Η σχέση μου με τ' αβγά ήταν πάντα ταραχώδης. Είναι κάτι σαν σχέση αγάπης-μίσους, η οποία κρατάει πολλά χρόνια. Είχαμε τις καλές μας στιγμές (τα τηγανητά αβγά της μαμάς μου με τηγανητές πατάτες στο πλάι), τις κακές μας στιγμές (σκετή ομελέτα) και τις πολύ κακές μας στιγμές (δηλητηρίαση).
Όπως σε όλες τις σωστές σχέσεις αγάπης-μίσους, έτσι και σ' αυτήν υπάρχει το στοιχείο του αιφνιδιασμού—μια απρόσμενη, και ελπιδοφόρα θετική, ανακάλυψη για τον φίλο-εχθρό σου. Σε αυτή τη σχέση, η έκπληξη ήρθε όταν αποφάσισα να δοκιμάσω αβγά ποσέ.
Μερικές φορές σ' αυτό το μπλογκ γράφω για τις καθυστερημένες μου ανακαλύψεις φαγητών ή υλικών που ο υπόλοιπος κόσμος γεύεται εδώ και δεκαετίες, σε κάποιες περιπτώσεις ίσως και εκατοντάδες χρόνια. Είμαι λίγο ξεροκέφαλη όταν πρόκειται για τη δοκιμή ορισμένων τροφίμων ή πιάτων αλλά όταν τελικά τα δοκιμάζω, ένα εκ των δύο μπορεί να συμβεί. Είτε να επιβεβαιωθεί το γεγονός ότι λίγη ξεροκεφαλιά είναι τελικά καλή είτε να αποδειχθεί περίτρανα το ότι είμαι εντελώς τρελή που τόσο καιρό δεν τα δοκίμαζα.
Σε αυτή την περίπτωση, το δεύτερο είναι αυτό που ισχύει. Μα γιατί η αντιπάθειά μου προς τα αβγά να με έχει σταματήσει από το να τα γευτώ έτσι; Μα γιατί όλοι αυτοί που τόσο καιρό τρώνε αβγά ποσέ δεν το βροντοφωνάζουν ώστε να το ακούσουμε κι εμείς; Τα αβγά ποσέ είναι πεντανόστιμα. Κι όχι, τόσο καιρό δε ζω στα βουνά. Απλά εμείς οι Έλληνες δε φημιζόμαστε για την κατανάλωση αβγών ποσέ. Δεν υπάρχει αυτό το πιάτο στην γαστρονομική μας κουλτούρα.
Αλλά νομίζω πως παρασύρομαι. Ok κοιτάξτε, πρόκειται για ένα απλό αβγό. Δεν μιλάμε για καμία επαναστατική γεύση. Δεν υποστηρίζω ότι ανακαλύφθηκε η έκτη βασική γεύση*. Για μια όμως αβγο-σκεπτικίστρια σαν και μένα αυτό ήταν ένα οριακό σημείο. Μπορώ πλέον να πω πως μ' αρέσουν τα αβγά—τα αβγά ποσέ μάλλον.
Παίρνεις ένα αβγό, ένα απλό αβγό κότας, και το ρίχνεις μέσα σε μια κατσαρόλα γεμάτη με νερό που σιγοβράζει. Το απαλό λίκνισμα του ασπραδιού που χορεύει μέσα στο ζεματιστό νερό μοιάζει με μπαλαρίνα που στριφογυρίζει γύρω-γύρω μέσα στη φουντωτή της φούστα. Ο κρόκος εξαφανίζεται μέσα στη λευκή του κουβέρτα κι έπειτα, καθώς βγαίνει μέσα από το νερό, ταλαντεύεται σαν μια υπέροχη πανακόττα που μόλις έχει σφίξει.
Κι αν πάρεις αυτό το αβγό ποσέ και το βάλεις πάνω σε κάτι ακόμα πιο συναρπαστικό, όπως μια αβγοφέτα (French toast ή Pain perdu); Κι αν αυτή η αβγοφέτα έχει καλυφθεί με παρμεζάνα κι έχει ψηθεί στο φούρνο; Κι αν κάποια (δηλαδή εγώ) είχε τη λαμπρή ιδέα της προσθήκης κανα-δυο φετών προσούτο στο όλο θέμα; Ε, τότε θα ήσουν σε γαστρονομικό παράδεισο, έτσι δεν είναι;
Το απόλυτο πρωϊνό, brunch ή ακόμα και δείπνο—γι' αυτό ακριβώς πρόκειται. Ένα πλήρες γεύμα, ένα μοναδικό πιάτο με τον πρωταγωνιστή του—το αβγό ποσέ. Όταν το χαράζεις με ένα μαχαίρι, αποκαλύπτεται ο μελάτος κρόκος και χύνεται σαν λάβα πάνω σε χιονισμένα βουνά. Η βελούδινη υφή του θυμίζει ένα τέλεια τηγανισμένο αβγό χωρίς όμως την λιπαρότητα. 'Εχει μια διαφορετική υφή, μια ελαφριά, αφράτη ποιότητα που ισορροπεί άψογα με την αβγοφέτα, την παρμεζάνα, το προσούτο, την ρόκα. Αυτή είναι η ομορφιά του αβγού ποσέ.
Μη μου πείτε ότι δε θέλετε να τρέξετε αμέσως στην κουζίνα σας για να φτιάξετε ένα. Δε θα σας πιστέψω.
Αλμυρές Αβγοφέτες με Παρμεζάνα Ψημένες στο Φούρνο, με Αβγό Ποσέ, Προσούτο και Σαλάτα Ρόκας
Προσαρμοσμένη από το αμερικάνικο Gourmet
Μια μέρα πριν φτιάξω αυτό το πιάτο είχα ζυμώσει δυο φρατζόλες ελαφρύ καλαμποκόψωμο με τραγανή κόρα και πυκνή ψίχα. Ήταν το τέλειο είδος ψωμιού γι' αυτό το πιάτο. Μπορείτε επίσης να χρησιμοποιήσετε γαλλική μπαγκέτα ή χωριάτικο ψωμί αλλά προσέξτε να μην είναι φρέσκο. Πρέπει να είναι της προηγούμενης ημέρας γιατί όταν το μουλιάσετε θα διαλυθεί.
Υπάρχουν πολλοί τρόποι για να κάνετε αβγά ποσέ, όπως να τα τυλίξετε σε πλαστική μεμβράνη ή να τα τοποθετήσετε σε ειδικές θήκες, αλλά εγώ προτιμώ τον παραδοσιακό τρόπο που περιγράφω παρακάτω.
Την πρώτη φορά που θα το προσπαθήσετε μπορεί το θέαμα να είναι απογοητευτικό. Στη δική μου πρώτη προσπάθεια το αποτέλεσμα ήταν σαν να είχα σφάξει το αβγό. Με λίγη επιμονή και υπομονή όμως θα έχετε αβγά ποσέ στο άψε σβήσε. Κι εγώ δεν τα μαγειρεύω εδώ και πολύ καιρό αλλά νομίζω είμαι στο σωστό δρόμο. Αφού μπορώ εγώ, μπορείτε κι εσείς!
Αν φτιάξετε το πιάτο αυτό για πρωϊνό τότε το ιδανικό είναι να το συνοδεύσετε με φρεσκοστυμμένο χυμό πορτοκάλι.
Μερίδες : 4
Υλικά
1-2 κουταλιές σούπας ανάλατο βούτυρο, μαλακωμένο, για το βουτύρωμα του ταψιού
4 φέτες άσπρο ψωμί με τραγανή κόρα και πυκνή ψίχα (10 εκ. x 7 εκ. με 2,5 εκ. πάχος)
5 αβγά μεσαίου μεγέθους, σε θερμοκρασία δωματίου
235 ml (1 κούπα ) γάλα πλήρες
35 γρ. (½ κούπα) παρμεζάνα, τριμμένη
1 κουταλιά σούπας και 2 κουταλάκια γλυκού ξίδι από λευκό κρασί
8 φέτες προσούτο
45 γρ. (περίπου 2 κούπες) φύλλα ρόκας
1 κουταλιά σούπας ελαιόλαδο
Αλάτι
Φρεσκοτριμμένο μαύρο πιπέρι
Προετοιμασία
Φτιάξτε τις αβγοφέτες
Βουτυρώστε τον πάτο ενός ταψιού μεσαίου μεγέθους και τακτοποιήστε τις φέτες δημιουργώντας μια μόνο στρώση (μην τις βάλετε τη μια πάνω στην άλλη).
Σε ένα μπωλ μεσαίου μεγέθους, ρίξτε 1 αβγό, το γάλα, ¼ κουταλάκι γλυκού αλάτι και ¼ κουταλάκι γλυκού φρεσκοτριμμένο μαύρο πιπέρι. Χτυπήστε τα με το σύρμα μέχρι να ενωθούν.
Προθερμάνετε το φούρνο σας στους 200 βαθμούς Κελσίου.
Ρίξτε το μείγμα πάνω από τις φέτες ψωμιού και πιέστε τες ελαφρά με τα δάχτυλά σας για να τις βοηθήσετε να απορροφήσουν το μείγμα. Έπειτα αναποδογυρίστε τες και πιέστε και πάλι ελαφρά. Ρίξτε από πάνω την τριμμένη παρμεζάνα και αφήστε το ταψί στην άκρη μέχρι το ψωμί να απορροφήσει τα υγρά, για 20 λεπτά περίπου. (Αν δεν απορροφηθεί όλο το μείγμα αλλά παραμείνουν ένα-δυο κουταλιές, δεν πειράζει).
Ψήστε τις αβγοφέτες στο τελευταίο ράφι του φούρνου για 18-20 λεπτά ή μέχρι το ψωμί να φουσκώσει και να πάρει ένα χρυσοκάστανο χρώμα.
Πώς να φτιάξετε αβγά ποσέ
Εντωμεταξύ ξεκινήστε να φτιάχνετε τα αβγά ποσέ.
Χρησιμοποιήστε ολόφρεσκα αβγά γιατί τα ασπράδια των φρέσκων αβγών τείνουν να προσκολλώνται πιο δυνατά πάνω στον κρόκο. Επίσης, είναι προτιμότερο τα αβγά που θα χρησιμοποιήσετε να είναι σε θερμοκρασία δωματίου κι όχι από το ψυγείο γιατί έτσι θα ψηθούν πιο γρήγορα.
Σπάστε ένα αβγό μέσα σε ένα μικρό μπωλάκι. Με αυτό τον τρόπο, αν ο κρόκος διαλυθεί μπορείτε να αντικαταστήσετε το αβγό ευκολότερα από ότι αν το είχατε σπάσει κατευθείαν μέσα στην κατσαρόλα με το νερό.
Γεμίστε μια κατσαρόλα μεσαίου μεγέθους με βαρύ πάτο με νερό, τουλάχιστον 5 εκ. σε βάθος και μέχρι 7, κι αφήστε το νερό να φτάσει σε σημείο που ίσα να σιγοβράζει, έχοντας τη φωτιά στο μέτριο προς δυνατό. Αν αρχίσει να βράζει το νερό, θα πρέπει να χαμηλώσετε τη φωτιά και να περιμένετε να φτάσει σε σημείο που ίσα να σιγοβράζει. (Αν ρίξετε το αβγό μέσα σε νερό που βράζει, θα διαλυθεί). Αυτό που θέλετε είναι να υπάρχουν μικρές φυσαλίδες στον πάτο της κατσαρόλας αλλά δε θέλετε αυτές οι φυσαλίδες να ανεβαίνουν προς την επιφάνεια του νερού. Ρυθμίστε λοιπόν τη φωτιά ανάλογα.
Προσθέστε 1 κουταλιά σούπας ξίδι στο νερό (αυτό θα βοηθήσει το ασπράδι του αβγού να πήξει πιο εύκολα). Δημιουργήστε μια δίνη ανακατεύοντας το νερό γύρω-γύρω με μια κουτάλα ή σπάτουλα (αυτό θα βοηθήσει στο να παραμείνει το αβγό όσο το δυνατόν πιο ενωμένο και το ασπράδι να τυλιχτεί γύρω από τον κρόκο). Γλυστρίστε το αβγό μέσα στο νερό, στο κέντρο της δίνης (όχι όταν περιστρέφεται το νερό πολύ γρήγορα, διότι μπορεί να διαλυθεί το αβγό, αλλά όταν ηρεμήσει λίγο) και όσο το δυνατόν πιο κοντά στην επιφάνεια του νερού. Χρησιμοποιώντας μια τρυπητή κουτάλα οδηγήστε απαλά το ασπράδι του αβγού προς τον κρόκο (μην κινείτε την κουτάλα πολύ γρήγορα για να μη διαλυθεί το αβγό). Μην πανικοβληθείτε αν το ασπράδι του αβγού απλωθεί λιγάκι σαν πλοκάμια χταποδιού μέσα στην κατσαρόλα, είναι φυσιολογικό.
Σε περίπτωση που το αβγό κολλήσει στον πάτο της κατσαρόλας, γλυστρίστε την κουτάλα σας κάτω από το αβγό πολύ απαλά και κουνίστε την ελαφρά ξεκολλώντας το αβγό. Αυτό κάντε το μόνο όταν το αβγό έχει ελαφρώς πήξει (δηλαδή μετά από 40-50 δευτερόλεπτα).
Ένα αβγό μεσαίου μεγέθους σε θερμοκρασία δωματίου χρειάζεται 2 ½ - 3 λεπτά για να ψηθεί (μελάτο, δηλαδή νερουλός κρόκος με σφιχτό ασπράδι). Ρυθμίστε το χρόνο ψησίματος ανάλογα με το πώς προτιμάτε να τρώτε τα αβγά σας.
Μόλις ψηθεί το αβγό, αφαιρέστε το από το νερό χρησιμοποιώντας μια τρυπητή κουτάλα και τοποθετήστε το πάνω σε διπλωμένο απορροφητικό χαρτί κουζίνας για να στραγγίξει. Μην το τοποθετήσετε αμέσως πάνω στις αβγοφέτες γιατί θα πανιάσουν. Πριν προσθέσετε το αβγό ποσέ στο πιάτο σας, μπορείτε να κόψετε τα κομμάτια ασπραδιού που προεξέχουν με ένα ψαλίδι κουζίνας ή ένα μαχαίρι ώστε να φαίνεται πιο ωραίο.
Συνεχίστε να ψήνετε τα υπόλοιπα τρία αβγά με τον ίδιο τρόπο.
Αν θέλετε να προετοιμάσετε πολλά αβγά για πολλούς καλεσμένους ή αν απλώς θέλετε να προετοιμάσετε αβγά για την επόμενη μέρα (ας πούμε από το προηγούμενο βράδυ για πρωϊνό) τότε μόλις ψηθούν, τοποθετήστε τα αμέσως σε ένα μπωλ γεμάτο με παγωμένο νερό και μερικά παγάκια. Αυτό θα σταματήσει τη διαδικασία ψησίματος των αβγών έτσι δε θα παραψηθούν τα αβγά σας. Τοποθετώντας το μπωλ στο ψυγείο μπορείτε να διατηρήσετε τα αβγά για 24 ώρες. Για να τα σερβίρετε, τοποθετήστε τα μέσα σε καυτό νερό (όχι νερό που βράζει) για περίπου 40 δευτερόλεπτα για να ξαναζεσταθούν.
Σερβίρετε το πιάτο
Ρίξτε ελαιόλαδο και 2 κουταλάκια γλυκού ξίδι στα φύλλα ρόκας κι ανακατέψτε τα. Τοποθετήστε από μια αβγοφέτα σε τέσσερα πιάτα. Από πάνω προσθέστε από ένα αβγό ποσέ και τοποθετήστε δυο φέτες προσούτο σε κάθε πιάτο. Μοιράστε τη σαλάτα ρόκας ισομερώς στα τέσσερα πιάτα. Αλατοπιπερώστε τα αβγά και σερβίρετε αμέσως.
*Οι πέντε βασικές γεύσεις είναι οι εξής: γλυκιά, αλμυρή, ξινή, πικρή και ουμάμι (umami). Η λέξη ουμάμι είναι γιαπωνέζικη και σημαίνει "καλή γεύση" και ανακαλύφθηκε το 1908 από τον Dr. Kikunae Ikeda, έναν Ιάπωνα επιστήμονα. Η γεύση ουμάμι ορίζεται ως η πικάντικη, κρεάτινη γεύση που έχουν φαγητά (προϊόντα) όπως το κρέας, τα μανιτάρια, η σάλτσα σόγιας, η παρμεζάνα, το πράσινο τσάι κ.α. και πηγάζει από το όξινο γλουτανιμικό νάτριο. Τη δεκαετία του '80 διάφορες μελέτες απέδειξαν ότι το ουμάμι ήταν τεκμηριωμένα πλέον η πέμπτη βασική γεύση.
Επίσης έχει προταθεί η ύπαρξη άλλων δυο ξεχωριστών γεύσεων, η λιπαρή γεύση και η μεταλλική γεύση (ή η γεύση του ασβεστίου). Ακόμα γίνονται έρευνες γι' αυτές τις δυο γεύσεις. Μάλιστα λέγεται ότι αυτοί που έχουν αυξημένη την αίσθηση της λιπαρής γεύσης τείνουν να τρώνε λιγότερο λιπαρά φαγητά.
**Σε περίπτωση που οι φέτες ψωμιού που έχετε είναι μικρότερες, χρησιμοποιήστε δυο φέτες για κάθε άτομο.
Όπως σε όλες τις σωστές σχέσεις αγάπης-μίσους, έτσι και σ' αυτήν υπάρχει το στοιχείο του αιφνιδιασμού—μια απρόσμενη, και ελπιδοφόρα θετική, ανακάλυψη για τον φίλο-εχθρό σου. Σε αυτή τη σχέση, η έκπληξη ήρθε όταν αποφάσισα να δοκιμάσω αβγά ποσέ.
Μερικές φορές σ' αυτό το μπλογκ γράφω για τις καθυστερημένες μου ανακαλύψεις φαγητών ή υλικών που ο υπόλοιπος κόσμος γεύεται εδώ και δεκαετίες, σε κάποιες περιπτώσεις ίσως και εκατοντάδες χρόνια. Είμαι λίγο ξεροκέφαλη όταν πρόκειται για τη δοκιμή ορισμένων τροφίμων ή πιάτων αλλά όταν τελικά τα δοκιμάζω, ένα εκ των δύο μπορεί να συμβεί. Είτε να επιβεβαιωθεί το γεγονός ότι λίγη ξεροκεφαλιά είναι τελικά καλή είτε να αποδειχθεί περίτρανα το ότι είμαι εντελώς τρελή που τόσο καιρό δεν τα δοκίμαζα.
Σε αυτή την περίπτωση, το δεύτερο είναι αυτό που ισχύει. Μα γιατί η αντιπάθειά μου προς τα αβγά να με έχει σταματήσει από το να τα γευτώ έτσι; Μα γιατί όλοι αυτοί που τόσο καιρό τρώνε αβγά ποσέ δεν το βροντοφωνάζουν ώστε να το ακούσουμε κι εμείς; Τα αβγά ποσέ είναι πεντανόστιμα. Κι όχι, τόσο καιρό δε ζω στα βουνά. Απλά εμείς οι Έλληνες δε φημιζόμαστε για την κατανάλωση αβγών ποσέ. Δεν υπάρχει αυτό το πιάτο στην γαστρονομική μας κουλτούρα.
Αλλά νομίζω πως παρασύρομαι. Ok κοιτάξτε, πρόκειται για ένα απλό αβγό. Δεν μιλάμε για καμία επαναστατική γεύση. Δεν υποστηρίζω ότι ανακαλύφθηκε η έκτη βασική γεύση*. Για μια όμως αβγο-σκεπτικίστρια σαν και μένα αυτό ήταν ένα οριακό σημείο. Μπορώ πλέον να πω πως μ' αρέσουν τα αβγά—τα αβγά ποσέ μάλλον.
Παίρνεις ένα αβγό, ένα απλό αβγό κότας, και το ρίχνεις μέσα σε μια κατσαρόλα γεμάτη με νερό που σιγοβράζει. Το απαλό λίκνισμα του ασπραδιού που χορεύει μέσα στο ζεματιστό νερό μοιάζει με μπαλαρίνα που στριφογυρίζει γύρω-γύρω μέσα στη φουντωτή της φούστα. Ο κρόκος εξαφανίζεται μέσα στη λευκή του κουβέρτα κι έπειτα, καθώς βγαίνει μέσα από το νερό, ταλαντεύεται σαν μια υπέροχη πανακόττα που μόλις έχει σφίξει.
Κι αν πάρεις αυτό το αβγό ποσέ και το βάλεις πάνω σε κάτι ακόμα πιο συναρπαστικό, όπως μια αβγοφέτα (French toast ή Pain perdu); Κι αν αυτή η αβγοφέτα έχει καλυφθεί με παρμεζάνα κι έχει ψηθεί στο φούρνο; Κι αν κάποια (δηλαδή εγώ) είχε τη λαμπρή ιδέα της προσθήκης κανα-δυο φετών προσούτο στο όλο θέμα; Ε, τότε θα ήσουν σε γαστρονομικό παράδεισο, έτσι δεν είναι;
Το απόλυτο πρωϊνό, brunch ή ακόμα και δείπνο—γι' αυτό ακριβώς πρόκειται. Ένα πλήρες γεύμα, ένα μοναδικό πιάτο με τον πρωταγωνιστή του—το αβγό ποσέ. Όταν το χαράζεις με ένα μαχαίρι, αποκαλύπτεται ο μελάτος κρόκος και χύνεται σαν λάβα πάνω σε χιονισμένα βουνά. Η βελούδινη υφή του θυμίζει ένα τέλεια τηγανισμένο αβγό χωρίς όμως την λιπαρότητα. 'Εχει μια διαφορετική υφή, μια ελαφριά, αφράτη ποιότητα που ισορροπεί άψογα με την αβγοφέτα, την παρμεζάνα, το προσούτο, την ρόκα. Αυτή είναι η ομορφιά του αβγού ποσέ.
Μη μου πείτε ότι δε θέλετε να τρέξετε αμέσως στην κουζίνα σας για να φτιάξετε ένα. Δε θα σας πιστέψω.
Αλμυρές Αβγοφέτες με Παρμεζάνα Ψημένες στο Φούρνο, με Αβγό Ποσέ, Προσούτο και Σαλάτα Ρόκας
Προσαρμοσμένη από το αμερικάνικο Gourmet
Μια μέρα πριν φτιάξω αυτό το πιάτο είχα ζυμώσει δυο φρατζόλες ελαφρύ καλαμποκόψωμο με τραγανή κόρα και πυκνή ψίχα. Ήταν το τέλειο είδος ψωμιού γι' αυτό το πιάτο. Μπορείτε επίσης να χρησιμοποιήσετε γαλλική μπαγκέτα ή χωριάτικο ψωμί αλλά προσέξτε να μην είναι φρέσκο. Πρέπει να είναι της προηγούμενης ημέρας γιατί όταν το μουλιάσετε θα διαλυθεί.
Υπάρχουν πολλοί τρόποι για να κάνετε αβγά ποσέ, όπως να τα τυλίξετε σε πλαστική μεμβράνη ή να τα τοποθετήσετε σε ειδικές θήκες, αλλά εγώ προτιμώ τον παραδοσιακό τρόπο που περιγράφω παρακάτω.
Την πρώτη φορά που θα το προσπαθήσετε μπορεί το θέαμα να είναι απογοητευτικό. Στη δική μου πρώτη προσπάθεια το αποτέλεσμα ήταν σαν να είχα σφάξει το αβγό. Με λίγη επιμονή και υπομονή όμως θα έχετε αβγά ποσέ στο άψε σβήσε. Κι εγώ δεν τα μαγειρεύω εδώ και πολύ καιρό αλλά νομίζω είμαι στο σωστό δρόμο. Αφού μπορώ εγώ, μπορείτε κι εσείς!
Αν φτιάξετε το πιάτο αυτό για πρωϊνό τότε το ιδανικό είναι να το συνοδεύσετε με φρεσκοστυμμένο χυμό πορτοκάλι.
Μερίδες : 4
Υλικά
1-2 κουταλιές σούπας ανάλατο βούτυρο, μαλακωμένο, για το βουτύρωμα του ταψιού
4 φέτες άσπρο ψωμί με τραγανή κόρα και πυκνή ψίχα (10 εκ. x 7 εκ. με 2,5 εκ. πάχος)
5 αβγά μεσαίου μεγέθους, σε θερμοκρασία δωματίου
235 ml (1 κούπα ) γάλα πλήρες
35 γρ. (½ κούπα) παρμεζάνα, τριμμένη
1 κουταλιά σούπας και 2 κουταλάκια γλυκού ξίδι από λευκό κρασί
8 φέτες προσούτο
45 γρ. (περίπου 2 κούπες) φύλλα ρόκας
1 κουταλιά σούπας ελαιόλαδο
Αλάτι
Φρεσκοτριμμένο μαύρο πιπέρι
Προετοιμασία
Φτιάξτε τις αβγοφέτες
Βουτυρώστε τον πάτο ενός ταψιού μεσαίου μεγέθους και τακτοποιήστε τις φέτες δημιουργώντας μια μόνο στρώση (μην τις βάλετε τη μια πάνω στην άλλη).
Σε ένα μπωλ μεσαίου μεγέθους, ρίξτε 1 αβγό, το γάλα, ¼ κουταλάκι γλυκού αλάτι και ¼ κουταλάκι γλυκού φρεσκοτριμμένο μαύρο πιπέρι. Χτυπήστε τα με το σύρμα μέχρι να ενωθούν.
Προθερμάνετε το φούρνο σας στους 200 βαθμούς Κελσίου.
Ρίξτε το μείγμα πάνω από τις φέτες ψωμιού και πιέστε τες ελαφρά με τα δάχτυλά σας για να τις βοηθήσετε να απορροφήσουν το μείγμα. Έπειτα αναποδογυρίστε τες και πιέστε και πάλι ελαφρά. Ρίξτε από πάνω την τριμμένη παρμεζάνα και αφήστε το ταψί στην άκρη μέχρι το ψωμί να απορροφήσει τα υγρά, για 20 λεπτά περίπου. (Αν δεν απορροφηθεί όλο το μείγμα αλλά παραμείνουν ένα-δυο κουταλιές, δεν πειράζει).
Ψήστε τις αβγοφέτες στο τελευταίο ράφι του φούρνου για 18-20 λεπτά ή μέχρι το ψωμί να φουσκώσει και να πάρει ένα χρυσοκάστανο χρώμα.
Πώς να φτιάξετε αβγά ποσέ
Εντωμεταξύ ξεκινήστε να φτιάχνετε τα αβγά ποσέ.
Χρησιμοποιήστε ολόφρεσκα αβγά γιατί τα ασπράδια των φρέσκων αβγών τείνουν να προσκολλώνται πιο δυνατά πάνω στον κρόκο. Επίσης, είναι προτιμότερο τα αβγά που θα χρησιμοποιήσετε να είναι σε θερμοκρασία δωματίου κι όχι από το ψυγείο γιατί έτσι θα ψηθούν πιο γρήγορα.
Σπάστε ένα αβγό μέσα σε ένα μικρό μπωλάκι. Με αυτό τον τρόπο, αν ο κρόκος διαλυθεί μπορείτε να αντικαταστήσετε το αβγό ευκολότερα από ότι αν το είχατε σπάσει κατευθείαν μέσα στην κατσαρόλα με το νερό.
Γεμίστε μια κατσαρόλα μεσαίου μεγέθους με βαρύ πάτο με νερό, τουλάχιστον 5 εκ. σε βάθος και μέχρι 7, κι αφήστε το νερό να φτάσει σε σημείο που ίσα να σιγοβράζει, έχοντας τη φωτιά στο μέτριο προς δυνατό. Αν αρχίσει να βράζει το νερό, θα πρέπει να χαμηλώσετε τη φωτιά και να περιμένετε να φτάσει σε σημείο που ίσα να σιγοβράζει. (Αν ρίξετε το αβγό μέσα σε νερό που βράζει, θα διαλυθεί). Αυτό που θέλετε είναι να υπάρχουν μικρές φυσαλίδες στον πάτο της κατσαρόλας αλλά δε θέλετε αυτές οι φυσαλίδες να ανεβαίνουν προς την επιφάνεια του νερού. Ρυθμίστε λοιπόν τη φωτιά ανάλογα.
Προσθέστε 1 κουταλιά σούπας ξίδι στο νερό (αυτό θα βοηθήσει το ασπράδι του αβγού να πήξει πιο εύκολα). Δημιουργήστε μια δίνη ανακατεύοντας το νερό γύρω-γύρω με μια κουτάλα ή σπάτουλα (αυτό θα βοηθήσει στο να παραμείνει το αβγό όσο το δυνατόν πιο ενωμένο και το ασπράδι να τυλιχτεί γύρω από τον κρόκο). Γλυστρίστε το αβγό μέσα στο νερό, στο κέντρο της δίνης (όχι όταν περιστρέφεται το νερό πολύ γρήγορα, διότι μπορεί να διαλυθεί το αβγό, αλλά όταν ηρεμήσει λίγο) και όσο το δυνατόν πιο κοντά στην επιφάνεια του νερού. Χρησιμοποιώντας μια τρυπητή κουτάλα οδηγήστε απαλά το ασπράδι του αβγού προς τον κρόκο (μην κινείτε την κουτάλα πολύ γρήγορα για να μη διαλυθεί το αβγό). Μην πανικοβληθείτε αν το ασπράδι του αβγού απλωθεί λιγάκι σαν πλοκάμια χταποδιού μέσα στην κατσαρόλα, είναι φυσιολογικό.
Σε περίπτωση που το αβγό κολλήσει στον πάτο της κατσαρόλας, γλυστρίστε την κουτάλα σας κάτω από το αβγό πολύ απαλά και κουνίστε την ελαφρά ξεκολλώντας το αβγό. Αυτό κάντε το μόνο όταν το αβγό έχει ελαφρώς πήξει (δηλαδή μετά από 40-50 δευτερόλεπτα).
Ένα αβγό μεσαίου μεγέθους σε θερμοκρασία δωματίου χρειάζεται 2 ½ - 3 λεπτά για να ψηθεί (μελάτο, δηλαδή νερουλός κρόκος με σφιχτό ασπράδι). Ρυθμίστε το χρόνο ψησίματος ανάλογα με το πώς προτιμάτε να τρώτε τα αβγά σας.
Μόλις ψηθεί το αβγό, αφαιρέστε το από το νερό χρησιμοποιώντας μια τρυπητή κουτάλα και τοποθετήστε το πάνω σε διπλωμένο απορροφητικό χαρτί κουζίνας για να στραγγίξει. Μην το τοποθετήσετε αμέσως πάνω στις αβγοφέτες γιατί θα πανιάσουν. Πριν προσθέσετε το αβγό ποσέ στο πιάτο σας, μπορείτε να κόψετε τα κομμάτια ασπραδιού που προεξέχουν με ένα ψαλίδι κουζίνας ή ένα μαχαίρι ώστε να φαίνεται πιο ωραίο.
Συνεχίστε να ψήνετε τα υπόλοιπα τρία αβγά με τον ίδιο τρόπο.
Αν θέλετε να προετοιμάσετε πολλά αβγά για πολλούς καλεσμένους ή αν απλώς θέλετε να προετοιμάσετε αβγά για την επόμενη μέρα (ας πούμε από το προηγούμενο βράδυ για πρωϊνό) τότε μόλις ψηθούν, τοποθετήστε τα αμέσως σε ένα μπωλ γεμάτο με παγωμένο νερό και μερικά παγάκια. Αυτό θα σταματήσει τη διαδικασία ψησίματος των αβγών έτσι δε θα παραψηθούν τα αβγά σας. Τοποθετώντας το μπωλ στο ψυγείο μπορείτε να διατηρήσετε τα αβγά για 24 ώρες. Για να τα σερβίρετε, τοποθετήστε τα μέσα σε καυτό νερό (όχι νερό που βράζει) για περίπου 40 δευτερόλεπτα για να ξαναζεσταθούν.
Σερβίρετε το πιάτο
Ρίξτε ελαιόλαδο και 2 κουταλάκια γλυκού ξίδι στα φύλλα ρόκας κι ανακατέψτε τα. Τοποθετήστε από μια αβγοφέτα σε τέσσερα πιάτα. Από πάνω προσθέστε από ένα αβγό ποσέ και τοποθετήστε δυο φέτες προσούτο σε κάθε πιάτο. Μοιράστε τη σαλάτα ρόκας ισομερώς στα τέσσερα πιάτα. Αλατοπιπερώστε τα αβγά και σερβίρετε αμέσως.
*Οι πέντε βασικές γεύσεις είναι οι εξής: γλυκιά, αλμυρή, ξινή, πικρή και ουμάμι (umami). Η λέξη ουμάμι είναι γιαπωνέζικη και σημαίνει "καλή γεύση" και ανακαλύφθηκε το 1908 από τον Dr. Kikunae Ikeda, έναν Ιάπωνα επιστήμονα. Η γεύση ουμάμι ορίζεται ως η πικάντικη, κρεάτινη γεύση που έχουν φαγητά (προϊόντα) όπως το κρέας, τα μανιτάρια, η σάλτσα σόγιας, η παρμεζάνα, το πράσινο τσάι κ.α. και πηγάζει από το όξινο γλουτανιμικό νάτριο. Τη δεκαετία του '80 διάφορες μελέτες απέδειξαν ότι το ουμάμι ήταν τεκμηριωμένα πλέον η πέμπτη βασική γεύση.
Επίσης έχει προταθεί η ύπαρξη άλλων δυο ξεχωριστών γεύσεων, η λιπαρή γεύση και η μεταλλική γεύση (ή η γεύση του ασβεστίου). Ακόμα γίνονται έρευνες γι' αυτές τις δυο γεύσεις. Μάλιστα λέγεται ότι αυτοί που έχουν αυξημένη την αίσθηση της λιπαρής γεύσης τείνουν να τρώνε λιγότερο λιπαρά φαγητά.
**Σε περίπτωση που οι φέτες ψωμιού που έχετε είναι μικρότερες, χρησιμοποιήστε δυο φέτες για κάθε άτομο.
Εχεχ έκανες και γέλασα,αυτή είναι ίσως από τις λίγες φούστες που δε με συγκίνησαν ποτέ αν και τα αυγά τα τρώω γενικά.
ReplyDeleteΗ μεγαλύτερη ανησυχία μου όταν βράζω αυγά είναι μην τυχόν σπάσει κάποιο και αρχίσει αυτή η αγωνιώδης περιδίνηση του ασπραδιού μεσ'στο νερό,αυτό το θέαμα με χαλάει τρελά !
Πάντως έχεις δίκιο το ποσέ δεν ανήκει στην κουλτούρα μας,έχω κ εγώ τα κολλήματα μου δε λέω...
Ρε συ Μάγδα αφού το ψάχνεις όμως με τα αυγά για δοκίμασε και αυτό...αυγά τηγανητά σε καλό βούτυρο Κερκύρας (ή ελαιόλαδο) με μερικές φέτες σύγκλινο Μάνης,δαχτυλίδια φλύδας πορτοκαλιού αρτυσμένα με αλάτι,φρεσκοτριμμένο πιπέρι και καπνιστή πάπρικα,σέρβιρε τα σε φρυγανισμένο ψωμί και βάλε και τη ρόκα σου (καλή η ιδέα σου,δεν το 'χα σκεφτεί) και έχεις ένα πλήρες γκουρμέ πιάτο σε δυο λεπτά.
Καλημέρα...από τα Γρεβενά την πόλη των μανιταριών!
ReplyDeleteΚυριακή πρωί πέρασα από το blog σας τυχαία.
Η αναρτησή σας ήταν για μένα έκπληξη!
Ηθελα να κάνω πρωινό σπέσιαλ και δεν ήξερα τι!
Πολύ καλή η ιδέα αλλά και πολύ καλή παρουσίαση.
Σ'ευχαριστώ
Θα τα ξανα πούμε.
Με μια τόσο ωραία περιγραφή κι ένα αυγό αλλάζει!
ReplyDeleteΑλήθεια τι περίεργο όλοι μας πόσες φορές δεν έχουμε αρνηθεί να φάμε κάτι και ξαφνικά λέμε α γιατί το έκανα αυτό τόσα χρόνια!!
Πολλά φιλιά.
Αν το αυγό ήξερε την παρουσίαση, την αφήγηση και την εκτέλεσή σου, θα ζήταγε πολλά ποσοστά και άλλη θέση στην gourmet κουζίνα.
ReplyDeleteΕξαιρετική!
υπέροχη περιγραφή με υπέροχες φωτογραφίες!τα αυγα τα λατρεύω και τα τιμάω σε όλες τις εκτελέσεις εκτός του ωμού.
ReplyDeleteΌταν το πρωί δεν τρέχω για δουλειά το αυγό εχει την τιμητική του είτε για τις κρέπες,είτε ομολέτα και αλλαντικά ή απλα αυγά τηγανιτά με μπέικον...αλλος μελάτο και άλλος καλοψημένο :)
καλό απόγευμα
Για τις συνταγες σου δεν χρειαζεται να σχολιασω....ειναι εξαιρετικες.....Η παρουσιαση ομως και οι φωτογραφιες σου πρεπει να το τονισουμε ειναι μοναδικες....!!!
ReplyDeleteΟ καλύτερος τρόπος να απολαύσεις ένα φρέσκο, νόστιμο αβγό. Μου έδωσες καλή ιδεά τώρα για τα αβγουλάκαι που ήρθαν ποεσκέσι από το χωριό!
ReplyDeleteΤα αβγά δεν ήταν ποτέ η συμπάθειά μου (κλασσικό παράδειγμα παιδιού με μαμά που το κυνηγάει για να φάει το αβγό του).
ReplyDeleteΠολλά όμως από τα τρόφιμα που δεν αγαπούσαμε ως παιδιά, τα βλέπουμε όταν μεγαλώνουμε με άλλο μάτι. Όντως το αβγό ποσέ είναι μια απλή αλλά ταυτόχρονα και μια εξαιρετική λιχουδιά.
Άψογη και η παρουσίαση σου!
πρόσφατα έβλεπα μια μακαρονάδα με ολόκληρο αβγό ποσέ και φαινόταν καταπληκτική!Μου αρέσει πολύ το post σου και η συνταγούλα βέβαια.
ReplyDeletelost gastronaut — η πρότασή σου είναι φοβερή. Θα φτιάξω ένα τέτοιο γεύμα όταν έρθω Ελλάδα διότι σύγκλινο Μάνης στην Ολλανδία λίγο δύσκολο.
ReplyDeleteΔήμητρα — καλώς όρισατε στο μπλογκ μου. Ευχαριστώ για την επίσκεψη και το σχόλιο! Δεν έχω ποτέ επισκεφθεί τα Γρεβενά, δυστυχώς. Δεν ήξερα επίσης πως είναι η πόλη των μανιταριών. Πολύ ενδιαφέρον!
Ξανθή — όντως, έχεις δίκιο!
taste advisor — σ' ευχαριστώ
και λοιπόν — το απλό αβγουλάκι τελικά μπορεί να δημιουργήσει πολλά πολλά πιάτα ό,τι πρέπει για πρωΐνό.
misirlou — καλώς όρισες και σ' ευχαριστώ!
foodjunkie — τα χωριάτικα αβγουλάκια είναι τα καλύτερα για οποιοδήποτε πιάτο με αβγά!
Dark chef — κι εμένα κάπως έτσι με κυνήγαγε η μητέρα μου :)
Ειρήνη — σ' ευχαριστώ. Μακαρονάδα με αβγό ποσέ... ωραίο μου ακούγεται!
Μαγδα μου τί υπέροχο!Αγαπάω τα αυγά,τα κάνω με διάφορους τρόπους..μ'αρέσουν όμως τα μελάτα πιό πολύ!
ReplyDeleteΗ πρότασή σου καταπληκτική!!
Σε φιλώ καλημέρα!
Καταπληκτικό post!!!
ReplyDeleteΜε έκανες να θέλω να φάω αυγό ποσέ, που δεν το έχω κάνει ποτέ :)
Καλημέρα
Με τέτοια παρουσίαση πως να μην τρέξω στην κουζίνα να το φτιάξω αμέσως;-)
ReplyDeleteΕύα — καλή σου μέρα! Σ' ευχαριστώ!
ReplyDeleteΑστέρι — να η ευκαιρία να τα δοκιμάσεις!
big mama — :)
Συμφωνώ απόλυτα μαζί σου περί ξεροκεφαλιάς στις δοκιμές. Συνήθως δεν πέφτω έξω με αυτό που αρνιέμαι να δοκιμάσω, αλλά όπως κι εσύ, υπάρχουν πράγματα που άργησα να τα δοκιμάσω και μου άρεσαν.
ReplyDeleteΓια τα ποσέ δεν τρελαίνομαι. Η ιδέα του ρευστού κρόκου δεν με εξιτάρει, παρόλο που μου αρέσουν τα αυγά γενικά. Και όπως λες, όντως δεν είναι πολύ συνηθισμένα εδώ.
Πολύ ωραία η παρουσίαση όμως και τα συνοδευτικά του αυγού!
egw to ekana prin dw to blog sou!ya tin akriveia ithela vrasta avga alla argane.Loipon eavala mesa se briki ena avgo ya vrasimo.Kapoia stimgi k enw perimena na ginei mou rxetai i treli idea na to spasw mesa sto nero!Mou arese toso polu to apotelesma pou espasa k deftero me ligotero nero!to avgoulaki m kathise sto pato omorfa k to kyriotero den me varyne sto stomaxi...epeita anoiksa pc ya na dw an yparxei kapoio allo megalo pnevma pou exei kanei to idio me mena...:-p
ReplyDeleteΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΥΠΕΡΟΧΗ ΣΥΝΤΑΓΗ ΣΟΥ ΤΗΝ ΕΦΤΙΑΞΑ ΕΧΘΕΣ ΣΤΗΝ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΜΟΥ ΚΑΙ ΞΕΤΡΕΛΑΘΗΚΑΜΕ..... ΔΕΝ ΕΧΩ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΥΠΕΡΟΧΟ BLOG ΣΟΥ Κ ΝΑ ΞΕΡΕΙΣ ΔΙΑΒΑΖΩ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΑ ΠΟΛΛΑ SITES ΓΙΑ ΤΗ ΜΑΓΕΙΡΙΚΗ ΑΛΛΑ ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ ΕΝΟΙΩΣΑ ΤΗΝ ΑΝΑΓΚΗ ΝΑ ΑΝΑΡΤΗΣΩ ΣΧΟΛΙO KAI NA ΣΕ ΕΥΧΑΡΙΣΤΗΣΩ ΓΙΑ ΤΙΣ ΥΠΕΡΟΧΕΣ ΣΥΝΤΑΓΕΣ ΠΟΥ ΜΑΣ ΜΑΘΑΙΝΕΙΣ...
ReplyDeleteΚαλημέρα Γεωργία. Σ' ευχαριστώ πολύ για το γλυκό σου σχόλιο! Χαίρομαι πάρα πολύ που σας άρεσε η συνταγή. Να' σαι καλά!!
DeleteMagda eisai apisteuth, my best company here in lonely Brussels ;)
ReplyDeleteΜαγδα,είσαι απολαυστική! Είμαι fun του blog σου κ μερικές φορές παίρνω λιγο κουράγιο ξέροντας ότι κ αλλοι νέοι,οπως κ τα παιδιά μου,αγωνίζονται για το μέλλον τους κ όπως όλοι οι Έλληνες,ξεχωρίζετε στο εξωτερικό.Μόνο που μας λείπετε..πολύ ,αλλά παίρνουμε κουράγιο απο τις επιτυχίες κ τις διακρίσεις σας.Να είσαι καλά.
ReplyDeleteΜαρία απο Χανιά
Καλησπέρα Μαρία! Σ' ευχαριστώ πάρα πολύ για το μήνυμά σου και για τα καλά σου λόγια! Να είσαι πάντα καλά!!
DeleteΠάνω από 10 χρόνια από την ανάρτηση, άραγες επιτρέπεται να σχολιάσει κανείς; Έφτιαξα και το ψωμί σου με την πολέντα, και τα αυγά ποσε με τις αυγοφέτες. Η όλη σύλληψη είναι μοναδική και ενώ έκανα κάποιες αναγκαστικές αλλαγές (δεν είχα ρόκα και προσουτο, οπότε τα σερβιρα με ζαμπόν και ντομάτες), η κεντρική ιδέα κέρδισε την καρδιά μας και τη γεύση μας.
ReplyDeleteΓι' άλλη μια φορά, Μάγδα, συγχαρητήρια!