Ψωμί για τις μάζες

Ζω στην Χάγη, τη διεθνή πόλη ειρήνης και δικαίου, εδώ και τρία χρόνια περίπου. Ξέρω πως παραπονιέμαι για τον καιρό, το γεγονός ότι δεν έχω οικογένεια ή στενούς φίλους εδώ, για το ότι μου λείπει η πατρίδα μου, αλλά οφείλω να παραδεχτώ ότι αυτή είναι μια πόλη στην οποία είμαι περήφανη να κατοικώ.
Στις 3 Μαρτίου εδώ έχουμε δημοτικές εκλογές και οι "expats" δηλαδή οι εκπατρισμένοι έχουν το δικαίωμα ψήφου. Προχθές το βράδυ παρεβρέθηκα στο πρώτο debate (δημόσια πολιτική συζήτηση) στην Ολλανδία κι ίσως το πρώτο σε όλη την Ευρώπη που έγινε συγκεκριμένα για expats στα Αγγλικά. Έμεινα κατάπληκτη με το ότι ένα τέτοιο debate θα λάβαινε χώρα. Το γεγονός ότι οι Ολλανδοί αναγνώρισαν ότι είμαι κι εγώ κάτοικος αυτής της χώρας, ότι έχω κι εγώ δικαιώματα, απαιτήσεις κι ευθύνες, ότι κι εγώ θα ήθελα να γνωρίζω τα κόμματα, τί υποστηρίζουν και ποιές είναι οι απόψεις τους για τα θέματα που με απασχολούν, ήταν μια χειρονομία σεβασμού κι αποδοχής.






Έχοντας ζήσει στην Ελλάδα το μεγαλύτερο κομμάτι της ζωής μου, αυτή η έννοια του debate για expats μου φαίνεται αδιανόητη. Δε θα μπορούσα να φανταστώ κάτι τέτοιο να γίνεται στην Ελλάδα, στη χώρα που ενώ γέννησε την δημοκρατία, η τωρινή της δημοκρατία είναι αυτή που οδηγεί τους πολίτες στην απελπισία και την αβεβαιότητα, ως αποτέλεσμα της φρικτής οικονομικής και κοινωνικής διαχείρησης της κυβέρνησης -τωρινής και παλιότερης. Με θλίβει το ότι η χώρα μου είναι τόσο πίσω σε σχέση με το ευρωπαϊκό ιδεώδες σε πολλά θέματα, πόσο μάλλον σ' αυτά που απασχολούν τους expats που ζουν στην Ελλάδα.
Μη με παρεξηγείτε, αγαπώ την πατρίδα μου και δεν υπονοώ ότι η θετή μου χώρα είναι τέλεια, αλλά είμαι χαρούμενη που είναι φιλελεύθερη και δημοκρατική, ανεκτική και υποστηρικτική στα νέα μέλη της. Διότι, σε τελική ανάλυση, είναι πολύ σημαντικό να αισθάνεσαι ευπρόσδεκτος στη χώρα ή πόλη που επιλέγεις να ζεις.






Είμαι πολιτικό και κοινωνικό ον αλλά δε θέλω να σας μπερδέψω, αυτό εξακολουθεί να είναι blog μαγειρικής. Και δε θα υπήρχε καλύτερη στιγμή από αυτήν για να μοιραστώ μαζί σας μια συνταγή από έναν Ολλανδό σεφ. Ένα καταξιωμένο Ολλανδό σεφ εν ονόματι Rudolph Van Veen. Η συνταγή είναι για απλά ψωμάκια, για γρήγορα ψωμάκια για την ακρίβεια. Όταν είδα αυτή τη συνταγή είπα "αυτό είναι για μένα!". Πάντα ξεμένουμε από ψωμί και τί καλύτερο από το να φτιάχνω το δικό μου και μάλιστα σε χρόνο μηδέν. Ξέρω πως σας έχω υποσχεθεί τη συνταγή ενός άλλου ψωμίου σε προηγούμενη ανάρτηση αλλά ας ξεκινήσουμε πρώτα από τα εύκολα.






Μη περιμένετε αυτό να είναι το κλασικό μαλακό, λαστιχωτό ψωμί. Αυτές οι ιδιότητες δίνονται με την προσθήκη μαγιάς κι αυτή εδώ η συνταγή δεν περιέχει μαγιά. Αυτό που περιέχει όμως είναι αλεύρι ολικής αλέσεως για καλή υγεία, μπέικιν πάουντερ που δίνει ανύψωση στο ψωμί και μια καλή ποσότητα Ιταλικό κρεμώδες τυρί μασκαρπόνε που του χαρίζει την μοναδική του γεύση.






Αυτό το ψωμάκι, που είναι σχδόν σαν scone, είναι πυκνό και λίγο εύθρυπτο με μια όμορφη χρυσαφένια κρούστα. Η ελαφρά αψιά γεύση απ' το αλεύρι και η υποψία γλυκύτητας από το μασκαρπόνε δίνουν μια πρωτότυπη γεύση σ' αυτά τα ψωμάκια. Μπορείτε να τα φάτε για πρωϊνό με μπόλικο βούτυρο και μαρμελάδα, για μεσημεριανό με λίγο ανθότυρο και φέτες καπνιστής γαλοπούλας, για σνακ με σαλάμι και μερικά φύλλα μαρουλιού και ασφαλώς μπορείτε να τα επιλέξετε ως συνοδεία του βραδινού σας.













Γρήγορα-κι-Εύκολα Ψωμάκια Ολικής Αλέσεως
Προσαρμοσμένη από τον Rudolph Van Veen

Ο Rudolph Van Veen χρησιμοποιεί créme fraiche στη συνταγή αυτή, αλλά εγώ επέλεξα κάτι πιό εύγεστο, τυρί μασκαρπόνε. Αν θέλετε μπορείτε να το αντικαταστήσετε με κάποιο άλλο κρεμώδες τυρί όπως Φιλαδέλφια.







Γίνονται 10 ψωμάκια

Υλικά
450 γρ. αλεύρι ολικής αλέσεως
1 κουταλάκι γλυκού αλάτι
2 κουταλάκια γλυκού μπέικιν πάουντερ
150 γρ. τυρί μασκαρπόνε
250 ml χλιαρό νερό

1 αυγό, χτυπημένο, για επικάλυψη

Προετοιμασία
Προθερμάνετε το φούρνο σας στους 200 βαθμούς Κελσίου, στον αέρα.

Χρησιμοποιώντας ένα μεγάλο μπωλ ή μια λεία επιφάνεια εργασίας στην κουζίνα σας, ανακατέψτε το αλεύρι, το αλάτι και το μπέικιν πάουντερ μέχρι ν' αναμειχθούν καλά. Μπορείτε ν' ανακατέψετε με τα χέρια ή με μια ξύλινη κουτάλα. Εγώ προτιμώ να χρησιμοποιώ τα χέρια μου.
Δημιουργήστε μια γούβα στη μέση του μείγματος και ρίξτε το χλιαρό νερό και το μασκαρπόνε. Ξεκινήστε ν' ανακατεύετε με τα χέρια, φέρνοντας σιγά σιγά το αλεύρι μέσα στο νερό, αναμειγνύοντάς το με το μασκαρπόνε, ενσωματώνοντας όλα τα υλικά και δημιουργώντας τελικά μια ζύμη.
Ζυμώστε μέχρι να γίνει μια σφιχτή ζύμη. 'Ολη αυτή η διαδικασία δεν παίρνει πάνω από 3-4 λεπτά.
Ανοίξτε τη ζύμη σε στυλ γαλλικής μπαγκέτας, 5-6 εκ. σε διάμετρο και κόψτε την σε δύο μεγάλα ίσα κομμάτια μ' ένα μαχαίρι. Έπειτα πάρτε κάθε μεγάλο κομμάτι και κόψτε το σε πέντε μικρά ίσα κομμάτια. Πάρτε τα μικρά κομμάτια και κάντε τα μπαλάκια. Το μέγεθός τους θα πρέπει να είναι λίγο μικρότερο από μια μπάλα του τέννις.




Βάλτε αντικολλητικό χαρτί (λαδόκολα) ή φύλλο σιλικόνης σ' ένα ταψί και τοποθετήστε επάνω τα ψωμάκια.
Χτυπήστε το αυγό και βουρτσίστε την κορυφή κάθε ψωμιού. Κόψτε τις κορυφές με μαχαίρι, δημιουργώντας σταυρό και βάλτε τα ψωμάκια στο μεσαίο ράφι του φούρνου. Ψήστε για 15 λεπτά κι έπειτα χαμηλώστε το φούρνο στους 190 βαθμούς και ψήστε για άλλα 7-8 λεπτά. Θα πρέπει να είναι χρυσαφένια από πάνω και ψημένα εσωτερικά.
Βγάλτε το ταψί απ' το φούρνο και τοποθετήστε τα ψωμάκια σε σχάρα για να κρυώσουν.

Είναι καλύτερο να φαγωθούν την ίδια μέρα αλλά και την επόμενη είναι πολύ νόστιμα.

Σωτήρια παντζάρια

Δε ξέρω σε ποιό μέρος του κόσμου κατοικείς, αγαπητέ αναγνώστη, ποιές είναι οι εικόνες σου όταν κοιτάς έξω απ' το παράθυρό σου, ποιά είναι τα αρώματα που αναπνέεις ή οι ήχοι που ακούς όταν ανοίγεις την εξώπορτά σου το πρωΐ για να πας στη δουλειά. Οι δικές μου εικόνες, τις τελευταίες μέρες, είναι αυτές των σκοτεινών ουρανών, τα αρώματά μου είναι αυτά του βρεγμένου γρασιδιού, οι ήχοι μου είναι αυτοί της βροχής που κατρακυλάει στα τζάμια. Είναι βέβαιο πως έχω ανάγκη ν' ανέβω.

Προσπάθησα να καταπολεμήσω τη χειμερινή αυτή μελαγχολία παίζοντας την αγαπημένη μου μουσική δυνατά (αυτό είναι πάντα το τρικ που χρησιμοποιώ για ν' ανέβω) αγνοώντας ασφαλώς τους γείτονές μου, αλλά αυτό λειτουργεί μονάχα προσωρινά. Προσπάθησα να δω μερικά επεισόδια του Seinfeld για να γελάσω, αλλά με το που έκλεισα την τηλεόραση η μελαγχολία επέστρεψε. Προσπάθησα να μιλήσω με τα αγαπημένα μου πρόσωπα στο τηλέφωνο (στο τηλέφωνο κι όχι από κοντά διότι όλα τα αγαπημένα μου πρόσωπα είναι στην Ελλάδα κι όχι στην Ολλανδία, πλην ενός), αλλά ούτε αυτό είχε αποτέλεσμα.





Αν τώρα περιμένετε να σας πω πως σαν από θαύμα κατάφερα να ευθυμήσω τρώγοντας κάτι που με ξετρέλανε, κάτι που εξύψωσε την αίσθηση της γεύσης μου σε άλλα επίπεδα, τότε κάνετε λάθος. Κάνετε λάθος όσον αφορά το ότι ευθύμησα, όχι όμως στο ότι ξετρελάθηκα. Γιατί ναι φίλοι μου, μπορεί να αγαπώ και να εκτιμώ το φαγητό, αλλά αυτό δεν είναι ικανό ν' αλλάξει τη διάθεσή μου (ο Σ. το γνωρίζει αυτό καλά). Και, ok, μπορεί να υπερβάλω όταν μιλάω περί εξύψωσης της γευστικής μου αίσθησης σε άλλα ανώτερα επίπεδα κατόπιν δοκιμής αυτού του φαγητού αλλά... η αλήθεια να λέγεται, ενθουσιάστηκα λιγάκι. Διόρθωση, ενθουσιάστηκα πολύ. Γι' αυτό θέλω να μοιραστώ αυτή τη συνταγή. Διότι αν μια συνταγή είναι τόσο καλή ώστε να μ' ενθουσιάσει όταν είμαι σ' αυτήν την κατάσταση είναι ικανή να ενθουσιάσει τον καθένα!

Ψάχνοντας στα αποκόμματα περιοδικών που έχω στο συρτάρι μου για συνταγές, έχοντας ανάγκη να μαγειρέψω κάτι διαφορετικό, ένα χρώμα μου χτύπησε στο μάτι κι όχι κάποια συνταγή. Το χρώμα ήταν τόσο ζωντανό που αμέσως μπήκα στον πειρασμό να διαβάσω παρακάτω, και δεν ήταν μόνο εμφάνιση, τελικά υπήρχε και περιεχόμενο. Ήταν ένας πουρές αλλά όχι αυτός ο συνήθης, βαρετός γάλα-με-πατάτες πουρές που σερβίρεις σ' αυτούς που απεχθάνεσαι παρά συμπαθείς, ήταν ένας πουρές παντζαριού! Παντζαριού, ναι! Χαμογέλασα, διότι τώρα είναι η εποχή του παντζαριού. Ήμουν τυχερή! Έτσι ξεκίνησα. Πρώτα πήγα στο μανάβη μου για ν' αγοράσω τα παντζάρια (βιολογικά φυσικά) και μετά κατευθείαν στο σούπερ μάρκετ για τα υπόλοιπα υλικά, που δεν ήταν πάνω από τέσσερα, κι έπειτα αμέσως στο σπίτι για μαγείρεμα.




Κανά δυο ώρες μετά, το φαγητό ήταν έτοιμο. Πουρές παντζαριού με πατάτες, καρύδια, σκόρδο κι ελαιόλαδο και δυο ωραιότατα φιλέτα τιλάπια ψημένα στο τηγάνι με λίγο λαδάκι. Σας τρέχουν τα σάλια ή ακόμα; Αν αυτό το ζωηρό χρώμα που θυμίζει καλοκαιρινά μεσογειακά δειλινά δε σας ξεσηκώνει τότε δεν ξέρω τί άλλο χρειάζεστε για να ξεσηκωθείτε!

Λοιπόν, αν νομίζετε πως αυτός ο πουρές είναι μια λασπώδης μάζα από παντζάρι και πατάτα τότε πρέπει να ρίξετε άλλη μια ματιά. Κοιτάξτε τις φωτογραφίες. Σας φαίνεται αυτός ο πουρές λασπώδης; Όχι. Μερικοί από σας μπορεί να πουν "μα αυτό θέλω από ένα πουρέ" κι ίσως να συμφωνούσα αν δε γνώριζα την ύπαρξη αυτού του πουρέ. Είναι ελαφρύς, με υφή σαν μους και ταυτόχρονα είναι λίγο τραγανός απ' το καρύδι, κάτι που εκπλήσει ευχάριστα. Η οξύτητα του σκόρδου και η γλύκα του παντζαριού ταιριάζουν άψογα με το άμυλο της πατάτας και το πλούσιο ελαιόλαδο, δημιουργώντας έτσι αυτό το υπέροχο συνοδευτικό πιάτο.






Μπορείτε να τον σερβίρετε με λευκά κρέατα αλλά εγώ προτιμώ το ψάρι, το οποίο πιστεύω πως είναι και το απόλυτο ταίρι αυτού του πουρέ. Επιλέξτε φιλέτο τόνου, ή πεσκαντρίτσα, ή λαβράκι, ή ακόμα και το ταπεινό τιλάπια που μαγείρεψα εγώ, αλλά δε θα συνιστούσα σολωμό. Παραείναι λιπαρός γι' αυτόν τον πουρέ. Όποιο ψάρι κι αν τελικά επιλέξετε μη ξεχάσετε να στίψετε λίγο χυμό λεμονιού ή λάιμ από πάνω. Πιστέψτε με, ο συνδυασμός θα είναι ονειρικός.
Αν θέλετε μια σαλάτα για συνοδεία, τότε μια πράσινη σαλάτα με λίγο ξίδι από λευκό κρασί και μια στάλα ελαιόλαδο είναι ιδανική επιλογή.
Κι αν έχετε διάθεση για λίγο κρασί τότε γιατί δεν επιλέγετε ένα φρουτώδες Chardonnay με υψηλή οξύτητα, σερβιρισμένο ελαφρά παγωμένο. Αυτό θα επέλεγα εγώ. Αν και τελικά εμείς δεν ήπιαμε τίποτα διότι ο σύντροφός μου εδώ και δέκα μέρες προσπαθεί να ξεφορτωθεί μια άτιμη γρίπη που τον τυραννάει παίρνοντας αντιβίωση κι εγώ απεχθάνομαι να πίνω μόνη μου. Αλλά εσείς απολαύστε το!






Παρεμπιπτόντως, αν υπάρχει κάτι που μπορεί να μ' ανεβάσει, αυτό είναι το να βλέπω τα μηνύματα που μου αφήνετε. Με ενθαρρύνουν να συνεχίζω να φλυαρώ για τη ζωή μου και να γράφω για τα φαγητά μου. Γι' αυτό, σας ευχαριστώ!







Πουρές Παντζαριού με Πατάτες και Καρύδια
Προσαρμοσμένη από το περιοδικό "Κ"

Αυτή η συνταγή είναι τόσο εύκολη και νόστιμη κι είμαι σίγουρη πως η πλειοψηφία των υλικών υπάρχει ήδη στα ντουλάπια της κουζίνας σας.
Χρειάζεστε μόνο λίγο χρόνο για να ψηθούν τα λαχανικά και την πολύτιμη βοήθεια ενός μπλέντερ ή μύλου λαχανικών κι είσαστε έτοιμοι!






Μερίδες: 4-6 συνοδευτικά πιάτα

Υλικά
6 παντζάρια μεσαίου μεγέθους
6 πατάτες μεσαίου μεγέθους
1 σκελίδα σκόρδο μεσαίου μεγέθους
100 γρ. καρύδια, τριμμένα
1/2 κούπα ελαιόλαδο συν λίγο ακόμα για το λάδωμα των λαχανικών πριν το ψήσιμο
Αλάτι
Άσπρο πιπέρι, φρεσκοτριμμένο
3 κουταλιές σούπας σχοινάπρασο ή κρεμμυδάκι φρέσκο(το πράσινο μέρος μόνο), ψιλοκομμένο (προαιρετικά)

Ειδικό εργαλείο: μπλέντερ ή μύλος λαχανικών

Προετοιμασία
Προθερμάνετε το φούρνο σας στους 190 βαθμούς Κελσίου.
Πλύντε καλά τα παντζάρια και τις πατάτες σε κρύο νερό. Βάλτε τα σ' ένα μεγάλο ταψί, σε απόσταση μεταξύ τους, αλατίστε τα και περιχύστε λίγο ελαιόλαδο από πάνω. Ψήστε τα στο μεσαίο ράφι του φούρνου για 1 ώρα με 1 ώρα και 15 λεπτά.
Τα παντζάρια είναι έτοιμα όταν μπορείτε να εισάγετε μια οδοντογλυφίδα στο κέντρο τους.

Εντωμεταξύ, τρίψτε τα καρύδια στο μπλέντερ προσέχοντας όμως να μη τα παρατρίψετε. Δε πρέπει να γίνουν μια ενιαία μάζα ή πολύ λιπαρά.

Όταν ψηθούν τα παντζάρια κι οι πατάτες, αφήστε τα να κρυώσουν λίγο κι έπειτα ξεφλουδίστε τα. Είναι καλό να χρησιμοποιήσετε γάντια γι ' αυτή τη διαδικασία.

Κόψτε τα παντζάρια σε κομμάτια μεσαίου μεγέθους, βάλτε τα στο μλπέντερ (ή στο μύλο λαχανικών) μαζί με το σκόρδο και ψιλοκόψτε τα. Ρίξτε 1/4 κούπας ελαιόλαδο στο μπλέντερ κι ανακατέψτε καλά μέχρι το μείγμα να γίνει απαλό και κρεμώδες. Τοποθετήστε τα καρύδια μέσα στο μπλέντερ κι αναμείξτε καλά με τα παντζάρια.

Είναι καλύτερο να χρησιμοποιήσετε μύλο λαχανικών ή πολτοποιητή πατάτας ή ακόμα κι ένα απλό πιρούνι για να πολτοποιήσετε τις πατάτες. Όταν τις βάζετε στο μπλέντερ προς επεξεργασία τότε έχουν την τάση να "βγάζουν" το άμυλο τους και να γίνονται κολλώδεις. Δεν θέλουμε να έχει τέτοια σύσταση αυτός ο πουρές.

Σ' ένα μεγάλο μπωλ αναμείξτε το μείγμα παντζαριών, σκόρδου και καρυδιών μαζί με τις πολτοποιημένες πατάτες και το υπόλοιπο 1/4 κούπας ελαιόλαδο, το αλάτι και το πιπέρι. Ανακατέψτε πάρα πολύ καλά μ' ένα κουτάλι έως ότου τα υλικά αναμειχθούν καλά κι έχετε έναν απαλό κι αφράτο πουρέ (η υφή ασφαλώς θα είναι λίγο κοκκώδης από τα καρύδια).

Γαρνίρετε τον πουρέ σας με το ψιλοκομμένο σχοινόπρασο ή φρέσκο κρεμμυδάκι (προαιρετικά) και σερβίρετε αμέσως.

Μπορείτε να σερβίρετε αυτόν τον πουρέ ακόμα και κρύο. Είναι το ίδιο νόστιμος.

Γεύση γλύκας για τον 'Αγιο Βαλεντίνο

Μπορεί να μη σας αρέσει η γιορτή του Αγίου Βαλεντίνου, εδώ που τα λέμε ούτε και σε μένα αρέσει ιδιαίτερα, σας προκαλώ όμως να μου βρείτε κάποιον που να μη του αρέσει η σοκολάτα. Μη με ρωτήσετε πώς και γιατί η γιορτή αυτή πάει χέρι χέρι με τη σοκολάτα και τα λουλούδια, δεν είμαι εγώ αυτή που θα αμφισβητήσει το εθιμοτυπικό της συγκεκριμένης ημέρας. Θα πω όμως αυτό. Μη περιμένετε του Αγ. Βαλεντίνου για να δηλώσετε τον έρωτα, το θαυμασμό, την αφοσίωση, τη σφοδρή επιθυμία σας ή το πάθος σας για το αγαπημένο σας πρόσωπο, είτε αυτό είναι ο/η σύζυγος, η σχέση σας, ο εραστής ή η ερωμένη σας, ή ακόμα κι ο κρυφός σας έρωτας. Η ζωή είναι πολύ μικρή για να κάθεστε να περιμένετε τις 14 Φεβρουαρίου.

Έχοντας πει αυτά... είμαι απλά κάποια που δε θα έλεγα όχι σ' ένα ωραίο κουτί σοκολατάκια αν μου το προσέφεραν εκείνη την ημέρα. Αν και πρέπει να ομολογήσω πως προτιμώ να φτιάχνω η ίδια τα σοκολατάκια μου. Υπάρχει μια ικανοποίηση στη διαδικασία αυτή, μια αίσθηση δελεασμού. Είναι μυστική, μαγική, αυτή η διαδικασία. Με κάνει να αισθάνομαι σαν αλχημίστρια που δουλεύει απαγορευμένα υλικά, προσπαθώντας να δημιουργήσει μια μαγευτική επινόηση που θα γοητεύσει και θα διεγείρει όσους τη δοκιμάσουν.






Σαν πλανεύτρα που είμαι, αποφάσισα να δημιουργήσω σοκολατάκια από δύο είδη σοκολάτας, κουβερτούρα και λευκή. Έτσι, πρώτα έφτιαξα σοκολατένιες καρδιές κι έπειτα μάρζιπαν (αμυγδαλόπαστα) με επικάλυψη λευκής σοκολάτας. Η προσθήκη αφροδισιακών με τη μορφή μπαχαρικών είναι όλο το μυστικό.
Οι μικρές σοκολατένιες καρδούλες λιώνουν στο στόμα, το γεμίζουν με την υπέροχη γλυκιά γεύση κακάου και οι καυτές νότες του καγιέν και του μαύρου πιπεριού γαργαλούν τον ουρανίσκο. Οι μπουκιές λευκής σοκολάτας, αρωματισμένες με το αφροδισιακό της Ανατολής, το τζίντζερ, είναι σκέτος παράδεισος, και μαζί με την αμυγδαλένια γεύση του μάρζιπαν είναι μια απόλαυση.






Θα μπορούσα να προσπαθήσω περισσότερο να σας εξηγήσω τα αισθήματα που προκαλούν αυτά τα σοκολατάκια μόλις φαγωθούν, αλλά θα ήταν μάταιο. Πρέπει να τα δοκιμάσετε. Κρατήστε αυτές τις συνταγές στο σελιδοδείκτη σας για όταν θέλετε απλά να γευτείτε κάτι ιδιαίτερο, κάτι που θα θέλετε να μοιραστείτε όχι μόνο με τον έρωτα της ζωής σας αλλά και με οποιονδήποτε άλλο αγαπάτε, ανεξαρτήτως ημέρας. Θα σας είναι ευγνώμονες.












Σοκολατένιες Καρδιές με Μπαχαρικά
Προσαρμοσμένη από τον Στέλιο Παρλιάρο

Χρειάζεστε ελάχιστα υλικά για να φτιάξετε αυτά τα σοκολατάκια αλλά χρειάζεται να "στρώσετε" τη σοκολάτα για καλύτερα αποτελέσματα. Παρακάτω εξηγώ ακριβώς πώς να το κάνετε.





Γίνονται: 30 σοκολατάκια (10 γρ. το καθένα)

Υλικά
350 γρ. σοκολάτα κουβερτούρα
1/8 κουταλάκι γλυκού πιπέρι καγιέν
1/4 κουταλάκι γλυκού μοσχοκάρυδο, φρεσκοτριμμένο
Μια πρέζα μαύρο φρεσκοτριμμένο πιπέρι

Προετοιμασία
Λιώστε τη σοκολάτα σε μπεν-μαρί ή στο φούρνο μικροκυμάτων.
Αν χρησιμοποιήσετε μπεν-μαρί, φροντίστε ν' ανακατεύετε τη σοκολάτα καθώς λιώνει και μη την υπερθερμάνετε.
Προσέξτε να μη πέσουν υδρατμοί ή νερό μέσα στη σοκολάτα ενώ λιώνει γιατί θα την καταστρέψει και θα σφίξει.
Αν χρησιμοποιείτε το φούρνο μικροκυμάτων, φροντίστε να μη βράσει η σοκολάτα. Δεν πρέπει να υπερθερμανθεί.

Έπειτα πρέπει να "στρώσετε" τη σοκολάτα.

Η διαδικασία "στρωσίματος" της σοκολάτας είναι ένα σημαντικό βήμα όταν φτιάχνετε σοκολατάκια. Εξασφαλίζει ότι η σοκολάτα θα παραμείνει λεία και γυαλιστερή κι ότι όταν δαγκωθεί, θα σπάσει ενιαία χωρίς να θρυμματιστεί. Όταν στρώνετε τη σοκολάτα, ουσιαστικά χαμηλώνετε τη θερμοκρασία της μέσω της αναδίπλωσης και της επάλειψής της πάνω σε κρύο μάρμαρο, με σκοπό να αποφύγετε τη δημιουργία κρυστάλλων και το διαχωρισμό του βουτύρου κακάου από τα λοιπά υλικά. Με το στρώσιμο, ομογενοποιείται όλο το μείγμα και παραμένουν ενωμένα όλα τα υλικά της σοκολάτας. Η διαδικασία αυτή συνεχίζεται έως ότου η θερμοκρασία της σοκολάτας φτάσει, για τη σκούρα στους 30 βαθμούς Κελσίου και για τη λευκή 28 βεθμούς Κελσίου.

Για να στρώσετε τη σοκολάτα, μπορείτε είτε ν' ακολουθήσετε την παραπάνω μέθοδο ή μια απλούστερη.
Ας ξεκινήσουμε με τη δύσκολη μέθοδο (αυτή που ανέφερα πιο πάνω). Μόλις λιώσει η σοκολάτα, χύστε την πάνω σε μια μαρμάρινη η γυάλινη επιφάνεια, ή οποιαδήποτε άλλη κρύα και λεία επιφάνεια (όχι ξύλινες ή πορώδεις επιφάνειες). Διπλώστε τη σοκολάτα, επαλείφοντάς την πάνω στην επιφάνεια πολλές φορές, χρησιμοποιώντας σπάτουλα, για 5 λεπτά. Συνεχίστε τη διαδικασία μέχρι, εισάγοντας ένα θερμόμετρο, η θερμοκρασία να έχει φτάσει τους 30 βαθμούς. Μετά μεταφέρετε τη σοκολάτα σ' ένα μπωλ.

Τώρα η απλή μέθοδος. Δεν έχουν όλοι μαρμάρινες ή αρκετά μεγάλες επιφάνειες στην κουζίνα τους και είμαι σίγουρη πως πολλοί από εσάς δεν έχουν θερμόμετρο για τέτοιου είδους χρήσεις. Υπάρχει λοιπόν άλλος τρόπος να στρώσετε τη σοκολάτα σας.
Μόλις λιώσει, τη μεταφέρετε σ' ένα άλλο μπωλ και την ανακατεύετε συνεχώς με λαστιχένια σπάτουλα, μέχρι να κρυώσει. Πώς θα ξέρετε αν έχει φτάσει στη σωστή θερμοκρασία; Ακουμπάτε με τη σπάτουλα λίγη απ' τη σοκολάτα στα χείλη σας κι αν αισθανθείτε πως είναι ακόμα ζεστή συνεχίζετε το ανακάτεμα μέχρι, φέρνοντας ξανά τη σοκολάτα στα χείλη, νιώσετε πως έχει κρυώσει αλλά δεν έχει παγώσει.

Αφού στρώσετε τη σοκολάτα, προσθέτετε το καγιέν, το μαύρο πιπέρι και το μοσχοκάρυδο κι ανακατεύετε μέχρι να ενσωματωθούν τα υλικά. Χύνετε τη σοκολάτα στα καλούπια με σχήματα καρδούλες.
Θα χρειαστείτε φόρμες σιλικόνης ή ειδικές φόρμες για σοκολατάκια με καλούπια σε σχήμα καρδιάς.
Χτυπήστε απαλά τη φόρμα πάνω σε μια επιφάνεια έτσι ώστε να εξαλειφθούν οι φυσαλίδες αέρα απ' τη σοκολάτα και τοποθετήστε στο ψυγείο για να σφίξει. Θα πάρει περίπου 20 λεπτά για να σφίξει. Έπειτα αφαιρέστε τα σοκολατάκια απ' τη φόρμα και αποθηκεύστε τα σε αεροστεγή συσκευασία.

Αν δεν έχετε φόρμες για σοκολατάκια τότε μπορείτε απλά να πάρετε μια λαδόκολλα και μ' ένα κουταλάκι να στάξετε πάνω σοκολάτα, δημιουργώντας σφαίρες. Αφού κρυώσουν, βάζετε τα σοκολατάκια μαζί με τη λαδόκολλα στο ψυγείο για να σφίξουν.

Αφήστε τα σοκολατάκια 5 λεπτά εκτός ψυγείου πριν τα σερβίρετε, διότι όταν αποθηκεύονται στο ψυγείο σκληραίνουν αρκετά κι είναι δύσκολο να δαγκωθούν.

Τα σοκολατάκια θα κρατήσουν για 2 εβδομάδες στο ψυγείο, αεροστεγώς κλεισμένα.












Μπουκιές Μάρζιπαν με Επικάλυψη Λευκής Σοκολάτας και Τζίντζερ
Προσαρμοσμένη από τον Στέλιο Παρλιάρο

Η συνταγή αυτή έχει μικρή λίστα υλικών. Το μάρζιπαν ή αμυγδαλόπαστα εδώ δεν είναι το κλασσικό μάρζιπαν με αυγά αλλά μια πιό ελαφριά παραλλαγή.






Γίνονται: 25 σοκολατάκια

Υλικά

για το μάρζιπαν
35 γρ. χυμός πορτοκάλι, φρεσκοστυμμένος
50 γρ. ζάχαρη άχνη
200 γρ. αμύγδαλο σκόνη
1/2 κουταλάκι γλυκού φρέσκο τζίντζερ (πιπερόριζα), ξεφλουδισμένο και ψιλοτριμμένο ή 1/4 κουταλάκι γλυκού ξερό τζίντζερ, τριμμένο

για την επικάλυψη
125 γρ. λευκή σοκολάτα
50 γρ. ζάχαρη άχνη (προαιρετικά)
Ζαχαρωτά καρδούλες (προαιρετικά)

Προετοιμασία

για το μάρζιπαν
Σ' ένα μπλέντερ, ρίξτε τη σκόνη αμυγδάλου, τη ζάχαρη άχνη, το τζίντζερ και το χυμό πορτοκαλιού κι ανακατέψτε μέχρι να σχηματιστεί μια σφιχτή ζύμη. Αφαιρέστε τη ζύμη απ' το μπλέντερ και σχηματίστε απ' αυτήν μικρά μπαλάκια σε μέγεθος μπουκιάς.

για την επικάλυψη
Λιώστε τη σοκολάτα και στρώστε τη σύμφωνα με τις οδηγίες της παραπάνω συνταγής (η θερμοκρασία της σοκολάτας θα πρέπει να είναι 28 βαθμοί Κελσίου μετά το στρώσιμο).Κυλίστε τα μπαλάκια από μάρζιπαν μέσα στη λευκή σοκολάτα και τοποθετήστε τα πάνω σε μια σχάρα για να σκληρύνει, προσθέτοντας από πάνω, εφόσον το επιθυμείτε, ζαχαρωτά.
Εναλλακτικά μπορείτε, αφού τα κυλίσετε πρώτα μέσα στη λευκή σοκολάτα, να τα κυλίσετε έπειτα μέσα σε ζάχαρη άχνη και να τα αφήσετε να σφίξουν.Τοποθετήστε τα επικαλυμμένα μάρζιπαν στο ψυγείο για να σφίξει η σοκολάτα. Μπορείτε να τα σερβίρετε απ' ευθείας απ' το ψυγείο.Τα σοκολατάκια θα κρατήσουν για 2 εβδομάδες στο ψυγείο, αεροστεγώς κλεισμένα.

Ο πρώτος μεζές

Είμαι στην Ελλάδα τις τελευταίες μέρες και φυσικά πετάω απ' τη χαρά μου γιατί είμαι στον τόπο μου! Είμαι πάντα τόσο χαρούμενη όταν έχω τη δυνατότητα να έρθω στο σπίτι μου στην Αθήνα. Αυτή τη φορά η αφορμή για το ταξίδι είναι ένας γάμος, ο γάμος δυο καλών φίλων.
Όντας στην Ελλάδα σημαίνει αυτόματα πως έχω πρόσβαση σε πολλά υλικά που ανυπομονώ να χρησιμοποιήσω σε κάποια νόστιμη συνταγή. Υλικά που δυστυχώς δε μπορώ να βρω στην Ολλανδία ή που απλά είμαι πολύ τεμπέλα να ψάξω να βρω μαγαζιά όπου τα πουλούν. Έτσι, όπως είναι φυσικό, με το που ήρθα έπρεπε να μαγειρέψω κάτι. Και τί είναι καλύτερο να μαγειρέψεις απ' αυτό που λαχταράς πιό πολύ. Από τη στιγμή που ο σύντροφός μου έκλεισε τα εισιτήριά μας για Ελλάδα, ένα πράγμα είχα στο μυαλό μου. Ταραμοσαλάτα. Ω ναι, την περιβόητη ταραμοσαλάτα.






Η ταραμοσαλάτα είναι από τους πιό διάσημους ελληνικούς μεζέδες. Οι μεζέδες είναι μια ποικιλία μικρών πιάτων ή ορεκτικών που σερβίρονται πριν από ένα μεγάλο γεύμα. Μπορούν επίσης να σερβιριστούν μόνοι τους ως συνοδεία σε αλκοολούχα ποτά όπως το ούζο, το ρακί, το τσίπουρο, ή το κρασί. Ένας μεζές μπορεί να έχει ως κύριο συστατικό το κρέας, το ψάρι, το τυρί, τ' αβγά και σχεδόν οποιοδήποτε άλλο υλικό μπορεί να φανταστεί κάποιος, μαγειρεμένο με ενδιαφέροντες και διαφορετικούς τρόπους. Για παράδειγμα, ένας παραδοσιακός μεζές που συνοδεύει το ούζο είναι το ξιδάτο χταποδάκι, το οποίο πρώτα βράζεται κι έπειτα μαρινάρεται σε ξίδι, ελαιόλαδο και ξερή ρίγανη. Ένας μεζές που παραδοσιακά συνοδεύει κρασί είναι το κοκκινιστό κρέας, μαγειρεμένο σε με πλούσια σάλτσα ντομάτας. Αναλόγως τί πίνεις έχεις και τον ανάλογο μεζέ.






Η ταραμοσαλάτα είναι ο απόλυτος μεζές για μένα. Κυριολεκτικά σημαίνει σαλάτα φτιαγμένη με ταραμά. Ο ταραμάς είναι αβγά κυπρίνου ή του λιγότερο ακριβού μπακαλιάρου, κι είναι σαν χαβιάρι, κι ασφαλώς πρέπει να πω πως η ταραμοσαλάτα δεν είναι σαλάτα αλλά ένα εκπληκτικό ντιπ (φαγητό με κρεμώδη υφή που αλοίφεται), και μάλιστα το απόλυτο ντιπ. Είναι τόσο απίστευτα γευστικό που είναι αμαρτία. Αυτό το υπέρτατα νόστιμο, αλμυρό, πλούσιο, ελαφρώς γλυκό, κρεμώδες ντιπ είναι βέβαιο ότι θα σας κάνει να θέλετε να γλείψετε το μπωλ.

Ταραμάς

Τα υλικά της ταραμοσαλάτας είναι πάρα πολύ απλά, αν υποθέσουμε ότι έχετε τον ταραμά. Χρειάζεστε μόνο μπαγιάτικο ψωμί, κρεμμύδια, ελαιόλαδο κι ένα λεμόνι. Κάτι όμως που πρέπει να γνωρίζετε για τον ταραμά είναι το εξής. Υπάρχουν στην αγορά δύο είδη, ο λευκός κι ο κόκκινος. Ο λευκός ή ελαφρά ροζ ταραμάς είναι ο ανώτερος των δύο, εφόσον ο κόκκινος είναι γεμάτος χρωστικές ουσίες που του δίνουν και το χρώμα του. Φροντίστε λοιπόν να προμηθευτείτε τον λευκό ταραμά.






Αν και πολλοί τρώνε την ταραμοσαλάτα με ωμά λαχανικά κομμένα σε λωρίδες ή ψητή πίτα, εγώ προτείνω η ταραμοσαλάτα να τρώγεται με τη συνοδεία ενός ωραίου χωριάτικου καρβελιού. Μόνο αυτό. Ένα μεγάλο κομμάτι ψωμιού, κομμένο σε φέτες και βουτηγμένο στην ταραμοσαλάτα, ή λίγη ταραμοσαλάτα αλειμμένη πάνω στο ψωμί. Πιστέψτε με, έτσι είναι το σωστό!
Έφτιαξα ψωμί ολικής αλέσεως με ελληνικό μέλι για να συνοδέψω την υπέροχη ταραμοσαλάτα μου, κι αν κι ήταν η πρώτη φορά που το έφτιαξα, η προσπάθειά μου στέφθηκε με επιτυχία. Η χαρά μου ήταν μεγάλη! Θα σας δώσω την συνταγή κάποια στιγμή, το υπόσχομαι.











Ταραμοσαλάτα

Το μπαγιάτικο ψωμί είναι ένα κύριο συστατικό της ταραμοσαλάτας. Δεν πρέπει να χρησιμοποιήσετε ψωμί για τοστ ή γαλλική μπαγκέτα γιατί θα είναι πολύ μαλακό όταν το μουλιάσετε. Το κατάλληλο ψωμί είναι μια μπαγιάτικη χωριάτικη φρατζόλα που δεν θα διαλυθεί εύκολα και δεν θα θα γίνει σαν λάσπη όταν την μουλιάσετε.





Γίνονται 3 κούπες

Υλικά
70 γρ. λευκός ταραμάς
200 γρ. μπαγιάτικο άσπρο ψωμί, μουλιασμένο σε νερό
1 κρεμμύδι μεσαίου μεγέθους, ψιλοκομμένο
5 κουταλιές σούπας ελαιόλαδο
1 κουταλιά σούπας χυμός λεμονιού, φρεσκοστυμμένος

Ειδικό εργαλείο: επεξεργαστής τροφίμων όπως μούλτι


Προετοιμασία
Βάλτε το ψωμί σ' ένα μπωλ και γεμίστε το με νερό ώστε να καλυφθεί το ψωμί. Αφήστε να μουλιάσει για 4-5 λεπτά, μετά στραγγίξτε το και πιέστε το με τα χέρια σας για να φύγει το νερό. Πετάξτε την κόρα αν είναι πολύ σκούρα γιατί θα σκουρύνει το χρώμα της ταραμοσαλάτας σας.


Βάλτε το κρεμμύδι στο μπλέντερ και ψιλοκόψτε το. Έπειτα προσθέστε το ψωμί και τον ταραμά και καθώς τα αναμειγνύετε, ρίξτε πρώτα τον χυμό λεμονιού, στάζοντάς τον λίγο λίγο, κι έπειτα στάξτε το ελαιόλαδο κατά τον ίδιο τρόπο, μέχρι το μείγμα να αναμειχθεί καλά, να ενσωματωθεί το λεμόνι και το λάδι, και να γίνει το μείγμα απαλό και κρεμώδες.


Μεταφέρετε την ταραμοσαλάτα σ' ένα μπωλ σερβιρίσματος, περιχύστε με λίγο ελαιόλαδο ή τοποθετήστε μια ωραία μεγάλη ελιά Καλαμών από πάνω και σερβίρετε, ή βάλτε την στο ψυγείο για μελλοντική χρήση.

Μπορείτε να την διατηρήσετε στο ψυγείο, αεροστεγώς κλεισμένη, για 3-4 ημέρες.