Πριν δυο βδομάδες λοιπόν, αποφάσισα να κάνω μια "τριλογία" με θέμα την πίτσα. Αυτό φυσικά σήμαινε φτιάξιμο της ζύμης, της σάλτσας, επιλογή των υλικών για τις πίτσες που θα μοιραζόμουν μαζί σας και, όλα αυτά έγιναν. Κράτησα σημειώσεις, έψησα τις πίτσες, τράβηξα φωτογραφίες. Έπειτα, ο Σ κι εγώ τις καταβροχθίσαμε. Εννοείται.
Όταν μια βδομάδα αργότερα άρχισα να κάνω τις αναρτήσεις, άρχισα και να λαχταρώ ξανά τη γεύση της πίτσας. Κοιτάζοντας τις φωτογραφίες, με έπιανε λιγούρα. Τίποτα βέβαια το αξιοπερίεργο, η ανάγκη όμως να τις ξαναφτιάξω είχε γίνει επιτακτική.
Ετοίμασα τη ζύμη μου, έφτιαξα τη σάλτσα, συγκέντρωσα τα λοιπά υλικά κι έβαλα την πρώτη πίτσα στο φούρνο. Όλο το σπίτι είχε γεμίσει από την πολλά υποσχόμενη μυρωδιά της κι εγώ είχα αρχίσει να ενθουσιάζομαι. Ήταν σχεδόν έτοιμη. Πήγα να την βγάλω απ' το φούρνο κι ένα κύμα καυτού αέρα μου φύσηξε το πρόσωπο με το που άνοιξα την πόρτα. Έβαλα μια μεγάλη σπάτουλα κάτω από την πίτσα που κόχλαζε, την σήκωσα και, μονομιάς, γλίστρισε κι έπεσε στο πάτωμα. Όχι από την κάτω πλευρά, όχι, γιατί αν έπεφτε απ' την κάτω πλευρά θα σωζόταν το πράμα, έτσι δεν είναι; Αλλά όοοχι, έπεσε από την πάνω μεριά, από την ωραία μεριά, από την μεριά με το τυρί που έλιωνε και το σαλάμι που τσυτσύριζε. Άρχισα να βρίζω, λιγάκι, αλλά μετά αποφάσισα να συνεχίσω.
Ήταν η σειρά της πίτσας του Σ, με αβγά και ζαμπόν. Τα έκανα όλα όπως έπρεπε. Οι κρόκοι δεν έσπασαν όταν άνοιξα τ' αβγά κατευθείαν πάνω στην πίτσα, δεν χύθηκαν όταν μετέφερα την πίτσα στο φούρνο αν και ήξερα πως θα ήταν καλύτερα αν έσπαγα τ' αβγά πάνω στην πίτσα αφότου την έβαζα στο φούρνο, έπειτα όμως, τ' αβγά αποφάσισαν ότι δεν θέλουν με τίποτα να μείνουν πάνω στην πίτσα κι άρχισαν να ξεγλιστράνε απ' τα πλάγια, καταλήγοντας πάνω στην πυρωμένη πέτρα ψησίματος. Αυτό που κατάφερα τελικά να ψήσω ήταν όχι πίτσα με αβγά, αλλά σκέτα αβγά μάτια.
Ανασκουμπώθηκα, αποφάσισα να μην το βάλω κάτω γι' άλλη μια φορά, εντωμεταξύ τα στομάχια και των δυο μας να γουργουρίζουν, να διαμαρτύρονται και να κάνουν περίεργους θορύβους, και σκέφτηκα, εντάξει, ας καθαρίσω την πέτρα κι ας συνεχίσω με την επόμενη πίτσα. Έβαλα την πέτρα στον νεροχύτη, άνοιξα το ζεστό νερό, ξεκίνησα να τρίβω τα κολλημένα αβγά και ξαφνικά, η πέτρα έσπασε. Σε τρία κομμάτια. Κάτω από τα χέρια μου. Άρχισα πάλι να βρίζω. Και μετά έβρισα λίγο ακόμα. Και μετά μπήκε στο παιχνίδι και ο Σ. Κι αφού βγάλαμε τ' απωθημένα μας, πήγαμε για ύπνο νηστικοί γιατί όπως καταλάβατε, εκείνο το βράδυ δεν φάγαμε πίτσα.
The End.
Όσοι από εσάς αισθάνεστε πιο τυχεροί από εμάς στο θέμα πίτσα, πρέπει να δοκιμάσετε κάθε μία από αυτές εδώ.
1. Πίτσα με μοτσαρέλα, προσούτο και φρέσκια ρίγανη.
Τί να πει κανείς γι' αυτήν; Ότι είναι κλασική; Περίπου δηλαδή, διότι για μαργαρίτα* πήγαινα αλλά η κρεατοφάγος μέσα μου άρχισε να μου ψιθυρίζει στ' αυτί: "Εεε τί πας να κάνεις; Χωρίς κρεατικό θα την βγάλουμε απόψε;". Λύγισα. Δεν θα σας κουράσω με επίθετα και παρομοιώσεις. Είναι απλά τέλεια.
* Ναι, ξέρω πως η μαργαρίτα φτιάχνεται με βασιλικό κι όχι ρίγανη αλλά μην λέμε πάλι τα ίδια. Ο βασιλικός δεν είναι ευπρόσδεκτος στην κουζίνα μου.
2. Πίτσα με τυρί Gruyère, ζαμπόν, αβγά και φρέσκα κρεμμυδάκια.
Αυτή εδώ είναι εμπνευσμένη από πολλές διαφορετικές πίτσες που έχω κατά καιρούς σταμπάρει, με κύριο υλικό το αβγό. Αν και δεν είμαι αβγουλού, ή μάλλον, επειδή δεν είμαι αβγουλού, προσπαθώ να το βάλω σε φαγητά που λατρεύω ώστε να καταφέρω να το φάω. Σαν τα παιδάκια κι εγώ που τα κυνηγάει η μαμά με το αβγό στο χέρι. Μόνο που η ίδια κάνω το κυνηγητό κι η ίδια κάνω και τη δύσκολη. Αν δεν έχετε δοκιμάσει αβγό σε πίτσα, μη σας φαίνεται περίεργο, είναι απροσδόκητα εύγευστο και σε συνδυασμό με την φρεσκάδα των κρεμμυδιών και την αλμύρα του ζαμπόν, γίνεται ένα παιχνίδι γεύσεων και υφών ιδιαίτερα ενδιαφέρον.
3. Πίτσα με γαλλικό τυρί Neufchâtel, saucisson sec (γαλλικό χοιρινό σαλάμι αέρος) και φρέσκο θυμάρι.
Στην Ολλανδία είναι πανεύκολο να βρεθούν γαλλικά προϊόντα. Μερικές φορές πιο εύκολο απ' το να βρεθούν προϊόντα της ίδιας την Ολλανδίας. Οπότε δεν πρέπει να σας κάνει έκπληξη η επιλογή γαλλικού τυριού και σαλαμιού γι' αυτή την πίτσα. Αν ήμουν στην Ελλάδα, η αλήθεια είναι πως θα προτιμούσα έναν άλλο συνδυασμό αλλά, c'est la vie mes amis. Το Neufchâtel είναι μοναδικό τυρί, από τα παλαιότερα τυριά της Γαλλίας, και καμιά φορά, αν είσαι τυχερός, μπορεί να το πετύχεις και σε καρδούλα. Είναι κρεμώδες, απαλό, εύθρυπτο και ιδιαίτερα νόστιμο. Επίσης, φτιάχνεται από μη παστεριωμένο γάλα αγελάδος το οποίο το κάνει ακόμα πιο γαλακτερό, μεστό και πλούσιο σε γεύση. Όταν το συνδυάσεις μ' ένα σαλάμι γεμάτο μπόλικο λίπος, τότε επιτυγχάνεις να φτιάξεις την τέλεια πίτσα, ναι;
Διαλέξτε και πάρτε λοιπόν, και αν έχετε κάποια αγαπημένη πίτσα που νομίζετε πως όταν την φτιάξω θα πω αλληλούϊα, παρακαλώ, εκφραστείτε ελεύθερα στα σχόλια.
Πίτσα με Βουβαλίσια Μοτσαρέλα, Προσούτο και Φρέσκια Ρίγανη
Η μοτσαρέλα που προτιμώ να χρησιμοποιώ είναι η φρέσκια (συσκευασμένη σε νερό) από βουβαλίσιο γάλα. Υπάρχει και μοτσαρέλα από αγελαδινό γάλα αλλά η γεύση της κατά τη γνώμη μου δεν συγκρίνεται καθώς δεν είναι το ίδιο νόστιμη και η υφή της είναι πιο σκληρή. Βέβαια, σε πίτσα είναι και οι δυο καλές, απλά έχουν διαφορετική υφή και επίπεδα υγρασίας οπότε η πίτσα έχει διαφορετικό χαρακτήρα στην κάθε περίπτωση.
Μερίδες: 1 μεγάλη πίτσα
Υλικά
Ζύμη για πίτσα (συνταγή εδώ)
Σάλτσα φρέσκιας ντομάτας για πίτσα (συνταγή εδώ)
4-5 φέτες προσούτο
6-7 φέτες φρέσκια βουβαλίσια μοτσαρέλα
Φύλλα φρέσκιας ρίγανης
Φρεσκοτριμμένο άσπρο πιπέρι
Αλεύρι ή πολέντα (χοντροαλεσμένο καλαμποκάλευρο) για το πασπάλισμα της πέτρας ψησίματος ή λαμαρίνας
Ειδικά εργαλεία: ξύλο μεταφοράς πίτσας στο φούρνο, πέτρα ψησίματος (και τα δυο προαιρετικά)
Προετοιμασία
Φτιάξτε και ανοίξτε τη ζύμη για πίτσα ακολουθώντας τη συνταγή και τις οδηγίες αυτής της ανάρτησης.
Φτιάξτε τη σάλτσα φρέσκιας ντομάτας ακολουθώντας τη συνταγή και τις οδηγίες αυτής της ανάρτησης.
Αν έχετε ξύλο μεταφοράς πίτσας στο φούρνο (pizza peel), ανοίξτε τη ζύμη σας απευθείας πάνω σ' αυτό, για να διευκολύνει τη μεταφορά της. Αν όχι, θα σας πρότεινα ν' ανοίξετε τη ζύμη πάνω σε μια επιφάνεια κοπής ή κάποια άλλη φορητή επιφάνεια, ώστε να είναι εύκολο να μεταφέρετε την πίτσα στο φούρνο.
Προθερμάνετε το φούρνο σας στους 225 βαθμούς Κελσίου, φροντίζοντας να έχετε τοποθετήσει στο κάτω ράφι του φούρνου την πέτρα ψησίματος ή μια λαμαρίνα, για να προθερμανθεί κι αυτή.
Προσθέστε 2 κουταλιές σούπας σάλτσα στην ανοιγμένη ζύμη σας και απλώστε την με το κουτάλι ομοιόμορφα, αφήνοντας ένα κενό γύρω-γύρω στη ζύμη το οποίο να μην καλύπτεται με σάλτσα.
Προσθέστε τις φέτες προσούτο, τις φέτες μοτσαρέλα και στη συνέχεια μερικά μικρά φύλλα φρέσκιας ρίγανης.
Μόλις ο φούρνος είναι έτοιμος, πασπαλίστε καλά την προθερμασμένη πέτρα ψησίματος ή την λαμαρίνα σας με αλεύρι ή πολέντα και μεταφέρετε την πίτσα στο φούρνο.
Αν χρησιμοποιείτε λαμαρίνα, βάλτε την στο μεσαίο ράφι του φούρνου σας για να μην καεί ο πάτος της πίτσας.
Ψήστε την πίτσα για 12 λεπτά περίπου, μέχρι η ζύμη να πάρει χρώμα και να γίνει τραγανή, και το τυρί να λιώσει.
Αφαιρέστε την πίτσα από το φούρνο κι ακουμπήστε την πάνω σε μια επιφάνεια κοπής. Προσθέστε μερικά φύλλα ρίγανης, πασπαλίστε με λίγο φρεσκοτριμμένο άσπρο πιπέρι, κόψτε την πίτσα σε κομμάτια και σερβίρετε αμέσως.
Πίτσα με Τυρί Gruyère, Ζαμπόν, Αβγά και Φρέσκα Κρεμμυδάκια
Το Gruyère αντικαθίσταται πανεύκολα με γραβιέρα, κατά προτίμηση Κρήτης (έχω τις αδυναμίες μου, τί να κάνουμε).
Μερίδες: 1 μεγάλη πίτσα
Υλικά
Ζύμη για πίτσα (συνταγή εδώ)
Σάλτσα φρέσκιας ντομάτας για πίτσα (συνταγή εδώ)
70 γρ. τυρί Gruyère, τριμμένο
3 μεγάλες φέτες ζαμπόν, σε κομμάτια
3 αβγά μεσαίου μεγέθους
2 φρέσκα κρεμμυδάκια, άσπρο κι ανοιχτό πράσινο κομμάτι μόνο, κομμένα σε ροδέλες
Μια χούφτα σχοινόπρασο, ψιλοκομμένο
Αλεύρι ή πολέντα (χοντροαλεσμένο καλαμποκάλευρο) για το πασπάλισμα της πέτρας ψησίματος ή λαμαρίνας
Ειδικά εργαλεία: ξύλο μεταφοράς πίτσας στο φούρνο, πέτρα ψησίματος (και τα δυο προαιρετικά)
Προετοιμασία
Φτιάξτε και ανοίξτε τη ζύμη για πίτσα ακολουθώντας τη συνταγή και τις οδηγίες αυτής της ανάρτησης.
Φτιάξτε τη σάλτσα φρέσκιας ντομάτας ακολουθώντας τη συνταγή και τις οδηγίες αυτής της ανάρτησης.
Αν έχετε ξύλο μεταφοράς πίτσας στο φούρνο (pizza peel), ανοίξτε τη ζύμη σας απευθείας πάνω σ' αυτό, για να διευκολύνει τη μεταφορά της. Αν όχι, θα σας πρότεινα ν' ανοίξετε τη ζύμη πάνω σε μια επιφάνεια κοπής ή κάποια άλλη φορητή επιφάνεια, ώστε να είναι εύκολο να μεταφέρετε την πίτσα στο φούρνο.
Προθερμάνετε το φούρνο σας στους 225 βαθμούς Κελσίου, φροντίζοντας να έχετε τοποθετήσει στο κάτω ράφι του φούρνου την πέτρα ψησίματος ή μια λαμαρίνα, για να προθερμανθεί κι αυτή.
Προσθέστε 2 κουταλιές σούπας σάλτσα στην ανοιγμένη ζύμη σας και απλώστε την με το κουτάλι ομοιόμορφα, αφήνοντας ένα κενό γύρω-γύρω στη ζύμη το οποίο να μην καλύπτεται με σάλτσα.
Προσθέστε το τριμμένο Gruyère σε όλη τη βάση κι έπειτα προσθέστε τις φέτες ζαμπόν. Μην προσθέσετε τώρα τ' αβγά, αλλά όταν μπει η πίτσα στο φούρνο.
Μόλις ο φούρνος είναι έτοιμος, πασπαλίστε καλά την προθερμασμένη πέτρα ψησίματος ή την λαμαρίνα σας με αλεύρι ή πολέντα και μεταφέρετε την πίτσα στο φούρνο.
Αν χρησιμοποιείτε λαμαρίνα, βάλτε την στο μεσαίο ράφι του φούρνου σας για να μην καεί ο πάτος της πίτσας.
Μόλις βάλετε την πίτσα στο φούρνο, σπάστε τ' αβγά πάνω απ' τις φέτες ζαμπόν.
Ψήστε την πίτσα για 12 λεπτά περίπου, μέχρι η ζύμη να πάρει χρώμα και να γίνει τραγανή, και τ' αβγά να ψηθούν.
Αφαιρέστε την πίτσα από το φούρνο κι ακουμπήστε την πάνω σε μια επιφάνεια κοπής. Προσθέστε τις ροδέλες φρέσκου κρεμμυδιού και το ψιλοκομμένο σχοινόπρασο, κόψτε την πίτσα σε κομμάτια και σερβίρετε αμέσως.
Πίτσα με Τυρί Neufchâtel, Χοιρινό Σαλάμι Αέρος και Φρέσκο Λεμονοθύμαρο
Αν δεν μπορείτε να βρείτε γαλλικό Neufchâtel, και λέω γαλλικό γιατί οι αμερικάνοι το ζήλεψαν και πήγαν κι έφτιαξαν μια άθλια απομίμηση που δεν θα σας συνιστούσα ουδέποτε να δοκιμάσετε, χρησιμοποιήστε Camembert. Δεν είναι ακριβώς το ίδιο, αλλά είναι άξιο αντικατάστατο.
Το θυμάρι που χρησιμοποίησα δεν ήταν απλό θυμάρι αλλά lemon thyme. Δυστυχώς δεν ξέρω την ονομασία του στα ελληνικά*, ούτε αν υπάρχει στην Ελλάδα. Η γεύση του είναι αυτή του θυμαριού αλλά με νότες λεμονιού, έχει μεγαλύτερα φύλλα από το κοινό θυμάρι και είναι πολύ ξεχωριστό. Αν μπορέσετε να το βρείτε, δοκιμάστε το.
*Update 06.2014: Tελικά λέγεται λεμονοθύμαρο και υπάρχει στην Ελλάδα.
Μερίδες: 1 μεγάλη πίτσα
Υλικά
Ζύμη για πίτσα (συνταγή εδώ)
Σάλτσα φρέσκιας ντομάτας για πίτσα (συνταγή εδώ)
10-12 λεπτές φέτες χοιρινό σαλάμι αέρος
70-80 γρ. τυρί Neufchâtel, κομμένο σε χοντρές φέτες (6-7 φέτες)
Φύλλα φρέσκου θυμαριού
Αλεύρι ή πολέντα (χοντροαλεσμένο καλαμποκάλευρο) για το πασπάλισμα της πέτρας ψησίματος ή λαμαρίνας
Ειδικά εργαλεία: ξύλο μεταφοράς πίτσας στο φούρνο, πέτρα ψησίματος (και τα δυο προαιρετικά)
Προετοιμασία
Φτιάξτε και ανοίξτε τη ζύμη για πίτσα ακολουθώντας τη συνταγή και τις οδηγίες αυτής της ανάρτησης.
Φτιάξτε τη σάλτσα φρέσκιας ντομάτας ακολουθώντας τη συνταγή και τις οδηγίες αυτής της ανάρτησης.
Αν έχετε ξύλο μεταφοράς πίτσας στο φούρνο (pizza peel), ανοίξτε τη ζύμη σας απευθείας πάνω σ' αυτό, για να διευκολύνει τη μεταφορά της. Αν όχι, θα σας πρότεινα ν' ανοίξετε τη ζύμη πάνω σε μια επιφάνεια κοπής ή κάποια άλλη φορητή επιφάνεια, ώστε να είναι εύκολο να μεταφέρετε την πίτσα στο φούρνο.
Προθερμάνετε το φούρνο σας στους 225 βαθμούς Κελσίου, φροντίζοντας να έχετε τοποθετήσει στο κάτω ράφι του φούρνου την πέτρα ψησίματος ή μια λαμαρίνα, για να προθερμανθεί κι αυτή.
Προσθέστε 2 κουταλιές σούπας σάλτσα στην ανοιγμένη ζύμη σας και απλώστε την με το κουτάλι ομοιόμορφα, αφήνοντας ένα κενό γύρω-γύρω στη ζύμη το οποίο να μην καλύπτεται με σάλτσα.
Τακτοποιήστε τις φέτες σαλαμιού στη βάση, προσθέστε το τυρί Neufchâtel από πάνω και στη συνέχεια πασπαλίστε με μερικά φύλλα φρέσκου θυμαριού.
Μόλις ο φούρνος είναι έτοιμος, πασπαλίστε καλά την προθερμασμένη πέτρα ψησίματος ή την λαμαρίνα σας με αλεύρι ή πολέντα και μεταφέρετε την πίτσα στο φούρνο.
Αν χρησιμοποιείτε λαμαρίνα, βάλτε την στο μεσαίο ράφι του φούρνου σας για να μην καεί ο πάτος της πίτσας.
Ψήστε την πίτσα για 12 λεπτά περίπου, μέχρι η ζύμη να πάρει χρώμα και να γίνει τραγανή, και το τυρί να λιώσει.
Αφαιρέστε την πίτσα από το φούρνο κι ακουμπήστε την πάνω σε μια επιφάνεια κοπής. Προσθέστε μερικά φύλλα θυμαριού ακόμα, κόψτε την πίτσα σε κομμάτια και σερβίρετε αμέσως.
Προηγούμενα:
Η Πίτσα, Μέρος Πρώτο: H Ζύμη
Η Πίτσα, Μέρος Δεύτερο: Η Σάλτσα
Όταν μια βδομάδα αργότερα άρχισα να κάνω τις αναρτήσεις, άρχισα και να λαχταρώ ξανά τη γεύση της πίτσας. Κοιτάζοντας τις φωτογραφίες, με έπιανε λιγούρα. Τίποτα βέβαια το αξιοπερίεργο, η ανάγκη όμως να τις ξαναφτιάξω είχε γίνει επιτακτική.
Ετοίμασα τη ζύμη μου, έφτιαξα τη σάλτσα, συγκέντρωσα τα λοιπά υλικά κι έβαλα την πρώτη πίτσα στο φούρνο. Όλο το σπίτι είχε γεμίσει από την πολλά υποσχόμενη μυρωδιά της κι εγώ είχα αρχίσει να ενθουσιάζομαι. Ήταν σχεδόν έτοιμη. Πήγα να την βγάλω απ' το φούρνο κι ένα κύμα καυτού αέρα μου φύσηξε το πρόσωπο με το που άνοιξα την πόρτα. Έβαλα μια μεγάλη σπάτουλα κάτω από την πίτσα που κόχλαζε, την σήκωσα και, μονομιάς, γλίστρισε κι έπεσε στο πάτωμα. Όχι από την κάτω πλευρά, όχι, γιατί αν έπεφτε απ' την κάτω πλευρά θα σωζόταν το πράμα, έτσι δεν είναι; Αλλά όοοχι, έπεσε από την πάνω μεριά, από την ωραία μεριά, από την μεριά με το τυρί που έλιωνε και το σαλάμι που τσυτσύριζε. Άρχισα να βρίζω, λιγάκι, αλλά μετά αποφάσισα να συνεχίσω.
Ήταν η σειρά της πίτσας του Σ, με αβγά και ζαμπόν. Τα έκανα όλα όπως έπρεπε. Οι κρόκοι δεν έσπασαν όταν άνοιξα τ' αβγά κατευθείαν πάνω στην πίτσα, δεν χύθηκαν όταν μετέφερα την πίτσα στο φούρνο αν και ήξερα πως θα ήταν καλύτερα αν έσπαγα τ' αβγά πάνω στην πίτσα αφότου την έβαζα στο φούρνο, έπειτα όμως, τ' αβγά αποφάσισαν ότι δεν θέλουν με τίποτα να μείνουν πάνω στην πίτσα κι άρχισαν να ξεγλιστράνε απ' τα πλάγια, καταλήγοντας πάνω στην πυρωμένη πέτρα ψησίματος. Αυτό που κατάφερα τελικά να ψήσω ήταν όχι πίτσα με αβγά, αλλά σκέτα αβγά μάτια.
Ανασκουμπώθηκα, αποφάσισα να μην το βάλω κάτω γι' άλλη μια φορά, εντωμεταξύ τα στομάχια και των δυο μας να γουργουρίζουν, να διαμαρτύρονται και να κάνουν περίεργους θορύβους, και σκέφτηκα, εντάξει, ας καθαρίσω την πέτρα κι ας συνεχίσω με την επόμενη πίτσα. Έβαλα την πέτρα στον νεροχύτη, άνοιξα το ζεστό νερό, ξεκίνησα να τρίβω τα κολλημένα αβγά και ξαφνικά, η πέτρα έσπασε. Σε τρία κομμάτια. Κάτω από τα χέρια μου. Άρχισα πάλι να βρίζω. Και μετά έβρισα λίγο ακόμα. Και μετά μπήκε στο παιχνίδι και ο Σ. Κι αφού βγάλαμε τ' απωθημένα μας, πήγαμε για ύπνο νηστικοί γιατί όπως καταλάβατε, εκείνο το βράδυ δεν φάγαμε πίτσα.
The End.
Όσοι από εσάς αισθάνεστε πιο τυχεροί από εμάς στο θέμα πίτσα, πρέπει να δοκιμάσετε κάθε μία από αυτές εδώ.
1. Πίτσα με μοτσαρέλα, προσούτο και φρέσκια ρίγανη.
Τί να πει κανείς γι' αυτήν; Ότι είναι κλασική; Περίπου δηλαδή, διότι για μαργαρίτα* πήγαινα αλλά η κρεατοφάγος μέσα μου άρχισε να μου ψιθυρίζει στ' αυτί: "Εεε τί πας να κάνεις; Χωρίς κρεατικό θα την βγάλουμε απόψε;". Λύγισα. Δεν θα σας κουράσω με επίθετα και παρομοιώσεις. Είναι απλά τέλεια.
* Ναι, ξέρω πως η μαργαρίτα φτιάχνεται με βασιλικό κι όχι ρίγανη αλλά μην λέμε πάλι τα ίδια. Ο βασιλικός δεν είναι ευπρόσδεκτος στην κουζίνα μου.
2. Πίτσα με τυρί Gruyère, ζαμπόν, αβγά και φρέσκα κρεμμυδάκια.
Αυτή εδώ είναι εμπνευσμένη από πολλές διαφορετικές πίτσες που έχω κατά καιρούς σταμπάρει, με κύριο υλικό το αβγό. Αν και δεν είμαι αβγουλού, ή μάλλον, επειδή δεν είμαι αβγουλού, προσπαθώ να το βάλω σε φαγητά που λατρεύω ώστε να καταφέρω να το φάω. Σαν τα παιδάκια κι εγώ που τα κυνηγάει η μαμά με το αβγό στο χέρι. Μόνο που η ίδια κάνω το κυνηγητό κι η ίδια κάνω και τη δύσκολη. Αν δεν έχετε δοκιμάσει αβγό σε πίτσα, μη σας φαίνεται περίεργο, είναι απροσδόκητα εύγευστο και σε συνδυασμό με την φρεσκάδα των κρεμμυδιών και την αλμύρα του ζαμπόν, γίνεται ένα παιχνίδι γεύσεων και υφών ιδιαίτερα ενδιαφέρον.
3. Πίτσα με γαλλικό τυρί Neufchâtel, saucisson sec (γαλλικό χοιρινό σαλάμι αέρος) και φρέσκο θυμάρι.
Στην Ολλανδία είναι πανεύκολο να βρεθούν γαλλικά προϊόντα. Μερικές φορές πιο εύκολο απ' το να βρεθούν προϊόντα της ίδιας την Ολλανδίας. Οπότε δεν πρέπει να σας κάνει έκπληξη η επιλογή γαλλικού τυριού και σαλαμιού γι' αυτή την πίτσα. Αν ήμουν στην Ελλάδα, η αλήθεια είναι πως θα προτιμούσα έναν άλλο συνδυασμό αλλά, c'est la vie mes amis. Το Neufchâtel είναι μοναδικό τυρί, από τα παλαιότερα τυριά της Γαλλίας, και καμιά φορά, αν είσαι τυχερός, μπορεί να το πετύχεις και σε καρδούλα. Είναι κρεμώδες, απαλό, εύθρυπτο και ιδιαίτερα νόστιμο. Επίσης, φτιάχνεται από μη παστεριωμένο γάλα αγελάδος το οποίο το κάνει ακόμα πιο γαλακτερό, μεστό και πλούσιο σε γεύση. Όταν το συνδυάσεις μ' ένα σαλάμι γεμάτο μπόλικο λίπος, τότε επιτυγχάνεις να φτιάξεις την τέλεια πίτσα, ναι;
Διαλέξτε και πάρτε λοιπόν, και αν έχετε κάποια αγαπημένη πίτσα που νομίζετε πως όταν την φτιάξω θα πω αλληλούϊα, παρακαλώ, εκφραστείτε ελεύθερα στα σχόλια.
Πίτσα με Βουβαλίσια Μοτσαρέλα, Προσούτο και Φρέσκια Ρίγανη
Η μοτσαρέλα που προτιμώ να χρησιμοποιώ είναι η φρέσκια (συσκευασμένη σε νερό) από βουβαλίσιο γάλα. Υπάρχει και μοτσαρέλα από αγελαδινό γάλα αλλά η γεύση της κατά τη γνώμη μου δεν συγκρίνεται καθώς δεν είναι το ίδιο νόστιμη και η υφή της είναι πιο σκληρή. Βέβαια, σε πίτσα είναι και οι δυο καλές, απλά έχουν διαφορετική υφή και επίπεδα υγρασίας οπότε η πίτσα έχει διαφορετικό χαρακτήρα στην κάθε περίπτωση.
Μερίδες: 1 μεγάλη πίτσα
Υλικά
Ζύμη για πίτσα (συνταγή εδώ)
Σάλτσα φρέσκιας ντομάτας για πίτσα (συνταγή εδώ)
4-5 φέτες προσούτο
6-7 φέτες φρέσκια βουβαλίσια μοτσαρέλα
Φύλλα φρέσκιας ρίγανης
Φρεσκοτριμμένο άσπρο πιπέρι
Αλεύρι ή πολέντα (χοντροαλεσμένο καλαμποκάλευρο) για το πασπάλισμα της πέτρας ψησίματος ή λαμαρίνας
Ειδικά εργαλεία: ξύλο μεταφοράς πίτσας στο φούρνο, πέτρα ψησίματος (και τα δυο προαιρετικά)
Προετοιμασία
Φτιάξτε και ανοίξτε τη ζύμη για πίτσα ακολουθώντας τη συνταγή και τις οδηγίες αυτής της ανάρτησης.
Φτιάξτε τη σάλτσα φρέσκιας ντομάτας ακολουθώντας τη συνταγή και τις οδηγίες αυτής της ανάρτησης.
Αν έχετε ξύλο μεταφοράς πίτσας στο φούρνο (pizza peel), ανοίξτε τη ζύμη σας απευθείας πάνω σ' αυτό, για να διευκολύνει τη μεταφορά της. Αν όχι, θα σας πρότεινα ν' ανοίξετε τη ζύμη πάνω σε μια επιφάνεια κοπής ή κάποια άλλη φορητή επιφάνεια, ώστε να είναι εύκολο να μεταφέρετε την πίτσα στο φούρνο.
Προθερμάνετε το φούρνο σας στους 225 βαθμούς Κελσίου, φροντίζοντας να έχετε τοποθετήσει στο κάτω ράφι του φούρνου την πέτρα ψησίματος ή μια λαμαρίνα, για να προθερμανθεί κι αυτή.
Προσθέστε 2 κουταλιές σούπας σάλτσα στην ανοιγμένη ζύμη σας και απλώστε την με το κουτάλι ομοιόμορφα, αφήνοντας ένα κενό γύρω-γύρω στη ζύμη το οποίο να μην καλύπτεται με σάλτσα.
Προσθέστε τις φέτες προσούτο, τις φέτες μοτσαρέλα και στη συνέχεια μερικά μικρά φύλλα φρέσκιας ρίγανης.
Μόλις ο φούρνος είναι έτοιμος, πασπαλίστε καλά την προθερμασμένη πέτρα ψησίματος ή την λαμαρίνα σας με αλεύρι ή πολέντα και μεταφέρετε την πίτσα στο φούρνο.
Αν χρησιμοποιείτε λαμαρίνα, βάλτε την στο μεσαίο ράφι του φούρνου σας για να μην καεί ο πάτος της πίτσας.
Ψήστε την πίτσα για 12 λεπτά περίπου, μέχρι η ζύμη να πάρει χρώμα και να γίνει τραγανή, και το τυρί να λιώσει.
Αφαιρέστε την πίτσα από το φούρνο κι ακουμπήστε την πάνω σε μια επιφάνεια κοπής. Προσθέστε μερικά φύλλα ρίγανης, πασπαλίστε με λίγο φρεσκοτριμμένο άσπρο πιπέρι, κόψτε την πίτσα σε κομμάτια και σερβίρετε αμέσως.
Πίτσα με Τυρί Gruyère, Ζαμπόν, Αβγά και Φρέσκα Κρεμμυδάκια
Το Gruyère αντικαθίσταται πανεύκολα με γραβιέρα, κατά προτίμηση Κρήτης (έχω τις αδυναμίες μου, τί να κάνουμε).
Μερίδες: 1 μεγάλη πίτσα
Υλικά
Ζύμη για πίτσα (συνταγή εδώ)
Σάλτσα φρέσκιας ντομάτας για πίτσα (συνταγή εδώ)
70 γρ. τυρί Gruyère, τριμμένο
3 μεγάλες φέτες ζαμπόν, σε κομμάτια
3 αβγά μεσαίου μεγέθους
2 φρέσκα κρεμμυδάκια, άσπρο κι ανοιχτό πράσινο κομμάτι μόνο, κομμένα σε ροδέλες
Μια χούφτα σχοινόπρασο, ψιλοκομμένο
Αλεύρι ή πολέντα (χοντροαλεσμένο καλαμποκάλευρο) για το πασπάλισμα της πέτρας ψησίματος ή λαμαρίνας
Ειδικά εργαλεία: ξύλο μεταφοράς πίτσας στο φούρνο, πέτρα ψησίματος (και τα δυο προαιρετικά)
Προετοιμασία
Φτιάξτε και ανοίξτε τη ζύμη για πίτσα ακολουθώντας τη συνταγή και τις οδηγίες αυτής της ανάρτησης.
Φτιάξτε τη σάλτσα φρέσκιας ντομάτας ακολουθώντας τη συνταγή και τις οδηγίες αυτής της ανάρτησης.
Αν έχετε ξύλο μεταφοράς πίτσας στο φούρνο (pizza peel), ανοίξτε τη ζύμη σας απευθείας πάνω σ' αυτό, για να διευκολύνει τη μεταφορά της. Αν όχι, θα σας πρότεινα ν' ανοίξετε τη ζύμη πάνω σε μια επιφάνεια κοπής ή κάποια άλλη φορητή επιφάνεια, ώστε να είναι εύκολο να μεταφέρετε την πίτσα στο φούρνο.
Προθερμάνετε το φούρνο σας στους 225 βαθμούς Κελσίου, φροντίζοντας να έχετε τοποθετήσει στο κάτω ράφι του φούρνου την πέτρα ψησίματος ή μια λαμαρίνα, για να προθερμανθεί κι αυτή.
Προσθέστε 2 κουταλιές σούπας σάλτσα στην ανοιγμένη ζύμη σας και απλώστε την με το κουτάλι ομοιόμορφα, αφήνοντας ένα κενό γύρω-γύρω στη ζύμη το οποίο να μην καλύπτεται με σάλτσα.
Προσθέστε το τριμμένο Gruyère σε όλη τη βάση κι έπειτα προσθέστε τις φέτες ζαμπόν. Μην προσθέσετε τώρα τ' αβγά, αλλά όταν μπει η πίτσα στο φούρνο.
Μόλις ο φούρνος είναι έτοιμος, πασπαλίστε καλά την προθερμασμένη πέτρα ψησίματος ή την λαμαρίνα σας με αλεύρι ή πολέντα και μεταφέρετε την πίτσα στο φούρνο.
Αν χρησιμοποιείτε λαμαρίνα, βάλτε την στο μεσαίο ράφι του φούρνου σας για να μην καεί ο πάτος της πίτσας.
Μόλις βάλετε την πίτσα στο φούρνο, σπάστε τ' αβγά πάνω απ' τις φέτες ζαμπόν.
Ψήστε την πίτσα για 12 λεπτά περίπου, μέχρι η ζύμη να πάρει χρώμα και να γίνει τραγανή, και τ' αβγά να ψηθούν.
Αφαιρέστε την πίτσα από το φούρνο κι ακουμπήστε την πάνω σε μια επιφάνεια κοπής. Προσθέστε τις ροδέλες φρέσκου κρεμμυδιού και το ψιλοκομμένο σχοινόπρασο, κόψτε την πίτσα σε κομμάτια και σερβίρετε αμέσως.
Πίτσα με Τυρί Neufchâtel, Χοιρινό Σαλάμι Αέρος και Φρέσκο Λεμονοθύμαρο
Αν δεν μπορείτε να βρείτε γαλλικό Neufchâtel, και λέω γαλλικό γιατί οι αμερικάνοι το ζήλεψαν και πήγαν κι έφτιαξαν μια άθλια απομίμηση που δεν θα σας συνιστούσα ουδέποτε να δοκιμάσετε, χρησιμοποιήστε Camembert. Δεν είναι ακριβώς το ίδιο, αλλά είναι άξιο αντικατάστατο.
Το θυμάρι που χρησιμοποίησα δεν ήταν απλό θυμάρι αλλά lemon thyme. Δυστυχώς δεν ξέρω την ονομασία του στα ελληνικά*, ούτε αν υπάρχει στην Ελλάδα. Η γεύση του είναι αυτή του θυμαριού αλλά με νότες λεμονιού, έχει μεγαλύτερα φύλλα από το κοινό θυμάρι και είναι πολύ ξεχωριστό. Αν μπορέσετε να το βρείτε, δοκιμάστε το.
*Update 06.2014: Tελικά λέγεται λεμονοθύμαρο και υπάρχει στην Ελλάδα.
Μερίδες: 1 μεγάλη πίτσα
Υλικά
Ζύμη για πίτσα (συνταγή εδώ)
Σάλτσα φρέσκιας ντομάτας για πίτσα (συνταγή εδώ)
10-12 λεπτές φέτες χοιρινό σαλάμι αέρος
70-80 γρ. τυρί Neufchâtel, κομμένο σε χοντρές φέτες (6-7 φέτες)
Φύλλα φρέσκου θυμαριού
Αλεύρι ή πολέντα (χοντροαλεσμένο καλαμποκάλευρο) για το πασπάλισμα της πέτρας ψησίματος ή λαμαρίνας
Ειδικά εργαλεία: ξύλο μεταφοράς πίτσας στο φούρνο, πέτρα ψησίματος (και τα δυο προαιρετικά)
Προετοιμασία
Φτιάξτε και ανοίξτε τη ζύμη για πίτσα ακολουθώντας τη συνταγή και τις οδηγίες αυτής της ανάρτησης.
Φτιάξτε τη σάλτσα φρέσκιας ντομάτας ακολουθώντας τη συνταγή και τις οδηγίες αυτής της ανάρτησης.
Αν έχετε ξύλο μεταφοράς πίτσας στο φούρνο (pizza peel), ανοίξτε τη ζύμη σας απευθείας πάνω σ' αυτό, για να διευκολύνει τη μεταφορά της. Αν όχι, θα σας πρότεινα ν' ανοίξετε τη ζύμη πάνω σε μια επιφάνεια κοπής ή κάποια άλλη φορητή επιφάνεια, ώστε να είναι εύκολο να μεταφέρετε την πίτσα στο φούρνο.
Προθερμάνετε το φούρνο σας στους 225 βαθμούς Κελσίου, φροντίζοντας να έχετε τοποθετήσει στο κάτω ράφι του φούρνου την πέτρα ψησίματος ή μια λαμαρίνα, για να προθερμανθεί κι αυτή.
Προσθέστε 2 κουταλιές σούπας σάλτσα στην ανοιγμένη ζύμη σας και απλώστε την με το κουτάλι ομοιόμορφα, αφήνοντας ένα κενό γύρω-γύρω στη ζύμη το οποίο να μην καλύπτεται με σάλτσα.
Τακτοποιήστε τις φέτες σαλαμιού στη βάση, προσθέστε το τυρί Neufchâtel από πάνω και στη συνέχεια πασπαλίστε με μερικά φύλλα φρέσκου θυμαριού.
Μόλις ο φούρνος είναι έτοιμος, πασπαλίστε καλά την προθερμασμένη πέτρα ψησίματος ή την λαμαρίνα σας με αλεύρι ή πολέντα και μεταφέρετε την πίτσα στο φούρνο.
Αν χρησιμοποιείτε λαμαρίνα, βάλτε την στο μεσαίο ράφι του φούρνου σας για να μην καεί ο πάτος της πίτσας.
Ψήστε την πίτσα για 12 λεπτά περίπου, μέχρι η ζύμη να πάρει χρώμα και να γίνει τραγανή, και το τυρί να λιώσει.
Αφαιρέστε την πίτσα από το φούρνο κι ακουμπήστε την πάνω σε μια επιφάνεια κοπής. Προσθέστε μερικά φύλλα θυμαριού ακόμα, κόψτε την πίτσα σε κομμάτια και σερβίρετε αμέσως.
Προηγούμενα:
Η Πίτσα, Μέρος Πρώτο: H Ζύμη
Η Πίτσα, Μέρος Δεύτερο: Η Σάλτσα
Το ότι έχω πεθάνει στο γέλιο διαβάζοντας τις περιπέτειες σας είναι περιττό να το πω αλλά είναι η αλήθεια!! και όχι τίποτα άλλο...η μικρή σας περιπέτεια με κάνει ακόμη περισσότερο να θέλω να δοκιμάσω όλες τις πίτσες σου!!! Και θα το κάνω!!! Φιλιά πολλά!!!
ReplyDeleteΠέθανα λέμε!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
ReplyDeleteΜας ξέκανες νυχτιάτικα!!!
H ora einai 7:30 !
ReplyDeleteOrea ksekinise i mera!!!!! Prota eskasa sta gelia kai meta kseligothika apo ti pizza me ta avga!!! Diladi oles apaixtes einai alla afti me ta avga gia sunday breakfast tha einai souper!!!!
To neufchatel kardoula to vrisko edo mono ta xristougenna :( alla me brie kai salami aeros lefkadas tha einai oti prepei nomizo.
Fantasou ti mou kanan oi pizzes sou, pou m'epiase polilogia proi proi!! :)
Kalimera!!!
όταν ημουν μονη-φοιτητρια ετρωγα συνεχώς αυτη με τ'αβγά!!!τώρα δυστυχώς τα παιδια ούτε να τη δουν οπότε θα προτιμήσω τις υπόλοιπες,ειδικά την πρωτη που έτσι περιπου τη φτιαχνω κι εγω(με ριγανη πάντα!)...κι ένα ευχέλαιο το θέλετε κι εσείς νομίζω χιχιχι
ReplyDeleteκαλημέρα!
Οι κουζινοιστορίες είναι ατελείωτες και πολλές φορές περιπετειώδεις,αλλά αυτό είναι που αξίζει!!!Γιατί είναι όμορφο να συνδυάζεις στο μυαλό σου κάθε μαγειρική απόπειρα με κάποιο συμβάν που τη στιγμάτισε!Χαρείτε το λοιπόν και γελάστε με τα αθώα ατοπήματα και μικροατυχήματα,αυτά είναι το αλατοπίπερο της ανούσιας ζωής μας!!!
ReplyDeleteΤο τελευταίο κομμάτι του τρίπτυχου του θέματος-πίτσα,είναι φυσικά και το καλύτερο,γιατί αποτελεί και την κορύφωσή του!!Και οι τρείς εκδοχές της πίτσας με βρίσκουν ένθερμη υποστηρίκτρια και μελλοντική δοκιμάστρια!!Αλλάζοντας κάπως τα υλικά,μια που μάλλον δύσκολα μπορώ να βρώ-ίσως και να μη το επιθυμώ-γαλλικά τυριά ή αλλαντικά,πιστεύω ότι το αποτέλεσμα θα αποζημιώσει!!Ευχαριστούμε για την εκτενή και τόσο χρήσιμη αναφορά σου στις πίτσες,ένα πιάτο που δύσκολα η σπιτική συνταγή το επιτύγχανε ικανοποιητικά,αλλά και για τις απολαυστικές αφηγήσεις σου!!!Φιλιά πολλά,πολλά.
Η μία καλύτερη από την άλλη! Την πρώτη με αυγό δεν την έχω δοκιμάσει ποτέ! Να το τολμήσω;
ReplyDeleteΘα κρατήσω την τριλογία τώρα που την ετοίμασες να την μελετήσω!
Kathy by anthomeli
Δηλαδή, μετά από τόσο κόπο, κοιμηθήκατε νηστικοί στο τέλος; Τι να πω;; Και αυτή η πέτρα, πως έσπασε; Μήπως έπρεπε να κρυώσει εντελώς πρώτα και μετά να πλυθεί; Είχα την εντύπωση ότι είναι ανθεκτικές. Πάντως η τριλογία της πίτσας, συμπληρώθηκε με τις λαχταριστές πίτσες που μας σέρβιρες σήμερα. "Λαχταριστή ποικιλία", θα έλεγα!
ReplyDeleteΚαλή σου ημέρα.
Πω πω τι βλέπουν τα ματάκια μου πρωινιάτικα !!!
ReplyDeleteΟσο για τις αναποδιές, κατά καιρούς όλες έχουμε πάθει και κάτι.
Φιλιά
Τι να πω...... χαράς το κουράγιο σου...σας
ReplyDeleteΟι επιλογές toping όμως μου αρέσουν εξαιρετικά
Κάνω σπανάκι και αυτά μαζί με λουκάνικο γιάμμμμ
Ένα μικρό σχόλιο και εδώ :)
ReplyDeleteΕπειδή το ψήσιμο σε φούρνο στο σπίτι θέλει περίπου 15-20 λεπτά, για να μην παραψηθεί το τυρί και βγάλει το λίπος του(ή κάποια άλλα υλικά) καλό είναι να μπαίνουν τα τελευταία 3 λεπτά. Εγώ συνήθως προθερμαίνω τον φούρνο όσο πάει (250+C) και βάζω μόνο το ζυμάρι με την σάλτσα (συνήθως φρέσκια τριμμενη ντομάτα χωρίς το νερό και τα σπόρια) αρχικά. Στο τέλος μονο βάζω το τυρι και τελος πάντως το κάθε υλικό στον ιδανικό χρόνο που χρειάζεται για να είναι σωστά ψημένο.
Πόσο ωραία θα ήταν να είχαμε ξυλοφουρνους :)
Νο 1 πίτσα: η πίτσα του Ιταλού!!!
ReplyDeleteΝο 2 πίτσα: η πίτσα του Βέλγου!!!
Νο 3 πίτσα: η πίτσα του Γάλλου!!!
Σου βάφτισα το μενού...
ΥΓ: Κρίμα για την πέτρα μωρέ!!! Εγώ στην μάτιασα;;; Δεν φταίω η καημένη...Δεν την είχα δει καν...
Να πω την μαυρη μου αλήθεια η αγαπημένη μου είναι αυτή με το αυγό και την έχουμε έχουμε φτιάξει κάποιες φορές για πρωινό και όχι για βραδυνό (ξέρεις, Κυριακάτικο "πρωινό" με ελαφρύ hangover). Δοκίμαστε το, είναι ότι πρέπει!
ReplyDeleteΑπό περιπέτειες στην κουζίνα άλλο τίποτα εγώ έχω το χάρισμα να καίγομαι.Μ΄αρέσει η περιγραφή σου.
ReplyDeleteΘα μελετήσω όλες τις πίτσες με την ησυχία μου κάποια στιγμή.
Τώρα θα σταθώ στην πέτρα γιατί ο Θ. θέλει να αγοράσουμε προκειμένου να ψήνουμε το ψωμί,είναι εύθραυστες άραγε τι έφταιξε αν μπορείς να μου πεις γιατί στην Ελλάδα είναι και κομματάκι ακριβούτσικες.
Καλό μου κορίτσι, τι γκαντεμιά ήταν αυτή;
ReplyDeleteΒρε μπας και σε ματιάσαμε για την ωραία ζύμη και την υπέροχη σάλτσα;; :)
Οι πίτσες εξαιρετικές, αλλά ξεχωρίζω αυτήν με το αυγό! Την έχω σταμπάρει προ πολλού και περιμένω την ευκαιρία να τη φτιάξω!
Φιλιά πολλά!
Arti — χεχε ελπίζω να τις ευχαριστηθείς. Φιλιά!
ReplyDeleteΧρυσαυγή — :)
peps — δεν το πιστεύω ότι διαβάζω σχόλιό σου που είναι πάνω από μια πρόταση!
Πω πω τί μου θύμισες τώρα, σαλάμι Λευκάδας. Τέλειο.
Nasia — α και συ ρίγανη ε; Ωραία, να μη νιώθω μοναξιά στην ριγανομανία μου.
Foteini Thes — οι περιπέτειές μου στην κουζίνα δεν έχουν τελειωμό εφόσον εκεί περνάω πολύ από τον ελεύθερο χρόνο μου. Ευτυχώς, ως επί το πλείστον, οι περιπέτειες αυτές έχουν αίσιο τέλος.
kathycallie — να το τολμήσεις!!
Ειρήνη Ε. — ναι, ήταν πολύ αργά πια για να φάμε οτιδήποτε. Φάγαμε ένα φρούτο και πέσαμε για ύπνο, ξεθεωμένοι. Το πρωί όμως φάγαμε μεγάαααλο πρωϊνό κι αναπληρώσαμε.
Είχε κρυώσει εντελώς και μετά άρχισα να την καθαρίζω. Είναι ανθεκτικές αλλά έχουν ημερομηνία λήξεως. Είχε έρθει η ώρα της, είχα ψήσει πολλές πίτσες και ψωμιά και τα΄βγαλε τα λεφτά της. Πάμε για άλλη τώρα.
Conna — φυσικά, σε όλους συμβαίνουν τέτοια πράγματα. Δεν το βάζουμε κάτω όμως.
Taste Advisor — το σπανάκι μου αρέσει και μένα πολύ σε πίτσα.
Kostas Siozos — δεν συμφωνώ στο ότι η πίτσα στο σπίτι θέλει ψήσιμο τόση ώρα. Εγώ την ψήνω 12' στους 225 C και βγαίνει τέλεια. 20' στους 250+ θα είναι κάρβουνο! Συμφωνώ όμως στο ότι καμιά φορά μερικά υλικά, όπως κάποια τυριά, είναι καλό να προστίθενται αργότερα κι όχι απ'την αρχή. Ειδικά αν προτιμάς να έχουν κάποια συγκεκριμένη υφή. Σ' ευχαριστώ για τα σχόλιά σου.
Marina — σ' ευχαριστώ νονά :) Χαχαχα όχι βρε, σιγά μην την μάτιασες. Ήταν η ώρα της να μας αφήσει χρόνους!
tanja — είναι φοβερό hangover food αυτή με τ' αβγά. Έχεις απόλυτο δίκιο!
Ξανθή — ψήνω κι εγώ ψωμί στην πέτρα και δεν έχει καμία σχέση. Θα σου αρέσει πολύ αν αγοράσεις. Η δική μου ήταν κεραμική και όπως όλα, είχε ημερομηνία λήξεως. Η πωλήτρια μου είχε πει πως κρατάει 2 χρόνια, αλλά εμένα μου κράτησε 3 και με πολλήηη χρήση. Δεν είναι εύθραυστες αλλά θέλουν προσοχή στην μεταβολή θερμοκρασίας, δηλαδή να την βάζεις στο φούρνο μόλις τον ανάψεις για να ζεσταθεί μαζί με το φούρνο, να την αφήνεις να κρυώσει πριν την καθαρίσεις με καυτό νερό, κτλ. Πάντως, θα σου πρότεινα να μην αγοράσεις πολύ ακριβή. Μια απλή κεραμική κάνει τέλεια τη δουλειά της!
Ερμιόνη — τυχαίνουν αυτά, τί να κάνουμε. Δεν βαριέσαι! Φτιάξ'την, είναι φοβερή!
χαχαχαχαχαχαχaχαχα!!!!!;););)
ReplyDeleteΤα ατυχήματα σου μπορεί να νευρίασαν εσένα, έκαναν όμως απολαυστικό το κείμενό σου για μας :-). Εντάξει και οι πίτσες σου απολαυστικές είναι αλλά κάνω δίαιτα και τις προσπέρασα γρήγορα! Καλό βράδυ!
ReplyDeleteΣε ευχαριστώ για τη διευκρίνιση σχετικά με την πλάκα.Δυστυχώς στην Ελλάδα κάτω από 45 ευρώ δεν έχω δει κάτι ακόμη, το ψάχνω αλλιώς όταν πάμε Λονδίνο.
ReplyDeleteΚαλό Σ/Κ
Aπολαυστική η εισαγωγη σου Μάγδα μου..χιχι :)
ReplyDeleteΤι έπαθες βρε παιδί μου...μάτι ήταν σίγουρα.. τρίτωσε και τελείωσε. Don't worry! Αγόρασε και μια καινούρια πλάκα κι όλα καλά.
Εγώ θα ήθελα μια πίτσα με μοτσαρέλα και προσούτο και γρήγορα παρακαλώ..:0)
Ωραιότατες και οι τρεις πάντως.
Φιλιά
Μπράβο! Μπράβο! Μπράβο!!!
ReplyDeleteΈφτιαξα τη πιτσα με το αυγό σημερα για κυριακατικο πρωινο!!!
Κατ αρχην δεν εχω μιξερ οποτε το ζυμωμα έγινε με τα χερια..ετσι ακριβως οπως ειπες 4 λεπτά!
Έφτιαξα τη μιση δοση και έκανα μόνο το πρωτο φουσκωμα και το τεστ με το δαχτυλο...;)
Έφτιαξα και τη σαλτσα...
Το ψησιμο εγινε σε 12 λεπτα, οπως γραφεις και ηταν ακριβως όσο χρειαζόταν!
Πλακα δεν εχω αλλα την εβαλα σε ταψακι με αντικολλητικο χαρτι!
τέλεια!!! και πάλι μπραβο σου!!!η πίτσα σου καθιερωθηκε!!!
Χαίρομαι πάααααρα πολύ που σου άρεσαν όλα Πέπη. Και η πίτσα και η ζύμη και η σάλτσα! Τέλεια!! :)
DeleteΝα' σαι καλά!!
τις λατρεψα τις πιτσες σου!το ζυμαρι εξαιρετικο!οπως μας αρεσει ακριβως.εφτιαξα και αυτη με το αβγο..ηταν πολυ ωραια και το αβγο δεν γλυστρισε!
ReplyDeleteΓειά σου Ειρήνη. Χαίρομαι πολύ που σου άρεσε η πίτσα. Αφού δεν σου γλύστρισε και το αβγό... σούπερ!
DeleteΈφτιαξα για πρώτη φορά πίτσα με τις οδηγίες σου (ναι! τόσο αρχάρια είμαι!). Η μέλλουσα πεθερά μου μου έδωσε συγχαρητήρια!!! Τώρα ΟΛΟΙ θέλουν να επισκεφτούν το blog σου γιατί φυσικά αποκάλυψα το μυστικό μου. Αγάπησα πρώτα τη γραφή σου, μετά τις υπέροχες φωτογραφίες σου και τώρα και τις δοκιμασμένες συνταγές σου! Συγχαρητήρια Μάγδα! Καταπληκτική δουλειά! Καλή συνέχεια!
ReplyDeleteΚαλησπέρα Γιώτα! Είμαι πολύ χαρούμενη που σου άρεσε η πίτσα! Σ' ευχαριστώ πάρα πολύ για τα καλά σου λόγια. Σχόλια σαν και τα δικά σου μου δίνουν δύναμη να συνεχίσω αυτό που κάνω στο blog. Να'σαι καλά!
DeleteΤα διάβασα ξανά όλα, η πέτρα είναι στο σπίτι εδώ κι ένα μήνα και ήρθε η ώρα να δοκιμαστεί, βέβαια ο Θ. θέλει να την ψήσει στο BBQ δεν ξέρω τι θα γίνει ακριβώς θα επανέλθω με το τελικό αποτέλεσμα.
ReplyDeleteΠολλά φιλιά
Θα περιμένω τις εντυπώσεις σου! Φιλιά!
DeleteΗ πίτσα έγινε με τη δική σου ζύμη και σάλτσα και μια πρόχειρη γέμιση, ψήθηκε στο BBQ φωτογραφήθηκε και ετοιμάζω ανάρτηση.
ReplyDeleteΉταν μια αληθινή πίτσα, την επόμενη φορά θα φτιάξω μια από αυτές που προτίνεις.
Σε ευχαριστώ πάρα πολύ και πάλι.
Πολλά φιλιά και καλή εβδομάδα.
Ξανθή μου με χαροποιεί πολύ αυτό που λες, ότι ήταν αληθινή πίτσα. Σ' ευχαριστώ κι εγώ που την δοκίμασες. Στο BBQ πώς ψήνεται όμως, έχω μεγάλη απορία. Δεν έχω ψήσει ποτέ πίτσα έτσι. Φιλιά πολλά, καλή εβδομάδα!!
Deleteεπειδη και εγω εχω αγορασει την πετρα ψησιματος και πραγματι γινεται πολυ καλη,υπαρχει το μεγαλο μειονεκτημα ΠΩΣ βαζεις την πιτσα που εχεις φτιαξει στην πυρωμενη πλακα
ReplyDeleteΓΙΑΤΙ
1.εχω καψει τα χερια μου
2.εχω διαλυσει την πιτσα
3.εχουν φυγει τα υλικα
καποιος φιλος που ειχε δουλεψει σε πιτσαρια μου ειπε περνεις ενα αλουμινενιο ταψικοβεις το γυρω γυρω,κολας ενα μακυ χερουλι και εχεις ετοιμη μια μεγαλη σπατουλα(περιπλοκο)
αλλη λυση ειναι να βρεις μια μαγαλη και φαρδια σπατουλα στο εμποριο
το'κανα και αυτο αλλα
1.δεν ειναι καθολου οικονομικη λυση
2.δεν βρισκεις το μεγεθος που σου χρειαζεται ακριβως
οποτε ξαναγυρναμε στην λυση του αντικολητικου ταψιου λιγο λαδωμενο!
πολυ καλη μερα
Καλησπέρα. Εγώ ανοίγω τη ζύμη πάνω σε ένα ξύλο με χερούλι φροντίζοντας να βάλω από κάτω μπόλικο αλεύρι ή καλαμποκάλευρο για να μπορώ να μεταφέρω την πίτσα εύκολα. Η μεταφορά γίνεται με τη βοήθεια μιας μεγάλης και μακριάς σπάτουλας (δεν έχω ειδικό εργαλείο) με την οποία "ξεκολλάω" τη ζύμη απ' το ξύλο, μεταφέροντάς την σιγά-σιγά πάνω στην πέτρα. Θέλει εξάσκηση για να τα καταφέρεις και αυτός είναι ο δικός μου τρόπος, αυτός που με βολεύει. Πρέπει να βρεις κι εσύ τον δικό σου. Πάντως, αφού έχεις πέτρα είναι κρίμα να χρησιμοποιείς ταψί.
DeleteΣε διαβάζω αρκετό καιρό και το blog σου είναι από τα ελάχιστα, αν όχι το μοναδικό, που δεν εχω βαρεθεί να διαβαζω.. Χθες (ή προχθές) διάβαζα για τις βόγκολες και ξερογλυφόμουν!!! Σήμερα έψαχνα να αλλάξω τη ζύμη της πίτσας που είχα κάνει κάποιες φορές και έπεσα πάνω στην συγκεκριμένη ανάρτηση, με αποτέλεσμα να θέλω να φάω πίτσα τώρα!! Μπράβο!
ReplyDeleteκαλησπερα. εχω καιρο που παρακολουθωτο ιστολογιο σασ και θελω να σασ πω ενα μεγαλο μπραβο για τισ δημιουργιεσ σασ.μασ κανετε υπερηφανουσ.οσο για τη πιτσα εδω στην ελλαδα τα αλευρα μασ υστερουν σε ποιοτητα.η προσπαθεια ομωσ μετραει.καληνυχτα.
ReplyDeleteΚαλησπέρα Λίτσα! Σας ευχαριστώ πάρα πολύ για τα καλά σας λόγια και χαίρομαι πολύ που παρακολουθείτε το blog μου. Πράγματι, η προσπάθεια μετράει. Ελπίζω να δοκιμάσετε την πίτσα! Ευχαριστώ και πάλι.
DeleteΚαλησπερα ονομαζομαι Γιαννης.Συγχαρητηρια για την ζυμη και για τη σαλτσα,πραγματικα πολυ καλες,αν και στη σαλτσα προσθετω και φρεσκο βασιλικο,που μ'αρεσει παρα πολυ.Επιτρεψτε μου μια μικρη διορθωση,οσον αφορα στις συνταγες.Καλο ειναι, υλικα οπως το προσουτο και η μοτσαρελα,να μην μπαινουν απο την αρχη,ειδικα το προσουτο το βαζω αμεσως μολις βγαζω την πιτσα απο το φουρνο και τη μοτσαρελα κατα τη διαρκεια,ουτως ωστε να μην ξεραθουν,κατα τα αλλα πολυ καλες οι συνταγες!
ReplyDeleteΚαλησπέρα Γιάννη. Ναι, γίνεται κι αυτό. Ό,τι προτιμάει κανείς. Άλλωστε όλα είναι θέμα προσωπικού γούστου και γευστικών προτιμήσεων. Ευχαριστώ!
DeleteΞέρω έχουν περάσει κάποια χρόνια και έχεις προφανώς μια καινούρια πέτρα ψησίματος. Η ερώτηση είναι πόση διάμετρο έχει η πέτρα σου; Πήρα μια από σίδηρο, όχι από πέτρα, και είναι λίγο μικρή, μου φαίνεται (28εκ. διάμετρο).
ReplyDeleteΕπίσης για τη μεταφορά, ανοίγω το ζυμάρι πάνω σε μια λαδόκολλα και μεταφέρω την πίτσα στην πέτρα με τη βοήθεια της λαδόκολλας (η οποία μένει ανάμεσα σε πίτσα και πέτρα)!
Μέχρι στιγμής δουλεύει το κόλπο. Απλά μου βγαίνουν λίγο οβάλ και μικρές.
Τέλειες συνταγές και οδηγίες!
Νομίζω 34 εκ ήταν, όπως κι αυτή που έχω τώρα.
DeleteΗ λαδόκολλα είναι καλός τρόπος να μεταφέρεις την πίτσα. Μια χαρα!
Ευχαριστώ πολύ Μάγδα!
ReplyDelete