Μια νέα γευστική περιπέτεια και ένας πεντανόστιμος πύργος

Προχθές ήταν αργία εδώ στην Ολλανδία και, ω τί μεγάλη έκπληξη, ο καιρός ήταν και πάλι χάλια. Ήταν αυτός ο καιρός που σε κάνει να θες να μείνεις στο κρεβάτι ολόκληρη την ημέρα. Όλο μου το είναι μου φώναζε να παραμείνω στο ζεστό μου κρεβατάκι, να τεμπελιάσω και να μη σηκώσω ούτε δαχτυλάκι. Μετά από λίγο όμως, άρχισα να γίνομαι ανήσυχη και τόλμησα να αρθρώσω τα λόγια στο φίλο μου, "δε πάμε μια βόλτα στο κέντρο;". Με κοίταξε λες κι ήμουν τρελή. Πώς ήταν δυνατόν να προτείνω κάτι τέτοιο μια τέτοια μέρα;






Αφού εξάσκησα τις δικές μου τακτικές για να τον πείσω, γνωστές επίσης και ως γκρίνια, πήραμε το τραμ κι ύστερα από 10 ολόκληρα λεπτά (!), φτάσαμε στο κέντρο της μικρής μας πόλης. Ήταν μια πολύ συννεφιασμένη μέρα και ψιλόβρεχε αλλά ο κόσμος κυκλοφορούσε. Αυτοί οι Ολλανδοί είναι πολύ ανθεκτικοί άνθρωποι. Περπατήσαμε προς τη Λίμνη Hofvijver που βρίσκεται ακριβώς μπροστά από το Ολλανδικό Κοινοβούλιο. Λατρεύω τις βόλτες γύρω από αυτή την περιοχή.






Είχαμε αρχίσει να πεινάμε- με τόσο περπάτημα ανοίγει η όρεξη- και υπάρχουν πολλές επιλογές για φαγητό στο χέρι στο κέντρο της Χάγης. Πρώτα απ' όλα, υπάρχουν οι τηγανητές πατάτες με μαγιονέζα- ναι, εδώ τις τρώνε με μαγιονέζα κι όχι με κέτσαπ όπως στον υπόλοιπο κόσμο, μια μαγιονέζα όμως πιο αραιή και λίγο πιο πικάντικη- που οι Ολλανδοί καταβροχθίζουν σε τεράστιες ποσότητες. Έπειτα, υπάρχει το φρικαντέλ, το οποίο είναι ένα είδος τηγανητού λουκάνικου (είδατε μέχρι τώρα πόσο ιδανικά για τον φραγμό αρτηριών είναι τα ολλανδικά φαγητά, έτσι;) και μετά, υπάρχει η παντοδύναμη Hollandse Haring, ή Ολλανδική Ρέγγα.





Την επόμενη εβδομάδα, κλείνω τρία χρόνια από τότε που μετακόμισα στην Ολλανδία με το φίλο μου και όλο αυτό το διάστημα βλέπω αυτό παντού και φρίττω στην ιδέα του να δοκιμάσω μια από αυτές τις ρέγγες. Τρώγονται ωμές, αφού έχουν καθαριστεί, αφού τους έχουν αφαιρεθεί δέρμα, κεφάλι και κόκαλα και έχουν διατηρηθεί σε άλμη, συνήθως με συνοδεία ωμών, ψιλοκομμένων κρεμμυδιών ή αγγουριών τουρσί, ή σερβιρισμένες μέσα σε ένα broodje, το οποίο είναι το ολλανδικό ψωμί για σάντουϊτς. Έχουν κι ένα φεστιβάλ εδώ, με το οποίο γιορτάζουν την έναρξη της σεζόν της ρέγγας, που ονομάζεται "Vlaggetjesdag" ή αλλιώς Μέρα της Σημαίας, στα τέλη Μαΐου. Οι ρέγγες της νέας σεζόν υποτίθεται πως είναι πάντα οι καλύτερες.





Χθες όμως, αποφάσισα πως η μέρα είχε φτάσει. Η μέρα που θα δοκίμαζα την πρώτη μου ολλανδική ρέγγα. Περπάτησα διστακτικά προς την καντίνα και παρήγγειλα μια ρέγγα με ψιλοκομμένο κρεμμύδι. Ο φίλος μου, ο οποίος μέχρι τώρα δεν έχει δοκιμάσει ακόμα ωμή ρέγγα, είχε μείνει έκπληκτος από την επιθυμία μου να την φάω. Του ζήτησα να την κρατήσει για ένα λεπτό, ώστε να μπορέσω να πάρω μια φωτογραφία και κατάφερε να την κρατήσει μονάχα για ελάχιστα δευτερόλεπτα πριν μου την δώσει πάλι πίσω. Το ξέρω πως του ζητούσα πολλά. Απεχθάνεται τη μυρωδιά αλλά και την όψη ωμών ψαριών, το σούσι όμως του αρέσει. Περί ορέξεως...





Υποτίθεται πως πρέπει να το πιάσεις απ' την ουρά, να το σηκώσεις πάνω από το στόμα σου και να το αφήσεις να γλιστρήσει μέσα σταδιακά, τρώγοντας ολόκληρο το ψάρι σε μόλις δυο μπουκιές. Κι έτσι το προσπάθησα. Η ετυμηγορία: μου άρεσε πολύ. Δε ξέρω γιατί περίμενα τόσο καιρό για να το δοκιμάσω. Το ψάρι είχε μια κρεμώδη και μαλακιά υφή, ήταν ελαφρώς αλμυρό χωρίς όμως κανένα ίχνος δυσάρεστης ψαρίλας και μαζί με τα κρεμμύδια, που λατρεύω, ήταν ένα πολύ καλός συνδυασμός. Την επόμενη φορά θα το δοκιμάσω με το ψωμάκι. Το επακόλουθο: ο φίλος μου αρνιόταν να με φιλήσει για αρκετές ώρες αφότου το είχα φάει. Η αλήθεια είναι ότι δεν μπορούσα να τον κατηγορήσω.






Από τα ολλανδικά φαγητά στα δικά μου φαγητά, που δεν έχουν καμία σχέση με ρέγγες, ή οποιοδήποτε άλλο είδος ψαριού, όπως προφανώς μπορείτε να δείτε. Τα κολοκυθάκια είναι από τα αγαπημένα μου λαχανικά και υπάρχουν πάρα πολλοί τρόποι με τους οποίους τα ετοιμάζω. Από τον πιο εύκολο τρόπο του να τα βράσω και να τα σερβίρω με λίγο ελαιόλαδο και λεμόνι, ή να τα τηγανίσω και να τα συνοδέψω με τζατζίκι, μέχρι τον πιο περίπλοκο τρόπο του να τα γεμίσω με κιμά, ρύζι και μυρωδικά και να τα μαγειρέψω με αβγολέμονο (σάλτσα με αβγό και λεμόνι), δημιουργώντας έτσι το πασίγνωστο ελληνικό πιάτο, τα γιουβαρλάκια. Κι έπειτα υπάρχει αυτός ο τρόπος, ο παιχνιδιάρικος τρόπος, του να φτιάχνεις έναν πύργο από κολοκυθάκια και κρεμώδη τυριά.






Αυτή η συνταγή είναι μια γιορτή φρεσκάδας και υγιεινής διατροφής, κι είναι και ιδιαίτερα εντυπωσιακή οπτικά, δε νομίζετε; Ουσιαστικά δεν υπάρχει μαγείρεμα, το οποίο κάνει αυτή τη συνταγή παιχνιδάκι, ακόμα και για τους πιο άπειρους στη μαγειρική. Κι αν σας φαίνεται κάπως δύσκολη, πιστέψτε με, δεν είναι. Φρέσκα, μεγάλα κολοκυθάκια, κομμένα σε φέτες, μαρινάρονται σε ένα μείγμα ελαιόλαδου και λεμονιού καθιστώντας τη βάση για αυτόν τον πράσινο και άσπρο πύργο. Το αγαπημένο μου τυρί, η ένδοξη ελληνική φέτα, μαζί με τη φρέσκια ιταλική ρικόττα και τον ψιλοκομμένο άνηθο αποτελούν ένα κρεμώδες μείγμα με ευωδιά μυρωδικών που είναι εξαίσιο. Ένα απλό ντρέσινγκ λαδολέμονου, που είναι το κλασσικό ελληνικό ντρέσινγκ, με την προσθήκη σκόρδου και άνηθου, ετοιμάζεται σε μόλις μερικά λεπτά, δίνοντας ένα εκπληκτικό φινίρισμα στο πιάτο.





Το μαριναρισμένο κολοκυθάκι έχει μια θαυμάσια φυσική, φρέσκια γεύση και μια τέλεια τραγανή υφή που έρχεται σε αντίθεση με τη μαλακιά κρέμα τυριών. Η λευκή στρώση τυριών του πύργου αυτού, με τα στίγματα πράσινου από τον άνηθο, έχει μια ελαφρώς αψιά γεύση που συνδυάζεται άψογα με τη σπιρτάδα του γήινου σκόρδου και τη ζωντανή γεύση του λεμονιού στο ντρέσινγκ. Γαρνιρισμένος με λίγο φρεσκοτριμμένο ξύσμα λεμονιού και ψιλοκομμένο άνηθο, ο πύργος αυτός φαντάζει σαν ένα όραμα φρεσκάδας.






Αυτό το πιάτο είναι εξαιρετικά υγιεινό, δροσιστικό, χορταστικό και ευέλικτο. Μπορεί να σερβιριστεί ως πρώτο πιάτο σε ένα δείπνο και είναι μια θαυμάσια επιλογή για ένα ελαφρύ γεύμα σε συνδυασμό με ψωμί ολικής αλέσεως. Αν έχετε βαρεθεί τις κοινές σαλάτες, δοκιμάστε αυτό για αλλαγή. Αν και δεν είναι στην πραγματικότητα σαλάτα, μετράει σίγουρα ως αντικατάστατο. Ο φίλος μου κι εγώ το φάγαμε με συνοδεία ψαριού στον ατμό κι ενός ποτηριού κρασί Viognier-Chardonnay και είπε ότι ήταν από τα καλύτερα γεύματα που είχε φάει εδώ και καιρό.









Πύργος από Μαριναρισμένο Κολοκυθάκι, Φέτα και Ρικόττα
Προσαρμοσμένη από την Μυρσίνη Λαμπράκη

Ξέρω ότι ακούγομαι σαν δίσκος που έχει κολλήσει αλλά θα το πω. Δεν κατάφερα να βρω στην Ολλανδία το τυρί που ήθελα γι' αυτή τη συνταγή, το οποίο είναι το ελληνικό ανθότυρο και συγκεκριμένα φρέσκο ανθότυρο. Το ανθότυρο, που φτιάχνεται από πρόβειο ή κατσικίσιο γάλα, έχει μια απίστευτα ελαφριά γεύση και εύθρυπτη υφή. Το αντικατέστησα με φρέσκια ιταλική ρικόττα αλλά αν μπορείτε να βρείτε ανθότυρο, προτιμήστε το. Είναι τέλειο.
Σε περίπτωση που θέλετε να δοκιμάσετε ένα ολλανδικό τυρί, τότε χρησιμοποιήστε ένα φρέσκο geitenkaas (χάϊτενκαας) που είναι ένα νοστιμότατο κατσικίσιο τυρί.

Λάβετε υπόψη σας ότι αυτή η συνταγή δεν είναι από αυτές που μπορούν να προετοιμαστούν χωρίς σχεδιασμό. Τα κολοκυθάκια χρειάζεται να μαριναριστούν για τρεις ώρες και το μείγμα τυριών χρειάζεται να παραμείνει στο ψυγείο επί μια ώρα για να σφίξει.

Κάθε πύργος είναι αρκετά χορταστικός, οπότε αν σχεδιάζετε να τους σερβίρετε ως πρώτο πιάτο, είναι καλό να τους κόψετε στη μέση κι έπειτα να τους σερβίρετε.





Γίνονται 4 πύργοι / Μερίδες: 4-8

Υλικά
4 μεγάλα κολοκυθάκια, 22-24 εκ. το καθένα

για την μαρινάτα
1 κούπα ελαιόλαδο
1/3 κούπας χυμό λεμονιού, φρεσκοστειμμένο (χυμός 1 λεμονιού μεσαίου μεγέθους)
1 κουταλάκι γλυκού αλάτι
Φρεσκοτριμμένο μαύρο πιπέρι

για το μείγμα τυριών
500 γρ. φρέσκια ρικόττα
200 γρ. μαλακιά φέτα, θρυμματισμένη
4 κουταλιές σούπας ελαιόλαδο
1 κουταλιά σούπας άνηθο, ψιλοκομμένο
Μια πρέζα αλάτι
Φρεσκοτριμμένο μαύρο πιπέρι

για το ντρέσινγκ
1 μεγάλη σκελίδα σκόρδο
1 κουταλιά σούπας άνηθο, ψιλοκομμένο
6 κουταλιές σούπας ελαιόλαδο
2 κουταλιές σούπας χυμό λεμονιού, φρεσκοστειμμένο

για την γαρνιτούρα
1 κουταλάκι γλυκού ξύσμα λεμονιού
Ψιλοκομμένο άνηθο

Ειδικά εργαλεία: επεξεργαστής τροφίμων ή μπλέντερ, μαντολίνο κουζίνας* (προαιρετικά)

Προετοιμασία
Πλύντε τα κολοκυθάκια καλά κάτω από τρεχούμενο νερό και κόψτε και πετάξτε την κορυφή και βάση κάθε κολοκυθιού. Στη συνέχεια, κόψτε τα κατά μήκος, σε ισόπαχες λωρίδες 1 εκ. σε πάχος η κάθε μια, είτε χρησιμοποιώντας ένα μεγάλο μαχαίρι είτε ένα μαντολίνο κουζίνας, το οποίο είναι πιο γρήγορο, πιο εύκολο και πιο ακριβές. Κόψτε τη πρώτη και τελευταία λωρίδα λίγο πιο λεπτή και πετάξτε τες. Δε θα χρειαστείτε τα κυρτά αυτά κομμάτια, διότι δε θα μπορούν να σταθούν οι πύργοι πάνω σε αυτά. Θα χρειαστείτε 20 λωρίδες από κολοκυθάκια για τους τέσσερις πύργους.

Φτιάξτε την μαρινάτα
Βάλτε όλα τα υλικά για την μαρινάτα μέσα σ' ένα βαζάκι μεσαίου μεγέθους με καπάκι, κλείστε το καπάκι σφιχτά και ανακινήστε καλά το βαζάκι ώστε να αναμειχθούν καλά όλα τα υλικά.
Εναλλακτικά, μπορείτε να χρησιμοποιήσετε έναν επεξεργαστή τροφίμων ή ένα μπλέντερ.

Τοποθετήστε τις λωρίδες κολοκυθιού σ' ένα μεγάλο, ρηχό μπωλ ή σ' ένα ταψί και περιχύστε τες με την μαρινάτα. Καλύψτε το μπωλ ή ταψί με πλαστική μεμβράνη και τοποθετήστε το στο ψυγείο. Αφήστε τις λωρίδες να μαριναριστούν για 3 ώρες.

Φτιάξτε το μείγμα τυριών
Τοποθετήστε όλα τα υλικά για το μείγμα τυριών στον επεξεργαστή τροφίμων ή μπλέντερ και αναμείξτε τα καλά μέχρι να έχετε ένα πηχτό, κρεμώδες μείγμα. Αδειάστε το σ' ένα μπωλ, καλύψτε το με πλαστική μεμβράνη και βάλτε το στο ψυγείο για να πήξει. Θα χρειαστεί 1 ώρα το πολύ.

Φτιάξτε το ντρέσινγκ
Τοποθετήστε όλα τα υλικά για το ντρέσινγκ στον επεξεργαστή τροφίμων ή μπλέντερ και αναμείξτε τα μέχρι να έχετε ένα ομογενές μείγμα. Ρίξτε το μέσα σε ένα βαζάκι ή μπωλ, καλύψτε το είτε με καπάκι είτε με πλαστική μεμβράνη και διατηρήστε το στο ψυγείο. Πριν το χρησιμοποιήσετε, ανακινήστε καλά το βαζάκι ή χτυπήστε το μείγμα με ένα σύρμα στο μπωλ.

Αφού περάσουν οι 3 ώρες μαριναρίσματος των λωρίδων κολοκυθιού, βγάλτε τες απ' το ψυγείο και στραγγίξτε τες βάζοντάς τες μέσα σε ένα σουρωτήρι**. Έπειτα ακουμπήστε τες πάνω σε απορροφητικό χαρτί κουζίνας και στεγνώστε τες.




Φτιάξτε τους πύργους
Πάρτε μια λωρίδα κολοκυθιού και, χρησιμοποιώντας μια μικρή σπάτουλα ή ένα κουτάλι, απλώστε 1 1/2 - 2 κουταλιές σούπας από το μείγμα τυριών πάνω της, δημιουργώντας μια λεπτή στρώση, περίπου 1 εκ. σε πάχος. Πάρτε άλλη μια λωρίδα και απλώστε πάνω της μια λεπτή στρώση μείγματος τυριών. Πάρτε τη δεύτερη λωρίδα και τοποθετήστε την πάνω στην πρώτη. Συνεχίστε μέχρι να έχετε δημιουργήσει τέσσερις στρώσεις κολοκυθιού και μείγματος τυριών. Τοποθετήστε μια λωρίδα κολοκυθιού (χωρίς στρώση τυριών) στην κορυφή του πύργου και βάλτε τον σε μια πιατέλα σερβρίσματος ή σε ατομικό πιάτο, με τη βοήθεια μιας σπάτουλας.
Συνεχίστε να φτιάχνετε τους υπόλοιπους 3 πύργους.

Περιχύστε κάθε πύργο με το ντρέσινγκ και ολοκληρώστε γαρνίροντας κάθε πύργο με ξύσμα λεμονιού και ψιλοκομμένο άνηθο.

Σερβίρετε αμέσως.

Δε θα σας πρότεινα να φτιάξετε τους πύργους εκ των προτέρων γιατί υπάρχει η πιθανότητα να βγάλουν υγρά τα κολοκυθάκια και να τρέξουν πάνω στο μείγμα τυριών (ακόμα κι αν διατηρήσετε τους πύργους στο ψυγείο). Άλλωστε χρειάζονται μόνο 10 λεπτά για να τους φτιάξετε.

Σημείωση: το μείγμα τυριών μπορεί να φτιαχτεί από την προηγούμενη μέρα και να διατηρηθεί στο ψυγείο, κλεισμένο αεροστεγώς.
Την επόμενη μέρα, είχε μείνει λίγο από το μείγμα τυριών και το άπλωσα μέσα σε ένα σάντουϊτς αγγουριού. Ήταν πάρα πολύ νόστιμο.






*Το μαντολίνο κουζίνας είναι ένα εργαλείο κοπής με το οποίο μπορείτε να κόβετε λαχανικά και φρούτα σε μεγάλες, μικρές, λεπτές ή χοντρές φέτες, λωρίδες και μπαστουνάκια. Επίσης λειτουργεί και ως τρίφτης λαχανικών και μερικά από αυτά διαθέτουν και ρυθμιστή πάχους το οποίο είναι πολύ χρήσιμο.

**Είναι κρίμα να αφήσετε όλους αυτούς τους χυμούς της μαρινάτας να πάνε στράφι. Τους χρησιμοποίησα την επόμενη μέρα, ψήνοντας δυο φιλέτα ψαριού μέσα σ' αυτούς. Μπορείτε επίσης να τους χρησιμοποιήσετε και ως ντρέσινγκ σε μια πράσινη σαλάτα.