Όταν κάποιος είναι τόσο ευγενικός (ευχαριστώ μαμά) ώστε να σου στείλει ένα τεράστιο κομμάτι κεφαλοτύρι απ' την πατρίδα, μαζί με κριθαράκι, θυμαρίσιο μέλι κι αμέτρητα άλλα καλούδια που έχεις πεθυμήσει σαν τρελή, τότε το αξιοπρεπές αλλά και προφανές πράγμα που κάνεις, είναι να τα τσακίσεις με την πρώτη ευκαιρία. Και ναι, αγαπητέ αναγνώστη, αυτό ακριβώς έκανα.
Όταν η κούτα έφτασε στο κατώφλι μου τον περασμένο μήνα, ανυπομονούσα ν' ανέβω πάνω στην κουζίνα και να ξεκινήσω το μαγείρεμα. Έφτιαξα ένα γιουβέτσι να γλείφεις τα δάχτυλά σου, με κοτόπουλο όμως, αν και δεν το συνηθίζω, διότι κάνω συνειδητή προσπάθεια να τρώω λιγότερο κόκκινο κρέας κι ας μην ξεχνάμε, η Κυριακή του Πάσχα κοντοζυγώνει και τα αμνοερίφια θα δίνουν και θα παίρνουν οπότε λίγη εγκράτεια δεν βλάπτει, άσε που προσποιούμαι ότι νηστεύω και φυσικά στο δικό μου το μυαλό, το κοτόπουλο είναι νηστίσιμο.
Το μέλι χρησιμοποιήθηκε σε διάφορα γλυκά και πρωϊνά τελετουργικά με φέτες φρέσκου, βουτυρωμένου ψωμιού να περιχύνονται με το θαυματουργό, παχύρρευστο μέλι, και το κεφαλοτύρι το απολαύσαμε τριμμένο πάνω απ' το προαναφερθέν γιουβέτσι, να συνοδεύει φρεσκοψημένα καρβέλια και ποτήρια λευκού κρασιού και φυσικά, στον αγαπημένο μου μεζέ, το σαγανάκι.
Σας έχω ξαναμιλήσει για το σαγανάκι (τί είναι, τί σημαίνει, κλπ) όταν μοιράστηκα την οικογενειακή μας συνταγή για Πολίτικο σαγανάκι με σουτζούκι, ντομάτα και φέτα, όμως δεν σας είχα φανερώσει την πραγματική μου λατρεία. Το σαγανάκι με τυρί. Να το λοιπόν.
Παίρνεις ένα μεγάλο κομμάτι κεφαλοτύρι, το αλευρώνεις και το ρίχνεις μέσα στο καυτό ελαιόλαδο. Το βλέπεις να αλλάζει χρώμα και υφή, και από ωχρόλευκο και λείο να μεταμορφώνεται σε χρυσοκάστανο και κριτσανιστό.
Το βγάζεις προσεκτικά μέσα απ' το σαγανάκι, στύβεις από πάνω λίγο χυμό λεμονιού και ορμάς. Αλμυρή, τηγανητή και σπιρτόζικη γεύση κατευθείαν στο στόμα. Μαζί με λίγο άσπρο κρασί ή ούζο και καλή παρέα, είναι ό,τι πραγματικά χρειάζεται κανείς για να είναι ευτυχισμένος.
Εντάξει, ίσως μερικά μεζεδάκια ακόμα δεν θα έβλαπταν.
Σαγανάκι με Κεφαλοτύρι
Κατάλληλο τυρί για σαγανάκι είναι το σκληρό, αυτό που δεν θα λιώσει κατά το τηγάνισμα και θα κρατήσει το σχήμα του. Εδώ, χρησιμοποίησα κεφαλοτύρι Καστοριάς, το οποίο δεν είναι πολύ αλμυρό και είναι ό,τι πρέπει για σαγανάκι. Όταν το τυρί τηγανίζεται, η γεύση του εντείνεται και γίνεται ακόμα πιο αλμυρό και λιγωτικό, έτσι καλό είναι να χρησιμοποιήσετε ένα όχι πολύ αλμυρό τυρί.
Για όσους βρίσκονται εκτός Ελλάδας και δεν μπορούν να βρουν κεφαλοτύρι, καλό αντικατάστατο είναι το pecorino romano ή το pecorino sardo.
Το σαγανάκι μπορεί επίσης να γίνει με πολλά άλλα ελληνικά τυριά, όπως γραβιέρα ή κεφαλογραβιέρα (αντικαταστήστε με gruyère), κασέρι (αντικαταστήστε με kashkaval ή caciocavallo), μετσοβόνε (αντικαταστήστε με provolone), σκληρή φέτα, ή χαλούμι.
Αυτό το σαγανάκι με κεφαλοτύρι θα κάνει σίγουρα την εμφάνισή του στο Πασχαλινό τραπέζι μου καθώς ταιριάζει πολύ με το σουβλιστό αρνί.
Μερίδες: αρκετό για 2 άτομα
Υλικά
Ένα μεγάλο κομμάτι κεφαλοτύρι (12 x 9 εκ. με 2,5 εκ. πάχος), γύρω στα 140 γρ., καθαρισμένο
2-3 κουταλιές σούπας αλεύρι για όλες τις χρήσεις
Ελαιόλαδο (ή ηλιέλαιο) για το τηγάνισμα, αρκετό να γεμίσει κατά 1-1 ½ εκ. τον πάτο του τηγανιού
Μισό λεμόνι
Ειδικά εργαλεία: σαγανάκι ή άλλο μικρό τηγάνι
Προετοιμασία
Πάρτε ένα κομμάτι κεφαλοτύρι και βάλτε το κάτω από τη βρύση, βρέχοντάς το για μερικά δευτερόλεπτα, ώστε να υγρανθεί αρκετά για να μπορέσει να κρατήσει το αλεύρι.
Απλώστε το αλεύρι σ' ένα πιάτο και ρίξτε μέσα το βρεγμένο τυρί. Αλευρώστε το καλά απ' όλες τις πλευρές και τινάξτε το επιπλέον αλεύρι.
Ρίξτε το λάδι στο σαγανάκι ή σ' ένα μικρό τηγάνι και ζεστάνετε σε μέτρια προς δυνατή φωτιά. Μόλις το λάδι αρχίσει να λαμπυρίζει και έχει κάψει καλά, προσθέστε το κεφαλοτύρι.
Τηγανίστε το τυρί για 2 περίπου λεπτά από τη μια πλευρά, γυρίστε το απ' την άλλη πλευρά και τηγανίστε το για άλλα 2 λεπτά, ή μέχρι να πάρει ένα χρυσαφί με χρυσοκάστανο χρώμα.
Κλείστε τη φωτιά και μεταφέρετε το τυρί με μια σπάτουλα πάνω σε ένα πιάτο καλυμμένο με απορροφητικό χαρτί κουζίνας για να απορροφήσει το περιττό λάδι. Στη συνέχεια, μεταφέρετε το τυρί σε ένα πιάτο σερβιρίσματος.
Σερβίρετε το σαγανάκι με μια φέτα λεμονιού. Στύψτε το χυμό πάνω από τυρί και απολαύστε!
Σε περίπτωση που θέλετε να σερβίρετε το τυρί μέσα στο σαγανάκι (τηγάνι), αδειάστε το από το λάδι και σερβίρετε.
Όταν η κούτα έφτασε στο κατώφλι μου τον περασμένο μήνα, ανυπομονούσα ν' ανέβω πάνω στην κουζίνα και να ξεκινήσω το μαγείρεμα. Έφτιαξα ένα γιουβέτσι να γλείφεις τα δάχτυλά σου, με κοτόπουλο όμως, αν και δεν το συνηθίζω, διότι κάνω συνειδητή προσπάθεια να τρώω λιγότερο κόκκινο κρέας κι ας μην ξεχνάμε, η Κυριακή του Πάσχα κοντοζυγώνει και τα αμνοερίφια θα δίνουν και θα παίρνουν οπότε λίγη εγκράτεια δεν βλάπτει, άσε που προσποιούμαι ότι νηστεύω και φυσικά στο δικό μου το μυαλό, το κοτόπουλο είναι νηστίσιμο.
Το μέλι χρησιμοποιήθηκε σε διάφορα γλυκά και πρωϊνά τελετουργικά με φέτες φρέσκου, βουτυρωμένου ψωμιού να περιχύνονται με το θαυματουργό, παχύρρευστο μέλι, και το κεφαλοτύρι το απολαύσαμε τριμμένο πάνω απ' το προαναφερθέν γιουβέτσι, να συνοδεύει φρεσκοψημένα καρβέλια και ποτήρια λευκού κρασιού και φυσικά, στον αγαπημένο μου μεζέ, το σαγανάκι.
Σας έχω ξαναμιλήσει για το σαγανάκι (τί είναι, τί σημαίνει, κλπ) όταν μοιράστηκα την οικογενειακή μας συνταγή για Πολίτικο σαγανάκι με σουτζούκι, ντομάτα και φέτα, όμως δεν σας είχα φανερώσει την πραγματική μου λατρεία. Το σαγανάκι με τυρί. Να το λοιπόν.
Παίρνεις ένα μεγάλο κομμάτι κεφαλοτύρι, το αλευρώνεις και το ρίχνεις μέσα στο καυτό ελαιόλαδο. Το βλέπεις να αλλάζει χρώμα και υφή, και από ωχρόλευκο και λείο να μεταμορφώνεται σε χρυσοκάστανο και κριτσανιστό.
Το βγάζεις προσεκτικά μέσα απ' το σαγανάκι, στύβεις από πάνω λίγο χυμό λεμονιού και ορμάς. Αλμυρή, τηγανητή και σπιρτόζικη γεύση κατευθείαν στο στόμα. Μαζί με λίγο άσπρο κρασί ή ούζο και καλή παρέα, είναι ό,τι πραγματικά χρειάζεται κανείς για να είναι ευτυχισμένος.
Εντάξει, ίσως μερικά μεζεδάκια ακόμα δεν θα έβλαπταν.
Σαγανάκι με Κεφαλοτύρι
Κατάλληλο τυρί για σαγανάκι είναι το σκληρό, αυτό που δεν θα λιώσει κατά το τηγάνισμα και θα κρατήσει το σχήμα του. Εδώ, χρησιμοποίησα κεφαλοτύρι Καστοριάς, το οποίο δεν είναι πολύ αλμυρό και είναι ό,τι πρέπει για σαγανάκι. Όταν το τυρί τηγανίζεται, η γεύση του εντείνεται και γίνεται ακόμα πιο αλμυρό και λιγωτικό, έτσι καλό είναι να χρησιμοποιήσετε ένα όχι πολύ αλμυρό τυρί.
Για όσους βρίσκονται εκτός Ελλάδας και δεν μπορούν να βρουν κεφαλοτύρι, καλό αντικατάστατο είναι το pecorino romano ή το pecorino sardo.
Το σαγανάκι μπορεί επίσης να γίνει με πολλά άλλα ελληνικά τυριά, όπως γραβιέρα ή κεφαλογραβιέρα (αντικαταστήστε με gruyère), κασέρι (αντικαταστήστε με kashkaval ή caciocavallo), μετσοβόνε (αντικαταστήστε με provolone), σκληρή φέτα, ή χαλούμι.
Αυτό το σαγανάκι με κεφαλοτύρι θα κάνει σίγουρα την εμφάνισή του στο Πασχαλινό τραπέζι μου καθώς ταιριάζει πολύ με το σουβλιστό αρνί.
Μερίδες: αρκετό για 2 άτομα
Υλικά
Ένα μεγάλο κομμάτι κεφαλοτύρι (12 x 9 εκ. με 2,5 εκ. πάχος), γύρω στα 140 γρ., καθαρισμένο
2-3 κουταλιές σούπας αλεύρι για όλες τις χρήσεις
Ελαιόλαδο (ή ηλιέλαιο) για το τηγάνισμα, αρκετό να γεμίσει κατά 1-1 ½ εκ. τον πάτο του τηγανιού
Μισό λεμόνι
Ειδικά εργαλεία: σαγανάκι ή άλλο μικρό τηγάνι
Προετοιμασία
Πάρτε ένα κομμάτι κεφαλοτύρι και βάλτε το κάτω από τη βρύση, βρέχοντάς το για μερικά δευτερόλεπτα, ώστε να υγρανθεί αρκετά για να μπορέσει να κρατήσει το αλεύρι.
Απλώστε το αλεύρι σ' ένα πιάτο και ρίξτε μέσα το βρεγμένο τυρί. Αλευρώστε το καλά απ' όλες τις πλευρές και τινάξτε το επιπλέον αλεύρι.
Ρίξτε το λάδι στο σαγανάκι ή σ' ένα μικρό τηγάνι και ζεστάνετε σε μέτρια προς δυνατή φωτιά. Μόλις το λάδι αρχίσει να λαμπυρίζει και έχει κάψει καλά, προσθέστε το κεφαλοτύρι.
Τηγανίστε το τυρί για 2 περίπου λεπτά από τη μια πλευρά, γυρίστε το απ' την άλλη πλευρά και τηγανίστε το για άλλα 2 λεπτά, ή μέχρι να πάρει ένα χρυσαφί με χρυσοκάστανο χρώμα.
Κλείστε τη φωτιά και μεταφέρετε το τυρί με μια σπάτουλα πάνω σε ένα πιάτο καλυμμένο με απορροφητικό χαρτί κουζίνας για να απορροφήσει το περιττό λάδι. Στη συνέχεια, μεταφέρετε το τυρί σε ένα πιάτο σερβιρίσματος.
Σερβίρετε το σαγανάκι με μια φέτα λεμονιού. Στύψτε το χυμό πάνω από τυρί και απολαύστε!
Σε περίπτωση που θέλετε να σερβίρετε το τυρί μέσα στο σαγανάκι (τηγάνι), αδειάστε το από το λάδι και σερβίρετε.
To καλύτερό μου! Μου τρέχουν τα σάλια as we speak!
ReplyDeleteΡε συ Μάγδα, μας έχεις τρελάνει τόσο καιρό με όσα περιγράφεις... βούτυρα, καρβέλια, τυριά... Κάνουμε και μια προσοχή στη διατροφή μας (όχι δίαιτα, μας χαλάει η λέξη), και εσύ μας ξεσηκώνεις με φανταστικές γεύσεις και προτάσεις! Λυπήσου μας!
Μάγδα μου εδώ και σε όλη την Αμερική βασικά, το σερβίρουν σε πήλινο και το περιχύνουν με ουζο και το κάνουν φλαμπέ μπροστά στον πελάτη.. Δεν το είχα ξαναδεί και δεν ξέρω αν έχει κάποια βάση αν το κάνανε παλιότερα ή όχι.. Πάντως ξέρω ότι χρησιμοποιούν κεφαλοτύρι..
ReplyDeleteΤέλειος μεζές!
φιλιά!
Αχχχχ.....τυρί σαγανάκι!!! από τα πιο αγαπημένα μου μεζεδάκια!!! το τιμάμε συχνά στο τραπέζι μας!!! Πω πω...μου άνοιξε ακαριαία η όρεξη!!!
ReplyDeleteΚαλημέρα Μάγδα!
ReplyDeleteΤο σαγανάκι είναι ίσως το απόλυτο μεζεδάκι! Δεν νομίζω να υπάρχει άνθρωπος που να μην το τσακίζει!
Μπράβο στη μανούλα λοιπόν που στο έστειλε!
Φιλιά!
Jenny — ουπς, sorry, δεν θα το ξανακάνω, που θα το ξανακάνω δηλαδή γιατί τί να κάνουμε, food blog είναι αυτό! :)
ReplyDeleteEri — καλησπέρα! Το σαγανάκι φλαμπέ είναι εφεύρεση των Ελλήνων της Αμερικής και δη των εστιατόρων, ώστε να κάνει μεγαλύτερη εντύπωση στον πελάτη. Στην Ελλάδα κανείς δεν το κάνει φλαμπέ. Το κεφαλοτύρι το προτιμώ πάντα, αν και με το μετσοβόνε γίνεται εκπληκτικό!
Arti — κι εμένα!!
Ερμιόνη — καλησπέρα! Μπράβο δε λες τίποτα! Φιλιά!
Είναι καταπληκτικό μου αρέσει πολύ!Μπορεί να του αντισταθεί κανείς;
ReplyDeleteΦιλιά!!!
Πω πω πω δεν έχω λόγια! Πότε να περάσω από εκεί;
ReplyDeleteΤόσο απλό και τόσο υπέροχο.
ReplyDeleteΠως μεταμορφώνεται ένα υλικό στο πιο νόστιμο μεζέ.
Kαλό βράδυ
Ασχετο..Μάγδα πως γύρισες στο παλιο φορματ του πίνακα ελε΄γχου?
ReplyDeleteΜπορω να το κάνω κι εγώ τώρα?
Σ ευχαριστώ :)
Πωπωπωπωωπω... τέλειοοοοοοοο!!!!!!!!!!!!!! Αγαπώ!!!
ReplyDeleteΚαλό βράδυ!!!
Wow, πολλή όμορφη η απόδημη κουζίνα σου.
ReplyDeleteΕΛΕΝΗ — όχι βέβαια!
ReplyDeleteΣοφία — όποτε θες! :)
Marion — ελπίζω να έλαβες το email μου. Το εξηγώ εκεί!
eleni — Κι εγώ!
Στέλλα — καλησπέρα και καλώς όρισες! Σ' ευχαριστώ πολύ!
Μου αρέσει που τώρα τελευταία έχεις περάσει στα πολύ απλά μα και πολύ νόστιμα.
ReplyDeleteΤο τυρί σαγανάκι έτσι όπως το περιγράφεις/φτιάχνεις το αγάπησα κι εγώ από πολύ μικρή. Μάλιστα για χρόνια δεν ήξερα ότι με τη λέξη σαγανάκι εννοούν και άλλα πιάτα (μύδια, γαρίδες κτλ), στο μυαλό μου το σαγανάκι δεν ήταν άλλο από το τηγανιτό κεφαλοτύρι!
Μαζί με τηγανιτές πατάτες παραείναι αμαρτωλό; :p
Καλημέρα Μάγδα μου,με ξελίγωσες κυριολεκτικά με το σαγανάκι!!!Έχω να φάω πολύ καιρό και στις φωτογραφίες σου δείχνει απίθανο...Πως να πάω τώρα για ύπνο..(εδώ είναι 1πμ)Πολλά φιλιά!!
ReplyDeleteThe dark chef — κι εγώ μικρή τρελαινόμουν για τυρί σαγανάκι, και η τρέλα συνεχίζεται μέχρι τώρα. Πάντα βέβαια ήταν μεζεδάκι σε ιδιαίτερο τραπέζι, όχι για κάθε μέρα. Είναι και βαρύ! Στις πατάτες συμφωνούμε απόλυτα!
ReplyDeletemia xara — ωχ, μεγάλη η διαφορά ώρας έτσι; Φιλιά!!
Δεν είναι επειδή είναι μόνον "ευγενής" καλή μου Μάγδα, αλλά επειδή είναι και "μανούλα"!
ReplyDeleteΚαι οι μανούλες "ακούνε" και "αφουγκράζοντε" πάντα τις επιθυμίες μας :-))
Τέλειο σαγανάκι!!!
Ναι! Η μανούλα μου πάντα με σκέφτεται και πάντα ξέρει τί θέλω πριν καν το ζητήσω!
DeleteΣ' ευχαριστώ!
Δεν έχω καλύτερο από το σαγανάκι και γενικώς από τις τυροκαταστάσεις!!!
ReplyDeleteΤο τυρί σαγανάκι είναι από τα αγαπημένα του συζύγου και της κόρης μου και από τα πρώτα που παραγγέλνουμε όταν πάμε σε ταβέρνα. Απλός μεζές, αλλά πεντανόστιμος!!
ReplyDeleteπεθαίνω για τυρί σαγανάκι. κεφαλοτύρι εννοείται! Την επόμενη φορά που θα ξεμείνεις , σφύρα! Εδώ είμαστε κοντά στην πηγή :)
ReplyDeleteτέλειο...φαίνεται πολύ νόστιμο...ανάβω την κουζίνα για να ξεκινήσω!
ReplyDelete