Μικροί ήλιοι

Τελευταία νιώθω πως ό,τι κάνω το κάνω βεβιασμένα. Καθημερινότητα, δουλειά, φαγητό, ζωή.

Νιώθω πως πρέπει να κάνω διάλειμμα απ’ όλα και πιο πολύ απ’ τις ίδιες μου τις σκέψεις και προβληματισμούς. Εκείνους που αναστατώνουν την εσωτερική μου γαλήνη, εκείνους που αναμοχλεύουν αναμνήσεις που καλύτερα θα’ ταν να παραμείνουν κατασιγασμένες, που ταρακουνούν νερά που θα προτιμούσα να παραμείνουν ήρεμα και ατάραχα.

Μιλώντας για νερά, μου λείπει η θάλασσα. Η δική μου θάλασσα, όχι αυτή εδώ, που ναι, μπορεί να είναι όμορφη, ακόμα και σαγηνευτική ενίοτε, αλλά ποτέ αυτή που νοσταλγώ.

Είναι περίεργο τί μου λείπει καμιά φορά. Τα πόδια μου χωμένα μέσα στην άμμο και το απαλό κύμα να μου γαργαλάει τα δάχτυλα. Ο ήχος των τριζονιών τα ζεστά βράδια στην εξοχή και ο ήχος του καλοκαιρινού αγεριού που περνά μέσ’ απ’ τα δέντρα σαν κλέφτης.
Ίσως μου λείπει εκείνος, ή μάλλον η ιδέα του, όντας παρών απών. Όντας κομμάτι του μέλλοντός μου χωρίς ποτέ να είναι κομμάτι του εκάστοτε παρόντος μου. Το βροντερό γέλιο του και τα χέρια του, αρρενωπά, δυνατά και πάντα φροντισμένα, η κολώνια του, που την μύριζες ακόμα κι όταν είχε βγει απ’ το δωμάτιο.

Δεν είναι νοσταλγία για το σπίτι, μα περισσότερο για την αίσθηση ασφάλειας, θαλπωρής και την αίσθηση ότι ανήκεις. Συνειδητοποιώ πλέον πως θα είμαι πάντα από εκείνους τους ανθρώπους που αναπολούν τον τόπο τους, που ποτέ δεν θα μπορέσουν να ριζώσουν κάπου αλλά και που ποτέ δεν θα γυρίσουν πίσω. Πρέπει να αποδεχτώ το γεγονός ότι ίσως είμαι προορισμένη να εξερευνώ νέους κόσμους ή ότι είμαι άνθρωπος που ποτέ δεν θα είμαι ικανοποιημένη με αυτά που έχω.

Ποτέ δεν σταματάω όμως να χαμογελώ. Είμαι ευγνώμων για τόσα πολλά πράγματα και ανθρώπους στη ζωή μου, και πάνω απ’ όλους για τον Σ. Είμαι ευγνώμων για όλους εσάς, ναι εσάς, που διαβάζετε τα λόγια μου και περνάτε να μου αφήσετε ένα μήνυμα, για εσάς που μαγειρεύετε τις συνταγές μου και έρχεστε έπειτα γεμάτοι ευγένεια και καλοσύνη να μου το πείτε, για εσάς που είστε αθόρυβοι αλλά εδώ. Επειδή, όπως έχω πει τόσες φορές στο παρελθόν, αυτός ο χώρος είναι κομμάτι του εαυτού μου, ένα κομμάτι που μου δίνει πάντα χαρά να το μοιράζομαι.

Είμαι ευγνώμων για τη μαγειρική που μου προσφέρει ικανοποίηση, τα φαγητά που με κάνουν χαρούμενη, τα υλικά που με κάνουν να τρέχω στην κουζίνα και να μη βγαίνω πριν φτιάξω κάτι νόστιμο για να μοιραστώ με αυτούς που αγαπώ. Είμαι ευγνώμων για τα φρούτα του καλοκαιριού. Τα κεράσια, τα πεπόνια, τα ροδάκινα, τα βερίκοκα. Τα βερίκοκα, τους μικρούς μου ήλιους. Όταν μαγειρεύω μ’ αυτά ο ήλιος εμφανίζεται ακόμα κι αν έξω βρέχει. Πάντα απολαυστικά, όπως και αυτή τη φορά.

Αυτή τη φορά έφτιαξα μια galette. Με βερίκοκα, ζάχαρη, βανίλια και μια ζύμη τόσο εύθρυπτη, ελαφριά και βουτυρένια που μου θύμισε σφολιάτα.
Απλά πράγματα που σου φέρνουν ένα χαμόγελο στο πρόσωπο. Για αυτό πρόκειται.

Galette Βερίκοκου

Η galette (γκαλέτ) είναι από τα ευκολότερα είδη τάρτας καθώς δεν χρειάζεται ειδική φόρμα για να την φτιάξεις. Ανοίγεις τη ζύμη, τακτοποιείς τα φρούτα στο κέντρο και διπλώνεις τις άκρες της.

Χρησιμοποιήστε ώριμα, γλυκά βερίκοκα· όσο πιο γλυκά τα φρούτα τόσο λιγότερη ζάχαρη θα χρειαστεί να προσθέσετε στη γέμιση της galette. Αν τα βερίκοκα που θ’ αγοράσετε είναι πάρα πολύ γλυκά, προσθέστε στη γέμιση 2-3 κουταλιές ζάχαρη αντί για 4.

Χρησιμοποίησα πάστα βανίλιας αλλά μπορείτε να χρησιμοποιήσετε σποράκια βανίλιας από ένα λοβό. Μη χρησιμοποιήσετε εκχύλισμα βανίλιας γιατί δεν έχει την ίδια γεύση.

Αν έχετε μεγάλο επεξεργαστή τροφίμων, είναι προτιμότερο να φτιάξετε τη ζύμη σε αυτόν και όχι με τα χέρια σας, γιατί τα χέρια τείνουν να είναι ζεστά το καλοκαίρι, λιώνοντας το βούτυρο και κάνοντας το χειρισμό της ζύμης πιο δύσκολο. Παρακάτω δίνω οδηγίες και για τις δυο μεθόδους παρασκευής της ζύμης.

Μερίδες: 6

Υλικά

για τη ζύμη
200 γρ. αλεύρι για όλες τις χρήσεις
2 κουταλιές σούπας ψιλή ζάχαρη
Μια πρέζα αλάτι
Ξύσμα 1 λεμονιού
140 γρ. ανάλατο βούτυρο, κρύο και κομμένο σε κύβους
1-2 κουταλιές σούπας κρύο νερό

για τη γέμιση
300-350 γρ. ώριμα βερίκοκα (χρησιμοποίησα 11 μικρά βερίκοκα)
4 κουταλιές σούπας ψιλή ζάχαρη
1 κουταλάκι γλυκού πάστα βανίλιας (ή 1 λοβό βανίλιας κομμένο στη μέση κατά μήκος και ξεσποριασμένο)

1 μικρό αβγό, χτυπημένο ελαφρά, για το άλειμμα της ζύμης

Ειδικά εργαλεία: μεγάλος επεξεργαστής τροφίμων, πλαστική μεμβράνη, πλάστης, λαμαρίνα ή ταψί, λαδόκολλα, πινέλο ζαχαροπλαστικής


Προετοιμασία

για τη ζύμη
• με επεξεργαστή τροφίμων
Σ’ ένα μεγάλο επεξεργαστή τροφίμων, προσθέστε το αλεύρι για όλες τις χρήσεις, την ζάχαρη, το αλάτι και το ξύσμα λεμονιού και αναμείξτε για 5 δευτερόλεπτα. Προσθέστε τους κύβους του κρύου βουτύρου και αναμείξτε μέχρι να έχετε ένα μείγμα που να μοιάζει με χοντροκομμένα ψίχουλα. Έπειτα προσθέστε 1-2 κουταλιές κρύο νερό (εγώ χρειάστηκε να προσθέσω 1½ κουταλιά) και αναμείξτε μέχρι το μείγμα να γίνει ζύμη που ίσα να κρατάει και να μην είναι υγρή (όπως στην φωτογραφία παρακάτω). Προσθέστε αρχικά 1 κουταλιά νερό κι αν δείτε πως η ζύμη είναι πολύ ξερή για να γίνει μάζα, προσθέστε λίγο ακόμα.

• με τα χέρια
Σ’ ένα μεγάλο μπωλ, προσθέστε το αλεύρι για όλες τις χρήσεις, τη ζάχαρη, το αλάτι και το ξύσμα λεμονιού και ανακατέψτε με μια σπάτουλα. Προσθέστε τους κύβους κρύου βουτύρου και, χρησιμοποιώντας δυο μαχαίρια, έναν κόπτη ζαχαροπλαστικής ή τα ακροδάχτυλά σας, "κόψτε" το βούτυρο μέσα στο αλεύρι, μέχρι να έχετε ένα μείγμα που να μοιάζει με χοντροκομμένα ψίχουλα. Έπειτα προσθέστε 1-2 κουταλιές κρύο νερό (εγώ χρειάστηκε να προσθέσω 1½ κουταλιά) και αναμείξτε γρήγορα με τα χέρια σας μέχρι το μείγμα να γίνει ζύμη που ίσα να κρατάει και να μην είναι υγρή (όπως στην φωτογραφία πιο πάνω). Προσθέστε αρχικά 1 κουταλιά νερό κι αν δείτε πως η ζύμη είναι πολύ ξερή για να γίνει μάζα, προσθέστε λίγο ακόμα.

Αδειάστε τη ζύμη πάνω σ’ ένα μεγάλο κομμάτι πλαστικής μεμβράνης, ενώστε με τα χέρια για να σχηματιστεί μια μπάλα και έπειτα σχηματίστε έναν πεπλατυσμένο δίσκο. Κλείστε τη μεμβράνη καλά και τοποθετήστε τη ζύμη στο ψυγείο για 40 λεπτά.

για τη γέμιση
Ξεπλύντε τα βερίκοκα, κόψτε τα στη μέση κι αφαιρέστε το κουκούτσι. Βάλτε τα σ’ ένα μπωλ μεσαίου μεγέθους και προσθέστε τη ζάχαρη και την πάστα βανίλιας (ή τα σποράκια από τον λοβό βανίλιας). Ανακατέψτε καλά μ’ ένα κουτάλι φροντίζοντας να καλυφθούν καλά τα βερίκοκα απ’ τη ζάχαρη και αφήστε στην άκρη.

Προθερμάνετε το φούρνο σας στους 180 βαθμούς Κελσίου.

Βγάλτε τη ζύμη απ’ το ψυγείο, αφαιρέστε και πετάξτε την πλαστική μεμβράνη και τοποθετήστε τη ζύμη ανάμεσα σε δυο μεγάλα κομμάτια λαδόκολλας. Χρησιμοποιώντας έναν πλάστη, ανοίξτε τη ζύμη σε ένα κύκλο με διάμετρο περίπου 30 εκ. και πάχος 0,5 εκ. Αφαιρέστε το πάνω κομμάτι λαδόκολλας και μεταφέρετε τη ζύμη μαζί με το κάτω κομμάτι λαδόκολλας πάνω σε μια λαμαρίνα ή ταψί.
Προσθέστε στο κέντρο της ζύμης ομοιόμορφα τα βερίκοκα (με όλη τη ζάχαρη απ’ το μπωλ) αφήνοντας γύρω-γύρω ένα κενό 5 εκ. Τοποθετήστε το ταψί στο ψυγείο για 10 λεπτά. Σε αυτό το σημείο η ζύμη θα έχει μαλακώσει οπότε την βάζουμε στο ψυγείο για να σφίξει το βούτυρο και η ζύμη να γίνει εύθρυπτη όταν ψηθεί.

Αφαιρέστε το ταψί απ’ το ψυγείο και διπλώστε τις άκρες της ζύμης πάνω από τα ακριανά βερίκοκα, φροντίζοντας να κλείσετε τυχόν ρωγμές για να μη χυθούν τα ζουμιά κατά το ψήσιμο. Είναι πιο εύκολο να διπλώσετε τη ζύμη χρησιμοποιώντας τη λαδόκολλα. Σηκώνοντας δηλαδή τη ζύμη και διπλώνοντάς την πάνω απ’ τα φρούτα, βάζοντας τα χέρια σας κάτω απ’ τη λαδόκολλα παρά κάτω απ’ τη ζύμη. Έτσι η ζύμη σας δεν θα κάνει εύκολα ρωγμές.
Χρησιμοποιώντας ένα πινέλο ζαχαροπλαστικής, αλείψτε τη ζύμη καλά με αβγό. Τοποθετήστε το ταψί στο μεσαίο ράφι του προθερμασμένου φούρνου και ψήστε την galette για 40-45 λεπτά μέχρι να μαλακώσουν τα βερίκοκα και η ζύμη να πάρει ένα χρυσοκάστανο χρώμα.

Αφαιρέστε την απ’ το φούρνο κι αφήστε την να κρυώσει ελαφρώς. Σερβίρετε την galette ζεστή μαζί με λίγη ελαφρά χτυπημένη μασκαρπόνε, με σαντιγύ ή με παγωτό βανίλιας.
Μπορείτε επίσης να την σερβίρετε σε θερμοκρασία δωματίου.

Διατηρείται για 1-2 μέρες, καλυμμένη, σε θερμοκρασία δωματίου, αλλά είναι προτιμότερο να φαγωθεί την μέρα που θα την ψήσετε.