Και εγένετο κάσιους-βούτυρο

Η Κατερίνα ήταν μια από τις καλύτερές μου φίλες στο δημοτικό. Καθόμασταν στο ίδιο θρανίο και γελούσαμε ασταμάτητα για ανόητους λόγους, όπως κάνουν όλα τα κορίτσια αυτής της ηλικίας. Μασούσαμε ροζ τσιχλόφουσκες μέχρι να πονέσουν τα σαγόνια μας και κάναμε τεράστιες ροζ φούσκες που καθώς έσκαγαν, κολλούσαν σε όλο μας το πρόσωπο, εξαγριώνοντας τον δάσκαλό μας και κάνοντάς τον να εύχεται να δίδασκε σε σχολείο αρρένων.





Κοροϊδεύαμε τα αγοράκια στην αυλή του σχολείου που προσπαθούσαν να τραβήξουν την προσοχή μας παίζοντας ποδόσφαιρο στο διάλειμμα, βάζοντας γκολ και τρέχοντας προς το μέρος μας για να το παινευτούν, όπως κάνουν όλα τ' αγοράκια αυτής της ηλικίας.






Παίζαμε αμέτρητες ώρες με τις κούκλες μας, διαβάζαμε κόμικς και προετοιμαζόμασταν για τα Σαββατιάτικα πάρτυ γενεθλίων. Μου μάθαινε πώς να κάνω ποδήλατο ενώ εγώ της μάθαινα πώς να πέφτει απ' αυτό, και κατασκοπεύαμε τον μεγάλο αδελφό της, ο οποίος ήταν τόσο κούκλος που όλα τα κοριτσάκια ήταν τσιμπημένα μαζί του.

Ωμά κάσιους

Η Κατερίνα ήταν ένα γλυκό, ξανθό κορίτσι, ψηλότερη από οποιαδήποτε άλλη στην τάξη μας ή μάλλον σε όλο το σχολείο κι ένιωθε άβολα γι' αυτό, αλλά στο τέλος πήρε την εκδίκησή της, όταν στο λύκειο ήταν η ψηλή, ξανθιά θεά που όλα τ' αγόρια ήθελαν να βγουν ραντεβού μαζί της.

Ψημένα κάσιους

Η μαμά της Κατερίνας ήταν αμερικάνα, και παρόλο που δεν ήθελε να το παραδεχτεί, ήταν διαφορετική. Στο σπίτι της μιλούσε αγγλικά ενώ όλες οι συμμαθήτριές της μιλούσαν ελληνικά. Έκανε πιτζάμα πάρτυ στα οποία πήγαινα μόνο εγώ γιατί οι μητέρες των άλλων κοριτσιών έλεγαν "Τί; Πιτζάμα πάρτυ; Τί είν' αυτό;". Γιόρταζε μια παράξενη για όλους γιορτή, το Halloween, όπου όλα τα μέλη της οικογένειάς της φορούσαν περίεργα κοστούμια και τρόμαζαν ο ένας τον άλλον. Κάθε πρωί, έτρωγε σάντουϊτς με φυστικοβούτυρο ενώ εγώ έτρωγα γάλα με ψωμί και ζάχαρη (μη ρωτάτε τίποτα).







Και σ' αυτό το σημείο, το θέμα στρέφεται από την φίλη μου την Κατερίνα, στο φυστικοβούτυρο. Την πρώτη φορά που πήγα στο σπίτι της κι η μαμά της άνοιξε το τεράστιο, δίπορτο αμερικάνικο ψυγείο που μέχρι εκείνη τη στιγμή δεν είχα δει παρόμοιο στη ζωή μου και που αργότερα έμαθα πως το είχαν φέρει από την Αμερική, ήταν και η πρώτη φορά που ανακάλυψα και γεύτηκα το θαύμα που λέγεται φυστικοβούτυρο. Είχα μείνει άναυδη. Δεν μπορούσα να πιστέψω πως υπήρχε τέτοια γεύση. Φυσικά και είχα δοκιμάσει φυστίκια αλλά αυτό ήταν κάτι άλλο. Τί ήταν αυτό το κρεμώδες, πλούσιο, παχύ σαν βούτυρο με γεύση φυστικιού κατασκεύασμα; Από πού εμφανίστηκε; Γιατί κανείς δεν μου το είχε ξαναδείξει; Οι πύλες είχαν ανοίξει. Κι η μαμά μου, αχ η μαμά μου, πού να' ξερε τί την περίμενε.







Την βασάνιζα με ατελείωτες ερωτήσεις για το πότε θα μου πάρει αυτό το βούτυρο-θαύμα. Την παρακαλούσα να μπει σε κάθε μαγαζί που ήλπιζα πως θα το πούλαγε. Της γκρίνιαζα κάθε φορά που με ρώταγε τί ήθελα για πρωϊνό, για μεσημεριανό, για δείπνο. Την βομβάρδιζα με συνεχή παράπονα για την άδικη ζωή που ζούσα. Μια ζωή δίχως φυστικοβούτυρο.







Περιττό να πω, πως η μοναδική ελπίδα που είχα για να το ξαναγευτώ ήταν αν πήγαινα στο σπίτι της Κατερίνας και, για να είμαι δίκαιη ως προς την μαμά μου, ήταν δύσκολο τότε να βρει κανείς φυστικοβούτυρο. Υπήρχε παρά μόνο σε κάποια εξειδικευμένα μαγαζιά στο κέντρο της Αθήνας και δεν υπήρχε φυσικά περίπτωση να τρέχει να το ψάχνει.






Το φυστικοβούτυρο έγινε φυσικά ευρέως διαθέσιμο μετά από λίγα χρόνια κι έκανε την εμφάνισή του σε σούπερ μάρκετ, παντοπωλεία ακόμα και στα ντουλάπια της κουζίνας της μαμάς μου (!) αλλά αυτό που συνειδητοποίσα πριν λίγο καιρό ήταν ότι μπορώ να το φτιάξω και μόνη μου. Χωρίς πρόσθετα, χωρίς συντηρητικά, χωρίς παραπανίσιο αλάτι κι εκατοντάδες άλλα άγνωστα συστατικά κι έτσι κι έκανα. Και το λάτρεψα. Κι έπειτα συνειδητοποίησα ότι μπορώ να κάνω ακριβώς το ίδιο πράγμα με κάσιους γιατί, ας μη γελιόμαστε, τα κάσιους είναι απείρως γευστικότερα από τα φυστίκια και είναι κι οι αγαπημένοι μου ξηροί καρποί.






Κοιτάξτε, μπορώ να γράφω ασταμάτητα για το πόσο θεαματικά νόστιμο είναι το κάσιους-βούτυρο πασαλειμμένο πάνω σε μια φέτα ψωμιού. Πώς λιώνει στο στόμα και κάνει την γλώσσα σου να κολλάει στον ουρανίσκο, κάνοντάς σε να βγάζεις άναρθρους ήχους για κάμποση ώρα αφότου το δοκιμάσεις. Πώς μετά από λίγο, αρχίζεις να το τρως κατευθείαν από το βάζο, όρθιος/α μπροστά στο ανοιχτό σου ψυγείο και μ' ένα κουτάλι στο χέρι, βλέποντάς το να εξαφανίζεται μπροστά στα μάτια σου. Άλλωστε αυτός είναι ο καλύτερος τρόπος για να το απολαύσει κανείς.






Για να μην πολυλογώ λοιπόν, κάσιους-βούτυρο, σ' αγαπώ. Κάνεις την καρδιά μου να χτυπάει γρηγορότερα όποτε σε βλέπω και θέλω να περάσω το υπόλοιπο της ζωής μου μαζί σου.

Αγαπητέ αναγνώστη/στρια, αν τυχόν είχες επιφυλάξεις για το αν θα πρέπει να φτιάξεις κι εσύ το δικό σου κάσιους-βούτυρο, είμαι βέβαιη ότι αυτή η εκδήλωση αγάπης σε έπεισε.












Σπιτικό Κάσιους-Βούτυρο

Πριν σκαρφιστώ τη συγκεκριμένη συνταγή, δοκίμασα άπειρους συνδυασμούς για να φτιάξω κάσιους-βούτυρο. Ωμά κάσιους με αλάτι, ανάλατα κάσιους με λάδι, ψητά κάσιους με μέλι και αλάτι (το μέλι το έκανε πολύ πηχτό και γινόταν σαν στόκος), ψητά κάσιους με ζάχαρη και λάδι. Περιττό να σας πω ότι πάμπολλα βαζάκια με κάσιους-βούτυρο είχαν συσσωρευτεί στα ράφια του μικρού μου ψυγείου μέχρι να πετύχω την συνταγή έτσι όπως ακριβώς την ήθελα.

Τί θα χρειαστείτε; Ωμά, ανάλατα κάσιους, ηλιέλαιο, λίγο θαλασσινό αλάτι και λίγη ζάχαρη. Μόλις ψήσετε τα κάσιους για μερικά λεπτά στο φούρνο, έχετε έτοιμο τον επεξεργαστή τροφίμων σας (εγώ χρησιμοποίησα το ολοκαίνουριο θηρίο μου) και αλλάξτε τους τα φώτα (ναι, καλά διαβάσατε) στο τρίψιμο. Στο τέλος θα έχετε ένα κρεμώδες αλλά ελαφρά κοκκώδες άλειμμα, που δεν θα είναι πολύ πηχτό. Όταν το βάλετε στο ψυγείο θα αλλάξει κάπως σύσταση και θα πήξει περισσότερο.

Απλώστε το απλόχερα πάνω στον αγαπημένο σας τύπο ψωμιού, χρησιμοποιήστε το μέσα σε stir-fries ή για να φτιάξετε ασιατικές πικάντικες σάλτσες.






Γίνεται 1 γεμάτη κούπα κάσιους-βούτυρο

Υλικά
250 γρ. ωμά, ανάλατα κάσιους
30 ml (2 κουταλιές σούπας) ηλιέλαιο (ή κάποιο άλλο ελαφρύ σπορέλαιο)
½ κουταλάκι γλυκού θαλασσινό αλάτι σε μορφή νιφάδων (εγώ χρησιμοποίησα Maldon sea salt flakes) ή ½ κουταλάκι γλυκού απλό θαλασσινό αλάτι
½ κουταλάκι γλυκού ψιλή ζάχαρη

Ειδικά εργαλεία: επεξεργαστής τροφίμων (όπως multi κλπ. κατά προτίμηση με δυνατό μοτέρ, γιατί θα είναι σε συνεχή λειτουργεία για μερικά λεπτά)


Προετοιμασία
Προθερμάνετε τον φούρνο σας στους 180 βαθμούς Κελσίου.

Βάλτε λαδόκολλα πάνω σε ένα μικρό ταψί κι απλώστε από πάνω τα κάσιους. Τοποθετήστε το ταψί στο μεσαίο ράφι του φούρνου και ψήστε τα κάσιους για 7-8 λεπτά, ανακατεύοντάς τα ενδιάμεσα για να ψηθούν ομοιόμορφα κι από τις δυο πλευρές. Να τα έχετε το νου σας γιατί μπορεί να αρπάξουν.

Αφήστε τα να κρυώσουν και μετά βάλτε τα μέσα στον επεξεργαστή τροφίμων. Αλέστε τα κι έπειτα προσθέστε το ηλιέλαιο. Αλέστε τα κάσιους μέχρι ν' αρχίσουν να βγάζουν το λάδι τους και να γίνουν κρεμώδη, για περίπου 3 λεπτά (θα πρέπει να είναι ελαφρώς κοκκώδη αλλά αν θέλετε, μπορείτε να συνεχίσετε να τ' αλέθετε έως ότου ρευστοποιηθούν εντελώς, το οποίο θα πάρει περίπου 5-6 λεπτά στο σύνολο). Σταματήστε στα μισά του χρόνου και καθαρίστε τα πλαϊνά του μπωλ του επεξεργαστή τροφίμων με μια σπάτουλα και συνεχίστε την άλεση.

Προσθέστε το αλάτι και την ζάχαρη και αλέστε για ακόμα 1 λεπτό.

Σε περίπτωση που προτιμάτε το κάσιους-βούτυρο πιο κοκκώδες, προσθέστε προς το τέλος λίγα επιπλέον κάσιους.

Αδειάστε το κάσιους-βούτυρο σ' ένα καθαρό, αεροστεγές γυάλινο βαζάκι.

Μπορείτε να το κρατήσετε στο ψυγείο για 2-3 εβδομάδες.