Θα δούμε

Τον τελευταίο καιρό νιώθω ξεκομμένη. Από τους γύρω μου, το περιβάλλον μου, τον ίδιο μου τον εαυτό. Έχεις ποτέ νιώσει έτσι; Όταν το μοναδικό πράγμα που μπορείς να σκεφτείς είναι τα προβλήματα, οι μικρολεπτομέρειες της καθημερινότητας, όταν καταλήγεις ν' ανησυχείς υπερβολικά για ανούσια πράγματα ή να μην σ' ενδιαφέρουν αυτά που είναι υψίστης σημασίας με αποτέλεσμα να αποκόπτεσαι από όλα εκείνα που είναι σημαντικά για σένα; Όταν νιώθεις πως η ζωή απλά σε προσπερνά;






Στις αρχές του Φλεβάρη ήταν η πρώτη επέτειος του αιφνίδιου θανάτου του μπαμπά μου. Ήταν ένας δύσκολος μήνας, από πολλές απόψεις, αλλά δεν ήθελα να μοιραστώ τίποτα από αυτά μαζί σου. Ήθελα αυτός εδώ ο χώρος να είναι λιγάκι πιο ξένοιαστος και απέφευγα να σου αποκαλύψω τον μάλλον ζοφερό μου κόσμο του τελευταίου καιρού.






Ίσως φταίει ο χειμώνας. Οι μέρες εξακολουθούν να είναι σκοτεινές, ακόμα κι αν μπήκε ο Μάρτης, μετά βίας. Ο ουρανός έχει αυτή την οικεία πια απόχρωση του γκρι, η ομίχλη περιβάλλει κάθε κτίσμα, κάθε δέντρο και μου αποκρύπτει τη θέα θαρρείς ολόκληρου του κόσμου, και ο ήλιος ξεπροβάλλει μέσα απ' τα σύννεφα για μερικές μονάχα στιγμές που είναι αδύνατο να καταφέρουν να χαρίσουν ζωντάνια στη μέρα μου.






Άσχημα πράγματα συμβαίνουν, το ξέρω, παντού και πάντα, όχι μόνο θάνατος, αλλά αρρώστιες, κατάθλιψη, τσακωμοί μεταξύ ανθρώπων που αγαπιούνται βαθιά, κυκλοθυμίες, έλλειψη χρημάτων, χώρου, χρόνου, θέλησης για δημιουργία. Στον αντίποδα όλων αυτών είναι η ζωή, το ν' αναπνέεις καθαρό αέρα και να γεμίζουν τα πνεμόνια σου, ν' αγκαλιάζεις τον έρωτά σου, την αγάπη σου, να μοιράζεσαι τροφή. Ναι, το μοίρασμα του φαγητού είναι κάτι που πάντα μου έρχεται στο μυαλό όταν σκέφτομαι τί είναι αυτό που πραγματικά έχει νόημα στη ζωή.






Τροφή, το να την μοιράζεσαι, να την απολαμβάνεις με εκείνους που αγαπάς ή να την προσφέρεις σε αυτούς που την έχουν ανάγκη περισσότερο από σένα. Εορτασμός, πένθος, ένα τραπέζι στρωμένο με απλά πιάτα και μαχαιροπίρουνα μα με ξεχωριστό φαγητό, ένα πικ-νικ, ένα μεσημεριανό γεύμα με φίλους.






Δεν με νοιάζει αν όλα αυτά ακούγονται ακαταλαβίστικα. Είναι ωμά, ακατέργαστα, είναι εγώ. Είναι ο χώρος μου, η φωνή μου, είναι η δική μου τροφή. Παρακαλώ, κοπιάστε.






Μαγειρεύω πολύ τον τελευταίο καιρό. Δεν τα μοιράζομαι εδώ, αλλά με τους αγαπημένους μου. Τον λατρεμένο μου Σ. και τον αδερφό μου, που έμεινε μαζί μας για κάποιο διάστημα. Δεν τα μοιράστηκα μαζί σου, αλλά ήρθε η ώρα.






Ίσως κάνω περισσότερες αναρτήσεις τις ερχόμενες εβδομάδες, ίσως και όχι. Ίσως με λιγότερα λόγια και περισσότερο φαγητό και φωτογραφίες ή πάλι, ίσως, χωρίς καθόλου φαγητό και μόνο λόγια, γραμμένα ηλεκτρονικά. Θα δούμε. Αυτό που ξέρω είναι πως θέλω να κάνω κάποια αλλαγή εδώ. Χρειάζομαι αλλαγή. Μόνο αυτό μπορεί να με κάνει να προχωρήσω εμπρός.
Θα δούμε.






Η συνταγή...
Το Mouclade είναι ένα γαλλικό πιάτο αχνιστών μυδιών σερβιρισμένων μέσα σε μια πλούσια σάλτσα κάρυ και κρέμας γάλακτος. Είναι ένα πιάτο που πρέπει να το μοιράζεσαι και να το ευχαριστιέσαι με παρέα, να βάζεις την παραγεμισμένη με μύδια γαβάθα στη μέση του τραπεζιού, να τα περιχύνεις γενναιόδωρα με τη χρυσαφένια σάλτσα, να ρίχνεις από πάνω τον ψιλοκομμένο μαϊντανό και τα χέρια ν' αρχίζουν να τα τσιμπάνε ένα-ένα, να στάζει η κρεμώδης σάλτσα πάνω στο τραπεζομάντηλο και το ψωμί να είναι κριτσανιστό, τα ψίχουλά του να πέφτουν στο πάτωμα και το κρασί να ρέει άφθονο και κανείς να μη σταματά να τρώει μέχρις ότου να υπάρχει μονάχα μια στάλα σάλτσας στη γαβάθα κι αυτός που κρατάει το τελευταίο κομμάτι ψωμιού να μη μπορεί να διανοηθεί ότι θα πάει χαμένη και να το αρπάζει, να βυθίζει το χέρι του μέσα στο σκεύος και να φέρνει την ένδοξη, τελευταία μπουκιά στο στόμα του.











Mouclade - Γαλλικά Αχνιστά Μύδια σε Σάλτσα Κάρυ και Κρέμας Γάλακτος
Προσαρμοσμένη από το Le Cordon Bleu

Το κάρυ προσδίδει έναν εξωτισμό στο πλούσιο αυτό πιάτο με μύδια και το καθιστά ιδανικό για εκείνες τις ατελείωτες κρύες νύχτες του χειμώνα αλλά και για τις πολυαναμενόμενες, δροσερές, ανοιξιάτικες βραδιές.

Η crème fraîche και τ' αβγά χαρίζουν μια κρεμώδη υφή στη σάλτσα βοηθώντας τη να πήξει και να δέσει, κι αυτό ακριβώς καταφέρνει να κάνει και η προσθήκη μιας ποσότητας beurre manié. Beurre manié σημαίνει 'ζυμωμένο βούτυρο' στα Γαλλικά και πρόκειται για ένα μείγμα μαλακωμένου βουτύρου και αλευριού (σε ίση ποσότητα), κάτι σαν πολύ μαλακιά ζύμη, η οποία ζυμώνεται με τα δάχτυλα. Το beurre manié ουσιαστικά λειτουργεί ως πηκτικό μέσον (αντί π.χ. για corn flour) και προστίθεται σε σάλτσες, σούπες και μαγειρευτά φαγητά χαρίζοντάς τους παράλληλα μια κρεμώδη υφή. Είναι πανεύκολο να προετοιμαστεί, όπως θα διαπιστώσετε κι εσείς διαβάζοντας τη συνταγή.






Μερίδες: 4-6

Υλικά

για τα μύδια
1 ½ κιλό ολόκληρα μύδια με το κέλυφος (εγώ χρησιμοποίησα μύδια μεγάλου μεγέθους)
150 ml ξηρό λευκό κρασί, όπως Sauvignon Blanc
2 αποξηραμένα φύλλα δάφνης
20 ολόκληρους κόκκους μαύρου πιπεριού
1 μικρό ασκαλώνι (shallot/εσαλότ) ή 1 μικρό κρεμμύδι, ψιλοκομμένο
Μια χούφτα κλωνάρια φρέσκου μαϊντανού

για το beurre manié
20 γρ. ανάλατο βούτυρο, μαλακωμένο
20 γρ. αλεύρι για όλες τις χρήσεις

για τη σάλτσα
15 γρ. ανάλατο βούτυρο
1 μεγάλο ασκαλώνι (shallot/εσαλότ) ή 1 μεσαίο κρεμμύδι, ψιλοκομμένο
1 μεγάλη σκελίδα σκόρδο, ψιλοκομμένη
10 γρ. (2 κουταλιές σούπας) κάρυ σε σκόνη
1 κουταλιά σούπας Armagnac ή Cognac ή Brandy
400 ml ζουμί από τα μύδια
250 ml κρέμα γάλακτος, πλήρης
Αλάτι
Φρεσκοτριμμένο μαύρο πιπέρι

2 μεγάλους κρόκους αβγών
65 γρ. (3 κουταλιές σούπας) crème fraîche

Μια χούφτα φύλλα μαϊντανού, ψιλοκομμένα για πασπάλισμα πάνω από το πιάτο

Ειδικά εργαλεία: σουρωτήρι, λεπτό κόσκινο, τουλπάνι, βουρτσάκι για το καθάρισμα των μυδιών


Προετοιμασία

Καθάρισμα των μυδιών
Διαβάστε εδώ για το πώς να καθαρίσετε τα μύδια.

Μαγείρεμα των μυδιών
Σε μια μεγάλη κατσαρόλα με βαρύ πάτο, ρίξτε τα μύδια, το κρασί, τα φύλλα δάφνης, τους κόκκους πιπεριού, το ψιλοκομμένο ασκαλώνι ή κρεμμύδι και τα κλωνάρια μαϊντανού. Ανάψτε τη φωτιά στο μέτριο προς δυνατό και κλείστε το καπάκι της κατσαρόλας. Μόλις αρχίσει να βγαίνει ατμός από τα πλαϊνά του καπακιού, κατεβάστε τη φωτιά στο μέτριο, ανακινήστε ελαφρά την κατσαρόλα και αχνίστε τα μύδια για 5 λεπτά περίπου ή μέχρι να ανοίξουν τα κελύφη τους. Ανακινείτε την κατσαρόλα κάθε 1 λεπτό περίπου, έτσι ώστε τα μύδια να ψηθούν ομοιόμορφα. Μην ανακινείτε την κατσαρόλα με δύναμη γιατί μπορεί να σπάσουν τα κελύφη. Προσέξτε μην παραψήσετε τα μύδια γιατί θα στεγνώσουν και θα γίνουν σα λάστιχο. Πρέπει να είναι ζουμερά.


Στραγγίστε τα μύδια και κρατήστε το ζουμί. Πετάξτε τυχόν μύδια που το κέλυφός τους δεν άνοιξε όταν τα αχνίσατε. Αφήστε τα μύδια στην άκρη και καλύψτε τα ώστε να παραμείνουν ζεστά.
Τοποθετήστε το τουλπάνι μέσα σε ένα λεπτό κόσκινο και πάνω από ένα μεγάλο μπωλ. Χύστε μέσα το υγρό ώστε να καθαριστεί από τυχόν άμμο και ακαθαρσίες και μετρήστε το. Θα χρειαστείτε γύρω στα 400 ml. Αφήστε το ζουμί στην άκρη.

για το beurre manié
Σ' ένα μικρό μπωλ, προσθέστε το μαλακωμένο βούτυρο και το αλεύρι. Αναμείξτε και ζυμώστε με τα δάχτυλά σας μέχρι να έχετε ένα λείο μείγμα (πάστα).
Τόσο απλό!


Σημείωση: Το beurre manié μπορεί να παραμείνει στο ψυγείο, καλυμμένο αεροστεγώς, έως 2 εβδομάδες, ή στην κατάψυξη έως 2 μήνες. Χρησιμοποιήστε το για να πήξετε σάλτσες, σούπες ή μαγειρευτά κατά τον τρόπο που περιγράφω παρακάτω στη συνταγή.

για τη σάλτσα
Σε μια κατσαρόλα μεσαίου μεγέθους με βαρύ πάτο, λιώστε το βούτυρο σε μέτρια φωτιά. Προσθέστε το ψιλοκομμένο ασκαλώνι ή κρεμμύδι και το σκόρδο και βάλτε τη φωτιά στο χαμηλό. Σωτάρετε μέχρι να μαλακώσουν, ανακατεύοντας συνεχώς για να μη σας αρπάξουν, και προσθέστε το κάρυ. Ανακατέψτε, τσιγαρίζοντάς το, για 1 λεπτό, ανακατεύοντας αδιάκοπα κι έπειτα ρίξτε το Armagnac (ή Cognac ή Brandy). Μόλις φύγει η μυρωδιά του αλκοόλ, προσθέστε το ζουμί από τα μύδια στην κατσαρόλα. Ανεβάστε τη φωτιά στο μέτριο προς δυνατό και αφήστε να πάρει μια βράση. Προσθέστε την κρέμα γάλακτος, βάλτε τη φωτιά στο χαμηλό και αφήστε να σιγοβράσει για 5 λεπτά. Αλατοπιπερώστε κατά βούληση και αν κρίνετε πως είναι απαραίτητο, σιγοβράστε τη σάλτσα τόσο ώστε να μειωθεί ο όγκος της και να συγκεντρωθεί/βελτιωθεί η γεύση της.


Προσθέστε λίγο-λίγο το beurre manié στη σάλτσα, ανακατεύοντας απαλά με το σύρμα ενώ το προσθέτετε. Το beurre manié περιέχει ωμό αλεύρι, οπότε χρειάζεται να μαγειρευτεί ώστε να χάσει την ωμή γεύση και μυρωδιά του.

Ενώ η σάλτσα εξακολουθεί να σιγοβράζει, χτυπήστε με σύρμα τους κρόκους αβγών μαζί με την crème fraîche σ' ένα μπωλ μεσαίου μεγέθους. Προσθέστε λίγη από τη σάλτσα μέσα στο μπωλ, ώστε να φέρετε το μείγμα σε σωστή θερμοκρασία πριν το προσθέσετε στη σάλτσα (όπως δηλαδή φτιάχνουμε και το αβγολέμονο), ανακατεύοντας συνεχώς, και στη συνέχεια ρίξτε το μείγμα κρόκων- crème fraîche στην κατσαρόλα με τη σάλτσα. Μην αφήσετε τη σάλτσα να πάρει άλλη βράση. Κλείστε τη φωτιά.

Σημείωση: Η σάλτσα πρέπει να είναι λίγο αραιή. Δεν πρέπει να είναι πηχτή.

Σερβίρετε τα μύδια
Τοποθετήστε τα μύδια σε μια μεγάλη και βαθιά πιατέλα και περιχύστε τα με τη σάλτσα. Πασπαλίστε γενναιόδωρα με τον ψιλοκομμένο μαϊντανό και σερβίρετε.
Εναλλακτικά, σερβίρετε τα μύδια σε ατομικά μπωλάκια σούπας.

Συνοδέψτε το πιάτο με κριτσανιστές φέτες ψωμιού (μπαγκέτας κατά προτίμηση) ψημένες στο γκριλ ή στο φούρνο και μπόλικο λευκό κρασί.