Saturday, February 21, 2015

Χούμους με παντζάρι και πικάντικα, τραγανά ψητά ρεβίθια (στραγάλια)

Όταν είμαι άρρωστη, κρυωμένη και όλα αυτά τα ωραία, τις πρώτες μέρες είμαι παναγίτσα. Υπομονετική, ήρεμη και ολιγαρκής. Κάθομαι ήσυχη στον καναπέ με το τσάι μου και τα πακέτα χαρτομάντηλα παραμάσχαλα και δεν κάνω κιχ.




Όσο περνούν οι μέρες και το αναθεματισμένο κρύωμα, γρίπη κλπ. αρνούνται να περάσουν όσες πορτοκαλάδες κι αν έχω πιεί, όσες σούπες κι αν έχω φάει, όσα ντεπόν κι αν έχω πάρει, ε τότε τα πράγματα αλλάζουν λιγουλάκι.


Τότε αρχίζουν τα νεύρα και η σταδιακή μεταμόρφωσή μου σε μια ανυπόμονη κι απαιτητική γκρινιάρα. Όλα με εκνευρίζουν, όλα τα βλέπω στραβά και ο Σ χρειάζεται να βάλει κράνος και πανοπλία για να μπορέσει να επιβιώσει. Όχι, δεν γίνομαι βίαη, αλλά ξέρετε τί εννοώ.




Μέχρι να έρθει η στιγμή που θα νιώσω αισθητά καλύτερα, η γκρίνια δεν υποχωρεί. Βέβαια στην περίπτωση που ο Σ είναι ο γριπιασμένος, εγώ πρέπει να βάλω πανοπλία από το πρώτο λεπτό αλλά, έτσι είναι αυτά. Δέχεσαι τον σύντροφό σου με τα ελαττώματά του. Γιατί αν δεν αντέχεις τα ελαττώματα τότε δεν μπορείς να αντέξεις τον ίδιο τον άνθρωπο. Γιατί αυτά τα ελαττώματα, οι ιδιοτροπίες και οι παραξενιές είναι περισσότερο εμφανείς σε στιγμές αδυναμίας και φυσικά σε εκείνους που μας ζουν, που μας ξέρουν, απ’ την καλή κι απ’ την ανάποδη, που μας έχουν δει άρρωστους, απεριποίητους, στενοχωρημένους, με μάτια πρησμένα από κλάμα, με καρδιά τσακισμένη από χαμό, με ψυχή απογοητευμένη από αποτυχία, εκείνους που μας έχουν δει και ζήσει στα χειρότερά μας κι είναι εκεί, δίπλα μας.




Εκείνους που αντί να νευριάσουν, να απηυδήσουν ή να το βάλουν στα πόδια, τρέχουν προς το μέρος μας, έρχονται ακόμα πιο κοντά μας και μας αγαπούν με μεγαλύτερη ένταση, μας ενθαρρύνουν, μας κάνουν να γελάσουμε, μας αγκαλιάζουν τόσο σφιχτά που η θαλπωρή και η αίσθηση ασφάλειας μας εναπαφέρει στη ζωή, μας ανεβάζουν όχι με λόγια αλλά με πράξεις, καθημερινές και τρανταχτές. Αντέχουν, εμάς και όλα όσα πολλές φορές εμείς οι ίδιοι δεν θέλουμε ή δεν μπορούμε να αντέξουμε. Αν δεν είναι έτσι, τότε δεν είσαι με τον κατάλληλο άνθρωπο και αν εσύ δεν διατίθεσαι να κάνεις το ίδιο, τότε δεν έχεις βρει τον άνθρωπό σου.


Εγώ τον έχω βρει και το λάθος που δεν θέλω ποτέ να κάνω είναι να θεωρήσω εκείνον κι όλα όσα μου προσφέρει δεδομένα. Πάντα προσπαθώ να τον ευχαριστώ με κάθε δυνατό τρόπο, όχι μόνο γιατί μου συμπαραστέκεται στις δύσκολες στιγμές μου αλλά γιατί το κάνει χωρίς δεύτερη σκέψη.




Ένας λοιπόν από τους τρόπους που του προσφέρω ευχαρίστηση είναι μέσω της μαγειρικής, διότι αν δεν ταιριάζαμε δεν θα συμπεθεριάζαμε, και ο Σ απολαμβάνει το καλό φαγητό. Όταν ένιωσα λίγο καλύτερα και είχα διάθεση να μαγειρέψω κάτι παραπάνω από μια μακαρονάδα ορφανή ή μια σούπα, έφτιαξα αυτό το χούμους που αρέσει πολύ στον Σ. Εκτός από την νοστιμιά του και στους δυο μας αρέσει το ζωντανό του χρώμα. Δεν είναι εκπληκτικό;


Το χούμους αυτό το φτιάχνω χρόνια, αν και όχι τόσο συχνά διότι ως γνήσια food blogger πάντα θέλω να δοκιμάζω καινούριες γεύσεις με αποτέλεσμα αγαπημένες συνταγές να μπαίνουν σε δεύτερη μοίρα, και τις δυο-τρεις τελευταίες φορές που το έφτιαξα το σερβίρισα στολισμένο με πικάντικα ψητά ρεβίθια ή αλλιώς πικάντικα στραγάλια κι ήταν απίθανο.




Αν δεν έχετε φτιάξει στραγάλια και ειδικά πικάντικα, πρέπει οπωσδήποτε να το κάνετε διότι πολύ απλά χάνετε. Εκτός από πανεύκολα είναι και άκρως εθιστικά. Είναι πεντανόστιμα, τραγανά, υγιεινά και όσα απομένουν είναι το τέλειο σνακ για τσιμπολόγημα το βραδάκι μπροστά στην τηλεόραση.
Δοκιμάστε τα!

Παρεμπιπτόντως, το χούμους αυτό είναι ο τέλειος μεζές για το τραπέζι της Καθαράς Δευτέρας.
Όπως και τα ακόλουθα:
Λαγάνα
Ταραμοσαλάτα
Μελιτζανοσαλάτα
Χταπόδι με μακαρονάκι κοφτό (και πώς να καθαρίσετε χταπόδι)
Χταπόδι ξιδάτο
Μυδοπίλαφο και Πώς να καθαρίσετε μύδια
Γαρίδες με σάλτσα από ταχίνι
Καλαμαράκια τηγανητά
Άλλα νηστίσιμα πιάτα

Καλή Αποκριά και Καλά Κούλουμα! Καλά να περάσετε!







Χούμους με παντζάρι και πικάντικα, τραγανά ψητά ρεβίθια (στραγάλια)

Μπορείτε να χρησιμοποιήσετε βρασμένα ή ψητά στο φούρνο παντζάρια για να φτιάξετε το χούμους. Σε αυτή τη συνταγή βράζω τα παντζάρια αλλά σε αυτή εδώ τη συνταγή τα ψήνω στο φούρνο.

Τα στραγάλια είναι για εμάς τους Έλληνες σαν ξηροί καρποί· τα τρώμε σαν σνακ οποιαδήποτε ώρα της ημέρας. Πολλοί όμως είναι αυτοί που δεν ξέρουν ότι τα στραγάλια είναι ρεβίθια και ότι μπορούν να φτιαχτούν πανεύκολα στο σπίτι.
Μπορείτε να παίξετε με τη συνταγή και να προσθέσετε μπαχαρικά ή αποξηραμένα μυρωδικά της αρεσκείας σας αλλάζοντας έτσι το γευστικό προφίλ των στραγαλιών. Είναι υπέροχα όχι μόνο με το χούμους αυτό αλλά και πάνω σε άλλα ντιπ, σούπες και σαλάτες.




Μερίδες: 6-8 ως ορεκτικό

Υλικά

για το χούμους παντζαριού
4 ωμά παντζάρια (γύρω στα 600 γρ.), χωρίς κοτσάνια και φύλλα
250 γρ. βρασμένα ρεβίθια (δείτε εδώ πώς να τα φτιάξετε), ή ρεβίθια κονσέρβα, ξεπλυμμένα καλά και στραγγισμένα
1 σκελίδα σκόρδο, τριμμένη
4 κουταλιές σούπας χυμό λεμονιού
2½ κουταλές σούπας ελαιόλαδο
1½ κουταλιά σούπας ταχίνι
2 κουταλάκια γλυκού κύμινο σε σκόνη
½ κουταλάκι γλυκού αλάτι

Μια χούφτα φύλλα φρέσκου άνηθου, ψιλοκομμένα
Ελαιόλαδο

για τα πικάντικα στραγάλια
260 γρ. βρασμένα ρεβίθια (δείτε εδώ πώς να τα φτιάξετε), ή ρεβίθια κονσέρβα, ξεπλυμμένα καλά και στραγγισμένα
1 κουταλιά σούπας ελαιόλαδο
½ κουταλάκι γλυκού κύμινο σε σκόνη
½ κουταλάκι γλυκού καπνιστή γλυκιά πάπρικα (ισπανική / pimentón de la Vera, dulce)
½ κουταλάκι γλυκού αλάτι
¼ κουταλάκι γλυκού τσίλι σε σκόνη

Πίτες σουβλακιού ή αραβικές, ψημένες, για το σερβίρισμα

Ειδικά εργαλεία: μεγάλος επεξεργαστής τροφίμων (μούλτι), ταψί, λαδόκολλα


Προετοιμασία

για το χούμους παντζαριού
Τρίψτε τα παντζάρια καλά με τα χέρια σας κάτω από τρεχούμενο νερό και βάλτε τα σε μια κατσαρόλα μεσαίου μεγέθους. Καλύψτε εντελώς τα παντζάρια με νερό, βάλτε το καπάκι και τοποθετήστε σε δυνατή φωτιά. Βράστε για 40 λεπτά περίπου ή μέχρι να μαλακώσουν και ένα μαχαίρι να εισχωρεί εύκολα στη σάρκα τους.

Στραγγίξτε τα σ’ ένα σουρωτήρι και αφήστε τα να κρυώσουν. Όταν είναι αρκετά κρύα ώστε να μπορείτε να τα πιάσετε, ξεφλουδίστε τα με ένα μαχαίρι προσεκτικά ώστε να μην κόψετε πολύ από τη σάρκα.
Κόψτε τα σε κομμάτια και αφήστε τα να κρυώσουν εντελώς.


Ρίξτε τα κρύα κομμάτια παντζαριού μαζί με όλα τα υπόλοιπα υλικά για το χούμους μέσα στον κάδο του επεξεργαστή τροφίμων σας και αλέστε μέχρι να έχετε ένα λείο μείγμα.
Δοκιμάστε και ελέγξτε αν χρειάζεται επιπλέον αλάτι. Επίσης, ελέγξτε αν χρειάζεται επιπλέον ελαιόλαδο ή χυμός λεμονιού ώστε να έχει την επιθυμητή πυκνότητα και γεύση. Το χούμους δεν θα πρέπει να είναι πολύ πηχτό ή νερουλό και δεν θα πρέπει να είναι πολύ γλυκό.
Αδειάστε το σ’ ένα μπωλ.

Μπορείτε να το διατηρήσετε το στο ψυγείο, μέσα σ’ ένα τάπερ ή καλυμμένο καλά με πλαστική μεμβράνη, μέχρι και 5 μέρες. Βγάλτε το απ’ το ψυγείο μισή ώρα πριν το σερβίρετε κι ανακατέψτε το καλά με ένα κουτάλι ή σπάτουλα ώστε να αφρατέψει και να γίνει κρεμώδες.

για τα πικάντικα στραγάλια
Προθερμάνετε το φούρνο σας στους 200ºC.
Βάλτε ένα κομμάτι λαδόκολλα στον πάτο ενός ταψιού.

Πάρτε τα βρασμένα ρεβίθια και τρίψτε τα καλά με χαρτί κουζίνας ώστε να αφαιρέσετε τη φλούδα τους. Αν χρησιμοποιείτε ρεβίθια κονσέρβας, πρώτα στεγνώστε τα. Πετάξτε τις φλούδες, μεταφέρετε τα ρεβίθια σε ένα μπωλ μαζί με τα υπόλοιπα υλικά κι ανακατέψτε καλά με ένα κουτάλι για να αναμειχθούν καλά τα υλικά.


Αδειάστε τα στο ταψί και απλώστε τα ώστε να είναι σε μια στρώση. Τοποθετήστε στο μεσαίο ράφι του προθερμασμένου φούρνου και ψήστε για 35-40 λεπτά ή μέχρι να ροδίσουν καλά και να γίνουν τραγανά, ελέγχοντας κάθε 10 λεπτά και ανακατεύοντας ελαφρά για να μη σας καούν.

Αν τα δοκιμάσετε μόλις τα βγάλετε απ’ το φούρνο μπορεί να μην είναι πολύ τραγανά αλλά όταν κρυώσουν θα γίνουν πολύ τραγανά! Έχετέ το υπόψη σας και μην μπείτε στον πειρασμό να τα ψήσετε περισσότερο γιατί μετά θα γίνουν πάρα πολύ σκληρά και δεν θα τρώγονται.

Μπορείτε να τα διατηρήσετε σε ένα τάπερ που κλείνει καλά για αρκετές εβδομάδες.

σερβίρισμα του χούμους
Σερβίρετε το χούμους σε ένα μπωλ και περιχύστε με ελαιόλαδο.
Αναμείξτε καλά μερικά ρεβίθια με μπόλικο ψιλοκομμένο άνηθο και πασπαλίστε πάνω από το χούμους.
Σερβίρετε με ψημένες πίτες κομμένες σε τρίγωνα κομμάτια.




30 comments:

  1. Έρχομαι να επιβεβαιώσω πόσο εθιστικά και πεντανόστιμα είναι τα συγκεκριμένα ρεβιθοστραγαλάκια. Αν και τα φτιάχνω και εγώ σχετικά συχνά, χτές το βράδυ που είδα το ποστ τα ζήλεψα! Και τσουπ πριν κοιμηθώ έβαλα λίγα να μουλιάζουν! :)
    Όσο για το χρώμα του χούμους απλά υπέροχο.. ξεσηκωτικό και παιχνιδιάρικο.

    Το συγκεκριμένο ποστ-λίγο-εκ-βάθους-εξομολογηση είναι τόσο γλυκό. Τυχερός ο Σ!
    Καλά να περάσετε!

    ReplyDelete
    Replies
    1. Σ' ευχαριστώ πολύ Εύη :)
      Τα έφτιαξες;; Πώς σου φάνηκαν;; Εγώ τα τσιμπολογάω συνέχεια, δεν μπορώ να σταματήσω όποτε τα φτιάχνω! Καλά να περάσεις κι εσύ!

      Delete
  2. Πολύ ωραίο! Τι χρώμα!
    περαστικούλια :)

    ReplyDelete
  3. Πέρα από το νόστιμο, υγιεινό, εκρηκτικό σε χρώμα φαγητό, θα κρατήσω την αγάπη με την οποία έγινε...Αυτό το βαθύ κόκκινο σκούρο χρώμα της σίγουρης καρδιάς, μαζί με τις γήινες αποχρώσεις, πινελιές τραβηγμένες κίτρινου της αμφιβολίας... ξεχειλίζει από αγάπη και ζητά συγχώρεση και κατανόηση.

    Σκέφτομαι να το ετοιμάσω για τον δικό μου "Σ"...

    φιλιά

    ReplyDelete
    Replies
    1. Ελπίζω να αρέσουν και στον δικό σου Σ :) Σε φιλώ!

      Delete
  4. Τι απίστευτο χρώμα είναι αυτό; Ζήλεψα και εγώ, αν έβλεπα το post νωρίτερα θα φρόντιζα να προμηθευτώ παντζάρια να το φτιάξω για μεθαύριο. Πολύ μου άρεσε που βάζεις λίγο ταχίνι στο χούμους, η αλήθεια είναι ότι δεν μου αρέσει καθόλου όταν έχει έντονη γεύση!
    Φαντάζομαι θα είναι τέλειο με αυτά τα κρατσανιστά και πικάντικα ρεβίθια από επάνω!
    Καλά Κούλουμα Μάγδα!

    ReplyDelete
    Replies
    1. Κρίμα! Πιστεύω θα σου άρεσαν κι είναι τέλεια για το τραπέζι της Καθαρής Δευτέρας. Δεν πειράζει, μια άλλη μέρα :) Καλά Κούλουμα!

      Delete
  5. Λατρεμένο χούμους και τόσο ζωντανό το χρώμα του!
    Συμφωνώ με όλα όσα λες για το σύντροφο του καθενός αλλά νομίζω ότι η πανοπλία στην πρώτη μέρα ασθένειας (για να μην πω του "γκουχ") του αντρικού πληθυσμού δεν είναι ελάττωμα του Σ. σου αλλά των αντρών εν γένει...
    Καλά να περάσετε!

    ReplyDelete
    Replies
    1. Όντως, έτσι είναι. Ευχαριστώ, επίσης!

      Delete
  6. Ελπίζω να εισαι καλύτερα.. εγω απο την αλλη οταν αρρωσταινω ειμαι ο πιο ησυχος και καλος ανθρωπος του κοσμου... οταν ειμαι καλα ομως... χι χι!

    Πανεμορφο πιατο!

    Καλή Καθαρά Δευτέρα ;)

    ReplyDelete
    Replies
    1. Επιτέλους είμαι καλά! Αυτή τη φορά κράτησε για πολλές μέρες το κρύωμα, σχεδόν δυο εβδομάδες, γι'αυτό και έγινα τόσο γκρινιάρα ;) Σ' ευχαριστώ! Καλή Σαρακοστή!

      Delete
  7. φοβερες φωτογραφιες,υπεροχα υλικα,μου αρεσει ιδιαιτερα η προταση με τα σταγαλορεβιθακια!!φυσικα το πιο καταλυτικο συστατικο (ετσι για να γινω και λιγο ρομαντικουλα) διαπιστωσα πως ειναι η αγαπη σου για τον "Σ" καθως οπως λεει κα το ασμα "ολα ειναι ιδια αν δεν τ αγαπας"!!!!!!!!!
    πολλα φιλια!

    ReplyDelete
    Replies
    1. Σ' ευχαριστώ Κική μου! Το άσμα τα λέει όλα! Σε φιλώ

      Delete
  8. Πολύ όμορφες φωτογραφίες και φαίνεται φοβερή η πατζαροσαλάτα.. Αυτα τα ρεβυθοστραγάλακια όμως τα εχω ζηλέψει πιο πολύ απ'ολα τα άλλα και ακόμα δεν εχω αξιωθεί να τα κάνω.

    ReplyDelete
    Replies
    1. Πρέπει να τα δοκιμάσεις, είναι φοβερά!

      Delete
  9. Πολύ καλή η συνταγή!
    Μου άρεσε γιατί έδωσε μια δροσιά στο χουμους το παντζάρι!
    Το μόνο κακό είναι ότι έφαγα σχεδόν όλη τη γαβαθα...
    χι,χι!
    ευχαριστούμε για τις ωραίες συνταγές!

    ReplyDelete
    Replies
    1. Καλησπέρα ανώνυμη φίλη. Χαίρομαι πολύ που το δοκίμασες και σου άρεσε. Ευχαριστώ κι εγώ που τις δοκιμάζεις!

      Delete
  10. Πολύ γλυκιά η ανάρτηση σου Μάγδα. Και μου αρέσει ο τρόπος που προσεγγίζεις το θέμα... πράγματι δεν πρέπει να θεωρούμε δεδομένα ούτε αυτούς που έχουμε στο πλάι μας και ούτε όσα απλόχερα μας προσφέρουν.
    Και ναι, η μαγειρική είναι ένας εξαιρετικός τρόπος έκφρασης αγάπης!
    Πολύ ωραία η πρόταση σου! Τα παντζάρια δεν τα συμπαθώ και πολύ αλλά δίνουν φανταστικό χρώμα τα άτιμα!
    Φιλιά

    ReplyDelete
    Replies
    1. Να'σαι καλά Ερμιόνη μου, σ' ευχαριστώ! Κρίμα που δεν συμπαθείς τα παντζάρια γιατί αυτό το χούμους είναι πραγματικά πολύ νόστιμο. Το χρώμα είναι αξεπέραστο!

      Delete
  11. Σαν πιάτο για τη γιορτή του Αγίου Βαλεντίνου είναι αυτό, όχι της νηστείας/Σαρακοστής! Υπέροχο σε εμφάνιση και τα παντζάρια μου αρέσουν όσο και τα ρεβύθια, πιστεύω κιόλας ότι τα λαχανικά αυτά πάνε πολύ μαζί με όσπρια. Σίγουρα τα πικάντικα στραγάλια θα τα φτιάξω άμεσα, φοβάμαι μόνο μήπως είναι λίγο βαριά (γιατί έτσι πικάντικα που θα είναι ποιος δε θα φάει λίγο παραπάνω).
    Καλά να περνάς Μάγδα!

    ReplyDelete
    Replies
    1. Χαχα δεν έχεις κι άδικο. Το χρώμα παραπέμπει σε άλλη γιορτή. Είναι όμως δελεαστικό ε; Αξίζει να το δοκιμάσεις όπως και τα στραγάλια τα οποία εμένα δεν μου πέφτουν βαριά, αλλά έχω και γερό στομάχι. Δεν νομίζω πάντως να σε πειράξουν.
      Καλά να περνάς κι εσύ!

      Delete
  12. Πολύ ενδιαφέρουσα συνταγή! Ελπίζω να έχεουν περάσει τα κρυώματα!

    ReplyDelete
    Replies
    1. Σ' ευχαριστώ Κική! Ναι, πέρασαν, μας ταλαιπώρησαν αλλά πέρασαν, επιτέλους!

      Delete
  13. Το έφτιαξα σήμερα!! Φανταστικό!!! Σούπερ γεύση!!!
    Αύριο έχω τραπέζι και θα το σερβίρω με τα πικάντικα στραγάλια!!

    ReplyDelete
    Replies
    1. Χαίρομαι πολύ Πέπη μου που σου άρεσε! Είνα πραγματικά πολύ νόστιμο και για μένα πολύ εθιστικό! Με τα πικάντικα στραγάλια είναι το κάτι άλλο. Καλά να περάσετε και καλή όρεξη!! :)

      Delete
  14. Οτι θα εφτιαχνα στραγαλια δεν το ειχα φανταστει ποτε.Μα ειναι τελεια!!
    Πολλα φιλια RitaD.

    ReplyDelete
    Replies
    1. Ναι!!! Τα λατρεύω. Θα τα έτρωγα κάθε μέρα αν μπορούσα. Χαίρομαι πολύ που σου άρεσαν. :)

      Delete
  15. Γειά σου Μάγδα .. :) Λοιπόν είμαι μυστική φαν του blog σου εδώ και 5 χρόνια...! Και τόσο καιρό όλο έλεγα να σου γράψω μία αρμάδα να σου πω πόσο με γεμίζουν οι συνταγές σου , μεταφορικά αλλά και εμπράκτως! Ε τώρα που μόλις εγλυψα τα απομεινάρια αυτού του φοβερού χουμους, ήρθε η ώρα: σε ευχαριατω πολύ για όλες τις ομορφες συνατγες σου, κάθε φορά που τις ακολουθω από το ιντερνέτι είναι λες και σε έχω λάιβ μπροστά μου, πάντα με τα σχόλια σου προλάβενεις τα οποία χαζά μου λάθη, και το αποτέλεσμα είναι πάντα φοβερό ! Να πω επθαης και να το πάρεις σαν κομπλιμέντο...!!ότι είσαι η μοναδικος ανθρώπος στον κόσμο που με έμαθες να φτιάχνω ψωμί ( τι φοβερό αυτό το πράγμα ψωμί χωρίς ζύμωμα... Τραγανό και νόστιμο πάλι καλά που υπάρχεις και συ και τρώω νορμάλ ψωμί εδω που ειμαι στην Αγγλία είχα γκαγκανισαει όλο ψωμί του τοστ!!!) Το κάνα και στη μαμά μου χωρίς να βάλω αλάτι,( καθώς δεν τις επιτρέπετε λόγω ασθένειας) και εγλυφε και τις αμασχαλες της!! (Καμάρι εγώ ) Και τώρα το χει καθιερώσει και αυτή σαν συνταγή! Και από τις δύο μας λοιπόν.... Ευχαριστουμε πολύ πολύ από καρδιάς για τον κόπο σου , να σαι πάντα καλά, και να μας συντροφεύεις στα τραπέζια μας!

    ReplyDelete
    Replies
    1. Γειά σου ανώνυμη φίλη μου. Το μήνυμά σου μου έφερε ένα τεράααααστιο χαμόγελο στο πρόσωπο και μου έφτιαξε τη μέρα! Σ' ευχαριστώ πολύ που δοκιμάζεις τις συνταγές μου και χαίρομαι πολύ που τις ευχαριστιέσαι. Κι εσύ κι η μαμά σου! Χαίρομαι πολύ επίσης που αποφάσισες έπειτα από 5 χρόνια να μου αφήσεις σχόλιο. Είναι λίγο μοναχικό το blogging και ποτέ δεν ξέρω αν υπάρχει κανείς εκεί έξω που φτιάχνει τις συνταγές μου αν δεν μου γράψει κάτι εδώ ή στα social media, οπότε σχόλια σαν το δικό σου μου δίνουν δύναμη να συνεχίσω να μοιράζομαι τις συνταγές μου. Να' σαι καλά και καλά να περνάς στην Αγγλία!

      Delete