Μια προειδοποιητική ιστορία και τα καλύτερα κεφτεδάκια που θα φάτε ποτέ

Προχθές το απόγευμα, αφού ο Σ κι εγώ εξασκήσαμε το εκλογικό μας δικαίωμα, αποφασίσαμε να πάμε έξω για φαγητό. Ίσως παρατηρήσατε ότι είπα πως θα πάμε για φαγητό απόγευμα αντί για βράδυ κι αυτό γιατί έτσι είναι τα πράγματα εδώ στην Ολλανδία. Τα περισσότερα εστιατόρια κλείνουν τις κουζίνες τους στις 10 κι ούτως ή άλλως είναι άδεια από τις εννιάμιση. Όταν το πρωτοσυνειδητοποίησα αυτό έμεινα κατάπληκτη και νόμιζα πως είχα έρθει να κατοικήσω σε γηριατρική κοινότητα κι όχι σε μια διεθνή Ευρωπαϊκή πόλη. Στην Αθήνα τα εστιατόρια ανοίγουν στις εννέα κι όταν βγαίνω για φαγητό γυρίζω στη μία το πρωΐ. Εδώ όμως είναι μια άλλη ιστορία. Οι Ολλανδοί τρώνε στις έξι και κοιμούνται από τις έντεκα. Είναι τόσο βαρετό, αλλά είναι ένα ακόμα πράγμα που έπρεπε να συνηθίσω ζώντας εδώ.






Είχαμε όρεξη για Ιταλικό κι έτσι επιλέξαμε ένα εστιατόριο όχι πολύ μακριά απ' το σπίτι μας, για το οποίο είχαμε ακούσει καλά λόγια. Έλεγξα την ιστοσελίδα τους και μου φάνηκε καλαίσθητο και μοντέρνο, και το μενού τους είχε πολύ καλές επιλογές για ζυμαρικά κι ορεκτικά. Είχα ενθουσιαστεί.
Όταν φτάσαμε εκεί όμως ήταν αλλιώς τα πράγματα. Κατ' αρχάς δε μου άρεσε η ατμόσφαιρα του μαγαζιού. Δε ξέρω τί ακριβώς έφταιγε, ο φωτισμός, ο τρόπος που είχαν οργανώσει τα τραπέζια τους, απλά δεν ένιωθα άνετα. Ή ίσως ήταν το γεγονός ότι μας έβαλαν να κάτσουμε στο χειρότερο τραπέζι του εστιατορίου, αν και είχαμε κάνει κράτηση. Το τραπέζι ήταν ακριβώς μπροστά στην είσοδο, όπου όλοι μας σκουντάγανε και ξεπαγιάζαμε από το συνεχές ανοιγόκλεισμα της πόρτας.






Παραγγείλαμε antipasti (πιατέλα ορεκτικών) που ήταν αρκετά νόστιμα, αν και δε μπορώ να πω ότι μου είναι ευχάριστο να απολαμβάνω θαλασσινά όπως χταπόδι και γαρίδες στο ίδιο πιάτο με προσούτο και μορταδέλλα. Ήπιαμε ένα υπερτιμημένο Chianti του 2007 το οποίο ήταν πολύ καλό, είχε καλές ταννίνες. Μετά ήρθαν τα κυρίως πιάτα, με 55 λεπτά καθυστέρηση! Το εστιατόριο είχε περίπου δώδεκα τραπέζια και στα οχτώ με εννέα απ' αυτά κάθονταν μόνο δύο άτομα. Πόσο δύσκολο είναι να ετοιμάσεις κυρίως πιάτα για τόσα άτομα; Δεν είχαμε έρθει όλοι την ίδια ώρα, για όνομα! Ο κακομοίρης ο σερβιτόρος ζητούσε συνεχώς συγνώμη αλλά τί να σου κάνει η συγνώμη όταν πεινάς ε;






Τελος πάντων, είχα παραγγείλει μοσχαρίσια σκαλοπίνια με σάλτσα μανιταριών πορτσίνι, ψητές πατάτες και αντίδια, κι ο Σ σπαγγέτι με καραβίδες και ρόκα. Αν εξαιρέσουμε το γεγονός ότι βρήκα μέσα στο φαγητό μου ένα πλαστικό κορδονάκι που ένας Θεός ξέρει πώς βρέθηκε εκεί, τα σκαλοπίνια ήταν καλά μαγειρεμένα, η σάλτσα ήταν ικανοποιητική, αλλά δε μπόρεσα να βρω ούτε ένα μανιτάρι πορτσίνι στο πιάτο μου όσο κι αν έψαξα. Οι πατάτες ήταν άνοστες και δεν είχαν ψηθεί αρκετά, και τα αντίδια, αν και είχαν μαγειρευτεί καλά, φαίνονταν να έχουν μαγειρευτεί σε σάλτσα ντομάτας η οποία δεν έχει καμία σχέση με την κρεμώδη σάλτσα μανιταριών. Δύο είδη σάλτσας σ' ένα πιάτο; Έλεος! Τα ζυμαρικά δεν ήταν τίποτα το ιδιαίτερο, όπως παραδέχτηκε ο Σ. Η ρόκα ήταν πολύ σκληρή, πώς μπορεί να γίνει βέβαια αυτό δεν έχω ιδέα αλλά αναγκαζόταν να την φτύνει στην πετσέτα του επομένως αυτό σίγουρα δεν ήταν καλό.






Οφείλω να ομολογήσω πως το επιδόρπιο ήταν πολύ νόστιμο αλλά είχα παραγγείλει παγωτό μόκα κι είναι γνωστό ότι όλα τα παγωτά είναι νόστιμα. Ο Σ είχε παραγγείλει créme brulée την οποία δοκίμασα και μου φάνηκε καλή, αλλά εκείνος είπε πως είχε φάει καλύτερες. Τον πίστεψα.
Α, το αποκορύφωμα της βραδιάς ήταν όταν μας προσέφεραν σπιτικό limoncello. Ήταν φανταστικό αλλά όχι αρκετό για να μας αλλάξει γνώμη για το εστιατόριο. Η όλη εμπειρία μας εκεί ήταν απογοητευτική. Δε μπορώ να καταλάβω πώς είναι δυνατόν αυτό το εστιατόριο να ήταν γεμάτο και μάλιστα να διώχνει και πελάτες. Δε θα πω το όνομα του μαγαζιού αλλά δε πρόκειται να ξαναπατήσω. Ξέρω πως πιθανόν θα γινόμουν πολύ σκληρή κριτικός αλλά τί να κάνω, τα λέω όπως είναι.






Έπρεπε να είχαμε μείνει σπίτι και να απολαμβάναμε αυτές τις υπέροχες λιχουδιές! Κεφτεδάκια με μαραθόσπορους και σάλτσα γιαουρτιού με φρέσκο δυόσμο και ξύσμα λεμονιού. Δεν ακούγεται τέλειο; Σας διαβεβαιώνω πως όχι μόνο ακούγεται τέλειο αλλά έχει και τέλεια γεύση.






Αυτός είναι ένας ακόμα κλασικός Ελληνικός μεζές. Στην Ελλάδα λατρεύουμε τα κεφτεδάκια κι υπάρχουν αμέτρητοι συνδυασμοί για την προετοιμασία τους. Η χρήση διαφορετικών ειδών κρέατος όπως αρνί, βοδινό, χοιρινό ή μοσχάρι δίνει διαφορετική γεύση και χαρακτήρα στους κεφτέδες. Η προσθήκη διαφόρων μυρωδικών όπως δυόσμου, μαϊντανού και θυμαριού ή η χρήση μπαχαρικών όπως κύμινο, κανέλα ή μπαχάρι καθιστά τους κεφτέδες μοναδικούς. Μπορούν να φαγωθούν μόνοι τους, με ψητές ή τηγανητές πατάτες -που είναι κι ένα από τ' αγαπημένα μου φαγητά-, μπορούν πρώτα τα τηγανιστούν κι έπειτα να προστεθούν σε μια κόκκινη σάλτσα ντομάτας, ή απλά να σερβιριστούν με μια σάλτσα ως ντιπ.






Αυτά που μοιράζομαι τώρα μαζί σας γίνονται με βοδινό και χοιρινό κιμά που είναι ένας τέλειος συνδυασμός. Η προσθήκη τριμμένου μαραθόσπορου και μπαχαρικών όπως κανέλας, γαρίφαλου, κορίανδρου και πιπεριού καγιέν κάνουν αυτά τα κεφτεδάκια εξαιρετικά μυρωδάτα και πικάντικα. Συνοδεύονται από μια σάλτσα ελληνικού γιαουρτιού (ντιπ) που είναι πλούσια, αναζωογονητική κι εκρηκτικά αρωματική, με το φρέσκο δυόσμο και το λεμόνι να συμπληρώνουν την έντονη γεύση των κεφτέδων.






Αυτός ο μεζές είναι τέλειος για ούζο καθώς οι νότες γλυκάνισου αναδεικνύουν το γευστικό χαρακτήρα του μαραθόσπορου. Μπορείτε επίσης να τους συνοδεύσετε με λευκό κρασί όπως ένα Riesling. Είναι ιδανικοί για ένα δείπνο, σερβιρισμένοι ως ορεκτικό, ως μέρος ενός μπουφέ ή μαγειρεμένα μαζί με μερικές πατάτες τηγανητές και μια ντοματοσαλάτα για ένα οικογενειακό γεύμα.











Κεφτεδάκια με Μαραθόσπορους και Μπαχαρικά και Σάλτσα Γιαουρτιού-Δυόσμου
Προσαρμοσμένη από την Μυρσίνη Λαμπράκη

Τηγανίζοντας αυτά τα πεντανόστιμα κεφτεδάκια θα γεμίσει το σπίτι σας με τις μυρωδιές της Ελλάδας. Χρησιμοποίησα ελαιόλαδο για το τηγάνισμα αλλά εσείς αν επιθυμείτε μπορείτε να χρησιμοποιήσετε αραβοσιτέλαιο ή ηλιέλαιο για ένα πιό ελαφρύ αποτέλεσμα.
Είναι σημαντικό ο κιμάς που θα αγοράσετε να μην έχει πολύ λίπος γιατί τα κεφτεδάκια θα γίνουν βαριά και λιπαρά.






Γίνονται 40-45 μικρά κεφτεδάκια / 2 κούπες σάλτσα γιουρτιού-δυόσμου

Υλικά

για τα κεφτεδάκια
250 γρ. χοιρινός κιμάς
250 γρ. βοδινός ή μοσχαρίσιος κιμάς
1 μεγάλο κρεμμύδι, τριμμένο
1 αβγό μεσαίου μεγέθους
1 κουταλάκι γλυκού μαραθόσποροι, κοπανισμένοι
1/2 κουταλάκι γλυκού κορίανδρο σε σκόνη
1/4 κουταλάκι γλυκού κανέλα σε σκόνη
1/4 κουταλάκι γλυκού γαρίφαλο σε σκόνη
1/2 κουταλάκι γλυκού πιπέρι καγιέν
1/2 κουταλάκι γλυκού αλάτι
1/4 κούπας καλαμποκάλευρο
1 κουταλιά σούπας ελαιόλαδο συν 1 κούπα ελαιόλαδο για το τηγάνισμα

για τη σάλτσα γιαουρτιού-δυόσμου
2 κούπες ελληνικό στραγγιστό γιαούρτι
2 κουταλιές σούπας φρέσκα φύλλα δυόσμου, ψιλοκομμένα
1 κουταλάκι γλυκού ξύσμα λεμονιού
1 κουταλιά σούπας ελαιόλαδο

Προετοιμασία

για τα κεφτεδάκια
Χρησιμοποιώντας ένα γουδί κοπανίστε τους μαραθόσπορους ώσπου να γίνουν σχεδόν σκόνη.

Σ' ένα μεγάλο μπωλ τοποθετήστε το βοδινό και χοιρινό κιμά, τ' αβγό, το κρεμμύδι, τους κοπανισμένους μαραθόσπορους, τα μπαχαρικά, το αλάτι και τη 1 κουταλιά ελαιόλαδο. Ζυμώστε καλά με τα χέρια σας για περίπου 10 λεπτά ώσπου όλα τα υλικά να αναμειχθούν καλά. Καλύψτε το μπωλ με πλαστική μεμβράνη και βάλτε το στο ψυγείο για τουλάχιστον 1 ώρα έτσι ώστε το μείγμα να "δέσει" και να "σιτέψει".

Βάλτε το καλαμποκάλευρο σ' ένα μπωλ.

Πλάστε μικρά κεφτεδάκια με τα χέρια σας και ρολάρετέ τα μέσα στο καλαμποκάλευρο. Έπειτα βάλτε τα λίγα λίγα σ' ένα κόσκινο και ανακινήστε τα για να φύγει το περιττό αλεύρι πέφτοντας μέσα στο μπωλ.

Ζεστάνετε το ελαιόλαδο σ' ένα μεγάλο τηγάνι σε δυνατή φωτιά και μόλις κάψει ρίξτε τα κεφτεδάκια. Αμέσως χαμηλώστε τη φωτιά στο μέτριο κι αφήστε να τηγανιστούν οι κεφτέδες, γυρίζοντάς τους μια φορά, για 10 λεπτά περίπου ή μέχρι να ψηθούν εσωτερικά και απ' έξω να έχουν πάρει ένα χρυσαφί χρώμα.
Αφαιρέστε τους απ' το τηγάνι με μια τρυπητή κουτάλα και τοποθετήστε τους πάνω σε απορροφητικό χαρτί για να στραγγίξουν.

Βάλτε τα κεφτεδάκια σε ένα μπωλ και σερβίρετε αμέσως.

για τη σάλτσα γιαουρτιού-δυόσμου
Σ' ένα μπωλ αναμείξτε καλά το γιαούρτι, το δυόσμο, το ξύσμα λεμονιού και το ελαιόλαδο μ' ένα κουτάλι. Καλύψτε το μπωλ με πλαστική μεμβράνη και βάλτε το στο ψυγείο. Μπορείτε να προετοιμάσετε τη σάλτσα αυτή μια μέρα πριν, και πριν τη σερβίρετε ν' ανακατέψετε μ' ένα κουτάλι για ν' αναμειχθούν καλά τα υλικά ξανά.

Για να σερβίρετε, τοποθετήστε τα κεφτεδάκια καθώς και τη σάλτσα γιαουρτιού σε καθαρά μπωλ. Τα κεφτεδάκια πρέπει να σερβίρονται ζεστά και κατά προτίμηση απ' ευθείας απ' το τηγάνι.