Αν διαβάσω άλλη μια φορά για το πώς η τάδε συνταγή θα μου αλλάξει τη ζωή ή πώς η δείνα συνταγή θα με κάνει να δω τον κόσμο με άλλο μάτι, θα ουρλιάξω. Και υπόψιν, έχω πολύ δυνατή φωνή.
Σοβαρολογούμε; Τί εννοείτε αγαπητέ blogger, παρουσιαστή, συντάκτη περιοδικού μαγειρικής, θα μου αλλάξει τη ζωή; Θα με κάνει ξαφνικά πέντε κιλά πιο αδύνατη; Θα μου κάνει κατάθεση στον τραπεζικό μου λογαριασμό τα χίλια ευρώ που πρέπει να δώσω στην εφορία; Θα φτιάξει ως δια μαγείας το θόρυβο που κάνει το καζανάκι του μπάνιου μου και που μου σπάει τα νεύρα νυχθημερόν; Ή μήπως θα πάει αυτή στο ραντεβού με τον γυναικολόγο την Πέμπτη το πρωί για μένα;
Βαρέθηκα να διαβάζω πως π.χ. η τάδε μαρμελάδα έχει κρυμμένη μέσα της όλη τη γεύση του καλοκαιριού και πως αφού τη δοκιμάσω θα δω τη ζωή με άλλο μάτι. Μήπως η εν λόγω μαρμελάδα περιέχει παραισθησιογόνα ναρκωτικά; Διότι αυτός θα ήταν ο μοναδικός τρόπος που μια μαρμελάδα θα μπορούσε να με κάνει να δω τη ζωή με άλλο μάτι.
Έχω κι εγώ "κατηγορηθεί" ότι λέω τη λέξη πεντανόστιμο περισσότερο από τον κοινό άνθρωπο και σίγουρα είμαι απ' αυτούς που το κάνουν θέμα όταν ένα φαγητό, γλυκό και δη σοκολατένιο, είναι ιδιαιτέρως λαχταριστό. Είναι σίγουρο πως θεωρώ το φαγητό σημαντικό κι είμαι από εκείνους που πιστεύουν πως το μοίρασμα του φαγητού και ένα καλό γεύμα, μπορεί να φέρει πιο κοντά τους ανθρώπους και να τους κάνει να μοιραστούν όμορφες στιγμές. Πιστεύω ακράδαντα ότι το φαγητό είναι από τις μεγάλες απολαύσεις τις ζωής, αλλιώς δεν θα ασχολούμουν με το food blogging, αλλά ποτέ δεν έχω ισχυριστεί πως μια συνταγή είναι ικανή ν' αλλάξει τη ζωή κάποιου.
Το να έχεις προοπτική είναι ίσως από τα πιο σημαντικά πράγματα στη ζωή και το να υποστηρίξω πως μια συνταγή πρόκειται να σας την αλλάξει, μου είναι λίγο ή μάλλον πολύ βαρύ. Δεν κάνω θαύματα. Είμαι απλώς μια food blogger που θέλω να φέρω ένα χαμόγελο στο πρόσωπό σας με μια φωτογραφία μου, με μια συνταγή, με ένα κείμενο. Είμαι κάποια που θέλει να μπείτε στην κουζίνα σας και να μαγειρέψετε, ευελπιστώντας πως θα σας εμπνεύσω να δοκιμάσετε κάτι καινούριο, κάτι διαφορετικό, κάτι που θα αλλάξει τη ρουτίνα σας, κάτι που θα κάνει εσάς και αυτούς που αγαπάτε χαρούμενους. Γιατί αυτό είναι η μαγειρική. Θα σε κάνει ευτυχισμένο για μια στιγμή, ίσως και για λίγο παραπάνω, θα σου προσφέρει ικανοποίηση και θα σου διεγείρει τις αισθήσεις, αλλά δεν πρόκειται να σου αλλάξει τη ζωή. Αυτό θα συνέβαινε μονάχα σ' έναν κόσμο που υπάρχουν μονόκεροι και που θα μπορούσαμε να κάνουμε τσουλήθρα πάνω σε ουράνια τόξα.
Έτσι, με σεβασμό, σας παρουσιάζω μια συνταγή που σε καμία περίπτωση δεν πρόκειται να σας αλλάξει τη ζωή, αλλά που σίγουρα θα κάνει τη μέρα σας λίγο πιο φωτεινή.
Αυτή είναι η tarte flambée ή flammekueche (που σημαίνει "ψημένη μέσα στις φλόγες"). Πρόκειται για μια αλμυρή τάρτα γαλλικής καταγωγής από την περιοχή της Αλσατίας που θυμίζει πίτσα. Η βάση της είναι πολύ λεπτή και φτιάχνεται από ζύμη για ψωμί και την κορυφή της κοσμούν κρεμμύδια, μικρά κομμάτια καπνιστού μπέικον, fromage blanc (ένα γαλλικό κρεμώδες τυρί) και crème fraîche. Αρχικά φτιαχνόταν σε ξυλόφουρνους από αρτοποιούς και αγρότες, οι οποίοι για να ελέγξουν τη θερμότητα του φούρνου, έπαιρναν ένα κομμάτι ζύμης, το άνοιγαν, το πασάλειβαν με μια πηχτή κρέμα σαν καϊμάκι και το έψηναν στο πέτρινο δάπεδό του. Έπειτα από ελάχιστα λεπτά, οι άκρες της ζύμης άρπαζαν και φούσκωναν και έτσι κάπως γεννήθηκε το εύκολο και γρήγορο κολατσιό των Αλσατών φουρναραίων. Αργότερα εξελίχθηκε στην τάρτα που γνωρίζουμε σήμερα, με την προσθήκη μπέικον και κρεμμυδιών, και πλέον φυσικά δεν θεωρείται τροφή των αγροτών παρά σερβίρεται σε κομψά εστιατόρια. Γιατί λοιπόν όχι και στο δικό σας σπίτι.
* Αν δεν το έχετε ήδη καταλάβει, μ' αρέσει ο Morrissey.
Tarte Flambée - Τάρτα από την Αλσατία με Κόκκινα Κρεμμύδια, Crème Fraîche, Μπέικον και Τυρί Reblochon
Προσαρμοσμένη από τον John Torode
Παραδοσιακά, η tarte flambée φτιάχνεται με άσπρα κρεμμύδια και fromage blanc αλλά προτίμησα να προσθέσω κόκκινα κρεμμύδια, γιατί μου αρέσει πάρα πολύ η γεύση τους, και τυρί Reblochon, το οποίο είναι ένα από τα πιο γευστικά γαλλικά τυριά. Moιάζει με το Camembert και το Brie αλλά είναι κλάσεις ανώτερο και όταν λιώνει, είναι ακόμα πιο λαχταριστό. Αν μπορείτε να το βρείτε, δοκιμάστε το, αξίζει. Αν όχι, χρησιμοποιήστε κάποιο από τα προαναφερθέντα τυριά ή προσθέστε ένα Gruyère ή Emmental. Είναι άλλο είδος τυριών με εντελώς διαφορετική γεύση και υφή από το Reblochon αλλά ταιριάζουν πάρα πολύ με τις υπόλοιπες γεύσεις της τάρτας.
Μη σας απασχολήσει πολύ το σχήμα που θα δώσετε στην τάρτα. Δεν είναι απαραίτητο να είναι στρογγυλή, πολλές φορές παρουσιάζεται παραλληλόγραμμη, οπότε αυτοσχεδιάστε. Αυτό που είναι σημαντικό, είναι να ανοίξετε τη ζύμη πολύ λεπτή, σχεδόν τόσο λεπτή όσο μια κρέπα.
Επίσης, μη σας τρομάξει η λέξη flambée (φλαμπέ) ή σας αποθαρρύνει από το να φτιάξετε την τάρτα. Δεν υποτίθεται πως πρέπει να της βάλετε φωτιά, μα να την ψήσετε στο φούρνο. Αν έχετε πλάκα ψησίματος (πέτρα) για πίτσα χρησιμοποιήστε την, το αποτέλεσμα θα είναι κατά πολύ καλύτερο. Αν όχι, χρησιμοποιήστε μια μεγάλη λαμαρίνα που θα βάλετε στο φούρνο πριν τον ανάψετε.
Μερίδες: 2 τάρτες, για 2 πεινασμένα άτομα
Υλικά
για τη ζύμη
250 γρ. σκληρό (δυνατό) άσπρο αλεύρι, συν έξτρα για το πασπάλισμα
1 κουταλάκι γλυκού (5 γρ.) μαγιά ξηρή
1 κουταλάκι γλυκού (6 γρ.) ψιλή ζάχαρη
1 κουταλιά σούπας (15 ml) ελαιόλαδο, συν έξτρα για το λάδωμα του μπωλ
1 κουταλάκι γλυκού (7 γρ.) θαλασσινό αλάτι
140 ml χλιαρό νερό
για τη γέμιση
125 ml crème fraîche, πλήρης
2 μικρά κόκκινα κρεμμύδια, κομμένα σε λεπτές ροδέλες
150 γρ. καπνιστό μπέικον, κομμένο σε λεπτές, κοντές λωρίδες
100 γρ. τυρί Reblochon* (ή κάποιο από τα τυριά που αναφέρω παραπάνω), κομμένο σε λεπτές φέτες
Φρεσκοτριμμένο μαύρο πιπέρι
*Μην αφαιρέσετε την κρούστα του Reblochon.
Ειδικά εργαλεία: μίξερ βάσης (προαιρετικά), πλάκα ψησίματος (πέτρα) για πίτσα ή μεγάλη λαμαρίνα για το ψήσιμο της τάρτας, πλάστης, μεγάλη επιφάνεια κοπής ή μεγάλη λαμαρίνα ή αυτό το εργαλείο για τη μεταφορά της τάρτας στο φούρνο
Προετοιμασία
Στο μπωλ του μίξερ βάσης (ή σ' ένα μεγάλο μπωλ), προσθέστε 50 γρ. από το αλεύρι μαζί με τη μαγιά, τη ζάχαρη, το ελαιόλαδο και 60 ml από το χλιαρό νερό. Ανακατέψτε καλά μ' ένα κουτάλι και καλύψτε το μπωλ με μια καθαρή πετσέτα κουζίνας. Αφήστε το μπωλ σε ένα ζεστό μέρος μέχρι το προζύμι να κάνει φουσκάλες και να διπλασιαστεί σχεδόν σε όγκο, για 30-40 λεπτά.
Προσθέστε το υπόλοιπο αλεύρι, το αλάτι και το υπόλοιπο χλιαρό νερό ή, και αυτό είναι πολύ σημαντικό, όσο νερό χρειάζεται για να έχετε μια ζύμη μαλακιά που να μην κολλάει στα χέρια. Όλα τ' αλεύρια δεν είναι ίδια οπότε μπορεί να χρειαστεί λιγότερο ή περισσότερο νερό για να έχει η ζύμη σας την κατάλληλη υφή. Καλό λοιπόν είναι να προσθέσετε το υπόλοιπο νερό σιγά-σιγά ώστε να μπορείτε εύκολα να ελέγξετε πόσο πραγματικά χρειάζεται.
Αν χρησιμοποιείτε μίξερ βάσης, βάλτε το εξάρτημα του γάντζου. Ζυμώστε για 5 λεπτά περίπου σε χαμηλή ταχύτητα, μέχρι η ζύμη να μην κολλάει στα τοιχώματα του μπωλ και να είναι λεία κι ελαστική.
Αν ζυμώσετε με το χέρι, η ζύμη θα χρειαστεί ζύμωμα γύρω στα 10 λεπτά για να γίνει λεία κι ελαστική.
Αφαιρέστε τη ζύμη απ' το μπωλ και λαδώστε τον πάτο και τα τοιχώματα του μπωλ με λίγο ελαιόλαδο. Σχηματίστε τη ζύμη σε μπάλα και επιστρέψτε την μέσα στο μπωλ. Καλύψτε το μπωλ με πλαστική μεμβράνη ή μια καθαρή πετσέτα κουζίνας και αφήστε το σε ζεστό μέρος μέχρι η ζύμη να διπλασιαστεί σε όγκο. Αυτό θα πάρει γύρω στη 1 ώρα, αναλόγως το πόσο ζεστός είναι ο χώρος που αφήσατε τη ζύμη.
Προθερμάνετε το φούρνο σας στους 200 βαθμούς Κελσίου και τοποθετήστε στο χαμηλότερο ράφι του φούρνου σας την πλάκα ψησίματος (πέτρα) για πίτσα ή μια μεγάλη λαμαρίνα.
Βγάλτε τη ζύμη από το μπωλ και ζυμώστε την για μερικά δευτερόλεπτα για να ξεφουσκώσει. Χωρίστε την σε 2 ίσα κομμάτια. Πασπαλίστε με αλεύρι ή λίγο καλαμποκάλευρο μια μεγάλη επιφάνεια κοπής, ή μια μεγάλη λαμαρίνα, ή αυτό το εργαλείο (αν το έχετε), ώστε να είναι εύκολη η μεταφορά της τάρτας στο φούρνο, και χρησιμοποιώντας έναν ελαφρώς αλευρωμένο πλάστη, ανοίξτε τη ζύμη σε πάχος περίπου 0,5 εκ. και με διάμετρο γύρω στα 35 εκ.
Απλώστε στην επιφάνεια της ζύμης τη μισή ποσότητα της crème fraîche, τα μισά κρεμμύδια και το μισό μπέικον. Φροντίστε όλα τα υλικά να φτάνουν μέχρι και τις άκρες της τάρτας. Πασπαλίστε με φρεσκοτριμμένο μαύρο πιπέρι.
Σημείωση: Εάν χρησιμοποήσετε Gruyère ή Emmental αντί για Reblochon, κόψτε το σε λεπτές φέτες και προσθέστε τες σε αυτό το σημείο πάνω στην τάρτα.
Πασπαλίστε την πέτρα ψησίματος πίτσας ή τη λαμαρίνα που έχετε βάλει στο φούρνο με λίγο αλεύρι ή καλαμποκάλευρο και τοποθετήστε την τάρτα από πάνω. Ψήστε την τάρτα για 12-14 λεπτά μέχρι η κορυφή της να πάρει ένα χρυσοκάστανο χρώμα και η βάση της να είναι τραγανή. Ανοίξτε την πόρτα του φούρνου και προσθέστε πάνω στην κορυφή της τάρτας το Reblochon (ή Camembert ή Brie) κι αφήστε να ψηθεί για άλλα 2-3 λεπτά ή μέχρι να λιώσει το τυρί.
Εντωμεταξύ, ετοιμάστε την δεύτερη τάρτα.
Βγάλτε την πρώτη απ' το φούρνο και ψήστε τη δεύτερη.
Σερβίρετε τις τάρτες ζεστές και κομμένες σε κομμάτια ή φέτες.
Σοβαρολογούμε; Τί εννοείτε αγαπητέ blogger, παρουσιαστή, συντάκτη περιοδικού μαγειρικής, θα μου αλλάξει τη ζωή; Θα με κάνει ξαφνικά πέντε κιλά πιο αδύνατη; Θα μου κάνει κατάθεση στον τραπεζικό μου λογαριασμό τα χίλια ευρώ που πρέπει να δώσω στην εφορία; Θα φτιάξει ως δια μαγείας το θόρυβο που κάνει το καζανάκι του μπάνιου μου και που μου σπάει τα νεύρα νυχθημερόν; Ή μήπως θα πάει αυτή στο ραντεβού με τον γυναικολόγο την Πέμπτη το πρωί για μένα;
Βαρέθηκα να διαβάζω πως π.χ. η τάδε μαρμελάδα έχει κρυμμένη μέσα της όλη τη γεύση του καλοκαιριού και πως αφού τη δοκιμάσω θα δω τη ζωή με άλλο μάτι. Μήπως η εν λόγω μαρμελάδα περιέχει παραισθησιογόνα ναρκωτικά; Διότι αυτός θα ήταν ο μοναδικός τρόπος που μια μαρμελάδα θα μπορούσε να με κάνει να δω τη ζωή με άλλο μάτι.
Έχω κι εγώ "κατηγορηθεί" ότι λέω τη λέξη πεντανόστιμο περισσότερο από τον κοινό άνθρωπο και σίγουρα είμαι απ' αυτούς που το κάνουν θέμα όταν ένα φαγητό, γλυκό και δη σοκολατένιο, είναι ιδιαιτέρως λαχταριστό. Είναι σίγουρο πως θεωρώ το φαγητό σημαντικό κι είμαι από εκείνους που πιστεύουν πως το μοίρασμα του φαγητού και ένα καλό γεύμα, μπορεί να φέρει πιο κοντά τους ανθρώπους και να τους κάνει να μοιραστούν όμορφες στιγμές. Πιστεύω ακράδαντα ότι το φαγητό είναι από τις μεγάλες απολαύσεις τις ζωής, αλλιώς δεν θα ασχολούμουν με το food blogging, αλλά ποτέ δεν έχω ισχυριστεί πως μια συνταγή είναι ικανή ν' αλλάξει τη ζωή κάποιου.
Το να έχεις προοπτική είναι ίσως από τα πιο σημαντικά πράγματα στη ζωή και το να υποστηρίξω πως μια συνταγή πρόκειται να σας την αλλάξει, μου είναι λίγο ή μάλλον πολύ βαρύ. Δεν κάνω θαύματα. Είμαι απλώς μια food blogger που θέλω να φέρω ένα χαμόγελο στο πρόσωπό σας με μια φωτογραφία μου, με μια συνταγή, με ένα κείμενο. Είμαι κάποια που θέλει να μπείτε στην κουζίνα σας και να μαγειρέψετε, ευελπιστώντας πως θα σας εμπνεύσω να δοκιμάσετε κάτι καινούριο, κάτι διαφορετικό, κάτι που θα αλλάξει τη ρουτίνα σας, κάτι που θα κάνει εσάς και αυτούς που αγαπάτε χαρούμενους. Γιατί αυτό είναι η μαγειρική. Θα σε κάνει ευτυχισμένο για μια στιγμή, ίσως και για λίγο παραπάνω, θα σου προσφέρει ικανοποίηση και θα σου διεγείρει τις αισθήσεις, αλλά δεν πρόκειται να σου αλλάξει τη ζωή. Αυτό θα συνέβαινε μονάχα σ' έναν κόσμο που υπάρχουν μονόκεροι και που θα μπορούσαμε να κάνουμε τσουλήθρα πάνω σε ουράνια τόξα.
Έτσι, με σεβασμό, σας παρουσιάζω μια συνταγή που σε καμία περίπτωση δεν πρόκειται να σας αλλάξει τη ζωή, αλλά που σίγουρα θα κάνει τη μέρα σας λίγο πιο φωτεινή.
Αυτή είναι η tarte flambée ή flammekueche (που σημαίνει "ψημένη μέσα στις φλόγες"). Πρόκειται για μια αλμυρή τάρτα γαλλικής καταγωγής από την περιοχή της Αλσατίας που θυμίζει πίτσα. Η βάση της είναι πολύ λεπτή και φτιάχνεται από ζύμη για ψωμί και την κορυφή της κοσμούν κρεμμύδια, μικρά κομμάτια καπνιστού μπέικον, fromage blanc (ένα γαλλικό κρεμώδες τυρί) και crème fraîche. Αρχικά φτιαχνόταν σε ξυλόφουρνους από αρτοποιούς και αγρότες, οι οποίοι για να ελέγξουν τη θερμότητα του φούρνου, έπαιρναν ένα κομμάτι ζύμης, το άνοιγαν, το πασάλειβαν με μια πηχτή κρέμα σαν καϊμάκι και το έψηναν στο πέτρινο δάπεδό του. Έπειτα από ελάχιστα λεπτά, οι άκρες της ζύμης άρπαζαν και φούσκωναν και έτσι κάπως γεννήθηκε το εύκολο και γρήγορο κολατσιό των Αλσατών φουρναραίων. Αργότερα εξελίχθηκε στην τάρτα που γνωρίζουμε σήμερα, με την προσθήκη μπέικον και κρεμμυδιών, και πλέον φυσικά δεν θεωρείται τροφή των αγροτών παρά σερβίρεται σε κομψά εστιατόρια. Γιατί λοιπόν όχι και στο δικό σας σπίτι.
* Αν δεν το έχετε ήδη καταλάβει, μ' αρέσει ο Morrissey.
Tarte Flambée - Τάρτα από την Αλσατία με Κόκκινα Κρεμμύδια, Crème Fraîche, Μπέικον και Τυρί Reblochon
Προσαρμοσμένη από τον John Torode
Παραδοσιακά, η tarte flambée φτιάχνεται με άσπρα κρεμμύδια και fromage blanc αλλά προτίμησα να προσθέσω κόκκινα κρεμμύδια, γιατί μου αρέσει πάρα πολύ η γεύση τους, και τυρί Reblochon, το οποίο είναι ένα από τα πιο γευστικά γαλλικά τυριά. Moιάζει με το Camembert και το Brie αλλά είναι κλάσεις ανώτερο και όταν λιώνει, είναι ακόμα πιο λαχταριστό. Αν μπορείτε να το βρείτε, δοκιμάστε το, αξίζει. Αν όχι, χρησιμοποιήστε κάποιο από τα προαναφερθέντα τυριά ή προσθέστε ένα Gruyère ή Emmental. Είναι άλλο είδος τυριών με εντελώς διαφορετική γεύση και υφή από το Reblochon αλλά ταιριάζουν πάρα πολύ με τις υπόλοιπες γεύσεις της τάρτας.
Μη σας απασχολήσει πολύ το σχήμα που θα δώσετε στην τάρτα. Δεν είναι απαραίτητο να είναι στρογγυλή, πολλές φορές παρουσιάζεται παραλληλόγραμμη, οπότε αυτοσχεδιάστε. Αυτό που είναι σημαντικό, είναι να ανοίξετε τη ζύμη πολύ λεπτή, σχεδόν τόσο λεπτή όσο μια κρέπα.
Επίσης, μη σας τρομάξει η λέξη flambée (φλαμπέ) ή σας αποθαρρύνει από το να φτιάξετε την τάρτα. Δεν υποτίθεται πως πρέπει να της βάλετε φωτιά, μα να την ψήσετε στο φούρνο. Αν έχετε πλάκα ψησίματος (πέτρα) για πίτσα χρησιμοποιήστε την, το αποτέλεσμα θα είναι κατά πολύ καλύτερο. Αν όχι, χρησιμοποιήστε μια μεγάλη λαμαρίνα που θα βάλετε στο φούρνο πριν τον ανάψετε.
Μερίδες: 2 τάρτες, για 2 πεινασμένα άτομα
Υλικά
για τη ζύμη
250 γρ. σκληρό (δυνατό) άσπρο αλεύρι, συν έξτρα για το πασπάλισμα
1 κουταλάκι γλυκού (5 γρ.) μαγιά ξηρή
1 κουταλάκι γλυκού (6 γρ.) ψιλή ζάχαρη
1 κουταλιά σούπας (15 ml) ελαιόλαδο, συν έξτρα για το λάδωμα του μπωλ
1 κουταλάκι γλυκού (7 γρ.) θαλασσινό αλάτι
140 ml χλιαρό νερό
για τη γέμιση
125 ml crème fraîche, πλήρης
2 μικρά κόκκινα κρεμμύδια, κομμένα σε λεπτές ροδέλες
150 γρ. καπνιστό μπέικον, κομμένο σε λεπτές, κοντές λωρίδες
100 γρ. τυρί Reblochon* (ή κάποιο από τα τυριά που αναφέρω παραπάνω), κομμένο σε λεπτές φέτες
Φρεσκοτριμμένο μαύρο πιπέρι
*Μην αφαιρέσετε την κρούστα του Reblochon.
Ειδικά εργαλεία: μίξερ βάσης (προαιρετικά), πλάκα ψησίματος (πέτρα) για πίτσα ή μεγάλη λαμαρίνα για το ψήσιμο της τάρτας, πλάστης, μεγάλη επιφάνεια κοπής ή μεγάλη λαμαρίνα ή αυτό το εργαλείο για τη μεταφορά της τάρτας στο φούρνο
Προετοιμασία
Στο μπωλ του μίξερ βάσης (ή σ' ένα μεγάλο μπωλ), προσθέστε 50 γρ. από το αλεύρι μαζί με τη μαγιά, τη ζάχαρη, το ελαιόλαδο και 60 ml από το χλιαρό νερό. Ανακατέψτε καλά μ' ένα κουτάλι και καλύψτε το μπωλ με μια καθαρή πετσέτα κουζίνας. Αφήστε το μπωλ σε ένα ζεστό μέρος μέχρι το προζύμι να κάνει φουσκάλες και να διπλασιαστεί σχεδόν σε όγκο, για 30-40 λεπτά.
Προσθέστε το υπόλοιπο αλεύρι, το αλάτι και το υπόλοιπο χλιαρό νερό ή, και αυτό είναι πολύ σημαντικό, όσο νερό χρειάζεται για να έχετε μια ζύμη μαλακιά που να μην κολλάει στα χέρια. Όλα τ' αλεύρια δεν είναι ίδια οπότε μπορεί να χρειαστεί λιγότερο ή περισσότερο νερό για να έχει η ζύμη σας την κατάλληλη υφή. Καλό λοιπόν είναι να προσθέσετε το υπόλοιπο νερό σιγά-σιγά ώστε να μπορείτε εύκολα να ελέγξετε πόσο πραγματικά χρειάζεται.
Αν χρησιμοποιείτε μίξερ βάσης, βάλτε το εξάρτημα του γάντζου. Ζυμώστε για 5 λεπτά περίπου σε χαμηλή ταχύτητα, μέχρι η ζύμη να μην κολλάει στα τοιχώματα του μπωλ και να είναι λεία κι ελαστική.
Αν ζυμώσετε με το χέρι, η ζύμη θα χρειαστεί ζύμωμα γύρω στα 10 λεπτά για να γίνει λεία κι ελαστική.
Αφαιρέστε τη ζύμη απ' το μπωλ και λαδώστε τον πάτο και τα τοιχώματα του μπωλ με λίγο ελαιόλαδο. Σχηματίστε τη ζύμη σε μπάλα και επιστρέψτε την μέσα στο μπωλ. Καλύψτε το μπωλ με πλαστική μεμβράνη ή μια καθαρή πετσέτα κουζίνας και αφήστε το σε ζεστό μέρος μέχρι η ζύμη να διπλασιαστεί σε όγκο. Αυτό θα πάρει γύρω στη 1 ώρα, αναλόγως το πόσο ζεστός είναι ο χώρος που αφήσατε τη ζύμη.
Προθερμάνετε το φούρνο σας στους 200 βαθμούς Κελσίου και τοποθετήστε στο χαμηλότερο ράφι του φούρνου σας την πλάκα ψησίματος (πέτρα) για πίτσα ή μια μεγάλη λαμαρίνα.
Βγάλτε τη ζύμη από το μπωλ και ζυμώστε την για μερικά δευτερόλεπτα για να ξεφουσκώσει. Χωρίστε την σε 2 ίσα κομμάτια. Πασπαλίστε με αλεύρι ή λίγο καλαμποκάλευρο μια μεγάλη επιφάνεια κοπής, ή μια μεγάλη λαμαρίνα, ή αυτό το εργαλείο (αν το έχετε), ώστε να είναι εύκολη η μεταφορά της τάρτας στο φούρνο, και χρησιμοποιώντας έναν ελαφρώς αλευρωμένο πλάστη, ανοίξτε τη ζύμη σε πάχος περίπου 0,5 εκ. και με διάμετρο γύρω στα 35 εκ.
Απλώστε στην επιφάνεια της ζύμης τη μισή ποσότητα της crème fraîche, τα μισά κρεμμύδια και το μισό μπέικον. Φροντίστε όλα τα υλικά να φτάνουν μέχρι και τις άκρες της τάρτας. Πασπαλίστε με φρεσκοτριμμένο μαύρο πιπέρι.
Σημείωση: Εάν χρησιμοποήσετε Gruyère ή Emmental αντί για Reblochon, κόψτε το σε λεπτές φέτες και προσθέστε τες σε αυτό το σημείο πάνω στην τάρτα.
Πασπαλίστε την πέτρα ψησίματος πίτσας ή τη λαμαρίνα που έχετε βάλει στο φούρνο με λίγο αλεύρι ή καλαμποκάλευρο και τοποθετήστε την τάρτα από πάνω. Ψήστε την τάρτα για 12-14 λεπτά μέχρι η κορυφή της να πάρει ένα χρυσοκάστανο χρώμα και η βάση της να είναι τραγανή. Ανοίξτε την πόρτα του φούρνου και προσθέστε πάνω στην κορυφή της τάρτας το Reblochon (ή Camembert ή Brie) κι αφήστε να ψηθεί για άλλα 2-3 λεπτά ή μέχρι να λιώσει το τυρί.
Εντωμεταξύ, ετοιμάστε την δεύτερη τάρτα.
Βγάλτε την πρώτη απ' το φούρνο και ψήστε τη δεύτερη.
Σερβίρετε τις τάρτες ζεστές και κομμένες σε κομμάτια ή φέτες.
Πολύ ιδιαίτερη πίτσα, και το κείμενό σου πολύ καλό. Μόνο που πιστεύω πως ο κόσμος όπου θα κάνουμε τσουλήθρα στα ουράνια τόξα υπάρχει.Εκεί μένει κι ο Τριβιζάς και μακάρι να τον επισκέπτονταν περισσότεροι άνθρωποι.
ReplyDeleteΦιλιά από ΝΥ
τι θέλω και σε διαβάζω πρωί πρωί ;;; προσπαθώ να χασω 3-4 κιλά ,αλλά το παρατσούκλι μου είναι ψωμού!!!!καταβροχθίζω οτιδήποτε αποτελείται από ζύμη ψωμιού και αυτό δείχνει ΤΟΣΟ ωραίο!θα το φτιάξω ,γιατί είμαι και κρεμμυδού,αλλά να με συγχωρέσεις που δεν θα σε επισκεφτώ ξανά αν δεν χάσω τα κιλάκια,χαχαχα καλημέρα!!!
ReplyDeleteIperoxi kalimera!!!!!!!!
ReplyDeleteΚαλημέρα Μάγδα! Ποιος σε ενόχλησε καλό μου κορίτσι;; Συμμερίζομαι απόλυτα την άποψή σου πάντως, η υπερβολή σίγουρα δεν είναι κάτι καλό και δεν χρειάζεται να διατυμπανίζεται ένα πιάτο, όσο νόστιμο και αν είναι!
ReplyDeleteΟ εκάστοτε αναγνώστης είναι σε θέση να κρίνει αν ένα φαγητό ή γλυκό είναι της αρεσκείας του!
Η τάρτα σου είναι σίγουρα της δικής μου αρεσκείας! Έχω μια παρόμοια συνταγή χωμένη στα κιτάπια μου και όλο λέω ότι θα την φτιάξω και όλο το αναβάλλω! Μου τη θύμισες τώρα και τη λαχτάρισα!
Επίσης, όπως κάθε φορά που διαβάζω μια ανάρτησή σου, ζήλεψα τα υπέροχα υλικά στα οποία έχεις πρόσβαση και πολλά από τα οποία ακούω για πρώτη φορά!
Φιλιά!
Καλημέρα,πάντα εκτιμούσα και θα συνεχίζω να εκτιμώ τη θέση και στάση σου σε όσα γράφεις παρουσιάζεις και γιαυτό περιμένω πάντα την επόμενη ανάρτηση σου.
ReplyDeleteΕίσαι μια όαση στο χώρο και δεν υπερβάλω, το λέω με πλήρη γνώση.
Σε ευχαριστώ πολύ για όλα που μου προσφέρεις μέσα από αυτή τη σελίδα.
Από τις πιο ωραίες αναρτήσεις σου,σε χάρηκα πολύ σήμερα..
ReplyDeleteΣτον Jamie μια φορά Μάγδα είδα πως έκανε μια λεπτή πίτσα πάνω στο βαθύ ταψί της κουζίνας,αλλά από την ανάποδη πλευρά.Πολύ καλό κόλπο,στο προτείνω :)..Όλγα
Πολύ ωραία η τάρτα (που μοιάζει με πιτσα), θέλω εδώ και καιρό θέλω να δοκιμάσω κάτι αντίστοιχο, αλλά ακόμα δεν έχω αξιωθεί.
ReplyDeleteΣυμφωνώ με ότι γράφεις αλλά επειδή είμαι της άποψης "όπου ακούς πολλά κεράσια κράτα μικρό καλάθι",συνήθως πιστέυω το αντίθετο από ότι γράφουν (ή το αφήνω στην κρίση μου ανάλογα με την περίσταση).
Συγκαταλέγομαι στα "πεινασμένα άτομα" που σαφώς είναι περισσότερα από δύο, αυτή τη στιγμή!
ReplyDeleteΕξαιρετική περιγραφή Μάγδα. Γράφεις αυτά που οι πιο απλές μαγείρισσες (σαν εμένα τουλάχιστον) συνήθως θεωρούμε άκρως υπερβολικά και με τον τρόπο που περιγράφονται και με τον τρόπο που προβάλλονται. Δεν ξέρω αν έχεις κάτι συγκεκριμένο στο μυαλό σου, από το οποίο πήρες και την αφορμή, πάντως είναι κάτι που συμμερίζομαι απόλυτα.
Όσο για την τάρτα ή την πίτσα σου πραγματικά αξίζει τον κόπο να δοκιμαστεί με ότι υλικά καταφέρουμε να βρούμε, και αναφέρομαι κυρίως στα διαθέσιμα τυριά...
Καλό απόγευμα εύχομαι.
Ζήλεψα πολύ την ανάρτηση, το κείμενο, τους μονόκερους, τα ουράνια τόξα, τα τυριά, την τάρτα.......τα πάντα όλα!!!
ReplyDeleteΩραία τάρτα που βασικά είναι μάλλον πίτσα ή έστω παραλλαγή αυτής, λόγω ζύμης φυσικά. Η γέμιση με τα υλικά που περιέχει πρέπει να είναι όμως νοστιμότατη, σύμφωνα με τα δικά μου γούστα τουλάχιστον!
ReplyDeleteΤώρα για το τι ή με τι θα αλλάξει η ζωή σου, αυτό πιστεύω πως είναι κάτι υποκειμενικό. Και ο καθένας μπορεί ελεύθερα να διαδίδει τις απόψεις του σχετικά, όπως και ελεύθερα οι άλλοι μπορούν να τις δέχονται ή να τις απορρίπτουν.
χαίρετε χαίρετε! δηλώνω φανατική της tarte flambee. Έκανα κάποιες σπουδές στο Στρασβούργο και τις τρώγαμε 2-2, μη σου πω 3-3 στα φοιτητικά στέκια της πόλης (βασικά σε ένα, το πιο φτηνό!!)μαζί με τεράστιες μπύρες, ξανθές και κόκκινες!
ReplyDeleteΤη φτιάχνω πολύ συχνά με όντως άσπρα κρεμμύδια,fromage blanc κρεμ φρες που υπάρχει και στην Ελλάδα και lardons, όπως τα λέγαμε στο χωριό μας! Νομίζω όμως ότι η ζύμη της δεν περιέχει μαγιά, εγώ δεν βάζω τουλάχιστον και όταν δεν έχω χρόνο, τη φτιάχνω με μεγάλες αραβικές πίτες που δίνουν ακριβώς το ίδιο αποτέλεσμα! Βάζω και κατσικίσιο chevre που πάει τρελά! Βασικά μετά το βασικό μείγμα, μπορείς να βάλεις ό,τι θέλεις, μανιτάρια, τριμμένη γραβιέρα από πάνω, αλλά εγώ την προτιμώ στην απλή της εκδοχή! Στο Στρασβούργο, φτιάχναν και γλυκές tartes με μηλα π.χ. ή μαρμελάδες!
Πω πω, με βλέπω να τρέχω σούπερ μάρκετ για τα υλικά! Πραγματικά τρελαίνομαι γι' αυτό το ζυμένιο παρασκεύασμα!Ευχαριστούμε
Επίσης είναι πολύ διαδεδομένο να τις διπλώνεις ρολό και να τις τρως χωρίς να τις κόψεις! αχ τι μου θύμισες!μιαμ!
DeleteΕιρήνη
Σοφά όσα λες, ωραία όπως τα γράφεις και πάντα εκτιμούμε τη γραφή σου και τη στάση σου. Όσο για αυτή σου τη συνταγή μου τρέχουν ήδη τα σάλια! Άραγε θα γίνεται στην πλάκα του BBQ? Θα το δοκιμάσω!! Φιλιά!!
ReplyDeleteΗ εισαγωγή σου πάντως έφερε χαμόγελο στα χείλη μου με το πως θα μπορούσε να μας ''αλλάξει τη ζωή'' μια συνταγή..χιχι.
ReplyDeleteΤι ιδανικά που θα ήταν όλα!
Συμφωνώ ΄σε όλα :)
Η τάρτα σου τώρα έφερε ένα γουργουριτό στο στομάχι μου.
Πολύ ωραία συνταγή Μάγδα μου.
Είσαι κάτι σαν μαγειρική εγκυκλοπαίδεια που σε κάθε ανάρτησή σου θα μάθουμε και κάτι καινούριο.
Φιλιά πολλά
Πολύ ωραία η συνταγή σου και ο πρόλογος εξαιρετικός!
ReplyDeleteMartha — καλώς όρισες!
ReplyDeleteNasia — αα μοιάζουμε πολύ! Είμαι κι εγώ ψωμού και κρεμμυδού. Ψωμί τρώω με τα πάντα και ό,τι έχει κρεμμύδι, το τσακίζω.
peps — ευχαριστώ!
Ερμιόνη — από τότε που ήρθα στην Ολλανδία, ανακαλύπτω συνεχώς καινούρια υλικά που είτε δεν υπήρχαν στην Ελλάδα είτε ήταν πολύ ακριβά επειδή ήταν εισαγωγής. Τώρα είμαι λίγο σαν το παιδάκι που μπαίνει σε μαγαζί με παιχνίδια, θέλω να τα δοκιμάσω όλα.
Ξανθή — με τιμά αυτό που λες και σε ευχαριστώ πολύ. Η εκτίμηση είναι αμοιβαία!
Όλγα — σ' ευχαριστώ για το tip! Χρησιμότατο.
thegreenmixer — δοκίμασέ την, αν σου αρέσει η πίτσα, είναι σίγουρο πως θα σου αρέσει κι αυτή η τάρτα.
Penelope — από τυριά μπορείς να βάλεις όποιο θες! Η γραβιέρα θα πήγαινε τέλεια, όπως κι ένα κασέρι. Μακάρι να τα έβρισκα εδώ, τί καλά που θα'τανε. Δυστυχώς στην Ολλανδία μόνο φέτα βρίσκω. Εδώ υπάρχουν μαγαζιά μόνο με τυριά και από ελληνικά έχει μόνο φέτα. Δεν είναι τραγικό;; Έχουν όλα τα γαλλικά τυριά που μπορείς να φανταστείς και φυσικά τα ντόπια που είναι πολύ νόστιμα ομολογουμένως.
Λίλα — χαίρομαι που σου άρεσε.
The Dark Chef — η πίτσα είναι προφανώς πιο διαδεδομένη και γι'αυτό το μυαλό μας πάει κατευθείαν εκεί αλλά αν σε άκουγε Γάλλος να λες πως είναι πίτσα, θα σε μάλωνε. :)
Unknown — διάβασα ότι κάποιοι την φτιάχνουν με μαγιά και άλλοι χωρίς. Δεν ήμουν σίγουρη τί πραγματικά ισχύει. Εγώ να σου πω την αλήθεια προτιμώ να προσθέτω μαγιά για να είναι πιο αεράτη η ζύμη. Με μανιτάρια θα είναι φοβερή, πρέπει να το δοκιμάσω αλλά και γλυκιά με μαρμελάδα μου ακούγεται μούρλια! Σ' ευχαριστώ για το σχόλιο!
Ειρήνη — αυτό δεν το ήξερα! Ρολό ε; Θα το δοκιμάσω!
Arti — τέλεια ιδέα! Νομίζω πως στο BBQ θα ψήνεται μια χαρά. Αν το δοκιμάσεις πέρνα αν θες να μου πεις πώς ήταν.
Marion — κι εγώ συνεχώς μαθαίνω από όλους εσάς καινούρια πράγματα κι αυτό είναι που μου αρέσει στο διαδίκτυο και στα blogs, η ανταλλαγή πληροφοριών και γνώσης. Σ'ευχαριστώ!
mia maria — σ' ευχαριστώ!
Tarte Flambée par execellence!την δοκιμάσαμε à la crème épaisse et au brie!ευχαριστούμε για την γευστικότατη πρόταση σου κ' τις θαυμάσιες φωτό!:)
ReplyDeleteΧαίρομαι πάρα πολύ που σας άρεσε!! Να' σαι καλά!
DeleteΚαλημέρα Μάγδα, δοκίμασα και αυτή τη συνταγή και ομολογώ πως ήταν πολύ νόστιμη. Ειδικά η ζύμη ήταν υπέροχη! Δεν έμεινε ούτε ψίχουλο. Συγχαρητήρια για ακόμη μία φορά για την τόσο ωραία συνταγή!
ReplyDeleteΜατίνα από Θεσσαλονίκη
Με τιμά το ότι με εμπιστεύεσαι και δοκιμάζεις τις συνταγές μου Ματίνα, και χαίρομαι πάρα πολύ που σου άρεσε η τάρτα. Καλή σου μέρα!
Delete