Η Σπείρα

Πώς μπορείς να καταλάβεις ότι σε αγαπάει ο άνθρωπός σου; Τα κριτήρια είναι διαφορετικά για τον καθένα. Εγώ το καταλαβαίνω όταν έρχεται μαζί μου στο σινεμά για να παρακολουθήσουμε μαραθώνιο ταινιών του Γούντι Άλλεν και αρχίζει να παραπονιέται μόνο αφού έχει ήδη δει τρεις ταινίες στη σειρά. Όταν επιστρέφει σπίτι απ' τη δουλειά, αφού έχει σταματήσει πρώτα σ' ένα βιβλιοπωλείο, και μου δωρίζει δέκα βιβλία μαγειρικής που σκέφτηκε πως θα μου αρέσουν.

Το κατάλαβα όταν άφησε τη γάτα μου να κοιμηθεί πάνω στο στήθος του ενώ είχε (και έχει ακόμα) αλλεργία στις γάτες. Όταν σηκώνεται από το κρεβάτι στις τρεις η ώρα τη νύχτα για να μου βάλει κάλτσες επειδή παραπονιέμαι πως κρυώνω. Το καταλαβαίνω όταν επιλέγει να περνάει μερικά Κυριακάτικα πρωϊνά ερχόμενος μαζί μου σε διάφορα φεστιβάλ φαγητού και μαγειρικής.





Αυτά τα φεστιβάλ είναι ένας εφιάλτης για τον Σ, ή τουλάχιστον αυτό υποστηρίζει. Εγώ έχω μια υποψία βέβαια ότι κατά βάθος του αρέσουν αλλά δε θέλει να το παραδεχτεί γιατί φοβάται πως θα του ζητάω να έρχεται μαζί μου συνέχεια. Το περασμένο Σαββατοκύριακο τον ανάγκασα και πάλι να πάμε σε ένα φεστιβάλ, αυτή τη φορά στο Ρόττερνταμ.
Τί το κακό έχουν τα φεστιβάλ αυτά ούτως ή άλλως; Εντάξει, το παραδέχομαι ότι το να είσαι ανάμεσα σε ανθρώπους που κάνουν "ααα" και "ωωω" κάθε φορά που βλέπουν ένα σπάνιο είδος κολοκυθιού ή μερικά περίεργα μανιτάρια είναι λιγάκι εκνευριστικό, αλλά βρίσκεσαι κοντά σε καλό φαγητό. Κι ο Σ το εκτιμά το καλό φαγητό.





Είναι μήπως τόσο κακό να περπατάς και ξαφνικά να βλέπεις αυτό μπροστά σου; Όοοοχι βέβαια. Ο Σ είναι σκληροπυρηνικός σαρκοφάγος οπότε με το που το πήρε το μάτι του, η καρδιά του άρχισε να χτυπάει λιγάκι πιο έντονα. Για να μη πω τί έγινε όταν εντόπισε την πληθώρα λουκάνικων που πωλούνταν αλλά και ψήνονταν εκεί γύρω.





Όταν φτάσαμε μπροστά σε ένα περίπτερο του φεστιβάλ που πουλούσε τις μπύρες Pelgrim (τοπική και μοναδική ζυθοποιΐα στο Ρόττερνταμ), νομίζω πως είδα μερικά δάκρυα να εμφανίζονται στα μάτια του. Τη δοκιμάσαμε κι ήταν πολύ καλή. Εγώ από την άλλη ενθουσιάστηκα όταν είδα όλα τα τυριά πάνω στους πάγκους των τυροκόμων (τί να κάνω, είμαι τυρού), μου έτρεξαν τα σάλια με τα διαφόρων ειδών μέλια που παρουσίαζαν οι Ολλανδοί μελισσοκόμοι (νόστιμα αλλά το ελληνικό μέλι είναι σαφώς καλύτερο), στάθηκα το λιγότερο ένα τέταρτο μπροστά στα περίπτερα με τις σοκολάτες χαζεύοντας τα διάφορα σοκολατάκια και γλειφιτζούρια σοκολάτας (δε μπόρεσα ν' αντισταθώ και αγόρασα μερικά αν και κόστιζαν 1,20 ευρώ το ένα!) και πέρασα από όλους τους πάγκους με τα ψωμιά, δοκιμάζοντας μερικά και καταφέρνοντας να συγκρατήσω τον εαυτό μου αγοράζοντας μονάχα ένα καρβέλι.





Μιας που είπα ψωμί, είμαι σίγουρη πως έχετε ήδη αρχίσει να λιμπίζεστε αυτά εδώ τα καρβελάκια-σαλιγκαράκια, έτσι δεν είναι; Αυτό είναι ψωμί. Ελληνικό ψωμί, ελληνικό γεμιστό ψωμί με φέτα, ελληνικό τυρόψωμο από το Πήλιο της κεντρικής Ελλάδας. Αυτή την πανέμορφη και εύφορη περιοχή που είναι διάσημη για την απαράμιλλη ποικιλία μήλων της τα γνωστά "φιρίκια", για την σπάνια ποικιλία αγριοστάφυλων που ονομάζονται "σταφύλια φράουλες", για τα κάστανα και το μέλι, το κρασί, τα μανιτάρια και τις τρούφες, τα νοστιμότερα γλυκά του κουταλιού, καθώς και τα πιο εύγεστα λουκάνικα που φτιάχνονται από γίδινο, πρόβειο και χοιρινό κρέας (σπετζοφάι κανείς;).





Αυτό το άσπρο, γεμιστό με φέτα ψωμί με το σπειροειδές σχήμα, είναι πεντανόστιμο. Θυμάμαι αυτά τα ψωμιά όταν ήμουν μικρή να πωλούνται σε όλους τους συνοικιακούς φούρνους της Αθήνας αλλά τώρα, δυστυχώς, δεν τα βρίσκει κανείς πουθενά. Έχουν αντικατασταθεί από "εύκολα" κι έτοιμα ψωμιά που προσφέρουν όλοι οι φούρνοι και που έχουν ακριβώς την ίδια γεύση ανεξαρτήτως από ποιό αρτοποιείο θα τα αγοράσεις.





Εδώ όμως πρόκειται για εντελώς διαφορετικά ψωμιά, πρόκειται για ατομικά ψωμάκια 13 με 15 εκατοστά διάμετρο το καθένα που μπορούν επίσης να ψηθούν και ως ένα μεγάλο σπειροειδές καρβέλι. Η ζύμη είναι πανεύκολη στην προετοιμασία της και η φέτα... αχ η φέτα. Θρυμματίζεται ανάμεσα στη ζύμη δημιουργώντας την υπέροχη γέμιση. Χρησιμοποιήστε τα χέρια σας για να το κάνετε αυτό. Δεν υπάρχει τίποτα καλύτερο από το να γλείφεις τα δάχτυλά σου αφότου έχεις θρυμματίσει φέτα. Η ψίχα του ψωμιού έχει μια μαλακιά και αφράτη υφή και μια ελαφριά ποιότητα και η κόρα είναι ευχάριστα, αλλά όχι υπερβολικά, τραγανή.




Το ψωμί αυτό που μοιάζει σαν σαλιγκάρι περιέχει μια γενναιόδωρη ποσότητα τυριού φέτας κι αυτό είναι που το κάνει να ξεχωρίζει. Δεν είναι ένα απλό ψωμί που το βουτάς μέσα σε σάλτσες και σούπες (αν και θα μπορούσες) αλλά περισσότερο ένα ψωμί που το τρως για πρωϊνό, για μεσημεριανό, ένα ψωμί που το τρώς σκέτο (σαν μια άλλη τυρόπιτα) ή με τη συνοδεία μιας σαλάτας για να έχεις το ιδανικό ελαφρύ βραδινό γεύμα.





Τρώγοντάς το μόλις το έχεις βγάλει από το φούρνο, όταν ακόμα η φέτα είναι λιωμένη και ζουμερή, είναι θεϊκό. Τρώγοντάς το το επόμενο πρωί, λίγο πριν φύγεις για τη δουλειά, ίσως είναι ακόμα καλύτερο. Τρώγοντάς το μαζί με μερικές από τις τελευταίες ντομάτες του καλοκαιριού (οι οποίες είναι τέλειες!) με ελαιόλαδο, ρίγανη και κόκκινο κρεμμύδι, είναι άψογο. Τρώγοντάς το ως σάντουϊτς γεμισμένο με φύλλα ρόκας και μια υποψία ξιδιού μπαλσάμικο, νομίζεις πως έχεις πεθάνει και βρίσκεσαι στον παράδεισο. Υπάρχει τίποτα άλλο που να ζητάει κανείς από μια σπείρα ψωμιού;










Ατομικά Άσπρα Ψωμάκια Γεμιστά με Φέτα (Τυρόψωμο Πηλίου)

Μπορείτε να φτιάξετε/ζυμώσετε αυτά τα ψωμιά είτε με τα χέρια είτε με τη βοήθεια ενός μίξερ με βάση. Εγώ προτιμώ τα συγκεκριμένα να τα ζυμώνω με τα χέρια ώστε να έχω καλύτερο έλεγχο και αίσθηση της υφής της ζύμης.
Τα ψωμάκια αυτά δε χρειάζονται πολλή δουλειά αλλά χρειάζονται αρκετό χρόνο (1 ώρα και 40 λεπτά) για να φουσκώσουν.
Μπορείτε να φτιάξετε τέσσερα ατομικά ψωμάκια, όπως έκανα εγώ, ή να φτιάξετε ένα μεγάλο τυρόψωμο.





Γίνονται 4 τυρόψωμα με διάμετρο 15 εκ. περίπου το καθένα

Υλικά
 

για την ζύμη

175 γρ. αλεύρι άσπρο δυνατό (σκληρό)
175 γρ. αλεύρι για όλες τις χρήσεις συν λίγο έξτρα για το πασπάλισμα της επιφάνειας εργασίας
1 γεμάτο κουταλάκι γλυκού αλάτι
1 κουταλιά σούπας ζάχαρη
7 γρ. ξηρή μαγιά
4 κουταλιές σούπας (60 ml) ελαιόλαδο συν έξτρα για το άλειμμα του μπωλ και των ψωμιών
120 ml χλιαρό πλήρες γάλα
1 ασπράδι μεσαίου αβγού
5 κουταλιές σούπας (75 ml) χλιαρό νερό

 

για την γέμιση
400 γρ. φέτα, θρυμματισμένη
 

για την επάλειψη

1 κρόκο μεσαίου αβγού
1 ½ κουταλιά σούπας σουσάμι

Ειδικά εργαλεία: ψιλό κόσκινο, πινέλο ζαχαροπλαστικής, πλάστης, τετράγωνο ταψί 30 x 30 εκ. (ή και λίγο μικρότερο), λαδόκολλα


Προετοιμασία
 

φτιάξτε την ζύμη

Κοσκινίστε μέσα σε ένα μεγάλο μπωλ το σκληρό αλεύρι, το αλεύρι για όλες τις χρήσεις και το αλάτι. Προσθέστε τη ζάχαρη και τη μαγιά και ανακατέψτε με ένα κουτάλι να ενωθούν τα υλικά.
Δημιουργήστε ένα πηγαδάκι στη μέση και ρίξτε το ελαιόλαδο, το γάλα, το ασπράδι αβγού και το νερό. Αναμείξτε με τα χέρια σας όλα τα υλικά ώσπου να σχηματιστεί μια μαλακιά ζύμη που κολλάει στα χέρια.
Αδειάστε τη ζύμη πάνω σε μια καθαρή και ελαφρώς αλευρωμένη επιφάνεια και ζυμώστε την για περίπου 7 λεπτά ή μέχρι να έχετε μια απαλή κι ελαστική ζύμη. Αν τυχόν κολλάει απειροελάχιστα (όχι περισσότερο) στα χέρια, δεν πειράζει. Αν θέλετε, φυσικά και μπορείτε να ζυμώσετε σε μίξερ βάσης με το εξάρτημα του γάντζου.


Σημείωση: Δε μ' αρέσει που το λέω αυτό αλλά όλα τ' αλεύρια δεν είναι ίδια. Η ποσότητα που χρησιμοποίησα εγώ μπορεί να μην είναι αρκετή για να κάνει τη δική σας ζύμη απαλή κι ελαστική. Επομένως μη σας ανησυχεί αν χρειαστεί να προσθέσετε λίγο παραπάνω αλεύρι ή λίγο παραπάνω χλιαρό νερό σε περίπτωση που η ζύμη σας γίνει πιο σφιχτή απ' όσο πρέπει. Αυτό που πρέπει να προσέξετε είναι να μη γίνει η ζύμη σας πολύ σφιχτή (γιατί δε θα φουσκώσει καλά) ή πολύ κολλώδης. Πρέπει να είναι ελαστική και απαλή.

Χρησιμοποιώντας ένα πινέλο ζαχαροπλαστικής, αλείψτε ελαφρά με ελαιόλαδο το εσωτερικό ενός μεγάλου μπωλ, τοποθετήστε μέσα τη ζύμη (την οποία έχετε σχηματίσει σε μπάλα) και αλείψτε την ελαφρά με ελαιόλαδο. Σκεπάστε το μπωλ με μια πετσέτα κουζίνας και αφήστε τη ζύμη σε ζεστό μέρος (εγώ την ακούμπησα πάνω ακριβώς από την ανοιχτή πόρτα του φούρνου μου, αφού τον είχα ανάψει στους 150 βαθμούς Κελσίου) για περίπου 1 ώρα ή μέχρι να διπλασιαστεί σε μέγεθος.

Αναποδογυρίστε τη φουσκωμένη πια ζύμη πάνω σε μια ελαφρά αλευρωμένη επιφάνεια και χτυπήστε την για να ξεφουσκώσει. Με τη βοήθεια ενός μαχαιριού, κόψτε τη ζύμη σε τέσσερα ίσα μέρη και με τα χέρια σας σχηματίστε τέσσερις κυλίνδρους. Χρησιμοποιώντας έναν ελαφρώς αλευρωμένο πλάστη, ανοίξτε κάθε ένα κύλινδρο σε λωρίδα με μήκος 42 εκ., πλάτος 11 εκ. και πάχος 0,3 εκ.

Τοποθετήστε ¼ του θρυμματισμένου τυριού κατά μήκος του κέντρου κάθε λωρίδας. Βρέξτε γύρω-γύρω τις άκρες της ζύμης ελαφρά με νερό με τα δάχτυλά σας, διπλώστε τη ζύμη και πιέστε μαζί τις άκρες για να κολλήσουν, σχηματίζοντας έτσι τέσσερα μακριά ρολά.



Έχοντας όλη την πλευρά της ένωσης προς τα κάτω, στρέψτε το ρολό ώστε να σχηματίσετε μια σπείρα (σαλιγκάρι) και πιέστε την άκρη του ρολού κάτω από τα πλαϊνά του σαλιγκαριού. Μην σχηματίσετε μια πολύ σφιχτή σπείρα γιατί η ζύμη θα χρειαστεί λίγο χώρο για το δεύτερο φούσκωμα. Κάντε το ίδιο και με τα υπόλοιπα τρία ρολά. Καλύψτε τον πάτο του ταψιού με λαδόκολλα και τοποθετήστε τα τέσσερα ψωμάκια-σαλιγκαράκια στο ταψί, με την πλευρά της ένωσης προς τα κάτω και αφήνοντας ένα κενό μεταξύ τους για να μη κολλήσουν.

Αλείψτε ελαφρά τις κορυφές και τα πλαϊνά κάθε ψωμιού με λίγο ελαιόλαδο, σκεπάστε το ταψί με μια πετσέτα κουζίνας και αφήστε τη ζύμη σε ζεστό μέρος να φουσκώσει για 40 λεπτά περίπου ή μέχρι να διπλασιαστεί σε μέγεθος.


Προθερμάνετε το φούρνο σας στους 190 βαθμούς Κελσίου.

Χτυπήστε τον κρόκο αβγού μαζί με 1 κουταλάκι γλυκού νερό βρύσης μέσα σ' ένα μικρό μπωλάκι. Μόλις φουσκώσουν τα ψωμάκια, αλείψτε τις κορυφές και πλαϊνά με το αβγό (αν θέλετε τα τυρόψωμά σας να έχουν ανοιχτόχρωμη κόρα τότε μην τα αλείψετε με αβγό αλλά με ελάχιστο νερό). Πασπαλίστε τις κορυφές με το σουσάμι και τοποθετήστε το ταψί στο χαμηλό ράφι του φούρνου.
Ψήστε για 10 λεπτά κι έπειτα μεταφέρετε το ταψί στο μεσαίο ράφι του φούρνου ψήνοντας τα ψωμιά για άλλα 30 λεπτά. Ίσως χρειαστεί να βάλετε αλουμινόχαρτο πάνω από τα ψωμάκια γιατί η επάλειψη με το αβγό τα κάνει να παίρνουν χρώμα πολύ γρήγορα. Σε περίπτωση που παραλείψετε το άλειμμα με αβγό τότε κατά πάσα πιθανότητα δε θα χρειαστεί να βάλετε αλουμινόχαρτο από πάνω. Ρίχνετέ τους όμως μια ματιά που και που μην τυχόν σας αρπάξουν, είτε από πάνω είτε από κάτω.

Όταν τα ψωμιά είναι έτοιμα, βγάλτε τα απ' το φούρνο, αφαιρέστε τα απ' το ταψί και βάλτε τα πάνω σε μια σχάρα για να κρυώσουν.

Μόλις κρυώσουν ελαφρά, απολαύστε τα.
Θα κρατήσουν καλά μέχρι και την επόμενη μέρα αν και δε θα σας συνιστούσα να τα ξαναζεστάνετε γιατί μπορεί να πανιάσουν λόγω της υγρασίας του τυριού. Τρώγονται άνετα και σε θερμοκρασία δωματίου.