Say cheese

Η μαμά μου είναι αυτή που ευθύνεται για την αγάπη που έχω στα τυριά. Όταν ήμουν μικρή, με έπαιρνε μαζί της όταν πήγαινε για ψώνια στο ντελικατέσσεν της γειτονιάς μας, όπου η πρώτη στάση ήταν πάντα μπροστά στη βιτρίνα με τα τυριά. Η μεθυστική τους μυρωδιά με ζάλιζε και της τραβούσα δυνατά το φουστάνι για να την κάνω να προχωρήσει πιο πέρα, σε μια πιο ενδιαφέρουσα για μένα βιτρίνα, αυτήν με τα γλυκά.






Αλλά όχι, δεν ενέδιδε. Δοκίμαζε όποιο τυρί της κινούσε το ενδιαφέρον, από μια κεφαλογραβιέρα Κρήτης μέχρι ένα ιταλικό προβολόνε κι από μια μυζήθρα μέχρι ένα γαλλικό ροκφόρ, σχολιάζοντας το πόσο κρεμώδη ή αψιά γεύση είχαν τα τυριά με τον ιδιοκτήτη του ντελικατέσσεν.






Όταν το γευστικό της ταξίδι τελείωνε, διάλεγε τρία-τέσσερα και μπορούσαμε επιτέλους να προχωρήσουμε στις επόμενες βιτρίνες—πρώτα στα αλλαντικά κι έπειτα στα γλυκά. Εκεί ήταν που εγώ τρελαινόμουν. Κολλούσα την μουρίτσα και τα χέρια μου στο τζάμι και ξελιγωνόμουν στη θέα των κέικ και ζαχαρωτών, όντας πάντα λιχούδα, ζητώντας της να μου αγοράσει όποια σοκολάτα έμπαινε στο οπτικό μου πεδίο. Φυσικά, ούτε και τότε ενέδιδε. Μου αγόραζε μια σοκολάτα, την αγαπημένη μου, κι αυτό ήταν.






Στη συνέχεια, περνούσαμε από τον μανάβη για να αγοράσουμε φρέσκα φρούτα και λαχανικά, κι έπειτα από τον φούρνο για να πάρουμε μερικά μεγάλα καρβέλια ψωμί, των οποίων το κουβάλημα αναλάμβανα πάντα εγώ. Μπορεί η σακούλα να μου φαινόταν βαριά αλλά η ανταμοιβή ήταν για μένα μεγάλη—η μοσχοβολιά του ψωμιού που ξεγλυστρούσε από μέσα, ανεβαίνοντας μέχρι τα ρουθούνια μου, κάνοντάς με να παίρνω βαθιές εισπνοές, λιμπιζόμενη την απαλή ψίχα και την κριτσανιστή κόρα.






Όταν φτάναμε πια στο σπίτι, μια έκπληξη με περίμενε. Η μαμά μου τακτοποιούσε βιαστικά τα ψώνια στα νουλάπια και στο ψυγείο και μου ζητούσε να καθήσω στο τραπέζι της κουζίνας. Έπιανε το βούτυρο και κανα-δυο από τα τυριά που πριν λίγο είχε αγοράσει και μαζί με το ψωμί τα έφερνε όλα στο τραπέζι. Έκοβε στη μέση το ακόμα αχνιστό καρβέλι με τα χέρια της και πάνω σ' ένα μεγάλο κομμάτι του, άπλωνε μια γενναιόδωρη ποσότητα βουτύρου και μετά... μετά ερχόταν η ώρα για το τυρί.






Άλλες φορές έκοβε ένα σκληρό τυρί και το τοποθετούσε προσεκτικά πάνω στο βουτυρωμένο ψωμί κι άλλες φορές επέλεγε ένα μαλακό τυρί, όπως το ροκφόρ, το οποίο άλειφε πάνω στη ζεστή φέτα του ψωμιού, δημιουργώντας μια παχιά στρώση κι ένα αμάλγαμα κρεμώδους τυριού και πλούσιου βουτύρου. Έπειτα, με προέτρεπε να το δοκιμάσω. Μια δοκιμή που, απ' όσο θυμάμαι, ποτέ δεν αρνήθηκα. Η γεύση ήταν τέτοια που ήταν αδύνατο να αντισταθώ.






Η γεύση του ροκφόρ. Τρελαινόμουν για την οξύτητά του και την πικάντικη αίσθηση που ένιωθα να ερεθίζει τον ουρανίσκο μου μετά την πρώτη μπουκιά. Τρελαινόμουν για τις πρασινωπές, βαθουλωτές τρυπίτσες που εμφανίζονταν ανάμεσα στο ασπρουλό χρώμα του τυριού όταν το δάγκωνα. Τρελαινόμουν για την έντονη μυρωδιά του και τελικά, αυτή η γεύση του ροκφόρ άρχισε να με τρελαίνει όσο τρέλαινε και την μαμά μου. Και αυτή η τρέλα κρατεί καλά. Και για τις δυο μας.






Το προσθέτω όπου μπορώ, συνήθως κρυφά, όπου με παίρνει κι όπου δεν γίνεται εύκολα αντιληπτό από τον Σ, ο οποίος δεν είναι και μεγάλος οπαδός των μπλε τυριών. Το προσθέτω κρυφά σε τάρτες (όπως αυτή εδώ), πίτες, πίτσες, σε γεμιστά στήθη κοτόπουλου, σε σάλτσες για μπριζόλες και, αν και δε μπορώ να πω πως είμαι αρκετά επιδέξια για να μπορώ να το κρύψω σε σαλάτες, τουλάχιστον το προσπαθώ. Το τόλμησα στη συγκεκριμένη σαλάτα και αισίως, είχε τεράστια επιτυχία. Ο Σ, παρά την εμφανή παρουσία του ροκφόρ, την λάτρεψε.






Δεν πρόκειται για καμιά περίπλοκη σαλάτα αλλά μάλλον για μια απλή, όπως ακριβώς πρέπει να είναι όλες οι καλές σαλάτες. Ελαφρώς πικρό Βέλγικο και κόκκινο αντίδι, τραγανό μήλο, γήινο καρύδι, πικάντικο ροκφόρ και μια βινεγκρέτ που αγγίζει τα όρια της τελειότητας, φτιαγμένη με ξίδι από σμέουρα, παρθένο ελαιόλαδο, μουστάρδα Ντιζόν και μέλι.






Συνοδευμένη μονάχα από φρέσκο ψωμί, γίνεται ένα απίθανο μεσημεριανό γεύμα. Συνοδευμένη από μια μεγάλη, ζουμερή μπριζόλα, γίνεται ένα απίθανο δείπνο. Σερβίρετέ την ως μέρος ενός εορταστικού γεύματος ή ενός απλού δείπνου για φίλους και ταιριάξτε την με ένα κόκκινο κρασί Cabernet-Sauvignon. Πάρτε την μαζί σας στο γραφείο για ένα ελαφρύ γεύμα. Παίξτε με τα υλικά, αλλάζοντάς τα, αντικαθιστώντας το μήλο με αχλάδι ή τα καρύδια με φουντούκια.






Μιλώντας για αλλαγές, πριν λίγες μέρες με έπιασε μια ακατανίκητη επιθυμία να αλλάξω το banner του μπλογκ μου. Κι έτσι, αφότου έψαξα κι έπαιξα με μερικές φωτογραφίες μου, κατέληξα σε αυτή την αλλαγή η οποία μου αρέσει πολύ. Φώτισε την όψη του μπλογκ, δε νομίζετε;













Σαλάτα με Βέλγικα και Κόκκινα Αντίδια, Μήλα, Καρύδια, Ροκφόρ και Βινεγκρέτ με Ξίδι Σμέουρου

Χρησιμοποίησα μήλα Gala τα οποία μου αρέσουν πολύ σε σαλάτες διότι είναι γλυκά με απαλή γεύση και έχουν σφιχτή υφή και λεπτή φλούδα. Μπορείτε να χρησιμοποιήσετε οποιοδήποτε είδος μήλου σας αρέσει σε σαλάτες, αρκεί να είναι σχετικά γλυκό κι όχι ξινό.

Επιλέξτε Βέλγικα αντίδια των οποίων τα φύλλα έχουν κιτρινόχρωμες άκρες παρά πράσινες διότι θα είναι λιγότερο πικρά.

Αν δεν μπορείτε να βρείτε ξίδι σμέουρου για την βινεγκρέτ, μπορείτε να το αντικαταστήσετε με ξίδι από κόκκινο κρασί. Θα πάψει πλέον να λέγεται βινεγκρέτ σμέουρου αλλά θα είναι το ίδιο νόστιμη.






Μερίδες: 6 για σαλάτα ή 4 για κύριο πιάτο

Υλικά

για την σαλάτα
2 Βέλγικα αντίδια, περίπου 170 γρ. το καθένα
2 κόκκινα αντίδια, περίπου 120 γρ. το καθένα
2 μήλα, περίπου 160 γρ. το καθένα
60 γρ. καρύδια, χοντροκομμένα
100 γρ. τυρί Ροκφόρ

για την βινεγκρέτ σμέουρου
35 ml ξίδι σμέουρου
130 ml εξαιρετικά παρθένο ελαιόλαδο
1 γεμάτο κουταλάκι γλυκού μέλι
2 κουταλάκια γλυκού μουστάρδα Ντιζόν
Αλάτι
Φρεσκοτριμμένο μαύρο πιπέρι


Προετοιμασία

για την σαλάτα
Κόψτε τις βάσεις των Βέλγικων και κόκκινων αντιδιών, διαχωρίστε τα φύλλα, ξεπλύντε τα κάτω από τρεχούμενο νερό και κόψτε τα στη μέση κατά μήκος.

Ξεπλύντε και κόψτε τα μήλα σε 16 φέτες το καθένα χωρίς να αφαιρέσετε τη φλούδα.


για την βινεγκρέτ σμέουρου
Σε ένα μπωλ μεσαίου μεγέθους, τοποθετήστε το ξίδι, το ελαιόλαδο, το μέλι και την μουστάρδα και χτυπήστε καλά με ένα σύρμα έτσι ώστε να ομογενοποιηθούν.
Δοκιμάστε και προσθέστε αλάτι και πιπέρι.

φτιάξτε την σαλάτα
Τοποθετήστε τα φύλλα των αντιδιών πάνω σε μια μεγάλη πιατέλα κι από πάνω βάλτε τις φέτες μήλου. Πασπαλίστε με τα χοντροκομμένα καρύδια και προσθέστε το ροκφόρ, τρίβοντάς το με τα δάχτυλά σας.
Με ένα κουτάλι, ρίξτε από πάνω μερικές κουταλιές από την βινεγκρέτ.
Σερβίρετε αμέσως κι αν θέλετε, βάλτε την υπόλοιπη βινεγκρέτ σε ένα μπωλάκι για να μπορεί να σερβιριστεί όποιος θέλει παραπάνω.

Η βινεγκρέτ μπορεί να φτιαχτεί μια μέρα πριν και να διατηρηθεί στο ψυγείο, καλυμμένη με πλαστική μεμβράνη.