Μέσα στο λοβό

Τί κάνεις όταν θες να αναρτήσεις μια συνταγή αλλά δεν έχεις καθόλου όρεξη να γράψεις κάτι γι' αυτήν; Ανησυχείς ότι οι αναγνώστες σου θα το πάρουν προσωπικά και θα υποθέσουν ότι βαριέσαι να τους απευθυνθείς; Μήπως θα νομίσουν ότι θεωρείς την συνταγή βαρετή ακόμη κι αν αφιέρωσες χρόνο για να την αναρτήσεις; Θα μειωθεί η αξία της συνταγής αν δεν υπάρχει κάποιο κείμενο που να την συνοδεύει; Άραγε έχει νόημα ν' αναρωτιέσαι για όλα αυτά; Διαβάζει κανείς λέξη απ' αυτά που γράφεις;






Αυτά τα ερωτήματα είναι στο μυαλό μου τον τελευταίο καιρό κάθε φορά που κάθομαι να γράψω ένα ποστ.






Ίσως επειδή τις τελευταίες εβδομάδες δεν έχω και την καλύτερη των διαθέσεων. Είμαι στενοχωρημένη, άκεφη, οργισμένη, αγχωμένη και πολλά άλλα αρνητικά τα οποία δεν θέλω καν να αναφέρω. Δυσκολεύομαι πολύ να κάνω αναρτήσεις, τί λέω, δυσκολεύομαι να κάνω το οτιδήποτε αυτές τις μέρες. Το μπλογκ είναι μάλλον το τελευταίο πράγμα που έχω στο μυαλό μου.






Εδώ και τέσσερις μήνες, από τότε που πέθανε ο πατέρας μου, λειτουργώ κάπως μηχανικά.
Κάνω ό,τι περνάει από το χέρι μου για να αποτρέψω τον εαυτό μου απ' το να σκέφτεται... τα πάντα.






Ακόμα κι αν έχω δυο πτυχία στην Ψυχολογία αισθάνομαι ότι πρέπει να μου υπενθυμίζω συνεχώς τα βασικά.
"Θα πάρει χρόνο"
"Δεν πρέπει να πιέζω τον εαυτό μου να νιώσει κάπως"
"Θα το ξεπεράσω ακολουθώντας τους δικούς μου ρυθμούς"
"Δεν πρέπει να διστάζω να βασιστώ σ' αυτούς που αγαπώ"






Έχω προσπαθήσει να καταπολεμήσω την σχεδόν συνεχή μου κακή διάθεση με πολλούς τρόπους και ένας από αυτούς είναι η ενασχόληση με αυτό εδώ το μπλογκ. Ωστόσο, είναι μάταιο. Με το που πατάω "δημοσίευση", είμαι πάλι εγώ. Με τις αρνητικές μου σκέψεις και συναισθήματα.






Η μαγειρική πάντα κατόρθωνε να μου φτιάξει την διάθεση. Εξακολουθεί να λειτουργεί κατ' αυτόν τον τρόπο. Κάποιες φορές.
Άλλες πάλι όχι.






Ο Σ. μου είπε τις προάλλες καθώς τρώγαμε ένα πιάτο από αυτόν εδώ τον φρέσκο αρακά, ότι η μαγειρική είναι η μοναδική μορφή τέχνης που έχει τόσο άμεσο και απτό αποτέλεσμα, προσφέροντας στιγμιαία ικανοποίηση. Νομίζω πως έχει δίκιο.






Η μαγειρική. Αυτή είναι η μορφή τέχνης που ασκώ κάθε μέρα στην κουζίνα μου αν και αμφιβάλλω αν οι καθημερινές μου γαστρονομικές δημιουργίες μπορούν να θεωρηθούν τέχνη. Εντούτοις, αυτό εδώ το πιάτο μπορεί.
Η γεμάτη, γλυκιά γεύση του νωπού αρακά, η γλυκύτητα του αμύλου της πατάτας, η φρεσκάδα του άνηθου και του φρέσκου κρεμμυδιού και πάνω απ' όλα η απλότητα του συνδυασμού όλων, καθιστούν αυτό το πιάτο τεχνούργημα.













Λαδερός Φρέσκος Αρακάς με Πατάτες, Φρέσκα Κρεμμυδάκια και Άνηθο

Αυτό είναι ένα κλασικό ελληνικό πιάτο που κατατάσσεται στην κατηγορία "Λαδερά" δηλαδή όλα αυτά τα πεντανόστιμα ελληνικά πιάτα λαχανικών με βάση το ελαιόλαδο και χωρίς την προσθήκη άλλων λιπαρών ή βουτύρου.
Τα λαδερά είναι συνήθως λαχανικά που σιγοβράζονται στην κατσαρόλα ή στον φούρνο με μια σάλτσα ελαιόλαδου και ντομάτας καθώς και αυτά που μαγειρεύονται χωρίς ντομάτα και με την προσθήκη πολλών φρέσκων μυρωδικών. Αυτό το πιάτο ανήκει στην δεύτερη κατηγορία.

Τα λαδερά είναι ένα τεράστιο κομμάτι της ελληνικής κουζίνας και ένας από τους λόγους που αυτή θεωρείται από τις πιο υγιεινές στον κόσμο. Πρόκειται για ανεπιτήδευτα φαγητά που βασίζονται στην φρεσκάδα των υλικών. Πιάτα που τιμούν την σημαντικότητα των λαχανικών και του ελαιόλαδου στην ελληνική διατροφή και που καταναλώνονται καθ' όλη την διάρκεια του χρόνου, αν και είναι ιδιαιτέρως νόστιμα κατά τους καλοκαιρινούς μήνες λόγω της αφθονίας των φρέσκων λαχανικών.




Τα λαδερά πάντα συνοδεύονται από μεγάλα κομμάτια τυριού όπως φέτα, μανούρι ή κεφαλοτύρι και φυσικά μπόλικο χωριάτικο ψωμί.

Αυτό το φαγητό το φτιάχνω όλο το χρόνο, τουλάχιστον μια φορά τον μήνα, χρησιμοποιώντας κατεψυγμένο αρακά (μπιζέλια) όταν δεν μπορώ να βρω φρέσκο. Η μόνη διαφορά είναι στον χρόνο ψησίματος, με τον κατεψυγμένο αρακά να χρειάζεται 25 λεπτά περίπου παραπάνω μαγείρεμα από ό,τι ο φρέσκος.
Μπορείτε να προσθέσετε και ένα-δυο μικρά καρότα κομμένα σε ροδέλες αν θέλετε. Προσθέστε τα μαζί με τις πατάτες.


Μερίδες: 4

Υλικά
1 κιλό φρέσκος αρακάς μέσα στον λοβό του (καθαρισμένος μου βγήκε 475 γρ.) ή 500 γρ. κατεψυγμένος αρακάς
150 ml παρθένο ελαιόλαδο
4-5 πατάτες μεσαίου μεγέθους (γύρω στα 600 γρ. σύνολο), κομμένες σε κύβους (3 x 3 εκ. περίπου)
8-10 μικρά φρέσκα κρεμμυδάκια, μόνο το λευκό και ανοιχτό πράσινο μέρος, κομμένα σε λεπτές ροδέλες
300 ml νερό βρύσης
30 γρ. άνηθος (1 ματσάκι), χωρισμένος σε στελέχη (κοτσάνια) και φύλλα, ψιλοκομμένος συν έξτρα για το πασπάλισμα των πιάτων
Αλάτι
Μαύρο πιπέρι, φρεσκοτριμμένο


Προετοιμασία
Ξεπλύντε καλά τον αρακά ενώ είναι ακόμα μέσα στους λοβούς, κάτω από τρεχούμενο νερό. Έπειτα, αφαιρέστε τους σπόρους του αρακά μέσα από κάθε λοβό. Όταν τελειώσετε, πετάξτε του άδειους λοβούς και κρατήστε στην άκρη τους σπόρους. Μην τους ξεπλύνετε.

Ρίξτε το ελαιόλαδο σε μια μεγάλη κατσαρόλα με βαρύ πάτο και ζεστάνετέ το σε μέτρια φωτιά. Προσθέστε τα φρέσκα κρεμμυδάκια και τσιγαρίστε τα ελαφρά για 1 λεπτό. Ρίξτε τα κομμένα στελέχη (κοτσάνια) του άνηθου στην κατσαρόλα και τσιγαρίστε τα για ½ λεπτό. Προσθέστε τις κομμένες πατάτες και τσιγαρίστε για 2-3 λεπτά, ανακατεύοντας τακτικά. Προσθέστε τον αρακά (φρέσκο ή κατεψυγμένο) και ανακατέψτε καλά με μια ξύλινη κουτάλα ώστε να καλυφθεί με το ελαιόλαδο. Ρίξτε αλάτι και πιπέρι κατά βούληση και προσθέστε το νερό.
Βάλτε τη φωτιά στο δυνατό και αφήστε να πάρει μια βράση. Σκεπάστε την κατσαρόλα, βάλτε τη φωτιά στο χαμηλό και αφήστε το φαγητό να σιγοβράσει για 20 λεπτά περίπου (για κατεψυγμένο αρακά χρειάζονται 45 λεπτά περίπου) ή μέχρι να μαλακώσουν ο αρακάς και οι πατάτες.
Λίγο πριν να είναι έτοιμο, γύρω στα 5 λεπτά πριν, ρίξτε τον υπόλοιπο άνηθο (τα ψιλοκομμένα φύλλα), κι ανακατέψτε.
Ο αρακάς δεν θα πρέπει να λιώνει ή να διαλύεται αλλά να παραμένει τραγανός και ζουμερός.

Σημείωση: μην παραψήσετε τον αρακά διότι θα χάσει την γεύση και την φρεσκάδα του.

Σερβίρετε αμέσως, πασπαλίζοντας κάθε πιάτο με λίγο επιπλέον ψιλοκομμένο άνηθο.
Το πιάτο αυτό μπορεί να σερβιριστεί και σε θερμοκρασία δωματίου, όπως ισχύει και για όλα τα λαδερά.