Θυμάστε που σας έλεγα τις προάλλες ότι μια απ’ τις εστίες γκαζιού της κουζίνας μου έχει χαλάσει και δεν μπορώ να μαγειρέψω οτιδήποτε μεγαλύτερο από ένα αβγό; Ε λοιπόν ο σπιτονοικοκύρης μου κατάλαβε ότι έχω ήδη τραβήξει τα πάνδεινα στη μικρή μου εκπατρισμένη κουζίνα και αποφάσισε ν’ αλλάξει όλες τις εστίες κάνοντάς με απίστευτα χαρούμενη.
Πρέπει όμως να σας αποκαλύψω κάτι για μένα. Ψιλοντρέπομαι να το πω αλλά, δε βαριέσαι. Όποτε αποκτώ κάτι ολοκαίνουργιο, από παπούτσια μέχρι μίξερ και τώρα αυτές τις εστίες, δεν μπορώ να το χρησιμοποιήσω αμέσως. Φοβάμαι ότι θα το χαλάσω και για λίγο διάστημα απλώς κάθομαι και το χαζεύω, απολαμβάνοντας την “καινουργίλα” του. Νομίζω πως η παροιμία “καινούργιο κοσκινάκι μου και πού να σε κρεμάσω” βγήκε ειδικά για μένα.
Το νέο μου απόκτημα κοσμεί την κουζίνα μου εδώ και λίγες μέρες, αστραφτερό και πεντακάθαρο, και εγώ η απαράδεκτη το έχω χρησιμοποιήσει μόνο για να βράσω νερό για μακαρόνια. Α, και για έναν ελληνικό πολλά βαρύ στην μικρή εστία.
Μέχρι λοιπόν να μου φύγει η παραξενιά και να ξεκινήσω να χρησιμοποιώ τις εστίες χωρίς να φοβάμαι ότι θα τις μαγαρίσω με το που θ’ ακουμπήσω κατσαρολικό από πάνω, χρησιμοποιώ συνεχώς τον φούρνο μου, ο οποίος να μου το θυμηθείτε, θα κλατάρει κι αυτός οσονούπω και φτου κι απ’ την αρχή.
Απ’ τον φούρνο όμως έχουν βγει πολλές νοστιμιές το τελευταίο διάστημα και μια από αυτές είναι τούτο το κοτόπουλο με ολόκληρες φρέσκιες ντομάτες, μαύρες ελιές, θυμάρι, ρίγανη, σκόρδο, λεμόνι, ελαιόλαδο· όλους τους συνήθεις ύποπτους δηλαδή της ένδοξης ελληνικής κουζίνας.
Απίθανη γεύση εύχυμου, τρυφερού κοτόπουλου, γλυκιές ντομάτες που μόλις τις κόψεις ξεχύνονται από μέσα οι χυμοί τους όλο γλύκα και με άρωμα που σε τρελαίνει, και το μόνο που θες είναι ν’ αρπάξεις το ψωμί και ν’ αρχίσεις να κάνεις παπάρες την μια μετά την άλλη ώσπου να έρθει η στιγμή να σχίσεις την επόμενη ντομάτα και ούτω καθεξής.
Το σκόρδο είναι μαλακό και γλυκό με εκείνη τη γήινη γεύση που ταιριάζει απόλυτα με αυτή του θυμαριού και της ρίγανης. Οι ελιές ελαφρώς αλμυρές φέρνοντας ισορροπία στις γεύσεις με την ήπια οξύτητά τους. Η τραγανή πέτσα του κοτόπουλου (γιατί είναι τόσο καταραμένα νόστιμη αυτή η πέτσα, μου λέτε;) κι η ελαφρώς ξεροψημένη και καραμελωμένη φλούδα της ντομάτας προσδίδουν μια άκρως ενδιαφέρουσα ποικιλία υφών στο πιάτο.
Ένα αληθινά καλοκαιρινό πιάτο, κατάλληλο γι’ αυτή την εποχή που οι ντομάτες είναι στρουμπουλές και μαλακιές. Γιατί ναι, όσο και να μην το θέλουν κάποιοι, το καλοκαίρι είναι ακόμα εδώ. Ευτυχώς!
Μαριναρισμένο Κοτόπουλο στο Φούρνο με Ντομάτες, Ελιές, Λεμόνι και Μυρωδικά
Χρησιμοποίησα ελιές Καλαμών αλλά και θρούμπες ή άλλες μαύρες ελιές καλής ποιότητας θα ταιριάζουν πολύ.
Οι ντομάτες που χρησιμοποίησα είναι της ποικιλίας “τσαμπί” (αγγλικά: vine-ripened / ολλανδικά: trostomaten) αλλά οποιαδήποτε μικρή, ζουμερή, σφιχτή και γινωμένη (όχι παραγινωμένη) ντομάτα, μπορεί κάλλιστα να χρησιμοποιηθεί.
Συνήθως σερβίρω το κοτόπουλο με μπόλικο ψωμί και φέτα, κάποιες φορές με πράσινη σαλάτα ή αν είμαστε πολύ πεινασμένοι, με ένα απλό ρύζι ή σωτέ/ψητές πατάτες.
Μερίδες: 2-4 για κυρίως πιάτο
Υλικά
1 κοτόπουλο, γύρω στα 1.200 γρ., κομμένο σε 6-8 κομμάτια*
Ξύσμα 1 λεμονιού
Χυμό 1 λεμονιού
4 σκελίδες σκόρδο, ξεφλουδισμένες και χτυπημένες ελαφρά με την λεπίδα του μαχαιριού
4 κουταλιές σούπας ελαιόλαδο
½ κουταλάκι γλυκού ξερή ρίγανη
Τα φύλλα από 4 κλαδάκια φρέσκου θυμαριού
Αλάτι
Φρεσκοτριμμένο μαύρο πιπέρι
4 ντομάτες τσαμπί, κομμένες στη μέση ή στα τέσσερα αν είναι μεγάλες
15 ελιές Καλαμών, ξεκουκουτσιασμένες και κομμένες στη μέση
1 κουταλιά σούπας ελαιόλαδο
Αλάτι
Φρεσκοτριμμένο μαύρο πιπέρι
* Πάντα κόβω το κοτόπουλο σε έξι κομμάτια. Δυο πόδια, δυο στήθη, δυο φτερούγες. Μπορείτε αν θέλετε να χωρίσετε τα πόδια σε μπούτια και κοπανάκια (drumsticks), εγώ όμως προτιμώ να μην τα χωρίζω για να παραμένουν πιο ζουμερά.
Ειδικά εργαλεία: μεγάλο ταψί, πλαστική μεμβράνη ή πλαστική σακούλα κατάλληλη για φαγητά (πολυμπάγκ)
Προετοιμασία
Σ’ ένα μεγάλο γυάλινο μπωλ, προσθέστε το ξύσμα και χυμό λεμονιού, το σκόρδο, τις 4 κουταλιές ελαιόλαδο, τη ρίγανη, τα φύλλα θυμαριού, αλάτι και πιπέρι. Προσθέστε στο μπωλ τα κομμάτια του κοτόπουλου και πασαλείψτε τα καλά με τη μαρινάτα. Καλύψτε το μπωλ με πλαστική μεμβράνη ή, εναλλακτικά, μεταφέρετε το κοτόπουλο μαζί με τη μαρινάτα σε μια πλαστική σακούλα ειδική για αποθήκευση τροφίμων και κλείστε την καλά. Αφήστε το κοτόπουλο να μαριναριστεί για 45 λεπτά το λιγότερο, ή έως και 2 ώρες. Αν επιλέξετε να μαρινάρετε το κοτόπουλο για πάνω από 1 ώρα, τοποθετήστε το στο ψυγείο. Βγάλτε το απ’ το ψυγείο 20 λεπτά πριν το βάλετε στο φούρνο, για να έρθει σε θερμοκρασία δωματίου.
Προθερμάνετε το φούρνο σας στους 190-200 βαθμούς Κελσίου.
Σ’ ένα άλλο μπωλ, προσθέστε τις ντομάτες, τις ελιές, το ελαιόλαδο, λίγο αλάτι και πιπέρι κι ανακατέψτε μ’ ένα κουτάλι.
Τοποθετήστε το μαριναρισμένο κοτόπουλο σ' ένα ταψί αρκετά μεγάλο ώστε να χωράει τα κομμάτια σε μια στρώση, περιχύστε το με την μαρινάτα και προσθέστε τις ντομάτες και τις ελιές ανάμεσα στα κομμάτια του κοτόπουλου.
Τοποθετήστε το ταψί στο μεσαίο ράφι του φούρνου και ψήστε για 50 λεπτά περίπου, μέχρι το κοτόπουλο να πάρει ένα χρυσοκάστανο χρώμα και η πέτσα του να καραμελώσει και να γίνει τραγανή, και μέχρι οι ντομάτες να μαλακώσουν και να έχουν βγάλει αρκετό ζουμί. Επίσης, αν εισάγετε ένα μαχαίρι στο πιο χοντρό μέρος των κομματιών του κοτόπουλου, θα πρέπει τα ζουμιά να βγαίνουν καθαρά κι όχι κοκκινωπά. Μην το ψήσετε για περισσότερη ώρα γιατί θα στεγνώσει και θα σκληρύνει.
Σερβίρετε σε πιάτα μαζί με το νοστιμότατο ζουμάκι το οποίο θα σας ξετρελάνει. Είναι ό,τι πρέπει για παπάρες.
Πρέπει όμως να σας αποκαλύψω κάτι για μένα. Ψιλοντρέπομαι να το πω αλλά, δε βαριέσαι. Όποτε αποκτώ κάτι ολοκαίνουργιο, από παπούτσια μέχρι μίξερ και τώρα αυτές τις εστίες, δεν μπορώ να το χρησιμοποιήσω αμέσως. Φοβάμαι ότι θα το χαλάσω και για λίγο διάστημα απλώς κάθομαι και το χαζεύω, απολαμβάνοντας την “καινουργίλα” του. Νομίζω πως η παροιμία “καινούργιο κοσκινάκι μου και πού να σε κρεμάσω” βγήκε ειδικά για μένα.
Το νέο μου απόκτημα κοσμεί την κουζίνα μου εδώ και λίγες μέρες, αστραφτερό και πεντακάθαρο, και εγώ η απαράδεκτη το έχω χρησιμοποιήσει μόνο για να βράσω νερό για μακαρόνια. Α, και για έναν ελληνικό πολλά βαρύ στην μικρή εστία.
Μέχρι λοιπόν να μου φύγει η παραξενιά και να ξεκινήσω να χρησιμοποιώ τις εστίες χωρίς να φοβάμαι ότι θα τις μαγαρίσω με το που θ’ ακουμπήσω κατσαρολικό από πάνω, χρησιμοποιώ συνεχώς τον φούρνο μου, ο οποίος να μου το θυμηθείτε, θα κλατάρει κι αυτός οσονούπω και φτου κι απ’ την αρχή.
Απ’ τον φούρνο όμως έχουν βγει πολλές νοστιμιές το τελευταίο διάστημα και μια από αυτές είναι τούτο το κοτόπουλο με ολόκληρες φρέσκιες ντομάτες, μαύρες ελιές, θυμάρι, ρίγανη, σκόρδο, λεμόνι, ελαιόλαδο· όλους τους συνήθεις ύποπτους δηλαδή της ένδοξης ελληνικής κουζίνας.
Απίθανη γεύση εύχυμου, τρυφερού κοτόπουλου, γλυκιές ντομάτες που μόλις τις κόψεις ξεχύνονται από μέσα οι χυμοί τους όλο γλύκα και με άρωμα που σε τρελαίνει, και το μόνο που θες είναι ν’ αρπάξεις το ψωμί και ν’ αρχίσεις να κάνεις παπάρες την μια μετά την άλλη ώσπου να έρθει η στιγμή να σχίσεις την επόμενη ντομάτα και ούτω καθεξής.
Το σκόρδο είναι μαλακό και γλυκό με εκείνη τη γήινη γεύση που ταιριάζει απόλυτα με αυτή του θυμαριού και της ρίγανης. Οι ελιές ελαφρώς αλμυρές φέρνοντας ισορροπία στις γεύσεις με την ήπια οξύτητά τους. Η τραγανή πέτσα του κοτόπουλου (γιατί είναι τόσο καταραμένα νόστιμη αυτή η πέτσα, μου λέτε;) κι η ελαφρώς ξεροψημένη και καραμελωμένη φλούδα της ντομάτας προσδίδουν μια άκρως ενδιαφέρουσα ποικιλία υφών στο πιάτο.
Ένα αληθινά καλοκαιρινό πιάτο, κατάλληλο γι’ αυτή την εποχή που οι ντομάτες είναι στρουμπουλές και μαλακιές. Γιατί ναι, όσο και να μην το θέλουν κάποιοι, το καλοκαίρι είναι ακόμα εδώ. Ευτυχώς!
Μαριναρισμένο Κοτόπουλο στο Φούρνο με Ντομάτες, Ελιές, Λεμόνι και Μυρωδικά
Χρησιμοποίησα ελιές Καλαμών αλλά και θρούμπες ή άλλες μαύρες ελιές καλής ποιότητας θα ταιριάζουν πολύ.
Οι ντομάτες που χρησιμοποίησα είναι της ποικιλίας “τσαμπί” (αγγλικά: vine-ripened / ολλανδικά: trostomaten) αλλά οποιαδήποτε μικρή, ζουμερή, σφιχτή και γινωμένη (όχι παραγινωμένη) ντομάτα, μπορεί κάλλιστα να χρησιμοποιηθεί.
Συνήθως σερβίρω το κοτόπουλο με μπόλικο ψωμί και φέτα, κάποιες φορές με πράσινη σαλάτα ή αν είμαστε πολύ πεινασμένοι, με ένα απλό ρύζι ή σωτέ/ψητές πατάτες.
Μερίδες: 2-4 για κυρίως πιάτο
Υλικά
1 κοτόπουλο, γύρω στα 1.200 γρ., κομμένο σε 6-8 κομμάτια*
Ξύσμα 1 λεμονιού
Χυμό 1 λεμονιού
4 σκελίδες σκόρδο, ξεφλουδισμένες και χτυπημένες ελαφρά με την λεπίδα του μαχαιριού
4 κουταλιές σούπας ελαιόλαδο
½ κουταλάκι γλυκού ξερή ρίγανη
Τα φύλλα από 4 κλαδάκια φρέσκου θυμαριού
Αλάτι
Φρεσκοτριμμένο μαύρο πιπέρι
4 ντομάτες τσαμπί, κομμένες στη μέση ή στα τέσσερα αν είναι μεγάλες
15 ελιές Καλαμών, ξεκουκουτσιασμένες και κομμένες στη μέση
1 κουταλιά σούπας ελαιόλαδο
Αλάτι
Φρεσκοτριμμένο μαύρο πιπέρι
* Πάντα κόβω το κοτόπουλο σε έξι κομμάτια. Δυο πόδια, δυο στήθη, δυο φτερούγες. Μπορείτε αν θέλετε να χωρίσετε τα πόδια σε μπούτια και κοπανάκια (drumsticks), εγώ όμως προτιμώ να μην τα χωρίζω για να παραμένουν πιο ζουμερά.
Ειδικά εργαλεία: μεγάλο ταψί, πλαστική μεμβράνη ή πλαστική σακούλα κατάλληλη για φαγητά (πολυμπάγκ)
Προετοιμασία
Σ’ ένα μεγάλο γυάλινο μπωλ, προσθέστε το ξύσμα και χυμό λεμονιού, το σκόρδο, τις 4 κουταλιές ελαιόλαδο, τη ρίγανη, τα φύλλα θυμαριού, αλάτι και πιπέρι. Προσθέστε στο μπωλ τα κομμάτια του κοτόπουλου και πασαλείψτε τα καλά με τη μαρινάτα. Καλύψτε το μπωλ με πλαστική μεμβράνη ή, εναλλακτικά, μεταφέρετε το κοτόπουλο μαζί με τη μαρινάτα σε μια πλαστική σακούλα ειδική για αποθήκευση τροφίμων και κλείστε την καλά. Αφήστε το κοτόπουλο να μαριναριστεί για 45 λεπτά το λιγότερο, ή έως και 2 ώρες. Αν επιλέξετε να μαρινάρετε το κοτόπουλο για πάνω από 1 ώρα, τοποθετήστε το στο ψυγείο. Βγάλτε το απ’ το ψυγείο 20 λεπτά πριν το βάλετε στο φούρνο, για να έρθει σε θερμοκρασία δωματίου.
Προθερμάνετε το φούρνο σας στους 190-200 βαθμούς Κελσίου.
Σ’ ένα άλλο μπωλ, προσθέστε τις ντομάτες, τις ελιές, το ελαιόλαδο, λίγο αλάτι και πιπέρι κι ανακατέψτε μ’ ένα κουτάλι.
Τοποθετήστε το μαριναρισμένο κοτόπουλο σ' ένα ταψί αρκετά μεγάλο ώστε να χωράει τα κομμάτια σε μια στρώση, περιχύστε το με την μαρινάτα και προσθέστε τις ντομάτες και τις ελιές ανάμεσα στα κομμάτια του κοτόπουλου.
Τοποθετήστε το ταψί στο μεσαίο ράφι του φούρνου και ψήστε για 50 λεπτά περίπου, μέχρι το κοτόπουλο να πάρει ένα χρυσοκάστανο χρώμα και η πέτσα του να καραμελώσει και να γίνει τραγανή, και μέχρι οι ντομάτες να μαλακώσουν και να έχουν βγάλει αρκετό ζουμί. Επίσης, αν εισάγετε ένα μαχαίρι στο πιο χοντρό μέρος των κομματιών του κοτόπουλου, θα πρέπει τα ζουμιά να βγαίνουν καθαρά κι όχι κοκκινωπά. Μην το ψήσετε για περισσότερη ώρα γιατί θα στεγνώσει και θα σκληρύνει.
Σερβίρετε σε πιάτα μαζί με το νοστιμότατο ζουμάκι το οποίο θα σας ξετρελάνει. Είναι ό,τι πρέπει για παπάρες.
Με γεια τις καινούργιες σου εστίες! Είμαι σίγουρη ότι οσονούπω θα αρχίσεις να μεγαλουργείς!
ReplyDeleteΤο φαγάκι σου φαίνεται πεντανόστιμο. Το δράμα μου είναι ότι ο Σ. Δεν πολυσυμπαθεί το κοτόπουλο. Σιχαίνεται την πετσούλα, όσο ξεροψημένη και τραγανή και αν είναι, και δεν υπάρχει περίπτωση να λερώσει τα δαχτυλάκια του για τις μπουκίτσες δίπλα στο κόκκαλο.
Μου έδωσες όμως υπέροχη ιδέα: λατρεύει τις ελιές! Θα τον δελεάσω με έξτρα ελίτσες στη μεριδα του και είμαι βέβαιη ότι θα γλύψει και το πιατο! ;-)
Υπέροχο πιάτο Μάγδα!
ReplyDeleteΟι παρατηρήσεις σου για την "καινουργίλα" μου δημιούργησαν χαμογελάκια γιατί έτσι νοιώθω κι εγώ και μάλιστα ξεκινώ με τις καλύτερες προθέσεις "να το προσέχω, να το συντηρώ, να μη παλιώσει γρήγορα" ό,τι κι αν είναι αυτό... Ε, μετά από λίγο πάνε περίπατο οι προθέσεις :-)
Εύγε εκπατρισμένη μου Μάγδα!
ReplyDeleteΣε φιλώ πολύ-πολύ!
Z.
Μμμμ...τί υπέροχη, μυρωδάτη και σοφιστικέ συνταγούλα είναι αυτή;! Θα δοκιμαστεί, μη σου πω αύριο κιόλας.
ReplyDeleteΚαλό ΣΚ!
Με γεια τις καινούργιες εστίες!!Εύχομαι τα γευστικά αποτελέσματα των κόπων σου να αναδεικνύονται,αλλά και να επαυξάνονται εκεί!!Προς το παρόν,μιας που ακόμα οι εστίες θαυμάζονται και δεν χρησιμοποιούνται[έτσι ακριβώς κάνω και εγώ! με κάθε τι καινούργιο],ο φούρνος σου ,σε συνδυασμό με τις ανήσυχες μαγειρικές σου αναζητήσεις ,μας δίνει ένα πολύ ωραίο φαγητό!Η σαλάτα,συνοδεύει το κοτόπουλο στο ταψάκι,αφήνοντας όλους τους πλούσιους χυμούς της.Και έτσι ο ΄΄μισητός΄΄διαιτητικός συνδυασμός κοτόπουλου-σαλάτας παίρνει -ευτυχώς-άλλες διαστάσεις ,και γίνεται συνδυασμός γεύσης-απόλαυσης!Υπέροχη όπως πάντα η παρουσίαση ,αλλά και η εισαγωγή!
ReplyDeleteΚαλό Σαββατοκύριακο!
Με γεια οι καινούριες εστίες! Το κοτοπουλάκι σου είναι απίστευτα ζουμερό και λαχταριστό!
ReplyDeleteΜην αφήνεις σε αγωνία τους απανταχού διαστροφικά λάτρεις κάθε γκατζετακίου κουζίνας, πόσο μάλλον όταν πρόκειται για εστίες. Τι εστίες είναι; Δείξε μας καμιά φωτό... Πάντως απορώ με την εγκράτειά σου να μη τις λιώσεις στο μαγείρεμα από το πρώτο λεπτό.
ReplyDeleteClaire — ευχαριστώ! Ελπίζω να τον καταφέρεις ;)
ReplyDeleteVita — χαχα σαν και μένα και συ!
Kitchen Stories — σ' ευχαριστώ!
Dimitra — ελπίζω να σου αρέσει. Θα περιμένω τις εντυπώσεις σου!
Foteini Thes — σ' ευχαριστώ πολύ! Ο "μισητός" αυτός που λες συνδυασμός είναι από τους αγαπημένους μου. Μ' αρέσει πολύ το κοτόπουλο, και η σαλάτα :) Το μυστικό είναι να μην τον συνδέεις με στέρηση αλλά με απόλαυση!
Katerina — να' σαι καλά, ευχαριστώ!
Cleomenis — χεχε τόση μεγάλη αγωνία για τις εστίες; Κάποια στιγμή ίσως τις αποκαλύψω ;)
Πολύ ωραίο φαγάκι!!
ReplyDeleteΜε γεια σου και καλά μαγειρέματα.
Φιλιά.
Και ναι, και αυτό το πιάτο ήταν πεντανόστιμο!
ReplyDeleteΜύριζε καλοκαίρι (αν και ανυπομονούμε πλέον για το φθινόπωρο!...) και το συνόδευσα με πατατοσαλάτα και φυσικά...ψωμάκι. Υπερβολή τόσο άμυλο για συνοδεία αλλά το κατευχαριστηθήκαμε το σημερινό μας φαγάκι!...
Ευχαριστούμε πολύ Μάγδα!
Roula — ευχαριστώ!
ReplyDeleteDimitra — είμαι πολύ χαρούμενη που σας άρεσε! Να' σαι καλά!
Αυτό που παθαίνεις εσύ το παθαίνω κι εγώ με τα καινούργια μου αποκτήματα!
ReplyDeleteΤο κοτοπουλάκι φαίνεται υπέροχο, αχ αυτή η σαλτσούλα με ψωμάκι θα είναι μούρλια!!!
Σύντομα θα μεγαλουργείς και στο καινούργιο σου απόκτημα, είμαι σίγουρη!!! Απλώς προσπαθείς να το γνωρίσεις και να σε γνωρίσει κι' εκείνο με την σειρά του καλή μου Μάγδα.
ReplyDeleteΌσο για το κοτοπουλάκι που φιγουράρει ζουμερό και ροδοψημένο με την παρέα του, το θωρώ και το θεωρώ ως πεντανόστιμο!!!
Με γεια τις εστίες και καλά μαγειρέματα!
ReplyDeleteΆλλη μια συνταγή που δεν με απογοήτευσε,μάλιστα θα καθιερωθεί γιατί εκτός απο νόστιμη είναι και πανεύκολη ειδικά για μένα που είμαι μεγάλη τεμπελομαγείρισσα.
Συνοδεύτηκε με κους κους με ξηρούς καρπούς και φρούτα που έφερε μια φίλη.Άψογο, άλλη μια φορά μπράβο.
Κατερίνα.
Σ' ευχαριστώ Κατερίνα! Χαίρομαι πολύ που σου άρεσε.
Deleteυπέροχη συνταγή, τη δοκίμασα και μου άερε πάρα πολύ!Μπράβο!
ReplyDeleteΚαλημέρα Μάγδα. Άλλη μία συνταγή που καταγράφεται!
ReplyDeleteΈφτιαξα το υπέροχο κοτόπουλο χτες και ομολογώ ότι ήταν υπέροχο! Ζουμερό και πολύ νόστιμο!
Το ζουμάκι είναι ό,τι πρέπει για βούτες!
Σε ευχαριστώ λοιπόν, για μία ακόμη συνταγή που σίγουρα θα ξανα-εκτελεστεί!
Φιλιά, Ματίνα.
Καλησπέρα Ματίνα. Είναι από τις αγαπημένες μου συνταγές καθώς λατρεύω το κοτόπουλο και πάντα βρίσκω καινούριους τρόπους να το φτιάξω. Χαίρομαι πολύ που σου άρεσε!
DeleteΜάγδα γειά σου και δημοσίως!
ReplyDeleteΤο έφτιαξα χθες το κοτοπουλάκι και δεν κρατήθηκα, δοκίμασα σήμερα το πρωί... πολύ καλό!
Ανυπομονω να γυρίσω σπίτι να πέσω με τα μούτρα. Τα παιδιά δεν πρόκειται να πλησιάσουν τις ελιές αλλά δεν πειράζει, περισσότερες για μένα και τον άντρα μου! Ευχαριστώ για την πολύ καλή καλοκαιρινή συνταγή (με ντομάτες από τον κήπο μας παρακαλώ!).
Αρετή
Γειά σου Αρετή! Χαίρομαι πολύ που σου άρεσε! Και με ντομάτες από τον κήπο σου;; Τέλεια!
DeleteΚαλησπερα. Εφτιαξα την συνταγη το φθινοπωρο και πραγματικα ηταν πεντανοστιμο. Θα ηθελα να σας ρωτησω αν μπορω στο ιδιο ταψι να βαλω και πατατες κομμενες κυδωνατες. Να υποθεσω οτι θα πρεπει κι αυτες να τις αλειψω ξεχωριστα με λαδολεμονο; Ευχαριστω και Καλα Χριστουγεννα
ReplyDeleteΝαι, μπορείτε, αρκεί να είναι λεπτά κομμένες γιατί αλλιώς δεν θα προλάβουν να ψηθούν στον ίδιο χρόνο με το κοτόπουλο το οποίο δεν θέλει πάνω από 45-50 λεπτά. Φτιάξτε λίγο παραπάνω από το μείγμα της μαρινάτας και αλείψτε τες. Καλά Χριστούγεννα!
DeleteΕυχαριστω για την απαντηση. Καλες Γιορτες!
ReplyDelete