Όσο ήμουν διακοπές στη Βόρεια Εύβοια τον Σεπτέμβρη, δέχτηκα πολλά πεσκέσια από τους γενναιόδωρους γείτονές μας. Σχεδόν κάθε μέρα περνούσε και κάποιος απ’ το σπίτι για να μας αφήσει διάφορα καλούδια από τον κήπο, το αμπέλι ή το μποστάνι του. Ντομάτες, πιπεριές, αγγούρια, μελιτζάνες, σταφύλια, κυδώνια, ρόδια, όλα πολύτιμα δώρα από την εύφορη γη της Εύβοιας. Ήταν εκπληκτικό το να έχω στη διάθεσή μου τόσο φρέσκα φρούτα και λαχανικά και φυσικά δεν έχανα την ευκαιρία να τα μαγειρέψω ποικιλοτρόπως καθημερινά. Όλα έκαναν την εμφάνισή τους στο τραπέζι μας υπό διάφορες μορφές.
Επιστρέφοντας στο σπίτι μου στην Αθήνα, έφερα μαζί μου μια τεράστια σακούλα γεμάτη κυδώνια κι ένα απόγευμα το πέρασα στην κουζίνα φτιάχνοντας γλυκό του κουταλιού με τη γιαγιά μου. Εγώ καθάριζα, εκείνη έκοβε, εγώ πρόσθετα βανίλια, εκείνη ζάχαρη, κι έπειτα από δυο ώρες περίπου, το πιο αρωματικό γλυκό κυδώνι με έντονο κοραλί χρώμα γεννήθηκε στην κουζίνα μας.
Φέτες μελένιου κυδωνιού με μια νίξη λεμονιού και το μεθυστικό άρωμα του φρούτου και της βανίλιας γέμισαν τρία μεγάλα βάζα. Οι τρόποι να καταναλωθούν άπειροι. Δικοί μου αγαπημένοι; Σκέτες κατευθείαν μέσα απ’ το βάζο, πάνω σε πρόβειο ελληνικό γιαούρτι, με φρεσκοψημένο brioche και μια κουταλιά ρικότα (ή ανθότυρο) στο πλάι. Το τέλειο πρωϊνό ή επιδόρπιο.
Υ.Γ. Δείτε στο τέλος του ποστ τις φωτογραφίες μου από τις κυδωνιές των γειτόνων μας στη Βόρεια Εύβοια.
Γλυκό κυδώνι
Η ποσότητα του νερού που προσθέτω δίνει ένα όχι ιδιαίτερα πηχτό σιρόπι, το οποίο προτιμώ. Αν το θέλετε πιο πηχτό/δεμένο, βάλτε 1 λίτρο νερό (αντί για 1,2 λίτρα) ή αφαιρέστε τα κυδώνια όταν είναι έτοιμα και βράστε το σιρόπι ξεχωριστά μέχρι να πήξει λίγο παραπάνω.
Γίνονται τρία μεγάλα βάζα, συνολικά γύρω στα 5 κιλά
Υλικά
1,3 κιλά καθαρισμένα κυδώνια (γύρω στα 5 μεγάλα κυδώνια)
1,3 κιλά ψιλή ζάχαρη
1,2 λίτρα νερό
1 λοβό βανίλιας, κομμένο στη μέση
1 λεμόνι, κομμένο στη μέση
Ειδκά εργαλεία: 3 μεγάλα γυάλινα βάζα με καπάκια
Προετοιμασία
Κόψτε τα κυδώνια στα τέσσερα, αφαιρέστε τα κουκούτσια και τη φλούδα, ξεπλύντε τα και ρίξτε τα σε μια γαβάθα με νερό. Κόψτε τα σε φέτες 2 εκ. περίπου.
Σε μια μεγάλη κατσαρόλα ρίξτε τη ζάχαρη και το νερό και βάλτε σε δυνατή φωτιά. Ανακατέψτε μέχρι να λιώσει η ζάχαρη. Μόλις ξεκινήσει να βράζει, ρίξτε τα κυδώνια και το λεμόνι. Μόλις αρχίσουν να βράζουν, αφαιρέστε τυχόν αφρό απ’ την κορυφή και μετά προσθέστε τη βανίλια. Χαμηλώστε τη φωτιά στο μέτριο και σιγοβράστε για 1½-2 ώρες ή μέχρι τα κυδώνια να μαλακώσουν αρκετά και να πάρουν ένα έντονο κοραλί χρώμα.
Εντωμεταξύ, αφαιρείτε τακτικά τυχόν αφρό από την κορυφή για να μη μείνει μέσα στο γλυκό και γίνει θολό το σιρόπι.
Αδειάστε σε αποστειρωμένα βάζα. Διαβάστε εδώ πώς να τα αποστειρώσετε. Κλείστε τα καπάκια κι αναποδογυρίστε τα. Αφήστε να κρυώσει το γλυκό εντελώς πριν τα γυρίσετε από την καλή. Έπειτα μπορείτε αν θέλετε να τα βάλετε στο ψυγείο. Όταν ανοιχτούν, πρέπει οπωσδήποτε να μπουν στο ψυγείο.
Aν το βαζάκι δεν ανοιχτεί, το γλυκό κρατάει για ένα χρόνο σε μέρος δροσερό και σκοτεινό.
Εφόσον ανοιχτεί το καπάκι, κρατάει για 4 μήνες στο ψυγείο.
Πανέμορφες κυδωνιές των γειτόνων στη Βόρεια Εύβοια.
Επιστρέφοντας στο σπίτι μου στην Αθήνα, έφερα μαζί μου μια τεράστια σακούλα γεμάτη κυδώνια κι ένα απόγευμα το πέρασα στην κουζίνα φτιάχνοντας γλυκό του κουταλιού με τη γιαγιά μου. Εγώ καθάριζα, εκείνη έκοβε, εγώ πρόσθετα βανίλια, εκείνη ζάχαρη, κι έπειτα από δυο ώρες περίπου, το πιο αρωματικό γλυκό κυδώνι με έντονο κοραλί χρώμα γεννήθηκε στην κουζίνα μας.
Φέτες μελένιου κυδωνιού με μια νίξη λεμονιού και το μεθυστικό άρωμα του φρούτου και της βανίλιας γέμισαν τρία μεγάλα βάζα. Οι τρόποι να καταναλωθούν άπειροι. Δικοί μου αγαπημένοι; Σκέτες κατευθείαν μέσα απ’ το βάζο, πάνω σε πρόβειο ελληνικό γιαούρτι, με φρεσκοψημένο brioche και μια κουταλιά ρικότα (ή ανθότυρο) στο πλάι. Το τέλειο πρωϊνό ή επιδόρπιο.
Υ.Γ. Δείτε στο τέλος του ποστ τις φωτογραφίες μου από τις κυδωνιές των γειτόνων μας στη Βόρεια Εύβοια.
Γλυκό κυδώνι
Η ποσότητα του νερού που προσθέτω δίνει ένα όχι ιδιαίτερα πηχτό σιρόπι, το οποίο προτιμώ. Αν το θέλετε πιο πηχτό/δεμένο, βάλτε 1 λίτρο νερό (αντί για 1,2 λίτρα) ή αφαιρέστε τα κυδώνια όταν είναι έτοιμα και βράστε το σιρόπι ξεχωριστά μέχρι να πήξει λίγο παραπάνω.
Γίνονται τρία μεγάλα βάζα, συνολικά γύρω στα 5 κιλά
Υλικά
1,3 κιλά καθαρισμένα κυδώνια (γύρω στα 5 μεγάλα κυδώνια)
1,3 κιλά ψιλή ζάχαρη
1,2 λίτρα νερό
1 λοβό βανίλιας, κομμένο στη μέση
1 λεμόνι, κομμένο στη μέση
Ειδκά εργαλεία: 3 μεγάλα γυάλινα βάζα με καπάκια
Προετοιμασία
Κόψτε τα κυδώνια στα τέσσερα, αφαιρέστε τα κουκούτσια και τη φλούδα, ξεπλύντε τα και ρίξτε τα σε μια γαβάθα με νερό. Κόψτε τα σε φέτες 2 εκ. περίπου.
Σε μια μεγάλη κατσαρόλα ρίξτε τη ζάχαρη και το νερό και βάλτε σε δυνατή φωτιά. Ανακατέψτε μέχρι να λιώσει η ζάχαρη. Μόλις ξεκινήσει να βράζει, ρίξτε τα κυδώνια και το λεμόνι. Μόλις αρχίσουν να βράζουν, αφαιρέστε τυχόν αφρό απ’ την κορυφή και μετά προσθέστε τη βανίλια. Χαμηλώστε τη φωτιά στο μέτριο και σιγοβράστε για 1½-2 ώρες ή μέχρι τα κυδώνια να μαλακώσουν αρκετά και να πάρουν ένα έντονο κοραλί χρώμα.
Εντωμεταξύ, αφαιρείτε τακτικά τυχόν αφρό από την κορυφή για να μη μείνει μέσα στο γλυκό και γίνει θολό το σιρόπι.
Αδειάστε σε αποστειρωμένα βάζα. Διαβάστε εδώ πώς να τα αποστειρώσετε. Κλείστε τα καπάκια κι αναποδογυρίστε τα. Αφήστε να κρυώσει το γλυκό εντελώς πριν τα γυρίσετε από την καλή. Έπειτα μπορείτε αν θέλετε να τα βάλετε στο ψυγείο. Όταν ανοιχτούν, πρέπει οπωσδήποτε να μπουν στο ψυγείο.
Aν το βαζάκι δεν ανοιχτεί, το γλυκό κρατάει για ένα χρόνο σε μέρος δροσερό και σκοτεινό.
Εφόσον ανοιχτεί το καπάκι, κρατάει για 4 μήνες στο ψυγείο.
Πανέμορφες κυδωνιές των γειτόνων στη Βόρεια Εύβοια.
Καλησπέρα. Συμφωνώ απόλυτα με τη ρευστότητα του σιροπιού σου, δε μου αρέσουν καθόλου αυτά που έχουν δέσει τόσο πολύ που μοιάζουν με πελτέ ή μαρμελάδα.
ReplyDeleteYes! Επιτέλους και κάποιος που συμφωνεί μαζί μου. Ούτε εγώ τα μπορώ τα πηχτά σιρόπια στα γλυκά του κουταλιού, για όποιο φρούτο κι αν μιλάμε. Άσε που έτσι μπορείς να χρησιμοποιήσεις και το σιρόπι που θα σου μείνει κάπου αλλού. Καλό σου βράδυ Κλεομένη.
DeleteΑπό τα ωραιότερα για μένα, μαζί με το πορτοκάλι και το περγαμόντο. Κάποτε το έφτιαχνα έστω μια φορά το χρόνο αλλά με χοντρο-τριμμένο το κυδώνι.
ReplyDeleteΔέσποινα
Και το τριμμένο κυδώνι είναι πολύ ωραίο επίσης. Τα εσπεριδοειδή δεν τα πολυσυμπαθώ σε μαρμελάδες και γλυκά του κουταλιού αλλά είναι πολύ αρωματικά!
DeleteΣυμφωνώ με το δέσιμο του σιροπιού, πάντα αυτό είναι το ζητούμενο σε όλα τα γλυκά μου. Εκείνο που δεν έχω κατορθώσει σε αυτό το γλυκό αν και ακολουθώ σχεδόν την ίδια διαδικασία είναι το σκούρο χρώμα. Έχω καταλήξει στο ότι μάλλον είναι θέμα ποιότητας κυδωνιών αν και τελευταία κάτι άλλο υποψιάζομαι αλλά ακόμη δεν είμαι σίγουρη.
ReplyDeleteΕίμαι βέβαιη πως παίζει ρόλο το κυδώνι στο χρώμα. Αυτά ήρθαν απευθείας από τα δέντρα που βλέπεις στις φωτογραφίες, φρεσκότατα και χωρίς χημικά. Δεν ξέρω αν υπάρχει κάποιος άλλος λόγος που έγινε έτσι το χρώμα πάντως όσο πέρναγε η ώρα, τόσο άλλαζε το χρώμα τους, μέχρι που έγιναν έτσι. Τα κυδώνια που έχω βρει στην Ολλανδία δυστυχώς δεν παίρνουν σχεδόν ποτέ αυτό το χρώμα, γιατί το έχω δοκιμάσει πολλές φορές το γλυκό αυτό. Έχω επίσης διαβάσει πως αν προσθέσεις σ' ένα τουλπάνι τις φλούδες των κυδωνιών και το βάλεις στην κατσαρόλα όσο βράζουν τα κυδώνια, βοηθάει στο να γίνει πιο έντονο το χρώμα του γλυκού. Δεν το έχω δοκιμάσει αλλά θα το κάνω την επόμενη φορά. Εσύ τί υποψιάζεσαι;
DeleteΣε μια άλλη παρασκευή μου πρόσθεσα τις φλούδες και τα σπόρια, μικρή διαφορά είδα αλλά όχι έντονο χρώμα, θέλει ψάξιμο και πολλά πειράματα.
DeleteΜΟΥ ΑΡΕΣΕΙ ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ Ο ΤΡΟΠΟς ΠΟΥ ΚΟΨΑΤΕ ΤΟ ΚΥΔΩΝΙ.Η ΓΙΑΓΙΑ ΦΑΙΝΕΤΑΙ ΞΕΡΕΙ ΚΑΛΥΤΕΡΑ.ΚΑΛΟΦΑΓΩΤΟ.ΚΑΙ ΚΑΛΕΣ ΓΙΟΡΤΕΣ.
ReplyDeleteχαχα η γιαγιά μου ήθελε να το κόψει πιο λεπτό, εγώ το προτιμώ χοντρό. Η γιαγιά καμιά φορά μαθαίνει κι από μένα :) Καλές γιορτές!!
Deleteδιαβαζοντας τα παραπανω σχολια εχω να προσθεσω τα εξης.το κοκκινο χρωμα δεν εχει να κανει με την ποιοτητα του φρουτου.η οξειδωση παιζει ρολο.δοκιμαστε να το αφησετε ωρες καθαρισμενο και κομμενο.π.χ.απο βραδις.οχι μεσα στο νερο.εδω οι παληες νοικοκυρες ετσι το εκαναν και εβγαινε κατακοκκινο.δοκιμασμενο σας λεω.να περνατε καλα.
ReplyDeleteΣε ευχαριστούμε Λίτσα για την πληροφορία! Λες; Πάντως το δικό μου που βγήκε με τόσο έντονο χρώμα, δεν το άφησα καθόλου να οξειδωθεί, οπότε μπορεί να παίζει και κάτι άλλο ρόλο. Καλές γιορτές!
Delete