Αυτή είναι κατά πάσα πιθανότητα η πιο εύκολη ελληνική πίτα που υπάρχει. Μια πίτα που φτιάχνεται μ’ ελάχιστα υλικά και στο λεπτό. Μια πίτα που αν δεν είναι μέρος του μαγειρικού ρεπερτορίου σας, οφείλει να γίνει άμεσα και χωρίς δεύτερη σκέψη.
Είναι λεπτή, τραγανή, αφράτη και μαλακιά ταυτόχρονα, βουτυράτη, γεμάτη τυρένια γεύση απ’ τη φέτα και τόσο απίστευτα νόστιμη που δεν μπορείς να σταματήσεις να την τρως. Εγώ πάντως δεν μπορώ όσο κι αν προσπαθήσω.
Αν και προσωπικά την γνωρίζω ως αλευρόπιτα, υπάρχουν κι άλλες ονομασίες αυτής της πίτας, με τις πιο γνωστές ίσως να είναι κουρκουτόπιτα, ζυμαρόπιτα και κασόπιτα. Με καταγωγή το Ζαγόρι στην αγαπημένη και πανέμορφη Ήπειρο, είναι από εκείνες τις παραδοσιακές πίτες που δεν μπορείς παρά να τις λατρεύεις για την απλότητα και την νοστιμάδα τους.
Σε κάποιες εκδοχές της πίτας ο χυλός είναι πιο πηχτός, σε άλλες σχεδόν σαν πάστα ή σαν παχιά κρέμα. Κάποιες περιέχουν διάφορα τυριά πέρα απ’ τη φέτα, ενώ άλλες λαχανικά. Κάποιοι προσθέτουν γιαούρτι, άλλοι πιο πολλά αβγά και καθόλου γάλα, κάποιοι της προσθέτουν baking powder ή μαγιά, αλλά αυτή πια δεν είναι πίτα, είναι ψωμί, οπότε ας το αφήσουμε.
Η εκδοχή που σας παραθέτω είναι η βασική και θα έλεγα κι η πιο αυθεντική. Άλλωστε το μυστικό σε όλες τις καλές ελληνικές συνταγές είναι η απλότητα στην ετοιμασία και στα υλικά.
Η αλευρόπιτα η σωστή οφείλει να είναι λεπτή, όχι πάνω από ένα εκατοστό, να είναι τραγανή με το βγαίνει απ’ τον φούρνο και να τρώγεται αμέσως αφού δεν διατηρεί την υφή αυτή για πολύ, όπως όλες οι πίτες άλλωστε. Αυτό που αδιαμφισβήτητα ωστόσο διατηρεί είναι τη νοστιμιά της, οπότε αν τυχόν σας περισσέψει, που πολύ αμφιβάλλω, είναι βέβαιο πως θα την απολαύσετε ακόμα και κρύα.
Είναι πίτα για πρωϊνό, για κολατσιό, για τη δουλειά, για μεσημεριανό και φυσικά είναι άριστος ουζομεζές, τσιπουρομεζές, κρασομεζές κ.ο.κ.
Είναι επίσης απ’ τις καλύτερες συνταγές που μπορείς να έχεις για καβάτζα σε δύσκολες στιγμές, όπως όταν βιάζεσαι ή όταν χτυπάει το κουδούνι κι έχεις ξαφνικούς επισκέπτες που θες να τους φτιάξεις κάτι στα γρήγορα. Εν ολίγοις, συνταγή-άσσος στο μανίκι.
Αλευρόπιτα
Για μένα αυτή η πίτα πρέπει να φτιάχνεται μόνο με φέτα. Κάποιοι προσθέτουν άλλα τυριά αλλά η γεύση όπως και η υφή της πίτας αλλάζει και δεν είναι η κλασική αλευρόπιτα που αποζητάς.
Το μυστικό για την καλή και τραγανή αλευρόπιτα είναι το να βάλεις στον φούρνο το βουτυρωμένο και λαδωμένο ταψί για να κάψει πριν ρίξεις μέσα τον χυλό. Το κατάλληλο ταψί παίζει επίσης ρόλο στο αποτέλεσμα. Το αλουμινένιο, ρηχό και λεπτό ταψί για πίτες (το λεγόμενο "σινί") είναι ό,τι πρέπει σε αυτή την περίπτωση καθώς το αλουμίνιο είναι καλός αγωγός θερμότητας και συντελεί στο καλό ψήσιμο των πιτών. Γι’ αυτή την συνταγή θα χρειαστείτε στρογγυλό ταψί διαμέτρου 36 εκ.
Update: Επειδή κάποιοι με ρωτήσατε, σε περίπτωση που δεν έχετε σινί, δεν σημαίνει πως δεν μπορείτε να φτιάξετε την πίτα. Ίσως απλά να μη σας γίνει το ίδιο τραγανή και σε περίπτωση που το ταψί σας είναι χοντρό, να χρειαστεί λίγη παραπάνω ώρα ψήσιμο.
Μερίδες: 8 μεγάλα κομμάτια
Υλικά
260 γρ. αλεύρι για όλες τις χρήσεις
500 ml φρέσκο γάλα, πλήρες
50 ml νερό
1 μεγάλο αβγό
Μια πρέζα αλάτι
275 γρ. φέτα
½ κουταλιά σούπας (10-15 γρ.) ανάλατο βούτυρο για το βουτύρωμα του ταψιού, συν έξτρα για την κορυφή της πίτας
1 κουταλάκι του γλυκού εξαιρετικά παρθένο ελαιόλαδο για το λάδωμα του ταψιού, συν ½ κουταλιά σούπας για την κορυφή της πίτας
Ειδικά εργαλεία: στρογγυλό ταψί για πίτες (σινί) 36 εκ.
Προετοιμασία
Προθερμάνετε το φούρνο σας στους 200°C.
Βουτυρώστε με ½ κουταλιά σούπας βούτυρο τον πάτο και τα τοιχώματα του ταψιού (ή όσο βούτυρο χρειάζεται ώστε να καλυφθεί καλά ο πάτος και τα τοιχώματα) και ραντίστε με ελάχιστο ελαιόλαδο (1 κουταλάκι του γλυκού).
Σ’ ένα μπωλ μεσαίου μεγέθους, προσθέστε το αλεύρι, το γάλα, το νερό, το αβγό και το αλάτι και χτυπήστε με ένα σύρμα μέχρι να έχετε έναν λείο χυλό ο οποίος θα είναι αραιός.
Βάλτε το ταψί στον προθερμασμένο φούρνο και αφήστε τον εκεί για περίπου 3 λεπτά μέχρι να κάψει το βούτυρο και το λάδι. Έχετε το νου σας όμως μην τυχόν και αρπάξει.
Αφαιρέστε το ταψί απ’ τον φούρνο και αμέσως αδειάστε μέσα τον χυλό. Τρίψτε από πάνω τη φέτα με τα χέρια σας, έπειτα προσθέστε από πάνω λίγα κομματάκια βουτύρου (δείτε στην φωτογραφία από κάτω – εγώ βάζω γύρω στα 15 πολύ μικρά κομματάκια) και τέλος περιχύστε με ½ κουταλιά σούπας ελαιόλαδο.
Τοποθετήστε το ταψί στο χαμηλό ράφι του φούρνου και ψήστε την αλευρόπιτα για 45 λεπτά περίπου, γυρίζοντας το ταψί εμπρός πίσω στα μέσα του χρόνου ψησίματος, μέχρι στις άκρες να κάνει μια ωραία κρούστα και να πάρει ένα χρυσαφί χρώμα από πάνω.
Κόψτε σε μεγάλα κομμάτια και σερβίρετε αμέσως. Είναι καλύτερο να φαγωθεί ζεστή απ’ τον φούρνο κι όσο είναι ακόμα τραγανή.
Αν σας περισσέψουν κομμάτια, μπορείτε κάλλιστα να την φάτε κρύα (αν και δεν θα είναι πια τραγανή). Αν θέλετε να την ζεστάνετε, μην το κάνετε στον φούρνο μικροκυμάτων γιατί θα μαλακώσει ακόμα πιο πολύ. Ζεστάνετε την πίτα στον φούρνο και θα ανακτήσει κάπως την τραγανή της υφή.
Είναι λεπτή, τραγανή, αφράτη και μαλακιά ταυτόχρονα, βουτυράτη, γεμάτη τυρένια γεύση απ’ τη φέτα και τόσο απίστευτα νόστιμη που δεν μπορείς να σταματήσεις να την τρως. Εγώ πάντως δεν μπορώ όσο κι αν προσπαθήσω.
Αν και προσωπικά την γνωρίζω ως αλευρόπιτα, υπάρχουν κι άλλες ονομασίες αυτής της πίτας, με τις πιο γνωστές ίσως να είναι κουρκουτόπιτα, ζυμαρόπιτα και κασόπιτα. Με καταγωγή το Ζαγόρι στην αγαπημένη και πανέμορφη Ήπειρο, είναι από εκείνες τις παραδοσιακές πίτες που δεν μπορείς παρά να τις λατρεύεις για την απλότητα και την νοστιμάδα τους.
Σε κάποιες εκδοχές της πίτας ο χυλός είναι πιο πηχτός, σε άλλες σχεδόν σαν πάστα ή σαν παχιά κρέμα. Κάποιες περιέχουν διάφορα τυριά πέρα απ’ τη φέτα, ενώ άλλες λαχανικά. Κάποιοι προσθέτουν γιαούρτι, άλλοι πιο πολλά αβγά και καθόλου γάλα, κάποιοι της προσθέτουν baking powder ή μαγιά, αλλά αυτή πια δεν είναι πίτα, είναι ψωμί, οπότε ας το αφήσουμε.
Η εκδοχή που σας παραθέτω είναι η βασική και θα έλεγα κι η πιο αυθεντική. Άλλωστε το μυστικό σε όλες τις καλές ελληνικές συνταγές είναι η απλότητα στην ετοιμασία και στα υλικά.
Η αλευρόπιτα η σωστή οφείλει να είναι λεπτή, όχι πάνω από ένα εκατοστό, να είναι τραγανή με το βγαίνει απ’ τον φούρνο και να τρώγεται αμέσως αφού δεν διατηρεί την υφή αυτή για πολύ, όπως όλες οι πίτες άλλωστε. Αυτό που αδιαμφισβήτητα ωστόσο διατηρεί είναι τη νοστιμιά της, οπότε αν τυχόν σας περισσέψει, που πολύ αμφιβάλλω, είναι βέβαιο πως θα την απολαύσετε ακόμα και κρύα.
Είναι πίτα για πρωϊνό, για κολατσιό, για τη δουλειά, για μεσημεριανό και φυσικά είναι άριστος ουζομεζές, τσιπουρομεζές, κρασομεζές κ.ο.κ.
Είναι επίσης απ’ τις καλύτερες συνταγές που μπορείς να έχεις για καβάτζα σε δύσκολες στιγμές, όπως όταν βιάζεσαι ή όταν χτυπάει το κουδούνι κι έχεις ξαφνικούς επισκέπτες που θες να τους φτιάξεις κάτι στα γρήγορα. Εν ολίγοις, συνταγή-άσσος στο μανίκι.
Αλευρόπιτα
Για μένα αυτή η πίτα πρέπει να φτιάχνεται μόνο με φέτα. Κάποιοι προσθέτουν άλλα τυριά αλλά η γεύση όπως και η υφή της πίτας αλλάζει και δεν είναι η κλασική αλευρόπιτα που αποζητάς.
Το μυστικό για την καλή και τραγανή αλευρόπιτα είναι το να βάλεις στον φούρνο το βουτυρωμένο και λαδωμένο ταψί για να κάψει πριν ρίξεις μέσα τον χυλό. Το κατάλληλο ταψί παίζει επίσης ρόλο στο αποτέλεσμα. Το αλουμινένιο, ρηχό και λεπτό ταψί για πίτες (το λεγόμενο "σινί") είναι ό,τι πρέπει σε αυτή την περίπτωση καθώς το αλουμίνιο είναι καλός αγωγός θερμότητας και συντελεί στο καλό ψήσιμο των πιτών. Γι’ αυτή την συνταγή θα χρειαστείτε στρογγυλό ταψί διαμέτρου 36 εκ.
Update: Επειδή κάποιοι με ρωτήσατε, σε περίπτωση που δεν έχετε σινί, δεν σημαίνει πως δεν μπορείτε να φτιάξετε την πίτα. Ίσως απλά να μη σας γίνει το ίδιο τραγανή και σε περίπτωση που το ταψί σας είναι χοντρό, να χρειαστεί λίγη παραπάνω ώρα ψήσιμο.
Μερίδες: 8 μεγάλα κομμάτια
Υλικά
260 γρ. αλεύρι για όλες τις χρήσεις
500 ml φρέσκο γάλα, πλήρες
50 ml νερό
1 μεγάλο αβγό
Μια πρέζα αλάτι
275 γρ. φέτα
½ κουταλιά σούπας (10-15 γρ.) ανάλατο βούτυρο για το βουτύρωμα του ταψιού, συν έξτρα για την κορυφή της πίτας
1 κουταλάκι του γλυκού εξαιρετικά παρθένο ελαιόλαδο για το λάδωμα του ταψιού, συν ½ κουταλιά σούπας για την κορυφή της πίτας
Ειδικά εργαλεία: στρογγυλό ταψί για πίτες (σινί) 36 εκ.
Προετοιμασία
Προθερμάνετε το φούρνο σας στους 200°C.
Βουτυρώστε με ½ κουταλιά σούπας βούτυρο τον πάτο και τα τοιχώματα του ταψιού (ή όσο βούτυρο χρειάζεται ώστε να καλυφθεί καλά ο πάτος και τα τοιχώματα) και ραντίστε με ελάχιστο ελαιόλαδο (1 κουταλάκι του γλυκού).
Σ’ ένα μπωλ μεσαίου μεγέθους, προσθέστε το αλεύρι, το γάλα, το νερό, το αβγό και το αλάτι και χτυπήστε με ένα σύρμα μέχρι να έχετε έναν λείο χυλό ο οποίος θα είναι αραιός.
Βάλτε το ταψί στον προθερμασμένο φούρνο και αφήστε τον εκεί για περίπου 3 λεπτά μέχρι να κάψει το βούτυρο και το λάδι. Έχετε το νου σας όμως μην τυχόν και αρπάξει.
Αφαιρέστε το ταψί απ’ τον φούρνο και αμέσως αδειάστε μέσα τον χυλό. Τρίψτε από πάνω τη φέτα με τα χέρια σας, έπειτα προσθέστε από πάνω λίγα κομματάκια βουτύρου (δείτε στην φωτογραφία από κάτω – εγώ βάζω γύρω στα 15 πολύ μικρά κομματάκια) και τέλος περιχύστε με ½ κουταλιά σούπας ελαιόλαδο.
Τοποθετήστε το ταψί στο χαμηλό ράφι του φούρνου και ψήστε την αλευρόπιτα για 45 λεπτά περίπου, γυρίζοντας το ταψί εμπρός πίσω στα μέσα του χρόνου ψησίματος, μέχρι στις άκρες να κάνει μια ωραία κρούστα και να πάρει ένα χρυσαφί χρώμα από πάνω.
Κόψτε σε μεγάλα κομμάτια και σερβίρετε αμέσως. Είναι καλύτερο να φαγωθεί ζεστή απ’ τον φούρνο κι όσο είναι ακόμα τραγανή.
Αν σας περισσέψουν κομμάτια, μπορείτε κάλλιστα να την φάτε κρύα (αν και δεν θα είναι πια τραγανή). Αν θέλετε να την ζεστάνετε, μην το κάνετε στον φούρνο μικροκυμάτων γιατί θα μαλακώσει ακόμα πιο πολύ. Ζεστάνετε την πίτα στον φούρνο και θα ανακτήσει κάπως την τραγανή της υφή.
Αυτή στα μέρη μου την λένε μαμαλίγκα (Θεσσαλία). Αν της προσθέσεις και δυο χούφτες τριμμένη κίτρινη κολοκύθα (αρά για υγρασία δεν χρειάζεται πλέον το γάλα ή το αυγό, αρκεί το ζουμί της κολοκύθας ή λίγο νεράκι), τότε την λέμε κολοκυθομαμαλίγκα. Είναι εξαιρετική με τρία ή τέσσερα μόνο υλικά: αλεύρι, ελαιόλαδο και φέτα (+ κολοκύθα) και από πάνω λίγο κίτρινο αλεύρι καλαμποκιού. Όσο πιο λεπτή και τραγανή, τόσο καλύτερη, όπως ακριβώς και η δικιά σου. Μπράβο, Μάγδα, για Μικρασιάτισσα (και χωρίς ξυλόφουρνο και ξυθάλι...) εξαιρετική!
ReplyDeleteΑαα αυτό δεν το γνώριζα. Σ' ευχαριστώ! Θα την δοκιμάσω και με κολοκύθα.
DeleteΕυκολάκι φαίνεται! Λέω να την δοκιμάσω απόψε. Έχω όμως 2 ερωτήσεις:
ReplyDelete1. Δεν έχω αλουμινένιο ταψί (σινί). Μπορώ να βάλω άλλο και τί επίδραση έχει η επιλογή του ταψιού στη συνταγή αυτή, αλλά και γενικά... Η μαμά μου επέμενε να πάρω ένα αλουμινένιο το καλοκαίρι από ένα πανηγύρι που είμασταν στην Ελλάδα και δεν ήθελα, λόγω χώρου (πού να το κουβαλάω). Αν καταλάβω όμως τη χρησιμότητά του, ίσως κάνω χώρο στη βαλίτσα μου την απόμενη φορά...
2. τί εννοείς να "γυρίσουμε το ταψί στα μέσα του χρόνου ψησίματος";
Ευχαριστώ
Αγγελική
Καλησπέρα Αγγελική. Αν δεν έχεις σινί, μπορείς να χρησιμοποιήσεις άλλο ταψί. Το πιο πιθανό είναι να μη σου γίνει τόσο τραγανή όσο με το λεπτό ταψί. Αν είναι χοντρό το ταψί που έχεις ίσως να χρειαστεί περισσότερο ψήσιμο. Πρέπει να το δεις μόνη σου. Αν φτιάχνεις πάντως πίτες γενικά, θα σου πρότεινα να αγοράσεις.
DeleteΝα γυρίσεις το ταψί εμπρός πίσω, ώστε να ψηθεί ομοιόμορφα η πίτα αφού συνήθως το μέσα μέρος του φούρνου ψήνει πιο δυνατά.
Συνήθως δεν ποστάρω σε συνταγές που χρησιμοποιώ.Αυτή την φορά έκανα μια εξαίρεση γιατί μου βγήκε καταπληκτική η ζυμαρόπιτα.Έτυχε και είχα στην κατοχή μου το σινί.Σε ευχαριστώ πάρα πολύ για αυτή την πάρα πολύ εύκολη και συνάμα πεντανόστιμη πίτα.Να είσαι καλά
ReplyDeleteΧαίρομαι πάρα πολύ που σου άρεσε και σ΄ευχαριστώ κι εγώ που με εμπιστεύτηκες και την δοκίμασες. Να' σαι καλά!!
DeleteΤην έφτιαξα και τελικά δε χρειάστηκε παραπάνω ψήσιμο. Κόλλησε λίγο στο ταψί μου, αλλά ήταν νόστιμη και τραγανή. Ευχαριστώ για τα τιπς!
ReplyDeleteΑα ωραία. Παρακαλώ!
DeleteΚαλησπέρα.Θα μπορούσα να αντικαταστήσω το γάλα με γιαούρτι?
ReplyDeleteΚαλησπέρα Έφη. Δεν την έχω φτιάξει ποτέ με γιαούρτι και δεν θα το έκανα γιατί το γιαούρτι είναι πηχτό και η υφή του χυλού πρέπει να είναι αραιή ώστε να έχεις ως αποτέλεσμα την πίτα που βλέπεις.
Delete