Φίγγια προς ανακάλυψη

Στην Ελλάδα, όπως και στις περισσότερες μεσογειακές χώρες, σπάνια χρησιμοποιούνται φρούτα σε κυρίως φαγητά. Ίσως οφείλεται στο γεγονός ότι υπάρχει τέτοια πληθώρα λαχανικών που μπορεί κανείς να χρησιμοποιήσει, ώστε να μην έχει γεννηθεί η ανάγκη για αντικατάσταση με φρούτα. Έτσι, αυτά χρησιμοποιούνται ως επί το πλείστον σε επιδόρπια ή τ'απολαμβάνουμε μόνα τους, γευόμενοι τη φρεσκάδα και νοστιμιά τους.






Έχω χρησιμοποιήσει φρούτα πολλάκις σε κυρίως πιάτα, ακολουθώντας συνήθως κάποια ασιατική ή λατινοαμερικάνικη συνταγή, αλλά από τότε που μετακόμισα με τον φίλο μου στην Ολλανδία, οι γαστρονομικοί μας ορίζοντες έχουν διευρυνθεί. Άρχισα να πειραματίζομαι πιό πολύ με τη χρήση των φρούτων, ενσωματώνοντάς τα σε πολυάριθμα κυρίως ή συνοδευτικά πιάτα και ορεκτικά. Είναι γνωστό ότι οι Ολλανδοί δεν έχουν καλό όνομα όσον αφορά την μαγειρική τους κληρονομιά, μάλλον το αντίθετο θα έλεγα, όμως είμαι απ' τους ανθρώπους που θέλω να δίνω ευκαιρίες στους άλλους. Έτσι το ταξίδι μου ξεκίνησε με μήλα και μια δοκιμή στο παραδοσιακό ολλανδικό φαγητό hachee (χασέι), έπειτα συνέχισα με αχλάδια και ξαφνικά ήρθαν τα Χριστούγεννα, και μαζί μ' αυτά έκαναν την εμφάνισή τους στα μανάβικα και σούπερ μάρκετ τα φίγγια (cranberries). Έπρεπε κάπως να τα χρησιμοποιήσω. Είχα μαγευτεί απ' το υπέροχο κόκκινο χρώμα τους και το ζουμερό τους στρογγυλό σχήμα.






Δεν ήθελα όμως να τα συνδυάσω με κυνήγι, ακολουθώντας κάποια ολλανδική συνταγή, χρειαζόμουν κάτι απλό για το μαγειρικό ντεμπούτο μου με φίγγια. Και τί είναι πιό απλό από ένα τσάτνεϊ (chutney) ;






Αυτό το εκπληκτικά κόκκινο κατασκεύασμα έχει ένα έντονο άρωμα. Η γλυκιά και οξεία γεύση του, μαζί με την φλογερή κάψα απ' το τσίλι, είναι ικανή να αναστατώσει ακόμα και τους πιό απαιτητικούς ουρανίσκους. Μόνο στην επίγευση μπορεί κανείς να διακρίνει μια υποψία τζίντζερ και σκόρδου που δίνουν μια γήϊνη νότα στο τσάτνεϊ. Είναι ιδανικό ως συνοδευτικό ενός κομματιού τυρί Stilton ή Fourme d'Ambert πάνω σε crostini* και σερβιρισμένο ως ορεκτικό.






Η σιροπιαστή γεύση ξιδιού του τσάτνεϊ γίνεται ακόμα πιό θεσπέσια όταν σερβιριστεί μ' ένα μεγάλο κομμάτι παρμεζάνας και κρύες φέτες καπνιστού ζαμπόν ή ροζμπίφ, για μια νύχτα με φίλους, μη ξεχνώντας ασφαλώς ένα μπουκάλι του αγαπημένου σας κόκκινου ή λευκού κρασιού.


*Crostini είναι η ιταλική λέξη για τα κρουτόν, αλλά συνήθως υπονοεί ψημένες φέτες ψωμιού, συνήθως από γαλλική μπαγκέτα ή το ιταλικό ψωμί τσιαμπάτα (ciabatta).













Tσάτνεϊ με φίγγια (cranberries)
Προσαρμοσμένη από το αμερικάνικο Gourmet

Αν επιθυμείτε να φτιάξετε το τσάτνεϊ κάποια άλλη εποχή του χρόνου όταν δεν υπάρχουν φρέσκα φίγγια, μπορείτε να χρησιμοποιήσετε κατεψυγμένα. Χρησιμοποιήστε τα κατευθείαν απ' τον καταψύκτη.
Το τσάτνεϊ είναι γευστικότερο την επόμενη μέρα αφού το έχετε μαγειρέψει κι έχει ακόμα καλύτερη γεύση μια εβδομάδα μετά.




Γίνονται 2 κούπες

Υλικά
3 μικρά κρεμμύδια ή κοκκάρια ή ασκαλώνια (shallots/εσαλότ), χοντροκομμένα
1 κουταλιά σούπας ελαιόλαδο
320 γρ. φρέσκα φίγγια (cranberries)
3 κουταλιές σούπας μηλόξιδο
150 γρ. (2/3 κούπας) ψιλή ζάχαρη
1/2 κουταλάκι γλυκού αλάτι
1 μεγάλη σκελίδα σκόρδο, ψιλοκομμένο
20 γρ. (1 ½ κουταλάκι γλυκού) φρέσκο τζίντζερ, καθαρισμένο και ψιλοκομμένο
Μια πρέζα μπούκοβο ή τσίλι σε σκόνη

Προετοιμασία
Ζεστάνετε το ελαιόλαδο σε μια κατσαρόλα για σάλτσες με βαρύ πάτο, σε μέτρια φωτιά. Προσθέστε τα κρεμμύδια και σωτάρετέ τα, ανακατεύοντας τακτικά, μέχρι να μαλακώσουν αλλά να μην έχουν πάρει χρώμα, για 3-5 λεπτά.
Προσθέστε τα υπόλοιπα υλικά και σιγοβράστε, δίχως να έχετε τοποθετήσει το καπάκι, ανακατεύοντας που και που και φροντίζοντας να μην κολλήσει τίποτα στον πάτο, μέχρι ν' αρχίσουν να σκάνε τα φίγγια, 12-15 λεπτά. Σ' αυτό το σημείο θα ήταν καλό να μισοσκεπάσετε την κατσαρόλα με το καπάκι, έτσι ώστε να μην πεταχτούν τα φίγγια στην κουζίνα σας αλλά συνάμα να μπορεί να φύγει ο ατμός απ' την κατσαρόλα. Όταν η πλειοψηφία των φιγγιών έχει σκάσει, βγάλτε την κατσαρόλα απ' τη φωτιά.
Αν θέλετε να σερβίρετε το τσάτνεϊ την ίδια μέρα, αφήστε το να κρυώσει, τοποθετήστε το σε ένα μικρό μπωλ και σερβίρετέ το.

Αν επιθυμείτε να το διατηρήσετε, πάρτε ένα αποστειρωμένο βαζάκι, φροντίζοντας να μην αγγίξετε το εσωτερικό του μέρος και γεμίστε το με το τσάτνεϊ όσο αυτό είναι ακόμα καυτό. Κλείστε ερμητικά το καπάκι και κρατήστε το σε μέρος σκοτεινό και δροσερό μέχρι και 1 χρόνο.

Εφόσον ανοιχτεί το καπάκι πρέπει να μπει στο ψυγείο. Μπορεί να διατηρηθεί εκεί για 3-4 μήνες, δεδομένου ότι δεν το έχετε μολύνει με βρώμικα κουτάλια ή χέρια κατά την διάρκεια σερβιρίσματος.
(Διαβάστε αυτό)




Πώς να αποστειρώνετε γυάλινα βαζάκια
Η αποστείρωση των βάζων είναι εξαιρετικά σημαντική αν επιθυμείτε να διατηρήσετε τσάτνεϊ. Είναι ανθυγιεινό και επικίνδυνο να αποθηκεύετε τσάτνεϊ σε μη αποστειρωμένα βάζα.
Προθερμάνετε το φούρνο σας στους 100 βαθμούς Κελσίου. Πλύνετε τα βαζάκια μαζί με τα καπάκια τους με σαπούνι σε ζεστό νερό. Τοποθετήστε τα, ενώ είναι ακόμα υγρά και χωρίς ν' αγγίζετε τα εσωτερικά τους τοιχώματα, σ' ένα ταψί και μέσα στο φούρνο για 35 λεπτά. Βγάλτε τα απ' το φούρνο, γεμίστε τα βάζα με το καυτό προϊόν και ασφαλίστε τα καπάκια τους αμέσως.