Υποσχέσεις

Ο χαρακτήρας ενός ατόμου είναι το σύνολο των ιδιοτήτων, γνωρισμάτων και ικανοτήτων του, που καθορίζουν και ταυτόχρονα εκφράζονται με το μοναδικό τρόπο σκέψης, συμπεριφοράς και αντιδράσεων του ατόμου αυτού. Ένα αξιόπιστο άτομο, ένα υπερφίαλο άτομο, ένα φιλόδοξο άτομο, ένα ανυπόμονο άτομο, ένα άτομο με καλό χαρακτήρα. Όλοι γνωρίζουμε ανθρώπους στη ζωή μας που τους θεωρούμε καλούς ή κακούς, άξιους ή ανάξιους της συντροφιάς, της αγάπης ή της φιλίας μας, ανθρώπους που ξέρουμε πως θα μας σταθούν και ανθρώπους που είμαστε σίγουροι ότι θα μας απογοητεύσουν.





Όλοι κρίνουμε τους άλλους από τα λόγια, τις πράξεις και τις αντιδράσεις τους κι ο καθένας από εμάς έχει τα δικά του κριτήρια με τα οποία αξιολογεί τους γύρω του. Υποθέτω ότι οι περισσότεροι θα έλεγαν πως αυτό που αποζητούν στους άλλους είναι η ειλικρίνεια και θα συμφωνούσα. Αλλά αυτό που επίσης είναι πολύ σημαντικό για μένα, είναι κάποιος να κρατάει τις υποσχέσεις του.





Προσπαθώ να μην υπόσχομαι τίποτα που δε μπορώ να εκπληρώσω και πραγματικά το απεχθάνομαι όταν κάποιος κάνει το αντίθετο. Είναι τόσο δύσκολο να είναι κάποιος συνεπής και να προσπαθεί τουλάχιστον να διατηρήσει κάποιο επίπεδο υπευθυνότητας; Εδώ που τα λέμε, μερικές φορές είναι. Θέλω να πω, υπάρχουν και εξαιρέσεις. Υπάρχουν φορές που το να μην κρατάς την υπόσχεσή σου είναι λίγο διασκεδαστικό.





Τί γίνεται όταν κάποιος σας υπόσχεται ένα καλαμποκόψωμο και αντ' αυτού σας προσφέρει ένα τυρόψωμο; Τί γίνεται όταν κάποιος σας υπόσχεται ένα χορτοφαγικό πιάτο με αρακά και άνηθο και αντ' αυτού σας προσφέρει μια ινδονησιακή πικάντικη σαλάτα; Τί γίνεται όταν κάποιος σας υπόσχεται μια τάρτα σοκολάτας και αντ' αυτού σας προσφέρει μια τάρτα με κατσικίσιο τυρί, μέλι και βάση με φυστίκια Αιγίνης; Τότε τί γίνεται; Μην κατηγορείτε εμένα. Κατηγορήστε τις παλαβές γαστρονομικές μου παρορμήσεις. Άλλωστε πρόκειται μόνο για φαγητό.





Και τί κάνεις με το φαγητό; Απλώς το ευχαριστιέσαι! Κοιτάξτε, ξέρω πως μια σοκολατένια τάρτα ακούγεται πολύ δελεαστική αλλά αυτή εδώ η τάρτα είναι ακόμα καλύτερη, πιστέψτε με. Είναι πιο περίπλοκη από μια τάρτα σοκολάτας, πιο κρεμώδης, πιο δροσερή, πιο τολμηρή. Αν και δεν είναι ελληνική συνταγή, περιέχει υλικά που χρησιμοποιούνται πολύ συχνά σε ελληνικά γλυκά—κατσικίσιο τυρί, στραγγιστό γιαούρτι, θυμαρίσιο μέλι, φυστίκια Αιγίνης—και μου θυμίζει έντονα το κλασσικό ελληνικό γιαούρτι με μέλι και καρύδια.





Το ελληνικό στραγγιστό γιαούρτι είναι γνωστό παντού για την κρεμώδη υφή του και την εξαιρετική του ποιότητα. Η χρήση του ελληνικού μελιού ανάγεται στην αρχαιότητα, με αυτό να είναι κυρίαρχο στη διατροφή των αρχαίων Ελλήνων και να εκτιμάται ως ένα πολύτιμο φαρμακευτικό μέσο. Οι αρχαίοι Έλληνες θεωρούσαν το μέλι φυσικό, υγιεινό και ουσιαστικό μέρος της καθημερινής τους διατροφής κι όχι ένα απλό συμπλήρωμά της, και το έτρωγαν είτε σκέτο είτε αναμειγμένο μέσα σε διάφορες σάλτσες. Υπάρχουν αναρίθμητες αναφορές στο μέλι σε αρχαία ελληνικά ιστορικά και φιλοσοφικά κείμενα όπως στην "Ιλιάδα" και την "Οδύσσεια" του Ομήρου, στο "Δειπνοσοφιστών" του Αθήναιου και σε κείμενα του Πλάτωνα και του Αριστοτέλη. Σύμφωνα με την ελληνική μυθολογία, το μέλι ήταν το νέκταρ των θεών και ο Δίας μεγάλωσε τρώγοντάς το.





Το ότι το ελληνικό μέλι θεωρείται από τα πιο σπουδαία στον κόσμο, οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στην πλούσια ποικιλία εγχώριων αρωματικών λουλουδιών της ελληνικής υπαίθρου και στο άπλετο ελληνικό φως. Η βιοποικιλότητα της ελληνικής υπαίθρου συμβάλλει στο γεγονός ότι υπάρχουν πολλών ειδών μέλια, το καθένα με τις δικές του ξεχωριστές ιδιότητες και γεύση. Οι ελληνικές μέλισσες καταβροχθίζουν το νέκταρ των μυρωδάτων φυτών όπως της ρίγανης και του δενδρολίβανου, της καστανιάς και των ανθέων της πορτοκαλιάς και του γιασεμιού, και φυσικά του άγριου θυμαριού, κάνοντας το θυμαρίσιο μέλι μοναδικά ελληνικό.





Το ελληνικό θυμαρίσιο μέλι, με πιο εκλεκτό αυτό των Κυθήρων, είναι έντονα αρωματικό, έχει ένα ελαφρώς χρυσαφί χρώμα και μια ασύγκριτη βαθιά και πλούσια γεύση που είναι αδύνατο να περιγραφεί. Πρέπει να το δοκιμάσει κανείς για να καταλάβει. Όταν κάποιοι φίλοι από την Ολλανδία το δοκίμασαν, δε μπορούσαν να πιστέψουν ότι υπάρχει μέλι με τέτοια φοβερή γεύση.





Το ίδιο μπορεί να ειπωθεί και για τα φυστίκα Αιγίνης. Η Αίγινα είναι το πανέμορφο και καταπράσινο νησί του Αργοσαρωνικού όπου αυτοί οι υπέροχοι καρποί καλλιεργούνται από το 1860. Το "φυστίκι Αιγίνης" είναι προστατευμένη ονομασία προέλευσης, οι ντόπιοι όμως ονομάζουν την ποικιλία αυτή και "κοιλαράτη", τονίζοντας το στρογγυλό σχήμα του φυστικιού. Πάντα μένω έκπληκτη όταν βλέπω τα γεμάτα από καρπούς δέντρα στην Αίγινα—τα άγουρα φυστίκια αποκτούν μια πανέμορφη ροδοκόκκινη απόχρωση εκεί που τα χτυπάει ο ήλιος.





Αυτή εδώ η τάρτα λοιπόν, με όλα αυτά τα θεσπέσια υλικά, μόνο τέλεια γεύση μπορεί να έχει, δε νομίζετε; Έχει μια μελένια, θυμαρίσια γλύκα και μια υπόξινη γεύση από το κατσικίσιο τυρί και το γιαούρτι, με την οξύτητα του λάιμ να ισορροπεί άψογα με τη βουτυρένια γεύση της βάσης φυστικιού. Αυτή η τάρτα έχει έναν απίστευτο συνδυασμό υφής. Αφράτη κρέμα τυριού-γιαουρτιού, εύθρυπτη βάση σα μπισκότο, κολλώδες, πλούσιο μέλι και τραγανό φυστίκι Αιγίνης θρυμματισμένο από πάνω. Κι όλα αυτά τα γεύεσαι με την πρώτη μπουκιά. Ίσως να σκεφτεί κάποιος πως μια τέτοια μπουκιά είναι βαριά και λιγωτική αλλά αυτό είναι αναληθές. Η τάρτα είναι ελαφριά, δροσιστική, απόλυτα γευστική και σίγουρα αξίζει να την φτιάξετε... τώρα!











Τάρτα με Κατσικίσιο Τυρί, Γιαούρτι και Θυμαρίσιο Μέλι και Βάση με Φυστίκια Αιγίνης
Προσαρμοσμένη από το Food & Wine

Ένα μαλακό μανούρι θα ήταν ιδανικό σε αυτή τη συνταγή αλλά επίσης ένα γαλλικό chevre (σεβρ), που είναι ακόμα πιο μαλακό και κρεμώδες, θα ήταν εξαιρετικό. Μπορείτε όμως να χρησιμοποιήσετε οποιοδήποτε κατσικίσιο τυρί προτιμάτε, αρκεί να είναι μαλακό γιατί θα πρέπει να χτυπηθεί μαζί με το γιαούρτι.

Μπορείτε να παίξετε πολύ με τις γεύσεις της τάρτας αυτής. Αντικαταστήστε το θυμαρίσιο μέλι, με μέλι από άνθη πορτοκαλιάς για μια ελαφρώς διαφορετική γευστική εμπειρία.
Αντικαταστήστε το χυμό και ξύσμα λάιμ, με χυμό και ξύσμα λεμονιού. Το λεμόνι θα δώσει μια πιο ήπια γεύση στην τάρτα διότι το λάιμ είναι αρκετά πιο έντονο.
Αντικαταστήστε τα φυστίκια Αιγίνης, με καρύδια ή πεκάνς για τη βάση της τάρτας.
(Διαβάστε κι αυτό για το πώς να διατηρείτε φρέσκους τους ξηρούς καρπούς)






Γίνεται 1 τάρτα με 28 εκ. διάμετρο

Υλικά

για την βάση της τάρτας
70 γρ. ανάλατα φυστίκια Αιγίνης χωρίς το κέλυφος, συν έξτρα για το πασπάλισμα της τάρτας
115 γρ. βούτυρο ανάλατο, μαλακωμένο
115 γρ. ψιλή ζάχαρη
½ κουταλάκι γλυκού εκχύλισμα αμυγδάλου
½ κουταλάκι γλυκού αλάτι
180 γρ. αλεύρι για όλες τις χρήσεις

για την γέμιση της τάρτας
310 γρ. μαλακό κατσικίσιο τυρί
500 γρ. στραγγιστό γιαούρτι, πλήρες ή 2%
2 κουταλιές σούπας χυμό λάιμ, φρεσκοστυμμένο
2 κουταλάκια γλυκού ξύσμα λάιμ
80 γρ. άχνη ζάχαρη

120 γρ. θυμαρίσιο μέλι

Ειδικά εργαλεία: πτυχωτή φόρμα τάρτας με 28 εκ. διάμετρο και 2 εκ. βάθος και με αποσπώμενη βάση, μικρό επεξεργαστή τροφίμων, μίξερ βάσης ή μίξερ χειρός


Προετοιμασία

για την βάση της τάρτας
Σ' ένα μικρό επεξεργαστή τροφίμων, ρίξτε τα φυστίκια Αιγίνης και ψιλοκόψτε τα (αν παραμείνουν και μερικά μεγαλύτερα κομματάκια δε πειράζει). Μην τα παρατρίψετε διότι δε πρέπει να γίνουν μια ενιαία μάζα ή να βγάλουν τα έλαιά τους.


Βάλτε σ' ένα μεγάλο μπωλ (ή στο μπωλ του μίξερ με βάση), το βούτυρο και την ψιλή ζάχαρη και χτυπήστε τα με το μίξερ χειρός (ή με το εξάρτημα 'φτερό' του μίξερ με βάση) σε μέτρια ταχύτητα μέχρι να πάρει το μείγμα ένα ασπρουλό χρώμα, για 1 περίπου λεπτό. Προσθέστε τα τριμμένα φυστίκια Αιγίνης, το εκχύλισμα αμυγδάλου και το αλάτι και χτυπήστε σε μέτρια ταχύτητα μέχρι να ενωθούν τα υλικά. Προσθέστε το αλεύρι και χτυπήστε σε χαμηλή ταχύτητα μέχρι να ενσωματωθεί στο μείγμα και να έχετε μια εύθρυπτη ζύμη (θα είναι αρκετά εύθρυπτη αλλά μόλις θα αρχίσετε να την απλώνετε μέσα στην ταρτιέρα θα ενωθεί τέλεια).

Μεταφέρετε τη ζύμη μέσα στη φόρμα τάρτας και χρησιμοποιώντας το πίσω μέρος του χεριού σας ή τον πάτο ενός ποτηριού, απλώστε τη ζύμη στη βάση και στα πλαϊνά της ταρτιέρας. Απλώστε τη ζύμη όσο το δυνατόν πιο ομοιόμορφα. Δε χρειάζεται να αφήσετε επιπλέον ζύμη να κρέμεται από τα πλαϊνά της φόρμας διότι η ζύμη δε θα συρρικνωθεί στο ψήσιμο. Τοποθετήστε τη φόρμα στο ψυγείο για 30 λεπτά.

Προθερμάνετε το φούρνο σας στους 150 βαθμούς Κελσίου.

Βγάλτε τη φόρμα από το ψυγείο και τρυπήστε τη ζύμη σε πολλά σημεία με ένα πιρούνι. Βάλτε τη στο μεσαίο ράφι του φούρνου και ψήστε για 40-45 λεπτά, μέχρι η ζύμη να πάρει ένα ελαφρώς χρυσαφί χρώμα. Όταν είναι έτοιμη, ακουμπήστε τη φόρμα πάνω σε μια σχάρα κι αφήστε τη ζύμη να κρυώσει εντελώς.

για την γέμιση της τάρτας
Βάλτε σ' ένα μεγάλο μπωλ (ή στο μπωλ του μίξερ με βάση) το κατσικίσιο τυρί, το γιαούρτι, το χυμό και το ξύσμα λάιμ και χτυπήστε τα με το μίξερ χειρός (ή με το εξάρτημα 'φτερό' του μίξερ με βάση) σε μέτρια ταχύτητα μέχρι να ενωθούν. Προσθέστε τη ζάχαρη άχνη και χτυπήστε σε μέτρια ταχύτητα μέχρι να έχετε ένα απαλό, αφράτο και ομογενές μείγμα.

Μεταφέρετε τη γέμιση μέσα στην ψημένη και κρύα πλέον βάση φυστικιού και βάλτε τη φόρμα στο ψυγείο για 2 ώρες ώστε να δέσει η γέμιση.

Λίγο πριν σερβίρετε την τάρτα, βάλτε το θυμαρίσιο μέλι σ' ένα μικρό κατσαρολάκι και ζεστάνετέ το σε μέτρια φωτιά μέχρι να αφρίσει. Στη συνέχεια, περιχύστε τη γέμιση της τάρτας με το μέλι και αφήστε τη να σταθεί για ένα-δυο λεπτά. Πασπαλίστε την τάρτα με τα επιπλέον τρίμματα φυστικιού, κόψτε την τάρτα σε κομμάτια και σερβίρετε αμέσως.

Είναι καλύτερο να φάτε την τάρτα την ημέρα που θα την φτιάξετε γιατί τότε θα είναι πιο αφράτη και ελαφριά. Όσο περισσότερο παραμένει στο ψυγείο, τόσο πιο πολύ θα δένει η γέμιση και δε θα είναι το ίδιο αφράτη. (Αν και αυτό δεν είναι απαραιτήτως κακό, απλώς θα έχει διαφορετική υφή).

Μπορείτε να διατηρήσετε την τάρτα για 2 μέρες στο ψυγείο, καλυμμένη με πλαστική μεμβράνη. Έχετε όμως υπόψη σας ότι όσο παραμένει η τάρτα στο ψυγείο, η βάση της θα χάνει την εύθρυπτη, σα μπισκότο υφή της με αποτέλεσμα να γίνει πιο μαλακιά λόγω της υγρασίας.