κοτόπουλου ή λαχανικών, ζεσταμένο
40 γρ. κουκουνάρι
½ κουταλάκι γλυκού αλάτι
Φρεσκοτριμμένο λευκό πιπέρι
15 γρ. φρέσκο δυόσμο, ψιλοκομμένο
Σπόρους ροδιού από ένα ρόδι

Ειδικά εργαλεία: σουρωτήρι με μικρές τρύπες


Προετοιμασία
Ρίξτε το ρύζι μπασμάτι μέσα στο σουρωτήρι και ξεπλύντε το κάτω από κρύο τρεχούμενο νερό, μέχρι το νερό σταματήσει να βγαίνει θολό. Ακουμπίστε το σουρωτήρι πάνω από ένα μπωλ και αφήστε το ρύζι να στεγνώσει.

Σε μια μεγάλη κατσαρόλα με βαρύ πάτο, λιώστε το βούτυρο σε μέτρια προς δυνατή φωτιά.
Προσθέστε τα μαλλιά αγγέλου και τα κουκουνάρια και σωτάρετέ τα μέχρι να πάρουν ένα χρυσοκάστανο χρώμα, για 3-5 λεπτά. Το βούτυρο μπορεί να αφρίσει καθώς το κάνετε αυτό.
Προσθέστε το ρύζι στην κατσαρόλα και ανακατέψτε καλά ώστε να καλυφθεί με το βούτυρο.
Προσθέστε τον ζεσταμένο ζωμό κοτόπουλου, το αλάτι και μια γενναιόδωρη ποσότητα φρεσκοτριμμένου λευκού πιπεριού. Ανακατέψτε καλά και μόλις πάρει βράση, βάλτε τη φωτιά στο χαμηλό, βάλτε το καπάκι στην κατσαρόλα κι αφήστε να ψηθεί το ρύζι για περίπου 25 λεπτά, μέχρι να είναι μαλακό αλλά σπυρωτό και να έχει πιεί όλα τα υγρά.
Ελέγξτε το ρύζι μετά από 20 λεπτά για να σιγουρευτείτε πως δεν θα παραψηθεί.

Όταν το ρύζι είναι έτοιμο, πάρτε ένα πιρούνι και αφρατέψτε το, όπως θα κάνατε με ένα κους κους ή με ένα πλιγούρι. Δεν πρέπει να το ανακατέψετε γιατί θα λασπώσει.
Βάλτε πάλι το καπάκι της κατσαρόλας και αφήστε το ρύζι έτσι για 20 λεπτά.

Ρίξτε το μισό δυόσμο και ανακατέψτε τον στο ρύζι. Σερβίρετε το πιλάφι είτε σε ατομικά πιάτα είτε σε μια μεγάλη πιατέλα σερβιρίσματος. Γαρνίρετε με τον υπόλοιπο δυόσμο και πασπαλίστε με τους σπόρους ροδιού.

Αν σας απομείνει πιλάφι, μπορείτε κάλλιστα να το απολαύσετε την επόμενη μέρα καθώς είναι το ίδιο νόστιμο.