Thursday, December 18, 2014

Γλυκοκαυτερά spare ribs στο φούρνο με μαύρη ζάχαρη, τσίλι και καπνιστή πάπρικα

Mια μέρα πριν λίγο καιρό, εκεί που μιλούσα με τη μαμά μου στο τηλέφωνο, γυρνάει και μου λέει, “Ααα δε σου είπα, ο Δ (ο αδερφός μου) αποφάσισε να σταματήσει να τρώει κρέας”. Κόντεψε να μου πέσει το τηλέφωνο απ’ το χέρι κι άρχισα να ξεκαρδίζομαι στα γέλια. Χρειάστηκε να μου το πει άλλες πέντε-έξι φορές για να να πειστώ ότι δεν μου κάνει πλάκα. Ο Δ δεν τρώει πια κρέας; Τίιιι;;; Ο Δ που όταν ήμασταν μικροί μου έπαιρνε τη χοιρινή μπριζόλα απ’ το πιάτο και που τσακωνόμασταν για το ποιός θα φάει το τελευταίο κομμάτι κοκορετσιού; Ο Δ που η μερίδα του ήταν μισό κιλό μοσχάρι κοκκινιστό; Όλα περίμενα να τα ακούσω, αυτό όμως ποτέ.




Για να του τη σπάσω λοιπόν, ως σωστή αδερφή του, και να τον δελεάσω, αν και δε νομίζω να τα καταφέρω, όταν πάρει κάτι απόφαση δεν αλλάζει γνώμη με τίποτα, του αφιερώνω αυτό το πιάτο.


Επειδή όμως πέρα από τον αδερφό μου, υπάρχετε κι εσείς, και επειδή οι γιορτές είναι προ των πυλών, θα ήθελα να μοιραστώ μαζί σας αυτά τα spare ribs όπως και την άποψή μου περί εορταστικών τραπεζιών. Όταν φτάσεις στο σημείο που για κάποια χρόνια μαγειρεύεις για τα Χριστούγεννα και την Πρωτοχρονιά για την οικογένειά σου, τον αγαπημένο σου ή τους φίλους σου, κάποια στιγμή βαριέσαι να φτιάχνεις τα ίδια και τα ίδια, έτσι δεν είναι; Καλή η γαλοπούλα, καλό το χοιρινό μπουτάκι, αλλά υπάρχουν τόσα άλλα φαγητά με κρέας που μπορεί κανείς να φτιάξει. Όπως αυτό εδώ.




Ναι, μπορεί να είναι τσαπατσούλικο στο φάγωμα, μπορεί να χρειαστεί να βάλεις χέρι (τί μπορεί δηλαδή, σίγουρα) ή να κλέψεις το τελευταίο παϊδάκι απ’ τους συνδαιτυμόνες σου αλλά στο τέλος του γεύματος θα είναι όλοι τόσο χορτασμένοι και γλυκά ζαλισμένοι που θα κάτσουν ήσυχα-ήσυχα στον καναπέ και θα σε αφήσουν στην ησυχία σου να ξεκουραστείς κι εσύ. Άσε που δε θα είσαι και πολύ κουρασμένη/ος γιατί το κρέας δεν θέλει ούτε δεκαπέντε λεπτά από το χρόνο σου για να το ετοιμάσεις.




Φτιάχνεις το rub (μείγμα μπαχαρικών και ζάχαρης) και το τρίβεις πάνω στο κρέας. Το καλύπτεις καλά με αλουμινόχαρτο και το ψήνεις στο φούρνο για τρεισήμισι ώρες. Το βγάζεις απ’ το φούρνο, χύνεις τα υγρά που έχουν μαζευτεί στο αλουμινόχαρτο μέσα σ’ ένα κατσαρολάκι, προσθέτεις λίγο ξίδι, τα σιγοβράζεις για λίγη ώρα μέχρι να συμπυκνωθεί η γεύση τους και τα περιχύνεις πάνω από τα καραμελωμένα, πικάντικα και γλυκοκαυτερά παϊδάκια, με τη καπνιστή γεύση της πάπρικας. Είναι σκέτη αμαρτία, με το τρυφερό, μελωμένο κρέας να λιώνει στο στόμα, απίστευτα ζουμερό και γευστικό, και με τη σάλτσα, πικάντικη και ελάχιστα όξινη, να αντισταθμίζει τη γλύκα.




Είναι ιδανικό για εκείνες τις περιστάσεις όπου θες να σερβίρεις κάτι διαφορετικό σε ένα τραπέζι, εορταστικό ή μη, όταν είσαι με την οικογένειά σου ή τους στενούς σου φίλους, με εκείνους που δεν ντρέπεσαι να είσαι χύμα και να φας το παϊδάκι με το χέρι ή ν’ αρπάξεις τη μπύρα με λερωμένα δάχτυλα, γιατί κανείς τους δε θα σε αγριοκοιτάξει. Κι εδώ που τα λέμε, τις γιορτές μόνο με αυτούς τους ανθρώπους πρέπει να τις περνάμε.


ΥΓ 1: Σας ευχαριστώ πολύ για τα όμορφα σχόλια και τις ευχές που μου αφήσατε στην προηγούμενη ανάρτηση, τόσο εσάς που δίνετε πάντα το παρόν όσο κι εσάς που ορμώμενοι από τα γραφόμενά μου αποφασίσατε να συστηθείτε και να μου χαρίσετε μεγάλη χαρά με τα υποστηρικτικά σας λόγια. Να είσαστε όλοι καλά και να έχετε καλές γιορτές!

ΥΓ 2: Προς αποφυγή πάσας παρεξήγησης, δεν έχω τίποτα ενάντια στους χορτοφάγους. Ελπίζω ούτε κι αυτοί ενάντια σε μένα.









Γλυκοκαυτερά spare ribs (χοιρινά παϊδάκια/κορτεζίνα) στο φούρνο με μαύρη ζάχαρη, τσίλι και καπνιστή πάπρικα
Προσαρμοσμένη από τους New York Times

Στην Ελλάδα, τα παϊδάκια αυτά έχουν πολύ κόκκαλο και λίγο κρέας, δυστυχώς. Αυτά που αγοράζω στην Ολλανδία έχουν μπόλικο κρέας από πάνω, όπως βλέπετε και στις φωτογραφιές, όχι μόνο ανάμεσα στα κόκκαλα. Αν μπορείτε, παραγγείλτε από το χασάπη σας παϊδάκια... ψωμωμένα.
Το ψήσιμο στο φούρνο τα κάνει να λιώνουν στο στόμα εν αντιθέσει με το γρήγορο και βίαιο ψήσιμο στο μπάρμπεκιου που τα κάνει πιο σφιχτά.

Επειδή μας αρέσουν τα καυτερά, βάζω μπόλικο τσίλι. Αν δεν αντέχετε την κάψα του τσίλι, προσθέστε λιγότερο.

Σερβίρετε με λεπτές τηγανητές πατάτες (όπως αυτές στις φωτογραφίες), ή φούρνου, και μια μεγάλη πράσινη σαλάτα ή λαχανοσαλάτα που θα δώσει φρεσκάδα στο γεύμα και θα εξισορροπίσει τις πικάντικες και γλυκιές γεύσεις του χοιρινού.


Μερίδες: 4 μεγάλες μερίδες

Υλικά
1,7 – 2 κιλά spare ribs - χοιρινά παιδάκια με το κόκκαλο, ενωμένα (κορτεζίνα)

για το rub (μείγμα μπαχαρικών-ζάχαρης)
200 γρ. (μια κούπα περίπου) μαλακή μαύρη ζάχαρη
2 κουταλιές σούπας τσίλι σε σκόνη (βάλτε 1 κουταλιά αν δεν αντέχετε τα πολύ καυτερά)
2 κουταλάκια γλυκού ισπανική καπνιστή γλυκιά πάπρικα (pimentón de la Vera, dulce), (αν δεν έχετε, βάλτε γλυκιά πάπρικα)
2 κουταλάκια γλυκού σκόρδο σε σκόνη (μη βάλετε φρέσκο σκόρδο)
2 κουταλάκια γλυκού αλάτι
½ κουταλάκι γλυκού κανέλα σε σκόνη
¼ κουταλάκι γλυκού γαρίφαλο σε σκόνη

για τη σάλτσα
τα υγρά από τα ψημένα spare ribs
1 κουταλιά σούπας ξίδι από κόκκινο κρασί

Ειδικά εργαλεία: μεγάλο ταψί, αλουμινόχαρτο, λαδόκολλα


Προετοιμασία
Ξεπλύντε τα παϊδάκια και σκουπίστε τα καλά με χαρτί κουζίνας. Θα πρέπει να ψηθούν σε μια στρώση μέσα σε ένα μεγάλο ταψί, οπότε αν είναι πολύ μεγάλα, κόψτε τα στα δυο. Εγώ χρησιμοποιώ δυο μεγάλα κομμάτια spare ribs και χωράνε ολόκληρα στον σχετικά μικρό μου φούρνο.

Προθερμάνετε το φούρνο σας στους 150°C.

Σ’ ένα μεσαίο μπωλ, προσθέστε όλα τα υλικά για το rub (μείγμα μπαχαρικών-ζάχαρης) και αναμείξτε με ένα πιρούνι ή σύρμα.


Κόψτε δυο μεγάλα κομμάτια αλουμινόχαρτο (αρκετά μεγάλα ώστε να μπορέσετε να τα διπλώσετε γύρω από ένα κομμάτι spare ribs) και απλώστε το καθένα στον πάγκο της κουζίνας σας. Πασπαλίστε λίγο από το rub κατά μήκος του κέντρου κάθε αλουμινόχαρτου και τοποθετήστε από ένα κομμάτι spare ribs (η πλευρά με το κρέας να κοιτάει προς τα κάτω) πάνω σε κάθε αλουμινόχαρτο. Μοιράστε το υπόλοιπο rub ανάμεσα στα δυο κομμάτια spare ribs και τρίψτε τα καλά με αυτό από όλες τις πλευρές με τα χέρια σας.

Έχοντας τα spare ribs με την πλευρά του κρέατος να κοιτάει προς τα κάτω, διπλώστε το αλουμινόχαρτο για να δημιουργήσετε δυο καλά σφραγισμένα πακέτα. Να είσαστε προσεκτικοί να μη σχίσετε το αλουμινόχαρτο ή κάνετε τυχόν τρυπίτσες από τις οποίες θα χυθούν τα πολύτιμα ζουμιά κατά το ψήσιμο.

Καλύψτε τον πάτο του ταψιού σας με λαδόκολλα και τοποθετήστε από πάνω τα δυο πακέτα το ένα δίπλα στο άλλο, φροντίζοντας το άνοιγμα του αλουμινόχαρτου να είναι προς τα πάνω γιατί αλλιώς μπορεί να χυθούν τυχόν ζουμιά μέσα από πακέτο. Ο λόγος που βάζουμε λαδόκολλα στο ταψί είναι γιατί καμιά φορά χύνονται ζουμιά, κολλάει το αλουμινόχαρτο στο ταψί και δεν μπορείς να αφαιρέσεις το πακέτο απ’ το ταψί χωρίς να σχιστεί το αλουμινόχαρτο.


Τοποθετήστε το ταψί στο μεσαίο ράφι του προθερμασμένου φούρνου και ψήστε τα spare ribs για 3½ ώρες, γυρνώντας το ταψί μπρος-πίσω στα μισά του χρόνου.
Τα spare ribs είναι έτοιμα όταν ένα πιρούνι εισχωρεί πολύ εύκολα μέσα στο κρέας τους.

Αφαιρέστε το ταψί απ’ το φούρνο και ανοίξτε προσεκτικά τα πακέτα, χύνοντας τα συσσωρευμένα ζουμιά μέσα σ’ ένα κατσαρολάκι. Κλείστε και πάλι τα πακέτα για να παραμένουν ζεστά τα spare ribs.

Βάλτε το κατσαρολάκι σε μέτρια φωτιά και προσθέστε το ξίδι. Ανακατέψτε και αφήστε να σιγοβράσει η σάλτσα μέχρι να μειωθεί κατά το ένα-τρίτο, προσέχοντας όμως να μην πήξει πολύ και γίνει κολλώδης σαν σιρόπι.

Σερβίρετε τα spare ribs σε μια μεγάλη πιατέλα, ολόκληρα ή κομμένα σε μερίδες, με τη σάλτσα στο πλάι ώστε ο καθένας να μπορεί να προσθέσει όσο θέλει πάνω από τα παϊδάκια.

Καλή όρεξη!!


43 comments:

  1. Πω πω πρωινιάτικα τι φωτογραφίες είναι αυτές!! Εχω υπάρξει χορτοφάγος για κάποια χρόνια, απο αποκλειστικά κρεατοφάγος πήγα στο άλλο άκρο και δεν κακό δεν μου έκανε, ίσα ίσα. Μπορεί να του κάνει καλό το διάλειμμα από το κρέας του αδελφου σού ή μπορεί απλά να ανακαλύψεί ότι δεν είναι για αυτό.
    Πολύ λαχταριστό το κρέας, ιδίως στη φωτογραφία που το έχεις κόψει και ανοίξει, αλλά να σου πω κάτι? Το χέρι μου θα βούταγε πρώτα στις πατάτες, δεν θέλω να σε στεναχωρήσω, αλλά τρελαίνομαι όταν είναι είναι έτσι ψιλές και ξεροψημένες.

    ReplyDelete
    Replies
    1. Χαχα τί να με στενοχωρήσεις βρε, κι εγώ τρελαίνομαι για πατάτες τηγανητές κι από τότε που ξεκίνησα να τις κόβω έτσι λεπτές, δεν τις χορταίνω, αν και τις αποφεύγω γιατί μπορώ να φάω πολλέεεες. Όσο για το κρέας, ναι, πιστεύω πως η αποχή καμιά φορά κάνει καλό ή τουλάχιστον το μέτρο. Εγώ να σου πω την αλήθεια δεν τρώω πολύ συχνά κόκκινο κρέας, αλλά δεν θα το έκοβα με τίποτα. Στην παρούσα φάση έστω. Σ' ευχαριστώ!

      Delete
  2. Μου κόπηκε η ανάσα και που το είδα!! Υπέροχη παρουσίαση και απίθανα τα καυτερά-γλυκά μέρη της συνταγής σου Μάγδα. Επειδή έχω δοκιμάσει κάτι παρόμοιο, ξέρω πόσο νόστιμο είναι! Πήγε για pin απευθείας..

    ReplyDelete
    Replies
    1. Σ' ευχαριστώ πολύ! Είναι σκέτη κόλαση και από την κάψα του τσίλι και από γεύση. Άσε!! :)

      Delete
  3. μαγδαααααα αν ειναι να μου κανεις καιμενα ενα τετοιο να δηλωσω χορτοφαγος απο τωρα!!!! ο Δ θα ειναι τρελλος αν δεν το φαει σαν τελευταιο φορο τιμης στο κρεας!! πωωωωω εννοειτε ορμας με το χερι και χαλαλι τα μανικιουρ και τα δαχτυλιδια του ρεβεγιον!! οι πατατες στην αρχη μ θυμισαν τα στικς του τσακιρι και μετα καταλαβα οτι ειναι τηγανητες!!! θεικο μενου !!!

    ReplyDelete
    Replies
    1. Χαχα μα ναι! Όσο για τον αδελφό μου, είναι Ελλάδα, εγώ Ολλανδία, οπότε η μυρωδιά των spare ribs δεν φτάνει μέχρι εκεί για να δελεαστεί. :) Σ' ευχαριστώ πολύ!!

      Delete
  4. Υποκλίνομαι στις φωτογραφίες σου για άλλη μια φορά....Όλγα

    ReplyDelete
    Replies
    1. Χαίρομαι που σου αρέσουν Όλγα. Καλές γιορτές να έχεις!

      Delete
  5. Κοίτα, αν επιμένει στην χορτοφαγία, στείλε μου εμένα όλο το ταψί, γιατί που το είδα κάτι έπαθααααααα!!!!
    Τέλειο, τέλειο, τέλειο!!!!!
    Ειδικά ο μεγάλος μου γιος αν το δει, δεν υπάρχει περίπτωση να γλιτώσω και να μην του το φτιάξω!
    Φιλιά Μάγδα μου, καλό μεσημέρι!

    ReplyDelete
    Replies
    1. Αχαχα μα φυσικά να σου στείλω!! Ελπίζω να αρέσει στο γιόκα σου αν το φτιάξεις!! Σε φιλώ!

      Delete
  6. καλη μου Μαγδα,δηλωνω εδω και τωρα οτι τα Χριστουγεννα ως βασικο πιατο θα εχω αυτοοοοοοο!!!Επαθα σου λεω επαθα!!!!Εχω βαλει αρκετα στη λιστα μου για το χριστουγεννιατικο τραπεζι αλλα δεν ειχα καταληξει στο κυριως πιατο...τελος εκλεισε!!!!!Πωπωω παναγιτσα μου μου τρεχουν τα σαλια!!!Επισης αυτες οι τηγανιτες πατατες αχ...θα μου πεις "σιγα βρε βρε κικη , τηγανιτες πατατες ειναι δεν ειναι κατι το ιδιαιτερο" ...αχ μαγδα μου αχ,ξετρελαθηκα λεμε!!!!!!

    ReplyDelete
    Replies
    1. Γλυκιά μου Κική, να' σαι καλά! Είναι πράγματι πολύυυυ νόστιμο, αξίζει να το φτιάξεις. Ελπίζω να το ευχαριστηθείτε!

      Delete
  7. Καλησπέρα. Όσο κι αν είναι χορτοφάγος κάποιος δε γίνεται να μην ξερογλύφεται βλέποντας αυτές τις φωτογραφίες. Πάντως, και για να υπερασπιστώ το bbq σε σχέση με το φούρνο, αν ψηθεί σιγά σιγά, σε χαμηλή θερμοκρασία και όχι βίαια, μπορεί να λειώνει και στο bbq. Αρκεί βέβαια να μπορεί να το κάνει αυτό η ψησταριά μας...

    ReplyDelete
    Replies
    1. Καλησπέρα Κλεομένη. Δυστυχώς ποτέ δεν έχω ευχαριστηθεί spare ribs ψημένα σε bbq. Έχεις δίκιο για την ψησταριά, παίζει μεγάλο ρόλο, γιατί από τα λίγα που ξέρω για bbq, πρέπει να είναι από αυτές που έχουν καπάκι και όχι τις ανοιχτές για να ψηθούν σωστά τα παϊδάκια. Πάντως, επειδή πολύς κόσμος δεν έχει ψησταριά (ανοιχτή ή κλειστή), ο φούρνος είναι εγγύηση, ειδικά όταν ψήνονται αργά και μέσα σε αλουμινόχαρτο όπως σε αυτή τη συνταγή. Άσε που το bbq είναι καλοκαιρινό άθλημα, ενώ ο φούρνος παντός καιρού ;)

      Delete
    2. Ε όχι και καλοκαιρινό!! Από τότε που κρύωσε ο καιρός όλο έξω μαγειρεύω, ψάχνω δικαιολογίες να ανάψω τα κάρβουνα. Βέβαια σε τέτοιες ψησταριές αναφερόμουν, με καπάκι που κλείνουν και κρατάνε σταθερή θεμοκρασία για ώρες. Μην το δημοσιεύσεις, μια απλή δήλωση υποστήριστης προς τους απανταχού all weather ψήστες...

      Delete
    3. Χαχαα μα πώς θα απαντήσω αν δεν το δημοσιεύσω; Μ' αρέσει που είσαι all weather ψήστης! Εδώ στα ξένα κάνει λίγο ψοφόκρυο το χειμώνα για να χρησιμοποιούμε το bbq. Είναι στο μπαλκόνι και το χτυπάει ανελέητα το ανεμοβόρι! Καλά ψησίματα σου εύχομαι και καλές γιορτές!

      Delete
  8. Καταπληκτικά Μάγδα, το όνειρο κάθε κρεατοφάγου που σέβεται τον εαυτό του! Αν και οι προλαλήσαντες με κάλυψαν πλήρως, δεν μπορώ να μην εκφράσω τον θαυμασμό μου για αυτά τα ξελιγωτικά κομμάτια κρέατος όπως φαίνονται κομμένα στις φώτο σου. Οι σιελογόνοι μου άρχισαν να δουλεύουν υπερωρίες!

    ReplyDelete
    Replies
    1. Σε ευχαριστώ πολύ!! Να' σαι καλά!!

      Delete
  9. Μεχρι και εγω που δεν ειμαι φανατική του κρέατος... με το που ειδα τις φωτογραφιες σου ου έτρεξαν τα σάλια (οι πατατούλες ζωγραφιά)!
    Οταν ημασταν μικρά με τον αδερφό μου, με έβαζε να ανταλάσουμε το κρέας μου με τις πατατες του χα χα!

    ReplyDelete
    Replies
    1. Ααα σ' ευχαριστώ πολύ! Χαχα όλα τ'αδέρφια έχουν και τις δικές τους ιστορίες με το φαγητό ε;

      Delete
  10. ΚΟΛΑΣΗΗΗΗΗΗΗΗΗΗΗΗΗΗΗΗΗΗ
    Οι γλυκοκαυτερές γεύσεις είναι οι αγαπημένες μου!!!!!!!!!!
    Οι πατάτες άπαιχτες!!!

    ReplyDelete
    Replies
    1. Κόλαση δε λες τίποτα! Σ' ευχαριστώ!!

      Delete
  11. Δεν πρέπει να ξαναδιαβάσω ανάρτησή σου πεινασμένη... Μου τρέχουν τα σάλια! Αυτές οι φωτογραφίες είναι τόσο λαχταριστές... Ωραία ιδέα τα spare ribs και ασυνήθιστο (για μας) κομμάτι, που όμως θα δοκιμάσουμε το συντομότερο. Είμαι και λάτρις των γλυκοκαυτερών... Νομίζω ότι όταν θα δει ο αδερφός σου αυτές τις φωτογραφίες δε θα αργήσει να αλλαξοπιστήσει!

    ReplyDelete
    Replies
    1. Καλημέρα Ελένη! Είναι πράγματι ασυνήθιστα για εμάς τους Έλληνες. Κι εγώ μη νομίζεις, όταν ήρθα στην Ολλανδία τα ανακάλυψα, δεν τα είχα φάει ποτέ. Μεγάλη ανακάλυψη όμως, σκέτη αμαρτία :) Αν βρεις τέτοια παϊδάκια, δοκίμασέ τα. Αν σου αρέσει το χοιρινό, θα τα ευχαριστηθείς.

      Delete
  12. Καλησπέρα Μάγδα!
    Απλά τέλειο!
    Γενικά έχω μία συμπάθεια στα παιδάκια και τα χοιρινά και τα αρνίσια και αυτο που με εντυπωσίασε είναι τα υλικά για το rub !!!
    Πάντα τέτεια !!!

    ReplyDelete
    Replies
    1. Σ' ευχαριστώ πολύ! Το rub είναι φοβερό! Πρέπει να το δοκιμάσεις.

      Delete
  13. Παραλίγο να ξεχάσω να σε διαβάσω, τις τελευταίες μέρες δεν προλαβαίνω να δω καμιά ανάρτηση.
    Αυτό το θέμα με τα παϊδάκια της Ελλάδος το έχω κι εγώ βλέπω στο Λονδίνο ακόμη και τα αρνίσια με μπόλικο κρέας και ζηλεύω.
    Θα δώσω παραγγελία στο χασάπη μου και θα το φτιάξω οπωσδήποτε κάποια μέρα που δεν θα με νοιάζει πως θα φάω δηλαδή με τα χέρια.
    Κι εμείς ψήνουμε σε BBQ σκεπαστό στη βεράντα αλλά όπως λες άλλες οι καιρικές συνθήκες εκεί.
    Τα φιλιά μου και τις ευχές μου για καλές γιορτές με Υγεία και Αγάπη.

    ReplyDelete
    Replies
    1. Ναι, τα παϊδάκια αυτά στην Ελλάδα είναι λειψά. Ελπίζω αν το ζητήσεις από τον χασάπη σου να σου δώσει πιο ψωμωμένα! Φιλιά πολλά και καλές γιορτές!

      Delete
  14. Εγώ που είμαι λάτρης των γλυκοκαυτερών (ειδικά αυτών που "παραδοσιακά" συνοδεύονται με μπύρα :) και λιγότερο -πολύ λιγότερο- λάτρης του κρέατος, ομολογώ ότι αν και βράδυ, αν και φαγωμένη, μια όρεξη να τσιμπήσω τέτοια παϊδάκια την έχω ξαφνικά :)
    Αν δείξω την ανάρτηση πάντως στον υπερ-φανατικό κρεατοφάγο φίλο μου, ξέρω τι θα πει: "Εσείς που βάζετε ζάχαρη και σάλτσες πάνω στο κρέας, είναι επειδή δεν σας αρέσει! Ο σωστός ο σαρκοφάγος το κρέας το τρώει ψητό & σκέτο....!"
    Άβυσσος τα διατροφικά γούστα των ανθρώπων...
    Σε φιλώ, να περάσεις πολύ όμορφα τις γιορτές!

    ReplyDelete
    Replies
    1. Χαχα μπορεί αν τα δοκιμάσει να αλλάξει γνώμη ο φίλος σου, ποτέ δεν ξέρεις. Αλλά και χωρίς τη σάλτσα σερβίρονται και είναι τέλεια. Φιλιά και καλές γιορτές!!

      Delete
  15. Θελω εδω και ποσες μερες να σου πω....ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ!!! Το εκανα την πρωτοχρονια....ολοι παραμιλησαν!!!! Το τι θετικα σχολια εισεπραξα δεν λεγεται!!! Πεντανοστιμο και ακρως γιορτινο!!! Την αλλη μερα το μεσημερι με ρωτουσαν αν ειχε περισσεψει καθολου...φυσικα δεν ειχε μεινει τιποτα! Ειχε μια θεικη γευση, γλυκο και ελαχιστα καυτερο οσο επρεπε, μαλακο....ενα ονειρο! Ολοι νομιζαν οτι ειχε και καστανο!thanks μαγδα!!!!

    ReplyDelete
    Replies
    1. Καλησπέρα Κική μου! Σοβαρά;;;; πω πω πόσο χαίρομαι που σας άρεσαν!!! Να' σαι καλά!! Κι εγώ σ' ευχαριστώ που με εμπιστεύτηκες και τα δοκίμασες :)

      Delete
  16. Γεια σου Μάγδα, η συνταγή σου είναι καταπληκτική. Την έκανα δύο φορές με μεγάλη επιτυχία. Θα ήθελα να την δοκιμάσω με λιγότερη ζάχαρη, έχεις πειραματιστεί καθόλου; Θα ήθελα την συμβουλή σου.

    ReplyDelete
    Replies
    1. Καλησπέρα Δόμνα. Χαίρομαι πολύ που σου άρεσε η συνταγή μου! Δεν έχω δοκιμάσει να προσθέσω λιγότερη ζάχαρη οπότε δεν μπορώ να σου πω. Αυτό που είναι βέβαιο είναι πως αν μειώσεις την ποσότητα της ζάχαρης θα πρέπει να προσαρμόσεις και την ποσότητα των μπαχαρικών, ειδικά της πάπρικας/τσίλι γιατί δεν θα υπάρχει ισορροπία στις γεύσεις και θα παραείναι καυτερό.

      Delete
  17. Ευχαριστώ, πολλά χαιρετίσματα

    ReplyDelete
  18. Καλή χρονιά ! Το έφτιαξα σήμερα και πήγα στη μαμά μου, θα τρώγαμε όλοι μαζί ,αδερφός,νύφη,γαμπρός ,συμπεθέρες,θείες,παιδιά,ανίψια,εγγόνια ..χαμός.Η μαμά μου έφτιαξε κοτόπουλο γεμιστό τραχανά,παραδοσιακή συνταγή Χαλκιδικής.. Όλοι όμως έπεσαν με τα μούτρα στα spare ribs, όλοι από τον μικρότερο μέχρι τον μεγαλύτερο..Ήταν πεντανόστιμα, μπράβο σου και σε ευχαριστώ πολύ πολύ !!!

    ReplyDelete
    Replies
    1. Καλή Χρονιά! Χαίρομαι πολύ που σας άρεσαν!! :)

      Delete
  19. Καλησπερα σας!
    Με τι μπορω να αντικαταστησω το τσιλι; Λογω συνθηκων δεν εχω καταφερει να βρω.
    Σας ευχαριστω πολυ.

    ReplyDelete
    Replies
    1. Καλησπέρα Χρύσα! Η κάψα του τσίλι μετριάζει τη γλύκα της ζάχαρης. Είνα απαραίτητο θα έλεγα στην συνταγή. Αλλιώς θα είναι πολύ γλυκό. Μπουκοβο έχετε; Αυτό θα ήταν ό,τι πρέπει.

      Delete
    2. Τελικά έβαλα μπούκοβο και έγιναν εκπληκτικά. Έπαθαν σοκ με τη νοστιμιά. Με την λήξη της καραντίνας θα βρω και τσίλι και θα ξανακάνω την συνταγή με το τσίλι. Ευχαριστώ!

      Delete
    3. Τέλεια! Χαίρομαι πολύ που σας άρεσαν :)

      Delete
  20. Καλημέρα Μαγδα και καλη χρόνια. Τελικα φετος καταφερα να εκτελεσω την συνταγή επειδη δεν μπορουσα να βρω κορτεζινα. Μετα απο 3.5 ωρες στο αερα το αποτέλεσμα ηταν το κρεας να ειναι αρκετα στεγνο και κρουστα απο πανω οπου ακουμπαγε στο ταψι να εχει στεγνώσει και να μην τρώγεται. Τι εκανα λαθος?

    ReplyDelete
    Replies
    1. Καλησπέρα Αντιγόνη και Καλή Χρονιά!
      Το λάθος έγκειται στο ότι τα έψησες στον αέρα. Δεν γράφω αέρα στην συνταγή. Όταν δεν αναγράφεται στην συνταγή κάτι συγκεκριμένο (αέρας, γκριλ κλπ) εννοείται πως είναι στις αντιστάσεις πάνω-κάτω που είναι και το default κάθε φούρνου. Οπότε ουσιαστικά τα έψησες στους 170 βαθμούς χρησιμοποιώντας τον αέρα κι όχι στους 150, γι' αυτό και σου κεραθήκανε. Κρίμα βρε Αντιγόνη. Θα σου έλεγα να το ξαναπροσπαθήσεις γιατί είναι οραγματικά πε-ντα-νό-στι-μα!
      Κι αν τυχόν τα παιδάκια σου δεν έχουν πολύ λίπος κι είναι σχετικά "αδύνατα", ψήσε τα 3 ώρες αντί για 3 ½.

      Delete