Να κολυμπάς στα πανέμορφα, καθαρά νερά της Μεσογείου με τον ήλιο να σου καίει τους γυμνούς ώμους και τα μάγουλα, να αισθάνεσαι την καυτή άμμο στα πόδια σου καθώς τρέχεις να κρυφτείς κάτω από την προστατευτική σκιά μιας παραθαλάσσιας ταβέρνας, να τρως φρέσκα ψάρια ενώ ένα δροσερό καλοκαιρινό αεράκι σου χαϊδεύει απαλά το πρόσωπο και σου στεγνώνει τα γεμάτα αλάτι μαλλιά—δεν υπάρχει τίποτα που να μπορεί να συγκριθεί μ' αυτό. Αυτό είναι το να κάνεις διακοπές σ' ένα ελληνικό νησί.
Πέρσι το καλοκαίρι αυτές ήταν οι δικές μου διακοπές. Από τις πιο όμορφες της ενήλικης ζωής μου. Στην Ελλάδα, και σε ένα νησί το οποίο έχω ερωτευτεί. Την Κεφαλονιά. Φέτος όμως δεν έχει ελληνικές διακοπές. Εγώ κι ο Σ. παραμένουμε στην Ολλανδία να αναπολούμε τις υπέροχες στιγμές που περάσαμε πέρσι. Όντας στην Ολλανδία φέτος το καλοκαίρι, τα πράγματα είναι εντελώς διαφορετικά. Εδώ δεν υπάρχουν ονειρεμένες παραλίες σαν αυτές του Αιγαίου και του Ιονίου, μπλε θάλασσες και νησιώτικα ηλιοβασιλέματα. Εδώ έχουμε την όχι και τόσο ελκυστική Βόρεια Θάλασσα, παλαβούς καλοκαιρινούς αέρηδες και φέτος ειδικά, έναν παράξενα τρελό καιρό.
Η Ολλανδία είναι περιβόητη για τον άστατο καιρό της, ιδιαίτερα κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού. Η μέρα μπορεί να ξεκινήσει με μια ελαφριά ψύχρα, ακολουθούμενη από ηλιοφάνεια και ξαφνικά, εκεί που δεν το περιμένεις, να αρχίσει να βρέχει καρεκλοπόδαρα, κάνοντάς σε μούσκεμα μέσα σε ελάχιστα δευτερόλεπτα κι έπειτα, σα να μην έχει προηγηθεί θεομηνία, να βγαίνει ένας θρασύς, υπέρλαμπρος ήλιος. Τις έχω πια συνηθίσει αυτές τις απότομες αλλαγές.
Το φετινό ολλανδικό καλοκαίρι όμως φαίνεται πως ζήλεψε αυτά της Νότιας Ευρώπης. Οι θερμοκρασίες έφτασαν σε ύψη άνευ προηγουμένου κάνοντας την ατμόσφαιρα αποπνικτική. Όντας ελληνίδα, ασφαλώς είναι πιο εύκολο για μένα να αντέξω τέτοιου είδους καλοκαίρια αλλά στην Αθήνα είχα κλιματισμό στο διαμέρισμά μου. Εδώ, έχω μονάχα ένα πενιχρό ανεμιστήρα—ποτέ δεν πίστευα ότι θα χρειαστώ μεγαλύτερο ή καλύτερο από αυτόν— ο οποίος μάλιστα βρίσκεται πολύ κοντά στο να παραγάγει το τελευταίο του ρεύμα αέρος.
Όλη αυτή η ζέστη σε συνδυασμό με την τρομερή ολλανδική υγρασία το έκαναν αδύνατο να μπορώ να καθήσω στην κουζίνα για πολλή ώρα. Αυτό νομίζω είναι που με εξοργίζει περισσότερο από οτιδήποτε άλλο όταν έχει καύσωνα. Εγώ, να μη μπορώ να μαγειρέψω, να μη μπορώ να πατήσω το πόδι μου μέσα στην κουζίνα. Αυτό είναι αδιανόητο. Και τη στιγμή που είχα αρχίσει να πιστεύω πως όλες μου οι ελπίδες είχαν χαθεί, ένα ξαφνικό αεράκι ξεκίνησε να φυσάει. Ένας αναζωογονητικός, απαλός αέρας είχε εισβάλει μέσα από τα ορθάνοιχτα παράθυρα του διαμερίσματός μου, φτάνοντας μέχρι την κουζίνα. Αυτό ήταν. Μπορούσα πλέον να επιστρέψω στα καθήκοντά μου.
Αυτό που είχα πεθυμήσει πιο πολύ, ήταν το μαγείρεμα στη σχάρα. Όχι, δεν εννοώ τα μεγάλα γκριλ για μπάρμπεκιου που έχουν κάποιοι στις αυλές τους. Δεν υπάρχει χώρος εδώ για τέτοια πράγματα. Υπάρχει χώρος μόνο για μια βολική σχάρα/γκριλ που καταφέρνει όμως να κάνει φούρνο το επτά τετραγωνικών δωμάτιο που είναι η κουζίνα μου.
Σ' αυτό το σπίτι αγαπάμε τα μπιφτέκια. Τα λατρεύουμε για την ακρίβεια. Και τις περισσότερες φορές τα φτιάχνω σε σουβλάκι, αυτό το κλασσικό, αθάνατο ελληνικό έδεσμα. Μπιφτέκι τυλιγμένο περίτεχνα μέσα σε πίτα, ντομάτα και τζατζίκι. Το είχαμε όμως βαρεθεί και οι γευστικοί αισθητήρες μας χρειάζονταν μια αλλαγή. Πρέπει να τους κρατάμε σε φόρμα, έτσι δεν είναι; Μας ήρθε λοιπόν η όρεξη για κάτι πιο πικάντικο. Μας ήρθε η όρεξη για ινδικό.
Η γενική ιδέα είναι η ίδια με το σουβλάκι. Πίτα, μπιφτέκια, μερικά λαχανικά, κρεμμύδι και αντί τζατζικιού, ραΐτα. Η ραΐτα είναι μια ινδική σάλτσα με βάση το γιαούρτι η οποία περιέχει διάφορα καρυκεύματα και ψιλοκομμένα λαχανικά ή και φρούτα. Τα ινδικά φαγητά είναι πολύ πικάντικα κι έτσι η ραΐτα λειτουργεί ως μέσο ανακούφισης από τα μπαχαρικά, με την οξύτητα του γιαουρτιού να δροσίζει το στόμα, δημιουργώντας μια ευχάριστη αίθηση.
Το κοτόπουλο είναι το κρέας επιλογής σε αυτή τη συνταγή, αναμιγμένο με ποικίλα μπαχαρικά όπως πάπρικα και καρδάμωμο. Οι ψημένοι σπόροι κύμινου στη ραΐτα συμπληρώνουν άψογα την παρουσία του ίδιου μπαχαρικού σε σκόνη στα μπιφτέκια κοτόπουλου και οι σουλτανίνες—οι οποίες είναι ξανθές σταφίδες—χαρίζουν μια ευπρόσδεκτη γλύκα στο όλο πιάτο. Οι πίτες, αφού κοπούν στη μέση και ψηθούν στη σχάρα, γεμίζονται με τα μπιφτέκια— που παίρνουν το κοκκινωπό τους χρώμα από τα μπαχαρικά—το αγγούρι, το κόκκινο κρεμμύδι και τα φύλλα μαϊντανού. Είναι πεντανόστιμες και ικανές να ξυπνήσουν τις αισθήσεις σας από την πρώτη μπουκιά. Η προσθήκη μιας γεμάτης κουταλιάς ραΐτα από πάνω δίνει μια επιπλέον περιπλοκότητα στο πιάτο και ζωντανεύει τον ουρανίσκο σας.
Σερβίρετε αυτές τις υπέροχα γευστικές γεμισμένες πίτες σε ένα πάρτυ—αν έχετε και αυλή με μεγάλο γκριλ ακόμα καλύτερα—συνοδευμένες από ραΐτα και μια σειρά από κομμένα λαχανικά όπως ντομάτες, αγγούρια και καρότα. Για να ξεδιψάσετε, δοκιμάστε μια ινδική μπύρα, όπως η Kingfisher ή ένα κόκκινο κρασί όπως το αυστραλιανό Shiraz. Είναι ιδανικά ποτά για να συμπληρώσουν τις ινδικές γεύσεις του πιάτου αυτού.
Ινδικά Μπιφτέκια Κοτόπουλου με Πίτα και Ραΐτα με Κύμινο και Σουλτανίνες
Συνταγή για μπιφτέκια προσαρμοσμένη από το Everyday Food
Δε θα σας πρότεινα να παραλέιψετε τη ραΐτα από το πιάτο αυτό, καθώς συμπληρώνει άψογα τις γεύσεις του μπιφτεκιού.
Σχεδόν πάντα χρησιμοποιώ στήθη κοτόπουλου για να φτιάξω μπιφτέκια αλλά μπορείτε να χρησιμοποιήσετε και μπούτια.
Μπορείτε αντί για μαϊντανό να χρησιμοποιήσετε φρέσκα φύλλα κόλιανδρου αν κι εγώ δεν τα προτιμώ.
Πρόσθεσα στη ραΐτα άσπρους (ονομάζονται άσπροι αλλά το χρώμα τους μπορεί να είναι από μπεζ μέχρι απαλό καφετί) σπόρους μουστάρδας αλλά μπορείτε να χρησιμοποιήσετε μαύρους ή καφέ. Έχετε υπόψη σας όμως ότι οι μαύροι και καφέ σπόροι μουστάρδας είναι πολύ πικάντικοι.
Μερίδες: 4 κυρίως πιάτα / Γίνονται 2 κούπες ραΐτα*
Υλικά
για τη ραΐτα
450 γρ. γιαούρτι σακούλας
1/2 κουταλάκι γλυκού ζάχαρη
1/4 κουταλάκι γλυκού αλάτι
1/4 κουταλάκι γλυκού πιπέρι καγιέν, σε σκόνη
1 κουταλιά σούπας ελαιόλαδο
1/4 κουταλάκι γλυκού σπόροι κύμινου
1/4 κουταλάκι γλυκού λευκοί σπόροι μουστάρδας
3 κουταλιές σούπας σουλτανίνες (ξανθές σταφίδες)
για τα μπιφτέκια κοτόπουλου
730 γρ. στήθη κοτόπουλου, χωρίς πέτσα και κόκκαλο, κομμένα σε κομμάτια
4 φρέσκα κρεμμυδάκια, όχι τα σκούρα πράσινα φύλλα, κομμένα σε λεπτές ροδέλες
3 κουταλιές σούπας φρέσκο καθαρισμένο τζίντζερ, κομμένο σε κομματάκια
2 κουταλιές σούπας χυμό λεμονιού, φρεσκοστειμμένο
1 γεμάτη κουταλιά σούπας πάπρικα
1¼ κουταλάκι γλυκού κύμινο, σε σκόνη
1/2 κουταλάκι γλυκού καρδάμωμο, σε σκόνη
1/2 κουταλάκι γλυκού πιπέρι καγιέν, σε σκόνη
1 ½ κουταλάκι γλυκού αλάτι
1/4 κουταλάκι γλυκού φρεσκοτριμμένο μαύρο πιπέρι
Αραβοσιτέλαιο για το λάδωμα του γκριλ
4 πίτες, 15 εκ. σε διάμετρο η κάθε μια
1 αγγούρι (250 γρ.), κομμένο σε λεπτές ροδέλες διαγώνια
1 μεγάλο κόκκινο κρεμμύδι, κομμένο σε λεπτές ροδέλες
20 γρ. πλατύφυλλο μαϊντανό, χωρίς τα χοντρά κοτσάνια
Ειδικά εργαλεία: μεγάλο επεξεργαστή τρφίμων, γκριλ (αυτό είναι που χρησιμοποιώ εγώ)
Προετοιμασία
Φτιάξτε τη ραΐτα
Βάλτε το γιαούρτι σ' ένα μικρό μπωλ και προσθέστε το αλάτι, τη ζάχαρη και το πιπέρι καγιέν. Αναμείξτε με ένα κουτάλι δημιουργώντας ένα κρεμώδες μείγμα.
Ζεστάνετε το ελαιόλαδο σ' ένα μικρό τηγανάκι σε μέτρια προς δυνατή φωτιά. Μόλις αρχίσει το ελαιόλαδο να κάνει νερά και να λαμπυρίζει, ρίξτε τους σπόρους κύμινου και μουστάρδας. Όταν αρχίσουν οι σπόροι μουστάρδας να πετάγονται—καλό είναι να τοποθετήσετε μια προστατευτική σίτα πάνω από το τηγάνι για να μη πεταχτούν οι σπόροι παντού—βγάλτε το τηγάνι απ' τη φωτιά και προσθέστε αμέσως τις σουλτανίνες. Ανακατέψτε μια φορά να καλυφθούν με το λάδι και ρίξτε όλο το περιεχόμενο του τηγανιού στο γιαούρτι. Ανακατέψτε καλά με ένα κουτάλι, καλύψτε το μπωλ με πλαστική μεμβράνη και βάλτε το στο ψυγείο.
Φτιάξτε τα μπιφτέκια κοτόπουλου
Σ' ένα μπωλ μεσαίου μεγέθους, ρίξτε τα κομμάτια κοτόπουλου, το φρέσκο κρεμμυδάκι, το ψιλοκομμένο τζίντζερ, το χυμό λεμονιού, την πάπρικα, το κύμινο, το καρδάμωμο, το πιπέρι καγιέν, το αλάτι και το φρεσκοτριμμένο πιπέρι. Ανακατέψτε με ένα κουτάλι καλά για να αναμειχθούν όλα τα υλικά. Καλύψτε το μπωλ με πλαστική μεμβράνη και βάλτε το στο ψυγείο για 1 ώρα για να μαριναριστεί το κοτόπουλο.
Μεταφέρετε το κοτόπουλο σ' ένα μεγάλο επεξεργαστή τροφίμων και, χρησιμοποιώντας το διακόπτη on/off (όχι συνεχής ανάμειξη), κόψτε το κοτόπουλο σε μικρότερα κομμάτια αλλά προσέξτε να μη γίνει μια κολλημένη μάζα. Ανοιγοκλείστε το διακόπτη on/off γύρω στις 15 φορές κι όχι παραπάνω.
Πλάστε απαλά με τα χέρια σας 16 μπιφτέκια με διάμετρο 5-6 εκ. και πάχος 2 εκ. (2 ½ - 3 κουταλιές σούπας μείγματος το καθένα).
Καλό είναι να πλένετε πάντα τα χέρια σας αφότου έχετε πιάσει ωμό κοτόπουλο.
Ψήστε τα μπιφτέκια κοτόπουλου
Λαδώστε το γκριλ (σχάρα) και ζεστάνετε σε μέτρια προς δυνατή φωτιά. Μόλις ζεσταθεί πολύ (μπορείτε να το ελέγξετε στάζοντας μερικές σταγόνες νερού πάνω στο γκριλ κι αν τσιτσιρίξουν τότε είναι έτοιμο) προσθέστε τα μπιφτέκια κοτόπουλου. Ψήστε για 8 λεπτά από τη μια πλευρά και 6-7 λεπτά από την άλλη ή ώσπου να έχουν ψηθεί εντελώς. Το κοτόπουλο πρέπει πάντα να μαγειρεύεται καλά.
Μην πιέσετε τα μπιφτέκια με σπάτουλα καθώς τα ψήνετε. Έτσι θα παραμείνουν ζουμερά.
Ψήστε τις πίτες
Κόψτε τις πίτες στη μέση δημιουργώντας δυο μισοφέγγαρα. Μόλις ψηθούν τα μπιφτέκια, τοποθετήστε τις πίτες στο γκριλ και ψήστε τες για 1-2 λεπτά ανά πλευρά.
Σερβίρετε
Βάλτε μέσα σε κάθε μισό πίτας (θα είναι σαν τσέπη) δυο μπιφτέκια κοτόπουλου, 2-3 φέτες αγγούρι, μερικές ροδέλες κόκκινο κρεμμύδι και λίγα φύλλα μαϊντανού.
Βγάλτε τη ραΐτα απ' το ψυγείο κι ανακατέψτε καλά με ένα κουτάλι. Προσθέστε 1-2 κουταλιές ραΐτα πάνω από τα μπιφτέκια και λαχανικά ή σερβίρετέ την ξεχωριστά σε ένα μπωλ.
*Η ραΐτα μπορεί να φαγωθεί και ως ντιπ με συνοδεία κομμένων λαχανικών.