Χωρίς χαρτοπετσέτα, χωρίς πιάτο

Το πρώτο πράγμα που γευτήκαμε με τον Σ αφότου αφήσαμε τις αποσκευές μας στο ξενοδοχείο και ξεχυθήκαμε στους δρόμους του Παρισιού στα τέλη του περασμένου μήνα, ήταν μια μπαγκέτα με βούτυρο και ζαμπόν. Τόσο απλά. Ψωμί, βούτυρο και μερικές παχιές φέτες ζαμπόν. Κι όμως, ήταν τελειότητα.






Μου θύμισε τα σάντουϊτς που έτρωγα μικρή, όταν η μητέρα μου αγόραζε από το φούρνο μικρά καρβελάκια με σουσάμι ή φρέσκιες μπαγκέτες, τα πασάλειβε με μπόλικο μαλακό βούτυρο κι από πάνω άπλωνε γενναιόδωρες ποσότητες ελληνικού ζαμπόν, σαλαμιού Ουγγαρίας και κεφαλογραβιέρας.






Ήταν από κείνα τα σάντουϊτς που ακόμα κι αν έσκαγες με το πρώτο, ήθελες απεγνωσμένα κι ένα δεύτερο.






Κι έπειτα τις προάλλες, έφτιαξα αυτό το σάντουϊτς με μπριζόλα entrecôte (αντρεκότ), μουστάρδα Dijon και φύλλα ρόκας. Και μου συνέβει πάλι αυτό που πάθαινα και τότε. Δεν μπόρεσα να φάω μόνο ένα. Όσο κι αν προσπάθησα ν' αντισταθώ, και πιστέψτε με προσπάθησα πολύ, υπέκυψα στα θέλγητρά του.






Και να που τώρα πρέπει να σταματήσω. Πρέπει να σταματήσω να γράφω. Διότι κάθε φορά που κάθομαι να γράψω κάτι γι' αυτό το σάντουϊτς ή να επιλέξω τις φωτογραφίες γι' αυτή την ανάρτηση, με πιάνει τέτοια πείνα που αναγκάζομαι να πάω κατευθείαν στην κουζίνα και να πέσω με τα μούτρα σε οτιδήποτε υπάρχει μέσα στο ψυγείο. Αυτή η ανάρτηση με καταστρέφει.






Τέλος πάντων. Πού έμεινα;

Α, ναι. Τα θέλγητρα του σάντουϊτς. Κοιτάξτε, πρόκειται για ένα πολύ απλό σάντουϊτς, όπως οφείλουν να είναι όλα τα καλά σάντουϊτς, και το μαγείρεμα σ' αυτή τη συνταγή έγκειται μονάχα στο ψήσιμο της μπριζόλας.






Επέλεξα αντρεκότ, η οποία είναι από τις δημοφιλέστερες μπριζόλες στην Ολλανδία. Το κρέας της είναι ανώτερης ποιότητας, απόλυτα νόστιμο και, δεδομένου ότι είμαι πολύ παράξενη με το κρέας—δεν μ'αρέσει να έχει πολύ λίπος, το απεχθάνομαι όταν είναι σκληρό και νευρώδες, κτλ.—είναι το κατάλληλο κομμάτι για μένα.






Επίσης, πιστεύω πως εάν επιλέξετε μια μπριζόλα κακής ποιότητας για να προσθέσετε σ' ένα τόσο πανέμορφα απλό σάντουϊτς, τότε θα έχετε στα χέρια σας μια αποτυχία. Ένα κομμάτι κρέατος κατώτερης ποιότητας δεν έχει πουθενά να κρυφτεί εδώ. Δεν υπάρχουν παχιές σάλτσες, τηγανητά κρεμμύδια ή λιπαρά τυριά για να το μεταμφιέσουν. Υπάρχουν μόνο φύλλα δενδρολίβανου, χυμός λεμονιού και παρθένο ελαιόλαδο που χαρίζουν στη μπριζόλα φρεσκάδα και βάθος γεύσης.






Όσον αφορά το ψωμί, η ciabatta (τσιαμπάτα) είναι η νούμερο ένα επιλογή για ένα σάντουϊτς σαν κι αυτό. Δεν έχει πολλή ψίχα, είναι αρκετά ευρεία ώστε ν' απλώνονται άνετα όλα τα υλικά και, αφού μπει για λίγη ώρα στο φούρνο έως ότου γίνει τραγανή στις άκρες παραμένοντας όμως μαλακιά και αφράτη, τότε πραγματικά δεν υπάρχει κανένα άλλο ψωμί που να συγκρίνεται μαζί της.






Με την πρώτη δαγκωματιά, τα ζουμιά από το κρέας κατρακύλησαν στο χέρι μου φτάνοντας μέχρι τον αγκώνα. Η μουστάρδα έσταξε απ' το πιγούνι μου και κατέληξε, αφήνοντας το σημάδι της, πάνω στο μπλουζάκι μου. Χωρίς χαρτοπετσέτα, χωρίς πιάτο.
Συνήθως δεν είμαι τόσο ακατάστατη στον τρόπο που τρώω. Φαίνεται αυτό το σάντουϊτς βγάζει τον χειρότερο εαυτό μου. Ή, ίσως, τον καλύτερο.












Σάντουϊτς με Μπριζόλα Entrecôte, Μουστάρδα Dijon και Φύλλα Ρόκας
Εμπνευσμένη από τον Jamie Oliver

Στην προηγούμενη ανάρτηση, σας ρώτησα για τις αγαπημένες σας μουστάρδες και τόσο στην ελληνική όσο και στην αγγλική σελίδα του blog είδα πολλές καλές προτάσεις που πρέπει οπωσδήποτε να δοκιμάσω. Ελπίζω να τις αντέξει το ψυγείο μου!
Η δική μου μεγάλη αδυναμία είναι η μουστάρδα Dijon γι' αυτό και προτίμησα να την προσθέσω σε αυτό το σάντουϊτς. Διαλέξτε όποια σας αρέσει περισσότερο, φροντίζοντας όμως να είναι κάποια δυνατή. Θα ταιριάξει απείρως καλύτερα με την μπριζόλα.

Η κοπή της μπριζόλας στη μέση κατά μήκος, όπως και το χτύπημά της για να λεπτύνει, εξασφαλίζει λιγότερη ώρα ψησίματος. Επίσης, καθώς η αντρεκότ είναι συνήθως ακριβή μπριζόλα, μ' αυτό τον τρόπο διπλασιάζονται οι μερίδες, καταφέρνοντας έτσι να γεμίσετε μια ολόκληρη φρατζόλα ciabatta παρά μισή.
Εκτός από αντρεκότ μπορείτε να χρησιμοποιήσετε και μπριζόλα κόντρα φιλέτο.

Μπορείτε να χρησιμοποιήσετε γκριλ (σχάρα) για να ψήσετε την μπριζόλα αλλά μπορείτε επίσης να την ψήσετε σε τηγάνι (κατά προτίμηση με βαρύ πάτο)*. Οι οδηγίες ψησίματος είναι ίδιες με αυτές για το ψήσιμο στο γκριλ.






Γίνονται 3 μεγάλα σάντουϊτς

Υλικά
1 μεγάλη, χοντρή μοσχαρίσια/βοδινή μπριζόλα αντρεκότ χωρίς κόκκαλο (η δική μου ήταν 280 γρ. με 2 εκ. πάχος) ή μπριζόλα κόντρα φιλέτο
Τα φύλλα από ένα κλωνάρι δενδρολίβανου
1 κουταλιά σούπας συν 1 κουταλάκι γλυκού παρθένο ελαιόλαδο (συν 1 κουταλιά σούπας για το λάδωμα του γκριλ/τηγανιού)
1 ½ κουταλάκι γλυκού φρεσκοστυμμένο χυμό λεμονιού
2 κουταλιές σούπας μουστάρδα Dijon
Αλάτι
Φρεσκοτριμμένο μαύρο πιπέρι
70 γρ. φύλλα ρόκας
1 μεγάλη ciabatta

Ειδικά εργαλεία: γκριλ (εγώ χρησιμοποιώ αυτό), σφυρί κουζίνας


Προετοιμασία
Βγάλτε την μπριζόλα απ' το ψυγείο τουλάχιστον ένα τέταρτο πριν την ψήσετε για να έρθει σε θερμοκρασία δωματίου. Κόψτε τα περιττά λίπη από την μπριζόλα και μ' ένα μεγάλο και κοφτερό μαχαίρι, κόψτε τη στη μέση κατά μήκος. Απλώστε και τα δυο κομμάτια πάνω σε πλαστική μεμβράνη, αλατοπιπερώστε και ρίξτε από πάνω τα φύλλα δενδρολίβανου. Καλύψτε με πλαστική μεμβράνη τις μπριζόλες και μ' ένα σφυρί κουζίνας χτυπήστε τες ώστε να λεπτύνουν κατά το ήμισυ. Προσέξτε να μην τις σκίσετε κατά το χτύπημα και να μην τις κάνετε πάρα πολύ λετπές.
Αφαιρέστε την πλαστική μεμβράνη και βάλτε τες σ' ένα πιάτο. Περιχύστε τες με 1 κουταλιά σούπας ελαιόλαδο. Με τα δάχτυλά σας τρίψτε το λάδι πάνω στις μπριζόλες.

Ζεστάνετε την ciabatta για 4-6 λεπτά σε προθερμασμένο φούρνο (γύρω στους 200 βαθμούς Κελσίου) μέχρι να γίνει λίγο τραγανή στις άκρες.

Ξεπλύντε τα φύλλα ρόκας κάτω από τρεχούμενο νερό και στραγγίξτε τα σε σουρωτήρι.


Λαδώστε το γκριλ (σχάρα) με 1 κουταλιά λάδι και ζεστάνετε σε δυνατή φωτιά. Μόλις ζεσταθεί πολύ (μπορείτε να το ελέγξετε στάζοντας μερικές σταγόνες νερού πάνω στο γκριλ κι αν τσιτσιρίξουν τότε είναι έτοιμο) προσθέστε τις μπριζόλες και ψήστε για 2 λεπτά από τη μια πλευρά και 1 λεπτό απ' την άλλη. Δεν πρέπει να τις ψήσετε πολύ διότι είναι πολύ λεπτές και θα ξεραθούν, χάνοντας όλα τα ζουμιά τους. Φυσικά το πόσο καλά ή όχι θα τις ψήσετε εξαρτάται από το προσωπικό σας γούστο.

Βγάλτε τες από το γκριλ και ακουμπήστε τες σε ένα πιάτο. Ρίξτε από πάνω 1 κουταλάκι γλυκού ελαιόλαδο και 1 ½ κουταλάκι γλυκού φρεσκοστυμμένο χυμό λεμονιού κι αφήστε τες να ξεκουραστούν για 2-3 λεπτά.

Κόψτε την ciabatta στη μέση μ' ένα μαχαίρι και στο ένα κομμάτι αλείψτε την μουστάρδα Dijon. Τοποθετήστε από πάνω τα φύλλα ρόκας και τις δυο μπριζόλες. Περιχύστε τες με τα ζουμιά που έχουν συγκεντρωθεί στο πιάτο όπου τις ξεκουράσατε. Αυτά τα ζουμιά είναι πεντανόστιμα. Μην κάνετε το λάθος να τα πετάξετε!

Κλείστε την ciabatta, κόψτε την σε τρία ίσα μέρη και απολαύστε τα σάντουϊτς αμέσως.


*Αν δεν έχετε γκριλ (σχάρα) και θέλετε να ψήσετε τις μπριζόλες στο τηγάνι, ρίξτε μέσα 1 κουταλιά σούπας ελαιόλαδο και ζεστάνετε σε δυνατή φωτιά. Μόλις αρχίσει το λάδι να κάνει νερά, προσθέστε τις μπριζόλες και ψήστε σύμφωνα με τις παραπάνω οδηγίες.