Τις τελευταίες δυο-τρεις εβδομάδες έχω κάνει πράγματα στην Ολλανδία που δεν έκανα τα τρία χρόνια που μένω εδώ. Είναι σοφή όμως η παροιμία "Κάλλιο αργά παρά ποτέ". Ξεκίνησα με την ωμή ολλανδική ρέγγα και συνέχισα με το Keukenhof. Η λέξη Keukenhof κυριολεκτικά σημαίνει "Κήπος της Κουζίνας", αλλά το Keukenhof δεν έχει καμία σχέση με τη μαγειρική. Είναι μια διάσημη έκθεση λουλουδιών στη Νότια Ολλανδία και το μεγαλύτερο πάρκο λουλουδιών από βολβούς στον κόσμο. Χιλιάδες τουρίστες μαζεύονται από κάθε άκρη του κόσμου για να δουν τους υπέροχους κήπους και τα μοναδικά λουλούδια, ειδικά τις περιβόητες ολλανδικές τουλίπες.
Τον 15ο αιώνα, η περιοχή που τώρα είναι γνωστή ως Keukenhof, ήταν μια κυνηγετική περιοχή. Η κόμισσα Jacoba van Beieren- μια πολύ ισχυρή γυναικεία μορφή της εποχής εκείνης, η οποία παντρεύτηκε τέσσερις φορές, εστάλη στη φυλακή και στην εξορία και ξεκίνησε πολέμους- ήταν η ιδιοκτήκτρια αυτής της γης. Βότανα και μυρωδικά για την κουζίνα του κάστρου της συλλέγονταν από εκεί, εξού και το όνομα Keukenhof.
Το Keukenhof δημιουργήθηκε το 1950 με στόχο να προβάλλει τη βιομηχανία λουλουδιών της Ολλανδίας και από τότε αποτελεί ένα από τα σημαντικότερα αξιοθέατα της χώρας. Είναι ανοιχτό μόνο δυο μήνες το χρόνο- από τέλη Μαρτίου μέχρι τέλη Μαΐου- γεγονός που μου διέφευγε τα τελευταία δυο χρόνια, καθώς προσπάθησα ανεπιτυχώς να το επισκεφθώ μια φορά Φεβρουάριο και άλλη μια φορά Ιούνιο. Φέτος όμως ήμουν αποφασισμένη. Πώς τώρα κατάφερα να πάω την τελευταία μέρα που ήταν ανοιχτό, είναι άλλο θέμα.
Για να πω την αλήθεια, δε μου πολυαρέσουν τα λουλούδια ή οι γλάστρες. Χαίρομαι φυσικά όταν λαμβάνω μια ανθοδέσμη από τον φίλο μου στα γενέθλιά μου, που επιβιώνει για μια δυο-μέρες μόνο, και μπορώ να ανεχθώ μια γλάστρα με μυρωδικά ακουμπισμένη στο παράθυρο της κουζίνας μου, αλλά δεν είμαι ενθουσιώδης για οτιδήποτε πέρα από αυτό. Δε βγάζω επιφωνήματα θαυμασμού για συνθέσεις λουλουδιών και δε συζητώ για το μέλλον της κηπουρικής με τους φίλους μου. Όταν όμως πάτησα το πόδι μου μέσα στο πάρκο του Keukenhof, άλλαξαν τα πράγματα. Εξεπλάγην με τη συλλογή 4,5 εκατομμυρίων τουλίπων σε 100 ποικιλίες και με τα πάνω από 2.500 δέντρα. Τα δέντρα ούτως ή άλλως μου άρεσαν, αλλά το Keukenhof πέτυχε μεμιάς να με κάνει να λατρέψω τα λουλούδια του. Ήθελα να τα αρπάξω και να τα πάρω σπίτι. Δεν το έκανα.
Δεδομένου ότι ήταν η τελευταία μέρα της έκθεσης για αυτή τη χρονιά, υπήρχε μια εορταστική έκπληξη για τους επισκέπτες, ή τουλάχιστον έτσι νόμιζαν οι διοργανωτές. Υπήρχαν μερικά από αυτά παντού- που δε ξέρω πώς τα λένε και ούτε θέλω να μάθω- τα οποία έπαιζαν μια φριχτή μουσική. Θα ήταν πιο σωστό να πω ηχορρύπανση παρά μουσική, που σχεδόν μας χάλασε την όλη εμπειρία. Βλέποντας όμως το "Pink Floyd" (εξακολουθώ να προτιμώ το συγκρότημα από το λουλούδι), τo φούξια "Sexy Lady" και το τρίχρωμο λουλούδι με το μοναδικό όνομα "Happy Generation", με έκαναν να ενθουσιαστώ τόσο πολύ οπτικά, που κατάφερα να αγνοήσω κάθε ενοχλητικό ήχο γύρω μου.
Μυρίζοντας το γλυκό, σκούρο μωβ "Negrita" και τα υπέροχα κόκκινα "Hollandia" ήταν μια φοβερή εμπειρία για τις αισθήσεις μου. Είχα μείνει πραγματικά έκπληκτη από την ποικιλία χρωμάτων και σχημάτων όλων αυτών των τουλίπων και των λοιπών λουλουδιών. Περπατώντας μέσα στον ιαπωνικό κήπο, βρεθήκαμε μπροστά σε ένα όμορφο, ήρεμο ρυάκι. Σε ένα άλλο μονοπάτι, ανακαλύψαμε τον πιο θαυμάσιο και πολύχρωμο δρόμο και ακόμα πιο κάτω, μπήκαμε σ' ένα λαβύρινθο, από τον οποίο καταφέραμε γρήγορα να βγούμε. Τότε είδαμε να υψώνεται μπροστά μας ένας θεόρατος μύλος, ανεβήκαμε τις σκάλες μέχρι το μπαλκόνι του και εκεί μας περίμενε μια εκπληκτική θέα εκτάσεων γεμάτων με λουλούδια. Όταν φτάσαμε στην κλειστή έκθεση του Beatrix Pavilion, είχαμε τη χαρά να δούμε εκατοντάδες ορχιδέες, ίσως το αγαπημένο μου λουλούδι.
Περιδιαβαίνοντας τα διάφορα δρομάκια του τεράστιου αυτού πάρκου, χαζέψαμε διάφορα ζωάκια, έπειτα στρίψαμε σ' ένα μονοπάτι κι άξαφνα βρεθήκαμε μπροστά σε ένα "κήπο έμπνευσης" όπως ονομαζόταν, μέσα στον οποίο υπήρχαν αμέτρητα, μεγάλα βάζα με κάθε είδους λαχανικά και φρούτα τουρσί. Στη συνέχεια κατευθυνθήκαμε προς έναν ακόμη κήπο με κανάλια και πλωτά γλυπτά. Το Keukenhof είναι το μεγαλύτερο πάρκο γλυπτών στην Ολλανδία διαθέτοντας μια πληθώρα γλυπτών. Επίσης κάτι που παρουσιάζει ενδιαφέρον είναι ότι από το 2006, κάθε χρόνο στο πάρκο υπάρχει κι ένα διαφορετικό αφιέρωμα. Φέτος είχαν αφιέρωμα στη Ρωσία και παντού συναντούσες τις κλασσικές ρώσικες κούκλες Μπαμπούσκα. Ασφαλώς δεν υπήρχε έλλειψη εστιατορίων και διαφόρων μαγαζιών για να φάει κανείς. Αγόρασα μαλλί της γριάς που είχα να φάω χρόνια, από ένα μικρό μαγαζάκι και φυσικά δε μπόρεσα να αντισταθώ σε λίγο σπιτικό παγωτό που βρήκα να πουλάνε εκεί γύρω.
Μιλώντας για φαγητά, έχω για σας κάτι τόσο απολαυστικό όσο όλα αυτά τα λουλούδια που είδα στο Keukenhof. Χτένια. Ποιός δε λατρεύει τα χτένια; Υπάρχει κανείς άραγε;
Από το προηγούμενο Σάββατο έχουμε φιλοξενούμενη μια φίλη μας από την Ελλάδα και πριν κάποιες μέρες είχα την ευκαιρία να της δώσω να δοκιμάσει τα πρώτα της χτένια. Ήμουν λίγο διστακτική όταν της τα προσέφερα, δεν ήξερα αν θα της άρεσε αυτό το έδεσμα. Όπως αποδείχθηκε τελικά, τα ευχαριστήθηκε πολύ. Ο φίλος μου ήταν ξετρελαμένος. Έχει αδυναμία στα χτένια και αυτό το πιάτο ήταν ένα ξεχωριστό δωράκι γι' αυτόν. Είχε τα γενέθλιά του κι έτσι όλοι αρπάξαμε την ευκαιρία να γευτούμε κάτι πιο πολυτελές.
Το πιάτο περιείχε ελαφρά σωταρισμένα σε ελαιόλαδο χτένια με ένα μείγμα από αβοκάντο, ντομάτα, τσίλι και κόκκινο κρεμμύδι (το γνωστό μεξικάνικο guacamole) πάνω σε φρυγανισμένο ψωμί κι από πάνω μικροσκοπικά κομματάκια μπέικον, καψαλισμένους σπόρους κορίανδρου και μικρά φύλλα ρόκας με λίγο χυμό λάιμ. Τέλειος συνδυασμός. Όταν πρωτοείδα τη συνταγή αυτή κατάλαβα πως έπρεπε να την φτιάξω αμέσως. Αγόρασα τα χτένια από τον ψαρά, προμηθεύτηκα τα λαχανικά από τη λαϊκή και το ψωμί από τον αγαπημένο μου φούρνο κοντά στο σπίτι μου. Ήμουν έτοιμη να ξεκινήσω. Το μπέικον χρειαζόταν ψήσιμο για να ξεραθεί και να γίνει τραγανό, το κρεμμύδι, η ντομάτα, το τσίλι κι ο φρέσκος κολίανδρος ήθελαν κόψιμο, το ψωμί φρυγάνισμα, οι σπόροι κορίανδρου καψάλισμα, το λάιμ στείψιμο και τα χτένια σωτάρισμα. Όλα έτοιμα. Το αποτέλεσμα ήταν από τα πιο γευστικά και ποικιλόχρωμα πιάτα που είχα φάει ή δει ποτέ.
Οι γεύσεις αυτού του πιάτου είναι συγκλονιστικές. Είναι ένα πικάντικο, ζωηρό πιάτο με δροσιστικές νότες και γλυκόξινες πινελιές. Τραγανό χορταστικό ψωμί, απαλό κρεμώδες αβοκάντο, κόκκινο καυτερό τσίλι, αρωματικός φρέσκος κολίανδρος, δυνατό κρεμμύδι, γλυκιά ζουμερή ντομάτα, κριτσανιστοί σπόροι κορίανδρου, ξινό λάιμ, ελαφρώς μαλακά χτένια. Παραδόξως, όλες οι άλλες γεύσεις δεν επισκιάζουν το λεπτό αυτό κόσμημα της θάλασσας που λέγεται χτένι και οι διακριτές διαφορές στην υφή κάθε στοιχείου του πιάτου αυτού, το κάνουν να χαρίζει μια ασύγκριτη γευστική εμπειρία σ' αυτόν που το δοκιμάζει.
Τα πολυτελή γλυκά χτένια έχουν μια πολύ ιδιαίτερη γεύση που θυμίζει ελαφρώς αυτή του κάβουρα ή του αστακού αλλά πολύ ανώτερα σε υφή και λεπτότητα γεύσης. Αυτό το πιάτο είναι ιδανικό ως πρώτο για ένα ανοιξιάτικο ή καλοκαιρινό δείπνο με φίλους και συντελεί σίγουρα ένα εξαίρετο γεύμα. Μαζί με ένα ποτήρι κρασιού Sauvignon Blanc έχετε έναν ονειρεμένο συνδυασμό.
Αν είσαστε χορτοφάγοι, απλά αφαιρέστε τα χτένια και το μπέικον και θα έχετε ένα χορταστικό και διαφορετικό πιάτο που σίγουρα θα αφυπνίσει την αίσθηση της γεύσης σας. Ή ως μια πιο φθηνή εναλλακτική πρόταση- αφού τα χτένια είναι δυστυχώς αρκετά ακριβά- μπορείτε να τα αντικαταστήσετε με σωταρισμένες γαρίδες ή τηγανητά μικρά πλοκάμια από καλαμαράκια. Το πιάτο μπορεί να μην έχει το ίδιο εντυπωσιακό αποτέλεσμα όπως όταν περιλαμβάνει τα χτένια αλλά θα είναι και πάλι νοστιμότατο και πολύ πρωτότυπο.
Σωταρισμένα Χτένια με Μπέικον, Σπόρους Κορίανδρου και Guacamole σε Φρυγανισμένο Ψωμί
Προσαρμοσμένη από το Delicious
Αν επιλέξετε να αγοράσετε ολόκληρα χτένια μαζί με το κέλυφός τους, βεβαιωθείτε ότι γνωρίζετε πώς να τα ανοίξετε και να τα καθαρίσετε, αλλιώς ζητήστε από τον ιχθυοπώλη σας να το κάνει για σας. Αυτό που χρειάζεστε γι' αυτή τη συνταγή είναι καθαρισμένα χτένια, από τα οποία έχουν αφαιρεθεί τα πορτοκαλί αβγά και ο μυς που είναι προσκολλημένος στο πλάι τους. Εγώ συνηθίζω να τα αγοράζω καθαρισμένα.
Τα χτένια δε θέλουν πολύ ψήσιμο διότι ξεραίνονται, γίνονται σα λάστιχο και χάνουν τη γεύση τους.
Χρησιμοποίησα πολύσπορο ψωμί το οποίο προσθέτει και μια διαφορετική υφή στο όλο πιάτο αλλά μπορείτε να χρησιμοποιήσετε και ψωμί με προζύμι ή σικάλεως. Δε θα σας συνιστούσα να χρησιμοποιήσετε απλό άσπρο ψωμί. Είναι κοινό και άγευστο.
Χρησιμοποίησα μια μικρή ποσότητα φρέσκου κολίανδρου (1 κουταλάκι του γλυκού) αλλά ξέρω πως υπάρχουν πολλοί που απεχθάνονται τη γεύση του. Κι εγώ δεν το απολαμβάνω όταν είναι σε μεγάλες ποσότητες αλλά σε αυτή τη συνταγή είναι πολύ διακριτικό. Μπορείτε να το αντικαταστήσετε αν θέλετε με μαϊντανό.
Μπορείτε να χρησιμοποιήσετε μικρά φύλλα ρόκας, φύλλα μαϊντανού ή φύλλα κολίανδρου για το σερβίρισμα του πιάτου. Εγώ προτιμώ τα φύλλα ρόκας για την ελαφρώς πικρή τους γεύση.
Μερίδες: 2 πρώτα πιάτα
Υλικά
6 χτένια μεσαίου μεγέθους (χωρίς κέλυφος, αβγά και μύες)
2 λεπτές ή 4 χοντρές λωρίδες μπέικον
1/2 κουταλάκι γλυκού σπόρους κορίανδρου
1 φρέσκο μακρύ κόκκινο τσίλι
1 αβοκάντο (200 γρ. περίπου), καθαρισμένο και χοντροκομμένο
1 μικρή ντομάτα, ψιλοκομμένη και χωρίς σπόρους
3 1/2 κουταλιές σούπας κόκκινο κρεμμύδι, ψιλοκομμένο
1 κουταλάκι γλυκού φρέσκα φύλλα κολίανδρου, ψιλοκομμένα
2 κουταλάκια γλυκού χυμό λάιμ, φρεσκοστειμμένο
2 1/2 κουταλάκια γλυκού ελαιόλαδο
2 φέτες πολύσπορου ψωμιού
Μικρά φύλλα ρόκας, για το σερβίρισμα
2-4 φέτες λάιμ
Αλάτι
Φρεσκοτριμμένο μαύρο πιπέρι
Ειδικό εργαλείο: μπλέντερ ή επεξεργαστής τροφίμων
Προετοιμασία
Προθερμάνετε το φούρνο σας στους 180 βαθμούς Κελσίου.
Πάρτε ένα μικρό ταψί, τοποθετήστε λαδόκολλα και απλώστε από πάνω τις λωρίδες μπέικον. Βάλτε το ταψί στο μεσαίο ράφι του φούρνου και ψήστε για 10 λεπτά μέχρι το μπέικον να ξεραθεί και να γίνει τραγανό. Ελέγξτε το αφού περάσουν 5 λεπτά ψησίματος, για να σιγουρευτείτε πως δε θα σας καεί. Αν οι λωρίδες μπέικον που θα χρησιμοποιήσετε είναι πολύ λεπτές, θα χρειαστούν λιγότερο χρόνο για να γίνουν τραγανές.
Όταν το μπέικον είναι έτοιμο, βγάλτε το από το φούρνο και αμέσως τοποθετήστε το πάνω σε απορροφητικό χαρτί κουζίνας για να στραγγίξει το λίπος και για να κρυώσει.
Καψαλίστε τους σπόρους κορίανδρου, τοποθετώντας τους σ' ένα μικρό αντικολλητικό τηγάνι, χωρίς λάδι και ψήνοντάς τους σε μέτρια προς δυνατή φωτιά- ανακατεύοντάς τους για να μην καούν- για 4-5 λεπτά ή μέχρι να αρχίσουν να αναδίδουν μυρωδιά.
Βάλτε τους καψαλισμένους σπόρους κορίανδρου και το μπέικον, που έχει κρυώσει πια, στο μπλέντερ (ή επεξεργαστή τροφίμων) και επεξεργαστείτε τα μέχρι να γίνουν σαν ψίχουλα. Μην το παρακάνετε και γίνουν σκόνη. Αφήστε τα στην άκρη.
Κόψτε το τσίλι κατά μήκος και αφαιρέστε τους σπόρους και τις μεμβράνες με τη βοήθεια ενός μικρού μαχαιριού. Πάρτε το πρώτο μισό και κόψτε το σε λεπτές φέτες. Κρατήστε τες για το γαρνίρισμα του πιάτου. Πάρτε το δεύτερο μισό, ψιλοκόψτε το και ρίξτε το μέσα σε ένα μεγάλο μπωλ μαζί με το αβοκάντο, το κόκκινο κρεμμύδι, την ντομάτα, τον φρέσκο κολίανδρο και το χυμό λάιμ. Ανακατέψτε και πιέστε τα με ένα πιρούνι μέχρι να έχετε ένα μείγμα κάπως τραχύ. Δε θέλουμε να είναι εντελώς κρεμώδες.
Μπορείτε είτε να φρυγανίσετε το ψωμί στο φούρνο είτε σε μια φρυγανιέρα. Εγώ προτιμώ το φούρνο.
Προθερμάνετε το φούρνο σας στους 190 βαθμούς Κελσίου. Τοποθετήστε τις φέτες ψωμιού σε ένα μικρό ταψί και βάλτε το στο μεσαίο ράφι του φούρνου. Ψήστε το ψωμί 5-10 λεπτά, αναλόγως πόσο τραγανό το θέλετε. Εγώ το προτιμώ πολύ τραγανό.
Εντωμεταξύ, ξεπλύντε τα χτένια ελαφρά κάτω από τρεχούμενο νερό, στεγνώστε τα εντελώς χρησιμοποιώντας απορροφητικό χαρτί κουζίνας και ρίξτε λίγο αλάτι και φρεσκοτριμμένο μαύρο πιπέρι. Ζεστάνετε το ελαιόλαδο σ' ένα αντικολλητικό τηγάνι μεσαίου μεγέθους με βαρύ πατό σε δυνατή φωτιά και μόλις το λάδι αρχίσει να λαμπυρίζει και να κάνει νερά, προσθέστε τα χτένια. Σωτάρετέ τα ελαφρά κι από τις δυο πλευρές, για 40 δευτερόλεπτα από κάθε πλευρά, μέχρι να πάρουν ένα ελαφρώς χρυσοκάστανο χρώμα εξωτερικά και να είναι αδιαφανή στο κέντρο. Μην τα παραψήσετε.
Αν τα χτένια που έχετε είναι μεγαλύτερα ή μικρότερα τότε θα πρέπει να προσαρμόσετε τον χρόνο ψησίματος, με τα μεγάλα χτένια να απαιτούν περισσότερη ώρα ψησίματος και τα μικρά μονάχα μερικά δευτερόλεπτα.
Πάρτε τις δυο φέτες ψωμιού και απλώστε από πάνω το μείγμα αβοκάντο-ντομάτας-τσίλι. Τοποθετήστε από τρία χτένια σε κάθε φέτα και ρίξτε από πάνω τα τριμμένα κομματάκια μπέικον και κορίανδρου. Γαρνίρετε με τις λεπτοκομμένες φέτες τσίλι που έχετε φυλάξει και με τα φύλλα ρόκας, τρίψτε λίγο μαύρο πιπέρι πάνω από όλο το πιάτο και σερβίρετε με τις φέτες λάιμ.
Είναι πολύ πιθανόν να σας περισσέψει λίγο από το μείγμα αβοκάντο. Διατηρήστε το στο ψυγείο για μια μέρα.
Μπορείτε να το απλώσετε σε μια φρυγανισμένη φέτα ψωμιού και με συνοδεία μιας πράσινης σαλάτας να το απολαύσετε την επόμενη μέρα.
Τον 15ο αιώνα, η περιοχή που τώρα είναι γνωστή ως Keukenhof, ήταν μια κυνηγετική περιοχή. Η κόμισσα Jacoba van Beieren- μια πολύ ισχυρή γυναικεία μορφή της εποχής εκείνης, η οποία παντρεύτηκε τέσσερις φορές, εστάλη στη φυλακή και στην εξορία και ξεκίνησε πολέμους- ήταν η ιδιοκτήκτρια αυτής της γης. Βότανα και μυρωδικά για την κουζίνα του κάστρου της συλλέγονταν από εκεί, εξού και το όνομα Keukenhof.
Το Keukenhof δημιουργήθηκε το 1950 με στόχο να προβάλλει τη βιομηχανία λουλουδιών της Ολλανδίας και από τότε αποτελεί ένα από τα σημαντικότερα αξιοθέατα της χώρας. Είναι ανοιχτό μόνο δυο μήνες το χρόνο- από τέλη Μαρτίου μέχρι τέλη Μαΐου- γεγονός που μου διέφευγε τα τελευταία δυο χρόνια, καθώς προσπάθησα ανεπιτυχώς να το επισκεφθώ μια φορά Φεβρουάριο και άλλη μια φορά Ιούνιο. Φέτος όμως ήμουν αποφασισμένη. Πώς τώρα κατάφερα να πάω την τελευταία μέρα που ήταν ανοιχτό, είναι άλλο θέμα.
Για να πω την αλήθεια, δε μου πολυαρέσουν τα λουλούδια ή οι γλάστρες. Χαίρομαι φυσικά όταν λαμβάνω μια ανθοδέσμη από τον φίλο μου στα γενέθλιά μου, που επιβιώνει για μια δυο-μέρες μόνο, και μπορώ να ανεχθώ μια γλάστρα με μυρωδικά ακουμπισμένη στο παράθυρο της κουζίνας μου, αλλά δεν είμαι ενθουσιώδης για οτιδήποτε πέρα από αυτό. Δε βγάζω επιφωνήματα θαυμασμού για συνθέσεις λουλουδιών και δε συζητώ για το μέλλον της κηπουρικής με τους φίλους μου. Όταν όμως πάτησα το πόδι μου μέσα στο πάρκο του Keukenhof, άλλαξαν τα πράγματα. Εξεπλάγην με τη συλλογή 4,5 εκατομμυρίων τουλίπων σε 100 ποικιλίες και με τα πάνω από 2.500 δέντρα. Τα δέντρα ούτως ή άλλως μου άρεσαν, αλλά το Keukenhof πέτυχε μεμιάς να με κάνει να λατρέψω τα λουλούδια του. Ήθελα να τα αρπάξω και να τα πάρω σπίτι. Δεν το έκανα.
Δεδομένου ότι ήταν η τελευταία μέρα της έκθεσης για αυτή τη χρονιά, υπήρχε μια εορταστική έκπληξη για τους επισκέπτες, ή τουλάχιστον έτσι νόμιζαν οι διοργανωτές. Υπήρχαν μερικά από αυτά παντού- που δε ξέρω πώς τα λένε και ούτε θέλω να μάθω- τα οποία έπαιζαν μια φριχτή μουσική. Θα ήταν πιο σωστό να πω ηχορρύπανση παρά μουσική, που σχεδόν μας χάλασε την όλη εμπειρία. Βλέποντας όμως το "Pink Floyd" (εξακολουθώ να προτιμώ το συγκρότημα από το λουλούδι), τo φούξια "Sexy Lady" και το τρίχρωμο λουλούδι με το μοναδικό όνομα "Happy Generation", με έκαναν να ενθουσιαστώ τόσο πολύ οπτικά, που κατάφερα να αγνοήσω κάθε ενοχλητικό ήχο γύρω μου.
Μυρίζοντας το γλυκό, σκούρο μωβ "Negrita" και τα υπέροχα κόκκινα "Hollandia" ήταν μια φοβερή εμπειρία για τις αισθήσεις μου. Είχα μείνει πραγματικά έκπληκτη από την ποικιλία χρωμάτων και σχημάτων όλων αυτών των τουλίπων και των λοιπών λουλουδιών. Περπατώντας μέσα στον ιαπωνικό κήπο, βρεθήκαμε μπροστά σε ένα όμορφο, ήρεμο ρυάκι. Σε ένα άλλο μονοπάτι, ανακαλύψαμε τον πιο θαυμάσιο και πολύχρωμο δρόμο και ακόμα πιο κάτω, μπήκαμε σ' ένα λαβύρινθο, από τον οποίο καταφέραμε γρήγορα να βγούμε. Τότε είδαμε να υψώνεται μπροστά μας ένας θεόρατος μύλος, ανεβήκαμε τις σκάλες μέχρι το μπαλκόνι του και εκεί μας περίμενε μια εκπληκτική θέα εκτάσεων γεμάτων με λουλούδια. Όταν φτάσαμε στην κλειστή έκθεση του Beatrix Pavilion, είχαμε τη χαρά να δούμε εκατοντάδες ορχιδέες, ίσως το αγαπημένο μου λουλούδι.
Περιδιαβαίνοντας τα διάφορα δρομάκια του τεράστιου αυτού πάρκου, χαζέψαμε διάφορα ζωάκια, έπειτα στρίψαμε σ' ένα μονοπάτι κι άξαφνα βρεθήκαμε μπροστά σε ένα "κήπο έμπνευσης" όπως ονομαζόταν, μέσα στον οποίο υπήρχαν αμέτρητα, μεγάλα βάζα με κάθε είδους λαχανικά και φρούτα τουρσί. Στη συνέχεια κατευθυνθήκαμε προς έναν ακόμη κήπο με κανάλια και πλωτά γλυπτά. Το Keukenhof είναι το μεγαλύτερο πάρκο γλυπτών στην Ολλανδία διαθέτοντας μια πληθώρα γλυπτών. Επίσης κάτι που παρουσιάζει ενδιαφέρον είναι ότι από το 2006, κάθε χρόνο στο πάρκο υπάρχει κι ένα διαφορετικό αφιέρωμα. Φέτος είχαν αφιέρωμα στη Ρωσία και παντού συναντούσες τις κλασσικές ρώσικες κούκλες Μπαμπούσκα. Ασφαλώς δεν υπήρχε έλλειψη εστιατορίων και διαφόρων μαγαζιών για να φάει κανείς. Αγόρασα μαλλί της γριάς που είχα να φάω χρόνια, από ένα μικρό μαγαζάκι και φυσικά δε μπόρεσα να αντισταθώ σε λίγο σπιτικό παγωτό που βρήκα να πουλάνε εκεί γύρω.
Μιλώντας για φαγητά, έχω για σας κάτι τόσο απολαυστικό όσο όλα αυτά τα λουλούδια που είδα στο Keukenhof. Χτένια. Ποιός δε λατρεύει τα χτένια; Υπάρχει κανείς άραγε;
Από το προηγούμενο Σάββατο έχουμε φιλοξενούμενη μια φίλη μας από την Ελλάδα και πριν κάποιες μέρες είχα την ευκαιρία να της δώσω να δοκιμάσει τα πρώτα της χτένια. Ήμουν λίγο διστακτική όταν της τα προσέφερα, δεν ήξερα αν θα της άρεσε αυτό το έδεσμα. Όπως αποδείχθηκε τελικά, τα ευχαριστήθηκε πολύ. Ο φίλος μου ήταν ξετρελαμένος. Έχει αδυναμία στα χτένια και αυτό το πιάτο ήταν ένα ξεχωριστό δωράκι γι' αυτόν. Είχε τα γενέθλιά του κι έτσι όλοι αρπάξαμε την ευκαιρία να γευτούμε κάτι πιο πολυτελές.
Το πιάτο περιείχε ελαφρά σωταρισμένα σε ελαιόλαδο χτένια με ένα μείγμα από αβοκάντο, ντομάτα, τσίλι και κόκκινο κρεμμύδι (το γνωστό μεξικάνικο guacamole) πάνω σε φρυγανισμένο ψωμί κι από πάνω μικροσκοπικά κομματάκια μπέικον, καψαλισμένους σπόρους κορίανδρου και μικρά φύλλα ρόκας με λίγο χυμό λάιμ. Τέλειος συνδυασμός. Όταν πρωτοείδα τη συνταγή αυτή κατάλαβα πως έπρεπε να την φτιάξω αμέσως. Αγόρασα τα χτένια από τον ψαρά, προμηθεύτηκα τα λαχανικά από τη λαϊκή και το ψωμί από τον αγαπημένο μου φούρνο κοντά στο σπίτι μου. Ήμουν έτοιμη να ξεκινήσω. Το μπέικον χρειαζόταν ψήσιμο για να ξεραθεί και να γίνει τραγανό, το κρεμμύδι, η ντομάτα, το τσίλι κι ο φρέσκος κολίανδρος ήθελαν κόψιμο, το ψωμί φρυγάνισμα, οι σπόροι κορίανδρου καψάλισμα, το λάιμ στείψιμο και τα χτένια σωτάρισμα. Όλα έτοιμα. Το αποτέλεσμα ήταν από τα πιο γευστικά και ποικιλόχρωμα πιάτα που είχα φάει ή δει ποτέ.
Οι γεύσεις αυτού του πιάτου είναι συγκλονιστικές. Είναι ένα πικάντικο, ζωηρό πιάτο με δροσιστικές νότες και γλυκόξινες πινελιές. Τραγανό χορταστικό ψωμί, απαλό κρεμώδες αβοκάντο, κόκκινο καυτερό τσίλι, αρωματικός φρέσκος κολίανδρος, δυνατό κρεμμύδι, γλυκιά ζουμερή ντομάτα, κριτσανιστοί σπόροι κορίανδρου, ξινό λάιμ, ελαφρώς μαλακά χτένια. Παραδόξως, όλες οι άλλες γεύσεις δεν επισκιάζουν το λεπτό αυτό κόσμημα της θάλασσας που λέγεται χτένι και οι διακριτές διαφορές στην υφή κάθε στοιχείου του πιάτου αυτού, το κάνουν να χαρίζει μια ασύγκριτη γευστική εμπειρία σ' αυτόν που το δοκιμάζει.
Τα πολυτελή γλυκά χτένια έχουν μια πολύ ιδιαίτερη γεύση που θυμίζει ελαφρώς αυτή του κάβουρα ή του αστακού αλλά πολύ ανώτερα σε υφή και λεπτότητα γεύσης. Αυτό το πιάτο είναι ιδανικό ως πρώτο για ένα ανοιξιάτικο ή καλοκαιρινό δείπνο με φίλους και συντελεί σίγουρα ένα εξαίρετο γεύμα. Μαζί με ένα ποτήρι κρασιού Sauvignon Blanc έχετε έναν ονειρεμένο συνδυασμό.
Αν είσαστε χορτοφάγοι, απλά αφαιρέστε τα χτένια και το μπέικον και θα έχετε ένα χορταστικό και διαφορετικό πιάτο που σίγουρα θα αφυπνίσει την αίσθηση της γεύσης σας. Ή ως μια πιο φθηνή εναλλακτική πρόταση- αφού τα χτένια είναι δυστυχώς αρκετά ακριβά- μπορείτε να τα αντικαταστήσετε με σωταρισμένες γαρίδες ή τηγανητά μικρά πλοκάμια από καλαμαράκια. Το πιάτο μπορεί να μην έχει το ίδιο εντυπωσιακό αποτέλεσμα όπως όταν περιλαμβάνει τα χτένια αλλά θα είναι και πάλι νοστιμότατο και πολύ πρωτότυπο.
Σωταρισμένα Χτένια με Μπέικον, Σπόρους Κορίανδρου και Guacamole σε Φρυγανισμένο Ψωμί
Προσαρμοσμένη από το Delicious
Αν επιλέξετε να αγοράσετε ολόκληρα χτένια μαζί με το κέλυφός τους, βεβαιωθείτε ότι γνωρίζετε πώς να τα ανοίξετε και να τα καθαρίσετε, αλλιώς ζητήστε από τον ιχθυοπώλη σας να το κάνει για σας. Αυτό που χρειάζεστε γι' αυτή τη συνταγή είναι καθαρισμένα χτένια, από τα οποία έχουν αφαιρεθεί τα πορτοκαλί αβγά και ο μυς που είναι προσκολλημένος στο πλάι τους. Εγώ συνηθίζω να τα αγοράζω καθαρισμένα.
Τα χτένια δε θέλουν πολύ ψήσιμο διότι ξεραίνονται, γίνονται σα λάστιχο και χάνουν τη γεύση τους.
Χρησιμοποίησα πολύσπορο ψωμί το οποίο προσθέτει και μια διαφορετική υφή στο όλο πιάτο αλλά μπορείτε να χρησιμοποιήσετε και ψωμί με προζύμι ή σικάλεως. Δε θα σας συνιστούσα να χρησιμοποιήσετε απλό άσπρο ψωμί. Είναι κοινό και άγευστο.
Χρησιμοποίησα μια μικρή ποσότητα φρέσκου κολίανδρου (1 κουταλάκι του γλυκού) αλλά ξέρω πως υπάρχουν πολλοί που απεχθάνονται τη γεύση του. Κι εγώ δεν το απολαμβάνω όταν είναι σε μεγάλες ποσότητες αλλά σε αυτή τη συνταγή είναι πολύ διακριτικό. Μπορείτε να το αντικαταστήσετε αν θέλετε με μαϊντανό.
Μπορείτε να χρησιμοποιήσετε μικρά φύλλα ρόκας, φύλλα μαϊντανού ή φύλλα κολίανδρου για το σερβίρισμα του πιάτου. Εγώ προτιμώ τα φύλλα ρόκας για την ελαφρώς πικρή τους γεύση.
Μερίδες: 2 πρώτα πιάτα
Υλικά
6 χτένια μεσαίου μεγέθους (χωρίς κέλυφος, αβγά και μύες)
2 λεπτές ή 4 χοντρές λωρίδες μπέικον
1/2 κουταλάκι γλυκού σπόρους κορίανδρου
1 φρέσκο μακρύ κόκκινο τσίλι
1 αβοκάντο (200 γρ. περίπου), καθαρισμένο και χοντροκομμένο
1 μικρή ντομάτα, ψιλοκομμένη και χωρίς σπόρους
3 1/2 κουταλιές σούπας κόκκινο κρεμμύδι, ψιλοκομμένο
1 κουταλάκι γλυκού φρέσκα φύλλα κολίανδρου, ψιλοκομμένα
2 κουταλάκια γλυκού χυμό λάιμ, φρεσκοστειμμένο
2 1/2 κουταλάκια γλυκού ελαιόλαδο
2 φέτες πολύσπορου ψωμιού
Μικρά φύλλα ρόκας, για το σερβίρισμα
2-4 φέτες λάιμ
Αλάτι
Φρεσκοτριμμένο μαύρο πιπέρι
Ειδικό εργαλείο: μπλέντερ ή επεξεργαστής τροφίμων
Προετοιμασία
Προθερμάνετε το φούρνο σας στους 180 βαθμούς Κελσίου.
Πάρτε ένα μικρό ταψί, τοποθετήστε λαδόκολλα και απλώστε από πάνω τις λωρίδες μπέικον. Βάλτε το ταψί στο μεσαίο ράφι του φούρνου και ψήστε για 10 λεπτά μέχρι το μπέικον να ξεραθεί και να γίνει τραγανό. Ελέγξτε το αφού περάσουν 5 λεπτά ψησίματος, για να σιγουρευτείτε πως δε θα σας καεί. Αν οι λωρίδες μπέικον που θα χρησιμοποιήσετε είναι πολύ λεπτές, θα χρειαστούν λιγότερο χρόνο για να γίνουν τραγανές.
Όταν το μπέικον είναι έτοιμο, βγάλτε το από το φούρνο και αμέσως τοποθετήστε το πάνω σε απορροφητικό χαρτί κουζίνας για να στραγγίξει το λίπος και για να κρυώσει.
Καψαλίστε τους σπόρους κορίανδρου, τοποθετώντας τους σ' ένα μικρό αντικολλητικό τηγάνι, χωρίς λάδι και ψήνοντάς τους σε μέτρια προς δυνατή φωτιά- ανακατεύοντάς τους για να μην καούν- για 4-5 λεπτά ή μέχρι να αρχίσουν να αναδίδουν μυρωδιά.
Βάλτε τους καψαλισμένους σπόρους κορίανδρου και το μπέικον, που έχει κρυώσει πια, στο μπλέντερ (ή επεξεργαστή τροφίμων) και επεξεργαστείτε τα μέχρι να γίνουν σαν ψίχουλα. Μην το παρακάνετε και γίνουν σκόνη. Αφήστε τα στην άκρη.
Κόψτε το τσίλι κατά μήκος και αφαιρέστε τους σπόρους και τις μεμβράνες με τη βοήθεια ενός μικρού μαχαιριού. Πάρτε το πρώτο μισό και κόψτε το σε λεπτές φέτες. Κρατήστε τες για το γαρνίρισμα του πιάτου. Πάρτε το δεύτερο μισό, ψιλοκόψτε το και ρίξτε το μέσα σε ένα μεγάλο μπωλ μαζί με το αβοκάντο, το κόκκινο κρεμμύδι, την ντομάτα, τον φρέσκο κολίανδρο και το χυμό λάιμ. Ανακατέψτε και πιέστε τα με ένα πιρούνι μέχρι να έχετε ένα μείγμα κάπως τραχύ. Δε θέλουμε να είναι εντελώς κρεμώδες.
Μπορείτε είτε να φρυγανίσετε το ψωμί στο φούρνο είτε σε μια φρυγανιέρα. Εγώ προτιμώ το φούρνο.
Προθερμάνετε το φούρνο σας στους 190 βαθμούς Κελσίου. Τοποθετήστε τις φέτες ψωμιού σε ένα μικρό ταψί και βάλτε το στο μεσαίο ράφι του φούρνου. Ψήστε το ψωμί 5-10 λεπτά, αναλόγως πόσο τραγανό το θέλετε. Εγώ το προτιμώ πολύ τραγανό.
Εντωμεταξύ, ξεπλύντε τα χτένια ελαφρά κάτω από τρεχούμενο νερό, στεγνώστε τα εντελώς χρησιμοποιώντας απορροφητικό χαρτί κουζίνας και ρίξτε λίγο αλάτι και φρεσκοτριμμένο μαύρο πιπέρι. Ζεστάνετε το ελαιόλαδο σ' ένα αντικολλητικό τηγάνι μεσαίου μεγέθους με βαρύ πατό σε δυνατή φωτιά και μόλις το λάδι αρχίσει να λαμπυρίζει και να κάνει νερά, προσθέστε τα χτένια. Σωτάρετέ τα ελαφρά κι από τις δυο πλευρές, για 40 δευτερόλεπτα από κάθε πλευρά, μέχρι να πάρουν ένα ελαφρώς χρυσοκάστανο χρώμα εξωτερικά και να είναι αδιαφανή στο κέντρο. Μην τα παραψήσετε.
Αν τα χτένια που έχετε είναι μεγαλύτερα ή μικρότερα τότε θα πρέπει να προσαρμόσετε τον χρόνο ψησίματος, με τα μεγάλα χτένια να απαιτούν περισσότερη ώρα ψησίματος και τα μικρά μονάχα μερικά δευτερόλεπτα.
Πάρτε τις δυο φέτες ψωμιού και απλώστε από πάνω το μείγμα αβοκάντο-ντομάτας-τσίλι. Τοποθετήστε από τρία χτένια σε κάθε φέτα και ρίξτε από πάνω τα τριμμένα κομματάκια μπέικον και κορίανδρου. Γαρνίρετε με τις λεπτοκομμένες φέτες τσίλι που έχετε φυλάξει και με τα φύλλα ρόκας, τρίψτε λίγο μαύρο πιπέρι πάνω από όλο το πιάτο και σερβίρετε με τις φέτες λάιμ.
Είναι πολύ πιθανόν να σας περισσέψει λίγο από το μείγμα αβοκάντο. Διατηρήστε το στο ψυγείο για μια μέρα.
Μπορείτε να το απλώσετε σε μια φρυγανισμένη φέτα ψωμιού και με συνοδεία μιας πράσινης σαλάτας να το απολαύσετε την επόμενη μέρα.
Εικόνες κι αρώματα!!!
ReplyDeleteΠεριττό να ξαναπώ ότι κάθε φορά που διαβάζω τη σελίδα σου είναι σαν να κάνω ένα γευστικό ταξίδι κι όχι μόνο!!
Καλό σου βράδυ και σε ευχαριστώ!!!
Ιδιαίτερα αρώματα, χρώματα και γεύσεις σ' αυτή την ανάρτηση! Χτένια δεν έχω δοκιμάσει ποτέ, αλλά φτάνοντας στο τέλος της ανάγνωσης, είναι κάτι που θα το επιδιώξω!
ReplyDeleteΤα λουλούδια γενικά μου αρέσουν, αλλά πάντα προτιμώ να τα βλέπω στο φυσικό τους περιβάλλον! Όπως όλα τα φυτά άλλωστε, αλλά και τα ζώα... Το κατά πόσο αυτό είναι εφικτό στις μέρες μας είναι άλλο θέμα...
Απολαμβάνω την περιγραφή και τις όμορφες φωτό (και συνταγή φυσικά) αφού δεν μπορώ να απολαύσω χτένια. Θεωρώ μάλλον απίθανο να υπάρχουν εδώ...
ReplyDeleteΠολύ ωραία συνταγή! Στην Ελλάδα δυστυχώς δεν βρίσκουμε σχεδόν ποτέ φρέσκα χτένια και τα κατεψυγμένα δεν έχουν καμία γεύση. Την επόμενη φορά δοκίμασέ τα ceviche (μπορείς να βρεις συνταγή και στο μπλογκ μου), δηλαδή ωμά μαριναρισμένα σε λάιμ με φρέσκο κόλιανδρο. Γίνονται υπέροχα. Βλέπω επίσης πως έχεις πρόβλημα με το φως στις φωτογραφίες σου. Καλό πρόγρμμα για διόρθωμα αυτού του προβλήματος είναι το Adobe Lightroom. Μπορείς να το κατεβάσεις "δωρεάν" στο torrenz.com. Πολύ καλό επίσης είναι ένα επιτραπέζιο φωτιστικό για φωτογραφίες που έχω κι εγώ, ειδικά για όταν θέλω να βγάλω φωτογραφίες το βράδυ, το lowel ego. Το πήρα από το amazon.
ReplyDeleteΣ'ευχαριστώ πολύ Ξανθή μου!
ReplyDeleteThe Dark Chef, συμφωνώ μαζί σου!
Κική, εγώ στην Ελλάδα έβρισκα χτένια. Ακούω όμως από πολλούς ότι δυσκολεύονται να τα βρουν. Κρίμα κι είναι τόσο νόστιμα.
Foodjunkie, τα έχω δοκιμάσει ceviche κι είναι από τους αγαπημένους μου τρόπους να τα απολαμβάνω. Σ'ευχαριστώ για τις προτάσεις σου και τις πληροφορίες.
Πωπω, έχει κάτι στρείδια εδώ, 24$ τη δωδεκάδα...
ReplyDeleteΤί ωραία θα γίνονταν με αυτή τη συνταγή....
πολύ ωραία συνταγή..μας ταξίδεψες!
ReplyDeleteArtanis, δεν μου πολυαρέσουν τα στρείδια αλλά φαντάζομαι πως θα ταίριαζαν σε αυτή τη συνταγή. Ωραία ιδέα.
ReplyDeleteΕιρήνη, καλώς όρισες και σ'ευχαριστώ!