Στην Ελλάδα

Ο ουρανός είναι όσο πιο γαλανός μπορεί κανείς να φανταστεί. Το ίδιο και η θάλασσα. Ο ήλιος λάμπει υπέρλαμπρος πάνω στο πρόσωπο, στα χέρια, στα πόδια.
Περπατώντας στους δρόμους, η μυρωδιά απ’το γιασεμί, το αγιόκλημα και τους λεμονανθούς μου διαπερνά τα ρουθούνια, γεμίζοντάς με με έντονα, γλυκά αρώματα.
Τα πουλιά τραγουδούν δυνατά, κελαηδώντας ανέμελα τις μελωδίες τους.
Οι δρόμοι είναι γεμάτοι δέντρα τόσο φουντωτά και γεμάτα, που θαρρείς μες στα φύλλα τους κρύβουν έναν ολόκληρο μυστικό κόσμο.
Τα βράδια είναι δροσερά και οι κατακόκκινοι, φιλημένοι από τον ήλιο ώμοι καλοδέχονται το αεράκι που μπαίνει μέσα απ’ τ’ ανοιχτά παράθυρα.
Ο ξάστερος ουρανός και ο φωτεινός μανδύας της πανσελήνου καλύπτει τα πάντα, κάνοντας τις νύχτες μαγικές, κάνοντάς σε να νιώθεις πως όλα είναι δυνατά.

Είμαι στην Ελλάδα. Είμαι στο σπίτι μου.
Ήρθα με τον Σ πριν λίγες ημέρες έπειτα από μια στάση εδώ.

Δεν κρατιόμασταν να φτάσουμε στην Αθήνα όπου θα μείνουμε για τις επόμενες δυο εβδομάδες, θα γιορτάσουμε το Πάσχα, θα δούμε τις οικογένειές μας και τους φίλους μας. Χαιρόμαστε τόσο πολύ που είμαστε εδώ, στα γνωστά λημέρια μας, στο οικείο περιβάλλον μας, στον τόπο μας.

Στον τόπο μας, που τα φαγητά έχουν τόσο διαφορετική, τόσο απίστευτα νόστιμη, τόσο ζωντανή γεύση. Λαχανικά, ψάρια, φρούτα. Η μαγειρική της μαμάς μου, το άγγιγμα της γιαγιάς μου. Κάθε μπουκιά που γεύομαι την απολαμβάνω στο έπακρο.

Να πηγαίνω το πρωΐ στο φούρνο για χωριάτικη φρατζόλα με σουσάμι. Να βλέπω τις λαμαρίνες φύσκα με κουλουράκια κάθε λογής. Να παίρνω τυρόπιτα ταψιού, πάντα γωνία, για να με κρατήσει μέχρι το μεσημέρι.

Τα λαχανικά είναι σε αφθονία αυτή την εποχή. Αγκινάρες και φασολάκια, ζουμερές ντομάτες και λεπτόφλουδες πράσινες πιπεριές.

Για να γίνουν αγκινάρες αλά Πολίτα.

Για να γίνουν φασολάκια λαδερά με ντομάτα, ελαιόλαδο και φρέσκο μαϊντανό.

Για να γίνουν γεμιστές ντομάτες και πιπεριές με ρύζι και μυρωδικά, μαγειρεμένα στο φούρνο με πατάτες και μπόλικη σάλτσα ντομάτας.

Η νηστεία διεκόπη την Κυριακή των Βαΐων, όπου τα ψάρια τρώγονται ποικιλοτρόπως μαγειρεμένα.

Τονάκι και φρέσκοι κολιοί αλιευμένοι από τις ελληνικές θάλασσες. Μαγειρεμένα απλά, με ελαιόλαδο και λεμόνι, σερβιρισμένα με ψιλοκομμένο μαϊντανό. Θεϊκά.

Έφτιαξα σπανακόπιτα με χειροποίητο χωριάτικο φύλλο. Όλοι ξετρελάθηκαν και εμένα γελούσαν και τα μουστάκια μου.

Φράουλες κατακόκκινες, αλλά όχι ματωμένες, και über-νόστιμες. Έγιναν γρανίτα. Δεν έχει φωτογραφία, λυπάμαι. Φαγώθηκε σε χρόνο dt.

Κι άλλο φαγητό μας περιμένει. Με καλή παρέα.


Ελπίζω να είσαστε όλοι καλά. Καλή Πρωτομαγιά και θα τα πούμε λίαν συντόμως.


ΥΓ. Το τελευταίο διάστημα είμαι ιδιαίτερα ενεργή στο instagram αφού είναι πολύ πιο εύκολο να μοιράζομαι φωτογραφίες εκεί όταν βρίσκομαι εν κινήσει και εκτός σπιτιού. Αν θέλετε να δείτε τί συμβαίνει μεταξύ αναρτήσεων στο blog, θα με βρείτε με το username @mylittleexpatkitchen