Where the wild things are

Είναι αποκαλυπτική εμπειρία για μένα όταν γεύομαι κάτι καινούριο. Δεν αναφέρομαι τόσο σε προϊόντα νέων μεθόδων μαγειρικής αλλά πιο πολύ σε ωμά υλικά, όπως φρούτα και λαχανικά.

Ενθουσιάζομαι όταν σκέφτομαι πόσα οπωρολαχανικά υπάρχουν εκεί έξω που δεν έχω ακόμα γνωρίσει. Οι γευστικοί μου κάλυκες ζωντανεύουν στην προοπτική του να τα δοκιμάσω κι αυτό με κάνει ν’ αντιλαμβάνομαι πιο έντονα το μεγαλείο της φύσης και όλα όσα αυτή τόσο απλόχερα μας προσφέρει.

Δεν έψαχνα να τα βρω, με βρήκαν αυτά. Κάπως έτσι γίνονται οι καλύτερες γνωριμίες. Με ανοιχτό πράσινο χρώμα κι εξαιρετικά λεπτό στέλεχος, μου συστήθηκαν ως άγρια σπαράγγια. Ήταν διαφορετικά από τα ελληνικά.

Φυσικά πήρα ένα μεγάλο μάτσο, πότε θα τα ξανάβρισκα; Η εποχή τους φτάνει σιγά-σιγά στο τέλος της.

Η γεύση τους μοιάζει με αυτή των κοινών πράσινων σπαραγγιών αλλά με μια πιο ήπια, φρέσκια και ζωηρή χροιά, θυμίζοντας αμυδρά το φρέσκο κρεμμυδάκι ή το σχοινόπρασο με μια ελαφριά κάψα και απαλή πικρότητα.

Αποφάσισα να τα χρησιμοποιήσω σε μια ομελέτα. Είχα αγοράσει φρέσκα βλαστάρια μπιζελιού και στο ψυγείο υπήρχε ρικότα οπότε δεν ήθελε και πολλή σκέψη.

Βούτυρο, με λίγο ελαιόλαδο που το βοηθάει να μην καεί, αβγά με λίγη κρέμα γάλακτος για να τους δώσει πιο πλούσια γεύση και λεπτά άγρια σπαράγγια κομμένα στα τρία.

Έπειτα από μόνο λίγα λεπτά, η ομελέτα ήταν έτοιμη. Ο Σ κι εγώ την φάγαμε μέσα απ’ το τηγάνι. Ήταν απολαυστική. Με φρέσκο ψωμί κι ένα ποτήρι λευκό κρασί μας έκανε σχεδόν να ξεχάσουμε τη βροχή που έπεφτε έξω και το γερό κρυολόγημα που είχα αρπάξει...

Ομελέτα με Άγρια Πράσινα Σπαράγγια, Ρικότα και Βλαστάρια Μπιζελιού

Ξέρω πως πολλοί από εσάς ίσως δεν θα μπορέσετε να βρείτε άγρια σπαράγγια (τα είδη διαφέρουν αναλόγως με τη χώρα που φύονται) αλλά μπορείτε να χρησιμοποιήσετε τα κοινά πράσινα σπαράγγια. Επίσης, καλές εναλλακτικές είναι τα φρέσκα κρεμμυδάκια, τα μικρά και τρυφερά πράσα, ή μερικά λεπτά αμπελοφάσουλα.

Οι ομελέτες μου αρέσουν λεπτές κι ανάλαφρες—απεχθάνομαι τις χοντρές ομελέτες—γι’ αυτό και χρησιμοποιώ φαρδύ τηγάνι για να τις φτιάξω. Πράξτε αναλόγως με τις προτιμήσεις σας.

Μερίδες: για 2 πεινασμένα άτομα

Υλικά
3-4 κουταλιές σούπας (50 γρ.) ανάλατο βούτυρο
1½ κουταλιά σούπας ελαιόλαδο
100 γρ. άγρια πράσινα σπαράγγια (40-50), κομμένα στα τρία (προηγουμένως να τα έχετε ξεπλύνει και στεγνώσει)
6 μεγάλα αβγά
1-2 κουταλιές σούπας κρέμα γάλακτος, πλήρης
Αλάτι
Φρεσκοτριμμένο μαύρο πιπέρι
100 γρ. φρέσκια ρικότα
Μια χούφτα φρέσκα βλαστάρια μπιζελιού

Ειδικά εργαλεία: φαρδύ τηγάνι με κυρτά τοιχώματα


Προετοιμασία
Προσθέστε το βούτυρο και το ελαιόλαδο σ’ ένα φαρδύ τηγάνι και βάλτε σε μέτρια προς δυνατή φωτιά. Μόλις το βούτυρο λιώσει κι αρχίσει ν’ αφρίζει και να τσυτσυρίζει, ρίξτε τα σπαράγγια. Σωτάρετε για 3 λεπτά περίπου μέχρι να μαλακώσουν ελαφρώς και να καλυφθούν καλά με το βούτυρο και το λάδι.

Εντωμεταξύ, σ’ ένα μπωλ μεσαίου μεγέθους, ρίξτε τ’ αβγά, την κρέμα γάλακτος και λίγο αλατοπίπερο και χτυπήστε με το σύρμα μέχρι ν’ αφρίσουν ελαφρά.

Ρίξτε τ’ αβγά πάνω απ’ τα σπαράγγια και ανακατέψτε λίγο με μια ξύλινη κουτάλα. Αφήστε να ψηθεί η ομελέτα σε μέτρια προς χαμηλή φωτιά για 6-7 λεπτά, προσέχοντας να μην καεί από κάτω, μέχρι να είναι ελάχιστα υγρή στην κορυφή. Αν την θέλετε λιγότερο ή περισσότερο ψημένη προσαρμόστε τον χρόνο ψησίματος.

Ένα λεπτό πριν να είναι έτοιμη, προσθέστε από πάνω την ρικότα σε μικρά κομμάτια και μόλις είναι έτοιμη, είτε διπλώστε την πάνω σε μια πιατέλα, είτε φάτε την μέσα απ΄το τηγάνι όπως εμείς. Ρίξτε λίγο μαύρο πιπέρι από πάνω καθώς και τα φρέσκα βλαστάρια μπιζελιού.

Καλή όρεξη!