Η σούπα

Είπα να μην γκρινιάξω για τον καιρό αλλά τί να κάνω που μας έχει αλλάξει τα φώτα; Που μας έχει μουρλάνει με τις ιδιοτροπίες του; Αυτό το χειμώνα δεν μπορείτε να φανταστείτε τί κρύο έχουμε υπομείνει εδώ στα βόρεια. Νόμιζα πως μου άρεσε το κρύο, πως ποτέ δεν θα έλεγα “φτάνει”. Φτάνει όμως. Άντε γιατί το παρακάναμε.

Έχει μείον εδώ και μήνες, χιονίζει κάθε τρεις και λίγο κάνοντάς το δύσκολο να κυκλοφορήσεις—τις προάλλες έφαγα μια σούπα τρικούβερτη κι έπεσα και πάνω στο κινητό μου και αν το έσπαγα τί θα έκανα χωρίς κινητό, μου λέτε;—τα καλοριφέρ δουλεύουν στο φουλ και δεν συμφέρει καθόλου, γιατί μη νομίζετε πως κι εδώ δεν έχει κρίση, αλλά τί να σου κάνουν τα έρμα όταν η πλειοψηφία των ολλανδικών σπιτιών, τουλάχιστον στα κέντρα των πόλεων, είναι άνω των εκατό ετών και μπάζουν από παντού;

Πω πω, πολλή γκρίνια έτσι; Ε, αν δεν γκρινιάξω εδώ πού θα γκρινιάξω; Αφήστε να βγάλω τ’ απωθημένα μου γιατί στο τέλος θα πάρει η μπάλα κανα χριστιανό που δεν θα φταίει και σε τίποτα. Τώρα που ξεκίνησα όμως με την Ολλανδία, μήπως να το χοντρύνω λιγάκι; Δεν το έχω θίξει ποτέ το θέμα αλλά κάποτε είχα την εντύπωση ότι οι ξένοι ακούν Ελλάδα και λιγώνονται. Για τις ωραίες μας τις παραλίες, για τα ωραία μας τα παλικάρια και κορίτσια, για τα νόστιμα τα φαγητά μας και είχα δίκιο, εν μέρει δηλαδή γιατί τα πράγματα δεν είναι ακριβώς έτσι.

Ειδικά τα τελευταία δυο-τρία χρόνια, μας έχουν τόσο πολύ στην μπούκα που πλέον φοβάμαι να πω πως είμαι Ελληνίδα μήπως και τ’ ακούσω. Έχω σιχαθεί τα κακεντρεχή σχόλια με δόσεις ειρωνείας συγκαλυμμένα πίσω από αστεϊσμούς για τη χώρα μου και καμιά μέρα, σοβαρά σας μιλάω, θα βρίσω άσχημα και δεν μ’ αρέσει καθόλου να βρίζω.

Βέβαια, μη νομίσετε πως αναφέρομαι σε όλους τους Ολλανδούς, όχι, πρόκειται για μια μειοψηφία αδαών κι ακαλλιέργητων ανθρώπων που τους έχει πιάσει η αρρώστια που λέγεται ξενοφοβία εξαιτίας της κρίσης, που όμως είναι αρκετοί για να με συγχίσουν και να μου χαλάσουν τη διάθεση.

Πολλά είπα όμως και ξέφυγα, εντελώς. Για άλλο λόγο ξεκίνησα να γράφω, με σκοπό να καταλήξω σε κάτι που να σχετίζεται με αυτή την καταπληκτική σούπα, που έχω την εντύπωση ότι ήδη επισκιάστηκε από το μικρό μου ξέσπασμα. Τί να πρωτοπώ γι’ αυτή τη σούπα. Ότι είναι το χειμωνιάτκο βάλσαμό μου; Ότι με ζεσταίνει τις μέρες του ψοφόκρυου που δε λένε να τελειώσουν κι ας μπήκε ο Μάρτης; Ότι μου θυμίζει πατρίδα ακόμα κι αν η συνταγή είναι ιταλική;

Είμαι λάτρης των οσπρίων και δη των ρεβιθιών. Συνήθως τα φτιάχνω κοκκινιστά γιατί το ταίρι μου έτσι τα προτιμά, αλλά έλα που εμένα μου αρέσουν άσπρα, κι αυτή η συνταγή είναι ό,τι πρέπει για τα γούστα μου. Παρμένη από το Polpo, το οποίο μου δώρισε ο Σ για τα γενέθλιά μου στις αρχές του περασμένου Νοέμβρη, χρειάστηκε να την αλλάξω αρκετά διότι η αρχική συνταγή μου φάνηκε άνοστη και πως της έλειπε βάθος γεύσης. Πρόσθεσα λοιπόν το μαγικό υλικό που λέγεται παρμεζάνα, όχι όμως την ψίχα του τυριού αλλά το περίβλημά του, την κόρα του, έβαλα σκόρδο, μερικά ξερά φύλλα δάφνης και φρέσκα φύλλα μάραθου και μεμιάς της χάρισαν μια γεύση μούρλια.

Το αποτέλεσμα είναι μια σούπα πλούσια σε γεύση με ενδιαφέρουσα υφή, καθώς η μισή ποσότητα πολτοποιείται, με έντονα ουμάμι χροιά και ντελικάτη γεύση πράσου και μάραθου. Αν έχετε λοιπόν όρεξη για ένα ζεστό πιάτο ρεβιθόσουπας και ψάχνετε απεγνωσμένα το αντίδοτο της παγωνιάς, φτιάξτε την κι απολαύστε την.

Ρεβιθόσουπα με Φινόκιο και Πράσο
Προσαρμοσμένη από το Polpo

Το φινόκιο είναι η μαραθόριζα (βολβός μάραθου) και είναι ένα λαχανικό που χρησιμοποιώ πολύ. Αντιλαμβάνομαι πως σε πολλούς δεν αρέσει η γεύση του καθώς παραπέμπει σε γλυκάνισο γι’ αυτό να σας καθησυχάσω λέγοντας πως η παρουσία του είναι διακριτική, χωρίς να επισκιάζει τις λοιπές γεύσεις της σούπας.

Η προσθήκη της κόρας της παρμεζάνας στη σούπα μπορεί σε κάποιους από εσάς να φαίνεται περίεργη και σας καταλαβαίνω απόλυτα αλλά, πιστέψτε με, χαρίζει μια απίστευτη γεύση στη σούπα· μη διστάσετε να την προσθέσετε.

Σερβίρετε τη σούπα με μπόλικο φρέσκο ψωμί, τυρί φέτα και φιλέτα αντζούγιας.

Μερίδες: 6-8

Υλικά
500 γρ. ξερά ρεβίθια
1 κουταλάκι γλυκού μαγειρική σόδα
1½ λίτρο* ζωμό κοτόπουλου ή λαχανικών (ή 1½ λίτρο νερό και 2 κύβους κοτόπουλου ή λαχανικών)
110 ml εξαιρετικά παρθένο ελαιόλαδο
2 κρεμμύδια, ψιλοκομμένα
2-3 σκελίδες σκόρδο, πολτοποιημένες
1 μεγάλο πράσο (γύρω στα 200 γρ.), κομμένο σε μικρά κομμάτια
1 μεγάλο φινόκιο (γύρω στα 300 γρ.) κομμένο σε μικρά κομμάτια
Περίβλημα (κόρα) παρμεζάνας, από ένα μεγάλο κομμάτι
2-3 ξερά φύλλα δάφνης
¼ κουταλάκι γλυκού μπούκοβο
Αλάτι
Μαύρο πιπέρι, φρεσκοτριμμένο
Χυμό ½ λεμονιού, φρεσκοστυμμένο, συν έξτρα για το σερβίρισμα
Φύλλα μάραθου, για το σερβίρισμα

* Η στάθμη του ζωμού/νερού θα πρέπει να είναι δυο δάχτυλα πάνω από τα ρεβίθια κι όχι παραπάνω γιατί θα γίνει πολύ νερουλή η σούπα. Έχετε υπόψη σας ότι ίσως χρειαστεί λιγότερο ή περισσότερο υγρό από το 1½ λίτρο οπότε μην το προσθέστε όλο μεμιάς αλλά σιγά-σιγά ώστε να ελέγξετε την στάθμη.

Ειδικά εργαλεία: σουρωτήρι, ραβδομπλέντερ ή μπλέντερ ή μεγάλο επεξεργαστή τροφίμων


Προετοιμασία
Το προηγούμενο βράδυ, βάλτε τα ρεβίθια σε ένα μεγάλο μπωλ και προσθέστε τη μαγειρική σόδα και 2 λίτρα νερό. Ανακατέψτε καλά μ' ένα κουτάλι κι αφήστε να μουλιάσουν για 12-14 ώρες.

Την επόμενη μέρα, σουρώστε τα και ξεπλύντε τα καλά κάτω από τρεχούμενο νερό. Βάλτε τα σε μια μεγάλη κατσαρόλα και προσθέστε 2 λίτρα νερό. Βάλτε τη φωτιά στο δυνατό κι αφήστε να πάρουν βράση. Θα παρατηρήσετε πως μόλις τα ρεβίθια αρχίσουν να βράζουν, θα βγάλουν ένα λευκό αφρό που θα ανέβει στην επιφάνεια του νερού. Αφαιρέστε τον αφρό με ένα κουτάλι και σουρώστε τα ρεβίθια.

Στην ίδια κατσαρόλα, προσθέστε το ελαιόλαδο, ζεστάνετε σε μέτρια προς δυνατή φωτιά και προσθέστε τα κρεμμύδια. Σωτάρετέ τα για 2-3 λεπτά μέχρι να μαλακώσουν και προσθέστε το σκόρδο. Σωτάρετε για 1 λεπτό, ρίξτε το πράσο και φινόκιο και σωτάρετε για 2 λεπτά. Μετά προσθέστε τα ρεβίθια και ανακατέψτε καλά για να καλυφθούν με το λάδι και προσθέστε τον ζωμό ή το νερό και τους κύβους (προσέχοντας να φτάσει το υγρό δυο δάχτυλα πάνω απ’ τα ρεβίθια κι όχι λιγότερο ή περισσότερο), την κόρα παρμεζάνας, τα φύλλα δάφνης και το μπούκοβο. Ανακατέψτε καλά και αφήστε να πάρει μια βράση. Κατεβάστε τη φωτιά στο χαμηλό, βάλτε το καπάκι στην κατσαρόλα και σιγοβράστε για 1 ώρα περίπου ή μέχρι να μαλακώσουν, ανακατεύοντας πότε-πότε. Δεν είναι όλα τα ρεβίθια ίδια, άλλα είναι βραστερά κι άλλα όχι, οπότε καλό είναι να τα κοιτάτε πού και πού ώστε να μη βρεθείτε προ εκπλήξεως. Θέλετε να είναι μαλακά αλλά όχι να διαλύονται.
Δοκιμάστε τα, ελέγχοντας αν χρειάζονται αλάτι—αρκετές φορές ο ζωμός είναι αρκετός για να αλατίσει το φαγητό—και προσθέστε φρεκοτριμμένο πιπέρι.

Με μια τρυπητή κουτάλα, αφαιρέστε το ένα-τέταρτο των ρεβιθιών και λαχανικών από την κατσαρόλα και βάλτε τα σ’ ένα μπωλ. Αφαιρέστε και πετάξτε το περίβλημα παρμεζάνας και τα φύλλα δάφνης απ’ την κατσαρόλα. Χρησιμοποιώντας ένα ραβδομπλέντερ, πολτοποιήστε τη σούπα μέσα στην κατσαρόλα ώστε να είναι απαλή και κρεμώδης. Σε περίπτωση που δεν έχετε ραβδομπλέντερ, πολτοποιήστε λίγη-λίγη τη σούπα σε ένα μεγάλο επεξεργαστή τροφίμων ή ένα μπλέντερ.
Επιστρέψτε τα ολόκληρα ρεβίθια και τα λαχανικά που κρατήσατε νωρίτερα μέσα στην κατσαρόλα, προσθέστε τον χυμό λεμονιού και ανακατέψτε καλά.

Σερβίρετε τη σούπα ζεστή, γαρνιρισμένη με φύλλα μάραθου και λίγο ελαιόλαδο. Προσθέστε λίγο επιπλέον χυμό λεμονιού και μαύρο πιπέρι εάν επιθυμείτε.

Την επόμενη μέρα, η σούπα θα είναι ακόμα πιο νόστιμη, ως είθισται με όλες τις σούπες.