Strawberry fields forever: Part II

Δεν ξέρω τί συμβαίνει τις τελευταίες δυο εβδομάδες με τον καιρό αλλά η Ολλανδία έχει αρχίσει να μου θυμίζει την Ελλάδα. Η θερμοκρασία είναι στα ύψη, ο ήλιος καίει αδυσώπητα δημιουργώντας φακίδες σε μύτες, μετατρέποντας το χρώμα στα μάγουλα όλων από άσπρο σε κόκκινο του αστακού και κάνοντας τις ολλανδέζες τρισευτυχισμένες διότι elke dag is Rokjesdag (κάθε μέρα είναι μέρα φούστας).






Rokjesdag (Ημέρα Φούστας) είναι η πρώτη μερά του χρόνου στην Ολλανδία όπου η θερμοκρασία είναι αρκετά υψηλή ώστε να μπορούν οι γυναίκες να φορέσουν κοντές φούστες, πέδιλα και γενικώς να επιδείξουν τα κάλλη τους σε όλο τον κόσμο και, για να είμαι ειλικρινής, δεν ξέρω γιατί γίνεται τόσος ντόρος. Όταν ο καιρός είναι καλός, φοράς κοντή φούστα. Όταν είναι κακός, δεν φοράς.






Θέλω να πω, στην Ελλάδα απλά φοράμε τις φουστίτσες μας και συνεχίζουμε την ζωή μας κανονικά χωρίς να βγαίνουμε στους δρόμους να το γιορτάσουμε. Στην Αθήνα, όταν οι θερμοκρασίες είναι υψηλότερες από τις κανονικές για την εποχή, φοβόμαστε μην έρθει κανένας καύσωνας και αναγκαστούμε να μείνουμε μέσα αγκαλιά με το air condition μας για να μην πάθουμε καμιά θερμοπληξία.






Ενστικτωδώς, αυτή η παράξενη ζέστη δεν με κάνει να θέλω να φορέσω φούστα και πέδιλα αλλά να τρέξω στο Media Markt και ν' αγοράσω άλλον έναν ανεμιστήρα.






Αυτό που επίσης μου κάνει αυτή η ζέστη είναι να να με μετατρέπει σε μια μανιώδη καταναλώτρια οποιουδήποτε φρέσκου και φρουτένιου αγαθού. Με κάνει να θέλω να απολαύσω όλα όσα έχει να προσφέρει η άνοιξη—φρέσκο αρακά, σπανάκι, αγκινάρες, φράουλες, σπαράγγια—μαγειρεμένα με κάθε δυνατό τρόπο.






Είναι πολύ ξεχωριστή στιγμή για μένα όταν εντοπίζω τις πρώτες φράουλες της άνοιξης στην αγορά. Είναι σχεδόν όπως όταν είσαι σ' ένα πάρτυ και κοιτάζεσαι με κάποιον που σου αρέσει και μετά έρχεται προς το μέρος σου να σου μιλήσει. Ε, κάπως έτσι είναι με μένα και τις φράουλες. Θέλω να τις ρωτήσω τί κάνουν αργότερα.






Την περασμένη εβδομάδα λοιπόν, αγόρασα ένα κιλό από τις πιο ωραίες φράουλες που έχω δει ποτέ. Μεγάλες, χυμώδεις, πιο-κόκκινες-από-κόκκινες φράουλες που δεν ήταν πολύ γλυκιές αλλά ήταν ιδανικές για να φτιάξω ένα από τα αγαπημένα μου "καθημερινά" κέικ. Κέικ με φράουλες και κανέλα.






Αυτό το κέικ το φτιάχνω χρόνια και όσοι το έχουν δοκιμάσει έχουν ξετρελαθεί. Συνέχεια μου ζητάνε την συνταγή και ήρθε λοιπόν η ώρα να την αποκαλύψω. Είναι από εκείνα τα κέικ που δεν θέλουν μεγάλη προσπάθεια για να τα φτιάξεις, που δεν απαιτούν παλαβά υλικά και που η γεύση τους είναι απλά εκπληκτική.






Είναι γεμάτο ζουμερά κομμάτια φράουλας που μόλις τα δαγκώσεις στάζουν μέσα από το κέικ. Έχει μια βαθιά γεύση κανέλας κι είναι τόσο αρωματικό, τόσο υγρό, τόσο ντελικάτο που νομίζω πως πρέπει να σας προειδοποιήσω ότι θα είναι εξαιρετικά δύσκολο να συγκρατηθείτε και το πιο πιθανό είναι να καταλήξετε να τρώτε τα κομμάτια δυο-δυο. Όχι βέβαια πως αυτό είναι απαραίτητα κακό.













"Καθημερινό" Κέικ Φράουλας

Η διαδικασία προετοιμασίας του κέικ είναι εύκολη και γρήγορη, όπως δηλαδή πρέπει να είναι για κάθε "καθημερινό" κέικ.

Το μόνο που πρέπει να προσέξετε είναι να καλυφθούν εντελώς τα κομμάτια φράουλας από την ζύμη του κέικ πριν την ρίξετε μέσα στη φόρμα σας, έτσι ώστε να μην βυθιστούν στον πάτο της κατά το ψήσιμο.






Μερίδες: 8-10 κομμάτια

Υλικά
120 γρ. ανάλατο βούτυρο, σε θερμοκρασία δωματίου (συν έξτρα για το βουτύρωμα της φόρμας)
150 γρ. ζάχαρη
1 κουταλάκι γλυκού καθαρό εκχύλισμα βανίλιας
4 αβγά, μεσαίου μεγέθους
260 γρ. αλεύρι για όλες τις χρήσεις
1 ¼ κουταλάκι γλυκού κανέλα, σε σκόνη
½ κουταλάκι γλυκού μπέικιν πάουντερ
½ κουταλάκι γλυκού μαγειρική σόδα
¼ κουταλάκι γλυκού αλάτι
125 γρ. crème fraîche, ξινή κρέμα (sour cream) ή στραγγιστό γιαούρτι, πλήρες
220 γρ. φρέσκιες φράουλες

Ειδικά εργαλεία: μια μακρόστενη φόρμα για κέικ (23 x 9 εκ. και με ύψος 8 εκ.), μίξερ βάσης ή μίξερ χειρός, κόσκινο


Προετοιμασία
Πλύνετε και καθαρίστε τις φράουλες, κόβοντας τα κοτσάνια τους. Έπειτα κόψτε τες σε μικρές μπουκιές.

Βουτυρώστε την φόρμα για κέικ, τοποθετήστε από πάνω ένα κομμάτι λαδόκολλας και βουτυρώστε ξανά.

Σε ένα μπωλ, κοσκινίστε μαζί το αλεύρι, το μπέικιν πάουντερ, την μαγειρική σόδα, το αλάτι και την κανέλα.

Προθερμάνετε τον φούρνο σας στους 180 βαθμούς Κελσίου.

Στο μπωλ του μίξερ με βάση ή σ' ένα μεγάλο μπωλ, ρίξτε το βούτυρο και χτυπήστε το σε μέτρια ταχύτητα με το εξάρτημα "φτερό" ή με το μίξερ χειρός, μέχρι να μαλακώσει και να γίνει κρεμώδες, για 1-2 λεπτά. Προσθέστε την ζάχαρη και χτυπήστε μέχρι να έχετε ένα απαλό κι αφράτο μείγμα.
Προσθέστε την βανίλια και τ' αβγά ένα-ένα, χτυπώντας καλά μετά από κάθε προσθήκη.


Έχοντας το μίξερ σε χαμηλή ταχύτητα, προσθέστε το 1/3 των κοσκινισμένων υλικών και μόλις ενσωματωθούν, ρίξτε την μισή ποσότητα crème fraîche, ξινής κρέμας ή γιαουρτιού. Ενσωματώστε και ρίξτε άλλο 1/3 των κοσκινισμένων υλικών. Ενσωματώστε και ρίξτε την υπόλοιπη crème fraîche, ξινή κρέμα ή γιαούρτι. Ενσωματώστε και ρίξτε το τελευταίο 1/3 των κοσκινισμένων υλικών. Ανακατέψτε μόνο μέχρι να ενσωματωθούν τα υλικά και όχι παραπάνω!

Με μια σπάτουλα, ανακατέψτε τα κομμάτια φράουλας μέσα στη ζύμη του κέικ πολύ προσεκτικά ώστε να μην σπάσουν ή διαλυθούν αλλά παράλληλα φροντίστε να τα καλύψετε καλά με την ζύμη ώστε να μην βυθιστούν στον πάτο της φόρμας κατά το ψήσιμο.

Μεταφέρετε το περιεχόμενο του μπωλ στην φόρμα για κέικ και τοποθετήστε την στο μεσαίο ράφι του φούρνου. Ψήστε για 50 λεπτά περίπου, μέχρι το κέικ να πάρει μια χρυσοκάστανη χροιά από πάνω και όταν εισάγετε ένα μαχαίρι στη μέση του κέικ να βγαίνει καθαρό.

Τοποθετήστε το κέικ πάνω σε μια σχάρα (μην το βγάλετε ακόμα από την φόρμα). Μόλις κρυώσει, βγάλτε το από τη φόρμα.

Το κέικ κρατάει σε θερμοκρασία δωματίου για 3-4 ημέρες, καλυμμένο ελαφρά.