Η Τυροκαυτερή

Δεν ξέρω αν σας το έχω πει ποτέ, αν και εδώ που τα λέμε όσοι παρακολουθείτε το blog μου θα το έχετε ήδη αντιληφθεί, αλλά δεν μπορώ να ζήσω χωρίς φέτα. Τόσο απλά. Αν κάποιος μου έλεγε πως αύριο για κάποιο λόγο δεν μπορώ να ξαναφάω φέτα, θα έπεφτα σε βαριά γαστρονομική κατάθλιψη. Ούτε καν η σοκολάτα δεν θα μπορούσε να με σώσει.

Μη γελάσετε, αλλά κάθε φορά που τρώω τυρόπιτα, βάζω στο πλάι κι ένα κομμάτι φέτα, και για να γίνω ακόμα πιο ρόμπα, θα ομολογήσω πως όποτε τρώω κινέζικο, ινδικό, γιαπωνέζικο ή ταϊλανδέζικο, η φέτα είναι και πάλι παρούσα. Ξέρω πως δεν ταιριάζουν οι γεύσεις—πολύ αμφιβάλλω αν οι Ταϊλανδοί τρώνε φέτα, ούτε ακουστά δεν θα την έχουν οι άνθρωποι—αλλά τί να κάνω. Είμαι ανήμπορη ν' αντισταθώ.

Η αλήθεια είναι ότι δεν ξέρω γιατί είμαι εθισμένη στη φέτα. Είναι ανεξήγητο. Θα μπορούσε κανείς να υποστηρίξει πως οφείλεται στο ότι είμαι Ελληνίδα αλλά όχι, δεν νομίζω, υπάρχουν Έλληνες που προτιμούν άλλα τυριά. Η αιτία θα παραμείνει μυστήριο. Βέβαια, είμαι σίγουρη πως κάποιοι από εσάς με καταλαβαίνετε, όλο και κάποιο υλικό-φετίχ θα έχετε, κάποιο φαγώσιμο το οποίο δεν μπορείτε ν' απαρνηθείτε με τίποτα. Ελάτε, παραδεχτείτε το.

Όλη μου τη ζωή απολάμβανα ελληνική βαρελίσια φέτα και όταν πριν πέντε χρόνια ήρθα στην Ολλανδία ήξερα πως θα έχω πρόβλημα. Ο μεγαλύτερος φόβος μου ήταν ότι θα έπρεπε να συμβιβαστώ με φέτα κατώτερης ποιότητας ή, φευ, φέτα μαϊμού, από αυτές τις ελεεινές που κυκλοφορούν στο εξωτερικό και που τις πουλάνε για φέτα. Φύκια δηλαδή για μεταξωτές κορδέλες. Ευτυχώς για μένα, έκανα λάθος. Βρίσκω φέτα άριστης ποιότητας οπότε η κρίση απεφεύχθη.

Υπάρχει πληθώρα συνταγών στην ελληνική κουζίνα που περιέχουν ως βασικό συστατικό τη φέτα, αλλά καμιά δεν είναι πιο νόστιμη απ' την τυροκαυτερή, ένας από τους αγαπημένους μου μεζέδες. Η τυροκαυτερή είναι πολύ απλά ένα ντιπ χτυπημένης φέτας στην οποία προστίθεται καυτερή πιπεριά, είτε φρέσκια είτε αποξηραμένη, που της δίνει την απαραίτητη κάψα.

Υπάρχουν δυο είδη τυροκαυτερής· η κλασική άσπρη και η άλλη, η πιο παιχνιδιάρικη, η κόκκινη. Αυτή για μένα είναι και η περισσότερο ενδιαφέρουσα. Όχι βέβαια πως απορρίπτω την πρώτη, άλλωστε την τίμησα χθες για άλλη μια φορά, αλλά η κόκκινη έχει μια πιο σύνθετη, πιο ξεχωριστή γεύση η οποία οφείλεται στην προσθήκη πιπεριάς Φλωρίνης, που της χαρίζει γλύκα μαλακώνοντας παράλληλα την κάψα απ' το μπούκοβο, στραγγιστό γιαούρτι που δίνει μια κρεμώδη υφή και καπνιστή γλυκιά πάπρικα που προσφέρει βάθος γεύσης και μια ιδιαίτερη χροιά.

Αλειμμένη πάνω σε μια φέτα προζυμένιου ψωμιού ή σ' ένα παξιμάδι, μέσα σ' ένα σάντουϊτς, σερβιρισμένη δίπλα σε μια καλοψημένη μπριζόλα ή μερικά ζουμερά μπιφτέκια, ή ως ντιπ για λαχανικά ή πίτα, είναι από εκείνους τους μεζέδες που οφείλει να έχει κανείς στο ρεπερτόριό του.

Τυροκαυτερή Κόκκινη
Προσαρμοσμένη από την Αγλαΐα Κρεμεζή

Η τυροκαυτερή αυτή είναι απαλή και κρεμώδης αλλά μόλις μπει στο ψυγείο, σφίγγει. Πριν λοιπόν την σερβίρετε, αφήστε την έξω απ' το ψυγείο για μισή ώρα ώστε να μαλακώσει.

Μερίδες: γύρω στα 700 γρ. / αρκετή για 12 περίπου άτομα

Υλικά
500 γρ. φέτα, κατά προτίμηση βαρελίσια και μέτρια προς μαλακιά σε υφή
80 ml εξαιρετικά παρθένο ελαιόλαδο
2 μεγάλες φρέσκιες πιπεριές Φλωρίνης (γύρω στα 220 γρ.), ξεσποριασμένες και κομμένες σε κομμάτια
1 κουταλάκι γλυκού μπούκοβο (ή 1½ κουταλάκι αν σας αρέσει η κάψα του)
3 γεμάτες κουταλιές σούπας στραγγιστό γιαούρτι (2% ή πλήρες)
1 κουταλάκι γλυκού ξίδι από κόκκινο κρασί
1 κουταλάκι γλυκού γλυκιά καπνιστή πάπρικα ή γλυκιά πάπρικα

Σχοινόπρασο, ψιλοκομμένο, για το γαρνίρισμα

Ειδικά εργαλεία: μεγάλος επεξεργαστής τροφίμων


Προετοιμασία
Βάλτε τη φέτα σ' ένα μπωλ και καλύψτε την με νερό. Αφήστε την έτσι για 15 λεπτά για να ξαλμυριστεί. Μέσω της διαδικασία αυτής, η γεύση της φέτας γίνεται πιο απαλή καθώς το νερό αμβλύνει την έντονη, αλμυρή της γεύση.

Εντωμεταξύ, προσθέστε το ελαιόλαδο σ' ένα τηγάνι μεσαίου μεγέθους και ζεστάνετε σε μέτρια φωτιά. Ρίξτε τις πιπεριές Φλωρίνης και το μπούκοβο και σωτάρετε, ανακατεύοντας τακτικά, μέχρι να μαλακώσουν αλλά να μην πάρουν χρώμα. Αφαιρέστε το τηγάνι απ' τη φωτιά κι αφήστε τις πιπεριές να κρυώσουν μέσα στο τηγάνι.

Όταν περάσουν τα 15 λεπτά, στραγγίξτε τη φέτα απ' το νερό, κόψτε τη σε κομμάτια και προσθέστε την σ' ένα επεξεργαστή τροφίμων. Προσθέστε τις κρύες πιπεριές μαζί με όλο το περιεχόμενο του τηγανιού, μην αφήνοντας στάλα απ' το λάδι πίσω, το γιαούρτι, το ξίδι και την πάπρικα.
Επεξεργαστείτε μέχρι να έχετε ένα απαλό, κρεμώδες και σχεδόν λείο μείγμα. Δοκιμάστε και αν η τυροκαυτερή σας φαίνεται αλμυρή, προσθέστε λίγο επιπλέον γιαούρτι.

Μεταφέρετε την τυροκαυτερή σ' ένα μπωλ, πασπαλίστε με το ψιλοκομμένο σχοινόπρασο και σερβίρετε.

Μπορείτε είτε να την σερβίρετε αμέσως, είτε να την διατηρήσετε στο ψυγείο όπου κρατάει για 1 εβδομάδα, εφόσον την έχετε καλύψει καλά με πλαστική μεμβράνη.